TTC

Medio vorig jaar in een workshop het ijsbergmodel op het sowieso al kwetsbare bordje gekregen, nu denkend reïncarnatie nodig te hebben om er überhaupt een fractie van te kunnen begrijpen.

Misschien dat sommige mindmaps wel iets gemeen hebben met mandala's, maar ook rust en sereniteit vergen om dat helder te maken. Ja, was het maar zo simpel als in de boekjes staat, de onderwaardering van de ggz stel ik niet in vraag.

Een van Einsteins grote Aha’s kwam toen hij een kompas kreeg. Met open mond realiseerde hij zich hoe een onzichtbare maar reële kracht ons universum beïnvloedt. Maar zo groots hoeft het niet uit te pakken. Inzicht in je eigen faalangst, een sudoku-puzzel, of de optimale inrichting van je huis kan net zo goed voelen. Aha is heerlijk.

Misschien is het ook maar een metafoor, net zoals een economie onderhouden die bol staat van de paradoxen.

Beter is misschien zeggen geboren als onschuldige kinderen, als een levensdynamiek om pas veel later die onschuld te kunnen hervinden. Alsof het een spel zou kunnen zijn dat we als mensen onmogelijk zelf kunnen bedacht hebben, en nu op naar WOIII.

Atlas zou gestraft zijn geweest door Zeus, maar onderweg ben ik vergeten waarom.

Overigens, vraag me soms af hoe jij aan de rechten komt om al die prentjes hier te plakken. Is dat iets dat je in je forumprofiel kan aanpassen? Binnen het kader van dat soort niches lijkt tien jaar op generlei manier enige uitzondering, derhalve ook volstrekt irrelevant.

Ik denk dat we die vraag pas kunnen beantwoorden wanneer dat vermeende vinden zich effectief manifesteert. Als generalisatie is het sowieso vaag, want wat doet het met een mens in termen van empathie, in termen van maatschappijvisie, in termen van welzijn en toekomstperspectief. Misschien is het wel tweeledig, wat universeel is verandert onderliggend niet, het wordt daarentegen wel steeds ingebed binnen een actuele toestand die we 'hier en nu' plegen te noemen.

Mandala's kunnen verschijnen in dromen en visioenen, en als kunstwerk. Net zoals bij yoga het geval is, maakte Jung in zijn behandeling gebruik van de mandala als middel tot meditatie en actieve verbeelding.

Ja, er zijn altijd verschillende invalshoeken mogelijk, dus we weten ook nooit zeker of we er niet enkele missen. In termen van groeiperspectief kan dit leiden tot voortschrijdende inzichten die ons verbazen en verwonderen kunnen, als vanzelfsprekendheden die er altijd al moeten geweest zijn maar des levens niet eerder opgemerkt.

Ziet er weer allemaal goed uit, straks doen we nog eens een Jubeljaar.

Dat percentage komt overeen met het aantal mensen dat iets kent van monetaire zaken, waar zouden ze dan zitten? De chasmologie is een medische en psychologische discipline of hulpwetenschap die zich bezighoudt met gapen.

Enigszins begrijpelijk is dat wanneer iets pincet en pipet genoodzaakt om iets helder te maken, dat manu militari niet zal lukken.

En aan wie ga je die grap uitleggen, aan ingewijden?

Misschien zit er in dat circulaire proces ook een zekere humor van het universum. We zoeken het altijd groots en ver weg, terwijl de kern van het antwoord vaak simpeler en dichterbij ligt dan we misschien zouden verwachten. Enfin, ik weet het ook niet, aan relevante lectuur in ieder geval geen schaarste, integendeel.

Dat zou neerkomen op het idee dat internet niet bestaat, en dat is redelijk absurd.

In de narratologie zijn er ook verhalen die ergens in het midden beginnen, maar ben vergeten hoe dat nu precies noemt.

Escapisme is over de kleinzoon van Atlas beginnen en hopen dat niemand daar interesse in heeft.

Veel van wat we zeggen en denken is al ooit opgetekend, herhaald, onderzocht, en besproken door anderen die hebben geprobeerd te begrijpen en te verklaren wat we als mensen ervaren. In zekere zin zijn we allemaal bezig met het herhalen en interpreteren van die kennis, hetzij expliciet, hetzij impliciet, door onze eigen lens en in de context van onze tijd. Misschien ligt de kracht van herhaling juist in het verwerken en doorgeven van wijsheid, en in het aanpassen van oude ideeën aan de huidige situatie.

Het bijzondere aan Gardner is dat hij stelt dat mensen niet ‘slim’ hoeven te zijn om ‘slim’ te zijn, mogelijk gemaakt door nu net de indeling die hij maakt. En wanneer het ‘intellect’ dat niet zo graag hoort, is het misschien sneller pseudowetenschap dan de vraag kan gesteld worden. Kortom, ook hier is het aantal variaties quasi ontelbaar, zodat enige consensus een quasi onmogelijkheid wordt, in een wereld waar oorlogstaal dominant is de vraag naar zingeving, meer mildheid, verbondenheid en harmonisatie voedend.

Een ander punt van kritiek is dat Gardner het begrip intelligentie zou verwarren met het begrip vaardigheid. Veel wetenschappelijke onderzoekers zijn het erover eens dat meervoudige intelligentie niet op feiten gebaseerd is, of zelfs een voorbeeld is van pseudo-wetenschap.

Als een voetnoot meer dan driekwart van een pagina bedekt, heb je het misschien veel te simpel gemaakt.

Ja, zo was er eens een verhaal over twee ingewijden, de ene trachtte vanalles te verstoppen zodat de andere geld kon verkopen.

Ja, stoïcijns noemen ze dat, en tegelijk niet eens weten waar het over gaat.

Nu dat weer, hoe gaat het ondertussen met die katalysator? Je hebt net een lijstje cadeau gekregen, logica staat niet apart vermeld. Het goede nieuws is dat we in workshops verschillende ankers aangeboden krijgen waarmee in alle rust en sereniteit geoefend kan worden, het slechte dat het soms de illusie wekt dat we in de maling genomen worden. Ergo, dankbaarheid gepast, hoopvol.