TTC

We hebben dat weer snel even volledig doorgrond, straks komen de Bastiaans met hun chocopastas weer op gang, alvast benieuwd.

Als ik jou een onwaarheid verkondig waarvan ik denk dat ze waar is, en jij gelooft me, dan zijn we al met twee en ik heb niet gelogen, bijgevolg jij ook niet wanneer je dat verder vertelt. En als we dat nu een tijdje aanhouden en steeds meer mensen zeggen hetzelfde, dan is er ook geen vuiltje aan de hand, het is normaal. De schok kan dan ook redelijk genoemd worden wanneer een aantal ontdekt dat we dat principieel al eeuwen doen, maar dat weten we niet, tenzij de bereidheid wordt gevonden wordt om daar eens rustig en in een sfeer van milde overreding over na te denken, maar dat is voor velen t

Het zijn bijzondere inzichten, dat je door ervaring veel beter kunt begrijpen hoe mensen monddood gemaakt worden, minpunt is echter dat je zoiets amper aan iemand uitgelegd krijgt, de logica zelve voor wie het begrijpt, maar dan ook monddood achterblijft.

Het dispuut rondom een immanente of transcendente God heb ik nooit goed begrepen, is het niet gewoon logisch dat wanneer het immanent is, dat het dan ook transcendent is? Maar misschien wordt de vraag vanuit het verkeerde perspectief gesteld, want wie is er immers die de vraag stelt wanneer het inderdaad immanent zou zijn, begrijp je?

Nog zo eentje, is het interessant?

Kennen dat, straks is het WOIII, omdat iedereen Jezus volgt, wie gelooft zoiets nog?

Het baat tot niets Zendeling, anders had het toch al lang begrepen geweest, denk je niet?

Zoals je het enigszins stelt, de situatie is nog velen malen erger dan we aanvankelijk hadden durven denken, maar toch is het zo.

Dan weet je misschien nog niet alles, maar in tegenstelling daarmee valt er inderdaad veel hoop te koesteren, inderdaad goed nieuws.

Referentiekaders zijn soms vreemde dingen, alles kan binnen het ene kader perfect logisch lijken en daarom ook als waar gepercipieerd worden, maar totaal onwaar wanneer we hier een ander referentiekader naast zetten. En wie heeft er dan gelijk? Op dat moment wordt de graadmeter niet het gelijk maar een kwestie van ethiek, wat lastige debatten zijn en niet zelden de emoties hoog doen oplaaien. En voor wie tussen de twee referentiekaders gewrongen zit, een nachtmerrie.

Het is het stigma dat gedragen werd, nu nog steeds, niet?

Heel interessante studies zijn het, dat pubers hun creativiteit kwijtspelen naarmate ze volwassener worden.

E-werkers zijn er niet zomaar, ze hebben geleerd hoe destructief de linguistische relativiteit kan zijn, staat nochtans in de boekjes.

Zou je niet stilaan beginnen denken dat het niets met de taal te maken heeft, dan wel misschien met dat wat niet begrepen kan worden?

Creativiteit is het verzinnen van een spel waarvan je achteraf niet meer weet hoe het in elkaar steekt, en er dan snel nog onwetendheid aan toevoegen en doen alsof het zo bedoeld was.

Woelig, verwarrend en frustrerend wordt het pas echt wanneer we alle referentiekaders en het menselijke groeipotentieel door elkaar heen gaan klutsen, terwijl je eigenlijk maar iets heel eenvoudig wou zeggen en onbegrepen achter blijft, beschouwend het wereldgebeuren.

De euforie en hoop die voortschrijdende inzichten tijdens een herstelonderzoek kunnen opwekken, staan in schril contrast met het labelen van mensen, maar wel diverse symptomen als normaal menselijk laten opmerken. Het is de last van de kennisdragers die hiermee ook voor een verschroeiende keuze gesteld worden, zij het net omwille van die voortschrijdende inzichten die zich gradueel, en steeds manifester, in het innerlijke weten genesteld hebben. En zo ontpopt kinderlijk speelse creativiteit zich mogelijks tot een vergiftigd geschenk, waar nogal vastgeroeste experten geen raad mee weten, het ki

Als de vigerende realiteit fungeert als een moeilijk te overstijgen wereldbeeld, dan is het nog maar de vraag hoe er gereageerd zal worden op een reeks katalysatoren die, vanuit dat standpunt, afkomstig zijn vanuit de overkoepelende waarheid. Maar dat zijn systeemtechnische beschrijvingen, het zegt nog niets over hoe we een en ander ten individuele titel beleven, en dat in hoeverre hierover al kennis bestaat, of nog maar de interesse geniet. De variaties en de reacties hierop zijn echter van die orde dat een sleutelrol voor de GGZ niet zomaar uit de lucht komt vallen, ter facilitering van een

Chocopasta met hazelnootjes, in solden.

Het antwoord niets was perfect on topic, we zullen het eens anders aanpakken, wat denk je? Boer dat je bent!

Als onbegrepen worden voor de betrokkenen al zo pijnlijk mag zijn, dan heb je nog steeds geen idee wat in het onbegrepene gelegen ligt.

Inmiddels zijn een aantal E-werkers in de GGZ zo misnoegd en teleurgesteld dat ze nog het liefst afscheid nemen van het leven, maar tot nader order blijft hun hart wel spreken, als de getuigenis van volharding en een laatste sprankeltje hoop.

Een van de meest indringende en tot de verbeelding sprekende stelling van Einstein vind ik die van die absurde ideeën, omdat ze dat wat anderen vaak, toegepast op onze economie, leugens noemen, en hiermee vaak ook het complotdenken voedend, op een speelse manier transparant maken. En dat is enkel een last voor wie nuchter doordacht vertrouwd is met deze materie, niet voor wie zich hier niet bewust van is. Het antwoord zit dan logischerwijs in een beter begrip en het denken hierover, van waaruit veel andere stellingen van Einstein als vanzelfsprekend waarachtig zullen blijken. Kortom, en dat is

Niets, waarom stel je steeds dezelfde vragen om achteraf te doen dat je dat vergeten zou zijn?

Naarmate vastgeroeste overtuigingen worden losgelaten, komt er ruimte voor andere zienswijzen maar dat betekent niet dat deze zienswijzen door de omgeving ook geaccepteerd zullen worden, zelfs niet wanneer ze soelaas zouden kunnen bieden voor dat waar alsmaar over geklaagd wordt. Dit leidt tot soms tot bevreemdende situaties, ondanks je denkt met hetzelfde bezig te zijn, wandel je dan misschien mee in vreedzame optochten voor problemen die in geestelijke zin helemaal niet (meer) bestaan.