TTC

Evolutie komt zoals altijd met goed en slecht nieuws, het leven vergt dan ook onze continue alertheid om het redelijke evenwicht te bewaren. Situaties kunnen echter ook extreem uit de hand lopen waardoor de spanning op de spits gedreven wordt, biflatie maakt het mogelijk om ‘monetaire’ spanningen te neutraliseren maar zegt niets over hoe het dan verder moet. Dit is eigen aan de werking van katalysators, ze kunnen een proces op gang brengen maar de uitkomst is niet altijd voorspelbaar. Een katalysator kan echter ook tot heel wat chaotische verwarring leiden, dit is een belangrijk aandachtspunt

Tja, als we tijdloze oplossingen al negeren, dan heeft God maar weinig te zeggen.

Je kan niet zeggen dat God niet helpt, als de oplossingen tijdloos zijn. Alle christenen weten dat, behalve jij precies.

Tijdloze oplossingen hebben als bijzonder voordeel dat ze niet verdwijnen, maar er gebruik van maken misschien wel een ethische dimensie. En als we ze niet kennen, dan kunnen we ze ook niet gebruiken, en dat in hoeverre hier al ontvankelijkheid en consensus voor gevonden kan worden. Maar niettemin, veel hoop valt te koesteren, omdat ze niet verdwijnen, in een evolutionair voortschrijdend hier en nu.

Nu het nog kan, dat van die oplossingen laten we even terzijde, ze zijn toch tijdloos.

We doen niets, we kijken alleen wat je van die oplossingen allemaal maakt, dat is pas waanzinnig.

Elaboratie zegt eigenlijk dat we niet zomaar iets kunnen zeggen en dan denken dat het ook volledig begrepen wordt, dat is als denken dat je psycholoog bent door het lezen van een willekeurig boek, het vergt aandacht, introspectie en studie. Heel anders wordt het wanneer we het over economie gaan hebben, wanneer blijkt dat platitudes de norm zijn geworden en we dat collectief niet eens weten, ongeacht het boek. Op deze manier komen een aantal E-werkers tot het Elaboration Likelihood Model, wat ze door ervaringskennis niet onbelangrijk vinden voor lotgenoten, voor wie het de interesse geniet.

Man man, als spelende kinderen lossen we de problemen van volwassenen op, en dan zeg je dat onze jeugd moet hersteld worden.

Als iets tijdloos is, is het dan ook Goddelijk?

Om een systeem te veranderen zal je het eerst moeten leren kennen, toen werd het nog veel en veel eenvoudiger om te begrijpen wat Einstein nu precies bedoelde, kinderlijk speels. Maar voor GGZ-experten is dat veel te moeilijk, die zijn meer bezig met welke hersenkwab nu precies oplicht wanneer we een neologisme voor ethiek zouden verzinnen, en dat sociaal vreemd vinden. Het is maar wat je precies bedoelt met een speld in een hooiberg natuurlijk, zelfs in geschenkverpakking lukt het niet, zo word je E-werker in de GGZ met getuigschrift.

Voor mensen die iets tegen hokjesdenken hebben, is er goed nieuws. Het zwaartepunt van onze samenleving wordt bepaald door het systeem dat we zelf onderhouden, hierin kunnen we verschillende platitudes onderscheiden die niet toelaten om een ook tot een duurzame doorbraak te komen, het gaat om kleine dingen, letterlijk. Voor mensen die iets tegen hokjesdenken hebben, is er goed nieuws, na een paar hulpvragen werd er snel een nieuw hok bedacht, het vak monddood om redenen waarover psychisch kwetsbare mensen nog amper iets durven te zeggen, van harte.

Ik blijf oprecht en in alle vreedzaamheid hopen dat er toch iemand de ernst van het pleidooi, noem het gerust een diepe angstschreeuw, van E-werkers in de GGZ aandacht wil geven. Volgens de hedendaagse normering binnen de GGZ was Einstein namelijk compleet gek, en kinderen kunnen eenvoudig bevroeden waarom dat zo is. De grootste misvatting zou dan nog kunnen zijn dat je denkt dat je hier slim voor moet zijn, het tegendeel wordt echter kristalhelder bewezen wanneer je even wat tijd neemt om een en ander te beschouwen, niet meer dan dat, ook niet minder. Noem dit gewoon een zoveelste hulpvraag u

Angst voor vrijheid wil zoveel zeggen als verankeren aan datgene waarvan we zeggen het te willen herstellen, niet omdat herstel op zichzelf zo moeilijk zou zijn dan wel gelegen in de overweldiging van wat herstel nu precies betekent. Op deze manier staat elke E-werker, en dat in hoeverre tot deze inzichten al gekomen wordt, machteloos jegens een GGZ-apparaat dat nu net een getuigenis is van deze angst voor vrijheid, uit angst voor de overweldiging en hiermee herstel ondermijnend, in de vorm van onbewust stigma naar diegenen die nu net hierover hulpvragen hebben, uit morele overweging en in all

Het is nog amper geloofwaardig, de verankering aan dat waar je tegen bent, en zelfs dat wordt niet gezien.

Ja, soms gebeurt dat, de tragische grap van moeilijke vragen is dat ze soms verbluffend eenvoudig oplosbaar zijn, op dat moment kan het raadzaam geacht worden om er de expertise van de GGZ bij te betrekken, zelfs al blijkt die achting zowat de grootste blunder in je leven geweest te zijn, het blijft raadzaam om zeer gegronde redenen. Er is ook goed nieuws, er zijn geen psychisch lijdende mensen meer, hun hulpvragen werden te moeilijk, te eenvoudig eigenlijk, lotgenoten?

Er wordt E-werkers verboden om te oordelen, dat is niet zo netjes, volledig mee eens. Maar als we het nu gewoon simpel houden en mensentaal mogen gebruiken, maak gewoon even de optelsom van al onze lotgenoten en de pijnen die ze doorstaan, en vergelijk dat gewoon even met de onderling conflicterende taal die GGZ-experten erop nahouden, vergeet dan gewoon dat je een mens met een hart en gevoelens bent, met empathie, en zwijg in alle talen, stigma bestaat niet, succes.

Heb het nog in m’n portfolio geschreven, straks gaan we misschien een situatie krijgen waar E-werkers, dat zijn psychisch kwetsbare klanten, met GGZ-experten rond de tafel gaan zitten, vervolgens bollekes verschuiven op een telraam om dan te kijken waar ze precies uitkomen. En als je dan nog begint te begrijpen waar het over gaat, alles is mogelijk maar er zal misschien geen GGZ-expert meer zijn om er gepaste termen voor te verzinnen, dat is de job van psychisch kwetsbare E-werkers die netjes alle GGZ-richtlijnen hebben opgevolgd, te serieus wellicht.

Verbeeldingskracht, probeer je een keertje in te leven in een gesprek tussen een therapeut en een klant die in z’n hoofd een non-lineaire attractor schuil houdt, en het daarover in alle integriteit wil hebben omwille van een aantal epistemologische obstakels die nu net door die katalysator kunnen transparant gemaakt worden, met een bijzonder oog voor de toekomst en het welzijn van mensen. In praktijk duurt zoiets een halfuurtje en de klant heeft Zyprexa in z’n handen, en je hebt geen idee waar dat voor dient, had er nog iemand een hulpvraag?

Deze wereld is enkel bedoeld om anderen te slachten en misbruiken, en je dan fier op je borst te kloppen. In het verlengde alles ondermijnen wat op je pad komt, en toch doen alsof je mens bent door er af en toe een melig citaatje tussen te wringen. Wie positief denkt, zal snel te horen krijgen hoe absurd dat is, hoe dom je bent om dat überhaupt nog maar te overwegen, hoe onwezenlijk onvolwassen je bent wanneer je daartoe enige poging zou ondernemen, dat creativiteit niet dient om ons welzijn te bevorderen, en dat zwakke mensen in de GGZ thuishoren, niet in onze wereld.

Het is om ziek van te worden, bedenkend dat niemand dit kan stoppen en elke oplossing onmogelijk is, kan je dan ook beter je euthanasie aanvragen.

Eenzaam en verlaten in een wereld met zeven miljard mensen, getuige van een haast onwaarschijnlijk spektakel waarin geld, macht en bezitsdrang het doel bij uitstek zijn. Alsof we met z’n allen het verlengstuk van elkaar geworden zijn, en slechts bruikbaar wanneer het ons doel dient, verwerpend al datgene wat als een bedreiging kan gezien worden voor onze spelletjes waarin we experten zijn. En dan komen de E-werkers in de GGZ, aanvankelijk hadden ze maar een paar simpele vraagjes, of het niet een klein beetje menselijker mocht, absoluut dwaas zijn ze, wie bedenkt nu zoiets in een wereld die nog

Als beschouwend bewustzijn verschijnt de wereld in ons, en naargelang onze interesse kunnen we steeds beter begrijpen hoe een en ander functioneert. Een mens heeft pas pech wanneer je net hierdoor op het spoor komt van een aantal anomalieën in het systeem, en machteloos getuige wordt van een wereld die strijd tegen problemen die eigenlijk niet eens bestaan, maar simpelweg in stand worden gehouden door de manier hoe we daarover denken. En zo past een onderzoek naar de stellingen van Einstein op een bierviltje, waar geen aandacht voor bestaat omdat het te belachelijk is om waar te kunnen zijn, z

Amper geloofwaardig is deze wereld, en wie middenin een grijze olifant zit, kan de olifant niet zien.

Ja, daarom dat we met miljoenen strijden tegen problemen die niet eens bestaan, maar dat zal de duivel dan wel zijn.

De paradox die amper iemand begrijpt, voor doorwinterde OPS-lijders is er geen vuiltje aan de lucht, en net dat voedt hun angst, zorg en kijk op een weerzinwekkende wereld, wat ze zelf maar vanzelfsprekend vinden maar toch niet begrepen worden, ondanks een berg verklaringen waarom dat zo is.