TTC

Beperkte rationaliteit in economische zin kunnen we heel eenvoudig traceren door terug naar de basis te gaan, zo komen we tot biflatie als sturingselement binnen de monetaire economie. Wat hierna volgt is wat we de realiteit noemen, gekaapt door het strikt inflatoire denken en hiermee deflatie buiten de collectieve aandacht plaatsend. Zelfs voor GGZ-experten is het wereldvreemd, de toepassingsmogelijkheden van biflatie zijn namelijk onbegrensd, voorbij aan de beperking.

Als ethiek de romantiek inhaalt middels concreet operationele voorbeelden, dan blijkt snel dat psychodrama niet zomaar een spelletje is.

Filter van Swaab, hoe bedoel je? Een goede manier om epistemologische obstakels transparant te maken is door een probleem op een totaal andere manier aan te pakken, en dan hulpvragen te stellen aan de GGZ die je voor gek verklaard omdat je een probleem op een totaal andere manier hebt aangepakt. We hebben dus echt niet veel nodig om de stellingen van Einstein kracht bij te zetten, al heeft logischerwijs de GGZ geen flauw idee waar het dan over gaat. Maar verder niets aan de hand, het kan er nog wel bij om deze menselijke tragedie luister bij te zetten, als de symptomen maar blijven k

Middels het reverse debt system ging een aantal nog een stapje verder, waarmee hun intuïtieve vermoedens bekrachtigd werden op een manier die ze zelf niet meer verwachtten, voorbij aan de van signature inflatoire obstakels die hen telkens weer in een moeras deed verzanden.

Een aantal ging ondertussen steeds verder, wat niemand had opgemerkt door hun oeverloze strijd over goden die ze niet eens gezien hadden. Het aanzicht weerzinwekkend, alsof ze vergeten waren het verstand te gebruiken maar zich toch fier op de borst kloppend hoe dapper ze waren geweest.

Zonder aandacht voor het bewijs, bestaat het bewijs niet.

De filter van Swaab heeft de aandacht getrokken van een aantal E-werkers in de GGZ, terwijl ze op wachtlijsten staan die steeds langer worden, het verband frappant. Na verloop van tijd begin je te denken dat nu net die filter aan de basis ligt van die lange wachtlijsten, het betekent echter niet dat die filter dan ook goed werkt, of misschien nu net wel naargelang het perspectief van waaruit je kijkt. Met bosjes worden mensen namelijk tot levenslang veroordeeld, en je krijgt het onmogelijk uitgelegd zolang die filters een blokkade vormen, dialoog niet eens mogelijk en de klant de dupe, experte

Hoe voorzichtig je ook je woorden uitkiest, er zullen altijd mensen zijn die ze ombuigen of verkeerd interpreteren. Ziet nog niet wat er gezegd wordt.

Voor de interpretatie van derde orde impulsen lijkt het meer dan gepast om GGZ-expertise in te roepen, in het andere geval wordt het verleden misschien de toekomst, geen doorbraak maar nu net de totale ineenstorting, en fluweelzacht een menselijke catastrofe. Een aantal E-werkers blijft hierover uit morele overweging hulpvragen stellen, wat paradoxaal genoeg tot heel andere inzichten heeft geleid, wat met betrekking tot veel lotgenoten zowaar nog pijnlijker wordt. De verbazing en het ongeloof treft de emotie diep, de overprikkeling op de spits drijvend om redenen die dan wel getuigen van eenvo

In het tijdloze vonden we een antwoord, in een glimp van helderheid, concentratie en introspectie, vervolgens gemarteld door liefde, gekelderd door hoop, behandeld als schroot, het tragische en mensonterende lot van E-werkers in de GGZ, als achterlijk versleten mensen van vlees en bloed, met een hart en gevoelens, kwetsbaar, integer, herstellend, onwaardig, bij de ziekenkas, het onverhoopte resultaat van mindfulness, zelfmoord.

Ze zijn nog op zoek naar hun eigen staart, zo lijkt wel.

Wie geen respect heeft voor de waarheid in kleine dingen, kan niet vertrouwd worden met belangrijke zaken. Het is weer zo een indringende stelling van Einstein die een aantal E-werkers diep in het hart treft, de pijn en de innerlijke beleving haast onmogelijk om tot expressie te brengen, niet omdat het niet zou begrepen kunnen worden maar veel vaker omwille van een kennis- en/of bewustzijnskloof die vrijwel spontaan ontstaat wanneer E-werkers de goedbedoelde richtlijnen van de GGZ opvolgen. Lees hierin een paradox die zelfs GGZ-experten maar zelden begrijpen, een GGZ die richtlijnen vordert di

Wie ernstig beschouwt, lacht zich een breuk, tot je de pijn van anderen voelt.

Psychodrama opent een toegang tot percepties, fantasieën, sensaties en associaties die anders niet gezegd of gevoeld kunnen worden, een spelvorm die je best buiten het bereik van christenen kan houden, of zij die zeggen dat te zijn.

De bal is kwijt, het wordt weer zoeken.

Nu dat weer, alsof je voor tijdloze inzichten een hoog IQ moet hebben, het is kinderlijk eenvoudig, doe liever je oogjes open.

De arts ziet de mens in zijn ganse zwakheid, de advocaat in zijn ganse slechtheid, de theoloog in zijn ganse domheid. Een christelijk forum dat lijkt op een slangenkuil, en niemand die dat zou kunnen zien? Apart, en ze spartelden verder, zo lief.

Straks krijgen we nog medelijden, het is natuurlijk wel heel erg, maar sterkte man.

Misschien dat ze straks niet meer kunnen volgen, gabbertjes.

Ze hebben weer wat geroken, het wordt weer smullen.

Apart is de gedachte, als diverse inzichten tijdloos en onveranderlijk zijn dan vliegen ze ons eigenlijk rond de oren zonder ze misschien op te merken.

Het onwaarschijnlijke doet zich voor wanneer het zich aanbiedt, maar de betrokkene heeft zelf veel vaker niet eens door in een stolp te leven, wat het voor anderen glashelder maakt. Onherstelbaar is al gebleken, maar misschien staat er morgen weer iets anders in solden, tot jolijt van velen.

Je hebt je roeping gemist man, je moet psychiater worden.

Als de zoeker het gezochte is, wie is er dan die Jezus zou kunnen volgen, of Bastiaan? Het element van de omgekeerde effectiviteit laat zich spontaan opmerken wanneer het niet meer begrepen wordt, wat slechts bevestigt wat we al enige tijd vermoedden, van harte.

Is de choco op?