TTC

Ja, de variaties zijn quasi ontelbaar, met hoogten en laagten, eenheidservaringen, zielen die tot monade kunnen verworden, trauma's, conflicterende percepties, een gigantisch kluwen met acht miljard mensen, geld, macht en bezitsdrang, symbolieken, misinterpretaties, voortschrijdende inzichten die alles weer anders maken, onwaarheden, list en bedrog, quasi onbevattelijk, en tegelijk soms ook dermate eenvoudig dat amper iemand er geloof aan hecht, de paradox.

Ja, eenvoudig gesteld, goed en kwaad zit in ons, net zoals vrouwelijk en mannelijk, androgyn zoals sommigen beweren.

Ervaringskennis speelt hierin wellicht z'n rol, sommige dingen kunnen we nu eenmaal niet bevatten zonder de beleving zelf, maar ook veel zaken in een ander daglicht plaatst. Wellicht ook dat wat je wil zeggen met het verschil tussen een puur rationele en een religieuze interpretatie, het ene sluit het andere niet uit, op basis van ervaring. Vaak ook tot nog meer verwarring leidend, er is immers niets dat zegt dat involutie wil zeggen kleiner en zwakker, het kan ook waarachtiger of 'grootser' zijn, en net daarom kwetsbaar. Het zijn allemaal dynamismen die op elkaar inspelen, verwarring troef en

Dacht dat men een stuk of vijf waarheidsconcepten hanteert, met verschillende lagen of diepgang. Het wordt vaal lastig communiceren wanneer die allemaal door elkaar heen gebruikt worden, net zoals waarheden zich gradueel ontsluiert naargelang onze inspanningen. Kortom, er is op deze manier meer kans om elkaar niet begrijpen dan wel, wat communicatie dan ook zo moeilijk maakt, en de dwaling begrijpelijker. Slangen kunnen ook vervellen, waarmee verwezen wil worden naar het proces van dis-identificatie, van vals zelf naar een waarachtiger zelf. Of het proces van evolutie/involutie enzover

Bestaan verschillende versies over, als we iedereen er angstig voor maken, hemeltergend de onwetendheid. Mag je wel zeggen, we kunnen heel de kosmos afzoeken en het ligt zomaar op ons bord, zelfs al eeuwen.

Jezus sprak: "Laat hem die zoekt, zonder ophouden zoeken, totdat hij vindt. En als hij vindt, zal hij in verwarring raken, en als hij in verwarring geraakt is, zal hij zich verwonderen, en hij zal heersen over het Al."

Ja, dan zie je hoe die duisternis wijkt, prachtige metafoor is het, dank.

Het zijn allemaal metaforen of beschrijvingen, kunnen we een trap mee bouwen tot aan de hemel. Vandaag zien we heel andere dingen gebeuren, dan worden ze levensecht, heel ander verhaal, zeer dichtbij.

Apart is de bedenking dat een aantal E-werkers een variant gevonden heeft op de door velen gekende Zeno-paradox, het verhaal van een weddenschap tussen een konijn en een schildpad. De schildpad beweert hierin dat het konijn haar nooit kan inhalen, wat het konijn ook probeert.

Rationaliseren is een afweermechanisme inderdaad, wat na verloop tot de tirannie van de meerderheid verwordt, is gekend.

Zacht uitgedrukt, elke waarheid doorloopt drie fasen, angst voor vrijheid dan?

Metaforisch staat het mooi, heb je ook een voorbeeld dat meer met het leven van alledag te maken heeft?

Niet onwaar, en wat hebben we nodig om die duisternis die kracht wel te geven? En waarom zou die duisternis het licht ontvluchten, is dat op zich niet absurd?

Ja, op die manier mag niemand nog iets zeggen, hoe hoopvol ook. Het gaat vaak om eenvoudige ideeën waar heel wat weerstand tegenover staat, proef op de som is dermate simpel dat het amper geloofwaardig is. Licht dat gekaapt wordt door duisternis, dat wat iedereen wel kent.

Andersom, wat er nu is geen getuigenis van wijsheid, anders noemt het niet sociale innovatie. Sociale innovatie ambieert meer liefde en verbondenheid, maar dan zou er veel van weinig waarde kunnen verdwijnen. Op deze manier kan wijsheid ook een bedreiging gaan vormen voor een aantal, wat anderen misschien des duivels willen noemen. Ja, vaak utopisch gespleten, op zoek naar geluk middels list en bedrog, ten koste van andere slangen.

Mooi gezegd, net zoals sociale innovatie een vorm van creatieve destructie is, het paradijs onderliggend, nooit weggeweest.

Als we de boom letterlijk nemen wel, in de kiem zit de volledige boom. Maar dat zijn sowieso manifestaties, niet zozeer de innerlijke krachten die hierin werkzaam zijn, de wetmatigheden zoals je ze noemt. Dacht dat men er zo een zevental onderscheid, las ik laatst. Veel verwarring is mogelijk, of veel verschillende versies van hetzelfde lezen we, begripsverwarring van alle tijden. Maar als ik je bijvoorbeeld gewoon wat informatie geef, dan heeft die informatie een bepaalde lading die voor jou wel of niet nuttig kan zijn om je levenspad naar meer bewustwording/wijsheid te bewandelen. Zo

Ja, die bron zit in zekere zin diep in ons, het gouden bekken lijkt me hier een verwijzing naar die wezenskern. We staan nooit los van die bron, als ons innerlijke vuur, een straal, als druppels in een oceaan, als in-dividuen, verscheidenheid in eenheid, tot we ontdekken wie of wat we in werkelijkheid zijn, vanwaar je gekomen bent, nooit geboren, tenzij als manifestatie om het spel mogelijk te maken, wonderbaarlijk. Andere metafoor is een omgekeerde boom, waarvan wij de uiteinden zijn van de takken, onwetend van de stam.

De bron zonder oorzaak kan principieel niet benoemd worden, omdat het anders een concept zou worden, wat niet is. Noem het liefde/vrede/ethiek/bewustzijn in rust, van waaruit schepping volgt, wijs en onwijs, goed en kwaad. Een manifestatie van wijsheid zou zich kunnen laten opmerken in een samenleving in harmonie, waarmee eigenlijk gezegd wordt dat wij, jij, ik en zij, er deelachtig in zijn, als kinderen van wijsheid. Maar net zoals onkruid niet vergaat, komt wijsheid doorheen de jaren, al doende het leven. Maar die wijsheid blijft tijdloos en onpersoonlijk, hiervan kunnen we ons steeds meer b

Uit een bron zonder oorzaak, bestaan veel termen voor, maar op zich onbeschrijfelijk of onbevattelijk, anders kan het ook niet de bron zijn van waaruit manifestaties kunnen ontspringen. Per definitie tijdloos, grenzeloos, derhalve alomtegenwoordig.

Zoals het Elaboration Likelihood Model mooi weergeeft is er geen dialoog mogelijk als er niet de motivatie gevonden wordt om de aangeboden informatie te verwerken, van waaruit duidelijk wordt dat herstel ook ernstig kan belemmerd worden door willekeurige interferentie. Dit is anders dan de reactie op het onderwerp zelf, waarover ook een meningsverschil kan ontstaan. Een gewetensvol herstelonderzoek brengt echter nog veel meer zaken aan het licht, zaken die hoop geven maar misschien nooit het daglicht zullen zien, en kwetsbare mensen laat wegkwijnen alsof ze niet eens zouden bestaan.

Wanneer we dingen vergeten zijn dan kunnen we dat middels pro- en/of retroactieve inhibitie in herinnering brengen, wat alleen maar lastiger wordt wanneer we niet weten wat we vergeten zijn, wat eenvoud vermag.

Als het dan toch in kleine dingen zit, zal het ook wel snel kunnen opgelost worden.

Elke waarheid doorloopt drie fasen. ze wordt belachelijk gemaakt ze wordt krachtdadig tegengewerkt ze wordt als vanzelfsprekend aangenomen Het is verbluffend eenvoudig om te toetsen, kunnen het honderd keer herhalen.

Het ware probleem van die tijdloosheid is dat we niet kunnen ontkennen dat ze er zijn, we kunnen ze alleen maar flagrant missen.