TTC

Om er zeker van te zijn dat mensen gaan denken dat je van een andere planeet komt, zeg dan tegen iedereen dat het niet om geld gaat.

Overweldigd werden ze door het aantal verschillende psychologische modellen die finaal precies eerder een belemmering gingen vormen dan dat een en ander helder werd, het kon ook oneindig doorgaan onder het motto ieder z’n weg, begrijpelijk. Echter wel blijven plakken is die inflatoire bestaansgolf waarbinnen ze geconfronteerd werden met een aantal obstakels die naar hun zeggen nog maar weinig met logica te maken hadden, eerder de macht der gewoonte. Maar ook hier een kwelling, ze wilden ggz-experten enkel maar attent maken op deze anomalieën die zonder de effectieve toepassing van diverse ggz-

Bevreemdend hebben ze gevonden dat zelfs wanneer ze ggz-experten exact toelichtten wat ze nu precies gedaan hadden, dat het leek alsof dat niet gewoon in het werk van de ggz terug te vinden was. En tenzij hier niet mee vertrouwd, vonden ze het ook niks bijzonders, eerder een kwestie van logisch boerenverstand.

Wat ze zelf als vanzelfsprekend en eenvoudig hadden gevonden werd paradoxaal genoeg ook hun grootste nachtmerrie, hun kinderlijke speelsheid die schijnbaar ongepast was in een wereld die naar hun zeggen een aantal elementen over het hoofd zag en daarom ook niet zomaar toeliet om de van daaruit af te leiden hartenpijn en verdriet waarvan ze gewag maakten, volkomen te doorgronden. En telkens wanneer ze hier vanuit hun innerlijk gecultiveerde hoop en goede bedoelingen iets over wilden zeggen, werden ze op verschillende manieren weggelachen, of op zeer subtiele manieren ontweken. Kortom, het ontbr

Grensverleggend denken laat eenvoudig toe om voorbij te gaan aan een aantal weerbarstige obstakels die een naar jouw beleving hoopvoller pad of toekomst belemmeren, wat vaak in versneld tempo nog veel meer opties transparant maakt. Op deze manier kom je te weten dat er zich alvast technisch denkbaar geen probleem vormt, waarna je specifiek in alle integriteit hulpvragen kan stellen over die obstakels die je eerder op je pad bent tegengekomen, die vanuit die beleving enkel te maken hebben met deze of gene manier van denken. De verwachting is dan misschien dat ggz-experten dit wel interessant ku

De haast tragische absurde maar niet mis te verstane opdracht voor E-werkers kan zijn dat je aan ggz-experten mag proberen te vragen om een aantal ggz-adviezen diepgaander te exploreren om hen beter te kunnen begrijpen, maar in weerwil daarvan bedolven wordt onder een berg labels waarvan je het bestaan niet eens vermoedde. Op deze manier wordt je nuchter doordacht getuige van een samenleving waarin de perverse effecten de normaal vormen en als mens ben je niets meer waard, dankzij een aantal ggz-adviezen die in het innerlijke hoop opwekten, helaas.

E-werkers die op hun dooie gemak het potentieel beschouwen wanneer ze in contrast met wat ze als vigerend benoemen vergeten opties in herinnering brengen, hierover doordenken met oog voor hun lotgenoten en de samenleving in z’n totaliteit, kunnen de spontane neiging hebben om hierover in alle integriteit en bedachtzaamheid ook ggz-experten te interpelleren, van harte.

Het heikele probleem van een aantal E-werkers is dat iedereen altijd begint over dat waar ze niets over mogen zeggen, en er is geen ontkomen aan dat het altijd over hetzelfde gaat, veel sterkte alleszins.

Zonder ervaring weet je dat natuurlijk niet, als je eerst naar de cursus mindfulness gestuurd wordt en daarna met veel hoop en enthousiasme het resultaat tot nader onderzoek voorlegt, krijg je de optie om terrorist of dwaas te worden. Kortom, als zelfs tijdloze katalysatoren de goden al niet meer interesseren, wat dan nog wel? En we hebben het over eenvoud en kleine dingen, patat!

Het enige probleem van het zien van een hoopvoller potentieel is dat z’n tegenpool de normaal genoemd wordt, met een wildgroei aan verschillende acties, reacties, interpretaties, conflict en spanningen waarbinnen diegenen die er in alle integriteit toch een hulpvraagje over willen stellen, geen schijn van kans maken. Maar het gaat niet om aandacht, klanten sterven wel op hun eentje, omdat ze een vraag hadden over optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen, meer niet.

Pijnlijk is de observatie en beleving dat wanneer een aantal E-werkers stelt dat diverse ggz-adviezen direct inspelen op het idee van een fluweelzachte paradigmashift zoals geambieerd door de nieuwe ggz, dat men dat om welke reden dan ook heel subtiel uitsluit in de veronderstelling dat het geen onderdrukkend, frustrerend, uithollend, denigrerend of marginaliserend effect naar klanten zou kunnen hebben. In het verlengde wel lange vergaderingen over hoe we herstel kunnen definiëren, logischerwijs een waaier aan mogelijkheden dan wel met de verbazingwekkende uitzondering van nu net dat wat volle

Wat we geleerd hebben is dat hoopvolle gedachten licht in de duisternis brengen, maar hoopvolle gedachten kunnen ook gekaapt worden door de duisternis. E-werkers hebben nu met een aantal praktische voorbeelden eenvoudig kunnen aantonen dat het inderdaad zo werkt, de enigen die het niet hebben opgemerkt waren diegenen aan wie we hierover hulpvragen gesteld hebben, het is apart.

Er was ooit nog een tijd dat zoiets een ezelsbruggetje noemde, een kwestie van kinderlijke creativiteit.

In de systeemwetenschappen is het geen ongekend fenomeen dat minieme fluctuaties een cascade aan gevolgtrekkingen kunnen induceren en herziene meningen toelaten, wat in wisselwerking met de buitenwereld een cognitief proces is dat best met de nodige voorzichtigheid en professionaliteit kan beschouwd worden. De haast onbevattelijk diepe pijn van een aantal E-werkers ligt hierin besloten, niet omwille van het ontbreken aan hoop of vreedzame intenties, maar in de ongezonde en haast ongeloofwaardige kenniskloof die naar hun mening ook een directe impact heeft op veel meer lotgenoten, maar ook als

Op simpele hulpvragen over een aantal als hardnekkig gepercipieerde obstakels waarvan een aantal vanuit hun beleving meent dat ze de vreedzame vooruitgang van het maatschappelijke denken verhinderen, krijgen ze van ggz-experten het verzamelde studiewerk over de kosmos in retour, om eerst eens gelezen te hebben alvorens je nog maar op het absurde idee zou komen om in alle preventieve bedachtzaamheid überhaupt een hulpvraag te stellen, van harte.

Als verschillende denksporen mogelijk zijn om tot resolutie te komen van een gegeven probleem, zijn er een aantal die berusten op de simpele logica van het innerlijk speelse kind, onbevattelijk.

Stigma binnen de ggz is vandaag op een verbluffend eenvoudige manier te detecteren, dit kan je doen door een deskundig onderzoek te vragen naar diverse fenomenen waarvan je om goed doordachte redenen denkt dat ze een correlaat vertonen met diverse psychische ongemakken, deze vraag prompt in de prullenmand ziet verdwijnen en je staat er vlak naast, als wegwerpvuil.

De aanvankelijke premisse was dat we niet beter kunnen weten wat we niet weten, hierop kunnen we nu op basis van ervaringskennis een uitzondering maken omdat ggz-experten dat wel kunnen, zelfs zonder inhoudelijk begrip, dat is ervaringskennis.

Een tip voor wie er gebruik van wil maken, als je als E-werker de indruk krijgt dat je van het kastje naar de muur gestuurd wordt, maak je nuchter doordachte hulpvraag dan nog eenvoudiger zodat iedereen vanuit dezelfde transparantie tot een conclusie kan komen, op basis van onderzoek in een sfeer van milde overreding, van harte.

Een aantal E-werkers prijst zich al gelukkig dat nog altijd niemand weet waar het nu precies over gaat, het is dan ook niet zo moeilijk om te begrijpen waarom ze zo hoopvol zijn, van harte.

Omdat mensentaal voor ggz-experten onmogelijk was geworden, werden veel minder hoogopgeleide mensen steeds creatiever om hun hulpvragen te ventileren, kwestie van sociale aanpassing. Gekkenwerk, zo combineerden ze lijn 26 van de boeddhistische kosmos met sectie 3 van het als profaan geachte achtvoudige pad van dezelfde signature, om een vraag te stellen over optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen, niet meer, niet minder. Over iets simpels, over het leven van alledag, wat eenvoud vermag.

Het door de nieuwe ggz geopperde idee om kennis en competenties te bundelen is nu al een ware catastrofe, ggz-experten hadden namelijk geenszins verwacht dat psychisch kwetsbare mensen dat vanuit hun traumatische levenservaringen ook ernstig zouden kunnen nemen, van harte.

Veel ggz-experten kunnen schijnbaar maar niet bevatten dat wanneer iemand hulpvragen stelt uit preventieve bezorgdheid, dat het dan misschien slechts een minimale mentale inspanning vergt om ook te begrijpen waarom, net omwille van die zo hoog in het vaandel gedragen eenvoud en kleine dingen, van harte.

Tijdens het zoeken naar ons ware zelf is een concept zoals de tweenaturenleer complete nonsens, simpelweg omdat het illusoire zelf onmogelijk kan bevatten twee dingen tegelijk te kunnen zijn.

Alwaar pioniers zich veel ontberingen getroosten om in alle integriteit hulpvragen te stellen, zijn ggz-experten er als de kippen bij om dat idee te bekrachtigen door telkens opnieuw het denkspoor te verleggen.