TTC

Probeer het eens met getallen, het zal er liggen. Geld stelen wanneer we het scheppen, en we hoeven het niet eens te drukken, het is apart.

Vreemd, dat neutrale geld heeft betrekking op het ander stuk van de kruisvergelijking, over de V=S.

In het voortschrijdende onderzoek naar hoe het nu precies kwam dat eenvoudige ideeën telkens opnieuw naar de achtergrond leken te verdwijnen, was het antwoord finaal dan wel eenvoudig maar in zekere zin ook ongeloofwaardig, de hartenpijn en het verdriet evenredig, onbegrepen en ondraaglijk, ondanks alle hoop. De doctrine die er dan uit zou bestaan dat er X neutraal geld in een schuif ligt, en niet zou kunnen aangewend worden om het welzijn te bevorderen? Waarom zou het dan in de Bijbel staan?

Jij gelooft wat je wil, niet iedereen is in staat om dat wat zich spontaan aanbiedt te verduisteren, het is er. Durf je het niet met getallen eens te proberen? Geen probleem, het doet geen afbreuk aan de bewijslast, dat is logica.

Hoe zou je dat neutraal geld willen verdelen? Zoeken hoeft niet, we kunnen het tijdloos genereren wanneer de situatie weer uit de hand loopt, gewoon terug te vinden in de Bijbel.

Je bedoelt wellicht dat je niet goed weet hoe je nu met die X neutraal geld verder kan? Het zijn opties of een potentieel die een heel ander licht werpen op de situatie, en we hebben enkel maar de katalysator biflatie nodig, dat is alles. Geboren in een vleeskleed, hebben we nog gehoord. Binnen tijdloosheid bestaat er niet zoiets als mijn of jouw gelijk, dat zou immers betekenen dat we tijdloos zijn. Maar om compleet te zijn, soms zijn dingen veel eenvoudiger dan we misschien willen denken. M=E V=S Biflatie verfijnd afgestemd op de schulden => F=S/M+1

Probeer het eens met getallen, je zal zien dat het altijd klopt. In het andere geval kunnen we niet zeggen dat het wiskundig precies of tijdloos is, simpeler kan niet.

Na verloop van tijd werd de hulpvraag hoe je nu niet in verwarring kon raken moeilijker dan er orde in te scheppen, maar schijnbaar ook voldoende om ze dan maar netjes in de schuif te leggen in de hoop dat we ze nooit meer zouden stellen, te simpel.

De patronen of hoe gordiaanse knopen nu precies tot stand komen kunnen we dan wel eenvoudig in kaart brengen in een eilandmodel, middels een aantal ggz-adviezen zelfs oplossen of ophelderen, in het verlengde sta je toch maar mooi te kijken naar hoe men die knopen steeds strakker aantrekt, niet losmaakt. In het beste geval beschik je dan vooral niet over enig empathisch vermogen, de hoop in je hart vernietigt je innerlijke compleet, het zelf uithollend tot een lege huls waar geen mens in overleven kan, waardeloos, van harte.

Het idee van een paradigmashift gaat al eeuwen mee, het zegt zoveel dan in barre tijden de hoop vinden op een kentering zoals begrepen kan worden door ‘deus ex machina’. Dit leidt tot een situatie waarin een wildgroei aan scenario’s de schijn geven dat zowat alles mogelijk is, niet zelden inspelend op onze gemoedstoestand en de psychische ongemakken die hier logischerwijs uit kunnen volgen. Het goede en het slechte nieuws, voor heel wat problemen liggen allerhande sociale alternatieven in de schuif, maar de wachtlijsten zijn te lang om ze met een deskundige bril te beschouwen, als tijdloos.

Tijdens de cursus omdenken werden onze harten beroerd door het zien van de gulden middenweg die zich als spontaan openbaarde in het contrast, dit liet ons dan ook toe om een wiskundig precies bewijs te leveren dat niet kon begrepen worden zonder daartoe ook het biflatoire denken op een serene manier in te sluiten. De kracht van zowel omdenken, eenvoud en kleine dingen liet zich dan ook opmerken als een herstellende en verzoenende kracht, met in het verlengde een niet aflatende reeks ‘eeuwige’ hulpvragen uit preventieve bezorgdheid.

In de redevoering waren we op het punt gekomen dat X neutraal geld in een schuif ligt, exact gelijk aan de schulden. In 'normale' omstandigheden kan dit niet, het aflossen van schulden zou immers betekenen dat er ook geen geld meer is. Lees hierin het kwalitatieve verschil in de redenering, of de manier van denken daarover. Ergo, het is volbracht, altijd al geweest omwille van tijdloos.

Door de verankering in wat we gemakshalve het inflatoire denken noemen valt het kwalitatieve verschil in de redenering, het denken of het bewijs amper op, of het discours wordt in ieder geval binnen dat referentiekader verder gezet. Op deze manier krijgt de innoverende impuls geen kans om verder door te stromen doorheen het netwerk, maar omwille van tijdloos ons altijd in stilte vergezellend in het collectief onbewuste. En zo kan het dat doorheen de geschiedenis verschillende mensen steeds hetzelfde hebben gezegd, wat in contrast termen zoals blind, doof, slapen of dronken hun legitimatie geef

Ergo, het is al eeuwen hetzelfde, staat in de Bijbel, het is altijd hetzelfde, onkruid vergaat niet. Kijk je nooit naar het kwalitatieve verschil in de redenering-bewijs?

Zoveel is wel duidelijk geworden, we slepen al eeuwen een probleem verder dat eigenlijk op elk moment nu kan opgelost worden, alsof het eigenlijk alleen maar door de manier hoe we daarover denken kan blijven bestaan, een geloofskwestie dus. En dan krijg je het fenomeen dat mensen het als een wonder gaan zien, als iets onmogelijks, maar achteraf slechts een kwestie van logisch redeneren blijkt, heel verontrustend.

Je bedoelt die eenvoudige kruisvergelijking? Het is een abstractie omdat we anders met getallen zouden gaan werken die elke seconde veranderen, dit is niet alleen verwarrend maar ondermijnt de tijdloosheid die onderliggend altijd van kracht is.

Misschien handig om eerst te interpreteren wat er nu precies staat, het is heel sober en transparant. Legende M = geld (nominaal) V = vorderingen (relatief-subjectief) S = schulden (relatief-subjectief) E = alle andere economische waarden (relatief-subjectief) Vergelijkingen M = E V = S Neutraliserende katalysator (wiskundig precies/ tijdloos) F = S/M+1 Toepassing (gelijk delen/geen relationeel verschil) M/F = E/F V/F = S/F Neutraal geld (verschil nominaal) M-M/F = X Neutralisatie V

Over het idee van een monetaire reset kunnen we tonnen lectuur terugvinden met zeer complexe doorgaans conflictueuze redevoeringen, of gewoon de essentie lezen en naar de ggz stappen om je te laten helpen om een aantal bijzonderheden te herstellen, het is werkelijk wonderbaarlijk hoe eenvoudig dat kan, bijtijds ongeloofwaardig en tot euforie stemmend, als vanzelfsprekend menselijk en kinderlijk speels, niets dan hoop in liefde en co-creatieve verbondenheid, ahum.

Jezus sprak: "Herken wat voor uw aangezicht is, en wat verborgen is voor u zal u duidelijk worden. Want niets is verborgen wat niet geopenbaard zal worden."

Precies moeilijk, biflatie als katalysator doet op zichzelf niets, kleurloos, neutraal en vrij van ideologie, als bronkennis. Het enige dat we gedaan hebben is een tijdloos moment creëren waarbinnen een kruisvergelijking geldt, ook deze is tijdloos. Door toepassing van hebben we een situatie gecreëerd waardoor we uit de bestaande geldhoeveelheid evenveel geld hebben kunnen 'recycleren' dan de schuldenberg hoog is. Ergo, absurde ideeën kunnen ons hoop bieden, niet omdat ze zo absurd zijn maar omdat ze indruisen tegen het vigerende denken en tot cognitief dissonante situaties kunnen leiden. Door

Het inflatoire windmolenpark werd verstoord door de absurde helden, totaal voorbijgaand aan de gulden middenweg. Voor het antwoord op de vraag of het denkende zich ook kon vereenzelvigen met het bedachte waardoor het zichzelf buitenspel plaatste en in verwarring kon brengen, hadden we geen tijd omdat het spel van goed en kwaad ons gevangen hield.

Het eenvoudig verleggen van een denkspoor kan bezwaarlijk een overweldigende gebeurtenis genoemd worden, tot wanneer je dat met liefde en overgave aandacht geeft, het zit in kleine dingen.

Gaat dit nu echt allemaal over het simpele feit dat geld neutraal is? En dat we dat uit de bestaande geldhoeveelheid kunnen genereren van waaruit mag blijken dat inflatoir denken als magisch gepercipieerd kan worden? Ja en nee? Maar we begrijpen het inmiddels wel, het deert allemaal niet omdat we christenen zijn?

Het is als die grap, wie in het duister leeft zoekt naar licht, en wie in licht leeft ziet geen barst. In het verlengde allerhande soorten licht, van hallogeenlampen tot knipperlichten, alsof we in een spiegelpaleis zijn terecht gekomen waarin de zoeker het gezochte is, alvast sterkte. Alles is giftig, vooral wanneer het tijdloos is, moeilijk te vangen dan ook.

Hoe kom je daar nu weer bij, biflatie werkt net verlichtend omdat hiermee de gulden middenweg geopenbaard wordt. Althans, voor wie het aandacht geeft en bereid is om een en ander ernstig te willen overdenken, geen verplichting. Het punt is echter dat het aanvankelijk als hoopgevend en hartverwarmend kan gepercipieerd worden, snel wordt duidelijk hoe die epistemologische obstakels als door de eeuwen diep ingeburgerde spelbrekers fungeren. Bekeken vanuit een strikt archaïsch-mythisch perspectief kan dit mogelijks als des duivels gezien worden, wat op zich ver voorbij gaat aan de neutraliteit van