TTC

De aanvankelijke aanname dat naar hun aard hoogsensitieve mensen meer last zouden kunnen ondervinden van verhoogde spanningen binnen het zogeheten Nash-evenwicht, lijkt gebaseerd op een aantal speltheoretische visieschetsen niet eens zo onnozel. Maar onnozel betekent tegelijk dan ook veel te naïef in de hoopvolle verwachting dat er aandacht zou kunnen besteed worden aan de niet-compleetheid van informatie zoals eigen aan de vigerende spelvorm, zelfs abnormaal en volkomen onrealistisch geacht.

In dit artikel is het precies weer anders. Pro forma, betekent ascentie dat je moest sterven om verlichting te bereiken of om opnieuw geboren te worden? Nee, zeker niet! Betekent dit het einde van je 3D-ervaringen en een overgang naar de vierde dimensie? Nee, en wel hierom niet, momenteel bewegen wij ons heen en weer tussen de vierde en de vijfde dimensie als we de derde dimensie verlaten. Soms ben je in 5D zonder dat je het weet. Daarom is het belangrijk dat je in 5D ontwaakt. Maar waarom noemen we het dan toch ascentie terwijl je niet doodgaat? Omdat je ‘oude’ zelf bij deze transformatie le

Vind je het niet interessant dat de meeste wiskundige en wetenschappelijke doorbraken voortkwamen uit meditatie en intuïtie en niet uit een puur mentale gerichtheid?

Om een paard te helpen verdrinken, hoef je het niet naar het water te brengen.

Het heeft een speciale naam die ik even kwijt ben, maar het heeft iets met een looping te maken. De General Problem Solver van Herbert Simon en Alan Newel geeft ons een mooi beeld hoe we middels een aantal operatoren van het ene referentiekader naar het andere kunnen evolueren. De technische aspecten daartoe staan derhalve niet ter discussie, het is pas in de dialoog daarover dat zal blijken dat basale logica toch minder makkelijk is dan wat vermoed zou kunnen worden. Hetzelfde fenomeen vinden we terug in wat dan een christelijk discours pleegt te noemen, doch nu net weer alleszeggend

Kennis en inzicht in de transfusiereacties en de preventieve en curatieve acties zijn dus noodzakelijk.

Misschien dat we een herstelcoin kunnen verzinnen, dan kunnen we het verleden laten voor wat het is. Tegelijk is die berg dan ook onbestaande, als alternatief om onze goederen aan buitenaardse wezen te moeten verkopen. Want immers, in welke munt gaan ze dat betalen? De filter in onze hersenen vermijdt dat heel dat fenomeen uit de hand loopt en focust zich daarom bij de meeste mensen op een beperkt deel van de overvloed aan inkomende en bestaande informatie. Als jij in je brein een filter hebt die minder strikt en dwingend is, beschik je over meer mogelijkheden dan je medemensen om onv

Het zwaartepunt van een samenleving wordt bepaald door het vigerende denken en bijhorende systeemconfiguraties, binnen het niet-coöperatieve spel met incompleetheid van informatie heeft dit evolutionair geleid tot een schuldenberg die, wanneer we die zouden willen aflossen, ons 2,5 jaar zal bezighouden om dingen te produceren die we aan buitenaards leven moeten verkocht krijgen. De reden voor deze schijnbaar absurde redenatie is simpel, maar dat weet je onderhand ook wel door je bedachtzame interesse in allerhande opties die we niet kennen. Merk op, in deze redenatie spreken we enkel over die

Heb nog even geduld tot die berg in elkaar stort, maar dat is een evolutionaire voetnoot die van geen belang is.

Binnen mindfulness wordt het mogelijk gemaakt om twee totaal afwijkende referentiekaders als plausibel te beschouwen, als simultaan bestaande naargelang het perspectief van waaruit gekeken wordt. Het resultaat van het praktiseren kan in die zin een wetenschappelijk onderbouwde verklaring geven bij stellingen dat hoop als een tweesnijdend zwaard gezien kan worden, en dat in de mate dat het gezien wordt door nu net de inspanning die daartoe noodzakelijk is, geenszins verplichtend. In het andere geval wordt het misschien niet meer dan eindeloos reciteren van metaforen die naar deze problematiek v

Het ging al lang niet meer over wat er achter die berg ligt, maar de absurde contradictie dat hij niet bestaat.

Na een basistraject kan je principieel op je eentje verder, maar dan weet je tenminste waar het over gaat.

Ervaring leert dat zonder op z’n minst een basistraject effectief te volgen, over mindfulness niet veel zinnigs kan gezegd worden.

Over die ezelsbruggetjes zijn we al meermaals gestruikeld, dat is ervaringskennis.

Om de vijftig jaar of zoiets? In De economie van goed en kwaad bekijkt Sedlácek zijn vakgebied door een volstrekt nieuwe bril en daagt hij ons uit tot een volstrekt nieuwe kijk op de wereld. De economie is een wetenschap, een waardevrij wiskundig onderzoek, wordt vaak beweerd. Maar voor Sedlácek is de economie iets van onze cultuur, een product van onze beschaving. Zelfs het meest doorwrochte wiskundige model, zegt hij, is op de keper beschouwd een verhaal, een parabel, onze poging om de wereld waarin wij leven op een rationele manier te doorgronden.

Hoge schuldenniveaus en kwijtscheldingsprogramma’s zijn van alle tijden. Zo’n 2000 jaar voor aanvang van onze jaartelling – ten tijde van de Egyptische farao’s en het koninkrijk van Mesopotamië – speelde dit ook al. Bekend is bijvoorbeeld de code van Hammurabi, koning van Babel, daterend uit 1762 voor Christus. In deze code is vastgelegd dat onder bepaalde omstandigheden schulden worden kwijtgescholden.

Sommigen vergelijken het met reverse engineering, het is maar de vraag hoe ver je bereid bent te gaan.

Zo kunnen we eindeloos blijven tollen met betrekking tot het smalle of brede pad, zelfs denken dat het moeilijk zou zijn om dat in mensentaal te begrijpen.

Je bedoelt wellicht dat er amper kennis bestaat over dat wat zou kunnen afgeleerd worden, maar zonder die kennis ook niet mogelijk is?

Creatief visualiseren is geen 'vage' of ingewikkelde methode, iedereen die zich erin verdiept en er iedere dag een kwartiertje aan besteedt, zeker in het begin, kan het leren.

Bizarre dynamiek is het, die stuwkrachten kunnen ook overprikkeling in de hand werken waardoor het ene kan verward worden met het andere, beetje als een chaotisch kluwen waarbinnen misverstanden de normaal gaan vormen. Hoe is het eigenlijk zo ver kunnen komen, altijd hetzelfde?

Hoeft niet zozeer psychiatrie te noemen overigens, er zijn wel meer mensen die het vaak over die stuwkrachten hebben.

Zeg dat wel, we kunnen binnen het AQAL-model echter wel gaan filteren zodat het makkelijker wordt om te begrijpen hoe een aantal onderliggende abstracties correleren met het onderwerp van dit topic, maar ook hopeloos in verdwalen kunnen.

Kunnen ons ook de vraag stellen of het ooit wel ergens stopt met al die lijstjes.

Binnen de positieve desintegratie theorie van psychiater Dabrowski wordt gewag gemaakt van verschillende stuwkrachten, iets lastiger te achterhalen is in welke richting en tot welk doel.