TTC

Het kan alle kanten op, en we weten nog altijd niet binnen welk segment die katalysator behoort.

Net zoals mindfulness draait om een scherpe, niet-oordelende aandacht voor het hier en nu, vereist wetenschappelijk onderzoek een intense, gerichte aandacht voor observatie, experimenten en de nauwkeurige analyse van data. Onderzoekers moeten hun aannames opschorten en openstaan voor onverwachte bevindingen, net zoals mindfulness ons vraagt om open te staan voor wat er op dit moment gebeurt zonder oordeel.

Ja, er zit geen geest tussen, dat zijn ze vergeten.

Ja, enkel in ons sterrenstelsel al een paar honderd miljoen, en het is allemaal cognitieve inhoud. Niets voor gewone stervelingen zoals ons dus, toch dank voor je respons op de vraag.

Wat heb je dan in petto voor ons?

Binnen de zwijgspiraaltheorie blijft de wet van de uitgesloten derde intact in de zin dat sociale druk leidt tot een versimpeld beeld van de werkelijkheid. Meningen lijken 'juist' of 'fout', zonder ruimte voor nuance of afwijkende posities. De dynamiek van de zwijgspiraal zorgt ervoor dat het lijkt alsof er geen middenweg is tussen instemmen met de meerderheid en zwijgen, wat resulteert in minder diversiteit aan uitingen en ideeën.

Er zijn miljarden sterrenstelsels, misschien een beetje lastig om je aandacht erbij te houden.

Ervaring leert dat binnen het kader van de zwijgspiraaltheorie de wet van de uitgesloten derden niet verandert, wat in alle bedachtzaamheid een aantal hulpvragen tot nader onderzoek legitimeert.

Heb zo stilaan een flauw vermoeden dat alleen ezels ezelsbruggetjes interessant vinden, want zo voel ik me ook.

Beetje relevante kennis kan nooit kwaad, maar dan spreken we over alledaagse dingen. Veel leven zit er inderdaad niet meer in, ben je de weg kwijt misschien?

Zeer benieuwd wanneer je mens gaat worden, het is een heikele kwestie zo precies. Je brengt ook een ander belangrijk punt naar voren: ondanks alle verzamelde kennis, ondanks alle theorieën en diepgaande filosofieën, blijft de uitkomst onzeker. Dit doet denken aan het concept van fundamentele onzekerheid dat in veel wijsheidstradities wordt aangekaart. Hoe diep onze inzichten ook zijn, we kunnen nooit volledig voorspellen hoe iemand zal reageren of welke richting de menselijke evolutie zal nemen. Elk individu, elk moment, bevat een inherente onvoorspelbaarheid, en juist dat maakt het le

Wie zitten al op het niveau van basiskennis, bij de homo ludens die dat in al z'n spelvreugde vergeten kan.

Wie of wat is er dan zoekende, dat gezaaide lichaam?

Keertje wat anders, een oefening uit een workshop. Gaat als volgt: Stel dat je een wondervraag mag stellen aan imaginaire feeën en daarop een antwoord krijgt, wat zou dan de reactie zijn van je omgeving wanneer je hierover iets zegt?

Derhalve weer netjes verdrongen, doch tijdloos en gratis.

Waarom zou je die non-lineaire katalysator dan steeds trachten weg te dringen? Klopt dan je redenering niet meer?

Had even de indruk dat dit voorbij ging aan wat als onveranderlijk ter dialoog werd gesteld, het lijkt haast een mysterie.

In de zee van ideeën, methoden en concepten, is het belangrijk om simpliciteit te behouden. Terugkeren naar de kern van mindfulness kan helpen om het proces helder te houden. Het gevaar is dat we verstrikt raken in de theorieën, interpretaties of terminologie, terwijl de essentie van mindfulness volgens de auteurs eenvoudig en direct is.

Heb eigenlijk geen idee of we nu over hetzelfde spreken, en mogen van geluk spreken dat het onveranderlijk is.

Het heeft overigens niets met jou te maken, anders had het ook niet van onpersoonlijke signature kunnen zijn.

Ja, daarom dat we dat doorheen de tijd kunnen schuiven, evident.

Kunnen dat zelfs doorheen de tijd schuiven, wonderbaarlijk is het.

Houden het amper voor mogelijk, maar doe rustig voort.

Heel ondoordacht inderdaad, doch afleidbaar van stimuli die als non-lineair kunnen begrepen worden.

Einsteins stelling, waarin hij stelt dat zonder tijd en ruimte alles tegelijkertijd zou gebeuren, raakt aan de kern van zijn visie op de relativiteit van tijd. Zijn humor en benadering van deze fundamentele vraagstukken zijn inderdaad fascinerend en wijzen op een diep begrip van de paradoxen die zich voordoen in de natuur van het universum.