TTC

Enigszins ludiek is dat wanneer we al die dagboeken in beschouwing nemen, dat het begint te lijken dat je in een cockpit zit. En waar je ergens kan landen is een groot vraagteken, omdat je het risico loopt dat al die hypergevoelige meetinstrumenten ook uit balans kunnen raken.

Ja, in die figuren vinden we verschillende rasters waarin het allemaal verschijnt, beginnen ze over surfen.

Moest je per toeval op het absurde idee komen een lijstje te maken van soortgelijke precedenten, hou dan vooral je nervus vagus goed in de gaten.

Dat de filtertheorie van Gadamer ook kan leiden tot hulpvragen die vereenzaming in de hand werken, zegt misschien meer over de effectiviteit van diverse ggz-tools dan we tot dusver konden vermoeden.

Ja, zo gaat het binnen het TAS-complex, zodat uitgesloten wordt wat erin besloten ligt.

Opmerkelijk, dat lijstje verandert niet, het wordt gevoed.

Ja, hou de statistieken goed in de gaten, we tellen die andere er wel bij om de duisternis helder te maken.

Misschien dat op deze manier ook de bollenkubus van Hoekveld tot stand is gekomen, zij het als een radicale simplificatie van een complex gebeuren waarin we, jij, ik en zij, in meer of mindere mate bewust, met ontelbare niches en variaties, nietig en pijnlijk kwetsbaar, participeren.

Het onzichtbare geeft vorm aan het zichtbare. Heilige geometrie is een visualisatie en metafoor van de verbondenheid van al het leven, het raakvlak tussen abstractie en de fysieke realiteit. Als we de wiskundige formules, de verhoudingen, veranderen, dan veranderen we ook de fysieke vormen.

Plato’s lichamen zijn een perfect voorbeeld van hoe iets ogenschijnlijk tijdloos toch telkens opnieuw fris en vernieuwend kan lijken wanneer het in een nieuwe setting of vanuit een andere invalshoek wordt bekeken. Een soort herbronning van kennis, zou je kunnen zeggen.

Soms denkend dat we des levens die verticale lijn uit het oog kunnen verliezen, zodat kronkelen de normaal wordt. Voor veel van die oefeningen heb je al een opleiding psychologie nodig om beter te kunnen begrijpen wanneer welk ezelsbruggetje van toepassing is, in het andere geval raken we misschien verstrikt in een reeks paradoxen en bijpassende metaforen, wat minder prettig is.

Een goede manier om eenvoudige ideeën op een zijspoor te zetten, is door ze te vermengen met andere ideeën.

Paronomasie hoort thuis in alle taalsferen waar humor, ironie, sarcasme of dubbelzinnigheid aan de orde komen. Het zijn dan ook de kenmerken waardoor de paronomasie wordt versterkt.

Ja, je zou al moeten weten wanneer het begonnen is, anders lopen we het risico het ene met het andere te verwarren. Enig doel in gedachte misschien?

Ja, hou het maar goed in de gaten, die absurde logica iets voor later.

Alweer veel winst geboekt vandaag?

Maar je kan wel creatief zijn met datgene wat uit het niets geschapen is geweest?

Dat iets ben jij dan? Je kan toch spreken?

Het is een premisse, heb niet gezegd dat je dat gezegd hebt. De vraag blijft onbeantwoord, hoe noem je datgene wat uit een niets dat op zich zonder enige kwaliteit verblijft, iets manifest in het leven roept? ?

Chunken mag dan misschien wel een tool zijn die zelfs aan nietsvermoedende klanten aangereikt wordt met als doel meer flexibiliteit, zonder gepaste ggz-begeleiding zou ik er toch niet zomaar aan beginnen. Ik weet het, het zijn achteraf verhalen, hou moed.

Een wiskundig object kan op verschillende manieren worden gedefinieerd, afhankelijk van de context, maar over het algemeen verwijst het naar iets dat kan worden bestudeerd, beschreven of bewerkt binnen het domein van de wiskunde. Het begrip is breed en omvat alles wat wiskundigen kunnen definiëren, manipuleren of analyseren.

Bij een bewijs door constructie toon je aan dat een bepaald wiskundig object bestaat door daadwerkelijk te laten zien hoe het kan worden gemaakt of gevonden. In plaats van een abstract redenering of indirect bewijs, biedt deze methode concreetheid en praktische waarde. Als je van niets iets maakt, is het niet niets. Hoe zou je dat iets dat buiten het niets ligt willen noemen?

Even los van de manier hoe we die tool gebruiken, het zit gesofisticeerd in elkaar.

Als door de jaren heen inmiddels ervaren neuroot probeer ik de rest van m'n tijd op te vullen met zoveel mogelijk informatie waar ik sowieso niets van begrijp, en wanneer de gemoedstoestand het enigszins toelaat vul ik dat graag aan met, in het beste geval ongepast, een vleugje humor.

Het getal nul is werkelijk een filosofisch en mathematisch wonder. Eenvoudig op het eerste gezicht, maar diepgaand en complex als je erin duikt. Het kan ons inderdaad overprikkelen en overweldigen, omdat het zoveel betekenissen en interpretaties in zich draagt.