TTC

Ja, binnen het niet-coöperatieve spel met beperktheid aan informatie is het volstrekt normaal, geniet ervan.

Wellicht verschillende disciplines, enkel maar bedoeld om doelbewust alles te verzieken.

Morfologie is binnen de taalkunde de leer van de woordstructuur en de woordvorming. De morfologie houdt zich bezig met morfemen, de kleinste betekenisdragende eenheden in een woord.

Het is al een kunst op zich om niet in je vallen te trappen, laat staan dat enige vorm van dialoog tot het potentieel zou behoren.

Ockhams scheermes, ook bekend als de wet van de spaarzaamheid, is de stelling dat wanneer er verschillende hypotheses zijn die een verschijnsel in nagenoeg dezelfde mate kunnen verklaren, die hypothese gekozen moet worden die de minste aannames bevat.

Aan je onwetendheid kan je niets verhelpen, het zijn immers anderen die je geprogrammeerd hebben.

Bij NSDR past wellicht ook een dikke handleiding met dure woorden, maar misschien gaat het sneller door het eens te proberen.

Heb je echt geen andere fora om deze nonsens te verkondigen?

Meronomie is een hiërarchische classificatiemethode die systemen, objecten of concepten ordent op basis van deel-geheel-relaties. Het wordt gebruikt in wetenschappelijke disciplines zoals biologie, informatica en systeemtheorie.

Univerbatie is het verschijnsel dat een bepaalde collocatie verandert in iets dat als een enkel woord wordt beschouwd. Een synecdoche werkt door een deel te noemen terwijl je het geheel bedoelt, of andersom. Het is een manier om via een specifiek element naar iets groters of algemeners te verwijzen, of via het algemene iets specifieks te benadrukken. Omdat het onder de paraplu van metonymie valt, draait het om een logische of fysieke associatie, maar de focus bij synecdoche is specifiek op deel/geheel-relaties.

En het blijft maar doorgaan, doelbewust de misleiding. Beschouw misschien even het ABC-complex, en zie dan hoe inferentie en interferentie tot heel wat misverstand kan leiden.

Voor het volgende herstelverhaal ga ik pars pro toto eens proberen, en veinzen dat ik er ook iets van begrijp.

Dat kunnen we dan weer klasseren, nu de statistieken nog.

Morgen derde sessie binnen het NSDR-traject, meer dan hopen dat het m'n pijn mag verlichten kan ik echter niet.

Sociologie lijkt me meer een vak voor mensen die geen angst hebben om overweldigd te worden door een veelvoud aan niet zelden conflicterende modellen, bijpassende datasets en parameters.

Nog het liefst twijfel ik aan dat waar ik redelijk zeker van ben, denk ik.

Geen idee eigenlijk, er bestaan leuker spelletjes dan koude oorlog, denk ik. Dat het door je inbreng steeds transparanter wordt hoe een muur van blindheid ontstaat, en elke helderheid ontneemt.

Ja, en dit alles proberen te doordringen op een manier dat het ook een vorm van wetenschappelijke legitimiteit verdient, een solitair proces. En dat is dan weer afhankelijk van in welke richting onze zoektocht gaat, met hypergevoeligheden die we niet kunnen bevatten, vaak zelfs niet eens weten dat ze überhaupt bestaan, tot we bereid zijn ze aan een grondiger onderzoek te onderwerpen.

Het was echt m'n beste dag niet toen ik suggereerde om van een drama een blijspel te maken.

Bijzonder aan stijlfiguren is dat wanneer je aantal door elkaar haalt, je onbewust misschien een nieuwe hebt gecreëerd. Maar wees ook niet te snel om dat te denken, check voor alle veiligheid eerst de reeds bestaande lijst.

Hulp zoeken is niet alleen een manier om steun te vinden, maar ook om nieuwe invalshoeken te ontdekken. In therapie of andere vormen van hulpverlening worden vaak handvatten geboden om de innerlijke strijd die stigma veroorzaakt, te plaatsen in een bredere context. Dit kan verhelderend zijn.

Mooi gezegd, voeg er nog wat statistieken en prognoses aan toe en we kunnen een topic starten. In de Bijbel wordt al in het Oude Testament geschreven over profeten die zich in de woestijn ophielden en een zeer matig leven leidden. Ook het Nieuwe Testament predikt matigheid. Ascese is echter in het christendom nooit een doel op zichzelf, maar altijd een middel om de gehechtheid aan alles wat van God afleidt los te laten.

Ga je nu echt dit topic weer bevuilen met je nonsens?

Een catachrese is in de meeste gevallen een stijlfout, soms ook een stijlfiguur, waarbij een woord niet in zijn eigenlijke betekenis wordt gebruikt.

Akelig is het, alsof je dat zelf écht niet eens doorhebt, en ondertussen niets anders meer ziet.