TTC

De techniciteit van veel vreedzame alternatieven wordt al veel langer niet meer in vraag gesteld, in meer of mindere mate kunnen we ons hiervan bewust zijn/worden. Zelfs niet exclusief, dat zou het absurd maken.

Er moet nu eenmaal iets in niets verschijnen om niets te kunnen herontdekken, en niets uitleggen een hachelijke bezigheid.

Levensbeschouwelijk is het nu eenmaal zo dat de menselijke geest als van nature bronkennis buitenspel plaatst, om zich vervolgens in een strijd te wikkelen en zich vroeg of laat de vraag te stellen waar het nu precies om gaat. In dynamische zin is het vanzelfsprekend voor wie er aandacht voor heeft, toch gaat de trein der traagheid auto-immuun verder door van hetzelfde steeds andere versies te bedenken en zodoende het speelveld te verdichten, zelfs te verharden onder het mom van verheldering. Vanuit deze optiek verandert de synthese niet, sierlijk de abstractie waarin de kracht van eenvoud en

Op een cirkel zijn links en/of rechts relatieve begrippen, afhankelijk van hoe je start.

Hebben het al eens gezegd, je kan zelfs omhoog springen en op dezelfde plek neerkomen.

Alles komt samen in dezelfde synthese, laat het een voetnoot zijn.

Waarneming of perceptie is het proces van het verwerven, registreren, interpreteren, selecteren en ordenen van zintuiglijke informatie. Eén zwaluw brengt ons een zachte lentebries, het zijn de volgelingen die er een hittegolf van maken.

Kwestie van perceptie wellicht, die katalysatoren zijn immers tijdloos. In het verlengde doorgaans heel vage, mistige en complexe verhalen die er allemaal toe te herleiden zijn, niemand wordt uitgesloten om hier nader onderzoek naar te doen.

Vanop verre afstand lijkt die trein op niet meer dan een grote stofwolk, niet veel later amper nog mens.

In dit leven is niet onbelangrijk gebleken de flexibele inzetbaarheid van katalysatoren, zowel het conflict als de verzoening implicerend.

Bizar misschien, heel soms volstaat het om courante begrippen te beschouwen naar hun samenstelling. En het heeft niets met chemie te maken, pardoes.

In de statistiek is Monte-Carlosimulatie een simulatietechniek waarbij een fysiek proces niet één keer maar vele malen wordt gesimuleerd, elke keer met andere startcondities. Het resultaat van deze verzameling simulaties is een verdelingsfunctie die het hele gebied van mogelijke uitkomsten weergeeft. De achterliggende gedachte is om problemen die analytisch moeilijk of niet oplosbaar zijn, numeriek op te lossen met behulp van de steekproeven.

Daar kunnen we het tranendal mee vullen, overvloedig zijn de zinspelingen.

Leerstuk van bijvoorbeeld Amartya Sen handelt over Rational Fools, zo begrijpen we dat misschien beter.

Speltheoretisch onderzoek is inmiddels meerdere malen beloond met de Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie.

Mensen met een kristallen bol zijn altijd al interessant geweest, de getuigenissen legio. Ja, vergeet dat onderweg niet, we bespreken ondertussen nog andere alternatieven.

Honderd jaar geleden ook, zal morgen niet anders zijn.

Ben ik al lang van deze planeet verdwenen, ziekelijk is het.

Leerzaam, aparte manier om iets helder te maken, kunnen slechts blijven hopen.

Dat was de oorspronkelijke analogie waarop de grap geënt was, de bedenker blijkt spoorloos las ik. Sommige dingen zijn simpeler dan ze geïnterpreteerd worden, om van de neveneffecten nog maar te zwijgen.

Leuk gevonden, het zogeheten Genesisblock.

Leek waar al die namen vandaan komen, krijgt elk losgelaten blok een andere naam misschien? Het is alleen maar beleggingsproduct begrijp ik nu, geld voor geld en winst op basis van schommelende valutakoersen?

Kan je ook de ene cryptomunt ruilen voor een andere?

Als je de zinnen om de beurt met aandacht en vanuit verbinding zegt zal je duidelijk een verschil in impact merken. Elk hoger niveau spreekt een fundamenteler gebied aan in onze hersenen met een grotere impact op ons als individu. Het bekrachtigt wel mooi het idee hoe verschillende logica's tot heel wat verwarring kunnen leiden, maar dat is een voetnoot. Zo lijkt het wel op een kat en muisspelletje, bizar. Tranendal is een gehucht in de gemeente Oldambt in de provincie Groningen, en Paradijs is een buurtschap nabij Hoek in de gemeente Terneuzen in de provincie Zeeland.

Was het niet geheim?