TTC

In alle richtingen kunnen we steeds meer ontdekken, zodat helder wordt wat duister maakt.

Logorroe is de medische benaming voor het symptoom waarbij een patiënt vanwege een gestoord taalbegrip in een verhoogd tempo, in normale intonatie, allerlei woorden en zinsdelen aaneenschakelt, zonder dat daarin enig verband te vinden is. Dit is echter niet vergelijkbaar met linguistisch determinisme waarvan verondersteld wordt dat a-logische redeneringen diep ingeburgerd kunnen raken in de normaliteit, en in die zin eerder onbewust deze of gene cultuur karakteriserend.

Misschien dat we het filosofenprobleem in de informatica nog het best kunnen vergelijken met het bloemkooleffect, met als optie een fluweelzachte kentering.

De verzamelingenleer leert dat we af en toe ook een keertje van verzameling mogen veranderen, het zegt echter niet dat alle andere verzamelingen dan plots zouden verdwijnen.

Ja, dan hoor je beter wat niet gezegd wordt, wat eenvoud vermag.

Het zijn de rendementen van de prehistorie, dus er is nog niets daarbuiten opgevallen?

Al tot enig verruimender inzicht gekomen, of zwijgen de statistieken nooit?

Als het finaal altijd over dezelfde berg blijkt te gaan, zal wellicht veel ook wel herhaling zijn.

In het Nieuwe Testament wordt naar Jona verwezen met de uitdrukking "teken van Jona". Hiermee werd zijn verblijf in de grote vis gezien als een vooruitwijzing naar de drie dagen die Jezus in het graf zou verblijven voor zijn opstanding (Matteüs 12:39-41, 16:4). Ook werd een parallel gezien tussen Jona's en Jezus' prediking (Lucas 11:29,30,32).

De simplexmethode is een methode om een lineair optimaliseringsprobleem op te lossen, door George Dantzig ontwikkeld in 1947. De simplexmethode lost een probleem in een eindig aantal stappen op, of stelt de onoplosbaarheid van het probleem vast.

Binnen het AQAL-model zien we hoe die tendensen evolueren, voor wie het de gezonde interesse kan genieten althans.

En maar blijven proberen, ga je straks de achterkant van de voorkant laten zien misschien?

Ze blijven maar denken dat niemand dat kan zien, tegelijk wordt het voor anderen helder.

Niet tollen maar rollen, anders dan sollen.

Waarom ze daar niets over willen zeggen, blijft een compleet raadsel.

We kunnen niet zien hoe ze daarover denken, er wordt immers ook niets over gezegd.

Ja, daarmee zouden we voorbij gaan aan de essentie, kunnen we maar moeilijk medemensen mee misleiden. Het schip werd door een storm overvallen en Jonas werd opgeslokt door een walvis.

Bizar om zeggen is dat dankzij dat leerstuk over de flexbiliteit van de plasblaas, gaandeweg ook een beter begrip over het Dunning-Krugereffect ontstaan is.

Bijzondere vraag is het inderdaad, als reïncarnatie bestaat.

Ik heb getracht van m’n leven een obsessie te maken, en ook daar begrijp ik geen jota van.

Dat is het enige dat telt, dat ander stukje gaat terug de vriezer in.

Als leken kunnen we experimenteren zoveel we willen, maar vroeg of laat hebben we toch iemand nodig die kan uitleggen waarom we altijd een stuk van dat worstje moeten doen.

Hoe paradoxaal het ook lijkt, maar heel soms heb je dat vaak maar al te onbegrijpelijk vakjargon helemaal niet nodig.

Over wat niets gezegd wordt, horen we niets.

Eenmaal je daarin gevangen raakt, is het quasi onmogelijk om al die andere dingen op te merken. Ja, zelfs verhalen over oeroeboeroes worden dan voor verschillende, en meestal dan ook verwarrende, interpretaties vatbaar, alsof het niet anders kan.