TTC

Achter dat euvel schittert de synthese, om vervolgens weggeredeneerd te worden naar domeinen waarvan nog slechts zonderlingen intuïtief vermoeden dat er iets te vinden is.

Ik denk dat ze bij die rollen voor ervaringswerkers nog zwemvesten vergeten zijn, want zo heel prettig is het niet.

De polyvagaaltheorie heeft de werking van ons autonome zenuwstelsel in kaart gebracht. Het autonome zenuwstelsel, of onwillekeurige zenuwstelsel, reguleert een groot aantal functies in ons lichaam die onbewust plaatsvinden, zoals onze hartslag, bloedsomloop, ademhaling en spijsvertering.

Werkelijk prachtig is die busmetafoor binnen dat ACT-kader, maar misschien dat niet iedereen interesse heeft in wat ggz-experten ons trachten te vertellen.

Gelukkig maar, het is maar wat we zien willen, of kunnen.

Je bedoelt dat jij dat niet ziet, het is er aan te merken. Bollenkubus is de populaire naam voor het conceptuele schema waarmee Gerard Hoekveld de ingewikkelde relaties tussen de menselijke activiteiten en de ruimtelijke omgeving inzichtelijk maakte.

Soms denkend dat die synthese onveranderlijk blijft, iedereen ziet het.

Misschien ging het over iets anders, maar net zoals het ELM onveranderlijk.

Even ontgaan wellicht, kan gebeuren. Binnen het gestelde kader is die PRISMA-methodiek best interessant.

Synthese? Daar zijn we enkele eeuwen geleden mee gestart in dit topic, gaat vlotjes.

Wat heb je nu willen zeggen, dat paraconsistente logica betekent dat twee dingen tegelijk waar kunnen zijn misschien?

Nu pas begrijp ik wat de moderatie van dienst wou zeggen, dat je beter niet pas zondag begint aan de oefeningen voor maandag.

Interdisciplinair en paradigmashift zijn geschikte termen om in alle rust en sereniteit wachtlijsten gevuld te krijgen, maar begrijpen doe ik het niet.

Denk onderhand dat de truc is om verschillende workshops te combineren, want in de ene krijg je informatie die in de andere niet verteld wordt, en andersom.

Procesfilosofie, of proces-denken, is een filosofische stroming die de laatste dertig jaar opgang maakt binnen de geesteswetenschappen en er in bestaat dat alles opgevat wordt als een continu gebeuren of proces. Ervan uitgaand dat niets stilstaat, maar alles evolueert, ontwikkelt en beweegt, is het proces-denken een dynamische denkrichting, die veel klassieke en gestabiliseerde ideeën in een nieuw en ander licht plaatst.

Zelfs wanneer je zou willen overwegen om dat nader te onderzoeken, met logisch boerenverstand lukt het simpelweg niet.

Heel misschien klopt het wel dat wanneer er niet een gedeelde innerlijke ervaringswereld bestaat, dat er over specifieke thema's ook amper communicatie mogelijk is.

Met 'Chakra's en de nervus vagus' laat traumatherapeut Cheryl Llewelyn zien hoe belangrijk onze nervus vagus is en hoe deze onlosmakelijk verweven is met het chakrasysteem. De nervus vagus is een lange zenuw in ons lichaam die ons brein verbindt met onze belangrijkste organen, waaronder darmen, hart en longen.

Omdat we het simpel willen houden trachten we het tragisch absurde in alles behalve mensentaal toe te lichten.

Met modellen waarin we tot acht sporen tegelijk dienen te volgen, kunnen we best wat ggz-begeleiding gebruiken. Eerder logisch dan onbegrijpelijk dat hier ook enkele hulpvragen van preventieve aard uit geventileerd kunnen worden, niet meer dan redelijk afleidbaar.

Andersom lijkt ook legitiem, dat iets kan verdwijnen door het aandacht te schenken.

Twee voorbeelden van motivationele factoren die van invloed zijn op de gepercipieerde uitgesprokenheid van een boodschap betreffen de relevantie voor de persoon die de boodschap ontvangt en de autonome geneigdheid tot overdenken van de ontvanger. Factoren die gerelateerd zijn aan de geestelijke vermogens van de ontvanger betreffen de afwezigheid van afleiding en het beschikken over relevante noodzakelijke kennis om de logische argumenten op hun merites te beoordelen. Veel meer info in relevante lectuur, het model leest in logische stappen transparant en bruikbaar binnen een waaier aan educatie

Bezoedelen wordt nog maar zelden in de oorspronkelijke, letterlijke betekenis 'vies maken, verontreinigen' gebruikt. Meestal heeft het een figuurlijke betekenis: een bezoedeld geweten is 'een onrein/slecht geweten' en iemands goede naam bezoedelen is 'iemands goede naam aantasten'.

In de archeologie zijn artefacten in situ wanneer deze zich nog op de oorspronkelijke plaats van depositie bevinden, dat wil zeggen de objecten liggen of staan nog precies zo als ze in het verleden zijn achtergelaten.

Enigszins grappig, alsof je zegt dat de geest de hersenen gebruikt, of ook niet.