Willempie

Daarvoor is het soms ook beter om je andere wang toe te draaien.
@Gaitema Je mag het woord van God altijd verkondigen, maar nooit opdringen.
Ik kan begrijpen dat je het moeilijk vind als mensen geïrriteerd raken en je niet geloven.
Misschien als je kijkt waar hun geïrriteerdheid of onbegrip vandaan komt, zal jezelf meer begrip krijgen.
En zien dat het niet nodig is om je emoties zo de overhand te geven.
Helemaal niet op zo'n anonieme forum. Waar je niet eens weet wie je echt tegenover je hebt.
Zoals ik al eerder zei, ik wens jou en je familie veel liefde en wijsheid toe.
 

Een soort die het erg goed doet (veel exemplaren) krijgt steeds meer variatie in het DNA. Maar de wijzigingen zullen niet gelijk dodelijk zijn, want de soort doet het gewoon goed. Komt er opeens een wijziging in omstandigheden, zal blijken dat een deel van de populatie er beter tegen kan dan een ander deel. Dus de mutaties gaan door, maar de selectie is tijdelijk minder. Evolutie stopt niet.
Het zou goed kunnen dat een deel van de mensheid een kapot gen heeft wat wel bijvoorbeeld extra bescherming biedt tegen de MRSA. Zolang daar geen selectie op is noemen we het een kapot gen. Zodra het belangrijk wordt voor de selectie noemen we het geen kapot gen meer.
 

Mooi! Je geld gaat op zee veel langer mee.

Begrijp het wel en toch jammer. Lennox kaart de zaak zeer duidelijk aan. Bijzonder leerzaam voor gelovigen en ongelovigen.

Ik hou het zelfs op Gods miljarden jaren  Wellicht kun je proberen wat minder hautain te reageren naar mensen die op een andere manier in dezelfde Maker geloven als jij. 
Ehm, ik schat in dat de helft van de Joden in hun vele stromingen officieel niet in een letterlijke lezing van t OT gelooft.

@Willempie niet om andere gelovigen in dit draadje af te vallen, maar hulde voor je manier van discussieren. Dat mag wel even gezegd worden!

Openbaring is niet door Paulus geschreven.

In dit licht zou je misschien een oude Joodse uitspraak kunnen waarderen: "Een baby in de baarmoeder weet alles. Zodra de baby wordt geboren wordt alle kennis uitgewist en moet het worden herontdekt."

Hier hoop ik later op terug te komen want er is wel degelijk gedocumenteerde informatie over. Maar nu moet ik echt weg. Echt! Hoe interessant ik de discussie ook vind. 

Even heel in het kort: DNA wordt voortdurend beschadigd door externe invloeden, vooral door straling. Die beschadigingen worden hersteld door een "reparatie karretje" dat continu bezig is alle DNA langs te gaan en te herstellen wat niet klopt. Dat lukt echter niet altijd, vooral niet als de dubbele helix geheel doorbroken is waardoor de tegenover liggende informatie in de beschadigde streng niet langer gelezen kan worden. Dan treedt er een mutatie op in het DNA. Omliggende cellen proberen vervolgens de cel met het foute DNA te doden. Als dat niet lukt kan de foute cel zich gaan delen. Zo ontstaan kankertumoren. M.a.w.: Het hele mechanisme is gericht op het voorkomen van mutaties. De mutaties die toch plaatsvinden zijn niets anders dan beschadigingen. Dat die beschadigingen heel soms een voordeel met zich mee kunnen brengen, bijvoorbeeld door een geringere sensitiviteit, is weer een heel ander verhaal. Daar wordt ontzettend veel mee geëxperimenteerd.   

Bulldog? Weet je die van mij al trouwens?

Beste Flash Gordon,
Geen onderbouwende informatie is niet goed maar indien er wat informatie wordt gegeven is dat ook weer niet goed want te veel? Ik heb geen oordeel over mensen die de evolutietheorie aanhangen want ik begrijp het goed. Je wordt ermee doodgegooid, van kinds af aan. Zodra je op school een kritische vraag durft te stellen wordt er al geïrriteerd gereageerd (mijn ervaring betreffende mijn, m.i. toch wel relevante vraag over de tussensoorten, die overigens zelfs nu nog nooit naar mijn bevrediging beantwoord is). Dawkins geeft aan niet meer in discussie te gaan met mensen die de theorie betwijfelen want dat zijn, in zijn ogen, volslagen idioten. In de tijd van Darwin was er nog maar heel weinig bekend over genetica. Inmiddels loopt de theorie er op stuk, naar mijn bescheiden mening. Maar de theorie loslaten zou betekenen dat er toch weer overwogen moet worden dat er misschien wel een Schepper bestaat, en dat is voor veel mensen weer een brug te ver.

Ook ik geloof dat (alleen) God rechtvaardig oordeelt en daarom heb ik het volste vertrouwen in Hem wat bovenstaande zaken betreft. Hij ziet ons hart aan en niet de buitenkant. Dat zeggende besef ik dat er in mijn hart nog heel wat rottigheid zit en heb daarom ook voortdurend Zijn genade nodig.
Het is hier inmiddels mooi meer en ik was even vergeten dat het vandaag de sabbat is. Ik ga zo even een sabbatsloopje maken en even met mijn atheïstische, agnostische en gelovige (ja, die ben der ook) vrienden lekker met een borreltje op een terrasje zitten. Ik wens iedereen hier een geweldige dag toe.

Ik persoonlijk ken beide kanten van de medaille  (als je dat zo mag zeggen haha). Atheïstisch opgevoed, later bekeerd, nu ergens tussen een gelovige en een 'christelijke agnost'. Ik persoonlijk denk dat Jezus kennen heel wat anders is dan alleen maar Zijn naam aanroepen. Ik denk dat Jezus kennen vooral betekent Zijn Liefde uitdelen betekent. En als je vanuit n orthodox christelijke visie de 'pech' hebt om atheistisch of hindoeïstisch te zijn, denk ik alsnog dat je heel dicht bij Jezus kunt staan. En als er al iets is na de dood, of een wederopstanding, dan geloof ik in een God die in het hart kijkt, en niet naar het aanroepen van Jezus met mooie woorden, of zelf t aanroepen van andere godheden, of geen, omdát je niet beter weet. Ik geloof uiteraard niet in een God die de hindoe of atheist die zijn hele leve lang weeskinderen verzocht in de hel gooit en een christen die Jezus' naam veelvuldig aanroept maaar verder een egocentrisch leven leed beloond met een eeuwigheid op een perfecte aarde.

Dat denken we niet. We weten het. En ongelovigen weten het ook trouwens.

Ik vind jullie allemaal een nogal beperkte visie op 'de' atheïst erop na houden. Alsof de enige zingeving kan bestaan uit iedere dag genieten. Ik ken atheisten die hun hele leven geven voor hun medemens, en ik ken christenen die kortzichtig en egoïstisch zijn als wat. En andersom. Ik ken atheisten die idd ongeïnteresseerd zijn in filosofie, en christenen die weinig geven om theologie. Ik ken atheisten die filosofisch veel sterker en evenwichtiger zijn dan christenen, en ik ken christenen die oneindig veel intelligenter en belezen zijn in de wetenschap dan zichzelf op de borst slaande militante atheisten. 
Enzovoorts
 
 

Verkeerde vraagstelling. Je impliceert een reden die er niet is.

Misschien reageer ik veel te vroeg maar ik vermoed zomaar dat hier anders geen antwoord meer op komt. Jij beseft het waarschijnlijk heel goed maar toch kan ik het niet nalaten: Een biologische eigenschap van leven heeft niets met zingeving te maken. Het is als stellen dat de zin van brood is dat er weer nieuw brood gebakken kan worden.

Ik voorspel binnen een aantal posts: Vliegend Spaghetti Monster, Occam, blinde horlogemaker, confirmation bias (alsof daar geen Nederlands voor bestaat), wreedheden in de Bijbel, etc etc
 
Doei.
 
Sorry.
 
Doei.

Vanuit de "meeste gelovigen'' zal een leven zonder God zinloos lijken. Maar daarmee zou ik nooit zeggen dat een leven zonder God zinloos is. Zin aan je leven geven, als ik om me heen kijk en zou vragen dan denk ik dat niet gelovigen hun leven als net zo zinvol (of niet) ervaren dan gelovigen. Ze genieten van de natuur, de liefde, hun werk en sociale omgang met anderen. Of niet omdat ze misschien neerslachtig zijn of verdriet hebben, net als gelovigen. Zelf herken ik wel het troost zoeken bij Hem, iets wat veel gelovigen doen, het daardoor kracht ervaren.
Maar als je niet gelovig of niet meer gelovig bent dan helpt dat m.i niet meer, je herkend het als een "troostvogel" voor jezelf zijn. Voor mij is het Jezus waarbij ik vaak troost zoek, maar of dat nog echt geloven te noemen is?? Ik weet het niet, en ik laat het voorlopig zo.

Dat je meer kracht dan verzuchtende déjà-vu hebt zeg... respect

@TTC
Ja, hoor dat kan en wil ik wel
Ik denk dat mijn eerste ervaring met Jezus was toen ik zes jaar oud was. Ik ben nu 38.
Ik ben nogal eenzaam op gegroeid met veel geweld in mijn leven. Mijn moeder was alcoholist.
Veel verhuisd en vaak aan mij lot overgelaten. Dit zorgde ervoor dat ik nogal angstig was als ik naar bed moest.
Zoals vele kinderen bang voor het donker, maar niet altijd om de normale "reden", zoals monster onder het bed.
Ik had soms avonden dat als ik mijn ogen dicht deed alles ging draaien en het leek of iemand me door mijn bed naar beneden in een zwart gat trok.
Ik werd daar altijd zo angstig en misselijk van dat ik niet meer durfde te slapen.
Ik weet niet wat ik precies deed, maar naar zo'n "aanval" voelde ik opeens een aanwezigheid achter mij.
Ik durfde mij natuurlijk niet om te draaien, maar hoe dichterbij de aanwezigheid kwam hoe meer ik besefte dat het niet bedreigend was.
Het was eerder een warmte en een gevoel van veiligheid. Dat gevoel omringde mij en het leek alsof een vaderfiguur mij toefluisterde 
dat het goed was en dat ik mijn ogen moest sluiten. Dit is een paar keer voorgekomen en ik noemde hem mijn wonderman. 
Niet veel weken later reed er bij ons in de wijk zo'n busje waar Bijbelles uit werd gegeven aan kinderen. 
Ik weet niet waarom ik daar heen ging, maar toen ik daar was vertelde ze over Jezus en de wonderen die hij verrichtte.
Ik herkende hem op 1 of andere manier meteen en zei ook gelijk dat is de "wonderman". De vrouw gaf mij een kinderbijbel met plaatjes en zei, "Ja dat is hij. Zijn naam is Jezus."
En zo leerde ik eindelijk de naam kennen van de man die mij avonden had beschermd en gekoesterd. 
Ik denk dat hij vanaf dat moment in mijn leven kwam, ook al besefte ik dat niet echt.


 

In de wetenschap die theologie heet worden bezwaren bij name genoemd en pas dan kan daarop worden ingegaan. Roddel komt uit onze vleselijke frustraties of onwetendheid voort en heeft niets met wetenschap te maken.

In de wetenschap die theologie heet worden bezwaren bij name genoemd en pas dan kan daarop worden ingegaan. Roddel komt uit onze vleselijke frustraties of onwetendheid voort en heeft niets met wetenschap te maken.

Als dat al zo is, is de liefde van God waarschijnlijk nog niet in die harten ontvangen. Ik voel mezelf zo verschrikkelijk onwaardig voor God's genade dat het niet eens bij me opkomt om iemand anders te veroordelen. Discussiëren over verschillende zaken en meningen tegenover elkaar zetten is heel iets anders dan een ander iets slechts toewensen. Plaatsvervangende schaamte daarvoor.