WdG

Prima, "iemand die niet in het bestaan van een god of goden gelooft" is duidelijk genoeg. Ik begrijp je punt best. Ik hoop dat het ook wederzijds is. Als iemand zich socialist, humanist of atheist noemt, betekent dat iets. Dat lijkt me duidelijk. Er is dus een verschil tussen geloven en zeker weten? Een atheist gelooft dus. Sommige atheisten weten zeker, sommige weten het niet zeker. Zie ik dat goed? In dat opzicht zou je het atheisme een "geloof" kunnen noemen? Zo zijn er ook Christenen die in God geloven, maar het niet zeker weten, terwijl andere Christenen in God geloven en zeker

Help mij dan een beetje, Appie B. Als ik een verkeerde definitie hanteer, geef me een correcte. Ik kom enkele definities tegen. Welke zou ik moeten gebruiken? Dan weten we waar we het over hebben. Ik heb ze niet zelf bedacht, ik citeer wat ik tegenkom: Een atheïst is iemand, 1. die gelooft dat er geen God is. 2. die niet in een God gelooft. 3. die niet in het bestaan van een god of goden gelooft. A. Atheist is een Amerikaanse deathmetalband, actief tussen 1984 en 1992. B. Atheist: 1) Antichrist 2) Goddeloze 3) Godloochenaar 4) Godloze 5) Heiden 6) Ongelovige 7) On

Ik kijk naar de definitie van het woord. Een atheist is iemand die uitsluit dat God of een god bestaat, iemand die dus "gelooft" dat het leven een reeks van toevalligheden is, een chemische reactie, of hoe je het ook maar wilt noemen. Verder voor mij geen belangrijk punt. Als iemand mij die vraag stel, zeg ik natuurlijk "ja", maar, ik leg wel uit "welke" God! Jouw vraag is logisch en begrijpelijk. Uit het feit dat je die vraag stel, concludeer ik dus dat je geen atheist bent, omdat je toch open lijkt te staan voor een mogelijk "bewijs"? Ik heb prima relaties met mensen die niet

Dat was ook mijn veronderstelling. Vandaar het vergelijk tussen kaars en leven. Opgebrand is opgebrand, dood, einde verhaal...

Volgens de strikte betekenis van het woord "atheist" beschouw ik jou niet als een atheist, en ben je het wel, dan inderdaad een aparte atheist...

Dat is in feite ook zo. Volgens atheïsten is er geen god/God. Dat betekent dat het "leven" gewoon ophoudt na het sterven. Daarom vergeleek ik het ook met een kaars die opgebrand is. Alles is met niks begonnen (onder atheïsten verschillen de "meningen" hierover, dat weet ik). Niks is ontploft, waaruit alles ontstaan is: ruimte, tijd en materie. Uit materie is "iets" ontstaan dat door atheïsten "leven" genoemd wordt. De grens is niet zo eenduidig. Over de vraag wanneer iets wel of geen "leven" is, wordt eindeloos gediscussieerd. Een definitie van "leven" is: Echter, volgens diverse atheï

Toch wel. Iemand die niet in God gelooft, ziet het anders. Natuurlijk zijn er verschillen. Ik geloof niet dat apen en mensen een gemeenschappelijke voorouder hebben. Ik geloof niet dat al het leven uit een oersoep afkomstig is. "Leven" is een kwestie van definitie. Nee, een atheïst "gelooft" in geen enkele God/god. Dat is de definitie van het woord "atheïst". Iemand die zich bezig houdt met de vraag of God bestaat, en dus twijfelt, is per definitie geen atheïst. Dat is trouwens de reden dat ik ervan overtuigd ben dat echte atheïsten niet bestaan.

Omdat ik zijn antwoord wel ken. Mijn antwoord zal ook anders luiden dan jouw antwoord. Goed, terug naar het begin: De strekking van de openingspost van Bobby17 is dat atheïsten geloven dat het leven ophoudt na de dood. Het leven is een chemische reactie, vergelijk het met een kaars. Je blaast het uit, en wat rest? Niks. Het bewustzijn verdwijnt, einde verhaal. Zeker heeft het alles met dit topic te maken. Immers, het bestaan van God heeft alles te maken met de eeuwigheid. Jezus is gestorven en opgestaan uit de dood. De opstanding betekent dus wel degelijk iets. Dat kan

Wat denken atheïsten dan wel? Als ik me vergis, verbeter me. Volgens mij denken atheïsten dat er ooit niks was, en dat uit dit niks iets ontstaan is. Hoe zou je anders de oorsprongs-vraag willen beantwoorden als je een hogere macht afwijst?

Wat versta je onder leven? Kan je een definitie geven?

Atheïsten denken dat lang geleden niks explodeerde waaruit alles ontstaan is, er was geen tijd, er was geen ruimte, er was geen materie. Zo zal straks alles weer imploderen, waardoor niks over blijft. Ofwel, er was niks, er was even iets en uiteindelijk is er niks; geen tijd, geen ruimte, geen materie.

En de andere onderdelen?

Nu verwar jij twee dingen, HJW: je start discussies met VOOR JOU interessante onderwerpen. Je bedoelt ongetwijfeld dat er vervolgens VOOR JOU niet-interessante bijdragen verschijnen. Je kunt wel beoordelen of de bijdragen voor jou interessant zijn. Je kunt niet beoordelen of ze niet interessant zijn. Die twee zaken verwar je.

Het valt me op dat je vaak voor jou niet-interessante discussies start. Misschien ben je juist geinteresseerd in niet-interessante discussies? Tevens valt me op dat ook in deze discussie personen reageren, die voor jou niet interessant (?) zijn, en daar reageer je dus weer op. Juist diegenen die jij mist, blijven grotendeels uitblinken in afwezigheid.

Ofwel iets ontvangen zonder er iets voor te doen? Voorbeelden?

Prediker spreekt over ijdelheid, en het lijkt er toch op dat hij het heeft over betekenisloze en nutteloze zaken en uiterlijkheden. Wat is dan het tegenovergestelde? Nuttige zaken, misschien? Nu kan gedacht worden dat lekker eten, sporten, ontspanning nutteloze zaken zijn. Dat geloof ik niet. God geeft ons leven en overvloed. Wat zijn nutteloze, ofwel ijdele zaken? Overdreven bezig zijn met uiterlijkheden, aanbidding van personen, bezig zijn met onzinnige vragen, zoals de evolutietheorie of de vraag of Jezus wel God is. Ik noem maar enkele zaken. IJdele zaken dienen inderdaad mensen. In dat op

Neem maar even contact met ons op, Rgenboog...

God heeft zoveel aangegeven, toch gebeurt er van alles. God is op aarde gekomen in de persoon Jezus om ons te verlossen. Waarom? Omdat mensen tegen God ingaan. Een gelofte aan God kan wel degelijk gebroken worden. We weten dat God (in de persoon de Heilige Geest) gaven verstrekt. Deze kunnen misbruikt worden. De Bijbel leert ons dat. Wanneer twee mensen door God gebonden worden in een huwelijk, kunnen deze mensen gewoon scheiden. Dat God het niet wenst, is duidelijk. Toch gebeurt het, en juist daarom hebben we God weer hard nodig, omdat Hij Zelf het heft in handen genomen heeft, op aarde

Waarom verbaast je dat? En, is het relevant? De les die we eruit moeten trekken is dat we niet zomaar iets moeten beloven. God is heilig, met de Heilige Geest valt niet te spotten. De Heilige Geest kan bedroefd worden, kan zelfs gelasterd worden. Daarom is het van groot belang in te zien en te erkennen dat de Heilige Geest God Zelf is.

Exact

Mogelijk. Maar of het relevant is? M.i. gaat het om het gegeven dat de gelofte niet best was...

"uiteraard" is voor mij niet zo "uiteraard", ik kan niks met een vertaling die gebruikt wordt door voor zover ik weet een enkele denominatie. Ik stel het op prijs wanneer je een gangbare vertaling gebruikt, keuze genoeg, toch? Terug naar jouw vraag: "En hij voltrok aan haar zijn gelofte, die hij had gedaan.", en dit lijkt me toch wel duidelijk genoeg, toch? Het is zeer goed mogelijk, zelfs waarschijnlijk, dat Jefta zijn dochter offerde. Waarom zouden we daaraan moeten twijfelen? En, is het relevant verder? We kunnen er over fantaseren en speculeren... wat is naar mijn mening de les? "En J

Ik lees het toch iets anders (welk boek gebruik je eigenlijk)? Ik gebruik de HSV, en lees daar: En Jefta deed de HEERE een gelofte en zei: Als U de Ammonieten geheel in mijn hand zult geven, dan zal dat wat naar buiten komt en mij vanuit de deur van mijn huis tegemoetkomt, als ik in vrede terugkeer van de Ammonieten, voor de HEERE zijn, en ik zal het als brandoffer offeren. Zo trok Jefta op naar de Ammonieten om tegen hen te strijden, en de HEERE gaf hen in zijn hand. En hij versloeg hen vanaf Aroër tot waar u bij Minnith komt: twintig steden; en tot bij Abel-Keramim, met een zeer grote s

Het is dus van groot belang te begrijpen "wie" we zijn in Christus. Wanneer iemand bijvoorbeeld te zwaar is, zal die persoon direct na de bekering normaal gesproken ook te zwaar zijn. Het lichaam wordt dus niet direct nieuw. Toch liegt de Bijbel niet. "Alles" is nieuw. De meeste mensen beschouwen hun verstand of emoties als "zichzelf". De Bijbel leert ons dus dat er een andere "zelf" is, en deze "zelf" is totaal vernieuwd. Deze "zelf" (de geest) zondigt niet meer, is perfect in Gods ogen. God tolereert geen zondaren, daarom moet alles nieuw zijn. De Bijbel spreekt hier dus over de geestelijke

Mijn vraag was: Leg dan eens uit waarom de Bijbel ons leert dat ALLES nieuw geworden is: Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden. En dit alles is uit God, Die ons met Zichzelf verzoend heeft door Jezus Christus, en ons de bediening van de verzoening gegeven heeft. Er staat toch duidelijk "als", daarna volgt een "dan", met als opmerking dat alles nieuw geworden is, en dit nieuwe is uit God. Er staat niet "bijna alles" of "alles, maar...".