MaartenV

Ik vond een uitzonderlijke getuigenis van iemand die een Bijna Dood Ervaring meemaakte en wil jullie dat meedelen. Ik denk dat het het geloof in God en inzicht in de aard van God bevordert:

Oorspronkelijk waren wij bij God.

God is ongelooflijk dankbaar voor dat wij hier gelimiteerde ervaringen opdoen als wezens, die oorspronkelijk deel uitmaken van Gods onmetelijke liefde, maar dit na onze geboorte hier vergeten zijn. Wij kozen voor onze geboorte voor dit leven op Aarde met gelimiteerde ervaringen opdat God zou ervaren wat het is om te lijden en alle andere gelimiteerde ervaringen, die God uit zichzelf niet kan ervaren. Dit uit onze liefde voor God. Want God is enkel onmetelijke pure liefde en kan enkel dat zijn.

Ik heb dat in nog andere NDE’s gelezen dat men heel dankbaar en verwelkomend is voor de ervaringen uit je lifereview die je meebrengt naar de andere zijde. Elke ervaring is goed, zelfs de slechte.

Andere spirituele wezens reageren vaak zeer opgewekt en blij omwille van jouw lifereview ookal heb je je volgens je zelf meermaals misdragen. Het gaat hen om de menselijke ervaringen die je opdeed als spirtueel wezen. Want 'daar', aan de andere zijde, kan enkel liefde worden ervaren.

De NDE-er getuigt:

“In this Presence, I simply stood there. I felt love everywhere. It was thick and heavy and it had a literal physical presence. This Presence was exquisite and magnificent. I also felt its gratitude for all of humanity and for all who must suffer in this place. It had weight, presence, and form. It is one thing I have never heard spoken of; that God is grateful to us and for us and for all that we are and do.”

En nog:

“I understood that everything that we do here on Earth, all that we are, all that we experience, allows creation to exist. Every beautiful thing, every wonderful being and creature, whether on earth or in any universe, relies upon people who are on the extremely rare places like Earth.

The Great Intelligence (god) is a paradox. It is completely loving and fully unlimited. Which by the definition of paradox, means it is impossible? It cannot be limited only to love; it cannot be limited to only being unlimited; or it is not unlimited.

Earth is a place where the unlimited becomes limited; where the singular becomes many. Here, it can know community and loneliness. It can know heartache and hope. It can know all which an unlimited being of pure love cannot. It can conceive and perceive evil; which in truth it cannot do this either. To solve the paradox, it must experience helplessness and limitation and all as it is Real. In this place, it is all so REAL.

So what is free will? Free will is the option to come here to help solve the paradox of 'god'. To be all that we are not, so that everything wondrous and joyful may continue to exist. So that love itself may continue to exist. So that the Unlimited is not limited to being only unlimited.

Why are the answers always, 'simply to exist' and 'to choose love' and 'to learn how to love'? Because all you need to do, to solve the paradox, is to exist. And as we exist here, each time we choose love, we expand the universe. Love is life's longing for itself. Despite the reality of what we live, even the darkest souls among us cannot help but to reach, to yearn, and move towards goodness and towards love.

For love is the true nature of who we are. And when we experience horrible things, the question 'why' comes to mind because it is the central question of love, life, and of this world. The answer is 'so that all things might continue to exist.'

Every soul chose to come here and to suffer because of love. Each soul loves the universe, loves life, and loves this world and ALL of the worlds. Each soul loves ALL of the people so immensely and intensely that they chose to come here so that all the universes may teem with beautiful, joyful LIFE.

Every creature that I saw, acknowledges that your life gives them the gift of life. And when each soul goes 'home' after they die, they will know the rewards of their own gift, too. The 'reward' for their sacrifice will be joy, love, and feeling incredible, wonderful, beautiful joy at the LIFE and the LOVE everywhere in the universe.

When you go home, you meet your own soul. You willingly came here to forget yourself. You willingly came here to save every beautiful and wonderful thing. By suffering what 'god' cannot, you give the gift of life.”

 I knew about 'respect' and why it's the single most important thing in the entire universe. That respect is equal to, if not greater than, love. To disrespect another is simply unthinkable on a spiritual level. It's not a 'crime' or a 'sin', it's just 'No one would EVER. What a bizarre idea!' 

bron: NDERF.

https://www.nderf.org/Experiences/1sandi_t_ndes.html?fbclid=IwAR0pzY2NgsAljB6WfQDxXuym-EUmrRo_PULRfHEt_0MLVVfnCwv4GKNfO0Y

Alvast dank om het te lezen, ik wilde u dit laten weten,

Op 5-4-2019 om 10:42 zei Willempie:

Dank je voor het delen, Maarten.

Graag gedaan, Willempie. Het inspireerde me en was deels problematisch omdat ik de dagelijkse dingen niet meer kon doen op dat moment.

Op 5-4-2019 om 18:18 zei Nicky O:

Zeker bestaat God en Hij is inderdaad geniaal! Zo geniaal, dat kan ons brein nooit bevatten. Het is mooi dat je het thema muziek aankaart. Ik kan de Heilige Geest ervaren in mijn lichaam en Hij reageert vaak als ik klassieke muziek luister.   

Je hebt het over wiskunde, dat is inderdaad 1 aspect van Zijn schepping, maar er zijn nog zo veel meer aspecten. Denk bijvoorbeeld eens aan al die lichamelijke processen, iedere cel die in beweging is.. al die gedachten, al die keuzes en al die gedragen van elke mens. Hoe het ene het ander beïnvloedt. Dat kunnen wij eenvoudige wormpjes nooit bevatten..

Ja ik heb dat vaak ook met katholieke gezangen die ik op youtube beluister.

Op 5-4-2019 om 18:50 zei thom:

Mooi Maarten. 

Alles is vibratie.

Ja. Dat is wat de stringtheorie ons bijvoorbeeld zegt. Misschien ervaart God Zijn schepping als muziek.

Op 5-4-2019 om 21:59 zei Sjofar:

Mooie tekst, Maarten. Ik ben het helemaal met je eens dat God wel een genie moet zijn, ruim bovenmenselijk!

Ja. Het is ook hoe alles als een systemisch geheel met elkaar in interactie gaat. De consistentie is vooral ook ingenieus.

Op 6-4-2019 om 09:36 zei Fundamenteel:

Mooi Maarten. 

Het leven is een symfonie.

For we know by faith, it was with words that our world was created

Dat die woorden gezongen zijn lijkt me een sterke gedachte. 

 

Knap, die video. Dank om te delen!

Op 6-4-2019 om 09:49 zei Dat beloof ik:

Een psychose is een psychiatrisch toestandsbeeld waarbij de patiënt gedurende een zekere periode het contact met de werkelijkheid geheel of gedeeltelijk kwijt is.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Psychose

Wat je ook hebt ervaren, het was dus niet echt.
Nog vragen ? 

Het is juist wat je zegt, Dat beloof ik. Een psychose doet je het contact met de werkelijkheid (minstens deels) verliezen. Maar eens je terug nuchter bent, kan je psychose voor een deel je leraar worden. In mijn geval was het zo dat elementen van de ervaring me konden inspireren en een symbolische waarde hadden. Het had betekenis voor mij.

God, de eeuwige wiskundige muzikant

Zo ervoer ik het Goddelijke tijdens een psychose:

Stel dat God zou bestaan, dan zou het universum Zijn kenmerk zijn. God moet een, naar menselijke maatstaven, wiskundige en ingenieur zijn die eeuwig onverstaag verder doet bij het maken van perfect symmetrisch harmonische muziek in het universum. Mocht God bestaan, zo zou Hij zijn werk zelf zo kunnen ervaren. Ik had zo eens een psychose waarin eeuwig muziek voorkwam en waar op harmonische muziek wiskundige zinnen ritmisch bleven verschijnen, zin, na zin. Het werd ondragelijk.

Eeuwige muziek van voor mensen een teveel aan wiskunde en fysica die met elkaar in verweving blijven gaan. Oneindig bombastisch wiskunde/fysica/chemie producerend die in interactie met al het voorgaande dat gemaakt was, perfect wiskundig klopte. Het werd mij een ondraaglijke dans van de constructie der dingen in het universum in mijn psychotische ervaring. Vooral het oneindig blijven doorgaan was ondragelijk. Dat is Gods goddelijke kant, zeg maar.

Muziek die maar blijft doorgaan bij de aanmaak van het heelal. Die wiskundig perfect harmonisch is en de mooiste akkoorden speelt. Een onmenselijk met elkaar in perfecte harmonie zijnd orkest. Dat is onmenselijk. Dat is Goddelijk. Zo ervoer ik dat.

Wie God hierin op een dag denkt te kunnen evenaren door het universum als interagerend geheel te kunnen bevatten, moet de menselijke emotie volledig opzijzetten, en wordt daarmee een Goddelijke mathematicus of natuurkundige.

Dat kunnen wij mensen onmogelijk aan. 

Neen, God (gesteld voor even dat Hij/Zij zou bestaan) heeft immers een onmenselijke (Goddelijke) kant. Als eeuwige ingenieur, die ingewikkelde mathematisch perfecte natuurkunde door elkaar heen weeft en ze perfect gezamenlijk doet kloppen. 

Tegen alle menselijke emotie in.

Dit is waar wij verbluft over zouden moeten zijn. Verwonderd en met enige afstand, onze plaats zouden moeten kunnen beseffen in dit universum. Dat besefte ik tijdens mijn psychose. Dat wij ver van Gods Goddelijke kant (als ingenieur) staan en hem dus ook niet moeten proberen te evenaren.

Niet zozeer de wetenschap die de dingen beschrijft doet ons inzien dat het Bouwwerk intelligent is. Maar dat alles wat gemaakt is, klopt met al het voorgaande en er mee in harmonie is, maakt het een superintelligent Meesterwerk.

Ik wilde dit even meedelen op dit forum.

Wat nu volgt is niet zo prettig om lezen voor veel mensen. Maar misschien zit de werkelijkheid wel degelijk zo in elkaar:

We hebben op dit forum gezien dat mensen via een bijna doodervaring hemelse ervaringen zeggen te hebben gehad en een prachtig liefdevol Licht zagen. 
Het onmiskenbare tegenargument van sceptici en kritische denkers is vaak dat er ook heel wat getuigenissen zijn van de ervaringen van een hel, die niet in de boeken van Pim van Lommel, Jeffrey Long en anderen te vinden zijn. Mensen als Eben Alexander ontkennen zelfs dat de hel bestaat.

Misschien moeten we hier de sceptici toch gelijk geven.

Misschien is er dit Licht, wat sommigen 'God' plachten te noemen, maar behoort het tot yin. En misschien is er 
een onverbiddelijke symmetrie in de natuur die stelt dat als yin bestaat (het zachte en oneindig liefdevolle (zie Bijna Doodervaringen)), dan de duisternis ook bestaan moeten. (Yang).

Dat een oneindig liefdevol Lichtervaring slechts kan bestaan in de balans met het bestaan van een eeuwige duisternis. Dat de getuigenissen tijdens BDE's van die duisternis eveneens waar zijn.

Dat de natuur nu eenmaal houdt van deze onverbiddelijke symmetrie.
En dat zelfs Het Liefdevolle Licht (zie Bijna doodservaringen) ons niet kan redden van de duisternis die de natuur oplegt aan sommigen als gevolg van karma.

De levensschouw/lifereview tijdens BDE's wijst er immers op dat ons gedrag op zijn karma beoordeeld wordt. Massa's mensen, ook atheïsten en ongelovigen, getuigen van deze ervaringen.

Kijk naar de wereld. Kijk naar mensen die pijn lijden door kanker. De hel kan een aspect van de (toekomende?) werkelijkheid zijn die we liefst niet willen aanvaarden.

Als je niks meer hebt,

Als je alles verloren bent,

Ook je hoop,

En je hand reikt vragend,

En niemand kijkt naar je,

Dan zal een echte Christen

Jou tegemoet komen

jou helpen

jouw recht vrijwaren

Zonder iets terug te willen

Hij doet het

Voor een Koninkrijk

Niet van deze wereld

Ik weet dat niet zeker, maar ik geloof dat. Op basis van de verslagen die ik erover lees, die ik au sérieux wil nemen. ( verslagen van bijnadoodservaringen,...)

Ik weet ook niet hoe het precies zit, maar het lijkt erop dat via de levensschouw je niet alleen je eigen intenties, denken en handelen herbeleeft tijdens een voorbije gebeurtenis in je leven, maar ook het gevolg ervan voor hoe de ander zich voelt. En wat je bereikt hebt in je leven, je cariëre, lijkt niet van belang te zijn, wel een vriendelijk woord, een liefdevol gebaar voor je naaste wordt gewaardeerd.

Dat blijkt een terugkerende getuigenis zijn uit de verslagen van BDE's.

Dan kom ik in de hel. Daar ervaar ik al enige tijd het voorproefje van. Maar ik geloof dat dan ook niet. We hebben geen ziel.

Devootje, je komt niet in de hel. Je zal verlicht worden door de Geest van God's Liefde. (zie de ervaring van Het Licht in BDE's).

En out of body experiences bewijzen dat de ziel los kan bestaan van het lichaam. Het feit dat men kunstmatig een 'out of body' experience kan oproepen kan ook geinterpreteerd worden als juist een bewijs voor dat de ziel los van het lichaam kan bestaan.

Ik was atheïstisch ingesteld na mijn confrontatie op vele discussiefora met wetenschappelijk denkende sceptici die zelf ook atheïst zijn. Maar door de meer dan honderden getuigenissen te lezen van mensen die een bijnadoodservaring hebben gehad, ben ik opnieuw gaan geloven:

Ik geloof: Op het einde van het leven worden de zielen geoordeeld door Engelen Gods, Lichtwezens of welke namen we de spirituele entiteiten ook willen geven die mensen ervaren tijdens een BDE. Dan peilen zij jouw hart, dan peilen zij jouw geest op 'een liefdevol gebaar' gedurende ons voorbije leven. Dit via een levensschouw, een chronologisch doorlopen van het voorbij leven. Geen heimelijke gedachte blijft voor hen verborgen. Geen gevoel onopgemerkt. Dan legt ieder mens persoonlijk tegenover de puurheid van God's Liefde en dat van zijn Engelen verantwoording af voor zijn daden, zijn denken, zijn donkerste kanten en zijn voelen gedurende het voorbije leven.

Hij ziet ons in het verborgene. Hij kent ons hart en doorziet ons denken.

Ik raad mensen aan deze wetenschappelijk onderbouwde zoektocht te bestellen en te lezen:

https://www.amazon.com/gp/product/00622 ... UTF8&psc=1

Mirjamm, met deze getuigenis over jezelf stel je je kwetsbaar op. Dat is groots van je.

Ik geloof: Op het einde van het leven worden de zielen geoordeeld door Engelen Gods. Dan peilt Hij de harten, dan peilt Hij de geesten op liefdadigheid gedurende hun levens. (via een levensschouw). Dan legt ieder mens persoonlijk tegenover de puurheid van God en zijn Engelen verantwoording af voor zijn daden.

Hij ziet in het verborgene. Hij kent jouw hart.

ok, zet ze dan maar op.

Wel, ik raad je de poëtische verzen uit de Willebrordvertaling aan: Spreuken, Wijsheid en Jezus Sirach.

Soms prachtig verwoorde poëzie. De wijze waarop het verwoord is, is prachtig. Als je dan ook nog mooie liederen zachtjes op de achtergrond laat horen (vb: Gregoriaanse gezangen) dan voel je je dichter bij God.

Laat ik nog iets toevoegen aan het voorgaande. Stel dat je heel kwaad bent en heel veel haat voelt tegenover iemand, hoe zal je waarnemingsselectie zijn, hoe zullen je interpretaties klinken, wat zal je morele houding zijn en wat zal je tendens tot handelen zijn? Bepaalde interpretaties blijven ontoegankelijk en een gesloten boek voor het op haat beluste gemoed. Zo zal het mededogen van de Boedhisten of de Christenen wijsheid in hen doen opkomen die verborgen kennis blijft voor het op wraak uitzijnde gemoed. Rituelen, poëtische geschriften, bepaalde liederen kunnen dat gemoed of die Geest toegankelijk brengen in het hier en nu.

Er is een kennis die zich enkel aan jou openbaart als je in een bepaalde gemoedstoestand bent en in andere niet. Je waarnemingsselectie, interpretatiewijze, handelingstendensen, denktrant en oproepbaarheid uit het geheugen worden geleid vanuit die geestesgesteldheid. Er zijn bepaalde teksten en er is bepaalde Gregoriaanse muziek die je in dat gemoed brengen. Eens je in die toestand bent, openbaart zich morele kennis als vanzelf, de inzichten over hoe je met de ander wijs en met empatie dient om te gaan stromen uit jou. Wat je niet ter beschikking had in nuchtere toestand of in een ander gemoed. De tekstualiteit van sommige geschriften uit het Oude Testament roept die Geest op. Ik heb dat zo ervaren. Ik kan daar enkel maar van getuigen natuurlijk.

"aan de zachtmoedigen, openbaart Hij zijn geheimen". (JS 3,19-20)

"Wanneer de wijsheid binnentreedt in uw hart, en de kennis lieflijk is voor uw ziel,

dan zal de bedachtzaamheid u bewaken, het inzicht u behoeden... (Spreuken 2,10-12)

Een bepaalde gemoedstoestand door het opzoeken van (morele) wijsheid via de teksten zorgt ervoor dat die wijsheid je zal behoeden. Het zal op de duur voor zichzelf beginnen werken.

Je let op andere zaken dan gewoonlijk, je bent gevoeliger voor bepaalde waarnemingen dan voor andere, je neigt eerder dit dan dat te doen en zaken zijn makkelijker oproepbaar uit je geheugen waar je veel mee bezig bent.

Zo werkt dat psychologisch:

"Wie Mij zoekt, zal Mij vinden en diens Geest leid ik"

Het zit in ons om op grond van ervaringen (op wat voor manier dan ook) een beeld van iets te hebben, waarop onze hersens kunnen terug grijpen bij een volgende ontmoeting. Dat uit te schakelen, zou heel tegen natuurlijk en zelfs gevaarlijk zijn.

Het klopt dat we van nature veralgemenen: zo zit ons denken inderdaad in elkaar. Maar het gaat er om dat we die natuurlijke neiging overstijgen door moreel te handelen, ook al is dat tegennatuurlijk. Het feit dat je je eigen natuur kan overstijgen maakt je tot mens (en dient je spiritualiteit).

Ik reageer nu even vanuit mijn herinnering uit de tijd toen ik nog geloofde.

Tenenkrommend.

Wat is er precies tenenkrommend? Kan je meer specifiek uitleggen wat je met 'tenenkrommend' bedoelt en hoe je precies tot die conclusie kwam. (de logische lijn die je volgde).

Valse profeten incluis?

Ik bedoel met profeet: een getuigenis van iemand van een goddelijke openbaring. Iets dat die mens heeft ervaren en van bovennatuurlijke of goddelijke oorsprong was. Voor zover dit mededeelbaar was, heeft zo'n profeet ervan getuigt in het verleden en ook in het heden. Maar zoals ik zei: hier moeten we een onderscheid maken tussen de interpretatie van de ervaring, dat door de bril van de culturele kaders wordt vertaald naar een tijdsgeest in een bepaalde periode, en de ervaring ZELF.

Wat wil je nu eigenlijk zeggen?

In hemelsnaam wat moet een gelovige en een atheïst hiermee?

Wat ik wil zeggen is dat ik denk dat profeten, vroeger en nu, de interpretatiekaders van hun tijd en cultuur hanteerden/hanteren om hun spirituele ervaringen te kaderen, te verwoorden en er de boodschap uit de distilleren. Allemaal mensenwerk.

Wat moet een gelovige of atheïst ermee, vraag je? Er moet niemand iets mee, maar het is voor mij wel hoopgevend dat er meer is dan de materiële werkelijkheid.

Wat precies de antwoorden op alle vragen, die ook in mij opkomen, zijn weet ik niet.

Maar zeker is dit geen kijkje in het hiernamaals.

De mensen zijn nl. helemaal niet dood.

Dat hangt ook vooral af van jouw definitie van 'dood' en niet zozeer van hun toestand. Wanneer is iemand volgens jou dood? Als ie niet meer terug kan keren?

Dat is een typische redenering van atheïsten: enkel als je niet kan terugkeren, ben je dood. Dus 'dood geweest' en terugkeren om van de andere kant te getuigen past niet in het denkkader der atheïsten. Omdat zij aan een (onbewezen) geest/lichaam eenheid geloven. Terwijl BDE's en OBE's getuigen van een geest/lichaam dualiteit.

En als iemand hier het woord profeet in de mond neemt, dan kan ik alleen maar denken aan valse profeten.

Wanneer er enkel 'valse profeten' bestaan, is het woord 'valse' overbodig. Profeten zouden volgens jou (gebaseerd op welke bewijsmateriaal?) allemaal valst zijn. Wat bedoel je daar precies mee en hoe ben je precies tot die conclusie gekomen?

Ik ben zelf erg wetenschappelijk ingesteld maar ergens ben ik ook diepgelovig en dat resulteert in een schier oneindige zoektocht naar de aard van de realiteit (niet hetzelfde als 'waarheid').

Daar kan ik me volledig in herkennen. Ik kan diep geraakt worden door religieuze teksten, en periodes van religiositeit kennen in mijn leven maar ik wil de balans daarna telkens in evenwicht houden met een ander criterium dat ik hoogacht: wetenschappelijkheid. Wetenschap is immers een zeer betrouwbare tool om te ontdekken wat klopt en wat niet klopt.

Is het boek van Dick Swaab zeer technisch of is het te doen voor een leek?

Dank voor antwoord.

Ik geloof dat de gemoedstoestand die sommige zinnen en teksten in de Bijbel en Gregoriaanse gezangen bij ons teweegbrengen, op zich weer woorden in je kan doen opkomen die in de Geest zijn van de Schrift.

Mijn Geest zal Ik in uw binnenste uitstorten, dat gij naar mijn wetten leeft... Dan geef ik u een nieuw hart en stort een nieuwe geest in uw binnenste (Ez, 36, 27.26)

Ik zal de wet in hun boezem leggen. Ik zal haar schrijven op hun hart...(Jeremia 31, 31,33)

En wanneer je niet in die gemoedstoestand bent, omdat dat meestal niet mogelijk is door dagelijkse beslommeringen, voelen 'de geboden' vanuit de liefde aan als plicht. Als wetten of geboden.

Mooi geschreven (mag ik dat als ketter zeggen?).

Maar mag ik ook een heel klein puntje van kritiek geven? Dat doe ik dan.

"Enzovoort" op het einde doet de tekst een beetje teniet.

Je hebt gelijk: ik heb het verwijderd.

Ik ga je een voorbeeld geven van de teksten 'die tot mij kwamen' vanuit dat diepe gemoed.

Wie ben Ik

Ik ben in U

Ik ben het Eerlijk Voelen

Daar is Mijn Leiding

Wie Mij vertrouwt

Die wordt vertrouwd

Elk woord kent zijn plaats

Elke zin zijn orde

Ik beheers ruimte en tijd

Een Woordgevoelige kies Ik

Zijn geest leid Ik

Ik ben naamloos

Voor u onuitspreekbaar

Wie Mij zoekt

Vindt Mij

Diens geest leid ik

Ik kan met woorden

wat geen land kan

met duizend legers

Wie Mij zoekt in het zichtbare

vindt Mij niet

Wie Mij zoekt in het Verborgene

Daaraan openbaar ik Mij

Doorheen elk wezen

kijk ik jou aan

Die inzichten waren zo diep en kwamen vanuit 'Zijn Geest'. Ik heb daarbij geweend toen ik die tekst neerschreef.

Ja, dank je. Ik ben terug nuchter en doe de dingen normaal. Maar ik heb die tijd gekend dat ik door bepaalde zinnen in sommige teksten van de Willibrordbijbel (en dan meer bepaald Spreuken) zeer diep geraakt werd. Omdat het vanuit het hart moet verwoord zijn geweest en het de ziel diep raakt, voor wie luistert. En dat veroorzaakt iets 'psychotisch' voor mij als ik daar te veel mee bezig blijf. Het religieuze kan bij mij tot wat men 'psychoses' noemt leiden. Maar het label 'psychose' devalueert de ervaring ook.

dubbel

Ja, ik ben al een tijdje uit het ziekenhuis.

Maar als ik aan die momenten terugdenk dan geloof ik dat de profeten of mensen die gevoelig zijn voor dichtkunst en voor sommige teksten in de Bijbel en daarbij zelf te maken krijgen met openbaringen, al zoekende, vanuit hun dichtkunde, niet anders kunnen dan volledig ontregeld te raken op sommige ogenblikken. Momenten waarop de woorden uit hun stromen en de emoties zeer diep gaan.

Tijdelijk althans. Niets verwart en brengt je dichter bij je zwakheden en nietigheid als mens dan een confrontatie met een openbaring. Zo geloof ik dat dat zo was met de profeet Mohamed van de Mohamedanen als met andere profeten uit het verleden.

Als je echt voeling hebt met Zijn Geest en dat echt volledig doorvoelt, op een donker uur, en daarbij uur en tijd vergeet en je zelfs het gewone dagdagelijkse niet meer kan doen, tijdelijk althans, dan ben je in het diepste van je menszijn geraakt en had je even een glimp van God. Dat geloof ik.

Maar elke profeet is in De Getuigenis tegelijk mens en tegelijk begeesterd. Wat hij of zij vertelt over zijn openbaring is altijd vermengd met zijn eigen culturele zienswijze en komt tevens van God. Dat geloof ik nu. Door die ervaring.

Voor de duidelijkheid: ik zie mezelf niet als een profeet. Maar ik heb wel een ervaring gehad waarvan ik vermoed dat Mohammed en andere profeten die met woordkunst bezig waren en tegelijk zoekende waren, deze ervaringen misschien bij momenten ook hebben gehad.

Als je Hem zoekt, vindt Hij jou

Jij voelt zijn Geest

Het heeft een eigen ritme

Een eigen cadans

Een machtig gevoel voor timing komt over je

Elk woord kent zijn plaats

Elke zin zijn moment

Zo vloeien de woorden

Als uit het Niets

De bombarie van de ritmiek

houdt je wakker

zo komt Het Woord

uit de diepte

Zo heb ik het ten diepste aangevoeld

Ik werd omwille van 'Schizofrenie' opgesloten in psychiatrisch ziekenhuis Zoersel.

Maar ik geloof dat ik voeling had met Zijn Geest en Zijn Geest tijdelijk door mij werkte,

in het dichten en verwoorden. Het was prachtig, maar tegelijk vergat ik uur en tijd.

De oude Griekse teksten of Hebreeuwse teksten moeten ook zo zijn 'gekomen'; Net zoals de Koranische teksten. Een zoeker, een dichter, een 'Woordgevoelige' krijgt inzichten.

dubbel