MaartenV

Om even in te gaan op culturele invloeden op BDE's. Sommigen stellen inderdaad dat de geloofsovertuigingen van de cultuur, de traditie enz. de inhoud van de BDE beïnvloeden.

Uit onderzoek blijkt echter dat het vaak zo is dat mensen die een BDE (Bijna Doods Ervaring) hebben meegemaakt nadien hun door hun cultuur gegeven visie op de wereld, het leven en de dood fundamenteel veranderen. Ze gaan vaak in tegen hun door de traditie aangereikte ideeën over God, de zin en het doel van het leven en de mogelijkheid van leven na de dood.

Bewusteloosheid als evolg van G-krachten is inderdaad een erkend verschijnsel dat voorkomt bij piloten die blootstaan aan zeer hoge acceleratiesnelheden. Tijdens de training raken sommige piloten bewusteloos omdat hun hart niet in staat blijkt het bloed effectief rond te pompen. Deze ervaringen worden vergeleken met BDE's omdat sommige componenten hetzelfde lijken.

Er zijn echter verschillen. De piloten konden zich - volstrekt willekeurige - ervaringen moeilijk herinneren en bij geen van hen veranderde het leven zoals het geval was bij mensen die een BDE hadden gehad. Er bestaat een geval van een piloot die al eens een BDE had gehad, maar die op grote hoogte ook werd getroffen door hypoxie. Hij noemde de twee ervaringen totaal verschillend. (bron: dr. Penny Sartori: "The Wisdom of Near Death Experiences").

dubbele post

Mensen die dakloos zijn en ernstig drugsverslaafd kan je inderdaad best direct eten geven of een slaapplaats bieden in plaats van hen geld toe te schuiven. Omdat ze vanuit hun verslaving geneigd zijn dat geld op te doen aan drugs. Toch kan het onderdeel van een afkicktraining zijn om iemand die verslaafd is aan een bepaalde drug op een gegeven moment toch een beetje geld toe te vertrouwen (vanaf een bepaald moment) en hem of haar zo het vertrouwen te geven dat hij het deze keer wel aan de juiste zaken zal spenderen. Opvoeders of verpleegkundigen geven op die manier een stukje vrijheid (in afkickcentra bijvoorbeeld, waar men geen toegang heeft tot drugs) om de persoon in kwestie stukje bij beetje weer meer eigen verantwoordeijkheid voor zijn gedrag te geven. Dat is dan onderdeel van een afkickprogramma.

Het beste is: begeleiding in een afkickcentrum en tegelijk een re-integratietraject.

Deze getuigen zijn onze moderne profeten.

Aan hen openbaarde Hij zich (via een BDE) en wij hebben deze openbaringen van deze nieuwe profeten te geloven (zonder bewijs). We hebben hen te geloven op hun woord. Enkel dat is onze toegang tot die Waarheid. Geloof.

Maar de menselijke interpretatie ervan is nog iets anders dan wat ze werkelijk observeerden.

Er is een verschil tussen observatie en interpretatie.

Ook hier is de profeet iemand die zijn openbaring via de cultureel aangereikte kaders interpreteert en betekenis geeft.

Waarom moeten we het geloven?

Je moet het niet geloven wanneer vele mensen onafhankelijk hetzelfde getuigen. Je hoeft niet in die onbjectieve tekenen te geloven. Maar de realiteit bestaat, los van of je het gelooft of niet.

Ik wil maar de gelijkenis trekken met profeten vroeger. Die hadden ook openbaringen die ze niet konden bewijzen. Mensen moesten afgaan op hun geloof of niet. Geloven was de sleutel tot die openbaringen. Dat is nu in deze tijden met deze nieuwe Getuigenissen niet anders.

Deze getuigen zijn onze moderne profeten.

Aan hen openbaarde Hij zich (via een BDE) en wij hebben deze openbaringen van deze nieuwe profeten te geloven (zonder bewijs). We hebben hen te geloven op hun woord. Enkel dat is onze toegang tot die Waarheid. Geloof.

Maar de menselijke interpretatie ervan is nog iets anders dan wat ze werkelijk observeerden.

Er is een verschil tussen observatie en interpretatie.

Ook hier is de profeet iemand die zijn openbaring via de cultureel aangereikte kaders interpreteert en betekenis geeft.

Waarom moeten we het geloven?

Je moet het niet geloven wanneer vele mensen onafhankelijk hetzelfde getuigen. Je hoeft niet in die onbjectieve tekenen te geloven. Maar de realiteit bestaat, los van of je het gelooft of niet.

Ik wil maar de gelijkenis trekken met profeten vroeger. Die hadden ook openbaringen die ze niet konden bewijzen. Mensen moesten afgaan op hun geloof of niet. Geloven was de sleutel tot die openbaringen. Dat is nu in deze tijden met deze nieuwe Getuigenissen niet anders.

Deze getuigen zijn onze moderne profeten.

Aan hen openbaarde Hij zich (via een BDE) en wij hebben deze openbaringen van deze nieuwe profeten te geloven (zonder bewijs). We hebben hen te geloven op hun woord. Enkel dat is onze toegang tot die Waarheid. Geloof.

Maar de menselijke interpretatie ervan is nog iets anders dan wat ze werkelijk observeerden.

Er is een verschil tussen observatie en interpretatie.

Ook hier is de profeet iemand die zijn openbaring via de cultureel aangereikte kaders interpreteert en betekenis geeft.

Deze getuigenis heeft mijn geloof gesterkt:

https://www.youtube.com/watch?v=xRSjzY0s0SM (YouTube)

Bedankt voor die getuigenis. Inderdaad: duizenden mensen getuigen op Youtube, maar ook op deze site:

http://www.nderf.org/NDERF/NDE_Archives/NDERF_NDEs.htm

Heel wat mensen deden onderzoek (waaronder neurowetenschappers, cardiologen (van Lommel) enz.) en komen tot de conclusie dat er gemeenschappelijke kenmerken zijn die deze mensen, onafhankelijk van elkaar, ervoeren, waardoor je moeilijk kan spreken van hallucinaties. Hallucinaties zijn ook niet zo coherent, zo vol van morele betekenis, en kunnen ook niet zo'n eigen logica hebben.

Men zou samen met de drugverslaafde op pad kunnen gaan, en bij hem of haar blijven in zijn of haar worsteling op weg naar de genezing. wat veel meer vraagt van een mens. Dat vraagt meer van ons dan regelmatig wat geld geven.

Het vraagt ook meer van ons om ook te kijken naar sociologische en sociaal-psychologische factoren die van invloed zijn geweest op iemands werkloosheid, op iemands drugverslaving enzovoort. Welke sociaal-maatschappelijke factoren, omgevingsfactoren enzovoort brengen iemand in de alcoholverslaving of de werkloosheid? Dat vraagt ook extra moeite om die factoren te willen zien bij de ander (we zien die meestal wel bij onszelf) en veranderingen te brengen in die sociaal-maatschappelijke factoren.

Als je vertrouwd bent met de fundamentele attributiefout weet je dat mensen gedragingen van anderen eerder toe schrijven aan de persoonlijkheid of het karakter van die ander. Situationele factoren (factoren die buiten een persoon liggen) worden onderschat, terwijl dispositionele factoren (factoren die binnen een persoon liggen) worden overschat. Dit gebeurt zelfs wanneer er duidelijk zichtbare (saillante) situationele oorzaken voor het gedrag van de ander zijn.

Wanneer ik in de Willibrordbijbel Spreuken lees, Wijsheidsboeken, Wijsheid van Jezus Sirach enz, dan raak ik na een tijd in een bepaald gemoed. Misschien was dat de oorspronkeiljke bedoeling van die teksten. Als ik daarenboven ook nog zacht naar Gregoriaanse gezangen op de achtergrond luister, dan voel ik mij dicht bij God.

Als ik dan vragen beantwoord in mijn hoofd waar ikzelf mee zit, openbaart er zich kennis als vanzelf uit dat gemoed.

(het is Kennis van Gods Geest: wat zou iemand doen die handelt vanuit Gods Geest?)

Zo geloof ik nu dat een bepaald soort moraal voortkomt uit een Geest(estoestand). Haat genereert een moraal en zienswijze, liefde genereert een heel andere moraal en zienswijze op de wereld.

Zo komt Gods moraal volgens mij uit het gemoed: 'eerlijk voelen', de onschuldige liefde, enz.

Maar wanneer we in andere gemoedstoestanden zijn, voelt die moraal ons tot plicht. Wanneer we door wereldse zaken worden afgeleid, en haastig zijn, voelt diezelfde morele wijsheid als plicht aan.

Zo kan moraal gedefinieerd worden als datgene wat een bepaalde gemoedstoestand genereert aan inzichten over omgangswijzen met anderen en de wereld. En zij is ons tot plicht wanneer we geen toegang hebben tot de gemoedstoestand die deze moraal genereert.

Daar wilde ik toch van getuigen.

Ooit schreef ik volgende tekst vanuit dat gemoed:

Wie ben Ik

Ik ben in U

Ik ben het Eerlijk Voelen

Daar is Mijn Leiding

Wie Mij vertrouwd,

Die wordt vertrouwd

Die tekst kwam vanuit die Geestestoestand. En ik geloof dat dat gemoed ook de teksten selecteert die vanuit Zijn Geest geschreven zijn en dewelke niet. Vanuit een eerlijk gemoed en door een 'Woordgevoelige' kan herkend worden. (dubbele betekenis).

Sommigen zeggen dat de oorspronkelijk Griekse en Hebreeuwse teksten woorden bevatten met en dubbele betekenis. Meer betekenislagen.

Ook over Koranteksten wordt gezegd dat zij in de oorspronkelijk Arabische taal soms meer dan één betekenis hebben.

Ik geloof dat we Gods Woord en Zijn Geest erin kunnen herkennen als we het poëtische voelen waardoor de tekst je diep raakt. Zo zijn teksten in Spreuken, Wijsheidsboeken, sommige psalmen enzovoort teksten die je kunnen raken. Ook sommige Koranteksten kunnen diep raken.

Het ritme in de poëtische tekst lijkt 'een beheersen van timing' wat 'een beheersing van tijd en ruimte' betekent. Gods Geest beheerst tijd en ruimte wanneer je je door die gemoedstoestand laat leiden. (zie ook ritme Gregoriaanse gezangen enzovoort)

En als je gevoel voor timing door Gregoriaanse muziek of Bijbelse poëzie toeneemt, dreig je uur en tijd even te vergeten. (= het wereldlijke)

Dat wilde ik hier even getuigen.

ok, bedankt. Ja, weet je. Als ik moeite doe om aan Zijn Geest vast te houden (en vele wereldlijke zaken leiden mij daarvan af), stromen de woorden soms als vanzelf uit mij. Dat komt dan niet van mij, denk ik dan, maar vanuit een geestestoestand. Ik word dan ook 'een Woordgevoelige'. Ik raak geëmotioneerd. Hij werkt dan door mij in het schrijven van zinnen. En dat geldt voor iedereen, geloof ik. Als je je focust op 'Zijn Geest' of Zijn Woord, en vanuit de gemoedstoestand waarmee je bijvoorbeeld de liturgische gezangen ervaart of sommige poëzie uit de Bijbel, dan geraak je zelf begeesterd en openbaart zich kennis.

Persoonlijk denk ik dat Christus (of God) van ons Het (schijnbaar) Onmogelijke vraagt.

Namelijk in de woestenij, waar er chaos en kwaadaardigheid heerst, toch zaadjes en plantjes te planten van Goedheid.

En er zijn stormen en vele krachten die die plantjes tenietdoen.

Maar tegen deze macht van de duisternis in, toch Het kwetsbare Goede laten ontkiemen, is een beproeving die de Goedheid in de wereld doet behouden.

Wantrouwen zaait wantrouwen. De moraal van het kwaad is: "zorg jij voor mij en ik doe niks voor jou, ik profiteer zelfs van jouw goedheid en steel zelfs nog van jou en laat je berooid achter."

In zo'n 'samenleving' wordt iedereen wantrouwig tegenover elkaar en kiest iedereen tenslotte voor zichzelf.

De moraal van Het Licht, zeg maar, is dat je - tegen alle schijnbaar noodlot in - aan Hem vasthoudt (= aan hoge morele standaarden). Zaadjes kunnen groeien op onmogelijke grond. Op plaatsen waar je het niet verwacht kunnen zij wortel schieten. Dat is je Geloof.

Dat is een beproeving. (ook voor mij, ik doe het ook niet altijd).

Het 'Heb je vijanden lief' is daar de ultiemste uitdrukking van.

Het Geloof dat uiteindelijk Het Goede overwint.

ok, als ik teruglees, heb ik wat te sterk gereageerd, denk ik.

Het is zo dat sommige vluchtelingen ons (willen) belazeren, en dat voelt inderdaad niet goed als je goed wil doen. Dat is juist. (dat is wat Hendrik schreef en hij had het inderdaad niet over alle vluchtelingen).

Jiddu Krishnamurti, een Indisch filosoof, inspireerde mij om mij te vertellen hoe ik dien om te gaan met deze nieuwe mensen. Hoe teksten te lezen die over vluchtelingen gaan en niet bevooroordeeld te zijn, maar een juist beeld te krijgen van 'de vluchtelingen' of 'de vreemdelingen.:

De vraag is volgens Krishnamurti niet 'wat is hun levensbeschouwing en hoe ga ik daar mee om'? Want dan heb je een abstract idee van wie de ander is.

Dat abstracte idee zal je niet helpen in de ontmoeting.

Maar het gaat er louter om om telkens weer te ontdekken en te ervaren in het unieke contact met een nieuw individu hoe hij of zij is.

Het gaat er om onbevooroordeeld en zeer nauwkeurig te kijken naar 'wie de ander is als uniek persoon' tijdens een ontmoeting. Je ervaart telkens weer het uniek-zijn van de ander.

De ene moslim is de andere niet. De ene christen is de andere niet. De ene atheïst is de andere niet. Het woord 'vluchteling', 'moslim' of 'atheïst' staat tussen jou en de ander. Het belemmert je in het werkelijk kunnen zien van die unieke andere in een unieke ontmoeting op het moment.

Een unieke ontmoeting van mens tot mens is altijd nieuw en uniek. Niet gehypothekeerd door de inzichten van gisteren. Niemand kan je leiden in het leren kijken naar de ander zoals deze werkelijk in het moment is.

'Kan je naar die unieke ander zorgvuldig kijken, zonder dat de kennis die je er denkt over te hebben (over hem en de zijnen) ertussen komt' vraagt Krishnamurti zich af.

Krishnamurti stelt:

Wij hebben in de politiek en de media een abstract beeld van elkaar en het zijn die beelden die in relatie staan tot elkaar, maar we maken niet werkelijk contact met elkaar.

"Van zodra deze beeldvorming optreedt is het met de werkelijke relatie tussen twee mensen volledig afgelopen."

"Iets of iemand eenvoudigweg als geheel nieuw bekijken en aandachtig gadeslaan, zonder te oordelen en zonder te besluiten, is één van de moeilijkste dingen op de wereld."

Dat vraagt om je denken opzij te zetten en open te staan. Om zeer geconcentreerd en nauwkeurig te kijken, in stilte te ontdekken; te voelen, te zien, gade te slaan.

Natuurlijk geldt dat ook voor de ander. Als de ander naar jou kijkt met het label 'ongelovige' ziet hij jou niet werkelijk. Hij heeft al een beeld en een conclusie in zijn hoofd over wie jij bent. Het gaat erom dat hij jou als uniek individu ervaart, in de ontmoeting. En ontdekt, zonder tot een conclusie te komen.

Dan pas heb je echt contact met de ander. Dan pas kan je de ander pas echt ontmoeten.

En dan kan je pas echt zien wie de ander is.

Ik schrijf nog iets hierover in een andere topic. In hoe je kan omgaan met vluchtelingen, migranten of vreemdelingen.

viewtopic.php?f=23&t=30836

Het antwoord is: veralgemeen niet. Rotte appels behoren tot de categorie 'rotte appels'. Ze hebben niks te zien met de rest van de mand. Het feit dat mensen die begrijpelijke denkfout maken, ligt niet aan de vluchtelingen.

Het gaat er om eerlijk het kaf van het koren te scheiden.

Spreuken 11, 1

in een eerlijke weegsteen schept Hij genoegen

Hendrik heeft het toch niét over alle vluchtelingen, maar juist over een paar "rotte appels" die het voor de geest verzuren? Dus dat je als je goed wilt doen, je soms helaas belazerd zult worden (het vb van MysticNL)

Ik heb drie keer geantwoord: 'dat is zo'.

Waarom mogen er massaal veel gelukszoekers zijn onder ons, West-Europeanen, maar niet onder asielzoekers?

Dat is fundamenteel onrechtvaardig.

Je wilt de realiteit dus niet onder ogen zien en komt daarom maar met een oneliner. Duidelijk

Welke realiteit?

Het is inderdaad zo dat goeddoen soms afgestraft wordt, maar dat is geen argument tegen goeddoen.

Akkoord, je kan gelijk hebben. Mijn punt is dat het me boos maakt dat je hele groepen mensen onterecht allemaal op één hoop gooit. Je wordt toch zelf ook niet graag aangekeken op wat andere Nederlanders (veroordeelde pedofielen bijvoorbeeld) hebben misdaan?

Hendrik heeft het toch niét over alle vluchtelingen, maar juist over een paar "rotte appels" die het voor de geest verzuren? Dus dat je als je goed wilt doen, je soms helaas belazerd zult worden (het vb van MysticNL)

Dat is zo. Maar dat is geen argument tegen 'goeddoen'.

Wat is het percentage pedofielen onder de Nederlanders?

Wat is het percentage gelukszoekers onder de asielzoekers?

Juist ja, je vergelijkt appels met peren.

Neem van mij aan dat het percentage gelukzoekers onder de West-Europeanen vrij groot is, hoor.

U suggereert een causaal verband tussen enerzijds 'vluchteling zijn' en anderszijds 'verkrachten in Keulen'

Nee. Ik suggereer een verband tussen enerzijds vluchteling zijn en crimineel gedrag vertonen en anderzijds het negatieve effect op medemenselijkheid en bereidheid om vluchtelingen op te vangen (of andere vormen van altruïsme) in het gastland.

En suggereer vooral dat negatieve beeldvorming een deel is van de vluchtelingenproblematiek... Of we dat nu leuk vinden of niet...

Ja, je hebt daarin gelijk. Maar dat is geen argument voor immoraliteit.

Akkoord, je kan gelijk hebben. Mijn punt is dat het me boos maakt dat je hele groepen mensen onterecht allemaal op één hoop gooit. Je wordt toch zelf ook niet graag aangekeken op wat andere Nederlanders (veroordeelde pedofielen bijvoorbeeld) hebben misdaan?

Gelukkig worden gerechtelijke uitspraken in ons land geanonimiseerd, maar dat maakt wel dat er geen concrete namen genoemd kunnen worden.

Onzin: Artikel 149 van de Belgische Grondwet (ik woon in België, maar voor Nederland geldt hetzelfde) bepaalt dat elk vonnis wordt uitgesproken in openbare terechtzitting; ook artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) stelt dat de uitspraken in het openbaar moeten worden gewezen.

Intussen zijn er wel gerechtelijke uitspraken voor wat betreft wandaden verricht in Keulen. Zoek maar eens op "oud en nieuw Keulen veroordelingen"... En kijk of het gaat om laster, ook zonder het noemen van concrete namen...

Indien iemand veroordeeld is, daartegenover heeft de samenleving een concrete beschuldiging geuit waarvan het bewijs is aangetoond , waarvoor ook een boete of straf wordt opgelegd. Na het uitvoeren van de door de sameneleving opgelegde straf is de desbetreffende persoon vrij van schuld en is elke verdere beschuldiging lasterlijk.

U suggereert een causaal verband tussen enerzijds 'vluchteling zijn' en anderszijds 'verkrachten in Keulen', wat de werkelijkheid oneer aan doet en uitermate lasterlijk is voor de personen in kwestie!

Uit concrete politieverslagen in Keulen bleek het helemaal niet om vluchtelingen te gaan.

http://www.welingelichtekringen.nl/same ... ingen.html

Maar dan nog is het zaak mensen individueel op hun gedrag aan te spreken in plaats van mensen te stigmatiseren op basis van wat iemand anders uit die groep heeft misdaan.

Wie wil er hier veroordeeld worden en aangekeken op wat een andere Nederlander heeft misdaan?