broer konijn

Hoezo wordt een erkende waarheid bepaalt door een persoonlijke overtuiging? Mag ik hieruit concluderen dat je het ernee eens bent dat we in onze verschillende perspectieven te maken hebben met vergelijkbare processen en overwegingen? Over erkende waarheid: de feiten (objectieve maatstaven) worden erkend, en de overtuigingen brengen een duiding tot een samenhangende context. Waarbij dat wat feitelijk is ook niet voor iedereen gelijk vaststaat, vandaar dat ik spreek over ërkende "waarheden. Over overtuigingen: twee verschillende overtuigingen kunnen worden gestaafd door dezelfde feiten. W

En daar gaat de vergelijking toch aardig mis. Hoewel ik Newton geniaal vind en hem als natuurkundige heilige beschouw, neem ik hem niet automatisch aan als autoriteit op elk willekeurig gebied. En goed leerboek over Newton geeft de gedachtegang aan van Newton en geeft aan waar deze nog wel geldt en waar deze niet geldt. Hier komt ook die toetsing weer om de hoek kijken. Uiteindelijk hoef ik het leerboek niet voor waar aan te nemen. Ik kan de experimenten over doen en kijken of andere theorieën over de zwaartekracht beter passen. En daar gaat de vergelijking met de Bijbel geheel mis. In e

REMINDER Hoe het had moeten gaan: Die Wende in Oost-Duitsland - http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/8250658.stm Realiteit 1 - Straatrevolutie: http://vimeo.com/87111967 Realiteit 2 - de ware helden zijn de politiemensen: De politie gebruikte rubberen kogels en waterkannonnen, en had op 18 februari nog honderden gevangengezette revolutionairen vrijgelaten. Als je de beelden bekijkt zie je precies hoe de politie zich absoluut niet laat provoceren maar trouw haar taak verricht, en lijdzaam alle vormen van geweld tegen haar ondergaat. De cordons waren niet om de revolutionairen in de

Het zijn appels en peren die je vergelijkt. 9,8 staat tot zwaartekracht als schepping staat tot de Kracht van God. Wil je goed vergelijken dan moet je hetgeen je niet begrijpt (zwaartekracht) vergelijken met Gods Kracht, en hetgeen je wel begrijpt (9,8 m/s2) met concrete zaken van de schepping. Voor begrip van de zwaartekracht zoek je een leerboek over de theorie. Voor Gods kracht zoek je een leerboek over de theorie. Voor zwaartekracht steun je op de erkende waarheid van Newton, hoewel het niet alles verklaart. Voor de kracht van God grijp je terug naar de erkende waarheid van de bijbel, ho

O.K. dat kan je indruk zijn. Maar het gebeurt niet expres, en dan is het niet een vraag ontwijken maar eerder om het onderwerp te respecteren en om vooronderstellingen die aan vragen ten grondslag kunnen liggen geen onnodige voeding te geven. Begrip moet groeien, en zorgvuldig gekozen of extreem geschetste vragen hebben vaak impliciete vooronderstellingen of gevolgtrekkingen welker beantwoording eerder afstand scheppen dan overbruggend werken. Uitgangspunt moet zijn dat je tegenspreker zich baseert op in beginsel redelijke gronden.

God is het diepste element van de natuurkunde. Mijn God staat achter heel de schepping, en Hij vraagt aan heel Zijn schepping om antwoord op zijn scheppende majesteit. Mijn kerk is een verzameling van goedbedoelende zielen die God willen dienen, en zich verbonden weten met hen die hetzelfde belijden. Ik ben een van hen. Wat je wilt weten, daar mag je antwoord op verlangen. In redelijkheid. Waar is dat ik erg uitweidde. Maar het onderwerp blijft daarbij dat jouw overtuiging ten eerste verder gaat dan je hebt getoetst, welke overtuiging ten tweede een zaak is van geloof. Maar je herkent het ni

Laten we het er eerst maar even over hebben waar het dus wel toetst. Ik heb de zwaartekrachtversnelling nagemeten, de gravitatieconstante en de lading van het electron, en correct bevonden. Je hebt de gravitatiekracht gemeten en correct bevonden zeg je, maar wat heb je getoetst? Je begrip zit op niveau nul. Lager dan nul, want er is geen enkele verklaring voor een kracht die trekt zonder dat er een trekkend materiaal tussenin een trekkende verbinding onderhoudt. Ook de gravitatieconstante meten is als een snelheid van een auto meten. Dat heeft geen waarde en het toetst in niets de oorsp

Je vergeet één hele belangrijke: Het toetst. Als ik één heel belangrijke heb vergeten, dan stop ik nu; en constateer ik dat we het op één punt na eens zijn; of in ieder geval elkaar goed begrijpen. Dat is een mooi eindresultaat. Daar zit een kei van een logische fout. Toetsen gebeurt wel maar dat is geen onderdeel van waar je overtuiging over gaat. Het helpt alleen je overtuiging te versterken over hetgeen je niet meer nodig vindt om te toetsen. Wat je extrapoleert toets je niet, maar je voorspelt het op basis van het zichtbare veld. Wat je interpreteert, dat toets je niet in zichz

Dat is een vreemde opmerking. Empirische wetenschap kan niet verder gaan dan het waarnemingsveld. Geloof gaat een stap verder. Geloof is per definitie onwetenschappelijk. Als ik iets kan waarnemen, kan ik het weten, dan hoef ik het niet te geloven. Nee; het is geen vreemde opmerking. Empirische wetenschap gaat veel verder dan het waarnemingsveld. Het extrapoleert, het interpreteert, het beredeneert, het hypothetiseert, het verklaart, het genereert. Empirische resultaten brengen overtuigingen voor meer of minder vergelijkbare andere situaties. Die overtuiging reikt verder dan het waarnemings

Geen moeite. Wat een geloof is hangt niet af van jouw benadrukte mening daarover. Dus misschien heb ik meer gelijk. Als je atheïsme een geloof noemt dan degradeer je het woord geloof tot zijn meest algemene betekenis 'het accepteren van een stelling'. Dat is maar jouw denkraster, waarin je niet de feiten als vaste punten gebruikt, maar de woorden. Mijn denkraam is dat het woord "geloof" is wat het is. Feit. Ik rek het niet op. Maar ik zeg dat wat jij geen geloof noemt, toch een geloof kan zijn. Dat hangt niet van jou mening af en wat jij erover zegt, en ook niet van mijn mening of wat

Als een kruis geen vereringsmiddel is en ook als zodanig niet wordt geassocieerd, dan is het niets anders dan als het symbool van de vis: Je toont dat je staat voor wat je draagt: het kruis van Christus, dat door jou opgenomen zal worden. Het geeft aanspreekbaarheid, en een zichtbaar teken van een ereplicht, en een gelofte aan God om je te houden aan waar je je mee verbonden hebt. Maar als het gaat om het daadwerkelijk dragen van een kruis, een dergelijk teken wordt door mij niet voorgestaan noch als nuttig gezien om die na te streven. De joden droegen kentekenen van Gods Woord aan hun kledi

Er zijn drie manieren van liefde beleven. Ten eerste de viering van de liefde, en ten tweede de materialisatie van de liefde, en ten derde de persoonlijke emotie (beleving) van de liefde. De heilige viering van de liefde is uitgangspunt van elke kerk, aangezien dit iets is dat van God uitgaat. Het is het principe van gemeenschap krijgen met iets dat komt van buiten de mens. En hoewel het vieren niet een noodzakelijk vereiste is voor het materiële feit waar het voor staat, is de bewustheid van het willen vieren doorslaggevend voor de kerk. Want het is de Genade van God waarop wordt gebouw

Geen moeite. Wat een geloof is hangt niet af van jouw benadrukte mening daarover. Dus misschien heb ik meer gelijk. Voor mij zijn er inderdaad drie afzonderlijke staande poten. Maar laten we dan tussen ons het beeld van de poten vallen, en werken met logische stappen van redenering. Stap 1 is dat denk ik dat Jezus Genesis letterlijk neemt. Dat nemen we aan als vaste basis. Daaruit volgt stap twee dat Genesis letterlijk genomen moet worden door ons. Want we volgen Jezus graag. Daaruit volgt stap drie dat Genesis een bijzondere gebeurtenis biedt, die een bepaald licht werpt op heel ons b

Dat heb je dus nooit aangetoond. Dat hoeft ook helemaal niet. Jouw vraag getuigt meer van de gezindheid van afwijken dan een beterweter in veroordeling kan bewijzen. Al heeft de schrift uitsluitend gezag indien het steeds wordt geheiligd en in uitleggingen opnieuw van actuele waarde voorzien, dannog geldt dat God Zichzelf niet zal afbreken en Zijn Woord niet zal tegenspreken. Het dagelijkse geestelijke bestuur is geen getuige van Gods evangelie, maar een navolger. En het getuigenis is in geloof van hetgeen niet gezien wordt. Navolgers uit de aard van hun navolgen volgen niet eigen wegen

Mee eens. We belijden 1 volk en 1 algemene christelijke kerk. Romeinen 11 is volledig van toepassing op de kerken. En het verantwoordelijk houden voor daden hangt niet af van de belofte van God, die blijft gelijk. Maar die hangt af van de getrouwheid van het volk of het ontbreken daarvan. En dat gaat zover dat het volk kan worden verbannen in ballingschap of verstrooid of vernietigd of overgegeven wordt aan de boze geesten van afgodendienst en liefdeloosheid. 1. Wie gaf de toepassing van de leer door? Was dat het geestelijke leergezag of waren dat de profeten? Profeten, dat zijn de diena

Je gaat wel heel specifiek om met het begrip "instandhouden". Leg je daarmee niet teveel beperkingen op aan de wijze waarop God zijn gemeente in stand zal houden? Baseer je dat op de bijbel of op de Traditie? Als we de bijbelse lijn volgen, dan past enige reserve. God heeft zijn verbond met Abraham ook gehouden. De beloftes aan het volk Israël waren helder en vast. Toch lag Jeruzalem volkomen in puin en werd de tempeldienst gestopt. God beloofde Zijn volk een koning en eeuwige erfopvolging. Toch werden de koningen omgebracht en afgedaan en de grote beloofde koning en verlosser nam volledig a

De Oekraine is gewoon meer dan de achtertuin van Rusland. Qua etniciteit, historie, eenheid, banden. Was de Oekraine een Afrikaans land geweest dan had dezelfde benadering en dezelfde retoriek toch anders gegolden. Gepraat over rechten en verdragen is gewoon niets minder dan het opwerpen van een argumenten-wal om daarachter gewoon te kunnen doen wat je al wilde doen. Doen we dat dan toch, dan moeten we daarin principieel en rechtvaardig zijn. Maar halen we het hele denken van koude oorlog uit ons hoofd, dan is aan de orde waarom heel de Westerse wereld een coup toejuicht waar die dan ook

Dat is (voor mij) geen goed onderwerp van gesprek. Ik zie dat je werkt met een tafel die staat op vier poten: de interpretatie van wat Jezus zegt, de tekst van Genesis, de consequenties daarvan, en hoe christenen zich daartegenover opstellen. Die tafel staat recht. Dat is mooi. Dan wil ik er niet graag een poot onder weghalen; want dan wordt de tafel instabiel. Je zou het kunnen hebben over wat Jezus anders bedoelde of wat Genesis bedoelt of hoe je anders met de samenhang om kunt gaan. En in jouw beleving zou dat bijdragen aan je geloof, want dit is een onderwerp waarvan je zegt dat het verkl

Mee eens. Dat pleit in dit geval denk ik vóór de gekozen stellingname van de machthebbers en het parlement van De Krim. Het was hun al eerder verhinderd om zich af te scheiden, en het had al grote autonomie en Kiev had er al weinig gezag sinds de omwentelingen in Oost-Europa. Mijn probleem is dat de vooringenomenheid hier zodanig buitenproportioneel groot is dat het helemaal niets meer uitmaakt wat de werkelijkheid biedt. Wat gebeurde in Kiev daarvan weet je zeker dat het niet eerlijk is verlopen; en dat is nog geen twee weken geleden. Waarom spreken over mogelijkheden van hetgeen je nie

Nou maak je het wel erg bont: 1. Het referendum moet nog georganiseerd worden en nog plaatsvinden, dus je kunt niet bij voorbaat suggereren dat die niet eerlijk gaat verlopen. 2. De machtswisseling in Kiev was nog geen twee weken geleden, en daarvan weet je precies hoe oneerlijk dat is verlopen, namelijk via een ordinaire 18e-eeuwse straatrevolutie. Misschien een idee om wat objectiever en minder selectief te worden? Het westen beschouwt kennelijk het Oost-blok als een onderdeel van een vreselijk regime, dat snakt naar onze vrijheid. Dat is zó 20e-eeuws! Sindsdien zijn er tal van vre

Dat wat jij hier zegt over het licht en het ontstaan ervan, geldt voor echt alles in deze schepping. God kan onmogelijk de wereld sturen en een heilsplan uitrollen met een weg tot zijn verheerlijking en majesteit, als hij daartoe geen krachtige middelen van realisering heeft. De vraag of God Zich daarbij zelf onderwerpt aan de regelen van orde die Hij schiep is een onterechte vraag. Want God is geen God van wanorde en Zijn orde getuigt van Zijn harmonie, maar de schepping blijft onderwerp van Zijn heerschappij en Zijn sturend beleid. Wie sterk overtuigd is van hetgeen hij gelooft, die bou

Hulde! Wat is de hier geschetste belachelijkheid, in de ogen van engelen en van God? Is de waarheid voor God bedekt, en de kennis voor de engelen verborgen? God beproeft je geloof. God beproeft niet of je net zoveel van God begrijpt en weet, als God zelf. Laster en belachelijkheid wordt bewerkt door degenen die een eeuwig leven ontlenen aan een door mensen overgeleverd woord van God, alsof God daadwerkelijk zou bestaan, en alsof God daadwerkelijk hun zekere dood zou kunnen teniet doen, maar dan vervolgens de zekerheden van deze wereld verkiezen boven hetgeen God hun toevertr

Als je de Bijbel voor waar aanneemt en op dit gebied letterlijk neemt, mag je niets zeggen over hemellichamen die meer dan 6000 lichtjaar van ons verwijderd lijken te staan. Aangezien we terugkijken in de tijd zijn die hemellichamen nog niet gemaakt op het moment dat ze het licht uitzonden dat we nu zien. Het centrum van onze melkweg bestaat dus nog niet, laat staan andere sterrenstelsels die nog verder weg staan. Het enige wat we zien zijn een stel fotonen die God gemaakt heeft, op ons afkomen en die de indruk wekken dat ze van hemellichamen afkomen. Het is dat God dit allemaal zelf heeft moe

De zon stelde hij om te heersen over de dag en de maan om te heersen over de nacht. Schiep hij darmee de dag en de nacht? Misschien wel, maar dat is niet logisch in het verband te plaatsen. En er staat ook iets anders: hij maakte deze twee tot heersers over de dag en de nacht. En dat klopt achteraf gezien ook want al het andere verbleekt in betekenis of verdwijnt zelf geheel uit ons zicht vanwege het felle licht dat overheerst. Was er daarvoor dan geen scheiding tussen licht en donker en tussen dag en nacht? Naturlijk wel, dat staat er immers gewoon. Moeten we daar moeilijk over doen en ongeri

Werkelijk? Met het risico dat deze post (weer eens) gecensureerd wordt: Dit is een van de meest domme opmerkingen ooit gemaakt. Prima. Ik had het natuurlijk wat eenduidiger kunnen formuleren. Als je onderkent dat je iets niet weet, dan is dat belangrijke kennis die zwaar meeweegt in je oordeel. Minder cryptisch maar ook minder de lading dekkend, is om niet te formuleren "weten wat je niet weet", maar: "weten dat je het niet weet". In tegenstelling tot de sofisten die soms wandelende encyclopedieën waren, beweerde Socrates dat hij niets wist. Wist Socrates werkelijk niets ? Zelf zegt hij