ZENODotus

Er is geen grotere aanhang van religie dan Jehovah's getuigen, daarom dat ze ook een sekte genoemd worden, omdat ze juist afhangen van wat anderen naar buiten dragen... Het instituut is enorm belangrijk als JG, meer nog, als je niet regelmatig de vergaderingen bezoekt word je gezien als een zwakke gelovige. Ik denk dat Thorgrem vooral op zo'n dingen doelt... Zelfs binnen de katholieke Kerk, die ook een vrij groot instutioneel gezag kent, gaat het niet zo ver.
Verder vind ik het gebash van wetenschap (en vooral de theologische takken ervan) ook wel een beetje een zwaktebod. Je moet het niet accepteren volgens mij hoor, maar je moet wel een verklaring kunnen geven waarom je het verwerpt, en je moet ze wel serieus nemen, en dat zie ik in deze discussie niet zo goed gebeuren. Verder moet de wetenschap ook niet heilig verklaard worden, natuurlijk, ook niet de theologische takken ervan, want veel is pure hypothese, tekstkritiek bijvoorbeeld is geen exacte wetenschap (daarom dat de discussies erover ook in wetenschappelijke kringen eindeloos blijven door duren), maar opnieuw moet je dan komen met valabele argumenten, waarom niet.

Ga b.v. eens de trinitate lezen van Augustinus, zal een goed begin zijn in plaats van het klein kind uit te hangen.
Opnieuw niet correct het modalisme werd al beschreven in de tweede eeuw (door Jehova's getuigen vaak verward trouwens met de drie-eenheid, maar het modalisme kende enkele problemen met bepaalde schriftplaatsen) (lees b.v. het boek van Ehrman over dit onderwerp), verder wordt Jezus in het NT verschillende keren God genoemd, maar ja, selectief blind zijn ze daar bij de Jehova's getuigen wel.

Als je verstandig bent......ga niet overall langs, maar ga eens kijken bij een gemeente in je buurt. Ik zou kiezen voor een katholieke kerk of een redelijk normale protestantse gemeente (PKN). En als je je daar goed voelt, lekker daar gaan kerken. Houd je buiten de theoretische fijnslijperij, daar word je alleen maar horendol van.
Als jij je goed voelt bij een gemeente, is dat je plek. En als anderen dan gaan mauwen......gewoon laten mauwen.

"Ik merk op" is het begin van de zin.
Merk is hier de 1e persoon enkelvoud van merken.
De vorm van verbazen waar je op doelt is een voltooid deelwoord. 
Het was duidelijker geweest als ik "het heeft mij buitengewoon verbaasd" had geschreven.
https://taaladvies.net/taal/advies/vraag/233/d_t_voltooid_deelwoord_hij_is_verhuist_hij_is_verhuisd/
Maar ik moet eerlijk toegeven dat ook ik maar menselijk ben en soms enorme vauten maakt. Zeker als ik snel typ, dan vlieg ik ook wel uit de bocht. Zeker sinds ik een paar hersenschuddingen heb gehad betrap ik mijzelf daar regelmatig op. Dan staat het schaamrood op mijn kaken, maar goed ik leer daar dan weer van. 

Ik lees hier al jaren dat je Satan gaat vangen Sjako, we zien niets gebeuren wat dat betreft. 

verbaast (stam + t) 

Ik zie de toegevoegde waarde niet. Ga aan de universiteit Hebreeuws en oud Grieks studeren als je er interesse in hebt maar ga niet zelf knutselen en daar conclusies uit trekken. 

Een mooi boekje is ook "faith in an age of science" een heel dun boekje door Polkinghorne met enkele filosofische essays omtrent geloof en waarom geloof vrij logisch is. Polkinghorne is een fysicus en Anglicaanse priester, hij is tevens ook evolutionist (maar dat hindert zijn geloof niet).
Verder heeft Ouweneel enkele maanden geleden het boek uitgebracht "Adam, waar ben je, en doet het ertoe?" waar er nogal vrij veel ophef rond was, ik heb het nog niet gelezen, staat wel om mijn ntl-lijstje, verder heeft Ehrman een interessant boek geschreven over het feit of Jezus werkelijk heeft geleefd, maar ja, dat hebben velen voor hem ook al gedaan, en Swinburnes werk is ook de moeite.
Als je iets specifieks over evolutie wilt lezen vanuit het oogpunt van creatie kan ik ook "evolutie, het nieuwe hoofdstuk" aanbevelen die je gratis kunt bekomen op de site van Logos (www.logos.nl).
Vergeet ook niet dat jij misschien God kunt opgeven, maar dat er al heel veel moet gebeuren voordat God jou opgeeft... Ik ben daar een levend voorbeeld van.

Desid is eerlijk door een mate van twijfel in te lassen in zijn betoog. tekstkritiek is uitermate subjectief en al zeker geen exacte wetenschap. Als je dan ook met tekstkritiek bezighoudt kan je zelden heel zeker zeggen: zo is het, en niet anders, er is altijd de mogeljkheid dat het anders is omdat we het verkeerd hebben... Daarom kan Desid niet anders dan het woord waarschijnlijk inlassen: het is de meest waarschijnlijke optie, maar dat verhindert niet dat die optie verkeerd kan zijn. Maar let wel dat er heel wat studie voorafging om uiteindelijk tot die waarschijnlijkheid te komen, het is dus niet zo dat als men zegt waarschijnlijk dat men er met zijn pet naar heeft gegooid.

Dag Jara...
Misschien heb je ook iets aan volgende website: https://cursus.ikzoekgod.nl/
waarop verschillende basale cursussen over het christelijk geloof te vinden zijn. Met je ouders praten kan ook nuttig zijn, hoor, al kan dat voor je ouders ook een vrij ongemakkelijk gesprek worden, het hangt er ook altijd een beetje vanaf hoe openminded je ouders zijn natuurlijk... Je kunt er in ieder geval verschillende perspectieven leren kennen over geloof. Ook in een kerk vind je vaak mensen die graag met jou over geloof zullen praten... De kerk waar ik regelmatig ga heeft b.v. open woensdagnamiddagen, namiddagen waar de kerk gewoon open is en er mensen aanwezig zijn en waar je met een kopje koffie of een kopje thee over geloof kunt gaan praten. Ook je leraar godsdienst kan je ook zeker op weg helpen en laat de Bijbel spreken door hem open te slaan en spreek tot God wanneer je daar behoefte toe hebt, vergeet nooit dat geloof een relatie is die je aangaat.
(Ik ben natuurlijk christen, en beantwoord dan ook je vraag vanuit dat perspectief)

Dank voor de verduidelijking... De twee komma's deden er wel al veel aan, maar ik ben heel blij met je verduidelijking...
Eerst en vooral er zijn wel iets meer dan twee bronnen die niet in de Bijbel zijn opgenomen (en ook dat zijn bronnen die niet een Bijbel vormden in eerste instantie) die een Jezus "bewijzen", al zijn ze gering, daarom wordt hij zelden eigenlijk door zowel historici als theologen als mythisch beschouwd in zijn bestaan, natuurlijk is het doel van b;v. de historiek niet om de wonderen te onderzoeken of dat hij de zoon van God is. Verder was hij in zijn tijd eigenlijk helemaal niet belangrijk, niet voor niets zegt iemand in de bijbel: "Kan iets goeds komen uit Nazareth", Nazareth had zelfs geen synagoge, zo belangrijk was het in een voor Romeinse niet zo'n belangrijke provincie, het is dan al een wonder dat enkele Romeinse historische hem of zijn volgers noemen... Ook zijn wonderen waren niet zo bijzonder, al enkele eeuwen voor Jezus was er een Romeins persoon waarvan getuigen waren dat hij naar de Hemel zou zijn opgestegen, om maar één voorbeeld te noemen.
Q is verder een hypothese, net zoals de vormtheorie dat in feite was voor de pentateuch, met dien verschil dat we één bron hebben om te bronnentheorie van Mattheus en Lucas te staven (namelijk Marcus). Er zijn trouwens verschillende synoptische theorieën voor handen, op mijn blog heb ik er ooit een artikel over geschreven: https://malakhahavah.wordpress.com/2016/11/02/een-inleiding-op-het-synoptisch-probleem/

@WdG
Ik begrijp niet waarom een ouder die van zijn kind ook maar het geringste verneemt over mogelijk misbruik nog angst heeft om aangifte te doen of zich zorgen maakt over de reactie van de organisatie waar men bij aangesloten is.
Leg mij eens uit hoe een dergelijke angst de overhand kan krijgen???

En zo is het. Een ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen zonden. En dat organisaties soms iets wel of niet doen, ook daar zijn de leden die daar geen inspraak in hebben gehad ook niet voor verantwoordelijk.
 
Laat je dus geen schuldgevoel aanpraten of tegen de muur zetten.

zwart-wit denken is inderdaad nogal eigen aan sektarische mensen... Zoals ik al gezegd heb staat het in de NBV in een voetnoot...
Het gaat er ook helemaal niet om of het vers thuishoort in de Bijbel of niet, maar om de manier waarop jij redeneert.

Ik heb je al gewezen op de drie manieren waarop er genezingen plaatsvinden die in de Bijbel ter sprake komen, waarom doe je dan alsof er maar één is, trouwens het woord valse profeet is nogal treffend voor iemand die vertrouwen stelt in een organisatie die al honderd jaar niet anders gedaan heeft dan valse profetieën heeft verspreidt (vanaf 1874)... Dus misschien een klein beetje minder hard van de toren blazen...
Verder vraag je me of ik ooggetuige ben, eigenlijk doet dat niet terzake, het gaat er om of er Bijbels gezien een afschaffing van gaven is, en dat komt nergens in de Bijbel voor (meer nog in de opb wordt er gesproken over jongelingen die zouden profeteren) maar ik ben ook geen ooggetuige van de wonderen die in de eerste eeuw volgens de evangelies en de handelingen hebben plaatsgevonden. Verder heb ik steeds in het midden gelaten of ik zelf geloof in gebedsgenezingen (wat niet wil zeggen dat ik niet in wonderen zou geloven), maar geloof in wonderen is niet eigen aan de pinkstergemeente (waarvan men schat dat tegen 2050 een half miljard mensen zullen zijn toegetreden), zelfs de Katholieke kerk kent dat. En ook de evangelische kerk sluit gebedsgenezing niet uit.
Misschien toch eens de twee boeken lezen die ik heb aangehaald.

Dat het wetenschappelijk niet aangetoond is, is een vrij groot drogargument, en niet terzake doend, wdG haalt al aan dat van de wonderen uit de eerste eeuw (zelfs niet van de opstanding) "wetenschappelijke" bewijzen zijn, dat hoeft trouwens ook niet, het gaat om andere zaken... Ook de dag van vandaag kent de medische wereld bijna dagelijks wonderen, mensen die voor onverklaarbare redenen genezen, zoals één dokter het verwoordde in een werrk van sesboué: het wonder is geen zaak van de medische wereld... Het bovennatuurlijke hoeft niet verklaard te worden door het natuurlijke (daarom heet het ook het bovennatuurlijke).
De 15de conferentie van Cassianus maakt b.v. Bijbels gezien een onderscheid tussen de gave van genezing (niet iedereen heeft trouwens altijd dezelfde gaves, zoals de bijbel duidelijk leert), enerzijds de gelovige die goedgekeurd zijn door God (Mt 10,8 spreekt hierover), zij die het kunnen ter meerdere glorie van de kerk (dit zijn over het algemeen zondaars die niet Gods goedkeuring genieten, hierover spreekt Mt 7,22-23), en dan de derde groep die jij in hoofdzaak aanhaalt, namelijk zij die het doen vooral voor meerdere eer en glorie van zichzelf.
Dat niet iedereen geneest, is een vraag die door vele christenen die in gebedsgenezing geloven een vraag die openblijft naar ik aanneem heeft Wilkin Van Der Kamp hierover een boek geschreven om dit uit te leggen, vrij zijn heeft trouwens ook een interessant boek op de markt va een vrouw die van zichzelf denkt dat ze genezen is: "Geen grappen, God". Beide boeken heb ik nog niet gelezen, maar ik heb heel veel getuigenissen gehoord van mensen die vinden dat ze na een gebedsgenezingsdienst genezen zijn geweest. En hun getuigenis is evenveel waard dan van sceptici die het niet geloven.

Dat het wetenschappelijk niet aangetoond is, is een vrij groot drogargument, en niet terzake doend, wdG haalt al aan dat van de wonderen uit de eerste eeuw (zelfs niet van de opstanding) "wetenschappelijke" bewijzen zijn, dat hoeft trouwens ook niet, het gaat om andere zaken... Ook de dag van vandaag kent de medische wereld bijna dagelijks wonderen, mensen die voor onverklaarbare redenen genezen, zoals één dokter het verwoordde in een werrk van sesboué: het wonder is geen zaak van de medische wereld... Het bovennatuurlijke hoeft niet verklaard te worden door het natuurlijke (daarom heet het ook het bovennatuurlijke).
De 15de conferentie van Cassianus maakt b.v. Bijbels gezien een onderscheid tussen de gave van genezing (niet iedereen heeft trouwens altijd dezelfde gaves, zoals de bijbel duidelijk leert), enerzijds de gelovige die goedgekeurd zijn door God (Mt 10,8 spreekt hierover), zij die het kunnen ter meerdere glorie van de kerk (dit zijn over het algemeen zondaars die niet Gods goedkeuring genieten, hierover spreekt Mt 7,22-23), en dan de derde groep die jij in hoofdzaak aanhaalt, namelijk zij die het doen vooral voor meerdere eer en glorie van zichzelf.
Dat niet iedereen geneest, is een vraag die door vele christenen die in gebedsgenezing geloven een vraag die openblijft naar ik aanneem heeft Wilkin Van Der Kamp hierover een boek geschreven om dit uit te leggen, vrij zijn heeft trouwens ook een interessant boek op de markt va een vrouw die van zichzelf denkt dat ze genezen is: "Geen grappen, God". Beide boeken heb ik nog niet gelezen, maar ik heb heel veel getuigenissen gehoord van mensen die vinden dat ze na een gebedsgenezingsdienst genezen zijn geweest. En hun getuigenis is evenveel waard dan van sceptici die het niet geloven.

Zegt de ene JG over de andere JG. Tja.......

Maar dat is niet het geval. Dat beweer je steeds, maar dat moet je eerst aantonen. Ik heb uitgelegd dat dit een grammaticale onmogelijkheid zou opleveren.
 
Ten eerste is dit een autoriteitsargument dat niets zegt als je de zaak niet inhoudelijk kunt uitleggen.
Ten tweede blaas je Gordons autoriteit op. Hij heeft, zoals gezegd, geen doctorstitel. Het vertaalcomité waar je het over hebt is ook niet hét vertaalcomité. Wat hij gedaan heeft, is dat hij geassisteerd heeft bij een wetenschappelijke Engelse vertaling van de Dode Zeerollen. Daar speelt die hele kwestie van de Masoretische vocalisatie sowieso niet. 
Ongetwijfeld weet Gordon wat de gangbare opvatting is. Hij is echter een Karaïet, en daarin nogal actief. Ik denk dat je zo kunt verklaren waarom hij dit rare standpunt inneemt. En nogmaals, hij heeft niets nieuws ontdekt -- dat zegt hij alleen maar om aandacht te trekken.

Interessant is ook het volgende.
Als yhwh gevolgd of voorafgegaan wordt door 'dny (adonaj) heeft yhwh niet de vocalisatie (e)-o-a, maar יֱהֹוִה‬, dus (è)-o-i, wat zou resulteren in J(è)hoie of J(è)howie als je de w twee keer dienst laat doen. Ook dat is een grammaticale onmogelijkheid. Maar hier dien je de naam te lezen als 'lhym (èlohiem).
Dit is aanvullend bewijs dat yhwh als adonay gelezen moet worden. Immers, de afwijkende vocalisatie staat er alleen als ernaast al adonaj staat. Dan zou je dus 'Heer Heer' krijgen. In plaats daarvan moet je de naam als 'God' lezen, dan krijg je dus 'Heer God'.

O ja, welke geleerden?
Verder maken JG er wel degelijk een halszaak van, dat zie je aan de manier waarop ze steeds maar weer willen bewijzen hoe goed de uitspraak Jehovah is, de meeste christenen interesseert het feitelijk geen zier, sommigen gebruiken Jehova, anderen jahweh. Dat hij niet gekend (of zelfs niet gebruikt wordt) is ronduit leugens, de meeste christenen kennen de naam van God (die uitsluitend in het OT) voorkomt wel degelijk, als ze dan ook vaak over de God van het OT spreken zullen ze vaak de naam van God gebruiken... Wel bijzonder is dat de naam in het NT niet voorkomt, en dat de naam boven alle andere verheven is, juist Jezus is. Verder stelt Jezus ook dat we hem abba, (Aramees voor pappa) mogen noemen.
Dit is b.v. een song van een zeer bekende Christelijke zangeres, en neen, ze is geen JG. Belangrijker als christen is natuurlijk waarover ze zingt.
 

Begrijp je het nu echt niet of ben je aan het trollen?
Ik zeg dat Jozua een teofore naam is met het element j h w. De laatste letter, een waw, kan dan niet meer gebruikt worden voor de medeklinker, omdat de letter al gebruikt is als klinker. Bijgevolg kan J(e)hosjoea' niet van Jehova zijn afgeleid.

Het is fake news.
Het gaat helemaal niet om nieuwe manuscripten.
Die Nehemia Gordon is helemaal hysterisch omdat hij heeft 'ontdekt' *kuch* dat in al lang bekende manuscripten de naam van God is gespeld met de medeklinkers jhwh en de vocalen van Adonai. Om reden van religieuze waanzin zeggen ze dat hiermee 'bewezen' is dat de Naam Jehova is. Wat natuurlijk onzin is.

Dat is inderdaad interessant... Ooit heb ik ook zo gedacht, een beetje in het spoor van Luther zeg maar voor hij Romeinen had gelezen Maar Christen ben je niet door verdienste, maar door geloof. Volmaaktheid bestaat nu immers niet, en als je de bijbel leest wordt je al van heel in het begin om de oren geslagen met eigenlijk "vrienden" van God die niet deugden. Zelfs Abraham, onomwonden vriend van God genoemd deed verschillende keren dingen die God hem niet had gevraagd, interessant is dat God vaak op die tijdstippen gewoon stil was. Ook Paulus had een opvliegend kantje, was vrij jaloers (lees 2 Kor) en had een doorn in het vlees. Dus we zijn in goed gezelschap als niet volmaakte christenen
Hoe ik mijn christen-zijn in de praktijk breng?
Goh, daar kan ik zelf eigenlijk moeilijk op antwoorden, heel mijn leven is doordesemd van mijn overtuiging, zowel mijn spreken, mijn handelen en zelfs heel mijn zijn. Als christen-zijnde, hoe kan ik het niet in de praktijk brengen? Verder is het nergens waar ik kom een geheim dat ik christelijk gelovig ben, en als de gelegenheid zich voordoet, praat ik er wel over, ongedwongen... Ik hou absoluut niet van mensen die hun geloof opdringen en dat doe ik dan ook niet, maar ik hoef me ook niet te schamen voor mijn overtuiging.
Dat ik christen ben en het constant in de praktijk (probeer te) breng(en) wil niet zeggen dat ik een beter mens ben (al vind ik wel zelf dat ik door christen te worden een beter mens ben geworden, maar dat is persoonlijk), ik kan me nog altijd ergeren, nog altijd boos zijn en dingen zeggen waar ik later spijt van heb. Ik blijf naast christen ook nog altijd mens.

Het klopt niet helemaal wat je zegt, want de auteur van de site waar ik naar verwees heeft een mastersgraad in geschiedenis, dus dat is wel iets serieuzer dan een loutere hobbyist. Dat zie je ook aan de kwaliteit van wat hij schrijft; hij is namelijk duidelijk over de secundaire en primaire bronnen waar hij zich op baseert. Wat ik met amateursites bedoel is een site waar een heleboel beweerd wordt, maar niks onderbouwd, van het niveau 'dat hep op Feesboek gestaan'. 
Voor de duidelijkheid: ik vraag in het algemeen, waar het ook vandaan komt, naar echte bronnen.
In de secundaire bron die je aangeeft is de verwijzing naar Procopius bijvoorbeeld reuze interessant. Je specifieke verwijzing is naar drinkgelagen die eerst aan Germaanse offerfeesten waren gekoppeld en nu aan christelijke feestdagen (dat het op dezelfde dagen gebeurde staat nergens; het gaat om ongeveer hetzelfde seizoensmoment). Ook al houd ik een flinke slag om de arm (de middeleeuwse auteurs schrijven eeuwen na dato!), toch lijkt het me inderdaad aannemelijk dat dergelijke eet- en drinkfestijnen onder een andere vlag voortgezet werden.
Maar goed, je bewering was, dat veel symbolen op Eostre zijn terug te leiden.
Wat daar nu van over blijft, is dat de Germanen van lekker eten en drinken hielden, dat op speciale momenten in het jaar deden, en dat bij de overgang naar het christendom die eet- en drinkgelagen aan de christelijke feesten werden gekoppeld die in hetzelfde seizoen vielen. 
Ik beweer ook helemaal niet dat je de zondag moet heiligen, noch dat je dat in de bijbel kunt terugvinden.
Wat ik beweer is dat in de vroege tweede eeuw veel christenen een wekelijkse samenkomst met maaltijd vierden op zondag, en dat twee bronnen die dag aanduiden als kuriakê, "dag van/voor de Heer", "Heer-lijke dag". Dezelfde term komt in Openbaring 1:10 voor. Het is een term die bovendien voor de maaltijd van de Heer gebruikt wordt, "Heer-lijke maaltijd", "maaltijd van/voor de Heer", waar het uiteraard ook om Christus gaat. Maar als het om de oordeelsdag gaat, staat er in het Grieks altijd hêmera kuriou, de dag van de Heer (en dat is in het OT dan meestal een vertaling van ym yhwh: de dag van de HEER).