Veritas Illustrat

Het huis is spontaan gaan branden? Is dat wat je wilt zeggen?

Precies. Dat bedoel ik: er zijn er die de brand ontkennen

Hier maak je mijn inziens een denkfout. Juist het feit dat we de gevolgen van het feitelijk bestaan van Adam niet kunnen ontkennen, maakt het aantonen dat er ooit zo iemand was volkomen irrelevant. Je kunt het vergelijken met een huis dat in brand staat: de discussie hoe die brand is ontstaan is onbelangrijk, zolang die brand niet is geblust. Er ontstaat pas een probleem wanneer iemand ontkent dat het huis brandt, want die persoon zal ook niet helpen blussen.

Hoi Ed, mag ik vragen waar je dan nu 'kerkt'? Je mag me een privé-bericht sturen.

Hoe lees jij het verhaal van Adam en Eva? Ik neem aan figuurlijk. Maar begrijp je ook wat het verhaal jou vertelt? Nu is het zo dat de Bijbel met een verhaal altijd iets wil zeggen. De vraag is dus: wat doet de lezer er mee? Wat we uit het verhaal van Adam en Eva in elk geval kunnen halen, is dat de schrijver ervan uitgaat dat God bestaat. Daarnaast vertelt hij wat de verhouding was tussen de mensheid en God de Schepper vóór het eten van de vrucht en hoe die is veranderd ná het eten van de vrucht. Je mag dat van mij allemaal figuurlijk zien: het gaat om de boodschap die wordt verteld. Als

Maar dat doe jij toch de facto ook? Zie de relativismeparadox waarover ik sprak. Ik zie dat echt niet. Een dogma is een voorschrift. Het regelt de wijze waarop we (in dit geval) de relatie tussen God, Christus en de Geest moeten zien. Met de nadruk op de Goddelijke natuur van Christus. Dat voorschrift verliest zijn waarde, als Christus - door de Heilige Geest - in het leven van de gelovige gestalte krijgt. Het is dan een kwestie van overgave, waarbij inzicht in hoe het werkt niet belangrijk is. En zelfs dat proces wordt door de Geest zelf geïnitieerd en begeleid. Zodra je als mens het heft (w

Dat is inderdaad de enige manier waarop het kan gaan werken. Het resultaat is: Romeinen 8:14-19 "Want allen, die door de Geest Gods geleid worden, zijn zonen Gods. Want gij hebt niet ontvangen een geest van slavernij om opnieuw te vrezen, maar gij hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij roepen: Abba, Vader. Die Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn. Zijn wij nu kinderen, dan zijn wij ook erfgenamen: erfgenamen van God, en medeerfgenamen van Christus; immers, indien wij delen in zijn lijden, is dat om ook te delen in zijn verheerlijking. Want ik ben er ze

Had dit nu maar eerder gezegd, dan had ik niet zo'n lang stuk geschreven en had jij niet zoveel moeite hoeven te doen om er op in te gaan. Ik waardeer het overigens wel, hoor, dat je de tijd neemt om me te antwoorden. Maar dat het om Christus gaat - en dat de Bijbel in feite een wegwijzer naar Hem is - heb ik al vaker op dit forum aangegeven. Maar ik schrijf zoveel, dat ik me kan voorstellen, dat men het eind van mijn stukken vaak niet haalt. Vandaar dat ik de meeste van mijn stukken ook op mijn andere websites plaats Maar als jij inziet dat Christus het Woord is, waarom verdedig je dan ü

En dan ben jij zeker de enige die de ware religie aanhangt... In mijn ogen is een christendom zonder dogma's of leerstellingen een onbereikbaar ideaal. In het dagelijks leven kan het prima hoor, daar gaat het immers om het goede doen. Maar in de kerk zul je toch moeten definiëren wat je gelooft. Anders zal het Evangelie verwateren. Probeer je zonder uitgewerkte leer maar eens te verweren tegen bijvoorbeeld gnostici. In feite zijn het dwalingen die het evangelie aantasten die de kerk er toe dwingen de leer secuur te omschrijven. De bijbelschrijvers waarschuwen in hun brieven al voor dwaalle

M.a.w. niet op menselijke maar wel Goddelijk geinspireerde dogma's. Tekst is immers multipretabel. Het klinkt natuurlijk wat belerend, maar besef je wel wat je schrijft? Even de redenatie op de rit zetten (correct me when wrong). Ik neem trouwens aan, dat je met "tekst" in jouw laatste zin, de tekst in de Schrift bedoelt? Je maakt een onderscheid tussen menselijke - en Goddelijk geïnspireerde dogma's. Ed heeft het over "Gods onfeilbare Woord". Dat laatste is overigens óók een dogmatische aanname, maar omdat we het in algemeen op dat punt wel eens zijn, is dus de vraag: "Als God in de Sc

Als dit dan zo nauwkeurig is te berekenen, waarom konden de Schriftgeleerden! en Hogepriester niet meer tegen Herodes zeggen, dan dat de geboorteplaats Bethlehem zou zijn? Kan de reden hiervoor niet eenvoudig zijn, dat ze het domweg niet zagen? Het is zelfs zo, dat de Joden de komst van de Messias vandaag de dag nog steeds verwachten. Voor hun geldt dus dat de profetie van Daniël nog niet vervuld is. Voor mij is het dan duidelijk, dat het niet gewoon een kwestie is van berekening, maar van herkenning. En misschien ook wel een kwestie van het willen zien. Hetzelfde geldt ook voor de jongste d

Alleen knipperende neonletters hadden het nog duidelijker gemaakt. Maargoed, ik wil best op mijn stijl letten als jij het wil. Maar je zei laatst dat je gemakkelijk kon uitleggen hoe de verhouding tussen de Vader en de Zoon was. Zou je dat nog kunnen doen? Ik moet eens nadenken of ik dat wel wil. Vooralsnog komt het op mij over dat ik me daarmee opnieuw in een wespennest begeef. Zo aantrekkelijk is het schrijven voor mij hier op Credible inmiddels niet meer.

Je doelt op deze zin: "Ik weet door mijn studie en door de vele gesprekken met vrienden en kennissen, dat niet iedere christen gelooft, dat God een Zoon heeft. Er zijn er zelfs heel veel, die net als jij, Jezus zien als een boodschapper en dus als een gewoon mens." Als je dit nu goed leest, is dat dan hetzelfde als wat jij zegt, dat ik schrijf? Kijk, Cyrillisch, dit is een goed voorbeeld van wat ik in jouw berichten niet sympathiek vind: je poneert jouw stelling zonder enig argument in te brengen. Maar je bent wel in staat om mijn antwoord 'theologisch dubieus' te noemen. Je 'vergeet' evenw

Ik vind het knap wat iemand allemaal uit een bericht halen kan. Ik heb inderdaad geen hoge pet van je op, maar van 'nogal antipathie' kan ik niet direct spreken. Jouw korte steken onder water vind ik inderdaad niet sympathiek; zelfs enigszins arrogant. Maar zulk soort reacties kom je op elk forum tegen. En echte vriendschappen worden toch niet gebouwd; daarvoor zit iedereen teveel in z'n bolwerk verschanst. Dus reageer maar gewoon, wind je niet zo op en til er niet zo zwaar aan. Morgen is er weer een dag en dan gaan we weer vrolijk verder. Dus als je het vervelend vindt om met mij te spreken,

Maar op jouw manier lukt het ook niet zonder in relativisme te vervallen. God wil dat we Zijn wil doen niet waar? Dan zul je toch moeten weten wat dat dan is. Maar goed, zie het topic wat ik geopend heb. Ik waag het - alweer - niet met je eens te zijn, maar dat moet kunnen toch? Ik zal eens kijken of jouw nieuwe topic ook voor mij interessant is. Een goed gesprek wordt door mij altijd op prijs gesteld; zeker als het allemaal wat minder strijdlustig kan. Zeker met een eenvoudige katholiek. Daarnaast denk ik in één zin te kunnen zeggen wat de wil van God is.

Ik neem aan, dat je doelt op mijn opmerking over het uitleggen van de relatie tussen God, Jezus en de Geest? In feite heb ik al iets dergelijks gedaan in het volgende bericht viewtopic.php?f=17&t=28836#p1114126. Daar betrof het een (strijd?)vraag die vanuit een islamitisch standpunt werd gesteld. Het viel me toen op dat jullie nieuwe moderator en er met veel energie een flinke doeddoener in gooide en het gesprek in één keer lam legde. Ik ben het wel met jullie eens, dat de Goddelijkheid van Christus door de tegenstander altijd als een soort breekijzer wordt gebruikt. Ik denk dat het v

Ik denk dat het voor meerderen consequenties heeft. Persoonlijk denk ik dat men (dingo) zich met de stelling heeft vergaloppeerd. Het is een hachelijke zaak als men op grond van belijdenissen, die zijn ontstaan als een kind van hun tijd en zijn opgesteld in bewoordingen die voor de toenmalige strijdende partijen als een soort compromis moesten gelden, als maatstaf worden genomen om te beoordelen of iemand als christen kan worden beschouwd of niet. Ikzelf vind de hele discussie de sop van de kool niet waard, omdat men - als het om dogma's en leerstellingen gaat - elkaar altijd op den duur de h

Ja, maar dat had weer te maken met het herkennen van de tijd. Er waren veel meer gelovigen die op de juiste manier uitzagen naar de komst van de Messias. Denk aan Simeon en Hanna in de tempel. En Zacharias de vader van Johannes. Het punt waar het naar mijn mening in de vraag om draait is: kon men het tijdstip van tevoren inschatten. Dus niet pas op het moment dat het tijdstip gekomen was, of daarna, maar van te voren. Sommigen hoorden de heraut en wisten: het is zover. Vervolgens keken ze om zich heen en constateerden dat de Christus was gekomen. Maar het was maar een selecte groep gelovigen.

Ik denk dat het misschien 5% is, die zich er druk over maakt. Voor de rest is het gewoon een dogma waar men geen jota van snapt. En het is nog maar de vraag of die 5% het dan wel snapt, want uitleggen lukt ze óók niet. Is het dan misschien veel praktischer om je te richten op zaken die er werkelijk toe doen én die je ook begrijpt: Christus volgen, bijvoorbeeld? Bovendien geloven die Christenen nu juist dat je, als je de Drie-eenheid verwerpt, ook Christus verwerpt. Is dat zo? Je kunt dat wel zo resoluut stellen, maar ten eerste zeg je iets dat je op geen enkele wijze hard kunt maken.

Dat staat er wel wanneer Hij zou komen, Antoon had daar hier ook een keer een schema over gepost. Dat schema is indrukwekkend. Maar het is ten eerste interpretatie en ten tweede - nog veel belangrijker - achteraf. De vraag was of uit de Schrift een datum of tijdstip kan worden herleid. Van te voren, wel te verstaan. Je moet je dus als het ware verplaatsen naar de situatie vóór Jezus' komst. Als de wijzen uit het oosten bij Herodus op bezoek komen en vragen waar de nieuwgeboren Koning der Joden geboren is (ze hadden zijn ster gezien; dus ook voor hen was het 'achteraf'), staat er in Matthe

Ik denk dat het misschien 5% is, die zich er druk over maakt. Voor de rest is het gewoon een dogma waar men geen jota van snapt. En het is nog maar de vraag of die 5% het dan wel snapt, want uitleggen lukt ze óók niet. Is het dan misschien veel praktischer om je te richten op zaken die er werkelijk toe doen én die je ook begrijpt: Christus volgen, bijvoorbeeld?

Het staat je als forum uiteraard vrij om je achter een geloofsbelijdenis - welke dan ook - te stellen. Maar het blijven interpretaties (belijdenissen) van mensen. Als je het label "niet christelijk" op groepen of individuele mensen plakt, op grond van een belijdenis, dan ga je aan de Schrift zelf voorbij en plaats je de belijdenis er boven. Dit is wetticisme optima forma. Dit is de grond dat mensen elkaar verketteren. Sinds het moment, dat het christendom een politieke macht werd, worden er oorlogen over gevoerd (altijd op grond van interpretaties die botsen!). Het is niet vanwege wat de Schr

En daarmee geef je eigenlijk aan dat het geloof de gaten opvult voor zaken die niet op andere wijze zijn te verklaren. Bedoel je overigens daarmee dingen die nooit op andere wijze zullen te verklaren zijn, of die nu niet op andere wijze te verklaren zijn? Ik ben van mening dat het bij het geloof gaat om iets dat op geen enkele andere wijze valt te verklaren. Nu niet en later ook niet. Dat geldt zolang de mens zijn leven leidt op de (begrensde) manier zoals dat nu gaat. De "wetenschap" is onderworpen aan de beperktheid van het menselijk denken. Ze kan nooit buiten die natuurlijke grenzen stappe

Ik zou uit jouw lijst één ding halen wat voor mij het belangrijkste is en me daar op richten. Maar het meest zinvolle vind ik: leef je leven gewoon in het vertrouwen dat Hij voor je zorgt. En voor het overige? Kijk hoe David het oploste: Psalmen 139:23-24 "Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart, beproef mij en ken mijn gedachten. Zie of er bij mij een schadelijke weg is en leid mij op de eeuwige weg." En, oh ja voor ik het vergeet: God heeft Zijn Heilige Geest beschikbaar gesteld om zijn kinderen de weg te wijzen tot de volle Waarheid. Dat "voorrecht" had David nog niet.

Derhalve het hele bericht gewist.