Peter79

God is de basis. Hij is de schepper. Hij heeft een plan. Christus is de Verlosser, de Redder. Die ons de weg terug wijst naar God. 

Dat hoeft niet DE reden te zijn. Maar het kan EEN reden zijn. Als God het niet zou willen dan had Hij niet gewacht met verkondigen tot Mozes. Bijbels gezien is het aannemelijker dat God het verbood omdat het gebruikelijk was onder de heidenen. 

De essentie is dat je met Jezus leeft. Om met Jezus te leven, moet Jezus meer zijn dan een verbeelding, Hij moet er echt zijn (levend in de hemel). In het verhaal van Maria en Martha, zegt Martha tegen Jezus: ziet u niet dat ik hier hard aan het werk ben voor jullie, terwijl Maria alleen maar zit te luisteren? Dan zegt Jezus dat Maria het beste deel heeft gekozen. Leven met Jezus is niet in de eerste plaats doen. Het is in de eerste plaats contact hebben en luisteren naar wat Hij te zeggen heeft. Als je alleen de buitenkant ziet, heb je geen uitsluitsel of de persoon in kwestie dat contact met Jezus heeft. Maar ik geloof wel dat dat contact, dat we meestal bidden noemen, de essentie is van leven met Jezus.
Ik denk dat wie geen boodschap aan Jezus heeft, niet met Jezus leeft.
Bidden is dat je je handel en wandel, elke dag, de hele dag, aan Jezus toevertrouwt. Als je in eerlijkheid je hart opent in het gebed, dan kunnen bepaalde dingen in je leven niet blijven bestaan en zul je juist andere dingen wel willen doen. 
Paulus beschreef hoe hij erachter kwam dat de zonde sterker was dan hij en dat hij redding nodig had. Hij probeerde volgens al Gods geboden te leven en was naar eigen zeggen onberispelijk in zijn handel en wandel. Maar van binnen ging hij dood. De zonde was niet maar een overtreding van geboden (zodat hij er door naleven van geboden vrij van was), maar een zelfstandige macht die het goede dat hij wilde uitwerken deed mislukken. De zonde had het karakter van een verslaving. Veel mensen die gaan geloven zijn niet ineens vrij van ingesleten patronen. En als individu kun je je ook machteloos voelen in organisatiestructuren die onrecht in de hand werken. Een christen  ervaart een conflict tussen enerzijds op Christus gericht zijn en anderzijds onderdeel te zijn van een wereld die helemaal niet op Christus gericht is.
Het onderwijs van Jezus is heel duidelijk: de liefde doet de naaste geen kwaad. Poetin is een antichrist in zijn doen en laten, maar ik kan niet in zijn hart kijken. Wij gebruiken hem nu als karikatuur. Bedenk dat ook een van de moordenaars aan het kruis Jezus aannam en met Jezus in het paradijs zou zijn. De enige manier om te ontdekken hoe het praktisch is om met Jezus te leven, is om dat zelf te gaan doen.
 

Wat is de reden waarom het verboden is? De bijbel verbied het pas later in Leviticus, niet vanaf het begin.
En daar zit een reden achter, welke gelijk het antwoord is op mijn vraag.
Eva de moeder aller levenden, betekent dat al het nageslacht uit haar gekomen is, er stond dus niet nog een vrouw naast Eva.
Kortom Kaïn kwam uit Eva net als zijn vrouw, ze moesten wel familie geweest zijn.

Waarom is incest verkeerd?
(Niet dat ik dat doe, maar stel de vraag omwille van de discussie)
 

Ik denk dat God het ook voor ons niet verzwijgt... maar dat er meer uit de Bijbelse verhalen geleerd kan worden dan je met een oppervlakkige lezing zou kunnen denken.  Daarom kijk ik nu anders tegen bijbelteksten aan dan voorheen en lees ik graag theologen die wat verder graven. Vooral genocide en geweldteksten kunnen struikelblokken zijn, zowel voor niet-gelovigen als voor christenen die zich daardoor zelfs kunnen afkeren van het geloof. 
Dus hoe zit dat met sodom..  Een hele stad afslachten vanwege homo's ? Maar je dochters over de toonbank smijten is wel ok ? 
Het zijn kwesties waar je (als normaal denkend hedendaags mens) niet mee uit de voeten kan, tenminste..ik zeker niet. Maar dan soms.. lees ik weer wat, en dan denk ik ahaaaaaaaaaaa.... er zit meeeeeeeer in dat verhaal. Zo ook met Sodom. Het gaat niet om homo's, er is een diepere laag over de moraal in het verhaal : https://lazarus.eo.nl/blogs/sodom-en-gomorra-naar-de-bliksem
 
 
 
 

Job klaagt God aan. En niet een beetje. 
Ook Jobs vrouw, die hem zelfs adviseert om God te vervloeken en te sterven, is niet mals. 
En wat doet God ?
Ook over haar wordt niet geoordeeld; logisch Jobs leed is ook haar leed. Jobs vergoeding is ook haar vergoeding, 
 
De moraal van het verhaal;
God kan alle aanklachten en zelfs de oproep tot vervloeking wel hebben. 
Maar haalt fel uit naar de vrome vrienden van Job, die het allemaal wel denken te weten. 
 

Leven met Jezus is bidden https://www.remonstranten.nl/adrem/jaargang-2017/september-2017/leven-van-gebed/
Leven zonder Jezus is je eigen gang gaan, op een manier die jou het beste past. 
Uiterlijk kunnen beide manieren hetzelfde lijken. 
In het Nieuwe Testament staat het verhaal van de rijke jongeling. Die dacht ook dat hij niets hoefde op te geven. Maar toen zei Jezus persoonlijk tegen hem: geef alles wat je hebt weg en ga met mij mee. Jezus kan dus zomaar je leven op de kop zetten. Niets is zeker
God vergoedde hem dubbel en dat betekent dat God wat goed te maken had. Maar kinderen kan je niet vergoeden. Er blijft dus een litteken zitten, een verdriet waarmee je als mens hebt te leven.

Waarschijnlijk niet, maar weet dat (nog) niet zeker. Omdat in de geneeskunde dwang mijns inziens over het algemeen zo beperkt mogelijk moet worden ingezet.
Zoals ik al zei: als het verwekt is door twee ouders van de soort homo sapiens. Definieer wat een homo sapien is en je weet mijn definitie van een mens.
Natuurlijk kun je allerlei culturele, maatschappelijke, politieke en religieuze definities hanteren, maar voor het abortusvraagstuk is mijns inziens enkel de biologische definitie relevant.
Begrijp ik hieruit dat je het ongeboren kind omschrijft als een natuurlijk persoon die zonder toestemming gebruik maakt van de moeders lichaam? Dat vind ik een wat, eh, originele definitie die ik nog niet eerder gehoord had.
Probleem natuurlijk is wel dat het kindje zélf daar niet voor gekozen heeft. Het was geen bewuste handeling van het kind, maar van degenen die het daar verwekt hebben. Ook bij een ongewenste zwangerschap is het kindje in normale omstandigheden door een bewuste, gewenste handeling ontstaan, namelijk door geslachtsgemeenschap.
Dus blijft het kind mijns inziens wel het recht op leven behouden. En dat recht weegt mijns inziens wel degelijk toch zwaarder dan het zelfbeschikkingsrecht.
Maar dat probeer ik ook steeds. Misschien slaag ik daar niet altijd in, maar over het algemeen zijn het de opponenten die beginnen over slaapkamers en privacy, niet ikzelf en veel andere 'pro-lifers' ook niet.
Ikzelf ben naar mijn weten daar nooit over begonnen, omdat dat mijns inziens de discussie helemaal niet is. Mijn punt is alleen dat áls je (potentieel vruchtbare) seks met iemand wil hebben, je dan ook bereid en in staat moet zijn om de mogelijke consequenties ervan ten volle te aanvaarden. Waaronder dus het ouderschap.
Met ongelimiteerde seks doel ik op seks waarbij men geslachtsgemeenschap en vruchtbaarheid zo volledig en radicaal mogelijk wil loskoppelen, zodat men in principe op elk tijdsstip en op elke gelegenheid met elkaar seks kan hebben.
Het houdt dus niet in dat men letterlijk altijd en overal steeds seks heeft, maar wel dat men zwangerschap wil voorkomen (wat een eigen afweging is) en soms of vaak bij een ongewenste zwangerschap abortus laat plegen (wat mijns inziens dan een groot kwaad is).
Door het steeds weer framen van abortus als een opeisbaar (vrouwen)recht, als een normale medische handeling bij een ongewenste zwangerschap en als een soort heilig huisje van de westerse beschaving, wordt deze visie op seksualiteit mijns inziens behoorlijk geradicaliseerd.

Ah op die manier.  Ja, dat vond ik wel mooi om te lezen bij de Remonstranten; een kerk in beweging (verandering). 
Er zijn idd. zat kerken die vooral op onopgeefbaarheden focussen. Voor de ene houdt leven met Jezus in dat vrouwen die kunnen en willen preken hun talent moeten begraven en voor de ander juist het tegendeel, om maar wat concreets te noemen. Mijn gedachte is dat het laatste met de hemel strookt. 
Ik denk dat mensen kiezen voor een kerk die bij hun persoonlijke voor- en afkeuren en normen en waarden past. Dus .. wat houdt het -leven met Jezus- en -leven zonder Jezus- in de dagelijkse praktijk volgens jou in ?
Na wat ik zo bij de Remonstranten gelezen heb, als dat -leven met Jezus- is, denk ik dat ik meer -met Jezus leef- dan menigeen die zichzelf christen noemt. Ik hoef er zelfs niks voor te veranderen of op te geven. Ik denk zelfs.. dat als iedereen naar dat christusbeeld veranderd is dat de hemel op aarde in het bereik ligt. 
 
Ja, breder opgevat zijn er meerdere vormen van agressie. 
Denk maar aan China, Rusland, N-Korea die mensen opsluiten in kampen.
Het kastesysteem waar mensen worden onderdrukt en uitgesloten, de gruwelijkheid van het nazi regime waar hele groepen werden uitgesloten en later zelfs vermoord.  Ik denk niet dat Jezus oproept om die andere wang toe te keren of maar toe te kijken als je slechte dingen ziet gebeuren. Integendeel, hij deed zelfs niets anders opkomen voor het Goede. 
 Wat dat betreft vond ik het wel mooi wat ik over de door jouw genoemde theoloog Dietrich Bonhoeffer las. 
https://www.trouw.nl/nieuws/in-navolging-van-bonhoeffer-het-kwaad-in-de-ogen-kijken~bf924ddd/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F
"Hij dacht: ik kan als predikant niet met goed fatsoen het evangelie verkondigen als ik niet opsta tegen het kwaad van mijn tijd. Hij had ook kunnen weglopen: hij heeft even in New York gezeten vlak voor de oorlog. Maar hij koos ervoor om terug te gaan - terug naar zijn kerk in het donkerste moment van de geschiedenis. Dat heeft hij met zijn leven moeten bekopen: hij is na één van Hitlers laatste bevelen opgehangen.
Hij koos ervoor midden in de strijd te gaan staan. Hij laat zien dat niets doen erger is dan iets doen. Wie niet probeert om het kwaad te stoppen, heeft geen recht om na de oorlog door te gaan met preken, dacht hij. Dus kwam hij in verzet en werd spion."
 
Dus ja, daar heb ik wel respect voor.. als je kwaad ziet dan is het minste wat je kunt doen om het te benoemen. Dat ie dat met zijn leven heeft moeten bekopen is triest. Maar ik kan me voorstellen dat ie het dat waard vond. 
 
 
Wijsheidsliteratuur geeft idd. geen oplossing. Ik zie het meer als uitgebreide verhandelingen over alle vormen van menselijk leed. Waarbij God vooral uitlegt dat onrecht nu eenmaal in de praktijk van het leven ingebakken zit. Ik vind Job ook een heel mooi boek. En idd. wat zijn 'vrienden' ook zeggen.. Job blijft fier overeind staan. Maar is het eind goed al goed? Hij krijg van God meer dan wat ie al had, hij zal gelouterd zijn, misschien wijzere vrienden kiezen, maar zijn kinderen die gedood waren..blijven een gemis.  
 
Precies.  Dealen met je eigen leed heeft ook te maken het grote leed en met wat je in het leven belangrijk vind of de moeite waard om je voor in te zetten. Ik kan de wereld niet veranderen, ik kan alle onrecht niet oplossen, ik ben maar een radertje in het grote geheel. Ik kan alle leed en onrecht niet voorkomen. De mijne niet en de grote niet. Doorademen, doorleven en verweven en er zijn voor mezelf en mijn naasten (geliefden/familie/vrienden) kan ik wel.  Voor mezelf is het belangrijk om te weten dat ik mijn best heb gedaan, meer dan dat kan ik niet doen. Of eigenlijk... voor mijn naasten..zet ik met liefde nog wat stapjes extra naar uiterste best, maar niet voor iedereen. En dát is de realiteit Peter. 

 
Wel.. ik ben me aan het verdiepen in dat verhaal. De Bijbel is nou eenmaal niet het toonbeeld van vrouwvriendelijkheid. Mede dankzij feministische theologen en queer theologen is dat beeld al bijgesteld en zijn er meerdere en herinterpretaties hervertalingen geweest. 
Ik vind het trouwens niet aanstootgevend hoor, dat Jezus een man is. Mijn gedachte is dat het in essentie helemaal niet uitmaakt of zou moeten uitmaken of het een man of een vrouw is. Omdat het gaat om de inhoud van de boodschap, en waar iemand voor staat, niet of die door een Zoon of een Dochter verwoord wordt.  
 
 
 
 

JG's zijn vaak heel erg vriendelijke mensen, maar ze luisteren niet naar tegenargumenten. Wat ik altijd wel leuk vind om ze toch een beetje bij de neus te nemen is het volgende. Ik vraag dan: 'is er iets dat God niet kan?'
Het antwoord luidt altijd: 'nee, God is immers almachtig.'
Dan vervolg ik: 'mooi dan is er geen bezwaar tegen de hypothese dat God kon sterven en weer opstaan!'
Hierop volgt uiteraard protest waarop ik het steevast als volgt samenvat:
'Dus God kan een steen maken die zelfs voor hem te zwaar is om te tillen?'
De laatste keer vroeg de JG's dame mij waar dat staat! 😁
 

Ze wist echter al wel van het gebod. In Genesis 3,2-3 zegt ze de slang dat ze niet van die boom mogen eten. Ze maakt het gebod zelfs nog strenger, door te beweren dat ze de boom zelfs niet mogen aanraken. Iets wat God echter nergens zegt. Mogelijk had Adam haar het gebod zo strikt doorgegeven, of heeft ze het voor zichzelf zo strikt gemaakt en wellicht ook voor Adam.

Hi Hetairos. 
Naar mijn weten heb ik zelf geen misverstand in het leven geroepen, waarom zou ik, misverstanden zijn immers een last geen gemak.. Op fora zijn er idd. vaak misverstanden, meestal vanwege slecht lezen, verkeerd interpreteren en verkeerd citeren.
Zodra je me mijn tekst/citaat wijst waar je vermoed dat ik een misverstand mee in het leven roep, help ik graag om het op te helderen.  
Waarom je wilde benadrukken dat je geen D. Dennet bent is mij een raadsel. Maar kennelijk heb jij verzonnen dat ik zou kunnen denken dat .. terwijl de relevantie mij totaal ontgaat.
Je fantaseert er nu ook nog een verschuilen, masker en schijn hoog houden bij. Het waarom daarvan snap ik ook niet. Mijn gedachte.. neem je eigen woorden ter harte (" fantaseren brengt geen verdieping maar verstrooid") en fantaseer niet over mijn bedoelingen/gedachten etc. maar vraag er gewoon naar als het je niet duidelijk is. Dat lijkt me verstandiger dan maar in de wilde weg met onterechte beschuldigingen te smijten, die immers ontsproten zijn uit jouw eigen gedachten niet uit de mijne. 
 

Ik vind abortus een verschrikking, als ik niet beter zou weten zou ik fijn -abortus is moord- meeroepen. Verbieden en opgelost en klaar. Maar helaas... zo werkt het niet in de praktijk. Verbieden leidt vooral tot abortustoerisme en meer illegale abortussen met flink wat bijkomende ellende. 
Nederland doet het in vergelijking met andere landen idd. goed. Het behoort tot de landen met (naar ratio) de laagste abortuscijfers ter wereld. En dan hebben we ook nog abortustoerisme uit landen waar het verboden is. Uit *onderzoek bleek dat er in liberalere landen minder (legale + illegale)abortussen plaatsvinden dan in religieuzere landen. Dat heeft te maken met seksuele voorlichting, toegang tot anticonceptie, kennis over een goed gebruik daarvan en de morning after pil (die conceptie voorkomt en daarom geen zwangerschapsafbreking is).
 
In de VS zijn de abortuscijfers schrikbarend hoog . 
Bij ** onderzoek in de VS was ook een verdeling naar religieuze achtergrond van abortusplegers meegenomen. Daarvan was 63% religieus (onderverdeeld in: 25% katholiek, 17 % protestant, 13 % evangelisch en 8 % andere religie. 38% had geen religie.  
Religieuzen pleegden dus vaker abortus dan niet religieuzen en van de religieuzen de katholieken het vaakst. De abortusratio is ongeveer het dubbele van NL.  
Ze zouden in de VS dus beter de NLse aanpak kunnen toepassen.                                                                                                                                                                                                                                                                
 
 
* https://www.theguardian.com/commentisfree/2016/jan/13/whos-driving-high-abortion-rates-religious-right
https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(11)61786-8/fulltext
** https://www.guttmacher.org/fact-sheet/induced-abortion-united-states
 
 
 
 

M.i. staat de boom niet op zichzelf, maar gaat het altijd om de activiteit van het eten van de boom. De mens mag van alle bomen eten, behalve die ene boom. "De boom van kennen goed en kwaad" was uniek voor zover ik heb begrepen, maar andere tradities kennen wel de boom van het leven. Het eten van de boom van het leven was voorbehouden aan de goden. Dat de mens in het paradijsverhaal mocht eten van de boom van het leven, betekent dat hij eeuwig leven had. Het paradijsverhaal representeert het deel hebben aan het eeuwige leven in de vorm van een boom en het verliezen van dat leven wordt gerepresenteerd door het versperren van de toegang door een cherub en een zwaard.
Ik vind het plausibel dat het bij "kennen goed en kwaad" gaat om het bepalen van wat goed en kwaad is. Wie deel heeft aan "de boom van kennen goed en kwaad" heeft het privilege om te bepalen wat goed en kwaad is. God heeft bepaalt dat het goed is om van alle bomen te eten, behalve die ene boom. Het eten van die ene boom is niet goed; het is kwaad, en dat blijkt uit de consequentie, namelijk dat de mens die daarvan eet zal sterven. Zodra de mens toch de hand uitstrekt naar die boom om ervan te eten, stelt hij het gebod van God ter zijde en bepaalt zelf wel wat goed is. Op die manier eigent de mens zich het privilege van God toe, en God zegt dan: de mens is net zo geworden als wij. 

Hi Peter, 
Ik vatte het in filosofische zin op. Vandaar dat ik de kant op dacht van de welbekende zwarte zwaan (die bewijst dat een mens kan beschikken over absolute waarheid), en onze menselijke beperkingen.  
 
Nou en of! Zodra er aan (mijn) mensenrechten wordt gerommeld gaan mijn principiële hakken in het zand, en het -blijf van mijn lijf-principe is me desnoods een doodsstrijd waard. 
Maar dat zie ik niet als absolute waarheden, maar juist als persoonlijke normen/waarden/grenzen. Had jij de jouwe niet en ik de mijne niet dan zaten we nu niet hier in gesprek (tot mijn grote vreugde ). 
Ja, de kerken zitten vol met mensen voor wie God, Jezus en heel veel andere geloofsartikelen onopgeefbaar zijn. Ook dat is een wettelijk gegeven mensenrecht wat ik van harte zal verdedigen, uit principe dus ongeacht of ik het inhoudelijk eens of oneens ben. (Binnen het wettelijk kader). Over absolute waarheid zegt het imo niks, zelfs niet over Waarheid, maar het zegt me wel wat over henzelf. Denk ik (dankzij Peda) aan William James' (Vertel me uw Godsbeeld en ik zeg u wie u bent).  
 
Hoe zit het met je talenten Peter, mogen die er ook zijn ? Ik denk een andere kant op dan jij; ander rugzakje. (ik ben in mijn jeugd mijn twee jaar oudere broer gepasseerd zowel fysiek (hij kon door een handicap niet zo goed lopen) als mentaal (toen ik in dezelfde klas terechtkwam als hij). Dus voor mij speelde meer het probleem hoe hou je mensen met meer beperkingen dan jijzelf overeind zonder je eigen talenten op te geven, mensen worden nou eenmaal niet graag gepasseerd. Vandaar dat ik denk ik zoveel affiniteit heb met de vrouwen in het ambt (glazen plafonds) kwestie.
 
Ja, woorden kunnen bij verschillende mensen verschillende dingen oproepen. Redding doet mij denken aan behoeftig zijn en het gevoel wat ik Piebe zag verwoorden, alsof je door je geboorte al een slechte verdorven/zondaar bent. Het denigreert mensen imo. En ik denk idd. dat woorden een scheppende kracht hebben, als een soort fulfilling prophecy...mensen kunnen door woorden aangeleerd krijgen dat zijzelf of anderen niks waard zijn. Als je een mensenleven niet op waarde kunt schatten heeft dat immense gevolgen..kun je zomaar op het gevaarlijke idee komen dat doden een optie is. (inquisitie, brandstapels, oorlogen, moord en doodslag). 
Vervulling vind ik idd een mooier woord. Woorden die smaken naar meer; dat is denk ik de kracht van Jezus. Die kan zowel gelovigen als niet gelovigen inspireren. En dan is mijn gedachte.. vier de inspiratie, vier het cherry picken, vier het schatgraven, laat kerken hun heilige huisjes niet afschermen tot bunkers van zekerheden, maar de voorraadschuren  wijd open zetten, niet met ‘fast food’, maar met degelijke kost. (Maar dan praat ik remonstrant Peter Nissen na; die een imo prachtig en goed doordacht epistel besteed heeft aan de toekomst van ons religieuze erfgoed. 
 
Ik heb het gelezen.  Maar het beschrijft juist waarom ik het zo merkwaardig vind. 
Keizerinnen en keizers hadden die titel (het was een gangbare titel voor de vergoddelijking van aardse vorsten), vele godinnen en goden werden ook zo genoemd, de Grieks sprekende Joden gebruikten het voor Adonai, het is de letterlijke vertaling van Baäl en dan lees ik in 'jouw' epistel: 
 
En dan denk ik; "Heer"  is helemaal geen naam die boven alle naam is, het was en is een hele gangbare veelvuldig gebruikte titel.  Het is een titel die qua status, eer en attributen gelijk staat aan zovelen, tot zelfs aardse vorstinnen, vorsten en koloniaalse landheren aan toe. Het drukt geen uniek wezen uit. Imo.. is het daarom eerder een gelijktrekking of zelfs verlaging dan een verheffing. 
 
 
Maar daar gaan we al Peter, wat is voor jou wat het christelijk geloof typeert ? En is dat hetzelfde als voor anderen ? 
Volgens mij is het antwoord op de vraag..  -Wat houdt navolging van Jezus in de dagelijkse praktijk in -   Wat het christelijk geloof typeert. En dat wordt denk ik door iedereen persoonlijk ingekleurd. 
 

Ik geloof, dat je me beter hebt begrepen.
Misschien heb ik een verkeerde term gebruikt. Ik had ook "doelpaal verzetten" kunnen schrijven, maar ook dat is misschien dan niet de juiste term. Wat ik bedoelde is, wat jij nu beschrijft en wat ik in mijn vorige bericht aan RF heb toegelicht.
Ik kreeg niet de indruk dat RF mij een vraag stelde, maar eerder zijn eigen gedachtengang volgde. Naar mijn idee was ik volledig on topic en niet alleen in relatie met de abortus discussie, die ik niet aan wilde gaan.
 
Ben ik met je eens, maar daarin moet ik Fundamenteel weer steunen.
De eigen staten kunnen zelf kiezen.  Blijft het feit, dat er in feite slechts uit 2 partijen te kiezen is. Dat blijkt het meeste in de "Twijfelstaten", waarvan nu gezegd wordt dat ze misschien ook overstag zullen gaan, maar niet duidelijk is wat de meerderheid van de bevolking eigenlijk zou kiezen, als zij zelf te maken zouden krijgen met dit soort problemen.
 

Ik zou je als gedachte-experiment willen vragen om te doen alsof we het niet over ongeboren kinderen hebben, maar over pasgeboren kinderen. En dus niet over abortus, maar over infanticide. Lees dus alle pro-choice teksten die je tegenkomt en doe dan consequent steeds alsof ze het over het moeten kunnen doden van pasgeboren kinderen hebben.
Dan begrijp je denk ik beter hoe ik naar ongeboren kinderen kijk en dus naar abortus. Dan begrijp je denk ik beter hoe het is om mensen te horen argumenteren over een kind, alsof het slechts een lichaamsdeel zou zijn dat het niet waard hoeft te zijn in leven te laten als het leven van de vrouw anders te lastig zou worden.
Dan begrijp je denk ik beter hoe opmerkingen over dat zo'n kindje best gedood kan worden omwille van vrije, ongelimiteerde seks me behoorlijk in het verkeerde keelgat kan schieten. En nogmaals: ik heb het hier niet over verkrachting, incest en medisch levensgevaar. Ik heb het gewoon over twee volwassen, wilsbekwame mensen, die besluiten met elkaar seks te hebben en bij een daaruit voortkomende ongewenste zwangerschap besluiten tot abortus. En in het beste geval mag de vader nog meebesluiten inderdaad...
Maar je hebt wel gelijk: van nature weten we inderdaad bepaald niet altijd maat te houden. En daar richten we nu juist zoveel verwoesting mee aan, zonder dat het ons echt iets kan schelen, of zonder dat we het überhaupt erkennen. In elk geval niet voldoende om krachtige hervormingen door te voeren en ons gewoon eens wat massaler ín te houden.
In onze streven naar persoonlijke gemak, vrijheid, comfort en ontplooiïng buiten we andere mensen massaal uit, niet zelden op wijzen die wel heel erg sterk aan slavernij doen denken, vervuilen we de natuur en putten haar uit, hebben we complete, eeuwenoude beschavingen uitgeroeid, houden we een schimmige porno-industrie in stand waar #metoo nog onschuldig bij afsteekt, gaan we op afschuwelijk wrede wijze met veedieren om, eten we veel te veel en veel te ongezond terwijl vele andere mensen liggen te creperen van de honger, terwijl we tonnen uitstekend voedsel achteloos weggooien, noem maar op. Abortus is slechts een symptoom daarvan, maar wel een heel wrange.
Ooit hebben we als mensheid besloten dat zodra we iets of iemand als minder of niet-menselijk beschouwen, we er mee kunnen doen wat me maar willen en we al onze wrede lusten erop mogen botvieren. Ooit hebben we besloten dat zodra je iets bezit, je ook meteen het volste recht hebt het te vernietigen, of het nu leeft of niet.
Ooit hebben we besloten dat we geen rentmeesters meer zijn over de schepping, geen medebewoners op een wereld die niet om ons draait, maar almachtige goden die ermee mogen doen wat zij maar willen, waar heel de wereld om behoort te draaien en waar niets, maar dan ook níéts onze eigen ideeën over geluk en rijkdom in de weg mag staan. En met 'we' bedoelen we niet eens álle mensen, maar enkel zij die rijk, mondig en succesvol genoeg zijn.
Misschien moeten we inderdaad maar eens wat minder luisteren naar onze menselijke natuur en haar eens wat meer gaan beheersen. Vele mensen, dieren en natuurgebieden zouden ons daar eeuwig dankbaar voor zijn en uiteindelijk wijzelf ook.

Geen enkele kerk heeft een schone geschiedenis. Dat komt m.i. (absolute) waarheid altijd weerstand oproept. Jezus is in de bijbelse tijd een struikelblok voor veel religieuzen, een steen des aanstoots. De kerk is niet een plek van harmonie - helaas, ik heb lang dat ideaal gehad - maar is een plek van verandering en verandering gaat niet zonder slag of stoot. Maar in de tijd van Gomarus en Arminius speelde ook dat men nog volop bezig was om uit te vinden hoe twee of meer religies binnen één staat vreedzaam konden samenleven. Lang was het zo geweest dat staat en godsdienst gezamenlijk optrokken. Daardoor lopen kerkelijke vonnissen en overheidsmaatregelen door elkaar heen. Er is nadien een oplossing gevonden, maar vandaag de dag vraag ik me af of het wel een oplossing was en indien ja, dan slechts tijdelijk. We leven in de tijd van alternatieve waarheden en minderheden zijn bereid desnoods met geweld hun waarheid af te dwingen. Maar dat is dan weer iets voor een ander topic.
Ik moest je er even aan bloot stellen, want de draait je hand er vaak niet voor om om er diep in te duiken Het is teveel en ik vind het fijn om dat terug te krijgen. Bevindelijk heeft te maken met ondervinden. Denk ook aan de uitdrukking "naar bevind van zaken". Het gaat niet om leerstelligheden op zich (maar deze worden ook niet per se gerelativeerd), maar om iets dat tegenwoordig vaak aangeduid wordt als "relatie met God/Jezus". Volgens mij is piëtisme hier ook aan verwant (mocht je die term wel eens gelezen hebben). Als je met je verstand gelooft dat God de mensheid wil redden, geloof je dan dat dat ook voor jou persoonlijk geldt? Veel vrome mensen in bevindelijke kerken denken klein van zichzelf en wachten op een wonder of een andere bevinding die ze daarin bevestigt. Een uitdrukking die daarbij hoort is "mocht het nog eens komen staan te gaan gebeuren dat ..." en als ze overtuigd raken dat het ook voor henzelf geldt, dan pas doen ze belijdenis en eten ze mee met het avondmaal. Ook evangelischen denken kent een dergelijke twijfel in de vorm van: ik wil het niet alleen geloven, maar ook ervaren. Enerzijds heb je dus (extreme) bevindelijken en anderzijds mensen als vrijgemaakten die zich er niet zo druk over maakten of het voor ieder persoonlijk geldt (als je gedoopt bent, hoor je bij het verbond en als je (verstandelijk) ja kunt zeggen en je best doet, komt het wel goed(wel een karikatuur)).
De connectie met remonstranten is dat ook bevindelijken en evangelischen iets in hun eigen leven/ervaring zoeken om ervan overtuigd te raken dat ze gered zijn. Eigenlijk gaat met m.i. om een helikopterview versus een deelnemersview. Vanuit het individu is het geloof aannemen een bewuste actie. Remonstranten benadrukken deze bewuste actie. Maar vanuit de helikopter is het geloof iets dat gegeven wordt door God. Achteraf kan je als gelovige zeggen: ik heb toen wel de keuze gemaakt, maar het was God die al in mij aan het werk was. Wie erg benadrukt dat de eerste actie van God komt en dat het geen actie is op het conto van de mens, raakt in de kramp van - wanneer krijg ik nu het geloof?
Ik ben trouwens momenteel christelijk gereformeerd (CGK) in Groningen/Haren en deze mensen stemmen vaak CDA/CU (SGP eigenlijk niet of nooit). Elders in het land is CGK behoudender en wordt vaak SGP gestemd.
Precies: met Gomarus en Arminius werd het op de spits gedreven, maar als je kijkt hoe het verder gaat in de geschiedenis, dan speelt de menselijke keuze altijd mee, alleen dan met een andere invalshoek en andere termen.
De gemeenschap komt samen in Jezus' naam om zijn getuigenis door te geven. Het is de verticale relatie die mensen in de kerk met elkaar verenigt. Als je dat loslaat, dan kan je je ook in andere verbanden verenigen: voetbalclub, natuurclub, filosofenclub, etc. In de kerk help je elkaar om te geloven; je deelt je enthousiasme; je zingt voor de Heer, je ontvangt onderwijs, etc.
Maar het enige onderscheidende dat ik lees, is dat ik kan concluderen dat deze kerken vrijzinnig zijn. Wat Arminius zei, doet inderdaad niet meer ter zake voor hun identiteit. De formulering is heel open. Het is mogelijk dat ik mij er zou kunnen thuis voelen, omdat ook ik deze dingen belangrijk vind in het samenleven met andere mensen. Als ik mij echt een beeld wil vormen wat zij geloven, moet ik meerdere bijeenkomsten gaan bezoeken. Dan kom ik er pas achter of het zwijgen over Jezus in hun plaatsbepaling een werkelijk zwijgen is, of dat ik hun geloof in dat opzicht positief kan waarderen.

Ik denk dat je niet goed begrijpt wat er wordt bedoelt met genderidentiteit. Het is niet zo dat iemand die als geslacht man is, maar zich identificeert als vrouw, denkt dat ze ze dus ook van het vrouwelijk geslacht is. Dat is niet het geval. 
Dat is dus ook geen afwijkende realiteit. Zoals eerder gezegd: het is niet zo dat een transgender dan ook denkt dat hij/zij fysisch is veranderd in zijn/haar geslacht.
De realiteit is dat mensen een andere genderidentiteit kunnen hebben dan hun geslacht. Dat is een feit en daar is al heel veel onderzoek naar gedaan. Van diegenen die dat niet onderkennen zou je kunnen zeggen dat hun "realiteitsweergave afwijkt van de realiteit. Dat zou geen realiteit genoemd worden, maar fantasie of rol of beleving of realiteitsvlucht. Maar nooit als meer reëel dan de realiteit."
Ik denk dat dat komt door onwetendheid, angst voor het onbekende en/of dogma
Onderstreepte heb ik nergens gezegd.

Gaat jouw Messias ten koste van de mens? Moet de wereld lijden om Christus groot te maken? Moest er zonde zijn om de genade te laten komen? Of bestaat genade onafhankelijk van zonde? Het loon van de zonde is de dood, maar er is genade buiten de wet om. Gelukkig maar. God heeft geen belang in de zonde.

Al in Genesis 1 kan God zeggen: zie het is zeer goed. God hoeft niet te ervaren wat goed en kwaad is, Hij bepaalt zelf de standaard. De mens kan zelf zijn standaarden daartegenover stellen en doen alsof God niet bestaat, maar aan het eind is het Gods standaard die de doorslag geeft. 
God krijgt inderdaad ook iets. Misschien moeten zijn kinderen Hem verwerpen, zoals een kind bij volwassen worden het gezin verlaat waarin het geboren werd om een eigen leven op te bouwen. Kinderen bouwen een eigen identiteit op, uiteindelijk los van hun ouders. Daarin zit denk ik het belangrijkste wat God krijgt.
Alleen, zover gaat het paradijsverhaal niet.  Het paradijsverhaal geeft slechts een perspectief op wie de mens is; waarom de mens naar iets beters verlangt dan te zwoegen voor slechts weinig baat. Wij zijn uit stof genomen en beslist geen goden. Daarbij onderstreept het paradijsverhaal dat er voor de mens leven is binnen de kaders van Gods gebod. Wie God verlaat en zijn eigen (dwaal)wegen gaat, loopt het leven mis zoals God dat heeft bedoeld.

Het eten van de boom van kennis van goed en kwaad = het toeeigenen van een privilege dat alleen God toekomt, namelijk het bepalen wat goed en kwaad is. Als God het gebod niet had gesteld, was de boom een boom als alle andere geweest.

Johannes zei al dat alles door het Woord tot stand gekomen is en daarin herken je het "God sprak" in Genesis. Dus ik ontken niet dat de schepping om Christus draait. De logica van Genesis 2/3 is dat God een gebod stelde, dat de mens dat overtrad en dat de mens de consequenties daarvan te dragen had. Uit de context van de Thora kan je weten dat God de zonde niet wil en dat is ook de doorgaande lijn in de Bijbel. Dat jij en anderen God tot een bewerker van de zonde maken, is een theologische keuze. Ik wil daar niet van weten.

Er zijn twee dingen: wat is de logica van het verhaal en wat vind jij van dat plaatje. Het verhaal: bij de boom des levens kan je je best een boom voorstellen die het leven verlengt. Dat is ook een beeld dat in Openbaring bij de levensboom naar voren komt: Midden op haar straat en aan weerszijden van de rivier staat het geboomte des levens, dat twaalfmaal vrucht draagt, iedere maand zijn vrucht gevende; en de bladeren van het geboomte zijn tot genezing der volkeren (Openbaring 22:2 NBG51). Met andere woorden: een lang leven of een eeuwig leven is mogelijk als je maar geregeld van de boom van het leven eet.
Wat moeten wij ons dan voorstellen bij eeuwig leven? Johannes schreef: het eeuwige leven is dat mensen God kennen. Als dat zo is zou je in dit leven eeuwig leven en kan het na de dood afgelopen zijn. In dat geval heeft Johannes een toestand beschreven: de volstrekte vrede met God en met andere mensen die veel schrijvers na de dood projecteerden (o.a. in Openbaring), is dan iets wat in dit leven mogelijk is. Of is dit leven inderdaad maar een tijdelijk (vakantie)oord of tranendal en leven we straks vrolijk als goden verder? Wat Johannes zei, prefereer ik dan als beginpunt: als we in dit leven God beter leren kennen, dan leren we misschien ook meer over de voortzetting van dit leven na de dood. En ik verwacht en hoop op grond van de Bijbel dat al het lijden van deze wereld een tegenhanger heeft in het ultieme goed.