Peter79

Heerschappij ja. Niet persé kroon der schepping. Die term staat er niet.
 
En er staat niet dat Jezus voor de mensen stierf. Er staat dat hij voor de kosmos stierf. Dus voor al het bekende. Inclusief, zeker inclusirf zelfs, alle dieren. God houdt ontzettend veel van ze. Continue moeten benadrukken dat wij meer zijn is spirituele armoede in mijn opinie en een verschijnsel van hoe religie staat in deze gevallen wereld

Volgens mij wordt het woord gelijkwaardig niet door iedereen hetzelfde begrepen. Zijn man en vrouw gelijkwaardig? Zeker, maar ze zijn niet hetzelfde. Een mens is uniek en een koe ook. Theoretisch gezien kan je geen waardeverschil aanbrengen tussen mensen, of dieren, of planten, of bacteriën. Wel kunnen we stellen dat iedere levensvorm uniek is, "naar zijn aard". Dat God de mens een grote mate van verantwoordelijkheid toebedeelt en het dier niet wil nog niet zeggen dat ze daarom niet gelijkwaardig zijn. Binnen het mensdom is ieder mens uniek want we zijn allemaal verschillend (zelfs onze vingerafdrukken zijn uniek) maar dat behelst geen waardeoordeel. Toch wordt er in de Bijbel over mensen wel een waardeoordeel uitgesproken. Je kunt tot nut zijn of nutteloos en dat hangt af van je verbondenheid en gehoorzaamheid. Een dier kan nooit nutteloos worden, een mens kan dat wel als die te ver afdwaalt van zijn oorsprong en bestemming. Het mensdom is zelfs in staat om God's schepping gedeeltelijk te vernietigen. Zoiets. Denk ik.

Het Bijbelse antwoord (en je zit hier op een christelijk forum) is dat we niet mogen concluderen dat ziekte een straf is van God. Ik neem aan dat dit is wat je wilde horen. Het kan wel een gevolg zijn van zonde maar dat is een groot verschil. In ieder geval mag een christen daar nooit bij een ander over oordelen. Maar ik denk wel te begrijpen wat Noel wil zeggen en dat dit sommigen boven de pet gaat. Het is filosofisch en getuigt van diep nadenken. De meeste mensen denken veel te aards, of te causaal zo je wilt, om deze gedachtengang te kunnen (of misschien zelfs willen) begrijpen.

Kroon der schepping? Dat staat niet in mijn Bijbel. Heeft God je t dan ingefluisterd oid?
En wat betekent 'tippen aan'? In welk opzicht? Overigens stierf Jezus ook voor de dieren. Dat staat dan wel weer in mijn Bijbel (en die van jou).
Waarom voel de behoefte he mening keer op keer te herhalen? Sla eens een boek of wat op en over de materie. Het is hij die aan wensdenken doet. Stereotyp christelijk wensdenken helaas.

Omdat jij het zo ziet is het zo?
Ik hoop dat je inziet dat je denkt vanuit vooroordelen. Ziekte is zo slecht als je het zelf maakt. Prijzen zijn zo rechtvaardig als je het zelf maakt. Alles in het leven gaat om leren accepteren, en als jij denkt dat je niet moet accepteren omdat er dan mensen zijn die misbruik van je kunnen maken...ach.
Het zijn "opvattingen" die te lijden geven. Een ziekte is niet absoluut slecht. Een prijs voor iets kan rechtvaardig zijn. Het besef dat je vaak een slaaf bent van je opvattingen, daar gaat het om.

Je kunt dit gedrag veroordelen en mensen erop aanspreken. Dat kun je niet bij planten en dieren. Zelfs als jij stelt dat mensen geen verantwoordelijkheidsbesef hebben impliceer je dat ze dat wel zouden moeten hebben. Als chimpansees overgaan tot jagen en vlees eten, wat soms gebeurt, kun je dat verafschuwen omdat je denkt dat dat niet tot hun normale aard behoort maar je kunt ze niet gaan verwijten geen verantwoordelijkheidsbesef te hebben. Dat maakt het verschil tussen mens en dier m.i. overduidelijk en alle pogingen om die verschillen weg te poetsen komen op mij bijzonder gekunsteld over.

Mooi, zijn we het daar ook weer over eens. Cynisme of sarcasme herken ik niet altijd, dus als je hier bedoelt te zeggen dat je reactie op die wijze bedoeld was, of wellicht op een nog andere wijze dan ik in je reactie las, dan neem ik dat graag van je aan.
Het punt van dit topic is, of ik moet de openingspost evenals verkeerd verstaan, dat het uitgaat van de premisse dat alle religies uit zouden zijn op alleenheerschappij. En vervolgens vraagt welke overeenkomsten de religies in hun handelen daarin hebben.
Dat is dus net zoiets als eerst stellen dat alle vrouwen hoeren zijn en vervolgens aan vrouwen vragen welke overeenkomsten zij daarin dan hebben. Met een citaat uit een werk dat, deze vergelijking aanhoudend, prostitutie blijkbaar erg serieus neemt en zo efficient mogelijk wil exploiteren.
Ik ga dus niet al te inhoudelijk op die stelling in, omdat die stelling mijns inziens onzinnig is. Ook als het een hypothese zou zijn of een gedachtenexperiment, komt zij op mij nogal onzinnig over, omdat een hypothese wel ergens op gestoeld moet zijn.
Als de stelling dus is: "Stel dat alle religies uit zouden zijn op wereldoverheersing, welke kenmerken hebben zij daarvoor dan?" dan verbindt je een fictieve hypothese met feitelijke eigenschappen van religies, zonder dat je eerst het verband tussen hypothese en feitelijkheid aantoont. Je gaat dan religies of wezenlijke elementen ervan naar de hypothese herinterpreteren, om de hypothese zelf kloppend te maken.
Je kunt immers ook niet zomaar zeggen: "Stel dat alle atheïsten in kabouters zouden geloven, hoe geven zij daar dan feitelijk vorm aan?" Je moet dan eerst aantonen dat atheïsten in kabouters geloven en pas daarna kun je aanwijzingen zoeken in hoe zij dat dan doen.
Anders wordt het een onzinnige exercitie, waarbij je onvermijdelijk zoveel mogelijk elementen binnen atheïstische levensbeschouwingen zodanig gaat herinterpreteren, niet zelden tegen de redeneringen van de levensbeschouwingen zelf in, dat het alsnog net lijkt alsof dezen naar kabouters wijzen.

Bij geloven is het altijd zaak om terug te keren naar de eerste liefde, dat is datgene wat je in beweging zette om te gaan geloven. 
Volgens mij is het zo dat naarmate je langer gelooft, er steeds meer heilige huisjes zijn die sneuvelen, zaken waarvan je dacht dat ze tot de kern van het geloven hoorden, maar het niet bleken te zijn. Het is altijd zaak om met het badwater niet het kind weg te gooien. Wat volgens mij tot de kern hoort, is Immanuel - God met ons - en de (mede)menselijkheid. Die kern tilt mensen boven zichzelf uit in medemenselijkheid, zoals pater Damiaan die zijn leven inzette voor  leprozen. Dan is de discussie over Jezus' menszijn theoretisch geneuzel.

Bij geloven is het altijd zaak om terug te keren naar de eerste liefde, dat is datgene wat je in beweging zette om te gaan geloven. 
Volgens mij is het zo dat naarmate je langer gelooft, er steeds meer heilige huisjes zijn die sneuvelen, zaken waarvan je dacht dat ze tot de kern van het geloven hoorden, maar het niet bleken te zijn. Het is altijd zaak om met het badwater niet het kind weg te gooien. Wat volgens mij tot de kern hoort, is Immanuel - God met ons - en de (mede)menselijkheid. Die kern tilt mensen boven zichzelf uit in medemenselijkheid, zoals pater Damiaan die zijn leven inzette voor  leprozen. Dan is de discussie over Jezus' menszijn theoretisch geneuzel.

Het is niet alleen een dogma, het is ook een dogma die niet te beantwoorden valt... Daarom kan MN concluderen dat voor Bernard3 de ZDA het enige echte en ware geloof zijn, maar voor antoon zal dat ongetwijfeld de JG zijn en voor jou Thorgrem misschien wel het Katholieke geloof... Eenheid zit hem dan ook helemaal niet in uniformiteit zoals we dat terugzien in (christelijke) sektes, maar juist in liefde met elkaar om te kunnen gaan ondanks dat je over bepaalde punten anders denkt... Dat lees je trouwens door heel handelingen heen.

Paulus schreef dit hoofdstuk omdat er in de gemeente van Korinthe mensen waren die beweerden dat Christus niet daadwerkelijk was opgestaan. Paulus legt hier uit waarom het essentieel is dat dit wél gebeurd is. Dat kun je geloven of niet. Maar het is wel ironisch dat je juist deze tekst uitkiest om je visie te onderbouwen dat de lichamelijke opstand níet relevant is. 

Interessante discussie, mag ik twee dingen opmerken:
1. Hoezo weet God allang wat ik wil en mag ik alleen willen wat God wil?
Mijn bijbel staat vol met voorbeelden waarin God van gedachte veranderde door o.a. gebed
1 Kron 21:15
God zei dat hij Jeruzalem wilde vernietigen, maar zag er later toch vanaf Ex 32:14
Vanwege moses gebed bedacht god zich van het plan om onheil te zaaien Ex 33:12vv
Moses in discussie met God waarin God meegaat in Moses zijn voorstellen Deut 9:13-29
God was vastberaden de Israelieten te vernietigen, zelfs Aaron. Maar na 40-dagen gebed van Moses ziet God er toch vanaf 1 Kon 21:21-29
God ziet er vanaf om Ahab te straffen vanwege het berouw wat hij toont Jer 26:2-3
Misschien zullen ze luisteren en met hun kwalijke praktijken breken. Dan zal ik afzien van het onheil waarmee ik hen wil treffen vanwege hun kwalijke praktijken Ez 4:9-15
God gaat mee in het voorstel van Ezechiel om niet met menselijke uitwerpselen te bakken Amos 7:1-6
Hierin staat tot 2 keer toe dat God medelijden kreeg en er vanaf zag Jona 3:10
God zag af van wat hij wilde doen met Nineve En dit is nog maar een handje vol voorbeelden. Er zijn honderden teksten als deze. In het kader van een relatie klinkt het mij niet logisch dat ik alleen zou mogen wat ik van God mag of wat hij zou toelaten. Waarom stond die boom daar anders in het paradijs? Het wat het bewijs van de vrije keus van de mensheid. Het bewijs van ongedwongen vader die graag bij zijn kinderen wandelde, maar ze niet wilde dwingen. Eén van de fundamenten van een relatie in liefde is volgens mij de 'vrije keus'. En dat heeft nogal wat implicaties gehad, vooral voor God. Hij had te maken met een opstandig volk wat een eigen mening heeft en die mening strookte niet zo veel met wat God voor ze wilde. Maar he, God laat keer op keer zien dat hij daarin meegaat en zijn oneindige liefde laat zien door zich aan ons aan te passen. Jezus is hier wat mij betreft de ultieme vervolmaking van. Dat ondanks mijn shit en mijn domme keuzes die zo veel pijn en verdriet en kwaad kunnen veroorzaken, zegt God, ik geef me nog steeds voor jou, ongeacht de keuzes die je maakt (zo ver het oosten is van het westen). Zie ook de verloren zoon, merk ook op dat er een groter feest gegeven werd voor de gene die op zoektocht ging en uiteindelijk toch bij de vader terug kwam!
Dus ja, ik geloof dat God ons kent als zijn vader en zal zodoende veel kunnen voorspellen van onze keuzes. Maar het blijft mijn keuze. Anders had ik nooit een vrije relatie met hem kunnen hebben waarin ik ook gewoon boos mag zijn op God, of verdrietig, of...teleurgesteld. Dan had ik ook niet echt van Hem kunnen houden? Dan was het een tiran geweest. Volgens mij zijn er genoeg kinderen die een tiran als vader hebben en die kunnen beamen dat daar niet echt van te houden is...
En dan kom ik op mijn tweede punt. Wat door MRM al mooi verwoord is:
2. Is een relatie niet juist gebaseerd op een dialoog?
Je wilt toch van God horen dat je het goed doet? Dat hij van je houdt en trots op je is? Het nieuwe testament staat vol met uitingen van Gods vaderhart waarin hij een vader voor ons wil zijn. (Mat 6:26, Luk 12:29, Mat 7:11, Mat 11:28, ...) Hoe kan hij een vader voor ons zijn als we gebed zien als een eenrichtingsweg?
De schapen zullen zijn stem herkennen (Joh 10:4). De geest zal zeggen wat hij hoort en dat ons bekend maken (Joh 16:13). Talloze andere voorbeelden duiden op een dialoog met God. En in het kader van punt 1 hierboven. De relatie en dialoog zijn ook weer nodig zodat wij kunnen doen (keuze), wat God van ons vraagt en zo de wereld steeds een beetje beter maken en liefdevoller zoals hij dat graag wil. Dus juist wel op die vervelende collega afstappen (die eigenlijk heel alleen is). Of de buurvrouw eten brengen (omdat haar man is opgenomen in het ziekenhuis). Of net even dat ene woordje inslikken (omdat ze daar zo onzeker van wordt). Waar leren we vandaag de dag nog hoe God door de dag heen tot ons spreekt en ons hints geeft om mensen te helpen, aan te spreken, bemoedigen. Of ons helpen om onze woede en boosheid te kalmeren. En in plaats van de angsten te maskeren achter facebook, ze juist neer te leggen bij God en zijn liefdevolle woorden mij laten helen en zelfvertrouwen geven?
Ik zie vrije wil en dialoog (gebed) echt als kernwaarden voor een liefdevolle relatie met de God zodat ik zijn kind kan zijn en hij mijn Vader. Ik ben heel benieuwd hoe je datzelfde kunt zeggen als je geloofd dat ik alleen mag wat van God mag. (en dat is geen verwijt, maar een oprecht eerlijke vraag)
Maar een brief schrijven aan God, schitterend! Probeer op de volgende pagina ook eens te schrijven wat je denkt dat God zou antwoorden. Ik durf te wedden dat er geen woord in zal staan wat niet klopt met de bijbel of met het liefdevolle vaderhart van God. Tenzij je misschien een moeilijk vaderbeeld hebt. In dat geval, gebruik dan het moederhart. (Jes 66:12-13)

Nou ten eerste behoort de persoon Jezus tot het domein van de geschiedenis en gaan historici er zich dus mee bemoeien, of je dat nu leuk vindt of niet.
Ten tweede kan een geestelijke Jezus niet zonder een Jezus die daadwerkelijk zijn boodschap heeft waargemaakt, tenzij je tevreden bent met spiritueel gewauwel en gezweef natuurlijk.
Ten derde is onderzoek naar de historische Jezus ook voor de gelovige van belang, want zie de tweede reden én je leert zo meer lagen en nuance te zien.

Pff, ik heb het wel een beetje gehad met de extremistische denkbeelden van Fundamenteel en Dolce Vita. Fundamenteel is het spoor volledig bijster (of is een enorme trol) en Dolce Vita is blind voor alles wat maar enigszins afwijkt van haar wereldbeeld. Ze zijn geen haar beter dan diegenen die ze beschuldigen (erger eigenlijk). Alles is geoorloofd voor de eigen groep waartoe je behoort; het wij-zij-denken. Dat zijn blijkbaar hun (christelijke) waarden. Dus het heeft ook geen zin om daar inhoudelijk op in te gaan. Het is de nuance heel ver voorbij. Ik laat ze lekker links, of beter gezegd, rechts liggen.
Ik heb gelukkig een positiever beeld van mensen, ook van de meeste christenen (hier actief). 
Iedereen alvast goede feestdagen gewenst!

De synagoge ontstond tijdens de Babylonische ballingschap, toen de joden niet meer in de tempel konden offeren en daarom er biddend de Torah gingen bestuderen. De synagoge is dus géén onderdeel van de tempel, maar staat er helemaal los van.
Er werd wel onderwijs gegeven door rabbi's in de zuilengalerijen en uiteraard gingen de offers gepaard met gebeden en gezangen, maar synagogale erediensten werden er niet gehouden. Ook het onderwijs was geen deel van de offerliturgie, maar stond er los van.
Sommigen menen dat de tempel zich verhield tot de synagoge zoals een kathedraal nu tot de plaatselijke parochies. Maar dat was niet zo. De tempel vervulde een totaal andere functie in de oudtestamentische cultus dan de synagoge en vóór de Babylonische ballingschap wáren er niet eens synagogen.
Men ging één tot drie keer per jaar naar de tempel om offers te brengen en hield zich verder aan de wettelijke voorschriften qua voedsel en recht. Waarbij men ook regelmatig tot God bad. Heel vroeger waren er vele offerplaatsen verspreid over het land, maar die werden uiteindelijk afgeschaft ten behoeve van die ene tempel, om zo ook het monotheïsme krachtiger neer te zetten.

Nee hoor, totaal geen verbazing hier. Maar het klopt dat ik mij inderdaad hier de vrijheid gun om bij tijd en wijle volop, ongeremd te schrijven over het geloof. In het "normale leven" ben ik volgens mij vooral een vrij gemiddelde, doch meestal wat orthodox gelovende katholiek met veel gevoeligheid voor liturgie, die bewust ongehuwd woont, thuis zijn gebeden verricht en verder probeert een goed, katholiek leven te leiden. Het is dus ook bepaald weer niet zo dat ik als een soort kluizenaar elke dag vol vuur en passie ellenlange gebeden en lezingen verricht en mijn huis alleen buitenkom voor de mis.
Maar ik hou érg van mooie verhalen, rituelen en beelden en ik hou van schrijven daarover. En op een algemeen christelijk forum ga ik er domweg vanuit dat ik alle ruimte mag nemen om te schrijven zoals ik schrijf. Op andere plaatsen kan dat niet zomaar, daar is het schrijven of spreken over het geloof vaak toch meer uitleggend van aard, in neutrale bewoordingen en al diens meer. En dan ook alleen als mensen mij erom vragen. Wat overigens natuurlijk ook heel boeiend en uitdagend kan zijn om te doen: het katholicisme omschrijven zonder over het katholicisme te spreken, zonder haar geloofstaal te gebruiken.
Alleen is dit dus niet zomaar een algemene omgeving. Dit is een christelijk forum, waar christenen zich moeten kunnen voeden met het geloof door voornamelijk discussies, het delen van mooie verhalen, muziek en andere culturele uitingen en af en toe eenvoudige pastorale bewegwijzering.
En buiten dit forum heb ik ook niet echt een plaats om zo voluit over het geloof te schrijven én deze door medegelovigen te laten beproeven. Zomaar "naar het niets" hierover schrijven, dat ligt mij daarbij ook nu eenmaal wat minder, omdat ik juist graag mensen wil laten delen in de verhalen die ik overal ontdek.
Dat hier vervolgens ook niet-gelovigen rondhangen en af en toe gepast meediscussieren, dat vind ik alleen maar extra interessant, want enkel christenen aanhoren kan ook wat eenzijdig worden. Maar dat betekent niet dat ik mij voor hen zou moeten inbinden hier, want zij zijn mijns inziens dus de doelgroep hier niet.
En dat er ook medegelovigen zijn die mijn schrijven niet (altijd) zullen waarderen, zal ongetwijfeld helemaal waar zijn, ook omdat ik regelmatig ook onzinnige tot foutieve dingen schrijf. Ben ook maar een mens en ook maar een katholieke leek zonder echte theologische scholing zoals jij, Flash, bijvoorbeeld wél hebt.
Maar dan lees je mijn posts gewoon niet, zo eenvoudig is het eigenlijk, of dan lees je gewoon wat meer tussen de verhalende of dichterlijke gedeelten door. Niemand is verplicht om wie ook te lezen, niemand is verplicht om altijd (direct) antwoorden te geven, dus maak vooral gebruik van je vrijheden hier.
Het lijkt mij immers niet werkzaam en ook niet wenselijk als ik zodanig zou moeten schrijven, dat ik iederéén ermee zou kunnen plezieren. Iedere user heeft hier nu eenmaal een eigen schrijfwijze: Olorin wat nuchterder en informatief, Thorgrem vrij direct en to the point, Lobke wat zachtmoediger en relativerend, MysticNetherlands weer fel en gepassioneerd, etc.
En ik dan wat verhalender en poëtischer, of hoe je het ook noemen wil. Het is mijns inziens daarom ook juist mooi dat al deze verschillende schrijfwijzen hun plaats mogen hebben op dit forum, want dat maakt het forum een stuk interessanter en kleurrijker.
Dus hier zal ik inderdaad niet altijd "een tandje minder" doen. Ik zal hier blijven schrijven zoals ik schrijf, ook omdat ik weet dat mijn schrijven hier gelukkig over het algemeen erg gewaardeerd wordt. Want niet-gelovigen zijn hier en dus ook niet voor mij de belangrijkste doelgroep, dat zijn mijn medegelovigen. Dus schrijf ik allereerst voor hén.
Ik ben daarbij altijd bereid (geweest) om vragen van niet- of andersgelovigen zo zorgvuldig en mooi mogelijk te beantwoorden en tot op zekere hoogte in discussie te gaan over het geloof zelf. Maar zij, en wellicht ook medegelovigen die minder fan zijn van mijn schrijven, zullen mijn tandje dus wel een beetje moeten dulden hier, zolang de mods het natuurlijk ook toestaan. En mijns inziens is dat sowieso een vrijheid die álle gelovigen hier ruimschoots mogen gebruiken in hun schrijven.

@Robert Frans,
Begrijp ik het goed en is de rooms-katholieke "leer'' dat Maria niet getrouwd was met Jozef? Ze waren toch in ondertrouw toen ze naar Bethlehem gingen? 
En ze gingen samen op weg naar het Paasfeest in Jeruzalem waar ze de 12 jarige Jezus zochten. 
Of bedoel je dat ze dan geen seksuele relatie gehad hebben ook niet in hun huwelijk. Iets wat juist in de rooms-katholieke leer bijna een wet van meden en perzen is dat dat wel "moet gebeuren''. Een huwelijk mag pas gesloten worden als men het ook kan praktiseren op seksueel gebied. Iemand met een dwarslaesie mag officieel niet zijn/haar huwelijk kerkelijk laten inzegenen. 

@Thorgrem,
Prima dat het naar een ander vakje gaat. Alles beter dan de mond snoeren. Ik vraag me af wie er beledigd wordt; God of de gelovigen? Zijn het de gelovigen dan ben ik persoonlijk van mening dat we meer eelt op onze ziel moeten krijgen. 

Vreemd. Dat kan ik me eigenlijk nauwelijks voorstellen.

@MysticNetherlands Nu lees je wel slechts één kant van het verhaal. Het kan best zijn dat deze persoon gelijk heeft, maar het kan ook zijn dat er veel meer speelt dan hij ziet en er dus een ándere kant van het verhaal is. Ik wil niets bagatelliseren of zo, maar je moet wel alle kanten van het verhaal kennen, voordat je zo'n hard oordeel uitspreekt. Ook in zulke gevoelige kwesties. Júíst in zulke gevoelige kwesties.

Het is logica die er toe doet. Ik vind jouw logica niet logisch.  Je redeneert vanuit afkeer. Je wilt er gewoon niets mee te maken hebben. Wat de twee bomen in de tuin van Eden betreft is er sprake van hele belangrijke logica maar als je weigert daar kennis van te nemen houdt het natuurlijk gewoon op.

MOOI!, 
Ik had dus dit:

als dit dus connceties heeft met het bestaande durf ik het wel te tonen. 
het bovenste kan "indalen" natuurlijk, maar juist dat punt waar zelf-actualisatie overgaat in Jezus-actualisatie of Jezus-bewustzijn boeit mij.

Persoonlijk snap ik die scheidslijn wel, heb er zelf weinig problemen mee om hier de interpretatie van de Katholieken te volgen en hen enige reserve te geven.
Wat ik zelf bijzonder vind is hoe de Katholieken in deze draad wel een beetje extreem bochtenwerk gebruiken om maar vol te houden dat Maria een maagd was. En dat is volgens mij het probleem van meer aan een Kerk verbonden te zijn dan aan Christus... De dogma van de kerk primeert boven het eigen logisch denken... Verder is het ook helemaal niet zo belangrijk in feite of Maria heel haar leven maagd is gebleven (aan Dolce vita: het NT is in het Grieks geschreven, in dit aspect doet dus de taal van Jezus niet ter sprake die waarschijnlijk Aramees was, en in het Grieks bestaan er wel woorden om neven of nichten mee aan te duiden). Verder snap ik niet zo goed waarom zij maagd zou moeten zijn gebleven, wat is de meerwaarde hiervan. Waarom men niet wil accepteren dat Maria vooral menselijk was, is voor mij een raadsel.

Dat is een ideologisch uitgangspunt, helaas.

Nee helemaal zeker ben ik niet, maar als mensen voor een econmische rationaliteit irrationeel zijn, denk ik eerder dat die rationaliteit opgedrongen is, dan dat er iets is et die mensen. Ik ga er namelijk vanuit dat ieder mens een eigen rationaliteit heeft of logica, die niet hoeft overeen te komen met een dominante vorm. Het gaat er dus om dat wat als irrationeel gezien wordt (onbaatzuchtigheid) wel kan bestaan en bovendien nog eens niet irrationeel is, maar eigen wetten van rationaliteit volgt. Die economische rationaliteit is net als de wet van Mozes, het hoeft geen verplichting te zijn.
Als er twee kopers zijn voor jouw auto en de een biedt veel meer dan de ander, hoef je niet diegene die het meeste biedt te kiezen. Ik denk dat als je die eonomische "rationaliteit" doortrekt en herkent in allerlei seculier denken, dat het makkelijker is de zwakte te zien.