Peter79

Nee, zij was zich er niet bewust van! Achteraf wel. En, de omgeving wist het natuurlijk wel. In het algemeen zijn narcisten zich er niet bewust van, zoals je zelf natuurlijk ook weet. Het is een kwestie van omgaan met... Ik vroeg het omdat je zelf aangaf: Heel bijzonder, de persoon zelf had niet eens door dat ze bezet was. Het verbaast mij niet dat een narcist niet door heeft dat hij of zij bezet is, aangezien ook het besef van narcist-zijn ontbreekt. Dus ik dacht: misschien was het zo dat de persoon in kwestie wel wist dat ze narcist was, maar niet dat ze bezet was. Bedankt voor de verduide

Was die persoon zich er wel van bewust dat ze narcist was?

Het is niet goed voor de gemeente. Maar zolang het niet bekend is, kan een gemeente daar niets mee doen. Dat heeft toch ook niemand gezegd? Waarom is Paulus dan zo fel in 1Korinthe 5? Waarom staat dit hoofdstuk dan in de Bijbel als dit gewoon een missertje is in het leven van een gelovige? Dus toch een uitzonderlijke zonde? Dat is inderdaad waar het om gaat. Het is niet zomaar iets. Het gaat over mensen die willens en wetens het evangelie met hun voeten treden.

Paulus maakt zich niet druk over heimelijkheid of stiekemheid. Dat lees ik bijvoorbeeld in deze tekst over de verkondiging van het evangelie: Weliswaar doen sommigen het uit nijd en strijd, maar anderen prediken Christus met goede bedoelingen. Die doen het uit liefde, in de overtuiging dat ik sta voor de verdediging van het evangelie. De anderen verkondigen Christus met zelfzuchtige en onzuivere bedoelingen, in de waan mijn boeien daardoor te verzwaren. Wat dan nog? In elk geval wordt Christus verkondigd, met of zonder bijbedoeling (Fil 1:15-18). Wat telt is dus wat er werkelijk gedaan wordt.

Tolkien had het over mythes die werkelijkheid zijn geworden. Voor C.S. Lewis gaf dat de doorslag om van atheïst christen te worden. Als iets waar is doet het feit dat dat er een heel aantal verhalen zijn die naar die waarheid (trachten te) verwijzen niets af aan die waarheid. Integendeel zelfs. 't Is misschien een zijspoortje, maar kan je wat meer vertellen hoe dat zit met Tolkien en Lewis? Of heb je een link of boektitel?

En iemand die in heimelijke zonden leeft ( wat dat ook is) die mag blijven? Heimelijke zonden zijn niet bekend. Dus daar valt niet over te oordelen. Nee, ik leef geen zondeloos leven. Maar dat mag je nooit gebruiken om ernstige zonden te bagatelliseren. Bijvoorbeeld dat iemand een seksuele relatie heeft met zijn stiefmoeder (1Kor 5). Voor Paulus is dat ernstig genoeg. Op het moment dat iemand die relatie beeindigt en daarover berouw toont, staat er niets meer in de weg om terug te keren.

Als je de beledigingen die Anja uitspreekt op dit forum alsof ik een demente bejaarde dreig te worden of reeds ben en wat ze zegt over ongeestelijke mensen waartoe ze mij rekent dan hecht ik totaal geen waarde aan haar zuiverheid van het geloof om van de vruchten van de Heilige Geest maar te zwijgen. Ik hecht ook onderscheid aan geloof en ongeloof, andere Christenen zo neerzetten als zij doet vind ik geen goede getuigenis en ik ben daar heel verdrietig over wat gister allemaal is gezegd op dit forum , maar dan zal ik wel weer een slachtofferrol toegedicht krijgen. Overigens lees ik in je pos

Ik heb de indruk dat we wat langs elkaar heen praten of elkaar niet begrijpen. De vruchten van de Geest worden met name genoemd in Galaten 5. Daar staat 'het geloof belijden' niet bij. Dus wij hebben het over verschillende zaken. Ik had het ook niet over "de vruchten van de Geest". Maar ook al zou je het daarover hebben, dan zijn er veel meer vruchten te bedenken dan die er in de Bijbel met name worden genoemd. Als ik Anja goed begrijp, dan had ze het over het type vrucht dat in Mattheüs 3 wordt genoemd: Breng liever vrucht voort waaruit bekering blijkt. En denk maar niet dat u van

Ik herken gelovigen uit het gehoor, want het geloof is uit het gehoor. Dus ik kijk niet of ik iets zie van vruchten, want wat zou ik moeten zien? Menige humanist gedraagt zich tig keer beter dan een Christen. Maar zodra ik met iemand praat, hoor ik of hij of zij een Christen is. De tekst dat men aan de vruchten de boom herkent heeft niet veel met het Christenzijn te maken, De brief zegt m.i. niet welk mensen je buiten moet zetten en zo ja waarbuiten dan? Een geloof dat geen vruchten voortbrengt, is een dood geloof. Het geloof belijden is één van de vruchten. Buiten zetten is iemand bu

Daar bestaat dan ook een heel duidelijke regel voor (1Kor 5 (WV)): Nee, wat ik bedoel is dat u niet moet omgaan met elke zogenaamde christen die erop los leeft of hebzuchtig is, of met een afgodendienaar, lasteraar, dronkaard of oplichter. Met zo iemand moet u zelfs niet eten. Ik heb toch niet te oordelen over de buitenstaanders? U oordeelt zelf immers ook alleen over mensen uit uw eigen kring. Over de anderen zal God wel oordelen. Verwijder die boosdoener uit uw midden. Deze brief spreekt over gelovigen Peter. En is ook gericht aan gelovigen. En daar gaat dit onderwerp dacht ik niet over.

Daar bestaat dan ook een heel duidelijke regel voor (1Kor 5 (WV)): Nee, wat ik bedoel is dat u niet moet omgaan met elke zogenaamde christen die erop los leeft of hebzuchtig is, of met een afgodendienaar, lasteraar, dronkaard of oplichter. Met zo iemand moet u zelfs niet eten. Ik heb toch niet te oordelen over de buitenstaanders? U oordeelt zelf immers ook alleen over mensen uit uw eigen kring. Over de anderen zal God wel oordelen. Verwijder die boosdoener uit uw midden.

Nee hoor, Satan wordt gevangen en ontmaskerd. Daarvoor moet ieder masker dat hij opzet en heeft opgezet worden afgenomen, ook als het betreffende masker religie is. Haal het masker van een narcist en zie, daar heb je de narcist. Ontmaskeren is niet alleen dat de omgeving de narcist ziet, ook de narcist zal zelf zijn masker moeten afzetten. Pas dan zal er verandering mogelijk zijn van de verschillende narcistische gedragingen. Wat in zijn opgroeien kapot ging, is daarmee niet gemaakt. Het onvermogen is niet een vermogen geworden. Er zal, denk ik, psychotherapie voor nodig zijn om tot ander ge

Dit is te abstract voor me.

De stelling uit de topicstart berust op een verwisseling van geest en Geest. Dus doet het hier ter zake. Klopt. Zo ook kan een narcist zich, net als iedere mens, niet achter zijn zieligheid verschuilen om zich niet te hoeven bekeren van zijn daden Dat beweert ook niemand. Het besef dat iemand zich wel moet bekeren, maar het niet kan, verdiept alleen maar de schuld en reddeloosheid van deze wereld. Dat is werkelijk sterven.

Wat denk je van een kerkelijk meelevend narcist die met de mond belijdt dat hij gelooft, goed doet binnen de gemeente, maar geen berouw belijdt naar zijn slachtoffers? Zo iemand is een huichelaar, of niet. Maar kan je in zijn hart kijken? Is er een onbekeerd hart? Of staat zijn stoornis hier in de weg om berouw te tonen? Ik ben erg benieuwd naar verhalen van narcisten die voluit belijden hoezeer zij andere levens kapot maken en er nog steeds strijden om een werkelijk christelijk leven te leiden. Ik wil geloven dat ze er zijn, maar ik ken geen enkel verhaal.

Er zijn traditioneel drie posities ten aanzien van lichaam, ziel en geest: het trichotomisme waarin alledrie apart worden onderscheiden, het dichotomisme dat teruggaat op de Griekse scheiding van geest en lichaam en het monisme. Zelf vind ik het monisme het meest plausibel. De stelling in de topicstart leunt sterk op het onderscheid geest en ziel. Dit onderscheid is te vinden bij Paulus. Ziel is in het NT vertaald met psyche. Psyche is niet het onsterfelijke van de mens in onderscheid van het lichaam, zoals in het Griekse denken vaak naar voren komt, noch is het een onderscheid van geest vers

Wat bedoel je hiermee? Dat aan een ieder de genade is gegeven om tot geloof te komen, niemand uitgezonderd. God laat geen bidder staan. Of je homo bent of transgender of travestiet of narcist of crimineel of gereformeerd of roomskatholiek of noem maar op waardoor je 'buiten de boot' zou vallen in mensenogen. God's genade is er voor iedereen. En met vruchten in je leven of goede daden heeft het allemaal niets te maken. Er is maar één ding wat God vraagt en dat is geloof. Abraham was een verdorven Syriër, toch? Daarom geloof ik niet dat God geloof geeft maar God geeft genade om te gelov

Ik geloof dat God groter en genadiger is dan wij mensen vaak onderling zijn. Als een kind van een gelovige sterft, zou die dan verloren zijn omdat het persoonlijk geloof niet vast te stellen is? En dan heb ik het nog niet eens over kinderen van ongelovigen. Geloof laat zich kennen aan de vruchten en dat is bij een narcist juist zo moeilijk. Maar alleen God ziet de harten. Gelovigen kunnen biddend om zo iemand heen staan, net als zij bidden om het goede voor de wereld. Daarom - God ziet de harten. Daarom is het ook niet goed om iemand met die stoornis te koppelen aan het absolute kwaad.

Wel een passende, want evenmin als dat Izebel zich in de Bijbel bekeert, ondanks de oproep daartoe, zo is het menselijkerwijs gesproken ook zinloos om aan een narcist te vragen zich af te keren van zijn narcistisch gedrag. Maar verder klopt het natuurlijk niet. De persoon Izebel is in de Bijbel gekoppeld aan afgoderij/hoererij. Een narcist overtreedt diverse geboden om zijn doelen te bereiken en afgoderij/hoererij speelt daarin geen opvallende rol. Mee eens. Izebel is in de Bijbel een verpersoonlijking van het kwaad. Je kunt hoog en laag springen, maar een narcist gaat zijn eigen gang. Bidd

Het is inderdaad zeer triest hoe deze mensen alles om zich heen kapot maken. Mensen in mijn omgeving hebben met zo iemand te maken gehad. Het is vooral ook heel triest dat narcisten jarenlang hun gang kunnen gaan en door andere mensen de hand boven het hoofd wordt gehouden. De onschuldigen krijgen de schuld en pas na jarenlang bewijs verzamelen, kan de schuld van de narcist soms worden aangetoond. Het is alleen door een dergelijke tientallen jarenlange geschiedenis dat ik zo iemand een narcist durf te noemen. Het is lijkt mij aan de medische beroepsgroep om het vast te stellen. Er zijn ook an

Hoe kijk jij tegen de volgende tekst aan: De HEERE nu had tot Abram gezegd: Ga gij uit uw land, en uit uw maagschap, en uit uws vaders huis, naar het land, dat Ik u wijzen zal. En Ik zal u tot een groot volk maken, en u zegenen, en uw naam groot maken; en wees een zegen! (Gen 12:1,2) Je hoort wel eens dat gelovigen een antwoord van God krijgen dmv een bijbeltekst die spontaan in hen opkomt. In Abrahams tijd waren er nog geen bijbelteksten, hoe denk jij dat Abraham Gods boodschap hoorde? (Er even van uitgaande dat het daadwerkelijk zo is gegaan en niet dat de Joden dit in scene hebben gezet)

Als leidraad schiet het dan tekort. De Thora (Genesis t/m Deuteronomium) betekent aanwijzing of vingerwijzing. Dat zou je kunnen vertalen met leidraad. Wanneer je Johannes 1 leest, dan kan je van Jezus zeggen dat Hij de vleesgeworden Thora is. Het is dus in het Christendom niet dat een boek leidend is, maar een persoon, die met de gelovige meegaat door de Heilige Geest. Zoals Jezus de vleesgeworden Thora was, zo wordt van zijn navolgers gezegd dat ze leesbare brieven moeten zijn: Het is de uitwerking van het evangelie en de toepassing in het hier en nu die het evangelie wel of niet releva

Hoe zit het dan met dat de Bijbel het onfeilbare woord van God is? En dat alles aan de Bijbel getoetst moet worden? Ik denk dat de onfeilbaarheid van de Bijbel op het ene uiterste staat tegenover de Bijbel als mensenboek op het andere uiterste. Je moet dan een lijn trekken en rechts de onfeilbaarheid zetten en links de feilbaarheid. Vervolgens kan je elke kerk een positie op die as geven. Grote delen van de PKN komen ergens links, de gereformeerde gemeenten, behoudende delen van de CGK, en behoudende stromingen van PKN komen in het rechterdeel. Een tussenpositie nemen NGK, CGK en GKv in, en

Ik denk dat Peter79 het andersom bedoelt. Dat een mens zijn hele leven met de bijbel toe kan. Op een gegeven moment heb je hem wel een keer uit, toch? Goed opgemerkt. Niet elk boek lees je uit. Redelijkerwijs lees je een woordenboek niet uit. Een naslagwerk kan je wel uitlezen, maar vaak gebruik je hem om iets na te lezen en lees je alleen het deel dat je dan nodig hebt. De Bijbel kan je keer op keer uitlezen, van kaft tot kaft. Je kan hem ook als naslagwerk gebruiken en er zijn nog veel meer vergelijkingen te bedenken om aan te geven hoe je de Bijbel kan lezen. Je geeft dit in een volg

Ik zie vooral veel verschillen met omgaan met met ziekte en beperkingen, ouder worden en sterven. Wij worden veel ouder en we hebben mede daardoor veel andere ziekten en beperkingen met heel andere consequenties dan twee millennia geleden. Plus dat we dat vooral zelf lijken te hebben bereikt. Ons leven is momenteel ook veel minder of niet gericht op overleven terwijl je toen blij moest zijn met iedere dag (en misschien soms ook niet ) Het belangrijkste verschil is denk ik dat mensen nu geen hogere macht meer zien, of ontkennen dat een hogere macht zich met deze wereld bemoeit. En met de ge