Lobke

@Dolce,

Het Nashville manifest is opgesteld door gelovigen maar veel gelovigen/veel kerken vinden het enorm jammer. Zelfs sommige ondertekenaars hebben er spijt van omdat het pastoraal enorm tekort schiet. Op zijn Amerikaans is het niet goed doordacht en te snel geplaatst gaven sommigen toe; o.a van der Staaij. En aangezien velen van hen predikant zijn is pastorale zorg enorm belangrijk. Ze sloten zo de deuren voor veel homochristenen die misschien toch wel wisten dat hun dominee ook zo stellig was, maar toch het lezen deed pijn.. Iedereen mag hun mening geven, ook orthodoxe christenen, misschien is het zo duidelijk welke keuze je kunt maken als homo gelovige. Maar de wereld gaat niet ten onder aan ongerechtigheid w.b.t homo's, maar de wereld zal ten onder gaan aan liefdeloosheid is mijn mening. Liefdeloosheid op alle fronten en onverschilligheid.

Er kwam iets moois uit dit alles op de site; ~wijde kerk~ werd aangegeven in welke kerken homoseksuele gelovigen welkom zijn en het werden er steeds meer.  https://www.wijdekerk.nl/  Ik ben er blij om want in veel gevallen is homoseksualiteit aangeboren, zou God zijn schepping zo schapen dat hun aard zondig zou zijn? Ik kan daar niet inkomen.

@Kaasje;

Ik zie hoe liefdevol je de vis vasthoudt en ook hoe vertederend je naar hem kijkt. 

Wat een pulp kijken jullie.

Heeft iemand gisteren nog naar Floortje Dessing gekeken? Ze ging naar Patagonië waar een Duits gezin op een prachtig stukje aarde woont. Het was een schitterende aflevering.

Ik las een aantal namen die aan God gegeven zijn.https://bijbel.eo.nl/bijbelse-achtergrond/de-namen-van-god vrouwelijk, mannelijk, onzijdig wat maakt het uit. De Eeuwige vind ik wel mooi en natuurlijk zo als Jezus sprak tot zijn Vader....Abba en dat lijkt me mannelijk.

Het is een prachtige brasem, maar wat zal dat beest een stress hebben. In en uit het water, piercing door de lip. Maar goed dat moet je natuurlijk niet tegen vissers zeggen.

16 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Dat is een keiharde leugen. Dat zeg ik niet. En zo denk ik er ook niet over. 

@Fundamenteel, waar lees je dat? De wereld kan zich niet altijd aan de autist, de angstgestoorde, de depressieveling etc. aanpassen. Er kan hulp geboden worden als dat nodig is; gelijkwaardigheid betekend in dit geval niet dat je dezelfde opleiding, dezelfde groepsgrote dezelfde etc.  krijgt/ nodig hebt.

3 minuten geleden zei Willempie:

Weten jullie wat Nod betekent?

Willempie je vraagt erom: de  Niet Ongesteldheids Dag. 

2 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Voor eeuwig op jacht? Pfff, denk je ook rustig aan te kunnen doen kom je in zo een hemel terecht.

Ik vind dat wel mooi klinken voor een jachthond. 

Maar Zwelgje was geen asielkat, maar zoon van onze poes Zwijntje, haar dochter Humpie bleef ook bij ons. Zwijntje heeft gescharreld met 2 kerels het was verrassend, ze hield het met een witte en rode kater. Ik wist daarvoor nooit dat dat kon tegelijkertijd jongen krijgen van 2 verschillende vaders. Zo kwamen er 7 jongen ter wereld, teveel want de eerste dag stierf één jong. En ik sentimentele dwaas vond dat zo triest.

Wie niet tegen bloed kan kijk dan maar niet. 

10 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Gecondoleerd Lobke. Gelukkig zijn er poezen genoeg in het asiel die jou zorgen prima kunnen gebruiken.

We hebben weer een lief poesje; Zwalker ook uit het asiel. Ik zal even een foto zoeken. Zwalker is dat zwart witte poesje, ik heb meer foto's maar die staan op mijn mobiel en facebook ik weet niet hoe ik die moet delen. Als iemand dat wel kan geef ik mijn facebookpagina wel door.

En Amber onze hond maar die is al een tijdje naar de eeuwige jachtvelden.

Afbeeldingen plaatsen even kijken of het mij lukt.  Ja, onze Zwelgje die helaas niet meer leeft. <3

18 minuten geleden zei Robert Frans:

Het is eigenlijk alsof je een kruis draagt met veel te lange armen, zonder dat je inziet hoe lang die armen precies zijn (en hoe bizar het kruis er wellicht uitziet). Jijzelf hebt dan nog niet zozeer last van het kruis zelf, maar wel mensen die te dichtbij komen en zich tegen de armen stoten.
Ook zorgen die armen er natuurlijk voor dat je niet overal zomaar kan komen, want de meeste wegen zijn gemaakt voor normale kruizen, met normale armen.

Je probeert daarom enige afstand te houden en vindt het heel erg als mensen zich er zo hard tegen stoten, dat ze niet meer met je kunnen of willen omgaan. Niet zelden zonder dat je het zag aankomen, omdat het nu juist zo mooi en goed leek te gaan.
Je wil mensen niet kwetsen, beledigen of afschrikken, je wil ze geen klap geven met dat kruis, maar het gebeurt toch. Hoe je ook je best doet om dat te voorkomen.
Je probeert daarom zo duidelijk mogelijk koers te bepalen, in rechtere lijnen, maar mensen blijken alle kanten op te schieten, zodat ze zich alsnog stoten. En klagen dat jij dan ook wel erg stug, inflexibel bent in je koers.
Je probeert je aan te passen, je in te houden, maar je kunt er nooit op vertrouwen dat je het goed doet. Of je bent zo formeel en afstandelijk dat mensen zich eraan ergeren, of je bent juist net iets te vrij en te onaangepast, waardoor je soms zelfs dingen zegt die je helemaal niet zo wilde zeggen. Of waardoor luchtig bedoelde opmerkingen van jou kant uit ineens heel zwaar worden opgenomen.

Veel mooie dingen zou je willen doen, maar ze zijn voor jou niet weggelegd. En dingen die je misschien wel zou kunnen, vind je niet interessant. En zelfs dingen die ogenschijnlijk heel geschikt zouden lijken, blijken door ingewikkeld mensengedoe toch weer te, ja, ingewikkeld.
Misschien verlang je wel naar het kloosterleven. In stille afzondering een duidelijk bepaald dagritme volgen van gebed, studie en werk, bezig zijn met onderwerpen die jou het meest bijzonder interesseren.
Maar mystieke boeken en ervaringsverhalen over het kloosterleven schrikken je af, omdat ze zo heftig zijn, omdat ze erin peperen dat een klooster een intensieve samenleving in het klein is, zonder vluchtwegen en gebaseerd op versterving, waar je met elkaar op de lip zit.
En in de samenleving kun je je toch al zo moeilijk handhaven. De kerk zelf is zelfs soms al lastig genoeg, als zij ogenschijnlijk duidelijk bepaalde basisprincipes aan de laars lapt, zodat je niet altijd weet waar je nu aan toe bent en het geloven daardoor soms wat eenzaam voelt.
Bovendien zou het minimaal tien jaren volstrekte onzekerheid en vele verbrande schepen opleveren voordat je überhaupt monnik of moniaal wordt, en als je íéts niet kan hebben...

Helemaal jezelf zijn kan eigenlijk nooit. Dat is enkel gegeven aan de écht zware autisten, die zich daar niet meer bewust van zijn. Zalig de onwetenden inderdaad. Het is soms net als met dementie: je kunt het beter volledig zijn dan deels, want in het laatste geval weet je het. En dat doet pijn. Niet altijd, maar toch.
Dus draag je voorzichtig manoevrerend het kruis. Probeer je er in een zo beschermde omgeving het beste ervan te maken en de dingen te doen die je wél kan. Oog voor detail, gevoel voor structuur, een wat strenger geweten, een rotsvaste integriteit, hoe mooi als dat allemaal ineens op zijn plaats valt en je daarin gewaardeerd wordt en zelfs persoonlijke groeit, ook al doe je dan geen betaald werk en werkt je verstrooidheid ook niet altijd mee.
Daar probeer je geluk in te vinden, je navolging van Christus, en gelukkig is het dan ook niet enkel somberheid of wat dan ook. Tevreden zijn met het kleine, dankbaar voor het goede, dat lukt vaak echt wel, maar elke fout dompelt je weer in die somberheid. Dat kruis weer...
Het is daarbij maar te hopen dat het zo mag blijven. Dat je je uitkering mag houden, dat de politiek na vier jaar niet opnieuw gaat bepalen wat je nu weer wel of niet mag of moet doen. Omdat je voor haar nu eenmaal geen hardwerkende, normale Nederlander bent, maar een kostenpost, omdat de zorg te duur wordt en daarom onder het mom van zelfredzaamheid je het maar zelf uit moet zien te zoeken.

Het kruis heeft te lange armen. En sommigen komen daar pas veel later achter. En dan besef je je: het lag al die tijd aan mij. Het pestverleden, de mislukte studies en pogingen tot werk, de ruzies, het onbegrip, het lag aan mij. Ik was de gek, zo denk je, of dat nu redelijk is of niet. Ik was de gek. En ik kom er nooit meer vanaf.

@Robert Frans, ik weet niet wat jouw doorn in het vlees is. Je gaf wel eens aan dat een huwelijk voor jou geen optie was, te moeilijk om met iemand samen te leven. Is het autisme? Jij die zo invoelend en geduldig bent, jij die me liet zien dat God er was en dat ik niet bang hoefde zijn voor twijfel. Jij die zo eerlijk bent dat ik alle trollen vergeet. In de tijd dat ik me zo vervreemd van geloof wist las ik jouw bijdrage als een soort baken in de storm van mijn leven. Ja het kan autisme zijn, wat is het dan fantastisch dat er een forum is waar dat er helemaal niet toe doet. Ik hoef je niet in de ogen te kijken want ik keek in je hart, iets wat soms op een forum veel makkelijker is. Bedankt dat je dat toestaat; bedankt voor je eerlijkheid maar ook bedankt voor je geloof dat laat zien dat liefde de bron is.

3 uur geleden zei Dolce Vita:

Moeilijk he, lezen. Antoon schrijft "in Nod"

Grapje Dolce.

13 minuten geleden zei antoon:

Voor mij is het ook een weg tot contact waarin ik de vrijheid proef om al dan niet aanwezig te zijn, in het algemeen werken met een computer is voor mij geest verruimend, ik denk weleens waar zou ik zijn in een tijdperk zonder computers, het zou voor lotgenoten een van de redenen tot zelfmoord kunnen zijn, voor mij zeker tenminste.

Hoewel ik een digibeet ben, begrijp en ervaar ik gedeeltelijk ook wat jij aangeeft antoon. Ik kan me verdiepen in allerlei onderwerpen zonder dat ik in gezelschap hoef te wezen, wat me soms zoveel moeite kost. Ik denk dat het digitale tijdperk voor veel mensen een uitkomst is, ondanks al het gemopper erop. -En nu bedoel ik niet constant met de mobiel voor je neus in gezelschap-. In tijden dat ik veel rugpijn heb ben ik God dankbaar voor de pc.....en de wetenschap ook natuurlijk.

1 minuut geleden zei Kaasjeskruid:

Vaker dan mensen zonder autisme waag ik te betwijfelen. Maar als ze aanwezig zijn, dan hoor je waarschijnlijk wel veel van ze. Het werkt namelijk isolement doorbrekend terwijl er van direct fysiek contact geen sprake is.

Precies dat!!

Een vraag voor autisten onder ons; -ik weet dat niet alle autisten hetzelfde gedrag vertonen- klopt het dat autisten vaker op fora schrijven, mijn ervaring is dat het klopt. Ik ben geen autist maar feestjes en alle ander soort gezellig heden ben ik vrij snel beu en kruip dan liever voor mijn laptop. Oh ja,  ik heb wel wat angststoornissen.  #ooiteennormaalmensgezienenhoebevielhet#

15 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Autisme is geen stoornis en heeft niets van doen met gedragsproblematiek. Wat wel kan bestaan zijn autisten met een gedragsproblematiek. Het beste maakt men hierin onderscheid. Autisten verwerken informatie anders, maar dat maakt ze zeker niet inferieur tov de mensen zonder autisme. Op het gedrag kan men de autist best aanspreken. Maar niet op het autisme.

Zo beschuldigd men mij vaak van ontwijkend gedrag, en linkt men dit aan oneerlijkheid omdat ik vaak vlak voor me kijk op de grond ipv dat ik de mensen aan kijk. En zodra ik daar op let en mensen ga aankijken beschuldigd men mij van dominantie en uitdagen omdat ik heel gefixeerd jou tot in de details aan het opnemen ben. Heel vaak met als gevolg dat de ander dan juist weer gaat ontwijken en zijn blik afwend. De ander voelt zich dan vaak weer bedreigd door die indringende blik, die voor mij gewoon nodig is om informatie te verkrijgen.

@Kaasjeskruid,

Inderdaad we hebben het hier over iemand die autistisch is en gedragsproblematiek heeft. Lees het bericht maar eens; meer dan 6 jaar moeite. Jammer voor zowel dit kind als voor de andere kinderen. Ook de starheid van ouders en misschien van het onderwijzend personeel, maar dit vreet voor iedereen energie. Energie die gebruikt moet worden om kennis tot je te nemen en over te dragen.

Ik werkte met mensen met verstandelijke beperkingen en een aantal hadden autisme. -Nee, ik zeg niet dat alle autisten verstandelijk beperkt zijn-. Velen zijn super intelligent. Constant duidelijk zijn was wel noodzaak al kan dat niet altijd. Een zwemles die niet doorging zorgde voor grote verwarring.

Inderdaad Dolce Vita, het is niet altijd mogelijk om kinderen met ernstige gedragsproblemen te begeleiden in regulier onderwijs. Dan zullen -zoals in dit geval- andere kinderen te kort komen.

Het meisje heeft begeleiding nodig, natuurlijk!! Maar op een school waar ze dit beter kunnen begeleiden. 

Mooie foto Kaasje!! Je ziet er ontspannen uit. Zwemt tinca tinca weer rond of beland hij/zij in de pan.

Nee, dat dacht ik ook. Iets is pragmatisch wanneer het zich richt op het nut en de bruikbaarheid. Ik ben blij dat je vindt dat niet alles geoorloofd is. 

En beste Kaasje verwacht God oprechtheid,eerlijkheid of is alles geoorloofd.

3 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Ik zie wat de gespeelde muziek met haar doet, maar heb haar geen muziek horen spelen. Voor hetzelfde geld is het een vorm van zelfbeklag.

Misschien!!

Was het ook zelfbeklag toen jij van slag was toen je nicht van de berg viel?  En waar was dat ? Je kunt haar emotie in twijfel trekken maar ik kan dat ook met de jouwe doen.

Beter luisteren;observeren; lichaamstaal kan al muziek op zich zijn. Het zou betekenen dat een doof mens niet van muziek kan genieten.

5 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Die mevrouw brengt voorlopig geen zuivere noten en kan beter in het publiek gaan zitten.

Nee, ze brengt waarschijnlijk geen zuiver noten meer. Maar haar droom kwam uit; één keer meespelen in een groot orkest. Ze heeft een neurologische ziekte en dat emoties dan zó meespelen begrijp ik . Muziek zonder emoties is doods.