Chaim

Dat je totaal geen sjoege van het Hebreeuws en Aramees hebt en de twee talen niet eens van elkaar weet te onderscheiden, was reeds zonneklaar, maar dat je een beruchte christelijke bijbel als bron citeert - huichelachtig genaamd Orthodox Jewish Bible - waar het Nieuwe Testament gewoon in staat als elke christelijke bijbel, waar Jezus de messias wordt genoemd, geschreven is door ene Jezus-volgeling genaamd Phillip Goble en een volledig christelijk boekwerk is dat nergens door de joodse religie wordt erkend, maakt het toch echt lachwekkend (klik). Dat is een correcte vertaling die

Kom dan eens met grammaticale tegenargumenten in plaats van deze ad-hominems. Verklaar dan eens grammaticaal waarom de psalmist expliciet בֵּן gebruikt voor "zoon" in Psalm 2:7 en het volgens jou plots zou veranderen in zo'n ongebruikelijke term hoewel nasj'koe-var geen spreekwoordelijk gezegde was? En waarom zou een Hebreeuwse auteur voordat er Aramees in de rollen/geschriften stond (voorafgaand aan de Babylonische Ballingschap) grammaticaal de voorkeur geven aan בר als een Aramees woord, terwijl בר aantoonbaar in het Hebreeuws "puurheid", "zuiverheid" en geen "zoon" betekent? Noch heb je ver

Heb je reeds tientallen malen gezegd dat de Dode Zeerollen veel ouder zijn dan het christendom en de Hebreeuwse lezing bevestigen. Ook de term עַלְמָה. Bovendien erkennen zelfs kerkvaders het Hebreeuwse woord. Daarnaast heeft evenmin de Septuagint het over "kus de zoon".

Als het christelijke Testament spreekt over iemand die uit een maagd wordt geboren, dan is het theologisch nou eenmaal logisch een passage waar in het Hebreeuws gewoon over een jonge vrouw wordt gesproken, grammaticaal incorrect te vertalen ten gunste van een theologisch issue. Indien het christelijke Testament spreekt over Gods eniggeboren Zoon als messias, dan is het theologisch nou eenmaal logisch de passage te vertalen als "de Zoon". Bijbelwetenschappelijk en tekstkritisch is het echter redelijker de Hebreeuwse tekst en de context te volgen.

Dat is - net als die zogenaamde "maagd" uit Jesaja - voornamelijk een heikel punt voor christelijke vertalers gezien de theologische lading die het woord "zoon" meebrengt. De joodse vertaling volgt gewoon de Hebreeuwse tekst uit de Hebreeuwse pslamen in plaats van het woord in het Aramees te begrijpen vanwege redenen die we hierboven bediscussiëren.

Ben je aan het trollen, of ben je werkelijk zo ongeïnformeerd? Dani'el is een grotendeels Aramees boek waar het woord in de s'michoet staat, hetgeen je zou hebben herkend door de noen-sofiet in plaats van de mem-sofiet, bovendien contextueel bepaald moet worden gelezen, terwijl psalmen een Hebreeuws boek is waar het woord niet in de s'michoet staat en niet bepaald is. In het Hebreeuws betekent בַ֥ר "zuiverheid", "puurheid". Vervolgens heb je nog te maken met het feit dat de alef eraf is gelaten is - בר in plaats van ברא - terwijl het niet verbonden in de s'michoet is, maar het desondanks "de z

Exact. De discussie ging over de frase נשקו-בר en met name over de term בר. Nu je door de mand bent gevallen en helder is dat je noch de Hebreeuwse, noch de Aramese taal kunt lezen en zelfs niet eens van elkaar kunt onderscheiden, verschuif je de discussie naar de betekenis van de psalm, hetgeen een geheel andere discussie is. Geef eerst maar eens een inhoudellijk antwoord op de issues waarover we het hadden aangaande נשקו-בר: 1) Zou je grammaticaal kunnen verklaren waarom de alef eraf is gelaten is (בר in plaats van ברא) terwijl het niet verbonden in de s'michoet is, maar het desondanks

De discussie ging over de frase נשקו-בר en met name over de term בר. Nu je door de mand bent gevallen en helder is dat je noch de Hebreeuwse, noch de Aramese taal kunt lezen en zelfs niet eens van elkaar kunt onderscheiden, verschuif je de discussie naar de betekenis van de psalm, hetgeen een geheel andere discussie is. Geef eerst maar eens een inhoudellijk antwoord op de issues waarover we het hadden aangaande נשקו-בר: 1) Zou je grammaticaal kunnen verklaren waarom de alef eraf is gelaten is (בר in plaats van ברא) terwijl het niet verbonden in de s'michoet is, maar het desondanks "de zoo

Als het je aan kennis ontbreekt een discussie te winnen, is dit blijkbaar de verdediging. Schrijf je dit ook onder examens die je te moeilijk vindt?

Uiteraard. En ik heb ze eveneens hardgemaakt. Als zelfs de noen sofiet in plaats van de mem sofiet uit בַר־אֱלָהִֽין je niet een lichtje laat branden en het feit dat je niet eens in de gaten had dat alle termen die bepaald waren uit je eigen citaten, voortkwamen uit het feit dat ze in de s'michoet verbonden waren, betekent overduidelijk dat je de Aramese en Hebreeuwse taal niet kunt lezen of zelfs maar onderscheiden.

Haha, het tegengestelde: je citeert het Aramese בר (= een zoon) om het Hebreeuwse בר (= zuiverheid, puurheid) te vertalen. Zelfs de noen sofiet in plaats van de mem sofiet uit בַר־אֱלָהִֽין liet bij jou geen lichtje branden omdat het overduidelijk is dat je de Aramese en Hebreeuwse taal niet kunt lezen en onderscheiden. Noch had je in de gaten dat alle termen die bepaald waren uit je eigen citaten, voortkwamen uit het feit dat ze in de s'michoet verbonden waren. Evenmin ben je in staat gebleken grammaticaal in te gaan op de reden waarom de alef eraf is gelaten is (בר in plaats van ברא) terwijl

Je bent slechts aan het trollen, hebt de klok niet eens horen luiden, laat staan dat je weet waar de klepel hangt. Ik heb geen Google nodig aangezien ik de T'NaCH gewoon in de brontaal lees en alles verraadt dat jij dat niet doet. Al je linkjes bevestigen helder m'n punt: בַּר als zijn "zoon" is Aramees, Dani'el is een grotendeels Aramees boek, terwijl Pslamen een Hebreeuws boek is (en in het Hebreeuws betekent בַּר "puurheid", "zuiverheid"). Eveneens tonen je linkjes duidelijk dat בַּר in het Aramees een zoon (zoon) betekent en doorgaans pas de zoon als het verbonden staat in de s'michoet zo

Je hebt nergens aangetoond dat het in Psalm 2:12 "zoon" zou betekenen, noch kom je met argumenten, maar zegt simpel dat het daar "zoon" betekent omdat je dat hebt gezegd. Nogmaals, de argumenten die tegen deze lezing spreken, zijn dat בר een Aramees woord is terwijl het boek van de Psalmen Hebreeuws is. In het Hebreeuws betekent bar "puurheid", "zuiverheid" en geen "zoon". Ook Aquila vertaalt καταφιλήσατε ἐκλεκτῶς (“kus puur”), eveneens Symmachus vertaalt προσκυνήσατε καθαρῶς (aanbid puur), ook Hiëronymus refereert naar puurheid, eveneens de Septuagint (δράξασθε παιδείας), ook de Targoemiem en

Dat was de passage waar we het over hadden in een boek dat in het Hebreeuws is geschreven en waarin bar "zuiverheid" of "puurheid" betekent in het Hebreeuws. Zou je dus eindelijk een Bijbelcitaat kon geven waar het niet bezittelijk is.

Jawel, daarom vroeg ik of je een Bijbelcitaat kon geven waar het niet bezittelijk is.

Nee, het woord bar is Aramees en niet Hebreeuws. Veel later. De wetenschappelijke consensus is dat de samenstelling na de Babylonische ballingschap tot stand kwam. Sommige spreuken die reeds in omloop waren, werden aangepast en uitgebreid met eigen spreuken. "Ook correct"? Heb je wel eens begrepen wat ik geschreven heb? Het woord is bezittelijk. Zou je me een passage kunnen geven waar het woord niet bezittelijk is? En niet alleen dat, maar eveneens de Septuagint spreekt de "zoon"-versie tegen.

Dit verraadt reeds dat je er geen kaas van hebt gegeten. Nee dus. Als gezegd, is bar geen Hebreeuws woord, maar een Aramees woord voor "zoon van ..." en past niet goed in dit Hebreeuwse boek, in tegenstelling tot de Hebreeuwse betekenis die door de joodse vertaling correct wordt gehanteerd. Daarnaast schiet je jezelf nogmaals in de voeten door Spreuken te citeren dat nogal wat Aramismen en woorden afgeleid uit het Ugaritisch en Fenicisch heeft zoals אָמוֹן (in plaats van אָמַן), לוֺעָא, אֲלַף, חֲרַךְ, etc - en waar het Aramese woord bovendien correct in de bezittelijke vorm staat: בְּ֭רִי (zoo

De Dode zeerollen bevestigen de nauwkeurigheid van de Hebreeuwse teksten. Kerkvaders als Origenes en Hiëronymus vochten de verchristelijkte Griekste versies daarentegen reeds aan en zeiden zelfs liever teksten van de joden te hebben. Maar het leuke is dat eveneens de LXX met de Hebreeuwse versie overeenkomt: δράξασθε παιδείας μήποτε ὀργισθῇ κύριος καὶ ἀπολεῗσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας ὅταν ἐκκαυθῇ ἐν τάχει ὁ θυμὸς αὐτοῦ μακάριοι πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾽ αὐτῷ -- "accepteer correctie" en niet "kus de zoon".

Jemig, snap je dan werkelijk zo weinig? Bar (בר en NIET בְּנִ֥י) is Aramees voor "zoon van" en ben is Hebreeuws voor "zoon" en "zoon van". De Hebreeuwse verbuiging van "mijn zoon" is ben sjellie of b'nie (בני). Twee geheel verschillende combinaties. De psalm - en het gehele boek trouwens - is in het Hebreeuws geschreven.

De combinatie waarmee "Kus de Zoon" is vertaald – נשקו-בר (nasjkoe var) – heeft verschillende mogelijkheden, zoals "bewapen jezelf [met] zuiverheid", of ”wens reinheid”, etc., maar betekent het eveneens "Kus de Zoon"? נשקו-בר (nasjkoe var) bestaat uit twee termen: het werkwoord נשקו (nasjkoe) en het zelfstandig naamwoord בר (var). Het werkwoord is de tweede persoon meervoud van נשק (nasjak), wat tientallen malen in de T'NaCH op verschillende manieren wordt toegepast. De meest voorkomende toepassing is "kussen", zie bijvoorbeeld Genesis 27:27: Een andere toepassing is "zich bewapen

Ignorance is bliss.

Inderdaad 😀

Het is een masjal (spotlied) tegen de koning van Babylon die toedertijd de Joden onderdrukte (wellicht Belshazzar of Sargon II - de Koning van Assyrië - die de "Koning van Babylon" genoemd werd omdat hij van 710-707 vGT in Babylon regeerde zoals de Cyprus Stela, II. 21-22 laat zien).

Door een passage over een koning uit de context te citeren. Nergns staat dat haSatan een gevallen engel is, terwijl het overduidelijk is dat JHWH en haSatan aan dezelfde zijde opereren. Wat de christenen ervan hebben gemaakt, staat niet in de T'NaCH.

HaSatan is geweldig. In de T'NaCH is hij niet de gevallen engel die hij in het christendom is, maar een van God's zonen. Hij is de aanklager en tegenstander van de mens die hem obstakels op de weg moet leggen. Job was rechtvaardig, maar de aanklager had gelijk en God stond toe dat het werd aangetoond. In het Boek Job was het letterlijk God aan wie Jobs lijden werd toegeschreven en die hem alles afpakte en het was haSatan die deze taak uitvoerde.