Hendrik-NG

Ik zal niet snel zeggen dat dat "kwaad" me een essentieel onderdeel lijkt van een schepping die door God "goed" genoemd wordt. Maar eerder dat een (huidige) wereld waarin ook dat "kwaad" tot uiting komt nu eenmaal "een schuitje is waar we momenteel met zijn allen in zitten". Dat het "de zure appel is waar we allemaal doorheen moeten bijten". Maar dan heb ik het eerder over een "plan B", wég uit deze "tussentijd", dan over het "oorspronkelijke Masterplan". NB: ik zou zeggen dat ook in dit universum dat begrip "echte liefde" zo is gedefinieerd dat het het "elkaar kwaad doen fysiek of spiritue

Ik denk dat Genesis een duidelijke scheidslijn trekt: tussen een tijd voor en een tijd na het moment dat er gezegd kon worden "jullie zijn nu als goden/God, kennende goed en kwaad"... Op het moment dat die mens dat besefte, was HIJ, en niet God "de schepper van de bijl"... Was hij ten volle verantwoordelijk (te houden) voor de eigen daden... Dat "als goden zijn" was echt niet zo glansrijk als de slang eerder voorspiegelde...

Ik denk dat er zeer weinig mensen bestaan bij wie de gewetensfunctie volledig afwezig is. Alle anderen worden sowieso geacht om een keuze te kunnen maken tussen "goed" en "kwaad"... Maar ik ben het zeker met je eens dat het niet iedereen even makkelijk wordt gemaakt in het leven... Terugkomend op de "psychopaat": die zou ik niet willen zien als een excuus om zelf dan ook maar "volledig los te gaan". Maar eerder als een "spiegel" die ons laat zien hoe belangrijk eigenlijk die gewetensfunctie van ons is. Een iets minder technisch voorbeeld: de bijl is een nuttig gebruiksvoorwerp, en een van

Is dat wel zo? Is God als Schepper van de vrije wil en het conceptuele bestaan van kwaad niet mede-verantwoordelijk voor al deze ellende? Als we ons volgens de christelijke theologie niet kunnen redden, kunnen we ons zelf dan wel verantwoordelijk houden voor de ellende? Als je de discussie over dit onderwerp te sterk toespitst op het beeld van een "schuld die we terug te betalen hebben", dan zou je een grond voor twijfel kunnen hebben. Maar: hoe "bijbels" dat beeld ook is, ik denk dat het maar één van de aspecten is van hetgeen het begrip "zonde" (en "vrijheid") in houdt... Als je dat beg

Ik bedoel in ieder geval niet dat we als onvolmaakt mens Gods goedheid kunnen verdienen. Wij verdienen de dood en God is ons niets schuldig. Het is genade of onverdiende goedheid dat God ons door Jezus eeuwig leven aanbiedt. In de Bijbel lezen we dat God onwetendheid voorbij ziet. Zie Hand.17:30. Maar door kennis van Gods Woord, weten we wat God van ons verlangt. Door onze zondigheid, zullen we van tijd tot tijd de plank misslaan. God vraagt van ons dat we onze zonden belijden en "tot bekering komen". Zo kunnen we ook laten zien dat we waardering hebben voor Gods gave. Het zou echt zonde z

Ach. Al zou de OP een "trollige voorzet" zijn (de term "in een schoon hartje" wekte wat argwaan in me op...), dan nog kan er een goed gesprek ontstaan... Toch?

Ik vrees dat het nog een graadje ingewikkelder ligt dan dit... Je hangt (zo lees ik het tenminste) hier Gods genade op aan de voorwaarde dat een persoon zich eerst bekeert, zich op God richt en Hem niet (meer) wil kwetsen... Maar: de tragiek en gebrokenheid van de mens zie ik nu juist op dit punt, dat deze juist ook degene van wie hij (zij) het meeste houdt maar al te vaak op de ziel trapt... In ieder geval: als ik heel eerlijk naar mezelf kijk, dan bezondig ik me daar al te vaak aan. En dat is echt geen "pure onwil"... Paulus zegt het mooi: Ik ontdek in mij de wetmatigheid dat het kwade zi

Dat is inderdaad wat er staat in Spreuken 28:13: "Wie zijn overtredingen bedekt, zal geen succes hebben. Maar wie ze belijdt en laat, zal barmhartigheid worden betoont". Dus alleen door zonde te belijden, kunnen we God met een goed geweten aanbidden. Dat zal ons dan ook rust geven. Een mooi voorbeeld ervan lees je in Psalm 32. Voordat David zijn zonde had beleden, voelde hij zich heel beroerd. Maar toen hij zijn zonde had beleden en begreep dat hij vergeving had ontvangen, voelde hij zich enorm opgelucht. Maar: hoe komt die persoon nu tot het besef dat er zonden zijn die beleden moeten wor

"Wat ik 1 van de lastigste punten van het christelijk geloof vind is de kloof tussen emotie en ratio. De uitdaging voor een christen ligt in het rationeel aannemen van een andere onzichtbare) werkelijkheid." Ik zie zelf de uitdaging vooral in het emotioneel aannemen van een andere (onzichtbare) werkelijkheid... In "oude mens/nieuwe mens termen": het christendom daagt de mens uit om allereerst te accepteren dat er een "ideaal zelf" bestaat (deel van die "onzichtbare werkelijkheid"): "wees onverdeeld goed, zoals je hemelse Vader onverdeeld goed is - Mat 5:48". Om vervolgens te accepteren dat j

Het woord "dreigement" heeft een te negatieve lading als er slechts sprake zou zijn van een "waarschuwing". Als men enkel waarschuwt: "Let op: in het geval A is het gevolg altijd B". (ALS je met je vingers een hete kachel aanraakt DAN doet je dat zeer, etc)... Bij het woord "dreigement" hoort eerder een definitie/betekenis als: "een alleen nog uitgesproken bestraffende behandeling". Iemand die waarschuwt voor de hete kachel straft niet... Ook dat "sowieso dreigement" is dus te kort door de bocht... Bij dat woord "twijfelen" (vertwijfeling) moet ik eerder denken aan wat Kierkegaard daarover

ad 1: a) "Zo Vader, zo Zoon", denk ik daarbij het "dragen"/"opheffen"/lichter maken van de last: "Mijn juk is licht" (zie vorige post) c) zie vers 8: "Ik geef inzicht en wijs de weg die je moet gaan. Ik geef raad, op jou rust mijn oog. (Wees niet als paarden of ezels, zonder onderscheidingsvermogen, die met bit en toom worden bedwongen...)" - ik moet daarbij sterk denken aan NT-teksten die gaan over het "als een Herder zijn voor Israël", de manier waarop God zijn volk leiding wil geven (Mat 9:36 e.v., Joh 10) ad 2: het advies over "de weg" gaat al voor de misstap uit - en het "op jou r

Ik ben dat 5e vers nog eens verder aan het uitpluizen. De NBV vertaalt het laatste deel van dat vers als: "...en u vergaf mij mijn zonde, mijn schuld". Maar b.v. de King James (en ook de JPS1917) vertaalt dit met: "Thou forgavest the iniquity of my sin" (Statenvertaling: "Gij vergaaft de ongerechtigheid mijner zonde") En dat is, wat er volgens mij en voor zover ik dat met mijn (erg) beperkte kennis van het Hebreeuws kan beoordelen, staat. God "doet iets" met de "avon" van mijn "chatta". (zie: http://biblehub.com/interlinear/psalms/32-5.htm). En er staat "avon" en niet "avon-i" (waarbij he

Een "masjaal" van David (= leerdicht, parabel, gelijkenis, onderwijzing) Welzalig (LXX: μακάÏιος; als in Mat 5:3 e.v.: "Zalig wie...", "God ontsteekt een vuur van volmaakt geluk in hem van wie...") is hij van wie de overtreding is vergeven (LXX: αφεθησαν; "weggezonden", "losgelaten, "achtergelaten", "kwijtgescholden"...) Die zonden zijn weg, van de persoon afgevallen en bedekt geraakt "onder het stof van de tijd": verdwenen, er wordt niet meer aan gedacht... Opgeheven, opgelost... Ik vind het een prachtig stuk poëzie, dat ons op een heel treffende manier probeert duidelijk

Worst zal het me zijn! En waar zojuist "Feyenoord" werd gezegd, werd natuurlijk "Ajax" bedoeld... Alle dagen zon of ons heerlijke afwisselende klimaat?

Het boeit mij in zoverre dat het me steekt als mensen de kerk verlaten... En dan heb ik het niet zozeer over de GKV of de NGK of welk kerkverband ook. Maar over de plek waar niet jij bent (lees: ikzelf ben), maar waar je medebroeders en -zusters in Christus zijn... Je verlaat dat huis niet om in een of andere schuur te gaan zitten... Maar misschien ben ik nu te streng voor Jochem... Ik ben God dankbaar voor heel veel zaken die Hij via hem heeft uitgewerkt... Ik stel me maar voor dat hij nog steeds ergens in een hoekje van het café wat zit te mokken, en hij op een of ander moment weer aanschu

Rap... Hoor nu juist een Duitstalige "rap" voorbij komen van "Gute-Nacht-Freunde"-Reinhard Mey, op zijn CD "Einhandsegler". Grappig... (zijn poging, bedoel ik...) Duitsland of Frankrijk?

Yep...

Whats'n'App???! Nee: gewoon telefoon, natuurlijk!! Zwarte Piet of Zwartepieten?

Ook binnen de NGK had/heeft hij volgens mij zijn invloed... Misschien loop ik nog eens langs dat schuurtje om hem te begroeten en samen een pintje te vatten. Of ik loop weer eens een stukje met hem op als we "Gaan in het spoor van het Oude Testament"...

Dat Israël in de Tenach "zoon van God" wordt genoemd, is niet zo moeilijk aan te tonen: Je schrijft "Alles 'draait' om de zoon van God...!!" om vervolgens te gaan bewijzen dat Israel de zoon van God is Volgens mij bedoelde je met de zoon van God toch expliciet Jezus. Dat heb je dan mis... Maar ik had het dan ook over "een overeenkomst én een verschil". De overeenkomst is "het bestaan van een rol voor de zoon van God" en het verschil het antwoord op de vraag wie of wat die "zoon" dan is. Het OT lijkt daar een eenduidig antwoord op te geven (maar...); het NT stelt: "'de Judeeër' vere

Het begrip "erfzonde" is een afgeleid begrip, een theologisch begrip. "Voor Augustinus" komt het (als begrip!) niet voor (en het begrip wordt dan ook niet letterlijk in het NT gebruikt!). Voor het "juiste" begrip (ook) van die andere items in je lijstje doet men er goed aan om de mening niet enkel op het NT te baseren, maar ook op de Tenach. Ik heb het over de verschillen tussen Tenach en N.T. en jou tegenargument is dat erfzonde niet letterlijk erin staat... Maar Romeinen 5:12 leert toch wel degelijk erfzonde? Nee... Daar staat dat er een moment in de tijd was dat de zonde voor het ee

Het begrip "erfzonde" is een afgeleid begrip, een theologisch begrip. "Voor Augustinus" komt het (als begrip!) niet voor (en het begrip wordt dan ook niet letterlijk in het NT gebruikt!). Voor het "juiste" begrip (ook) van die andere items in je lijstje doet men er goed aan om de mening niet enkel op het NT te baseren, maar ook op de Tenach. Eerder schreef je al iets dat er op neer kwam dat dat NT "zwaar leunt op het OT", en dat klopt ook gewoon. Met die wetenschap in je achterhoofd is het dan vervolgens niet wijs om dat NT uit te spelen tegen dat OT: men moet ze wel in samenhang blijven lez

kun je dit aantonen in de Tenach?! Dat Israël in de Tenach "zoon van God" wordt genoemd, is niet zo moeilijk aan te tonen: Dat God iets bijzonders met die zoon voor ogen heeft ook niet: En waar hier nog niet zo expliciet vermeld staat dat Israël dat (een koninkrijk van priesters) zal zijn met het oog op de wereld - maar: waarom wordt daar dan het woord "priesters" gebruikt?? - wordt dat bij de Profeten veel duidelijker, als daar "Messiaanse vergezichten" worden geschilderd: God heeft, via zijn zoon, een redding voor ogen die "tot aan de einden der aarde reikt".Maar bij die profeten

Ik denk niet dat we hier een spelletje "welles-nietes, ja-nee" moeten gaan spelen. Daarom: direct een overeenkomst èn verschil tegelijk: "Alles 'draait' om de zoon van God...!!"

Dat onderschrijf ik ook niet. Maar dat er een duidelijk verschil is tussen Joods vs Hellenistisch lijkt me wel een algemeen geaccepteerd feit. En dat er verschillen zijn over eschatologie, 'wat na de dood' etc ook. Lijken me wel cruciale verschillen toch? Dat Griekse "Jezusvolgelingen" indertijd een Hellenistisch stempel op "het christendom" hebben gedrukt zal ik niet ontkennen. En dat ze (van oorsprong Joodse!) NT-geschriften hebben uitgelegd vanuit hun eigen Griekse achtergrond ook niet. Maar de laatste jaren wordt (m.i. terecht) meer en meer dat Joodse karakter van het NT benadrukt in co