Hendrik-NG

Nee. Niet het moment van schrijven dicteert hier het tempus... Een schrijver kan prima, terugkijkend naar het verleden, schrijven over een tegenwoordige tijd die in dat verleden ligt... Voorbeeldje: Schrijver: "Ik ga jullie het verhaal vertellen van X. X is op dit moment 80 jaar en heeft in zijn lange leven veel bijzonders meegemaakt. Zijn verhaal begint pas goed op de dag dat X 30 jaar wordt. Hij wordt wakker, staat op en loopt de trap af. Op dat moment gaat de deurbel... etc" Dit alles staat beschreven in een tegenwoordige tijd, maar speelt toch echt in een verleden. En het zijn hier de bi

Nee. Al op dit punt zit het net even anders. Ook in het Engels ontbreekt ontbreekt hier in de bijzin het werkwoord ("which also in Christ Jesus"). Het is een letterlijke weergave van het Grieks. Zoals ik je al had laten zien: Engels - Grieks - fonetisch - Nederlands: which - ὃ - ho - welke also - καὶ - kai - ook in - á¼Î½ - en - in Christ - ΧÏιστῷ - Christooi - Christus Jesus - Ἰησοῦ - Jesou - Jezus En om er een correct lopende zin van te maken zet men daar in het Engels en Nederlands een werkwoord bij... Maar niet noodzakelijkerwijs een werkwoord in de tegenwoordi

Nee, Bonjour. Daar gaat het jou niet om. En dat is toch iets heel anders... En voor de rest toon je met je reactie opnieuw aan dat je "de wereld om je heen" via "observaties" probeert in te delen in "waar/niet waar/onbekend". Dat is blijkbaar je eigen "weg door het leven"... En intussen neem ik mijn vrijheid om "de wereld om me heen" ook in andere categorieën in te delen rond dat begrip "waar": "meer of minder waar-devol", "meer of minder geloof-waar-dig", etc... Maar niet per se altijd langs de indeling "waar/niet waar/onbekend". Daar hoef je mij echt niet in te volgen (en dat ga je vast

Bonjour, ik heb het idee dat een verschil in "uitgangspunt" ons parten speelt. Ik zeg het nu even heel "zwart-wit", dus neem me dat niet kwalijk, en zeker niet als ik je daarmee tekort zou doen...! Maar het lijkt er op dat jij in het leven zo veel mogelijk zaken wil "wegstrepen" die niet "objectiveerbaar" (en voor jou dus "niet waar") zijn... Wat niet "waar" is, is niet van belang... Terwijl ik van zo veel mogelijk zaken "de waarde" probeer in te schatten... Ik streep iets niet als "onwaar" weg als ik er een waarde in vind... Ook al is dat handelen misschien hartstikke "subjectief"... Dat

Zucht.... Kijk eens naar die "wolk van betekenissen": http://synoniemen.net/grafisch.php?zoekterm=waar Wat jij doet is er één uit de set prikken en dat plakken in een term "waar geloof", met de suggestie dat "iedere sukkel kan vatten wat je er mee bedoelt". En wat ik probeer te doen is je duidelijk te maken dat je daarmee "de werkelijkheid" geweld aan het aandoen bent... Natuurlijk weet ik wel dat je met je opmerkingen duidelijk probeert te maken dat je op grond van de inhoud van een religie nooit kan achterhalen of de zaken die beschreven staan ook echt precies en objectiveerbaar zo zij

Halleluja. Dat is inderdaad de kern Hendrik. Jij zegt het hier. Dat is nu precies de kern van alle woorden hierboven. Wat de mens in het hart heeft aangenomen, dat kan de mens niet meer loslaten. Dat is onmogelijk omdat de mens het verbindt met God. Ook het gouden kalf was niet om God te dwarsbomen, maar om God weer te kunnen lofprijzen, nadat het volk zo verdrietig was geworden van Gods wegblijven... Wacht even... Wat bedoel je hier precies? Je zegt "Wat de mens in het hart heeft aangenomen, dat kan de mens niet meer loslaten", en lijkt dat hier in "negatieve zin" te bedoelen: als "dat wat

Wat is daar mis mee??

Jij noemt het een "opwerpen van rookgordijnen", ik noem het "kritische vragen stellen bedoeld om een kwestie helder te krijgen". En waarom doe ik dat? Omdat ik zie gebeuren dat "men" zaken aan het versimpelen is. En door het weglaten van een deel van de "waarheid" de "héle waarheid" geweld aan het aandoen is (want: "een halve waarheid is al snel een onwaarheid"). Neem nu je definitie van "een waar geloof": Een waar geloof beschrijft een god op accurate wijze en zorgt voor leefregels die die god voor ons noodzakelijk vindt. Op het eerste gezicht is het een best aardige poging om tot een def

en waarom is de heilige geest van mij een karikatuur? Gaan christenen er dan niet prat op de HG te hebben, terwijl die hele HG zo onzichtbaar is als kaboutertjes en elfjes? Waarschijnlijk denken mensen als ze goede mensen zien (vooral als ze christen zijn uiteraard) dat de HG er mee te maken heeft en dus is de HG zichtbaar. Maar na mijn idee maakt men eerst de mens zo slecht mogelijk en als de mens een glimpje goedheid laat zien komt dit door de HG. Terwijl men ook kan zeggen dat de mensen zowel slechte als goede dingen kan doen, en dan is het probleem ook opgelost. Nope... Je schetst "de ge

Dat is alles, in de zin van: dit is de kernboodschap van je betoog? En is de vertaalslag dan misschien "Die Statenvertaling en die KJB waren de eerstelingen van een "herlevend christendom in de tijd van de Reformatie", en wellicht daarmee "geheiligd en zuiver"? Of: omdat ze eersteling waren, naar vermogen, "heilig en zuiver voortgebracht"?? Nu valt er over die "eerstelingen" wel wat te zeggen. En dat doet Mozes ook: Met het apart houden van die eerstelingen erkende men dat God het was die zijn gaven had gegeven: men nuttigde die eerstelingen niet thuis, maar "voor het aangezicht van JHWH"

Broer Konijn: hoe zou jij nu je visie kort en bondig samenvatten? Want ik kan dat wel proberen te doen, maar dan sla ik de plank vast mis...!

Voor jou is "een boek of vele boeken" einde discussie. Bij een ander leg je het verwijt neer dat "de Geest" einde discussie is (karikatuur, trouwens...) Waarin verschil je dan van "die ander"?? "Boek" of "Geest": met beiden valt immers niet meer te praten??!!

Dat is: als je de Nieuwe Wereldvertaling volgt, die een scherpe tegenstelling aanbrengt tussen de opmerking van de vrouw, en die van Jezus. Alsof Hij haar terecht wees... Dan gaat het van: Kijk je naar de Griekse grondtekst (http://biblehub.com/interlinear/luke/11.htm), dan zie je dat het kantelpunt niet zozeer ligt bij het voegwoordje "δὲ" (maar, echter), maar bij het woord "Μενοῦν" (stellig, zeker). En dan lees ik hier eigenlijk helemaal niet iets "streng corrigerends", maar een grappige kwinkslag van Jezus. Een (dubbelzinnige!) opmerking met een knipoog: 11:27 Tijdens zijn t

Je kan je afvragen of halve waarheden wel waarheden zijn... Jezus leerde wel iets méér over "geluk". Onder andere: Gelukkig die arm van geest zijn, want hun behoort het koninkrijk der hemelen. Gelukkig die verdriet hebben, want zij zullen getroost worden. Gelukkig die zachtmoedig zijn, want zij zullen het land erven. Gelukkig die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden. Gelukkig die barmhartig zijn, want zij zullen barmhartigheid ondervinden. Gelukkig die zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien. Gelukkig die vrede brengen, want zij zullen kindere

you made my day

"Het standpunt" van Broer Konijn vertaal ik als "als je maar strak vast houdt aan die ene betrouwbare Bijbel(vertaling) en de belijdenisgeschriften, dan raak je niet verzeild in geloofstwijfel". (= mijn interpretatie van zijn opmerking: "Maar het gevaar is er vooral in gelegen dat wat je in geloof hebt aangenomen als Waarheid van God, in een latere instantie niet meer open staat voor overweging": "dat wat je in geloof hebt aangenomen als Waarheid van God" is dan: "als je maar strak vast houdt aan die ene betrouwbare Bijbel(vertaling) en de belijdenisgeschriften"). Dat "strakke vasthouden" is

Nee. Daar lijkt het op. Klaar dan.

Ah... Jij bent ook zo iemand die de Apocalyps als een "spoorboekje" wil lezen? Ik geloof niet dat IS zich nu zo direct bedient van allegorieën, is het wel? Sterker nog... Ik zie dus niet 1-2-3 in wat zij met het boek Openbaring te maken hebben... Ik lees dat boek eigenlijk heel anders... Uit "eigen werk": ergo: met een beetje goede wil kan je best andere boodschappen destilleren uit dat boek. Maar als je ergens per se brandhout van wil maken, dan vind je daar altijd een aanleiding voor... Dat is helemaal niet moeilijk.

Niet eens heel l.llig bedoeld hoor, maar ik heb wel eens de indruk dat vooral degenen die zich hier op dit forum presenteren als "hardcore atheïst" heel erg "binair" zijn... Ik kan me blijven uitleggen dat het leven méér is dan een set enen en nullen...!! Dan zeg ik er maar bij: voor mij (en - halleluja!! - gelukkig velen met mij) méér is dan... Jij blijkbaar niet. Ik wel degelijk... Zie verder ook weer de opmerkingen van MN...

Maar maakt de inhoud dat je een religie voor waar aanneemt? Is dat niet net zoiets als zeggen: Ik vind het zo mooi dat de oma van Roodkapje heel uit de wolf komt, dat dit verhaal wel echt gebeurd moet zijn. Waarom zou je de term "waar" inperken tot de betekenis "echt gebeurd"?? "Waar" kan ook iets anders betekenen dan "strokend met systematisch verkregen en geordende objectieve menselijke kennis"... Zie verder mijn opmerkingen aan Hitchens: Geen antwoord op de vraag. Ik ben het eens met MN dat de vraag "on-logisch" is. Want als je niet kan "weten" wat het juiste geloof is, dan kan je dat

Alleen leert die Heilige Schrift ons niet dat "de Heilige Schrift" dat fundament is, die rots, dat fundament waarop we kunnen bouwen. Het is Christus, die dat Fundament is (1 Cor 3:11: Christus, niet "de woorden van Christus" o.i.d.), en zijn woorden - nee: vooral het "doen" van die woorden een rots onder ons menselijk bouwen... Vertalingen zijn "God-geleid mensenwerk", maar wie een vertaling verkiest boven Gods leiding in zijn/haar leven, die moet uitkijken dat zijn werk niet ook vooral mensenwerk blijkt te zijn... Ik heb dus grote moeite met de suggestie van de TS dat "de KJB (of welke

Maar wat nu als het in het leven nu eenmaal zo is dat we te maken krijgen met "moeite en geestelijke strijd"? Je kan die "strijd" niet voorkomen door "Openbaring en uitleg ervan" volledig "in beton te gieten", alsof men een "waarheid" waar men eenmaal consensus over heeft bereikt (of: "dat wat je in geloof hebt aangenomen als Waarheid van God") nooit kan/mag/moet heroverwegen... Een "andere tijd" stelt mensen voor "andere vragen" (en dan kan je echt niet al te makkelijk een Prediker gaan naspreken dat er "nooit iets nieuws onder de zon" is!) en nieuwe vragen vragen om een heroverweging van "O

Jij weet het niet en niemand buiten God weet het hoe de vork aan de steel zit. En Hij verklaart dat dood zijn betekent dat de mens niet meer bestaat, zich van niets meer bewust is en in feite geen mens meer is. Met je eerste zin ben ik het volledig eens. Maar bij je tweede bewering bekruipt met het ernstige vermoeden dat ik het daar totaal niet mee eens kan zijn... Omdat Jezus ons leert dat een mens ook na zijn dood voor God nog bestaat en dus in feite niet opgehouden is om mens te zijn. En voor wat betreft dat "zich van niets meer bewust zijn": Hij wekte in ieder geval de suggestie dat dit

Mee eens: dat is een valkuil. Met de kanttekening dat de Koran het Jodendom en Christendom becommentarieert (leert hoe christenen de Drie-eenheid zouden zien, etc) - zodat een "neutraal vertellen hoe de eigen religie in elkaar steekt" al snel bemoeilijkt wordt... In ieder geval: de islam is een religie die meent iets te moeten zeggen over een religie die eerder is ontstaan... Overigens heeft de discussie tussen Jodendom en Christendom ook die trekken: ook het NT geeft een commentaar op/verwerking van een voorgaande geschiedenis (op de Tenach). En lees je dat NT niet als "mede ook het resultaa

De vraag van de topicstarter is helder: "Maar hoe weet je nu zeker dat het christendom het juiste geloof is? Wie kan mijn helpen?" Het gaat hem om "geloofs(on)zekerheid". Dan kan je er tig meningen tegenaan gooien over "hoe waar je eigen en dus hoe onwaar andermans" religie is, maar dan gaat het precies om de particuliere meningen waarover de TS zei: Het enige dat jij hier doet is precies hetgeen de TS al voorspelde: vraag het een moslim, en hij/zij zal aanvoeren dat hij/zij "de waarheid in pacht" heeft... Maar dat was de hulpvraag dus niet... En dus gaat een simpelweg "preken van je eige