Hendrik-NG

Tuurlijk maakt het voor het vertrouwen uit. Men kent die onbekende Johannes toch immers niet. Ken jij de twaalf apostelen dan persoonlijk? Of Paulus? Of de vier evangelisten? Jesaja? Mozes? etc etc etc... Die Apokalyps is inderdaad door "Johannes" opgeschreven, want dat staat in de Apokalyps...

Ik zou vermoeden dat hier ook het al in de Renaissance "geboren" ideaal meespeelde om "terug te gaan naar de bronnen" - mede "ter controle van de eigen Traditie" gezien de "ontstane gezagscrisis binnen de Kerk" - en men besefte dat ook de Septuaginta een vertaling was - een joodse vertaling (de "brief van Aristeas" kende men toen ook al...): waarom dan niet meteen dat OT vertalen vanuit de "oorspronkelijke" grondteksten?? Waarbij men dan wel op het spoor moest komen van het verschil in canon tussen LXX en MT...

Dus in de concilie van Antiochië waar de inhoud van de bijbel is bepaald was God's geest aanwezig? Was God's geest bij de andere concilies dan ook aanwezig? daar raak je een lastig puntje. Als je gelooft dat de Bijbel de enige basis voor het geloof is, zit je inderdaad met de vraag wie dan bepaalt wat de Bijbel precies is. Als je het gezag van de Kerk aanvaardt om te bepalen welke boeken tot de Bijbel behoren, dan kan je vervolgens moeilijk het gezag van diezelfde Kerk afwijzen op grond van de Bijbel. Maar Protestanten zien dan ook de bijbel niet als basis van hun geloof. Ze zien Chris

De Romeinen hebben de Kerk niet gesticht. De Ecclesia is vanuit Jeruzalem de wereld in getrokken. Waarbij eerst joodse Apostelen het Evangelie predikten. Dat vervolgens in het Grieks is opgeschreven... En maakt het voor "het hebben van vertrouwen" uit of Johannes de Apostel de Apokalyps heeft geschreven of dat er een andere Johannes op Patmos verbleef?? Verandert dat één letter aan de inhoud ervan??

Ik denk dat je daar prima zelf een antwoord op zou kunnen geven... Getuigt die moeite nu van "kwade wil", zoals je suggereerde. Of wellicht het tegendeel???

Dat lijkt me wat Johannes over dat hele "antichrist"-idee zegt ja. Maar ik heb bewust niet de verzen over de antichrist geciteerd, maar het stukje over de afvalligen die altijd al afvallig waren, en wier afvalligheid aan het licht gebracht moest worden. Wat zegt dat stukje in onze tijd? Hoe kan een mens "afvallig" worden als hij altijd al "afvallig" was... Als men nergens "op gaat staan/op gezet wordt" kan men er ook niet "af vallen"... Dan is die "afvalligheid" misschien gewoon de "natuurlijke staat" van de mensen ("éthnê") als in "Eens was u geen volk, nu bent u Gods volk; eens viel Go

Mijn perspectief is meer een: "ik stel liever niet een men-keert-zich-bewust-tegen centraal maar ik verwacht veel van Gods actieve ingrijpen in onze realiteit..." Dan kunnen we onze "eindtijd" juist verwachtingsvol instappen in plaats van "met angst en beven vanwege een gevreesde komst van een 'Antichrist'"... En in die zin heb ik juist wel veel met dat "eindtijdgebeuren": het is de tijd dat God Zich laat kennen!!

Ik zie Johannes hier ook een spanningsveld tekenen tussen "anti-chrisma" en "chrisma" (1 Joh 2:20), tussen niet-zien en zien, niet-erkennen en (er)kennen van God en zijn Gezalfde. Het is dan niet zozeer "de komst van de Antichrist" die "het laatste uur" aanwijst. Maar het opvallende verschil in "wel en niet in de Geest zijn" tussen de "leden van Gods volk" en de (nog-)niet-leden... Niet "de Antichrist" maakt dus het verschil, maar Gods Geest: Hand 2:17 “Aan het einde der tijden, zegt God, zal ik over alle mensen mijn geest uitgieten. Dan zullen jullie zonen en dochters profeteren, j

Op een "veiliger manier" teruggaan naar "de hoofdvraag" kan makkelijker als het niet om een persoonlijk probleem gaat, maar over een - "theoretisch" - probleem van "een goede vriend die je graag advies wil geven"... Ik noem maar wat... Dan blijven we misschien iets makkelijker uit "persoonlijk vaarwater"... (En even flink stoom afblazen met iets "onbreekbaars" wil inderdaad ook nog wel eens opluchten)

Wijs advies... En misschien allemaal even opnieuw beginnen in een "vers" topic???

ALS je van je vrouw houdt ALS je weet dat de vrouw met wie je een relatie hebt "een intrinsieke waarde heeft als mens" ALS je gelooft dat je vrouw alles van je mag zien, alles mag weten ALS je wel eens dingen doet die je niet zou doen als je wist dat het gezien werd hoe is het dan gesteld met je relatie met je vrouw? Je vraag "hoe zit het dan met je geloof in die persoonlijke God?" draait niet om "die persoonlijke God" maar om "geloof" en "genade"... Hoe veel ruimte (= genade) heeft een mens om mens te zijn tegenover zijn Schepper? Hoe verhoudt zich jouw "ik" tot die God van wie die men

Dat is, waarde RK diaken, omdat ik in die diepten van de Schrift de diepten van de mensengeest herken en besef dat ik pas echt slecht zou gaan slapen als ik die "spelonken in mijn geest" dicht zou metselen. Dan overkwam mij hetgeen Bilbo c.s. overkwam in die grot op de pas over de Nevelbergen: de rotswand schuift plots open en aardmannen uit de diepte overvallen je tijdens de slaap... Dan kan je die grotten maar beter niet té oppervlakkig verkennen voordat je je ter ruste legt!!! NB: ik beschouw mezelf trouwens nog steeds als een "gematigd biblicist", hoor...

En Mat 1:3 Juda verwekte Peres en Zerach bij Tamar, Peres verwekte Chesron, Chesron verwekte Aram Er loopt een rechtstreekse lijn van de "baanbreker" naar de "Baanbreker"...!!

Hmmm... Joh 15:19 Als jullie bij de wereld zouden horen, zou ze jullie hebben liefgehad als iets van haarzelf, maar jullie horen niet bij haar, want ik heb jullie uit de wereld weggeroepen. Daarom haat ze jullie. Babylon was liefde verschuldigd maar ontving haat. Was enkel hoer omdat "de wereld" haar niet behandelde als een bruid... Vergeet dat niet om de geschiedenis van Genesis 38 mee te weven in je verhaal: de "baanbrekers/breshakkers" als nazaten van Juda... Geen wonder dat de wereld die kereltjes haat!!! Hun moeder als "hoer" bestempelt. Maar: "Juda herkende ze en zei: ‘Zij is onsch

Dat zesde bedrijf... Hoe zie je dat voor je? En (uitgaande van Openbaring 17-19, waaraan je je beelden ontleent) hoe rijm je dat met die andere afloop die daar geschetst wordt? De 'dienaren Gods' staan toch aan een heel andere kant van "de eeuwig rokende streep" dan dat Babylon...?! Die hoer wordt geen maagd... Maar een eeuwig rokend ashoopje... En die "dienaren Gods" staan niet op uit dat hoopje as (hier wordt geen Fenix getekend met een cyclische wedergeboorte vanuit het vuur)... Die dienaren staan toe te kijken en roepen "Halleluja. Amen"... De slotakte is ten einde na het "Haar rook

Het schijnt dat ze ook van 1 april een nationale feestdag willen maken ten koste van Hemelvaartsdag. Alle proefballonnen stijgen dan in het vervolg op 1 april ten hemel...

Ook in deze teksten lees ik niets over "de Ecclesia in plaats van Israël". Ik zie God wel iets anders beloven: Een samenvallen van "wereld" en "wijngaard": Psalm 87: 4 ‘Ik noem Rahab en Babel mijn getrouwen. Filistea, Tyrus en Nubië zijn alle hier geboren.’ 5 Met recht kan men van Sion zeggen: ‘Welk volk ook, het is hier geboren, de Allerhoogste houdt Sion in stand.’ 6 Bij de namen van de volken schrijft de HEER: ‘Dit volk is hier geboren.’ 7 En dansend zingen zij: ‘Mijn bronnen zijn alleen in u.’ Dat men ook de Ecclesia mag beschouwen als Israël zeg

De Schrift zegt heel helder iets anders... Maar dat valt niet op omdat je maar 2 verzen plukt uit de perikoop... Wat staat er nu in de context? Een gedachte die veel pluriformer kan worden uitgelegd: Zou het mogelijk zijn dat de toehoorders hier niet hebben gedacht aan Jesaja 5? Israël is de wijngaard van de HEER van de hemelse machten, de uitgelezen aanplant zijn de inwoners van Juda. Jezus verwacht dus vruchten van zijn wijngaard. Het land van de "landheer". Zijn "koninkrijk". Gods Koninkrijk. En om die wijngaard vruchten te laten voortbrengen worden wijnbouwers ingehuurd. En tegen d

Het tweede in veel gevallen (als er geen sprake is van een andere psychiatrische stoornis) ook... Het onderscheid is vooral een "strafrechtelijk onderscheid". En, nee, we moeten vooral de pedofiel die nooit een kind zal misbruiken bij voorbaat "straffen". Maar dat pedofilie bij een specifieke persoon nooit tot kindermisbruik heeft geleid is een mededeling die "in de grafsteen van die persoon kan worden gebeiteld" (en dan nog moet men God het oordeel vragen...), maar niet eerder!! Pas achteraf weet je waar je aan toe bent... In de praktijk heb je m.i. dus niet zo veel aan dit "subtiele onders

Ik geef een duidelijke voorkeur voor "Schrift" boven "natuur" - maar uiteindelijk ben ik net zo "pragmatisch" als Paulus door te stellen dat het God zal zijn die zal oordelen over "goed en kwaad": In onze "natuur" schrijft God zijn wet (dus een "tabula rasa" zal een mens wellicht niet zijn als hij het leven in stapt!). Maar wij schrijven er zo heel erg veel meer bij in ons leven waardoor de boodschap onleesbaar wordt. En bovendien lijkt Paulus te suggereren dat bij dat al Gods Geest ook nog aan het werk is, zodat ik me afvraag wanneer dat "schrijven" begint: Het οὠγÏάμματι (nie

De Reformatie beschouwt de mens als "staande voor zijn Schepper". Als "zich verhoudende tot zijn Schepper" (en, okee: ik projecteer hier heel veel Kierkegaard terug in de tijd... Maar die grondgedachte komt wel degelijk voort uit de Reformatie). En neemt dat als vertrekpunt voor de vraag "hoe komt die mens bij God?". Draait de kwestie om: "niet de mens komt bij God, maar God bij de mens"... Het begrip "zonde" wordt geplaatst in een "relationeel kader": de relatie God - mens... De Heidelbergse Catechismus begint daar dan ook mee: de enkeling aanspreken met de vraag "wat is jouw enige troost

Dat bedoelde ik dus ook echt zo... Waarbij het dus inderdaad zo is, dat de "dader" een belangrijk "liturgisch deel" van het "gemeente-zijn" zal missen...!! Maar niet de sacramenten... De persoon hoort bij de Gemeente, maar verblijft daarbinnen "op een bijzondere plaats"... Niet omdat die persoon zo "bijzonder" is... Maar de gebrokenheid in ons menselijke bestaan is dat wel, en die vraagt soms om bijzondere maatregelen om derden (lees: kinderen) te beschermen... Uit Gods liefde voor Gemeente, kinderen en pedofielen... (En, ja: ik realiseer me dat dit heel erg klinkt als "Gebied de Israëlieten

Ook mijn kerkgenootschap heeft meerdere gemeentes. De mogelijkheid om "naar elders" te vertrekken is er altijd... Maar daar in faciliteren lijkt met het recept om het "probleem" in stand te houden (ik schat de kans op recidiveren als te groot in om met het probleem te gaan "experimenteren" (ten koste van kinderen)...!!!) Het "probleem" is dus een probleem van de eigen plaatselijke gemeente/parochie... Het "ontlopen" van de slachtoffers is ook mogelijk als "de band tussen dader en slachtoffer" verbroken kan worden - het slachtoffer kan dan hopelijk "ophouden" slachtoffer te zijn... (Dat de dad

Waar we hier "de mist" in zouden kunnen gaan is misschien het volgende: De stelling is "een pedofiel is welkom in de kerk"... Bij dat woord "kerk" denk ik primair aan de (plaats van de) zondagse eredienst (de samenkomst van de gemeente) - de toelichting van de TS was: "een volwaardige plaats in de kerk, dezelfde rechten als andere gemeenteleden"... En secundair aan de betekenis van "kerk = geloofsgemeenschap"... Terwijl ik me kan voorstellen dat jij, vanuit een "katholiek kerkbeeld" bij het begrip "Kerk" primair denkt aan de "gemeenschap der heiligen", de geloofsgemeenschap. En secundair aa

Beste RK diaken. Ik denk dat we ook het "u mag een blinde niets in de weg leggen waarover hij struikelen kan" van Leviticus 19:14 theologisch een plaats zouden moeten geven. Je spreekt over "zondaar" en dan zou men kunnen denken aan een pedofiel "die zijn aandrang volgt" (al leert Mat 5:28 ons om ook zelf in de spiegel te kijken - de "aandrang" al als zondig te herkennen)... Maar ik wees niet voor niets naar de DSM IV. Bij pedofilie speelt naast "het ethische" ook een medische dimensie mee (de gebrokenheid van "de huidige wereld") die het gemeentelid (!) "blind" maakt voor het gevaar... En d