Hendrik-NG

Dat inzicht begint ook meer en meer te landen bij me... Het boek begint al met een zevenvoudige boodschap aan de Gemeenten met het (steeds in andere bewoordingen) terugkerende thema "bekeer je - wie overwint zal ik laten eten van de levensboom die in Gods paradijs staat". In het boek Jesaja staat een van de belangrijke "sleutels" aan het begin van het boek: Jes 1:16 Was je, reinig je, maak een eind aan je misdaden, ik kan ze niet meer zien. Vermijd alle kwaad 17 en leer goed te doen. Zoek het recht, houd tirannen in toom, bied wezen bescherming, sta weduwen bij. In het boek Open

Dat kan wel zo zijn, maar de vraag blijft toch: wat is logischer toen Jezus bijvoorbeeld Jesaja 61:1,2 voorlas uit de boekrol van Jesaja; dat hij las: ""De geest des Heren Heren is op mij" of "de geest van de Soevereine Heer Jehovah is op mij". En dit met Johannes 17:6 in gedachten. De oude joodse traditie is vaak door vertalers aangevoerd om Gods naam weg te laten. Dat kan natuurlijk ook zo in de beginperiode geweest zijn... Het is goed dat je die leestraditie aanstipt... Wat schrijft Lucas immers? Luc 4:16 Hij kwam ook in Nazaret, waar hij was opgegroeid, en volgens zijn gewoonte ging hi

Eenmalig schopje gezien de deadline voor het aanmelden (17-3)...

Om met mijn opmerkingen over de DL maar weer aan te sluiten bij het topic: Ik denk dat ook voor Judas geldt: De ruimte voor oprechte bekering is er, maar zou hij werkelijk "het zaad der wedergeboorte" in zichzelf hebben herkend, dan had hij mogen hopen op genade, ook na zijn verraad... De vraag hier is dus of Juda(s) werkelijk diep in zijn hart God en zijn Gezalfde heeft verraden - het ware beter geweest dat hij niet was geboren - of handelde in "vertwijfeling"...? Die vraag kunnen wij niet beantwoorden. Misschien dat Judas hem had kunnen beantwoorden. Ik geloof dat Christus hem uiteindelij

Tja... In die zin is hetgeen de Gereformeerde kerken leren wellicht toch veel "barmhartiger". Als ik art 6 en 12 van hfdst 5 van de Dordtse Leerregels er op na sla lees ik: Als men eenmaal merkt dat God "het zaad der wedergeboorte" in het eigen binnenste gezaaid heeft mag men zich verzekerd achten van het eeuwige heil... Weliswaar met de voortdurende waarschuwing dat dit zaad ooit opnieuw zal moeten ontkiemen als ooit "de plant voortijdig mocht verleppen"... (Men moet God zijn hele leven blijven zoeken... In de woorden van Luther is dat ongeveer: Dominus et magister noster Iesus Christus d

De grap (gezien de reactie van Eclammers) is dat dat dan feitelijk neer komt op een vorm van "predestinatieleer"... Via het "144000 gezalfden zijn voorbestemd te behoren tot de kleine kudde"... Die voorbestemming vind dan echter niet zozeer plaats op individueel niveau (de Protestantse insteek), maar op 'groepsniveau' (die vermeende "kleine kudde")... Dit gecombineerd met de vorm van "zelfredzaamheid" die Augustinus "Pelagianisme" zou hebben kunnen noemen en de Grefo "Arminianisme"... Daarmee voorbijgaand aan de paradox dat de redding van de mens zowel 100% Gods werk is als 100% werk van d

Over die predestinatieleer kan nog een hoop gezegd worden... Hij moet zeker niet "tot in de uiterste consequentie" worden doorgedacht (want dan krijgen we m.i. karikaturen...) Maar de gedachte "dat niemand anders de rekening voor de eigen wandaden gepresenteerd kan krijgen" gaat volgens mij rechtstreeks in tegen het Evangelie... Het idee van de "losprijs voor velen" komt uit de mond van onze eigen Heer en Heiland: Mat 20:26 Zo is het onder u niet. Maar wie onder u groot wil worden, zal uw dienaar zijn, 27 en wie onder u de eerste wil zijn, zal uw slaaf zijn; 28 gelijk de Zoon des mensen nie

Het klopt dat de volledigste handschriften van de Griekse Septuaginta die nu bekend zijn, het gebruik volgen om JHWH te vervangen door "Kurios" of "Theos". Maar deze handschriften gaan niet eerder terug dan de vierde en vijfde eeuw na Chr. Er zijn oudere handschriften, waarvan alleen fragmenten bestaan, die wel de goddelijke naam bevatten. In mijn post van 8 maart 14.05 heb ik uitgelegd waarom we kunnen aannemen dat bijvoorbeeld in Lukas 4:18,19 de goddelijke naam hoort te staan. Die naam "Septuaginta" slaat op de verzameling teksten van het OT die indertijd (in de loop van eeuwen) in het G

Op dinsdag 26 maart start in mijn gemeente een Youth Alpha cursus. Heb je altijd al de stap willen zetten om zo'n cursus te gaan volgen, maar is het er nog nooit van gekomen?: aarzel niet langer, maar meld je gewoon aan... Het mailadres voor de aanmelding vind je op de site van mijn gemeente: http://www.herbergonderweg.nl/nieuwsberichten/items/youth-alpha-cursus.html (Wil je eerst nog wat meer weten over de Youth Alpha cursus? Hier is de site waar je die info kan vinden: http://www.youthalpha.nl/ Of neem gewoon contact op met een van de leiders van onze cursus. Dat kan natuurlijk ook..

Ik dacht zelf eind 16e eeuw, en dan bedoel ik in de noordelijke Nederlanden. De gezinnen van de katholieken waren later (begin twintigste eeuw tot halverwege eenentwintigste eeuw) veel groter dan die van de protestanten, gezinnen van meer dan 10 kinderen waren zeker geen uitzondering. Mijn grootouders hadden bijna honderd kleinkinderen. Goed dat daar een kentering in kwam in de zestiger jaren. Voorzover ik weet zijn katholieken in Nederland altijd in de meerderheid geweest, en sinds de secularisatie nog veruit de grootste religieuze groepering. Niet dat het veel uitmaakt, maar dat clich

Sinds 1881? Kenmerkend aan het geloof dat door het WTG wordt verkondigd is dat "god" geen entiteit is, maar een titel, een functie. Als je bedenkt dat de Bijbel Gods woord is, en het WTG er geen enkele moeite mee heeft de Bijbel te herschrijven, dan zie je al dat ze ook het WTG zelf als God zien. Voor christenen is dat nogal blasfemisch, maar binnen het denksysteem van het WTG geen enkel probleem. Ook al zal iedere JG het ontkennen natuurlijk. Die conclusie(s) heb ik ook getrokken nadat ik ruim een jaar met een JG in gesprek was...

Wijs dan eens aan waar ik een bepaalde passage ontken... Ik weet van Gods "Eindoordeel" en ontken niet dat de Bijbel spreekt over een dergelijk Laatste Oordeel. Maar met dezelfde liefde waarmee God de wereld lief heeft (Joh 3:16) hoop ik dat het nog heeeeel lang duurt voordat God dat Oordeel zal uitspreken... En ja, dat is een hoop die lijden met zich mee zal brengen... Want "deze aeoon" is een kwade...

Maar wat nu als je zelf die "twee jongetjes" bent? Zowel dader als slachtoffer?? Beide "uitersten" in één (je eigen) persoon aantreft...?? Je schetst een prachtig "zwart-wit" voorbeeld, waarbij God kan optreden als de "reddende politieagent die het leven schenkt"... Je zal het wellicht niet bijzonder problematisch vinden als de "dader" in je voorbeeld wordt afgevoerd (gezien je "...wordt aan de politie en de rechter overgeleverd etc etc"). Maar dan schetst die Bijbel een groot "MAAR"... En waar blijf je dan met je "eenvoudige zwart-wit-waarheid"?? Immers: Hij hoorde het en zeide: Zij, die

Ik hoor wel, Ken, dat je nog nooit bij mijn gemeente op bezoek bent geweest... Misschien projecteer je wel een te beperkte lokale ervaring op een compleet kerkverband (of: op verschillende kerkverbanden tegelijk...)?!!

Die "vernieuwing" zoek ik niet zozeer op het vlak van "het bereiken van een formele eenheid" of in een "vernieuwing van leer" (aangepast aan een zogenaamde "moderne tijd"). Maar in een vernieuw "van harten": een daadwerkelijk met (en niet naast/ondanks) elkaar durven leven... Een manier van leven die met één woord kan worden samengevat in: samenleving... Als we als kerkelijke gemeenschap ook echt een gemeenschap durven (! - daar komt geloof bij kijken!!) vormen, dan heeft God al veel gewonnen in/met zijn Kerk... Persoonlijke noot: dit durf ik dus nog steeds niet, maar ik zou het wel wille

Ja? Moeten ze dan eerst weer groeien voordat ze van jou gehoor mogen geven aan de opdracht van Jezus om één te zijn?? Waarom, wordt dan mijn vraag??? Waarom zouden de intenties niet gewoon zuiver kunnen zijn?? Misschien wordt men juist door het besef van "krimp" of "dreigende krimp" gelouterd en komt men tot het inzicht dat een "jezelf verheffen op een eigen standpunt" ook de weg niet is naar de Waarheid... Overigens krimpen GVK, NGK en CGK niet bijzonder sterk (weliswaar mede dankzij "grensverkeer" met andere kerken en is elk lid dat deze kerken toch ook vaarwel zegt een gemist lid)... Ma

Alles goed en wel (over al het bovenstaande valt ook een heleboel te zeggen...), maar wat vind je nu zelf van het verband dat je legde tussen "die frisse, reine wind die de wereld nodig zou hebben" en die Oordeelstekst uit Openbaring die je aanhaalde?? Want of we hebben God volledig nodig om uit de klauwen van Satan bevrijd te worden (maar waarom laat God "de klauwen van Satan dan nog doorklauwen in deze wereld"???), of we moeten, zoals je in het tweede deel suggereert, onszelf rigoureus bekeren "en verder een leven gaan leiden dat God welgevallig is" (maar waarom zouden we dan nog tot God bi

Een heel bijzonder verband leg je hier aan, Eclammers. Zeker ook gezien de context waarin we in dit topic spreken... Het eerste bijzondere verband is het verband tussen die "door jouw gewenste frisse wind Gods" en die "engelen die de 4 winden der aarde in bedwang houden tot een bepaald moment"... Je suggereert op zijn minst dat je die laatste winden graag ziet waaien rond de Gereformeerde Kerken... Misschien in de hoop dat dan "een gelovige rest" zal blijven? Misschien vanuit een stellige verwachting dat dat Gereformeerde huis in zal storten? Je WTG-afkomst baart me in dit verband enige zorg.

Die Stem zegt mij: "Wees dus waakzaam, want jullie weten niet op welke dag jullie Heer komt." (Mat 24 over "die dag en dat moment" = "eindtijd") Die stellige (schijn)zekerheid dat "de oogsttijd in het hier en nu is aangebroken" deel ik niet met je... Ik blijf geduldig doorzaaien op Gods akker...

Laat er, Eclammers, in de grondtekst nu net iets anders staan in Rom 10:13. Daar staat geen JHWH maar Kurios: πᾶς Î³á½°Ï á½ƒÏ‚ ἂν á¼Ï€Î¹ÎºÎ±Î»Î­ÏƒÎ·Ï„αι τὸ ὄνομα κυÏίου σωθήσεται - to onoma kuriou - de naam van de Heer. zie: http://interlinearbible.org/romans/10-13.htm Maar ik weet dat Jehova's getuigen daar weinig boodschap aan hebben, maar boven die grondtekst gaan staan en deze willen "verbeteren"... In die aanduiding "Heer" mogen immers God de Vader en God de Zoon van het WTG niet samenvallen... En dus gaat men met een "rood potlood" de bijbel corrigeren

Dan is dus de conclusie dat Lucas geen duidelijke taal sprak. Want om Handelingen 1 te harmoniseren met Mat 27 moet je zijn duidelijke statement (Judas á¼ÎºÏ„ήσατο (ektÄ“sato) een stuk grond - hij "kocht/verkreeg/werd eigenaar van", staat er duidelijk). Maar voor jouw uitleg is het nodig om een duidelijk verhaal af te zwakken met aanhalingstekens: Judas had geen veld gekocht maar „een veld gekochtâ€... Alsof het werkwoord (inclusief de duidelijke 3e persoon e.v. waarin het werkwoord staat geschreven) ook "gewoon" kan betekenen dat "hij slechts de aanleiding was voor het kopen van die g

Dat is inderdaad een heel bijzonder en mooi bericht!

Had ook niet anders verwacht...

Iets soortgelijks kreeg ik rond '80 van mijn leraar 5e klas op een GKV-school te horen... Al lag de nuancering toch echt meer richting "DE" dan "EEN", kan ik je wel vertellen! Als enig dooplid van de NGK in de klas had ik namelijk wat vragen over de beweringen van mijn leerkracht... En ik kan me nog heel goed herinneren dat ik een antwoord kreeg waar ik nogal "buikpijn" van kreeg... Met het predikaat "EEN" had ik minder buikpijn gekregen... Al zou ik dan (nu ik volwassen ben) wel vragen krijgen over de mate van geduld dat mijn kerkverband dan zou hebben met leden met een (nog) wat minder groo

Het is me volkomen duidelijk. bedankt voor je reactie. Hé Ft... Maar spreekt Handelingen 1 dan géén duidelijke taal?? De harmonisatie zou dus moeten worden dat, hangende de grondtransactie Judas het geld voor de transactie "overmaakte" aan de tempel en de priesters dat geld hangende de hanging overdeden aan de rechtmatige eigenaars... Hetgeen Judas een dubbele verrader maakte, omdat hij (bovenop zijn eerdere verraad) zijn financiële verplichtingen niet na wilde komen... Maar daarbij toch beloond werd met het (postume) eigenaarschap van de lap grond... Dus een plek in de Eretz kreeg.