tucker

Het amendement staat volgens mij ook al in de wettekst die nu bij de Eerste Kamer ligt. Er wordt nog een herinnering gestuurd over de brief.

Wanneer ben je echt dood? Dat is een hele filosofische vraag natuurlijk. Wat vastligt is dat er twee belangrijke dingen aan de hand kunnen zijn:

• Onomkeerbaar coma.
  • In deze toestand, die niet meer veranderd omdat het gedeelte van de hersenen wat het bewustzijn regelt kapot is, is er nog een beperkte hersenactiviteit, kan er sprake zijn aan soort van slaap- en waakritme maar is contact met de patiënt absoluut onmogelijk. De delen van de hersenen die de vitale functies instand houden werken nog wel. Dit zorgt er ook voor dat er basale hersenactiviteit meetbaar is. De patiënt zou nog pijn en aanraking gewaar kunnen worden, maar daar is vaak geen duidelijk bewijs voor. Het is uit deze toestand dat de verhalen komen over patiënten die na jaren in coma gelegen te hebben weer 'ontwaken'.  Vaak staat de medische wetenschap voor een raadsel.
• Hersendood
  • De toestand van hersendood is ook onomkeerbaar. De hersenen en dan vooral ook de hersenstam is zodanig beschadigd, dat het niet meer in staat is om zelfs maar de basale vitale functies in stand te houden. Als de ondersteuning wordt stopgezet (de spreekwoordelijke stekker eruit wordt gehaald), stopt de bloedcirulatie en ademhaling binnen enkele minuten. Er is geen enkele hersenactiviteit meetbaar. In feite zou de patiënt al (voor de leek tenminste) dood geweest zijn, als deze niet geïntubeerd en beademd zou worden. Als je iemand thuis vind die hersendood is en het slachtoffer ademt nog, dan ben je waarschijnlijk getuige van de laatste ademteugen en kun je reanimeren tot je een ons weegt... 

Als je écht wil wachten tot iemand geen ademhaling en geen circulatie meer heeft, moet je dus alsnog het besluit nemen om op een bepaald moment de beademing en ondersteuning te stoppen. Is dat dan ook actieve euthenasie? Lijkt me niet. Want het enige wat je doet is 'de natuur zijn gang laten gaan'.

Mijn excuses voor mijn enigszins plastisch taalgebruik. Ik hoop dat ik mensen ervan kan doordringen dat er niet licht omgegaan wordt met (potentiële) donoren en dat de medische wereld zich ook écht wel bewust is van de gevolgen van een verkeerde beslissing. Al denk ik dat dit langzaam een andere discussie wordt, die wel zijdelings verband houd met de vraag of de overheid het recht heeft om een 'je bent donor tenzij je bezwaar maakt'-beleid er op na te houde.

Meer informatie o.a. hier.

We proberen met deze nieuwe 'sanctie' het moment van definitieve uitsluiting zo lang mogelijk uit te stellen. Natuurlijk, als diegene geen enkele blijk van de wil tot aanpassing toont, of overduidelijk trolgedrag vertoont, gaan we over op het permanent laten buitenspelen van de overtreder.

En op wat voor manier is dat storend? Ik vind het wel geinig?

52 minuten geleden zei Robert Frans:

Denk dat eenvormigheid daarin misschien geen gek idee is, zoals op het oude forum?

Hoe bedoel je dat?

Wordt dat dan ook als gebed in stilte beschouwt of dat dan weer niet?

12 uur geleden zei Lobke:

Je mag verwachten dat er niet gescholden wordt, geen persoonlijke aanvallen.

Verwachtingen leiden tot teleurstellingen helaas... en voor wat betreft meer moderators: wij zijn momenteel bezig met een aantal mensen, om onze crew uit te breiden. Het punt is dat dit vaak veel werk lijkt, maar dit wordt weer veroorzaakt doordat we met weinig zijn. Als we met meer mensen zouden zijn, wordt het minder werk en dus aantrekkelijker. Een moeilijk cirkeltje om uit te komen, vous snap?

Tsja.. je kunt verstekelingen overboord gooien natuurlijk. Of je netjes gedragen en ze dan maar te eten geven... wanneer opent de kapitein het banket eigenlijk?

Op 21-9-2016 om 21:21 zei St. Ignatius:

Vooral in dit artikel wordt het goed uitgelegd. De schrijver is hoogleraar Biologie en priester in de orde der Dominicanen. Hij legt goed uit waarom een opt-out niet strookt met katholieke leer.

Hier ook nog een artikel van een hoogleraar Ethiek op de katholieke Georgetown universiteit die ook de ethische bezwaren benoemt van dit systeem.

Ik heb je beloofd terug te komen op deze artikelen. Ik zal beginnen met het eerste artikel, van Rev. Austriaco (Presumed consent for Organ Procurement).

Hij haalt daar twee belangrijke dingen aan:

1. De redenen waarom 'presumed consent' niet acceptabel is voor orgaandonatie (en dat is het systeem waar NL nu naar toe gaat en waar BE bijvoorbeeld al jaren mee werkt).
2. Een (vind ik) knap uitgewerkt alternatief van 'mandated choice'

In het artikel haalt hij een paar grote argumenten aan waarom veronderstelde toestemming (presumed consent) niet past in de Katholieke moraaltraditie:

• Orgaandonatie wordt door de RKK toegestaan op basis van het principe van liefdadigheid. Het is een act van zichzelf weggeven aan de ander, door iets van jezelf aan een ander te schenken.
  • Het schenken wordt hierbij centraal gezet: hij beargumenteerd dat iets moeilijk een gift genoemd kan worden, als de gever geen toestemming heeft gegeven of als het niet duidelijk is of hij deze toestemming gegeven heeft (of deze beslissing duidelijk aan zijn naasten heeft overgelaten).
• Het lichaam is geschapen naar Gods evenbeeld en huis van de geest en daarmee ook waardigheid van de persoon die erin leefde. 
  • De waardigheid blijft na de dood bestaan, omdat het voorbestemt is om te verrijzen. Het is daarom ondenkbaar dat iemand, en zeker niet de gemeenschap/overheid, dit lichaam als een goed beschouwd en ermee mag doen en laten naar eigen goeddunken.

De argumenten zijn erg overtuigend. Ik begrijp nu ook de tegenstand die dit systeem bij St. Ignatius oproept. En voor een groot deel kan ik mij daar ook wel in vinden. Zolang je niet zeker weet dat iemand er helemaal mee akkoord gaat, kun je moeilijk de organen gebruiken op basis van een wet die zegt dat dit mag. Maar ik vind het wel lastig, omdat ik heel goed weet dat er een enorm tekort is aan organen en dat dit ook voor een groot deel ligt aan mensen die geen beslissing willen of durven nemen. En daarvoor bewonder ik het tegenvoorstil van de E.H. Austriaco:

Mandated choice

Austriaco geeft een tegenvoorstel voor het systeem van presumed consent, namelijk van mandated choice. Daarbij wordt de burger gedwongen om een keuze vast te leggen, door deze te koppelen aan bepaalde burgerlijke verplichtingen (zoals bijv. de Belastingaangifte, of het aanvragen van een rijbewijs, ...)

Ze krijgen in principe drie grote mogelijkheden, met daarbij wat opties:

1. Ik ben donor
2. Ik ben geen donor
3. Mijn familie mag beslissen

Het niet maken van een keuze blokkeert de aanvraag/aangifte/.... Hij haalt wel aan dat het belangrijk is dat er een systeem wordt gemaakt waarbij zeker kan worden vastgesteld of de keuze niet onder dwang in een bepaalde richting gestuurd wordt en dat deze keuze op een eenvoudige wijze en op elk moment weer te wijzigen is.

• Mandated choice strookt met de RK moraalleer omdat het de waardigheid van de persoon als liefdadige schenker erkent.
• Het orgaan wordt verkregen met toestemming van de gever, waardoor het dus weer het kenmerk van liefdadigheid en geschenk krijgt.

Tegen het systeem zijn drie grote bezwaren gemaakt die door Austriaco onderuit gehaald worden:

• Mensen dwingen een keuze te maken beperkt hun autonomie
  • De Katholieke moraalleer leert dat het soms nodig is om het goede en ware na te streven om beperkingen op te leggen aan menselijke vrijheid. Deze vrijheid moet immers worden uitgeoefend om te streven naar het goede en ware.
• Het systeem zou de rol van de familie in het keuzeproces ondermijnen
  • Austriaco geeft aan dat het ook aan de donor is om deze gesprekken met de familie te voeren, om soms ook de eigen angst hiervoor en het eventuele wantrouwen met de naasten bespreekbaar te maken. Het systeem verplicht ze hier toe (zie punt hierboven).
  • Daarnaast kan een duidelijkheid over de keuze van de overledene hartverscheurende keuzes voorkomen als het dan daadwerkelijk zover is: de familie weet dan dat de overledene het zo gewild heeft.
• Door dit systeem zouden er minder donoren komen, omdat mensen veiligheidshalve registreren om geen donor te zijn: mensen zouden bang zijn voor het donorschap.
  • Het invoeren van dit systeem zal niet mogen gebeuren zonder duidelijk educatieprogramma, waarbij geprobeerd moet worden om een zo groot mogelijke groep mensen te benaderen. Hij eindigt zijn betoog met een quote van Paus Johannes-Paulus II: "Er is een behoefte aan het raken van mensen hun harten, met in het bijzonder het hart van de jongeren, een waarheidsgetrouwe en diepe bewondering voor de noodzaak tot broederlijke liefde, een liefde die tot uitdrukking kan komen in de beslissing om orgaandonor te worden." (Vert. vanuit het artikel)

Ik vind het een bijzonder mooie oplossing voor het probleem waarmee we nu geconfronteerd worden: niet standaard donor zijn, maar wel verplicht worden om tenminste een keuze te maken. Mét educatieve ondersteuning, mét een goede waarborg dat de keuze vrijelijk gemaakt is en gewijzigd kan worden, maar ook mét de verplichting om daadwerkelijk het gesprek aan te gaan en je keuze te registreren.

Ik hoop dat dit stuk niet te lang is, want het is oprecht iets boeiends om te lezen. Bedankt @St. Ignatius! Mijn reactie op het laatste artikel volgt later, eerst boodschappen doen.

@Vartigo

Dit artikel kan ik zo niet toestaan: de voertaal van Credible.nl is Nederlands. Als je toch een engelstalig artikel wil gebruiken zul je de op zijn minst de essentie moeten vertalen.

Ik kan het hele artikel bijna weerleggen met de zorgvuldigheidseisen uit de wet en het protocol, maar als we daar écht op in willen gaan dan betwijfel ik of dat in dit topic het handigste is.

en werkt het?

@Thorgrem

Ik denk dat je een heel verkeerd beeld hebt van hoe donatie in zijn werk gaat en dan vooral hoe dit praktisch gebeurd.

De meeste donaties gebeuren als iemand op de intensieve zorgeenheid hersendood wordt verklaard. Zelden gebeurd dit met organen van mensen die al dood zijn als ze aankomen in het ziekenhuis, het is zelfs zo dat ambulances over het algemeen nooit overleden personen meenemen. Je trekt terecht de conclusie dat de organen van iemand die echt overleden is (hersendood + circulatiestilstand + ademhalingsstilstand en dit in willekeurige volgorde), over het algemeen onbruikbaar dan wel van zeer slechte kwaliteit zijn. Soms gebeurd het dat iemand toch donor kan zijn als hij op de spoedeisende hulp een hartstilstand krijgt en de reanimatie niet slaagt.

De meeste donatie van kwaliteitsvolle organen gebeurd als iemand op de intensive care hersendood verklaard wordt. Hoe dit gebeurd kun je hier lezen en je vind hier hoe dit bij wet geregeld is. Het komt er op neer dat de behandelende arts een heel protocol moet volgen voordat hij iemand hersendood mag verklaren. Het kan ondertussen wel zo zijn dat er ondertussen enkele onderzoeken plaatsvinden naar eventuele geschiktheid voor donatie (ART. 22 Wet op de orgaandonatie, enkel mogelijk onder bepaalde voorwaarden).

De behandelende arts is overigens niet bij de transplantatie betrokken, hij verricht niet de zogenaamde 'prelevatie' of uitname van het orgaan en is ook niet betrokken bij de operatie waarbij het donororgaan in de receptor geplaatst wordt. Doet hij dit wel, of is hij onzorvuldig bij het vaststellen van de hersendood, dan stelt hij zichzelf bloot aan mogelijke vervolging. Bij twijfel over de hersendood is hij verplicht er een tweede arts bij te roepen die én niet bij de behandeling én niet bij de transplantatie betrokken is.

Het staat je vrij om dit niet te vertrouwen. Absoluut. Maar dan doe je denk ik de hardwerkende, betrokken, artsen tekort die niks erger vinden dan slecht nieuws brengen.

54 minuten geleden zei student:

2. (Ook naar de crew:) hoe gaat de discussie hier verder als een van de deelnemers de reacties van de ander niet kan zien?

Laten we dit op een andere plaats bespreken. Dit is voor de crew ook nieuw

2 uur geleden zei Flash Gordon:

 nee, het ging me om het citaat waar jij op reageerde. Een "schreeuwende" imam, ik vind dat een weinig respectvolle manier om over een andere religie te praten. 

@Peter79 Bedankt voor je reactie. Het is zeker niet de bedoeling om dit bij alle posts te doen. Het maakt je inderdaad verantwoordelijk voor de teksten die er komen te staan, al wordt er alleen getoetst of de post aan de FAQ voldoet en niet of dat de inhoud juist is of overeenkomt met de visie van de crew. Ik betwijfel of het extra tijd kost, want we zijn verschrikkelijk veel tijd kwijt bij het opruimen van fora waar users na hun waarschuwing weer vollop hun gang zijn gegaan.

De nieuwe software geeft de crew nieuwe mogelijkheden om op een andere manier sancties op te leggen.

Een aantal nieuwe mogelijkheden zijn:

• Voor een bepaalde of onbepaalde tijd de berichten van een gebruiker vooraf te laten modereren.
• Een gebruiker tijdelijk de mogelijkheid ontnemen om een post te plaatsen

De komende tijd zal de crew hiermee experimenteren, om te onderzoeken of dit effectiever werkt dan mensen helemaal van het forum te weren. Wij hopen dat we hiermee gebruikers kunnen aansporen om gewenst gedrag te vertonen, door ze bij te sturen in plaats van achteraf te moeten corrigeren.

Op 21-9-2016 om 21:21 zei St. Ignatius:

Lees bijvoorbeeld ook eens de toespraak van paus Benedictus XVI voor de pauselijke Academie voor het Leven: (hier)

Vooral in dit artikel wordt het goed uitgelegd. De schrijver is hoogleraar Biologie en priester in de orde der Dominicanen. Hij legt goed uit waarom een opt-out niet strookt met katholieke leer.

Hier ook nog een artikel van een hoogleraar Ethiek op de katholieke Georgetown universiteit die ook de ethische bezwaren benoemt van dit systeem.

@St. IgnatiusIk heb de toespraak gelezen en ga nog even werk maken van de twee artikelen. Door ziekte even niet instaat geweest om te reageren. Bedankt voor je uitleg alvast, al denk ik dat we er verschillend over denken. Maar om daar een goede uitspraak over te doen, moet ik eerst even jouw artikelen lezen.

Op 21-9-2016 om 21:47 zei Flash Gordon:

"haar" is in dit citaat kennelijk de Eerste Kamer.

 

Zou je eens willen vertellen waar precies staat dat de (enige) taak van de Eerste Kamer is te toetsen of een wet in strijd is met de grondwet.

Ik ben natuurlijk maar een simpele ziel, die van het juristenvak niks weet, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de grondwet zelf iets anders zegt. Artikel 85 GW zegt, zeg ik als totale leek natuurlijk, volgens mij wat de Eerste Kamer wel doet met wetsvoorstellen. 

Maar goed, je stelligheid doet vermoeden dat jij het wel weet, dus vertel eens, waar staat precies wat jij als feit brengt?

Als je de moeite leest van mijn posts daadwerkelijk te lezen in plaats van de houding aan te nemen die je nu aanneemt (en die op mij heel aanvallend overkomt), dan zou je gelezen hebben dat ik mijn denkfout al rechtgezet hebt. 

34 minuten geleden zei Robert Frans:

De overheid gaat er dus als het ware vanuit dat je geen bezwaar maakt wanneer je niet reageert.

Correct. En dat is op zich best logisch, want dan heb je op twee brieven geen antwoord gegeven. U vraagt wij draaien:

6 uur geleden zei tucker:

Artikel 10a 1. Indien zes weken na verzending van het donorformulier, bedoeld in artikel 10, eerste lid, geen invulling is gegeven aan het bepaalde in artikel 9, eerste en tweede lid, zendt Onze Minister de betrokkene een herinnering, vergezeld van een nieuw donorformulier en een mededeling overeenkomstig het bepaalde in het tweede lid. 2. Indien door of namens de betrokkene zes weken na het verzenden van de herinnering, bedoeld in het eerste lid, geen invulling is gegeven aan het bepaalde in artikel 9, eerste en tweede lid, wordt hij in het donorregister geregistreerd als een persoon die geen bezwaar heeft tegen het na zijn overlijden verwijderen van zijn organen. 3. De betrokkene ontvangt binnen zes weken na de registratie, bedoeld in het tweede lid, een bevestiging van het feit dat hij geregistreerd is als een persoon die geen bezwaar heeft tegen het na zijn overlijden verwijderen van zijn organen, vergezeld van een mededeling overeenkomstig het bepaalde in het vijfde lid.

Er staan nog meer dergelijke bepalingen in, onder andere wanneer en aan wie deze brief verstuurd gaat worden. Ik kan mij ook voorstellen dat er een overgangsregeling getroffen wordt maar dat vond ik zo snel niet terug. Het loont de moeite om het daadwerkelijke wetsvoorstel eens te lezen voordat we over dingen vallen die er misschien al in geregeld zijn.

1 uur geleden zei Robert Frans:

Heel eenvoudig, dan worden bij diegene dus geen organen weggenomen als diegene komt te overlijden en de nabestaanden geen toestemming voor donatie geven. Want het lichaam behoort volgens de wet diegene toe en niemand anders. Dat is heel verdrietig voor mensen die wachten op een donororgaan, maar doneren is nog altijd een gunst, geen recht.

Klopt, en zo is dat ook bij wet geregeld, ook in de nieuwe wet.

1 uur geleden zei Robert Frans:

Het is prachtig als iemand zijn of haar organen doneert en zo andere mensen een beter leven gunt, maar als niemand doneert, dan draagt ook niemand schuld als diegene overlijdt of ziek blijft.

Ook daar heb je gelijk in, en ook daar voorziet de nieuwe wet in. Daarom is het bijvoorbeeld ook zo belangrijk dat de ontvanger niet weet van wie het orgaan komt (in het geval van donatie bij overlijden). Dat voorkomt een afhankelijkheidsrelatie tussen de receptor en (de familie van) de donor.

1 uur geleden zei Robert Frans:

Want een donatie is een bijzondere, intieme gift, waarmee je iets van jezelf afstaat, en het is daarom niet aan de overheid om daarover automatisch te beslissen.

Dat doet zij alleen maar, als jij niks doet met de brief die je op je achttiende gaat ontvangen. Je kunt, zodra je de brief ontvangen hebt maar binnen de termijn van zes weken, eerst een nee vastleggen. Besluit je dan twee dagen later dat je toch donor wil zijn, dan kun je weer ja registreren, of het aan je nabestaanden overlaten. Het enige wat de overheid in deze dus doet, is iemand informeren en laten weten wat er gebeurd als je niet op de brief reageert. Dat is dus niet zo automatisch als waar in deze discussie vanuit gegaan lijkt te worden.

1 uur geleden zei Robert Frans:

Nog ter correctie: de Eerste Kamer toetst níét aan de grondwet. Zij let vooral op de technische kanten van een wetsvoorstel: zit het goed in elkaar en is het niet in strijd met andere wetten. Het is dus geen constitutioneel hof, want zoiets bestaat simpelweg niet in Nederland.

Mea Culpa. In de war met andere politieke stelsels. Al blijft het idee hetzelfde en blijft mijn opmerking plus standpunt gelijk: de tijd zal het leren.

@Vartigo Daar ben ik mij van bewust ja. En dat van de Eerste Kamer weet ik ook. Daarom zal de tijd het leren. Het verandert inhoudelijk niets aan deze discussie.

28 minuten geleden zei St. Ignatius:

1. D'66 en aanverwante partijen die vóór stemden in de Tweede Kamer, hebben een minderheid in de Eerste Kamer. Dus deze wet zal het daar niet halen.

De tijd zal het leren. Haar taak is om te toetsen of de wet in strijd is met de grondwet. Meer niet.

26 minuten geleden zei St. Ignatius:

2. Naast dat deze wet ongrondwettelijk is, gaat zij ook in tegen artikel 2 en artikel 8, van het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens (hier).

 

Dat durf ik te betwijfelen. De artikelen die je aanhaalt zijn in mijn ogen niet sterk genoeg om deze wet tegen te houden, omdat ze de mogelijkheid tot zelfbeschikking openhoud. 

14 minuten geleden zei St. Ignatius:

De organen worden namelijk niet uit een dood lichaam gehaald, maar uit een lichaam dat eerst hersendood wordt gemaakt, zodat de organen blijven functioneren.

Iemand wordt niet hersendood gemaakt, iemand raakt hersendood ten gevolge van een ziekte of ongeval. Hersendood is zo wie zo een tijdelijk gegeven: als je de ondersteuning stop zet dan houden alle organen er ook mee op. 

18 minuten geleden zei St. Ignatius:

Die krijgen dus ongewild te maken met het feit dat zij hersendood kunnen worden gemaakt, omdat de overheid heeft beoordeeld dat 'de kwaliteit van leven' niet meer aanwezig is en daarom hun organen geroofd mogen worden.

Gelieve mijn bovenstaande post te lezen, waarin diverse artikelen uitleggen hoe de wet geregeld is voor handelingsonbekwame personen. Op het woord geroofd ga ik hier nu niet ingaan, dat leidt ons te ver van het topic.

20 minuten geleden zei St. Ignatius:

Wat gebeurd er met het overschot aan organen? Worden die voor een mooi prijsje verkocht aan het buitenland of verwerkt door de vleesindustrie? Dat levert de schatkist ook weer wat op.

 

Ik ga er van uit dat je dit niet serieus meent. Het verhandelen van organen is een strafbaar feit (Wetboek van strafrecht art. 273f).

18 minuten geleden zei St. Ignatius:

Zoals ik al zei, ik ben óók voor meer orgaandonoren, alleen niet op de manier waarop de nederlandse wetgever dat meent te moeten regelen.

Wil je mij dan uitleggen waarom dit in strijd is met de leer van de Rooms Katholieke Kerk?

Ik begrijp je standpunt en zorgen maar ik deel ze niet, @Robert Frans. Er is dan ook nog een andere vraag die misschien ook wel belangrijk is: wat als iemand op dit moment de keuze zelf niet (meer) kan maken? Of dat duidelijk wordt dat hij bij leven geen standpunt heeft kunnen innemen. 

@Lobke Geen idee, toen zat ik nog niet in België. Af en toe laait die discussie wel op, maar omdat het daar al jaren zo is, is die discussie een pak minder hevig.

We lezen voor uit de Belgische Wet 13 JUNI 1986. - Wet betreffende het wegnemen en transplanteren van organen.

Citaat

Art. 10.§ 1. (Organen, (...)) bestemd voor transplantatie, alsmede voor de bereiding, onder de voorwaarden bepaald in artikel 2, van therapeutische bestanddelen, mogen worden weggenomen bij (al wie in het bevolkingsregister of sedert meer dan zes maanden in het vreemdelingenregister is ingeschreven), behalve indien vaststaat dat tegen een dergelijke wegneming verzet is geuit. <W 1987-02-17/31, enig artikel, 002; Inwerkingtreding : 24-04-1987> <W 2003-12-22/42, art. 165, 004; Inwerkingtreding : 10-01-2004> <W 2008-12-19/44, art. 36, 008; Inwerkingtreding : 01-12-2009 (zie KB 2009-09-28/06, art. 14)>
  [1 De arts die de wegneming van het orgaan overweegt, moet informeren naar een mogelijk verzet dat is uitgedrukt door de potentiële donor.]1
  Voor de personen die [1 in het eerste lid]1 niet bedoeld zijn, is vereist dat zij uitdrukkelijk hebben ingestemd met de wegneming.
  § 2. De persoon die achttien jaar oud is en in staat is om zijn wil te doen kennen, kan het in paragraaf 1 bedoelde verzet alleen uitdrukken.
  Indien een persoon minder dan achttien jaar oud is, maar in staat is zijn wil te doen kennen, kan het verzet worden uitgedrukt, ofwel door die persoon, ofwel, zolang hij in leven is, (door een van de ouders die het gezag over de minderjarige uitoefent of door zijn voogd). <W2007-02-25/57, art. 6, 1°, 007; Inwerkingtreding : 23-04-2007>
  Indien een persoon minder dan achttien jaar oud is, en niet in staat is om zijn wil te doen kennen, kan, zolang hij in leven is, het verzet worden uitgedrukt (door een van de ouders die het gezag over de minderjarige uitoefent of door zijn voogd). <W 2007-02-25/57, art. 6, 1°, 007; Inwerkingtreding : 23-04-2007>
  Indien een persoon wegens zijn geestestoestand niet in staat is zijn wil te doen kennen, dan kan, zolang hij in leven is, verzet worden uitgedrukt door zijn wettelijke vertegenwoordiger, door zijn [3 ...]3 bewindvoerder of bij gebreke daarvan door zijn naaste verwant.
  [1 § 2bis. Iedereen die in staat is zijn wil te uiten, kan zelf zijn uitdrukkelijke wil uitdrukken om donor te zijn na zijn overlijden.]1

In deze artikelen vind je dus terug (ik heb ze voor het gemak even vetgedrukt), dat als iemand dat zelf niet kan besluiten de wet tóch geldt, tenzij iemand die daartoe bevoegd is daar bezwaar tegen maakt. Ook kan een verklaring van geen bezwaar worden gegeven (artikel 10, lid 1 paragraaf 2 bis).

Dergelijke artikelen vind je ook terug in het wetsvoorstel wat nu naar de Eerste Kamer gezonden is. Bijvoorbeeld:

Citaat

A

In artikel 9 wordt aan het slot van het eerste lid een volzin toegevoegd, luidende: De wettelijk vertegenwoordiger van een meerderjarige die niet in staat is tot een redelijke waardering van zijn belangen ter zake van orgaandonatie kan namens hem toestemming verlenen tot het na zijn overlijden verwijderen van zijn organen of bepaalde door de wettelijke vertegenwoordiger aan te wijzen organen, dan wel daartegen bezwaar maken.

B

Na artikel 10 worden twee artikelen ingevoegd, luidende:

Artikel 10a 1. Indien zes weken na verzending van het donorformulier, bedoeld in artikel 10, eerste lid, geen invulling is gegeven aan het bepaalde in artikel 9, eerste en tweede lid, zendt Onze Minister de betrokkene een herinnering, vergezeld van een nieuw donorformulier en een mededeling overeenkomstig het bepaalde in het tweede lid. 2. Indien door of namens de betrokkene zes weken na het verzenden van de herinnering, bedoeld in het eerste lid, geen invulling is gegeven aan het bepaalde in artikel 9, eerste en tweede lid, wordt hij in het donorregister geregistreerd als een persoon die geen bezwaar heeft tegen het na zijn overlijden verwijderen van zijn organen. 3. De betrokkene ontvangt binnen zes weken na de registratie, bedoeld in het tweede lid, een bevestiging van het feit dat hij geregistreerd is als een persoon die geen bezwaar heeft tegen het na zijn overlijden verwijderen van zijn organen, vergezeld van een mededeling overeenkomstig het bepaalde in het vijfde lid. 4. Zodra duidelijk of aannemelijk is dat een betrokkene als bedoeld in het tweede lid niet in staat is tot een redelijke waardering van zijn belangen, wordt de geregistreerde toestemming vervangen door de registratie dat de beslissing wordt overgelaten aan een bepaalde persoon, zijnde de wettelijk vertegenwoordiger van betrokkene. Betrokkene ontvangt hiervan binnen zes weken een bevestiging. 5. De betrokkene of diens wettelijke vertegenwoordiger kan een registratie als bedoeld in het tweede of vierde lid te allen tijde doen wijzigen door het invullen en laten registreren van een donorformulier.

En bijvoorbeeld even verderop:

Citaat

Uit het nieuwe artikel 11:

2. Indien een meerderjarige, waarvan duidelijk of aannemelijk is dat deze niet in staat is tot een redelijke waardering van zijn belangen ter zake van orgaandonatie, in het donorregister is geregistreerd als een persoon die toestemming heeft verleend voor of die geen bezwaar heeft tegen het na zijn overlijden verwijderen van zijn organen, wordt na het vaststellen van de dood deze toestemming of dit geen bezwaar bevestigd of teniet gedaan door zijn wettelijk vertegenwoordiger. Bij afwezigheid of onbereikbaarheid van deze persoon kan de beslissing worden genomen door de in het eerste lid bedoelde nabestaanden. Bij afwezigheid of onbereikbaarheid van al deze nabestaanden wordt de toestemming dan wel het hebben van geen bezwaar geacht te ontbreken

De zorg dat mensen die zelf niet kunnen beslissen automatisch hun organen moeten afstaan is dus wat mij betreft ongegrond.