Hoe kregen jullie verkering?

[Mystique 1]

Men neme: Nieuw werk. Een nieuwe planner. En een leuke lach van beide kanten. Dan vraag je, ga je wat doen van het weekend, antwoord de ander, nee, ga je mee uit eten, zeg je ja, ga je darna uit, volgende dag nar het strand, woensdags wat drinken, en dan vraagt hij of je zijn vriendin wil zijn!

Wel ja zeggen trouwens.

[WonderfulStar 0]

gaaf mystique! ben blij voor je

[Lupa 0]

Mijn eerste relatie, die nu al zo'n maandje volhoud(2 weken "officieel") begon zo.

Ik ben net begonnen met studeren. Een nieuwe stad, ken bijna niemand, een heel nieuw begin. Ik heb ervoor gekozen bij een studentenvereniging te gaan en ga mee op kamp(geen ontgroening, die hebben ze niet). De tweede dag van kamp regent het kei en keihard en we zitten gezellig in een grote lekkende tent. Een meisje komt binnengelopen en we raken aan de praat samen met nog een paar mensen. Zo kom ik erachter hoe ze heet en ook dat ze op vrouwen valt. Dat was de eerste kennismaking.

De avond daarna is er een groot kampvuur. Ik was redelijk aangeschoten toen ik daar aanschoof en zij ging achter me zitten. Genietend van de warmte van het kampvuur en haar warmte tegen mijn rug aan en de sterrenhemel boven ons(en een glas bessensju). Zo zitten we naar mijn idee uren en minuten tegelijkertijd en ergens kijken we elkaar aan en zitten we plotseling te zoenen. Niet verwacht, niet gepland(van mijn kant in ieder geval, haar verhaal is weer een andere) en zeker niet onprettig.

Dag daarna enorm veel gepraat(onder andere een fietstocht van 3 uur weer naar huis) en meer van elkaar te weten gekomen. Twee weken en meerdere dates verder kwam de vraag van haar kant of ze me nu haar vriendinnetje mocht noemen. En ik ja zeggen natuurlijk. En nu gaat het nog steeds heel goed en voel ik me helemaal happy

[WonderfulStar 0]

wat leuk zeg

[Sacerdos 0]

Wij kregen verkering op het slagveld bij de tiendaagse veldtocht,zij sneuvelde toen was de verkering uit.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op woensdag 01 oktober 2008 16:11:54 schreef Sacerdos het volgende: Wij kregen verkering op het slagveld bij de tiendaagse veldtocht,zij sneuvelde toen was de verkering uit.

[Gast Anon_phpbb]

-

[Machiavelli 0]

Quote:

Op woensdag 01 oktober 2008 16:28:25 schreef Cornelius van Wijck het volgende: [...]

Vind je dit enigzins ongepast? Sacerdos verhaalt een ontzettend tragische gebeurtenis en jij reageert op deze manier?

Ik ben beter van je gewend.

[Gast Anon_phpbb]

-

[Esz 0]

Ik ging ervoor op me knieën haha, beet dramatisch , maar wel romantisch

[Kluivertnr1 0]

Ik heb 3 jaar geleden verkering gekregen. Begin dit jaar is het weliswaar uitgegaan, maar ik wil het nog wel vertellen.

Op de ronduit-chat zat ik een tijd rond te snuffelen en na een poosje rondsnuffelen, kwam ik aan de praat met Dorien. Het was een aardig meisje en we praatten steeds meer en nadat we langer hadden gepraat, kregen we het idee dat het misschien wel eens een vriendschap kon worden waaruit wat kon groeien.

Het was de 7e februari van 2005. We stelden voor om elkaar eens te bellen, want we waren razend benieuwd naar elkaars stemmen. Zou ze een echte vrouwenstem hebben ( zo'n beetje hoge stem ) of toch een iets lagere stem. ( dat zat ik dus te denken op dat moment )

Ik belde op. Na een poosje hoorde ik haar stem. Ze had waarschijnlijk al gewacht bij de telefoon. Toen ik hoi en mijn naam terug gezegd was, was het eventjes stil.... en toen ging het verder. Leuk dat ik je stem nu is kan horen, waren mijn woorden. ( of iets in die aard )

Ja, jij hebt echt een mooie stem..ja, kreeg ik te horen. Ze was duidelijk redelijk verlegen aan de telefoon. Niet dat ik dat niet was, maar bij mij was dat minder te merken. Een goed gesprek gehad en gezegd dat we elkaar eens snel zouden ontmoeten en dat we die afspraak dan via msn gingen regelen. Immers, dat was wel zo gemakkelijk. Dat geschiedde dus en jawel, de afspraak werd gemaakt. Er werd besloten dat ik naar haar ging op zaterdag 12 maart en dat ik daar ook direct ook zou blijven slapen, aangezien ik daarvoor al heel lang in de trein zou hebben gezeten. ( ze woonde en woont nog steeds in Groningen ) En als het toch niet zou klikken, ( ik had dat gevoel eigenlijk helemaal niet, maar ik wist donders goed dat dat absoluut het geval kon zijn en dat ik daar dus ook rekening mee moest houden ) zou ik iig bij haar nog binnengelaten worden om een kopje koffie te drinken en gewoon even een praatje te blijven maken. Ik had me van te voren immers voorgenomen dat ik natuurlijk niet voor niks een paar honderd kilometer zou reizen, ook bij een teleurstellend resultaat zou ik dan toch even verder bijgepraat hebben met Dorien.

12 maart vertrok ik rond 8.30/9.00 vanaf het station Antwerpen-Berchem. Ik had niet veel zenuwen en dat viel dus alleszins mee. Ik zat in de trein maar te denken hoe ze er werkelijk uit zag. Want op een foto kan iemand er nog zo uitzien, maar in het echt blijft het toch altijd maar weer een verrassing. ( voor als je die persoon nog niet gezien had, wat in mijn geval dus zo was )

Eenmaal ik voorbij Zwolle was, begon ik toch wat zenuwachtig te worden. Gezonde zenuwen waren dat. En het leuke was dat ik steeds vrolijker werd, want ik had goede hoop dat ze een lief, leuk en aardig was. Toen was daar het moment aangekomen dat ik het station Groningen naderde. Ik liep naar de deur van de trein toe, keek nog even of ik alles mee had ging toen naar buiten toe. Nadat ik naar rechts had gekeken en daar een politieagent zag staan of iig iemand van de overheid, zag ik dat daar rechts verder niks was. Daarom liep ik naar rechts en na een poosje zag ik een meisje midden op het perron staan. Op hetzelfde moment wist ik dat zij het was. Steeds harder liep ik en toen ik eenmaal dichterbij gekomen was, keek ik welke schoenen ze aan had ( alsof 'goede' schoenen een vereiste was om een lief 'goed' te keuren, hehe ) en richtte mijn hoofd op. Ik vroeg of zij Dorien was. Daarna gaf ik haar geloof ik een hand en keek haar in haar gezicht aan. Ze straalde helemaal en ik glunderde ook. Steeds dichterbij kwam ik en nadat ik haar een poosje had aangekeken, kuste ik haar op de wang.

Wat ik niet wist, was dat haar ouders en zusje ook meegekomen waren naar het station. Ze zei tegen haar ouders: kijk, mams en paps, dit is Albert. Alle 4 een hand gegeven en vervolgens nog wat vragen beantwoord over hoe vermoeid de reis maar niet was geweest.

Bij ons kan je zeker tot rust komen, zeiden haar ouders.

We liepen naar hun auto toe en gingen nog even naar een grote zaak, waar onder andere bloemen waren. Daar liepen we een poosje en daar heb ik haar ook voor het eerst gekust. Ze had van dat speciale plak op haar lippen gedaan. Ja, dat was te merken.

Het was direct al enorm klef. Dat ik ooit nog eens zo klef zou doen, had ik absoluut niet voor mogelijk gehouden. ( achteraf bekeken dan toch ) Direct al dezelfde avond lang getongd. Eind de avond kwam haar broer thuis. Ook daar natuurlijk mee kennis gemaakt. Zondagochtend mee met hun naar de kerk geweest. 's middags ben ik vertrokken. We hadden het heel moeilijk, want het was echt al enorm close vanaf dat we elkaar hadden gezien. Tranen als de nete. Jullie kennen het wel. Normaal laat ik mijn tranen niet snel de vrije loop, maar toen ik wegging, leek het wel niet te stoppen. Ik zette voet in de trein. Zij stond er voor het raam en toen de trein wegreed, zag ik haar langzaam verdwijnen. In het 2e jaar van mijn verkering ging het al een stuk moeizamer. Zeker van mijn kant. Zij bleef lang denken dat ik nog zielsveel van haar hield, maar dat bekoelde langzamerhand.

Uiteindelijk had ik er moeite mee om het uit te maken op een nette manier. Ik wist niet precies hoe ik dat het beste zou kunnen doen. Daar heb ik lang over nagedacht. Uiteindelijk is dat gebeurd in maart van dit jaar. ( als ik het goed heb )

Dit was zo'n beetje mijn verhaal.

[WonderfulStar 0]

lang verhaal, maar wel heftig

eh... nieuw werk

alles leuk en aardig, leuke mensen, niks byzonders.

totdat een van je collega's met wie je af en toe mailt vraag of je msn hebt...

nouja... ik heb msn

eerste gesprek doodeng... niet dat ik gevoelens voor hem had maar ik vind dat soort dingen gewoon eng

een paar dagen erg leuk kletsen... ik leerde hem beter kennen, hij mij.

opeens... heh? ben ik verliefd?

ik wist t eerst niet zeker. ik scheet zeven kleuren voor een nieuwe relatie (relatie daarvoor was nog niet zo lang geleden stuk gelopen..) en vond t allemaal maar eng enzo.

uiteindelijk... ja ik ben echt verliefd.

vlak daarna een etentje met collega's. uiteraard ging iedereen zo zitten dat ik precies aan de andere kant van alle tafels zat als hij uiteindelijk stonden we met een groepje buiten te roken, wij liepen naar binnen en ben toen maar stug voor hem gaan zitten... wat lopen ouwehoeren... hij zou me smsen als ie de week erop met de vrachtwagen (met mijn neef, die rijdt er op, hij mocht een week mee) naar frankrijk ging. nouja, leuke avond iig.

dagen daarop veel gemsnt (hi jzat nog even bij kennissen van tevoren maar lag zo'n beetje de hele dag met de laptop op bed met mij te kletsen/cammen, dat zegt toch weer wat.. )

en toen ging hij naar frankrijk. *peep*...

kreeg 2 smsjes, de laatste waarin stond dat ie niet kon opwaarderen in het buitenland... en hij maar beltegoed kopen

maargoed.. ik heb hem nog wel een paar keer gesmst... totdat ik op ee n dagje stadten met kennissen opeens een smsje kreeg, hij was weer in nederland, hoeraaaaaaaa

die avond meteen weer mn laptopje gepakt.,... uiteindelijk (gesprekken tussen ons werden in de loop van de tijd al veel kleffer... al een tijdje...) maar gewoon doodleuk opgebiecht dat ik hardstikke verliefd op hem was... kwam er best wel plompverloren uit geloof ik...

en dat bleek wederzijds te zijn

de volgende dag zou hij terug naar hier komen (hij was nog bij een kennis) hij is niet eens thuis geweest maar gelijk vanaf de andere kant va het land naar mijn huis gestoven...

die avond een stukje gewandeld, gepraat, lekker bij hem thuis op de bank gehangen en wow... het was in principe niks byzonders, op de bank hangen, maar het was de mooiste avond van mijn leven.

uiteindelijk maar besloten dat we nu wat hadden....

toen kwam het leuke, de begeleiding op het werk vertellen dat we wat hadden. nouja, die vatten het heel goed op. gelukkig...

hij is wel 12 jaar ouder dan mij maar het loopt super, nu bijna 3 maanden later (nog maar het voelt al veel langer.... zo vertrouwd) gaat het nog steeds super.

jemig... wat heb ik er eigenlijk een lang verhaal van gemaakt.... maarja, als ik eenmaal begin met vertellen...

[Kluivertnr1 0]

Quote:

Op woensdag 08 oktober 2008 22:20:02 schreef WonderfulStar het volgende: lang verhaal, maar wel heftig eh... nieuw werk alles leuk en aardig, leuke mensen, niks byzonders. totdat een van je collega's met wie je af en toe mailt vraag of je msn hebt... nouja... ik heb msn eerste gesprek doodeng... niet dat ik gevoelens voor hem had maar ik vind dat soort dingen gewoon eng een paar dagen erg leuk kletsen... ik leerde hem beter kennen, hij mij. opeens... heh? ben ik verliefd? ik wist t eerst niet zeker. ik scheet zeven kleuren voor een nieuwe relatie (relatie daarvoor was nog niet zo lang geleden stuk gelopen..) en vond t allemaal maar eng enzo. uiteindelijk... ja ik ben echt verliefd. vlak daarna een etentje met collega's. uiteraard ging iedereen zo zitten dat ik precies aan de andere kant van alle tafels zat als hij uiteindelijk stonden we met een groepje buiten te roken, wij liepen naar binnen en ben toen maar stug voor hem gaan zitten... wat lopen ouwehoeren... hij zou me smsen als ie de week erop met de vrachtwagen (met mijn neef, die rijdt er op, hij mocht een week mee) naar frankrijk ging. nouja, leuke avond iig. dagen daarop veel gemsnt (hi jzat nog even bij kennissen van tevoren maar lag zo'n beetje de hele dag met de laptop op bed met mij te kletsen/cammen, dat zegt toch weer wat.. ) en toen ging hij naar frankrijk. *peep*... kreeg 2 smsjes, de laatste waarin stond dat ie niet kon opwaarderen in het buitenland... en hij maar beltegoed kopen maargoed.. ik heb hem nog wel een paar keer gesmst... totdat ik op ee n dagje stadten met kennissen opeens een smsje kreeg, hij was weer in nederland, hoeraaaaaaaa die avond meteen weer mn laptopje gepakt.,... uiteindelijk (gesprekken tussen ons werden in de loop van de tijd al veel kleffer... al een tijdje...) maar gewoon doodleuk opgebiecht dat ik hardstikke verliefd op hem was... kwam er best wel plompverloren uit geloof ik... en dat bleek wederzijds te zijn de volgende dag zou hij terug naar hier komen (hij was nog bij een kennis) hij is niet eens thuis geweest maar gelijk vanaf de andere kant va het land naar mijn huis gestoven... die avond een stukje gewandeld, gepraat, lekker bij hem thuis op de bank gehangen en wow... het was in principe niks byzonders, op de bank hangen, maar het was de mooiste avond van mijn leven. uiteindelijk maar besloten dat we nu wat hadden.... toen kwam het leuke, de begeleiding op het werk vertellen dat we wat hadden. nouja, die vatten het heel goed op. gelukkig... hij is wel 12 jaar ouder dan mij maar het loopt super, nu bijna 3 maanden later (nog maar het voelt al veel langer.... zo vertrouwd) gaat het nog steeds super. jemig... wat heb ik er eigenlijk een lang verhaal van gemaakt.... maarja, als ik eenmaal begin met vertellen...

Jouw verhaal is ook leuk om te lezen.

[Feebs 0]

Alle verhalen zijn leuk om te lezen, begin er haast van te zwijmelen!

[Machiavelli 0]

Door mijn onuitsprekelijke charmes.

[Kluivertnr1 0]

Quote:

Op donderdag 09 oktober 2008 14:55:26 schreef Machiavelli het volgende: Door mijn onuitsprekelijke charmes .

Jawel, maar nu willen we weten hoe je het geheel aan hebt weten te pakken.

[Mister_L 0]

ehhmm..

We zaten bij elkaar in de klas, gingen niet zo heel veel met elkaar om.

Doordat onze vorige relaties ongeveer tegelijk uitgingen, konden we er heel goed met elkaar over praten. Zo leerden we elkaar wat beter kennen en zaten op een gegeven moment dagen achter elkaar (na school natuurlijk) in het zonnetje opeen terras te kletsen.

En van het één kwam het ander. De eerste kus was ook in de liftvan de school, toen we net van de BG waren vertrokken richting de 8e verdieping.. tijd zat dus

[Kluivertnr1 0]

Quote:

Op zaterdag 15 november 2008 19:44:08 schreef Mister_L het volgende: ehhmm.. We zaten bij elkaar in de klas, gingen niet zo heel veel met elkaar om. Doordat onze vorige relaties ongeveer tegelijk uitgingen, konden we er heel goed met elkaar over praten. Zo leerden we elkaar wat beter kennen en zaten op een gegeven moment dagen achter elkaar (na school natuurlijk ) in het zonnetje opeen terras te kletsen. En van het één kwam het ander. De eerste kus was ook in de liftvan de school, toen we net van de BG waren vertrokken richting de 8e verdieping.. tijd zat dus

In een lift de eerste kus geven. Kijk, dat zijn nou de betere verhalen.

[Mister_L 0]

Quote:

Op zaterdag 15 november 2008 20:26:43 schreef Kluivertnr1 het volgende: [...] In een lift de eerste kus geven. Kijk, dat zijn nou de betere verhalen.

ach..

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op donderdag 09 oktober 2008 15:58:39 schreef Kluivertnr1 het volgende: Jawel, maar nu willen we weten hoe je het geheel aan hebt weten te pakken.

Ja, dat is dus niet onder woorden te brengen slimmie.

[hopeloos 0]

Quote:

Op zaterdag 15 november 2008 20:26:43 schreef Kluivertnr1 het volgende: [...] In een lift de eerste kus geven. Kijk, dat zijn nou de betere verhalen.

doet me denken aan mijn eerste kus

alleen dat was niet in de lift, omdat daar nog iemand anders bij inzat.. Maar wel vlak erna, toen we weer buiten stonden nadat we een tijd lang vast hadden gezeten omdat mijn man en die andere persoon zo slim waren om in de lift te gaan springen

[lucky84 0]

Hallo iedereen,

lang geleden dat ik op dit forum was. En wat zag ik: mijn topic is nog steeds gaande, super leuk! En dan mijn eigen verhaaltje te lezen dat ik 10 maanden verkering had, geweldig! Inmiddels bijna 7 maanden getrouwd, jaja... nog steeds superdesuper gelukkig! Blijven jullie lekker verder gaan met verhalen schrijven over hoe je verkering kreeg, is leuk om te lezen!

Groetjes lucky

[joon 0]

Joon leerde haar vriendje kennen via... credible.^^

Via een post in het of..of-topic kreeg ik een privéberichtje van Gewoon Paul. Die voegde me dan later toe op facebook. Toen zag ik tussen de reacties op zijn vele vrachtwagen-albums een jongen met Supermanthsirt. 'Heeej, die ken ik', dacht ik, waarop ik reageerde Mister Supermanshirt herkende me ook (Username is niet zo verschillend van echte naam) en zo voegde hij me toe.

Het bleef erbij, soms eens om de zoveel tijd een klein gesprekje via facebook. Totdat ik in een zotte bui Archillion toevoegde op msn.

Maar heuse gesprekken volgde er niet, geen grote reacties. 'Oki, die voelt niks voor me'.

Maar toch wou ik het praten niet opgeven en hield ik koppig vol. En na verloop van tijd begon hij ook spontaan te praten. Joon zat midden in examens, met als gevolg dat we stilaan nachtenlang gingen praten. De kriebels kwamen, maar ik durfde niks zeggen. We waren over onze toekomst bezig, hoe we die samen met onze man/vrouw ( Achteraf bleek dat hij me zag als die vrouw, en ik hem als die man).

Ik postte soms eens op zijn facebook, zo stomme dingen. Ebbeloe vond er niks leukers op, om toen te vermelden: anders moeten jullie trouwen.

Ik vroeg hem: wat doet Ebbeloe nu? Ik speelde dat ik er boos om was, maar diep vanbinnen was ik blij en was benieuwd naar zijn reactie. Hij leek boos en geirriteerd te reageren. Ik zag mijn hoop verdwijnen, no way dat die me graag had. (later bleek dat hij die reactie ook speelde).

Onze gesprekken waren onder nul, we durfden niks meer zeggen. Maar ik hield vol, en we vergaten het al snel.

En op vrijdag, de 13e, zei ik het hem, dat hij me heel veel kriebels gaf. En ik hem blijkbaar ook. Eindelijk alle last van de schouders.

Maar toen ging hij op vakantie naar Orlando.

7 februari was ik Naar schiphol gereisd, en daar stond de jongen waarop ik verliefd was, en nog nooit had gezien En toen we even alleen waren, vroeg hij me plechtig verkering aan.

[Lobke 467]

Mooi!

[Jin 0]

Op een bruiloft elkaar ontmoet, 3 dagen weer ontmoet en een dag later gaan samenwonen.

Dat is nu 19 jaar terug.