Een reconstructie en bespreking van de (geheime) instructies van Jezus aan zijn eerste volgelingen

[Hopper 693]

10 uur geleden zei neohumanist:

 

Q 12: 2-3 / Lukas 12: 2-3 = Mattheus 10: 26-27

2 Er is niets bedekt dat niet aan het licht zal komen, en verborgen dat niet bekend zal worden. 3 Wat je in het donker zegt, zal in het licht gehoord worden; en wat in iemand's oor ingefluisterd wordt in de geheime kamer, zal van de daken worden verkondigd. 

Het is duidelijk, dat er zoiets is als absolute kennis, voor God is niets verborgen, want het komt uit Hem voort, Hij kent bovendien geen tijd (toekomst en verleden hebben voor Hem geen geheimen, nergens). Het kan in dit geval op karma slaan, dat de afrekening altijd komt, vroeger of later. Het laatste zinsdeel is raadselachtig, want daar is weer die 'geheime kamer'. Misschien gaat het gewoon over je innerlijk, dat zelfs je onuitgesproken gedachten een reactie kunnen verwachten als er ego inzit. Die geheime kamer moet dan wel haast je innerlijk zijn, waar je denkt alleen te zijn, maar dat is niet zo.

 

Deze tekst verwijst naar God zelf.   En naar de tegenstelling licht/duisternis.  Mensen menen dat ze in de duisternis 'stiekem' (ongezien) kunnen doen.  De transcendente werkelijkheid is anders.  De moraal?   Weest eerlijk en rechtvaardig, want voor God zal niets verborgen blijven.

Lukas 12 spreekt van 'binnenkamers' (SV) wat beter de portee aangeeft dan geheime kamer.   Waarmee wederom duidelijk voor me wordt dat in het Nederlands vertalen een vak apart is.    

Binnenskamers wordt een mens gekend door God, of de mens in God gelooft of niet, dat doet niet ter zake.  Dat is dus niet geheim, met de binnenkamer wordt inderdaad het innerlijk bedoeld.

Omdat jij de tekst Q leest en ik de tekst SV kan ik termen als 'misschien' en 'wel haast' er buiten laten.  Lukas (SV) is duidelijker en helderder dan Q.

11 uur geleden zei neohumanist:

 

Q? 12: 8-10 / Luke 12: 8-10 = Matthew 10:32-33, 12: 32a-b

8 Een ieder die zich publiekelijk voor mij uitspreekt, zal de Mensenzoon zich ook voor hen uitspreken voor 9 God. Maar wie mij publiekelijk ontkent, zal voor God worden ontkent. En een ieder zich die tegen de Mensenzoon uitspreekt, het zal hun vergeven worden; 10 maar een ieder die zich tegen de Heilige Geest uitspreekt, het zal hun niet vergeven worden.  

De Meester is soort van de persoonlijke manifestatie van God en dit lijkt dat te bevestigen. De volgelingen moeten dat ook zo blijven zien in conflictsituaties. Mogelijk bereid Jezus hen voor op mishandelingen? Er valt denk ik wel meer over dit gezegde te zeggen.

 

Deze tekst wijkt af van Lukas.   (Terzijde, deze tekst komt ook in het Thomas Evangelie voor)

In Lukas 12:10 staat: "En een iegelijk, die enig woord spreken zal tegen den Zoon des mensen, het zal hem vergeven worden; maar wie tegen den Heiligen Geest gelasterd zal hebben, dien zal het niet vergeven worden."

Grosso modo staat er dat laster tegen de Vader en de Zoon je vergeven zal worden.   Daar is God mild over.  Logisch, omdat de natuurmens niet kan weten wie of wat de Vader en de Zoon is,

Maar laster nooit de Heilige Geest.  Er wordt nadrukkelijk tegen gewaarschuwd, en dat zal zijn reden zo wel hebben.

Wat bedoel je eigenlijk met manifestatie in dit verband?   Manifestatie is het geopenbaarde.   De Heilige Geest is in principe het niet-geopenbaarde , maar dat wat openbaart.

Het is de wereld voor ons die voor iedereen geopenbaard is, dat noemt men normaliter de manifestatie (dat wat voor ons verschijnt).

[Hermanos2 493]

1 uur geleden zei Dat beloof ik:

Met andere woorden: een Jood die anderen Joden ervan wilde overtuigen dat zijn visie op het Jodendom de juiste was.
Andere landen hebben daar dan toch niets mee te maken? Die hadden immers andere goden.

Ik zie een spelfout. 

[neohumanist 37]

1 uur geleden zei Breuk:

Ik wil best verder uitzoeken in hoeverre er verwijzingen in Q naar de TeNaCh zijn. Dat verwacht ik wel, maar ik zal daar wel even de tijd voor nemen en wie weet word ik verrast. Dat teksten uit de lucht komen vallen is echter onwaarschijnlijker, dan dat ze verder bouwen op bestaande teksten en tradities.

Nou doe je net alsof Jezus een soort schriftgeleerde was, die enkel voortbouwde in zijn onderwijs op wat hij via anderen wist. Dat zal tot op zekere hoogte ook zo zijn, al was het maar omdat je de taal enigszins moet spreken van wat mensen in je omgeving al kennen, willen ze het snappen. Maar heel grote Meesters, zoals blijkbaar ook Jezus, leunen daar inhoudelijk niet echt op, die spreken direct uit hun eigen contact of zelfidentificatie met Waarheid.

Bijvoorbeeld spreekt Jezus in diverse gezegden over hoe karma werkt, maar hij gebruikt het woord karma niet omdat dit niet in de Joodse cultuur voorkomt. Hij legt ook het concept spirituele Meester (Guru) uit. En hij geeft meditatie mantra's en raadt mensen af te bidden voor iets anders dan enkel de Heerschappij van God (Heilige Geest). Dit is een heel specifiek type spiritueel onderricht, dat zeer universeel is, maar weinig tot niet bekend bij exoterisch denkenden.

Bovendien zijn de instructies zó ontzettend direkt en praktisch en als het ware "geaard", dat ze prima te relateren zijn aan soortgelijke tradities buiten de Joodse sfeer. Maar dwarsverbanden naar eerder Joods onderwijs zullen er zeker zijn te vinden, de Joden kenden ook al een mystieke traditie. Alleen weet ik niet of dit soort devotie voor de Meester daar al een rol in speelde, het tonen van occulte krachten door de Meester denk ik ook niet.

Maar juist daaraan herken je zo'n grote Meester en ze zijn altijd controversieel in hun eigen tijd omdat ze de mentaliteit van plaatselijke schriftgeleeden en de kracht van hun onderwijs verre overstijgen (dat wordt nooit gewaardeerd). Wat dat betreft past het levensverhaal van Jezus daar heel goed bij, zijn missie had het zwaar en dat zit ook in de Quelle verwerkt, maar ook wel in Markus en het is een algemeen verschijnsel bij dit soort Meesters, ze krijgen erg veel weerstand, juist door hun grote positieve impact.

7 juli 2023 bewerkt door neohumanist

[neohumanist 37]

Ik kan zweren dat ik dit gezegde hier al eerder plaatste, wonderlijk. Dat zal dan wel blijken als ik de hele tekst bijeen ga zetten.

Q 12: 22-31 / Lukas 12: 22-31 = Mattheus 6: 25-34, 8

22 Wees niet bezorgd over je leven, over wat je zal kunnen eten, noch over je lichaam, met wat je jezelf zal moeten kleden. 23 Is het leven niet meer dan eten, en het lichaam meer dan kleding? 24 Kijk naar de raven: Zij zaaien, noch oogsten, noch verzamelen ze in schuren, en toch voedt God ze. Zijn jullie niet beter dan vogels? 25 En wie onder jullie kan door bezorgdheid ook maar een centimeter toevoegen aan zijn lengte? 26 En waarom maak je je zorgen over je kleding? 27 Kijk naar de lelies en het gras: Zij kaarden niet noch spinnen ze en toch zijn ze gekleed. Ik zeg je: dat Salomon in al zijn glorie niet zo fraai was uitgedost als een van dezen. 28 Als dat zo is, hoeveel meer zal Hij jullie kleden, Oh jullie van klein vertrouwen? 29 Maak je dus geen zorgen, zeggende, Wat moeten we eten? Of: Wat moeten we drinken. Of: Waarmee moeten we ons kleden? 30 Je Abba weet dat jullie ze allemaal nodig hebben. 31 Zoek liever Zijn Heerschappij, en al deze dingen zullen je toekomen. 

Dit is een uitwerking naar de praktijk in de missie toe, dat je als volgeling van Jezus enkel op de Heerschappij van God gericht moet blijven en je aardse behoeften moet overlaten aan de voorzienigheid en verders nergens om bidden of erover ideeëren. Het doet me sterk denken aan de manier waarop de Dorothy Gemeenschap bij Uithoorn woont en leeft.

Q 12: 33-34 / Luke 12: 33-34 = Matthew 6: 19-21

33 Koester op aarde geen schatten, waar motten en knagers het aantasten en waar rovers voor inbreken en het stelen, maar koester voor jezelf tijdloze schatten. 34 Want waar je schat ligt, daar ook ligt je hart.

Een soortgelijk gezegde, het gaat niet zozeer om het niet willen van de spullen zelf, maar meer dat je dat innerlijk niet moet zoeken en koesteren (en je er zorgen over maken), omdat het je afhoudt van je ideatie op God en het doorbreken van Zijn Heerschappij daardoor moeilijker wordt, je vertraagt je spirituele groei ermee.

[Breuk 279]

3 uur geleden zei neohumanist:

Nou doe je net alsof Jezus een soort schriftgeleerde was, die enkel voortbouwde in zijn onderwijs op wat hij via anderen wist. Dat zal tot op zekere hoogte ook zo zijn, al was het maar omdat je de taal enigszins moet spreken van wat mensen in je omgeving al kennen, willen ze het snappen. Maar heel grote Meesters, zoals blijkbaar ook Jezus, leunen daar inhoudelijk niet echt op, die spreken direct uit hun eigen contact of zelfidentificatie met Waarheid.

Bijvoorbeeld spreekt Jezus in diverse gezegden over hoe karma werkt, maar hij gebruikt het woord karma niet omdat dit niet in de Joodse cultuur voorkomt. Hij legt ook het concept spirituele Meester (Guru) uit. En hij geeft meditatie mantra's en raadt mensen af te bidden voor iets anders dan enkel de Heerschappij van God (Heilige Geest). Dit is een heel specifiek type spiritueel onderricht, dat zeer universeel is, maar weinig tot niet bekend bij exoterisch denkenden.

Bovendien zijn de instructies zó ontzettend direkt en praktisch en als het ware "geaard", dat ze prima te relateren zijn aan soortgelijke tradities buiten de Joodse sfeer. Maar dwarsverbanden naar eerder Joods onderwijs zullen er zeker zijn te vinden, de Joden kenden ook al een mystieke traditie. Alleen weet ik niet of dit soort devotie voor de Meester daar al een rol in speelde, het tonen van occulte krachten door de Meester denk ik ook niet.

Maar juist daaraan herken je zo'n grote Meester en ze zijn altijd controversieel in hun eigen tijd omdat ze de mentaliteit van plaatselijke schriftgeleeden en de kracht van hun onderwijs verre overstijgen (dat wordt nooit gewaardeerd). Wat dat betreft past het levensverhaal van Jezus daar heel goed bij, zijn missie had het zwaar en dat zit ook in de Quelle verwerkt, maar ook wel in Markus en het is een algemeen verschijnsel bij dit soort Meesters, ze krijgen erg veel weerstand, juist door hun grote positieve impact.

Nu dacht ik een aardige post te sturen door je een compliment te geven over de keuze van het onderwerp…

 

[neohumanist 37]

Q 12: 49, 51 / Lukas 12: 49, 51 [eerste helft is Sondergut] = Mattheus 10: 34-36

49 Ik ben gekomen om vuur te werpen op de aarde, en hoezeer wenste ik dat het al opgebrand was! 51 Denk je dat ik gekomen ben om vrede op aarde te werpen? Ik ben niet gekomen om vrede te werpen, maar een zwaard!

Met het woord 'werpen' ben ik niet echt tevreden, maar het gaat om het beeld van deze Jezus die niet voor de vrede op aarde is gekomen. Hoe onchristelijk! Wellicht wel, maar heel de Quelle, heel het onderwijs van Jezus aan zijn discipelen is doortrokken van de noodzaak tot strijd, strijd tegen de Mammon, strijd tegen onze oude gewoontes en verlangens. Daar zijn dan het zwaard en het vuur als symbolen van het positieve dat vecht tegen het negatieve (in en buiten ons, Jihad!).

Ook Shiva houdt ze vast in zijn rechterhand tijdens zijn tandava-dans, de dans die moed geeft om door te strijden tegen het negatieve. Wij staan ertussenin, tussen positief en negatief, tussen goed en kwaad en die strijd gaat heel ons leven door, rechts het positieve en links van ons het negatieve dat ons de andere kant op wil trekken. Jezus komt om het vuur en het zwaard te brengen zodat we de slangen of schorpioenen kunnen verslaan. Jezus is enkel gekomen voor de Vrede in de Heerschappij van God en niet voor de vrede in ons aardse bestaan, ook niet in de missie.

Het branden van de aarde staat voor het verbranden van het oude karma, dat gaat sneller als je de leringen van Jezus strikt toe past in je leven. Is het toeval dat diezelfde symbolen voorkomen bij zowel Shiva als bij Jezus? Ik weet het niet, Jezus gebruikt steeds slangen en schorpioenen als symbolen voor het negatieve en Shiva slangen en schedels. Hun onderwijs verschilt nauwelijks, althans niet op dit bescheiden niveau. Uiteraard leefden ze in totaal verschillende tijden.

Q Mattheus 5: 29-30 Sondergut (Markus 9: 43-48/Mattheus 18: 8-9)

30 Als je rechterhand je ondergang brengt, hak het af en werp het weg; het is beter om een deel van je lichaam te verliezen dan dat het hele lijf de hel in gegooid wordt. 29 En als je rechteroog je op tot een verkeerde weg leidt, ruk het uit en smijt het weg; het is beter voor je om een deel van je lijf te verliezen dan dat het geheel naar de hel gaat.

Helaas alleen in Mattheus bewaard gebleven, het wordt dacht ik meestal weggelaten uit de Quelle tekst. Ook hier weer die strijd die voortdurend geleverd moet worden, hier gaat het over het beheersen en beschermen van je zintuigen; waar je naar kijkt (en luistert) en wat je met je handen en benen uitspookt. Net als bij de instructies van de Boeddha aan zijn volgelingen krijgen de discipelen de opdracht om hun zintuigen strikt te beheersen, maar dat geldt ook voor het denken, waarin ook handelingen en beelden kunnen worden opgeroepen, zonder de zintuigen. Het is heftig verwoord, typisch Jezus, maar Evangelion/Lukas liet het weg, te heftig voor de schrijvers? 

Q? 12: 54-56 / Lukas 12: 54-56 Sondergut

54 Als je wolken zich op ziet bouwen in het Westen, zeg je meteen, "Het gaat regenen", en 55 regenen gaat het. En als de wind uit het Zuiden komt, zeg je, 56 "Er zal een hittegolf komen", en daar is ze. Wat een huichelaars zijn jullie! Jullie weten hoe je de verschijningsvormen van de aarde en de lucht moeten interpreteren; 57 Hoe komt het dan dat jullie voor jezelf [] kunt beoordelen wat de juiste koers is?  

Ik twijfel of dit uit Q komt, het is sowieso een merkwaardig stukje tekst, dat Mattheus niet heeft. Hebben de leerlingen zich teveel afhankelijk gemaakt van de begeleiding van Jezus en durven ze niet zelf na te denken over hoe ze zich moeten gedragen in de missie?

7 juli 2023 bewerkt door neohumanist

[Hopper 693]

Als ik  Lukas 12: 49, 51 lees, dan is dat duidelijker. 

Vooral met deze kernzin: "51 Meent gij, dat Ik gekomen ben, om vrede te geven op de aarde? Neen, zeg Ik u, maar veeleer verdeeldheid."

Dus niks 'onchristelijk',  het staat duidelijk geschreven (in de Bijbel) dat Jezus verdeeldheid brengt.   Verdeeeldheid tussen de vader en de zoon, de moeder en de dochter (enz).

Alleen laat Lukas 12 zich gemakkelijker in verband brengen met eerdere verzen.

Vers 34: "Want waar uw schat is, aldaar zal ook uw hart zijn."  Dat wordt in tekst Q mij althans niet duidelijk.

 

Lukas 12 verhaalt dat er een schat te vinden is in uw hart en daarvoor is tweedracht nodig met al uw geliefden.   Maar dat is geen strijd tussen het positieve en het negatieve.   Het vuur werpen op de aarde staat dan ook niet voor het verbranden van karma, maar voor het verbranden van iets geheel anders.

[neohumanist 37]

Q 12: 58 / Lukas 12: 58 = Mattheus 5: 25

58 Terwijl je met je tegenstander langs de weg gaat, span je dan in om je van hem los te maken, opdat de tegenstander je niet overdraagt aan de Rechter, en de Rechter aan de assistent, en de assistent je in de gevangenis gooit. 59 Ik zeg je, je zult daar niet weer uitkomen tot je de laatste cent hebt betaald.

Het gaat hier alweer over karma, de tegenstander die met je meeloopt langs de weg, dat zijn je slechte gewoonten die je in binding houden en verhinderen spiritueel sneller te groeien. Jezus spoort de discipel aan om ervan af te komen, voordat God zijn assistent (de bestuurder van dit universum) ervoor zorgt dat je voor die slechte indrukken de prijs terug moet betalen, het inlossen van dat karma. Het onderwijs van Jezus gaat over actief ingrijpen in je eigen lot, die worsteling richting Heerschappij van God zelf aangaan, niet over passief vertrouwen op religieuze beloften in bepaalde teksten. Omdat het een tegenstander is, is er strijd nodig, het zwaard of het vuur dat Jezus je heeft gebracht en onderwezen.

Q 9: 27 / Luke 9: 27 = Matthew 16: 28 = Mark 9: 1

27 Ik zeg je dit: er zijn er die hier aanwezig zijn die de dood niet zullen smaken voordat ze de Heerschappij van God gezien hebben.

Dit gezegde wordt meestal buiten de oudste kern van de Quelle gelaten, maar ik vind hem er wel inpassen. Zelfrealisatie krijg je niet zomaar, je moet alle indrukken, al je karma eerst uitdrukken zodat je ego verdwenen is. Maar als je in de snelkookpan van de missie van Jezus zit, kan het heel snel gaan. Het is natuurlijk niet echt 'zien', het is meer erin overgaan, erin verdwijnen.

Q 13: 18-21 / Luke 13: 18-21 = Matthew 13: 31-33

18 Hoe is de Heerschappij van God, waarmee kan ik het vergelijken? 19 Het is als een zaadje mosterd, dat iemand nam en in zijn tuin wierp. En het groeide en ontwikkelde zich in een boom, en de vogels van de lucht nestelden in haar takken. 20 En nogmaals: Waarmee kan ik de Heerschappij van God vergelijken? 21 Het is als een stukje desem, dat een vrouw nam en in drie delen bloem verborg tot het volledig was gefermenteerd (gerezen).

Dit is de diepere uitleg van de Heerschappij van God, die is gerelateerd aan de mantra die Jezus gaf om dit te bewerkstellingen. Deze vergelijkingen beelden beide expansie uit, oneindige expansie. De mosterdboom heeft het kleinste zaadje, dat staat voor ons individuele ik-bewustzijn. De mosterdboom staat voor de Heilige Geest of het oneindige Kosmisch Bewustzijn waarin of waarbinnen heel de schepping genesteld is. Het individuele bewustzijn zit gevangen in de illusie dat men omringd is met overal aparte objecten, maar als dit bewustzijn eenmaal oneindig is uitgedijd, dan valt het samen met de Heilige Geest, met het Ultieme Subject en is de illusie van veelheid verdwenen, we ervaren waar die illusie gemaakt wordt, het is slechts een projectie door de Heilige Geest, maar zonder scherm.

 

Zie je wat een enorme samenhang aanwezig is binnen deze Quelle tekst met het echte onderwijs van Jezus zelf? Helemaal geen ingewikkelde nauwelijks te begrijpen reli-taal uit een ver verleden, Jezus heeft het gewoon over spirituele groei en wat je daarvoor kunt doen om dat te versnellen. Toch is het niet zomaar een tekst, het gaat op allerlei manieren juist heel erg naar de kern, het is praktisch en filosofisch zeer stevig verankerd. En Jezus laat in Zijn persoon zien wat dit in een mens teweegbrengt. Anders zouden zijn discipelen Hem nooit gevolgd zijn.

7 juli 2023 bewerkt door neohumanist

[Breuk 279]

Maak je geen zorgen! (Matteüs 6,19-34)

Bergrede: De bergrede (Mt 5,1-7,29) is de eerste van de vijf grote redevoeringen waarin het onderricht van Jezus in het Matteüsevangelie gegroepeerd is. Het onderricht van Mt 5,1-7,29 vindt plaats op een berg, waarbij Jezus de leerlingen (eerste kring rond Jezus, zie Mt 5,1-2) maar ook de aanwezige menigte (tweede kring, zie Mt 7,28-29) aanspreekt. Door deze situering op een berg portretteert de auteur van het evangelie Jezus als de "profeet zoals Mozes" (vergelijk met Deuteronomium 18,15). Zoals Mozes licht Jezus leefregels toe aan het volk Gods. Hierbij wordt het onderricht van Mozes (bekend als Wet, Tora, leefregels) niet opgeheven, maar verder uitgediept.

Jezus verwijst naar Koning Salomo van Israël, die bekend was om zijn wijsheid (met name om het "Salomonsoordeel", zie 1 Koningen 3). Hij was echter ook beroemd/berucht om zijn grote rijkdom en bezit, in het bijzonder van talrijke paarden (zie bijv. 1 Koningen 5; 10,14-19).
Deuteronomium 17,14-20 heeft echter een ander ideaalbeeld van een koning: deze mag geen rijkdom vergaren, en geen paardenstoeterij op nahouden. 1 Samuel 8,10-18 waarschuwt voor de gevaren van machtsmisbruik van de koning, waaronder de zware lasten voor de bevolking.
 

Jezus als de Messias (profeet,koning,priester), die zijn leerlingen als een rabbijn onderwijst.

https://www.kuleuven.be/thomas/page/bijbelfiche-maak-je-geen-zorgen/

12 uur geleden zei Dat beloof ik:

Met andere woorden: een Jood die anderen Joden ervan wilde overtuigen dat zijn visie op het Jodendom de juiste was.
Andere landen hebben daar dan toch niets mee te maken? Die hadden immers andere goden.

Jezus heeft in zijn leven ervaren dat zijn leer en daden niet alleen voor Israël waren, maar b.v. ook voor Samaritanen of Romeinen.

Na zijn kruisiging en opstanding ervoeren zijn leerlingen dat de boodschap ook landde bij niet Joden. Dit waren vaak wel mensen die bekend en ontzag hadden voor de Joodse godsdienst. 
 

Dat er vele andere goden zijn, dat ontkent de bijbel vooral niet. Er wordt gezegd: laat die Ene (de Ik Ben), die jullie bevrijd heeft uit het slavenhuis, laat die jullie God zijn.

De ‘heidenen’ worden opgeroepen om mee te doen en door de eeuwen hebben daar velen gehoor aangegeven. Het verhaal van Israël (OT en NT) staat daarbij model (pars pro toto) voor het verhaal van de hele wereld, die de hele specifieke God van Israël met ons wil gaan.
Goden genoeg om uit te kiezen, de God van de bijbel is zoals van Nieuwpoort zegt: de kleine mensengod.

[Hermanos2 493]

14 minuten geleden zei Breuk:

Door deze situering op een berg portretteert de auteur van het evangelie Jezus als de "profeet zoals Mozes" (vergelijk met Deuteronomium 18,15). 

Vind ik vergezocht. 

[Breuk 279]

11 minuten geleden zei Hermanos2:

Vind ik vergezocht. 

Heel veel uitleggers niet:

https://nl.wikipedia.org/wiki/Evangelie_volgens_Matteüs
Net als het volk Israël veertig jaren in de woestijn zwierf, zwerft Jezus veertig dagen in de woestijn. Net zoals Mozes aan de moord van alle jongetjes in opdracht van de farao ontsnapte, ontsnapt Jezus aan de moord op alle jongetjes in Bethlehem in opdracht van Herodes. Net zoals Mozes de berg op ging om Gods wet te ontvangen gaat Jezus de berg op om vandaar de bergrede te houden.

Voor Matteüs is Jezus dus de verwachte Joodse Messias, de nieuwe Mozes (Deuteronomium 18:15-19), die niet gekomen is om de Wet, zoals die te vinden is in de Thora, af te schaffen maar om deze haar eigenlijke, diepere betekenis te geven. De wet die Jezus in de bergrede verkondigt is geen nieuwe wet, maar een uitleg en uitwerking van de oude Wet. Deze uitwerking staat voor Matteüs in schril contrast met de manier waarop de Joodse religieuze leiders de wet uitleggen en uitvoeren. Enerzijds wijst Matteüs er telkens op dat voor Jezus de oude wet niets aan kracht verloren heeft, maar tegelijk benadrukt hij hoe weinig de Joodse leiders van die wet begrepen hebben en hoe ze met hun wetticisme juist tegen de geest van de wet zondigen.

[neohumanist 37]

6 uur geleden zei neohumanist:

Q? 12: 54-56 / Lukas 12: 54-56 Sondergut

54 Als je wolken zich op ziet bouwen in het Westen, zeg je meteen, "Het gaat regenen", en 55 regenen gaat het. En als de wind uit het Zuiden komt, zeg je, 56 "Er zal een hittegolf komen", en daar is ze. Wat een huichelaars zijn jullie! Jullie weten hoe je de verschijningsvormen van de aarde en de lucht moeten interpreteren; 57 Hoe komt het dan dat jullie voor jezelf niet [] kunt beoordelen wat de juiste koers is?  

Ik twijfel of dit uit Q komt, het is sowieso een merkwaardig stukje tekst, dat Mattheus niet heeft. Hebben de leerlingen zich teveel afhankelijk gemaakt van de begeleiding van Jezus en durven ze niet zelf na te denken over hoe ze zich moeten gedragen in de missie?

Excuses, het woordje 'niet' was weggevallen. Ik zal de hele Quelle nog nalopen op de verwoording voordat ik hem volledig weergeef. De vertaling is uit de losse pols via het Engels, maar meestal hangt het niet op een enkel woord. Nog maar een paar gezegden te gaan, er volgen nog heel belangrijke.

7 juli 2023 bewerkt door neohumanist

[Hermanos2 493]

48 minuten geleden zei Breuk:

Maak je geen zorgen! (Matteüs 6,19-34)

Bergrede: De bergrede (Mt 5,1-7,29) is de eerste van de vijf grote redevoeringen waarin het onderricht van Jezus in het Matteüsevangelie gegroepeerd is. Het onderricht van Mt 5,1-7,29 vindt plaats op een berg, waarbij Jezus de leerlingen (eerste kring rond Jezus, zie Mt 5,1-2) maar ook de aanwezige menigte (tweede kring, zie Mt 7,28-29) aanspreekt. Door deze situering op een berg portretteert de auteur van het evangelie Jezus als de "profeet zoals Mozes" (vergelijk met Deuteronomium 18,15). Zoals Mozes licht Jezus leefregels toe aan het volk Gods. Hierbij wordt het onderricht van Mozes (bekend als Wet, Tora, leefregels) niet opgeheven, maar verder uitgediept.

Jezus verwijst naar Koning Salomo van Israël, die bekend was om zijn wijsheid (met name om het "Salomonsoordeel", zie 1 Koningen 3). Hij was echter ook beroemd/berucht om zijn grote rijkdom en bezit, in het bijzonder van talrijke paarden (zie bijv. 1 Koningen 5; 10,14-19).
Deuteronomium 17,14-20 heeft echter een ander ideaalbeeld van een koning: deze mag geen rijkdom vergaren, en geen paardenstoeterij op nahouden. 1 Samuel 8,10-18 waarschuwt voor de gevaren van machtsmisbruik van de koning, waaronder de zware lasten voor de bevolking.
 

Jezus als de Messias (profeet,koning,priester), die zijn leerlingen als een rabbijn onderwijst.

https://www.kuleuven.be/thomas/page/bijbelfiche-maak-je-geen-zorgen/

Jezus heeft in zijn leven ervaren dat zijn leer en daden niet alleen voor Israël waren, maar b.v. ook voor Samaritanen of Romeinen.

Samaritanen zijn onderdeel van Israël. Jezus' missie was oa de hereniging van Judah en Israël. Dus 'heeft ervaren' vind ik vreemd gesteld. 

Zo moet men ook niet te hard oordelen over de Farizeeën. Dat was ook een gemengde groep. Op een of andere manier wordt die hele groep over één kam geschoren en weggezet vanwege een paar rotte appels. 

[Breuk 279]

23 minuten geleden zei Breuk:

Heel veel uitleggers niet:

https://nl.wikipedia.org/wiki/Evangelie_volgens_Matteüs
Net als het volk Israël veertig jaren in de woestijn zwierf, zwerft Jezus veertig dagen in de woestijn. Net zoals Mozes aan de moord van alle jongetjes in opdracht van de farao ontsnapte, ontsnapt Jezus aan de moord op alle jongetjes in Bethlehem in opdracht van Herodes. Net zoals Mozes de berg op ging om Gods wet te ontvangen gaat Jezus de berg op om vandaar de bergrede te houden.

Voor Matteüs is Jezus dus de verwachte Joodse Messias, de nieuwe Mozes (Deuteronomium 18:15-19), die niet gekomen is om de Wet, zoals die te vinden is in de Thora, af te schaffen maar om deze haar eigenlijke, diepere betekenis te geven. De wet die Jezus in de bergrede verkondigt is geen nieuwe wet, maar een uitleg en uitwerking van de oude Wet. Deze uitwerking staat voor Matteüs in schril contrast met de manier waarop de Joodse religieuze leiders de wet uitleggen en uitvoeren. Enerzijds wijst Matteüs er telkens op dat voor Jezus de oude wet niets aan kracht verloren heeft, maar tegelijk benadrukt hij hoe weinig de Joodse leiders van die wet begrepen hebben en hoe ze met hun wetticisme juist tegen de geest van de wet zondigen.

Je kunt wel als tegenargument gebruiken, dat het Mattheus is die de teksten van Q in die specifieke OT setting neer zet.

[neohumanist 37]

12 uur geleden zei Hopper:

Wat bedoel je eigenlijk met manifestatie in dit verband?   Manifestatie is het geopenbaarde.   De Heilige Geest is in principe het niet-geopenbaarde , maar dat wat openbaart.

Het is de wereld voor ons die voor iedereen geopenbaard is, dat noemt men normaliter de manifestatie (dat wat voor ons verschijnt).

Het is moeilijk om een woord te plakken op wie Jezus is in relatie tot God in de Q-context omdat Jezus dat niet echt grondig uitlegt. Ik zoek nooit in bijbelse teksten als het niet uit de mond van Jezus zelf komt. God kan niet in zijn geheel in een mens aanwezig zijn, omdat God immers het Subject is en dus totaal, niet afgescheiden in een enkele persoon. Maar bij iemand zoals Jezus ervaar je als aanwezige wel dat het Subject heel dichtbij je is, dat is toch een mysterie hoe dat zo kan. Het manifesteerde zich in plaats en tijd, veel meer kan ik er niet van zeggen. Ik weet hoe zoiets voelt en ik twijfel er niet aan dat Zijn volgelingen dat ook ervaren hebben.

[Breuk 279]

2 minuten geleden zei Hermanos2:

Samaritanen zijn onderdeel van Israël. Jezus' missie was oa de hereniging van Judah en Israël. Dus 'heeft ervaren' vind ik vreemd gesteld. 

Zo moet men ook niet te hard oordelen over de Farizeeën. Dat was ook een gemengde groep. Op een of andere manier wordt die hele groep over één kam geschoren en weggezet vanwege een paar rotte appels. 

De samaritanen werden wat ik begrijp, echt gemeden door Joodse mensen. Men reisde liever om, dan dwars door het gebied.

Dat Jezus met een Samaritaanse vrouw contact heeft is dubbelop vreemd. Hij leert ook nog wat van haar (kruimels).

[neohumanist 37]

5 minuten geleden zei Breuk:

Je kunt wel als tegenargument gebruiken, dat het Mattheus is die de teksten van Q in die specifieke OT setting neer zet.

Het is nuttig om te weten hoe specifiek de auteurs van Mattheus, Evangelion en de Lukas redactor zelf dachten, omdat je dan hun redacties aan Q er beter uit kunt verwijderen of corrigeren. Ik vertrouw er op dat de Q-theologen dat goed zullen hebben gedaan. Maar waar ik ze niet altijd volg, is welke gezegden ze uit Quelle verwerpen omdat ze die te Mattheus-achtig of the Lukas-achtig vinden en Lukas of Mattheus het gezegde niet heeft. Er zit namelijk hier en daar een subjectief element in zo'n reconstructie die mede afhangt van hoe goed je de oorspronkelijke betekenis of manier van denken (van Jezus) weet te doorgronden. Voor mij geldt, als het inhoudelijk in Q past, dan hoort het erin, zelfs als het in Lukas of Mattheus ontbreekt.

[Hermanos2 493]

10 minuten geleden zei Breuk:

De samaritanen werden wat ik begrijp, echt gemeden door Joodse mensen. Men reisde liever om, dan dwars door het gebied.

Dat Jezus met een Samaritaanse vrouw contact heeft is dubbelop vreemd. Hij leert ook nog wat van haar (kruimels).

Jezus zocht bewust de Samaritanen op. Zij waren te ver afgedwaald. 

[Breuk 279]

Een bekende professor m.b.t het NT is Mark Goodacre.

Hij heeft podcasts gemaakt over de 2 bronnentheorie en neemt blijkbaar een ander standpunt in t.o.v. Q.

https://podacre.blogspot.com/2010/02/nt-pod-26-case-against-q.html

maar ik kom daar alleen achter door zijn podcasts te gaan luisteren…

en deze website http://www.markgoodacre.org/Q/

[Hermanos2 493]

5,5 min gesprek tussen een christen en een jood. Hele interview is ook de moeite waard. Klein uurtje. 

[neohumanist 37]

8 uur geleden zei Breuk:

Een bekende professor m.b.t het NT is Mark Goodacre.

Hij heeft podcasts gemaakt over de 2 bronnentheorie en neemt blijkbaar een ander standpunt in t.o.v. Q.

https://podacre.blogspot.com/2010/02/nt-pod-26-case-against-q.html

maar ik kom daar alleen achter door zijn podcasts te gaan luisteren…

en deze website http://www.markgoodacre.org/Q/

Helaas voor Goodacre is Lukas een vooral met Mattheus-onderdelen aangelengde versie van Marcion's Evangelion.

Als je Evangelion en Mattheus als de twee parallele bronnen voor de reconstructie van Quelle gebruikt (waar ze Markus niet copieren), dan valt het belangrijkste deel van Goodacre's argumentatie hierdoor weg. Bovendien denkt Goodacre dat Lucas uit Mattheus heeft zitten copieren, terwijl dat dus alleen geldt voor die aanvullingen binnen Lukas ten opzichte van Evangelion. Bij Evangelion als de ene copieerder van Q in plaats van Lucas (late Lukas) verdwijnen ook die voor de Q-theorie lastige 'minor agreements of Luke and Matthew against Mark'. Dus het is een win-win voor het bestaan van Q om te erkennen dat niet de Lukas-eindredacteur, maar de auteur van Evangelion (vroege Lukas) heeft zitten copieren uit Quelle.

En Mattheus heeft de Q-gezegden juist helemaal uit elkaar getrokken en verspreid over andere tekstonderdelen en het meest vervormd qua betekenis, waar Evangelion/Lucas ze nog min of meer in de oorspronkelijke meest samenhangende volgorde heeft staan (in enkele blokken tussen de rest van het verhaal). Bovendien zie je dat Q soms primitiever of origineler is van tekst in Mattheus en soms juist weer in Evangelion/Lucas. Dat kun je alleen verklaren met een aparte bron waar ze beiden uit putten, namelijk de Quelle. Goodacre heeft dus ongelijk met zijn minderheidsstandpunt. Zijn manier van denken over het onstaan van Lucas is onlogisch en geforceerd, net zoals de theorie waarin beweerd wordt dat Mattheus het oudste evangelie zou zijn en Markus een ingekort evangelie ongeloofwaardig is.

Zodra via computertechnieken zeker wordt (automatische tekstanalyse over de aanwezigheid van bepaalde aparte auteurs met eigen stijlkenmerken)  dat Lucas niets anders is dan een door een orthodoxe redacteur verlengde versie van Evangelion, gaat Mark Goodacre helemaal onderuit. Er zijn al een aantal theologen die die technieken toepassen, maar het is nog niet 'main stream' om dat te accepteren, men denkt nog teveel vanuit de idee dat de canonieke versies van de evangelieverhalen ieder maar een enkele auteur hebben per evangelie en dat is niet zo, ze hebben allemaal redacteuren gehad die het per verhaal hebben uitgebreid.

Q 13: 24 / Luke 13: 24 = Matthew 7: 13-14

24 Worstel om binnen te gaan door de nauwe deur, want velen zullen trachten binnen te gaan en weinigen zijn degenen die er doorheen gaan.

Alweer dat strijdthema, het strikt volgen van de instructies van Jezus is een strijd, een worsteling met de Mammon in jezelf, met de slangen en schorpioenen die je van de Weg af willen trekken, je komt ze op allerlei manieren dagelijks tegen. De deur of poort is zo nauw omdat je er alleen met ingetrokken ego doorheen kunt komen en weinig mensen zijn in staat om hun ego voldoende te laten krimpen, dat vergt veel inspanning. Dat kan via meditatie en de karmische lading verminderen door veel goed te doen en daardoor weerstand te moeten ondergaan, maar dit dan wel enkel uit Zijn Naam te doen, dus Zijn wil te vooronderstellen en steeds bij alles wat je doet Abba's Naam te Heiligen en niet denken dat je goede werken iets voor jezelf gaan opleveren. God heeft niemand nodig om binnen Zijn universum te dienen. Hij is de absolute Heer.

Q 18: 25 / Luke 18: 25 = Matthew 19: 23-25a (= Mark 10: 25)

25 Het is eenvoudiger voor een kabel (kameel?) om door het oog van een naald te gaan, dan voor een rijke persoon de Heerschappij van God binnen te gaan. 

Meestal niet herkend als een onderdeel van de kern van Quelle, is dit een illustratie van het 'nauwe deur-gezegde'. Met gehechtheden en wereldse nastrevingen ga je de Heerschappij van God, de smalle deur niet binnenkomen. Kameel is hier eventueel fout gelezen vanuit het Aramees, de afwijkende letters van beide woorden verschillen nauwelijks van elkaar in het Aramees.

Q 14: 11, 18: 14 / Luke 14: 11, 18: 14 = Matthew 20: 26-28, 23: 12

11 Iedereen die zichzelf verheerlijkt zal vernederd worden en degene die zichzelf nederig maakt, zal verheerlijkt worden.

Verheerlijken is hetzelfde als innerlijk omhoog stijgen en gelukzalig worden. Als je in het ego vast zit van trots, gehechtheden en status, dan heb je wellicht de afgeleide mineure verheerlijkingen van het comfort of genoegen, maar het is niet de gelukzaligheid die je ervaart als je geest de verheffing in de Heilige Geest of Heerschappij van God heeft meegemaakt. Daarvoor moet je jezelf nederig maken, het ego moet ingetrokken zijn om door de nauwe poort te kunnen.

 

8 juli 2023 bewerkt door neohumanist

[Dat beloof ik 849]

1 uur geleden zei neohumanist:

Goodacre heeft dus ongelijk met zijn minderheidsstandpunt. Zijn manier van denken over het onstaan van Lucas is onlogisch en geforceerd, net zoals de theorie waarin beweerd wordt dat Mattheus het oudste evangelie zou zijn en Markus een ingekort evangelie ongeloofwaardig is.

Geen enkele van de hypotheses rond Q is bewezen; ook de jouwe. Het aantal aanhangers van een hypothese doet er niet toe. 

[Hopper 693]

11 uur geleden zei neohumanist:

Het is moeilijk om een woord te plakken op wie Jezus is in relatie tot God in de Q-context omdat Jezus dat niet echt grondig uitlegt. Ik zoek nooit in bijbelse teksten als het niet uit de mond van Jezus zelf komt. God kan niet in zijn geheel in een mens aanwezig zijn, omdat God immers het Subject is en dus totaal, niet afgescheiden in een enkele persoon. Maar bij iemand zoals Jezus ervaar je als aanwezige wel dat het Subject heel dichtbij je is, dat is toch een mysterie hoe dat zo kan. Het manifesteerde zich in plaats en tijd, veel meer kan ik er niet van zeggen. Ik weet hoe zoiets voelt en ik twijfel er niet aan dat Zijn volgelingen dat ook ervaren hebben.

Ik proef bij jou meer de oosterse religies dan 'Jezus'.  Zo ongeveer het belangrijkste citaat omtrent Jezus is Joh 1:14.  Het Woord is vlees geworden.  Deze vers heb ik tot dusver in Q nog niet gehoord.  Terwijl je normaliter toch met de proloog begint zou je zeggen.

Het Woord was (in den beginne) God en was bij God. (SV)  Ik vertaal dit als een Aanwezigheid, welke als beginsel (het zaadje) in de mens aanwezig is.   Het Woord moet verzorgd worden door de mens, zodat het zaadje kan ontkiemen en uitgroeien.  Verwaarloost de mens dit, dan gebeurt er niks, dan ligt het zaadje niks te doen op de rotsen.

Met zoiets als God als Subject kan ik ook niks.  Als mens zijn we zelf subject.  God is het Ene in alles.  God is vooral ook Goed zonder dat het het kwaad tegenover Zich heeft.   Ik als 'goed' mens heb altijd het kwaad tegenover me staan.   De mens die het Woord verstaat bevrijdt zichzelf dan ook niet alleen van het kwaad, maar ook van het goede.  Zo'n mens meet zichzelf niet meer aan 'de ander' af.  (Met de maat waarmee ge meet...)

Dat wat Goed (zonder het kwaad tegenover zich) is wil zichzelf vooral geven en dat is dan ook precies wat de Bijbelse Jezus ons leert: geven.

Voor het goede begrip, ik keur de oosterse religies of jouw houding in het geheel niet af, Neo.  Maar het kan m.i. zich meer verdiepen.

8 juli 2023 bewerkt door Hopper

[neohumanist 37]

37 minuten geleden zei Hopper:

Ik proef bij jou meer de oosterse religies dan 'Jezus'.  Zo ongeveer het belangrijkste citaat omtrent Jezus is Joh 1:14.  Het Woord is vlees geworden.  Deze vers heb ik tot dusver in Q nog niet gehoord.  Terwijl je normaliter toch met de proloog begint zou je zeggen.

Het Woord was (in den beginne) God en was bij God. (SV)  Ik vertaal dit als een Aanwezigheid, welke als beginsel (het zaadje) in de mens aanwezig is.   Het Woord moet verzorgd worden door de mens, zodat het zaadje kan ontkiemen en uitgroeien.  Verwaarloost de mens dit, dan gebeurt er niks, dan ligt het zaadje niks te doen op de rotsen.

Met zoiets als God als Subject kan ik ook niks.  Als mens zijn we zelf subject.  God is het Ene in alles.  God is vooral ook Goed zonder dat het het kwaad tegenover Zich heeft.   Ik als 'goed' mens heb altijd het kwaad tegenover me staan.   De mens die het Woord verstaat bevrijdt zichzelf dan ook niet alleen van het kwaad, maar ook van het goede.  Zo'n mens meet zichzelf niet meer aan 'de ander' af.  (Met de maat waarmee ge meet...)

Dat wat Goed (zonder het kwaad tegenover zich) is wil zichzelf vooral geven en dat is dan ook precies wat de Bijbelse Jezus ons leert: geven.

Voor het goede begrip, ik keur de oosterse religies of jouw houding in het geheel niet af, Neo.  Maar het kan m.i. zich meer verdiepen.

Ik zou het zeker niet "Oosters" willen noemen wat Jezus (het zijn niet mijn woorden, maar Zijn woorden!) onderwijst, al is het zeker ook niet Westers. Het is gewoon logica en diepe spirituele filosofie, waar geen speld tussen is te krijgen. Terwijl jij steeds woorden nodig hebt die van christenen en niet van Jezus zelf afkomstig zijn. De Heilige Geest is Subject, er is niets objectiefs aan God, en het Subject is éen, alles bestaat in dat ene Subject, het wordt er als het ware door gedroomd en waargenomen en ons eigen subjectje is slechts een reflectie binnen Zijn Heerschappij. Wij dromen ons eigen werkelijkheidje, maar het bestaat slechts binnen Zijn droom, Hij is het Absolute Subject, de Heilige of Totale Geest, de Ene, de Heer.

Ik kan me best voorstellen dat het even wennen is als je altijd alles in christelijke contexten inpast, dan is het lastig wegschakelen naar de oorspronkelijke Jezus. De meeste christenen hebben zelfs moeite Marcus te begrijpen omdat ze in hun hoofd alles toch weer vermengen met wat er in Mattheus, Lucas en Johannes is bij-bedacht. Theoloog James Tabor is een goede om jezelf dat af te leren.

 

8 juli 2023 bewerkt door neohumanist

[Dat beloof ik 849]

12 uur geleden zei Hermanos2:

5,5 min gesprek tussen een christen en een jood. Hele interview is ook de moeite waard. Klein uurtje. 

Daar hoe je toch geen uur over te doen, het verschil tussen die 2.
Het verschil is het NT en iedereen die daar in staat.
En dat ga je nooit oplossen.

6,82 seconden.

8 juli 2023 bewerkt door Dat beloof ik