Wetten van Mozus

[Gaitema 439]

4 uur geleden zei Bastiaan73:

Zijn die er? Dan is de Bijbel dus per definitie niet onfeilbaar.

Ja, inderdaad.

5 uur geleden zei Dat beloof ik:

Die laten zien dat het om een door mensen geschreven verzameling teksten gaat.

Juist. En het laat zien dat het vaak (zeker ik de evangeliën) om getuigenverslagen gaat van gebeurde gebeurtenissen rondom Jezus Christus.

[Dat beloof ik 990]

1 uur geleden zei Gaitema:

7 uur geleden zei Dat beloof ik:

Die laten zien dat het om een door mensen geschreven verzameling teksten gaat.

Juist. En het laat zien dat het vaak (zeker ik de evangeliën) om getuigenverslagen gaat van gebeurde gebeurtenissen rondom Jezus Christus.

Nee,  vertaal fouten laten zoiets niet zien. 

[Gaitema 439]

1 uur geleden zei Dat beloof ik:

Nee,  vertaal fouten laten zoiets niet zien. 

Ik had het niet alleen over vertaalfouten. Ook over verschil van overleveringen tussen de evangeliën en dát laat dat wel zien. Omdat ieder apostel in eigen bewoordingen de zelfde gebeurtenis toch weer anders beschrijft, in plaats van ingestudeerd elkaar na praten. 

[Bastiaan73 705]

4 minuten geleden zei Gaitema:

Ik had het niet alleen over vertaalfouten. Ook over verschil van overleveringen tussen de evangeliën en dát laat dat wel zien. Omdat ieder apostel in eigen bewoordingen de zelfde gebeurtenis toch weer anders beschrijft, in plaats van ingestudeerd elkaar na praten. 

Ben je op de hoogte van het feit dat van de vier Bijbelse evangelisten alleen Mattheüs (Levi) en Johannes tot de twaalf apostelen behoorden? Marcus en Lucas behoorden niet tot de twaalf.

[Gaitema 439]

28 minuten geleden zei Bastiaan73:

Ben je op de hoogte van het feit dat van de vier Bijbelse evangelisten alleen Mattheüs (Levi) en Johannes tot de twaalf apostelen behoorden? Marcus en Lucas behoorden niet tot de twaalf.

Nee, interessant dat je dit zegt ?

Je hebt inderdaad gelijk. Dit maakt Matteüs en Johannes dan het meest directe werk, denk ik dan

[Bastiaan73 705]

Zojuist zei Gaitema:

Nee, interessant dat je dit zegt ?

Je hebt inderdaad gelijk. Dit maakt Matteüs en Johannes dan het meest directe werk, denk ik dan

Dat zou ik zelf niet zo snel zeggen. Marcus wordt over het algemeen als het oudste verslag beschouwd. Johannes als het 'nieuwste'.

[Gaitema 439]

15 uur geleden zei Bastiaan73:

Dat zou ik zelf niet zo snel zeggen. Marcus wordt over het algemeen als het oudste verslag beschouwd. Johannes als het 'nieuwste'.

Dat lijkt me niet te achterhalen, want we hebben de eerste versies niet en eerlijk gezegd, laat ik me niet leiden door bijbelwetenschap, want dat is iets met griezelige menselijke factoren die je gemakkelijk het geloof kunnen laten verliezen én gaat boven mijn pet + interesse ?

[Peter79 286]

Op 3-7-2020 om 23:39 zei Thinkfree:

 

Op 3-7-2020 om 23:33 zei Peter79:

Maar waarom dan de wet beperken tot de tien woorden?

Dat is de kern waar de rest aanhangt.

Zelf denk ik dat dat eerder geldt voor het antwoord dat Jezus gaf op deze vraag (Matt 22: 36-40 HSV):

Meester, wat is het grote gebod in de wet?

Jezus zei tegen hem: U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit is het eerste en het grote gebod. En het tweede, hieraan gelijk, is: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangt heel de Wet, en de Profeten.

Jezus haalde zijn antwoord uit de wet: (Deut 6, Lev 19).

 

Als ik kijk naar hoe de geboden uit de wet in het NT worden aangehaald, dan denk ik dat er sprake is van een pars pro toto. Tegen de rijke jongeling zegt Jezus:

Maar wilt u tot het leven ingaan, neem dan de geboden in acht. Hij zei tegen Hem: Welke? Jezus zei: U zult niet doden; u zult geen overspel plegen; u zult niet stelen; u zult geen vals getuigenis afleggen; eer uw vader en moeder; en: u zult uw naaste liefhebben als uzelf (Matt 19:17-19 HSV). Dat Jezus de andere geboden niet bij name noemt, betekent niet dat ze vervallen zijn (dat kan je uit zijn overige onderwijs afleiden). Dat Jezus hier deze geboden noemt, heeft denk ik met de situatie van de rijke jongeling te maken, maar Jezus laat er hier geen onduidelijkheid over bestaan dat Hij verwijst naar de wet van Mozes, want daarin zijn deze geboden te vinden.

En ook in Romeinen 13 kan je een aantal geboden uit de tien herkennen, die staan voor het geheel: Wees niemand iets schuldig dan elkaar lief te hebben; want wie de ander liefheeft, heeft de wet vervuld. Want dit: U zult geen overspel plegen, u zult niet doden, u zult niet stelen, u zult geen vals getuigenis geven, u zult niet begeren, en welk ander gebod er ook is, wordt in dit woord samengevat, namelijk hierin: U zult uw naaste liefhebben als uzelf (Romeinen 13:8-9 HSV). De tien zijn voor een ieder herkenbaar, maar ze staan voor welk ander gebod ook.

 

De tien kan je dan ook volgens mij beter benoemen als de mooie voorgevel van een huis. Ieder die over de straat komt, kent die gevel, maar een gevel zonder huis is natuurlijk niets. Welk huis daar achter staat, kan je zien in het eerste woord: Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit het land Egypte, uit het slavenhuis, geleid heeft (Exodus 20:2 HSV). Hoe wil je deze woorden dan nu nog geldigheid laten hebben voor christenen? Ik zie twee mogelijkheden, maar misschien zie jij er meer: 1. heidenen zijn in het volk Israël ingelijfd, zij hebben het burgerschap verkregen en mogen op die manier zeggen dat hun verre voorouders uit Egypte zijn geleid; 2. je leest het allegorisch. Zoals de eerste Mozes het volk Israël uit het slavenhuis van Egypte leidde, zo leidde de tweede Mozes, dat is Jezus, ons uit het slavenhuis van de zonde. Van mij mogen beide manieren, maar beide manieren bestaan dankzij het gezag van het Nieuwe Testament over het Oude Testament. Het is de Heilige Geest die maakt dat je die oude tekst uit Exodus 20 op een nieuwe manier kan toepassen. Wil je de tien gebruiken, dan moet je dat in elk geval goed doen.

 

In de tien wordt ook gesproken over de sabbat en het beloofde land:

Gedenk de sabbatdag, dat u die heiligt. Zes dagen zult u arbeiden en al uw werk doen, maar de zevende dag is de sabbat van de HEERE, uw God. Dan zult u geen enkel werk doen, u, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienaar, noch uw dienares, uw dienaar, noch uw dienares. Want in zes dagen heeft de HEERE de hemel en de aarde gemaakt, de zee, en al wat erin is, en Hij rustte op de zevende dag. Daarom zegende de HEERE de sabbatdag, en heiligde die. Eer uw vader en uw moeder, opdat uw dagen verlengd worden in het land dat de HEERE, uw God, u geeft (Exodus 20: 8-12 HSV). De versie van de tien in Exodus baseert zich voor de Sabbat op de schepping. In Deuteronomium 5 staat een andere reden: Want u zult in gedachten houden dat u slaaf geweest bent in het land Egypte en dat de HEERE, uw God, u vandaar uitgeleid heeft met sterke hand en uitgestrekte arm. Daarom heeft de HEERE, uw God, u geboden de dag van de sabbat te houden (Deut 5: 15 HSV). Ook hier kan je als christen op een nieuwe manier lezen. Het boek Hebreeën geeft hiervoor aanknopingspunten. In Hebreeën 3 wordt het beloofde land de rust genoemd, waar Israël dat dan in de woestijn is, niet binnen zal gaan. De rust herken je ook van de zevende dag van de schepping waarop God rustte. Zo bezien komen Exodus en Deuteronomium overeen in reden van de Sabbat: uit het slavenhuis word je in de rust van het beloofde land gebracht en dan rust je zoals God rustte op de zevende dag.

Hebreeën 4 vervolgt: Want als Jozua hen al in de rust gebracht had, zou God daarna niet gesproken hebben over een andere dag. Er blijft dus nog een sabbatsrust over voor het volk van God, want wie Zijn rust binnengegaan is, die heeft zelf ook van zijn werken gerust, zoals God van de Zijne. Laten wij ons dan beijveren om die rust binnen te gaan, opdat niemand door het volgen van dit voorbeeld van ongehoorzaamheid ten val zal komen (Hebreeën 4: 8-11 HSV). En wat betekent voor een christen dan om die rust in te gaan? Het is geen oproep om in het land Israël te gaan wonen. Beijveren om die rust binnen te gaan, is je beijveren om het Koninkrijk van de hemelen in te gaan - de boodschap van Jezus (strijd om binnen te gaan door de nauwe poort, Lukas 13: 22-30) en van Paulus (de wedloop van het geloof, 1Kor 9: 23-27). Christenen hoeven niet in onzekerheid te verkeren over de rust. De wedergeboorte betekent m.i. dat ze opgestaan zijn in het nieuwe leven, dat is in de rust. Het leven van een christen mag dan elke dag Sabbat zijn.

 

Zonder dergelijke toelichting kunnen de tien gemakkelijk worden misverstaan, alsof het leven zou draaien om het volgen van geboden. Daarom kan ik ze ook geen kern noemen, de liefde is dat m.i. wel, want dat is waar Gods Koninkrijk om draait. 

 

Op 3-7-2020 om 23:56 zei Zola:

Of een geschiedenis van de zelfrealisatie van God.

Een geschiedenis. Niet de.  

Dé geschiedenis kennen we m.i. niet. Het is altijd een geschiedenis en ieder mens zal zelf zijn positie moeten bepalen. Maar als een mens een keuze gemaakt heeft, dan is die exclusief: met de keuze voor het ene wordt het andere tweede keuze. Als ik een ander in exclusieve waarheden hoor praten, dan denk ik: dat is hoe jij denkt en misschien is het zo, misschien ook niet.

5 juli 2020 bewerkt door Peter79
aanvulling

[Peter79 286]

Op 4-7-2020 om 07:29 zei Gaitema:

@Peter79: Denk je dat we de wet ook nog ergens voor kunnen gebruiken? Ik denk bijvoorbeeld aan regels wat de Pest had kunnen voorkomen in de middel eeuwen, maar ook bijvoorbeeld dat blijkt dat het eten van onreine dieren ongezonder voor je is en reine dieren juist heel gezond is. Ik las daar eens een interessant artikel over in de EO-visie.

Veel dingen uit de wet zijn voor zover ik weet gezond gebleken op basis van de huidige wetenschap, zoals het niet eten van varkensvlees (risico op lintworm), besnijdenis op achtste dag (i.v.m. bloedstolling), etc. Ook toen kunnen die geboden al op ervaring en overlevering zijn gebaseerd (de wetenschap van toen). Tegenwoordig eten christenen soms ook varkensvlees en met de huidige hygiene lijkt me dat geen probleem. Maar je kan dus gewoon de huidige inzichten uit de wetenschap gebruiken en als je dat terug ziet in de wet van toen, dan is dat mooi om te zien.

Paulus zegt dat de wet geestelijk is. Hij gaat zo ver dat hij zegt dat het gebod om dorsende ossen niet te muilbanden niet geschreven is om de ossen, maar om ons. Dat is wel een hele vrije interpretatie van Paulus. Maar toch legt dat wel bloot waar het voor christenen om gaat. De hele denkwijze dat je door het houden van een regel het leven zult beërven, is gebaseerd op wetmatigheden van de natuur en een manier van vleselijk denken. Voor het natuurlijk leven kunnen we ons verstand gebruiken en verstandig leven, maar over het eeuwig leven dat van boven komt, hebben wij geen beschikking. Met het natuurlijk leven is het al zo dat we maar beperkte controle (menen te) hebben, maar het leven van boven ligt compleet buiten onze macht. Wij kunnen God niet pleasen. Zelfs het beroemde woud van de Libanon en het wild dat daar leefde was niet toereikend als brandoffer voor de Heer - en dan nog: je geeft Hem iets dat al van Hem is.

Terugkijkend op die oude wet kunnen we daar het geloof van het oude Israël in ontdekken dat niet zo heel veel verschilde van ons. De spijswetten drukken een verlangen uit naar een wereld van harmonie, zoals je die ook bij de profeten treft: leeuw en lam grazen samen. Ondanks de bloederige offerdienst was er ook een afkeer van de dood. Roofdieren en aaseters (waaronder het varken) waren onrein. Alleen planteneters mochten gegeten worden. In de wet staan allerlei regels voor een duurzame omgang met het land. Je mag geen tactiek van de verschroeide aarde toepassen oorlog hebt (geen fruitbomen van de vijand kappen) - want na oorlog komt vrede en dan leef je weer van de opbrengst van het land. Je moet niet al te efficient werken, want als er wat blijft liggen, dan kan de arme het oprapen. De jubeljaren maken dat het land verplicht een jaar braak ligt, waardoor overexploitatie wordt tegengegaan. De wet overdenken is uiterst nuttig en goed.

[Kaasjeskruid 994]

2 uur geleden zei Peter79:

Alleen planteneters mochten gegeten worden.

Doe mij dan maar een biefstuk Behomoth.

[Tomega 311]

8 uur geleden zei Peter79:

Hebreeën 4 vervolgt: Want als Jozua hen al in de rust gebracht had, zou God daarna niet gesproken hebben over een andere dag. Er blijft dus nog een sabbatsrust over voor het volk van God, want wie Zijn rust binnengegaan is, die heeft zelf ook van zijn werken gerust, zoals God van de Zijne. Laten wij ons dan beijveren om die rust binnen te gaan, opdat niemand door het volgen van dit voorbeeld van ongehoorzaamheid ten val zal komen (Hebreeën 4: 8-11 HSV). (...)

Beijveren om die rust binnen te gaan, is je beijveren om het Koninkrijk van de hemelen in te gaan - de boodschap van Jezus (strijd om binnen te gaan door de nauwe poort, Lukas 13: 22-30) en van Paulus (de wedloop van het geloof, 1Kor 9: 23-27). Christenen hoeven niet in onzekerheid te verkeren over de rust. De wedergeboorte betekent m.i. dat ze opgestaan zijn in het nieuwe leven, dat is in de rust. Het leven van een christen mag dan elke dag Sabbat zijn.

Jozua was aanvankelijk Hosea (vergelijk hosanna, heil/redding), en is Joods voor wat in het Grieks wordt genaamd: Jezus, en het betekent: de Here redt.

Als Jezus hen al in de rust gebracht had, zou God daarna niet gesproken hebben over een andere dag. Er blijft dus nog een sabbatsrust over voor het volk van God.
Ik zeg dit: zoals Jezus geen andere rust bracht, dan die van het ingegaan zijn in het beloofde land, is er nog een rust over die nog kan worden gemist. Was dat anders, dan was er geen wedloop nodig en geen beijvering, en geen strijd.
En als er nog een loop te gaan is en nog een strijd te strijden, dan weten we heel zeker, dat de rust in Christus nog niet de rust is die God heeft beloofd. En het bewijs daarvan zien we in het heilig avondmaal, dat niet de aanwezigheid van Jezus Christus viert, maar het deelnemen in zijn dood.

Is dit te moeilijk en te mistig, dat jij het zo anders ziet?

Lucas 22:18 
Want Ik zeg u, dat Ik niet drinken zal van de vrucht des wijnstoks, totdat het Koninkrijk Gods zal gekomen zijn.

Verder een heel mooie bijdrage.

 

5 juli 2020 bewerkt door Tomega

[Kaasjeskruid 994]

11 minuten geleden zei Tomega:

En als er nog een loop te gaan is en nog een strijd te strijden, dan weten we heel zeker, dat de rust in Christus nog niet de rust is die God heeft beloofd. En het bewijs daarvan zien we in het heilig avondmaal, dat niet de aanwezigheid van Jezus Christus viert, maar het deelnemen in zijn dood.

Daar ben ik het niet mee eens. Het Heilig Avondmaal is ingesteld om ons te herinneren aan dat wat Jezus voor ons heeft gedaan. Niet om ons steeds weer deelachtig te maken aan wat eens gebeurd en gedaan is. Zoals de doop beeld ook het Avondmaal iets uit:

En Hij nam brood en nadat Hij gedankt had, brak Hij het en gaf het aan hen met de woorden: Dit is Mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt. Doe dat tot Mijn gedachtenis. (Luk.22:19, HSV)

Het betreft dus een symbolische aangelegenheid van iets wat reeds is gebeurd. En een ieder die bekeerd is zal gehoor geven aan deze vriendelijke uitnodiging. Enkel vanwege de vergeetachtigheid van de mens. God is groot en houdt ook rekening met ons in deze zaak.

5 juli 2020 bewerkt door Kaasjeskruid

[Tomega 311]

4 uur geleden zei Kaasjeskruid:

5 uur geleden zei Tomega:

dan weten we heel zeker, dat de rust in Christus nog niet de [lees: definitieve] rust is die God heeft beloofd. [Want God beloofde méér.] En het bewijs daarvan zien we in het heilig avondmaal, dat niet de aanwezigheid van Jezus Christus viert, maar het deelnemen in zijn dood.

Daar ben ik het niet mee eens. Het Heilig Avondmaal is ingesteld om ons te herinneren aan dat wat Jezus voor ons heeft gedaan. Niet om ons steeds weer deelachtig te maken aan wat eens gebeurd en gedaan is.

Zie de toevoegingen tussen de haken. Toen het volk Israël het beloofde land introk, en nog steeds de sabbat moest vieren, kon je niet volhouden dat de belofte van het beloofde land niet door God nagekomen was. Dus is de belofte een feit, en kun je inderdaad de sabbat afschaffen, of als iets van traditioneel gedenken van iets uit eigen vrijwillig eerbetoon in stand houden. Maar dat is niet wat de schrift ons leert.

Ik heb het dus niet over de belofte van het beloofde land waar ik het heb over de belofte die bij de vervulde belofte van de komst van de beloofde Messias nog niet door God was voldaan. Maar ik heb het over dat deel van de belofte waarvan de Schrift zegt: er blijft nog een rust over die nog komt.

Dus:
Beloofde rust - beloofde land - Jozua - nog een rust te verwachten: de opstanding van het vlees - nog een weg te gaan - vierde gebod geldt nog steeds.
Beloofde rust - beloofde Messias - Jezus - nog een rust te verwachten: de opstanding van het vlees - nog een weg te gaan - vierde gebod geldt nog steeds.

De joden hebben de weg voor het vlees in de beloofde rust, en daarna de wederopstanding in het vlees.
De christenen hebben de weg voor de geest in de beloofde rust, en daarna de wederopstanding in het vlees. 
Waarbij terzijde opgemerkt dat de messias ook (juist eerst) is gestorven voor de joden, zodat de ware jood normatief ook christen moet worden.

De ware Sabbat is het moment dat God met zijn kinderen in het vlees in de wederopstanding is: als Jezus weer daadwerkelijk de wijn geniet met de zijnen.
Logisch nu deze laatste wederopstanding niet als toekomstige rust meer te zien voor de christenen, maar die rust al te plaatsen op het moment van het wedergeboren zijn in Christus, is een breuk maken tussen joden en christenen, en de vleselijke wederopstanding van de christenen loochenen. 
Vandaar dat het Schriftwoord geldt waarin Paulus zegt: wees nou niet als de joden destijds hardnekkig,
want je zult zo dicht genaderd tot die rust die je dus nog niet hebt,
méér te verduren krijgen, en harder gestraft worden,
als je je roeping en de wedren en je toekomende rust verloochent.

5 juli 2020 bewerkt door Tomega

[Kaasjeskruid 994]

27 minuten geleden zei Tomega:

De ware Sabbat is het moment dat God met zijn kinderen in het vlees in de wederopstanding is: als Jezus weer daadwerkelijk de wijn geniet met de zijnen.
Logisch nu deze laatste wederopstanding niet als toekomstige rust meer te zien voor de christenen, maar die rust al te plaatsen op het moment van het wedergeboren zijn in Christus, is een breuk maken tussen joden en christenen, en de vleselijke wederopstanding van de christenen loochenen. 
Vandaar dat het Schriftwoord geldt waarin Paulus zegt: wees nou niet als de joden destijds hardnekkig,
want je zult zo dicht genaderd tot die rust die je dus nog niet hebt,
méér te verduren krijgen, en harder gestraft worden,
als je je roeping en de wedren en je toekomende rust verloochent.

Kan men de rust in Christus op het moment van wedergeboren worden weer kwijtraken volgens jou?

[Tomega 311]

8 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Kan men de rust in Christus op het moment van wedergeboren worden weer kwijtraken volgens jou?

Dat is denk ik de verkeerde vraag. Dat is hetzelfde als vragen of een gelovige het geloof kan verliezen en of een gelovige kan zondigen tegen de heilige Geest, en of de vermaningen tot bekering wel of niet nagevolgd hoeven te worden. Je krijgt dan een onderwerp als wat er nu eigenlijk precies moet worden verstaan onder een ware gelovige. Boeiende materie, maar die gaat niet over de rust al ingegaan zijn.

Kan het volk Israël het beloofde land weer kwijt raken? Geen sprake van! Toch verliest Israël het wel.
De vraag is niet of de rust verloren kan gaan, maar of de rust ook al de rust is die is geprofeteerd en voorzegd,
waarvan we weten dat de leeuw en het lam samen zijn zonder roofdier en prooi te zijn.

Is het waar dat een christen door God harder aangepakt kan worden dan de joden,
als zij met al hun kennis en verkregen genade toch ongehoorzaam worden?

[Fundamenteel 1.017]

Ik heb nooit begrepen waar “christenen” vandaan halen? Eens gered, altijd gered? De bedoeling van herboren worden is dat je door Hem te volgen dat je zelf vanuit de genade vertrekt, los van oordeel en zelfs als dat tegen je zin is.

We zijn allemaal zondige wezens, maar door herboren te worden in Hem gaan we daarmee aan de slag. Wie dan denkt gered te zijn louter door geloof en verder in zonde blijft leven, heeft het niet begrepen.

Op de social media word ik regelmatig aangesproken door christenen over de sabbath. Als Jezus mensen redde op de sabbath en zei dat een mensenleven boven dat van een dier gaat, schafte hij eigenlijk tussen de lijnen de sabbath af. Want het is toegestaan goed te doen op de sabbath en dat werk is onvoltooid tot Zijn terugkomst.

[Gaitema 439]

Het is meer zo: Jezus laat de zijnen niet uit Zijn handen roven. Wat wil je trouwens zeggen met de Sabbath?

6 juli 2020 bewerkt door Gaitema

[Fundamenteel 1.017]

19 minuten geleden zei Gaitema:

Het is meer zo: Jezus laat de zijnen niet uit Zijn handen roven. Wat wil je trouwens zeggen met de Sabbath?

Wel, op mijn twitter is iemand die fanatiek opkomt voor de 10 geboden van Mozes en de sabbat. Die man is meer bezig als een farizees dan een christen. In Mattheus 12 (denk ik) lezen we dat ze Christus beproeven door te vragen waarom zijn apostelen op de sabbat werken. Jezus legt daar uit dat je wel goed mag doen op de sabbat.

Is het dan nog wel christelijk een sabbat te houden ? 

Het valt me op dat veel christenen zich verschuilen in het geloof en daar concreet verder niets mee doen. Subjectief van me.

[Dat beloof ik 990]

6 minuten geleden zei Fundamenteel:

Wel, op mijn twitter is iemand die fanatiek opkomt voor de 10 geboden van Mozes en de sabbat. Die man is meer bezig als een farizees dan een christen. In Mattheus 12 (denk ik) lezen we dat ze Christus beproeven door te vragen waarom zijn apostelen op de sabbat werken. Jezus legt daar uit dat je wel goed mag doen op de sabbat.

Is het dan nog wel christelijk een sabbat te houden ? 

Dat staat er toch niet? Is het zo moeilijk te begrijpen ? 

[Fundamenteel 1.017]

5 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Dat staat er toch niet? Is het zo moeilijk te begrijpen ? 

Er wordt mij gevraagd wat ik bedoelde met de sabbat... In context ging het volgens mij over christenen die doen alsof ze niet meer kunnen zondigen of gered zijn door genade dus straffeloos kunnen blijven zondigen. (Zie vorige posten waar ik op begin te bouwen))

Ik denk niet dat gij mij op posten moet aanspreken, ik moet het hier nooit voorgekauwd krijgen me dunkt.

6 juli 2020 bewerkt door Fundamenteel

[Gaitema 439]

Het is mij eigenlijk een raadsel wat christenen doorgaans echt drijft. Ik heb meer het idee dat het vaak niet echt duidelijke redenen heeft. Mensen die wel stellige visies hebben doen vaak aan willekeur. Zo ken ik iemand die vindt dat vrouwen moeten zwijgen in de kerk, maar ze is dan wel voor de 3de keer getrouwd. Dat zei ik ook trouwens, werd ze wel stil van 

[Fundamenteel 1.017]

2 minuten geleden zei Gaitema:

Het is mij eigenlijk een raadsel wat christenen doorgaans echt drijft. Ik heb meer het idee dat het vaak niet echt duidelijke redenen heeft. Mensen die wel stellige visies hebben doen vaak aan willekeur. Zo ken ik iemand die vindt dat vrouwen moeten zwijgen in de kerk, maar ze is dan wel voor de 3de keer getrouwd. Dat zei ik ook trouwens, werd ze wel stil van 

Lol touché.

 Ja maar we maken allemaal fouten en door ons bewust te worden van Hem, snappen we de magnitude van onze fouten beter. Het is net door ons bewust te worden van Hem dat we ervoor gaan zorgen die fouten slash zondes niet te herhalen.

Wat dan gebeurt is dat je Farizeeërs hebt die hun borst vooruit duwen en andere mensen vermanen. Ze vergeten de strijd tegen den boze en alle vorstendommen daar rondom. Ze nemen die strijd uit op anderen die zondigen (niet meer op de zonde zelf) en trekken hun borst stoer vooruit en gebruiken het christendom als stok anderen te vermanen. Dit terwijl veel van die mensen beter nederig het hoofd buigen en op de knietjes tot Hem keren.

Ik vraag me eigenlijk af hoe vaak mensen nog op de knie gaan voor de Heer.

[Kaasjeskruid 994]

8 uur geleden zei Tomega:

Dat is denk ik de verkeerde vraag. Dat is hetzelfde als vragen of een gelovige het geloof kan verliezen en of een gelovige kan zondigen tegen de heilige Geest, en of de vermaningen tot bekering wel of niet nagevolgd hoeven te worden. Je krijgt dan een onderwerp als wat er nu eigenlijk precies moet worden verstaan onder een ware gelovige. Boeiende materie, maar die gaat niet over de rust al ingegaan zijn.

Kan het volk Israël het beloofde land weer kwijt raken? Geen sprake van! Toch verliest Israël het wel.
De vraag is niet of de rust verloren kan gaan, maar of de rust ook al de rust is die is geprofeteerd en voorzegd,
waarvan we weten dat de leeuw en het lam samen zijn zonder roofdier en prooi te zijn.

Het een lijkt mij te liggen in het verlengde van het ander.

8 uur geleden zei Tomega:

Is het waar dat een christen door God harder aangepakt kan worden dan de joden,
als zij met al hun kennis en verkregen genade toch ongehoorzaam worden?

Tucht gaat ook zeker voor christenen op. Maar ik betwijfel of christenen zo ongehoorzaam kunnen worden dat ze het geloof kwijt raken.

[Peter79 286]

15 uur geleden zei Tomega:

Jozua was aanvankelijk Hosea (vergelijk hosanna, heil/redding), en is Joods voor wat in het Grieks wordt genaamd: Jezus, en het betekent: de Here redt.

Als Jezus hen al in de rust gebracht had, zou God daarna niet gesproken hebben over een andere dag. Er blijft dus nog een sabbatsrust over voor het volk van God.
Ik zeg dit: zoals Jezus geen andere rust bracht, dan die van het ingegaan zijn in het beloofde land, is er nog een rust over die nog kan worden gemist. Was dat anders, dan was er geen wedloop nodig en geen beijvering, en geen strijd.
En als er nog een loop te gaan is en nog een strijd te strijden, dan weten we heel zeker, dat de rust in Christus nog niet de rust is die God heeft beloofd. En het bewijs daarvan zien we in het heilig avondmaal, dat niet de aanwezigheid van Jezus Christus viert, maar het deelnemen in zijn dood.

Is dit te moeilijk en te mistig, dat jij het zo anders ziet? 

Lucas 22:18 
Want Ik zeg u, dat Ik niet drinken zal van de vrucht des wijnstoks, totdat het Koninkrijk Gods zal gekomen zijn.

Verder een heel mooie bijdrage.

Dank je en ik zie dat er nog wat stappen missen. Maar we zijn al wel een eind gekomen. Er blijft inderdaad iets over om naar uit te zien:

Maar nu, van de zonde vrijgemaakt en aan God dienstbaar gemaakt, hebt u uw vrucht, die tot heiliging leidt, met als einde eeuwig leven (Romeinen 6:22 HSV). En: En dat niet alleen, maar ook wijzelf, die de eerstelingen van de Geest hebben, ook wijzelf zuchten in onszelf, in de verwachting van de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing van ons lichaam (Romeinen 8:23 HSV).

Het deelnemen in de dood van Christus vieren we zowel in doop als in avondmaal:

Of weet u niet dat wij allen die in Christus Jezus gedoopt zijn, in Zijn dood gedoopt zijn? Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat evenals Christus uit de doden is, zo ook wij in een nieuw leven zouden wandelen.Want als wij met Hem één plant zijn geworden, gelijkgemaakt aan Hem in Zijn dood, dan zullen wij ook aan Hem gelijk zijn in Zijn opstanding. Dit weten wij toch, dat onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam van de zonde tenietgedaan zou worden en wij niet meer als slaaf de zonde zouden dienen (Rom 6: 3-6 HSV).

De vraag is volgens mij wanneer je dat nieuwe leven laat ingaan. Is dat nieuwe leven iets van na de lichamelijke dood of van na het vergaan van de huidige wereld, of is dat nieuwe leven er nu al, zij het verborgen. Als Jezus in Lukas 4 verklaart dat de woorden van Jesaja 61 vervuld zijn en dat nog eens aan Johannes de Doper laat herhalen in Lukas 7, betekent dat dan niet dat die nieuwe tijd begonnen is? En als Jezus zegt dat Hij rust zal geven, is dat dan iets van later? Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven. Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel; want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht (Mattheus 11: 28-30 HSV). Is het niet dat we die rust zullen vinden in de navolging van Jezus? Of is dat een andere rust? En als Jezus dan zegt: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven (Johannes 14: 6 HSV), of: ik ben de Deur (Johannes 10: 9 HSV), kunnen we dan niet ingaan op het moment dat we Hem aannemen, maar moeten we wachten tot het einde van ons leven dan wel het einde van deze wereld?

Wij leven met de realiteit van een oude mens en een nieuwe mens. Paulus zegt dat je die nieuwe mens moet aantrekken (zie ook Efeze 4): Zo dient ook u uzelf te rekenen als dood voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus, onze Heere (Romeinen 6:11 HSV). Dit zal altijd aangevochten worden. Altijd weer zullen we de neiging hebben om naar onze oude mens te kijken, alsof alleen de oude mens er is. Er is een nieuwe mens door het geloof. Ook al zie je je tekortkomingen al de dag, je hebt jezelf te rekenen als dood voor de zonde, want je bent met Christus gestorven en opgewekt. Die strijd, die aanvechting, wordt benoemd in Hebreeën 4, Lukas 13 en 1Korinthe 9. Zolang we behalve nieuwe mens ook oude mens zijn, zullen we die aanvechting kennen en aansporing en bemoediging kunnen gebruiken. Het is nog geen gelopen race. Maar steeds weer appelleert het Nieuwe Testament aan wat de christen in Jezus Christus ontvangen heeft: Verblijd u altijd in de Heere; ik zeg het opnieuw: Verblijd u. Uw welwillendheid zij alle mensen bekend. De Heere is nabij. Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God; en de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus (Fil. 4:4-7 HSV). Weet dat je een nieuwe schepping bent en leef daaruit. Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden (2Kor 5:17 HSV).

[Dat beloof ik 990]

40 minuten geleden zei Peter79:

Of weet u niet dat wij allen die in Christus Jezus gedoopt zijn, in Zijn dood gedoopt zijn? Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat evenals Christus uit de doden is, zo ook wij in een nieuw leven zouden wandelen.Want als wij met Hem één plant zijn geworden, gelijkgemaakt aan Hem in Zijn dood, dan zullen wij ook aan Hem gelijk zijn in Zijn opstanding. Dit weten wij toch, dat onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam van de zonde tenietgedaan zou worden en wij niet meer als slaaf de zonde zouden dienen (Rom 6: 3-6 HSV).

De vraag is volgens mij wanneer je dat nieuwe leven laat ingaan. Is dat nieuwe leven iets van na de lichamelijke dood of van na het vergaan van de huidige wereld, of is dat nieuwe leven er nu al, zij het verborgen. Als Jezus in Lukas 4 verklaart dat de woorden van Jesaja 61 vervuld zijn en dat nog eens aan Johannes de Doper laat herhalen in Lukas 7, betekent dat dan niet dat die nieuwe tijd begonnen is? En als Jezus zegt dat Hij rust zal geven, is dat dan iets van later? Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven. Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel; want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht (Mattheus 11: 28-30 HSV). Is het niet dat we die rust zullen vinden in de navolging van Jezus? Of is dat een andere rust? En als Jezus dan zegt: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven (Johannes 14: 6 HSV), of: ik ben de Deur (Johannes 10: 9 HSV), kunnen we dan niet ingaan op het moment dat we Hem aannemen, maar moeten we wachten tot het einde van ons leven dan wel het einde van deze wereld?

Dat zijn vreemde vragen, aangezien het antwoord in de tekst staat, eerste zin. Een en ander gaat in zodra je bent gedoopt.
Als je geen verschil merkt, klopt de tekst dus niet en zou je even moeten nagaan hoe dat nou komt. 

42 minuten geleden zei Peter79:

Wij leven met de realiteit van een oude mens en een nieuwe mens.

Dat is dus maar de vraag.

43 minuten geleden zei Peter79:

Dit zal altijd aangevochten worden. Altijd weer zullen we de neiging hebben om naar onze oude mens te kijken, alsof alleen de oude mens er is.

Dat is vreemd, want klopt dus niet met de tekst.

44 minuten geleden zei Peter79:

Die strijd, die aanvechting, wordt benoemd in Hebreeën 4, Lukas 13 en 1Korinthe 9. Zolang we behalve nieuwe mens ook oude mens zijn, zullen we die aanvechting kennen en aansporing en bemoediging kunnen gebruiken. Het is nog geen gelopen race.

En ook dat klopt niet et de tekst. Daar staat immers 

44 minuten geleden zei Peter79:

Ik zal u rust geven.

Er is dus een belofte gedaan, die niet blijkt te kloppen.