Gesol met Valentinus

[Desid 324]

In een ander topic werd er e.e.a. gedeeld over Valentinus. Ik bespreek dit uitgebreider, omdat het goed laat zien waar het fout gaat bij Slavenburg en zijn fans.

@Plume schreef:

Citaat

 

Des te opvallender is de benadering van de grote Alexandrijnse leraar Valentinus. Deze verlichte christen, die we reeds enkele keren eerder aan het woord lieten, werd rond 100 na Chr. geboren in Opper-Egypte. Niet alleen in Alexandrië genoot hij grote bekendheid, doch ook in Rome, waar hij een tijdlang werkte. Het schijnt zelfs dat hij daar, omstreeks 140, bijna bisschop (van een pausschap van Rome is pas sprake in de 4e eeuw) geworden is. Het is ook rond deze tijd dat de tegenstelling tussen het pluriforme spirituele christendom van Egypte en het strakke, dogmatischer wordende christendom van Rome zich in alle duidelijkheid gaat manifesteren, al zijn er eerdere stappen in deze richting te bespeuren. Valentinus was een diep denker en een warm mens. Hij was een ‘kenner’ dat wil zeggen hij had gnosis. Zijn geschriften getuigen van een diep inzicht; het is wel zeker dat dit inzicht zich niet alleen langs filosofische weg ontwikkelde, maar bepaald werd door een spiritueel schouwen in de metafysische werkelijkheid. Daarom is er bij hem geen plaats voor dogma of opgelegde wet, wel echter voor de kracht van binnen uit. Zo schreef hij:

“Veel van wat in de algemeen toegankelijke boeken is opgeschreven is ook gegrift in Gods gemeente. Het gemeenschappelijke is namelijk dit: het woord dat uit het hart komt, de wet die in het hart geschreven is. Dit is het volk der geliefden, dat bemind wordt en hem bemint”.(Clemens Alex., Stromata V 16,52,4, in Duitse vertaling te vinden in Foerster, die Gnosis I.)

Met andere woorden: de waarheid ligt in onszelf. Zoeken naar God is zoeken in onszelf. Zij die zich van die goddelijkheid in zichzelf bewust zijn (de gnostici), zijn vrij. Daarnaast onderscheidde deze grote leraar, zoals we zagen, nog twee ‘soorten’ mensen: de ‘stoffelijken’, die zich alleen maar met de materie bezig houden en niet aan spirituele zaken toe (willen) komen en de ‘psychici’, die hun best doen de uiterlijke wetten na te leven en goede christenen te zijn, door te geloven; niet door innerlijk weten, niet door de gnosis (kennis) van God. Tot deze categorie van ‘zieligen’ behoorden de niet-gnostische christenen, de katholieke gelovigen.

Slavenburg, J, De geheime woorden, p.101-102

 

1. Over Valentinus is erg weinig bekend. Hij kwam midden tweede eeuw van Alexandrië naar Rome, en had, zoals meerdere christenen (Justinus, Basilides, enz.) en zovele filosofen een school. Van zijn werken zijn een kleine tien fragmenten bewaard gebleven. Maar wat lezen we in bovenstaande stuk?

"grote Alexandrijnse leraar ... verlichte christen ... diep denker en een warm mens"

Heel knap dat Slavenburg dit allemaal weet op basis van een paar fragmenten tekst! Wat in feite aan de hand is, is dat hij zijn lezers wil manipuleren om met Valentinus te sympathiseren tegenover de grote boze kerk.

2. Vervolgens zegt Slavenburg: "Zij die zich van die goddelijkheid in zichzelf bewust zijn (de gnostici), zijn vrij. Daarnaast onderscheidde deze grote leraar, zoals we zagen, nog twee ‘soorten’ mensen: de ‘stoffelijken’, die zich alleen maar met de materie bezig houden en niet aan spirituele zaken toe (willen) komen en de ‘psychici’, die hun best doen de uiterlijke wetten na te leven en goede christenen te zijn, door te geloven; niet door innerlijk weten, niet door de gnosis (kennis) van God. Tot deze categorie van ‘zieligen’ behoorden de niet-gnostische christenen, de katholieke gelovigen."

Maar hoe zit het werkelijk? In geen enkele Valentiniaanse bron (laat staan bij Valentinus zelf) vinden we deze indeling zó uitgelegd. Zij komt zo wel voor bij Irenaeus, maar die wilde juist de Valentinianen als vervelende arrogantelingen neerzetten. Slavenburg neemt dit onkritisch over! Misschien omdat het vermeende superioriteitsdenken ten opzichte van de kerk hem toch wel aanspreekt?

3. En dan de duiding van het citaat. Het citaat is slordig en de duiding volstrekt onjuist. Ik citeer het met mijn eigen vertaling eronder op basis van het Grieks (Slavenburg heeft duidelijk niet in het Grieks gekeken).

“Veel van wat in de algemeen toegankelijke boeken is opgeschreven is ook gegrift in Gods gemeente. Het gemeenschappelijke is namelijk dit: het woord dat uit het hart komt, de wet die in het hart geschreven is. Dit is het volk der geliefden, dat bemind wordt en hem bemint”.

Mijn vertaling:

"Ook reeds Valentinus, de leider van degenen die de gemeenschappelijkheid hooghouden, schrijft woordelijk in zijn preek 'Over vrienden': 'Veel van wat in de algemeen verspreide boeken geschreven staat, kan men ook geschreven vinden in Gods kerk/gemeente. De gemeenschappelijke zaken zijn namelijk als volgt: de woorden die uit het hart komen, de wet, die in het hart geschreven is. Dit is het volk van de Geliefde, dat wordt geliefd en Hem liefheeft.' Of hij nu met de algemeen verspreide boeken doelt op Joodse of de filosofische boeken, hij maakt hoe dan ook de waarheid tot gemeenschappelijk bezit."

Wat betekent dit nu? Valentinus beroept zich impliciet op Paulus, die over 'de wet in het hart' spreekt. Dit is een gedachtegang die in die tijd breed werd gedeeld, dat er een ongeschreven wet was die iedereen in zijn hart kende. En volgens Clemens onderschrijft Valentinus deze gedachte van gemeenschappelijkheid. Want, zegt Valentinus, veel van wat je in de boeken van buiten de kerk vindt (waarschijnlijk filosofische boeken), kun je ook ook vinden in christelijke boeken.

Dit heeft dus helemaal niets te maken met 'de waarheid ligt in onszelf', zoals Slavenburg ervan maakt. Dit is ook regelrecht in strijd met wat Valentinus schrijft, die namelijk in een brief letterlijk zegt: "... de openbaring door de Zoon, en alleen door Hem kan het hart rein worden" (fragment 2, Str. 2, 114, 3-6).

Kortom, Slavenburg fantaseert over Valentinus, verdraait zijn woorden, negeert andere woorden, en leest de bronnen onkritisch. Hij verschilt dus in niets van onkritische christelijke uitleggers die hun eigen theologie in de oude bronnen teruglezen. In feite is het gefrustreerde babyboomertheologie met een fake-historische legitimatie.

[Desid 324]

20 minuten geleden zei thom:

Ik snap je opgestoken zeil niet.

 

Blijkens wat je schrijft snap je dat inderdaad niet.

[Desid 324]

17 minuten geleden zei thom:

Ik denk dat je de kern mist.

 

Helemaal niet. Het is niet interessant voor dit topic.

[Plume 189]

3 uur geleden zei thom:

Ik denk dat je de kern mist.

 

De essentie wordt inderdaad gemist. Wat inmiddels te verwachten valt.

[Desid 324]

2 minuten geleden zei Plume:

De essentie wordt inderdaad gemist. Wat inmiddels te verwachten valt.

En heb je ook een inhoudelijke reactie? Wat vind je van het feit dat jij teksten citeert van een man die een loopje neemt met de waarheid?

[Plume 189]

3 uur geleden zei thom:

Ik denk dat je de kern mist.

 

 

3 uur geleden zei Desid:

Helemaal niet. Het is niet interessant voor dit topic.

Als het inderdaad zo is dat je de essentie cq kern niet mist, wat ik niet geloof, maar als het wel zo is, dan is wat je aan het doen bent het levende bewijs van de waarheid  (die al eeuwen bekend is en ook vandaag de dag zich weer aan het herhalen blijkt binnen wat zich “de kerk” noemt )  die onder andere door Drs Slavenburg en prof. Quispel en diverse andere wetenschappers beschreven staat.  Dan is duidelijk welke strijd je strijdt.  Dan vraag ik je nogmaals welke denominatie je jezelf toe rekent? Wil je daar eens antwoord op geven of durf je dat niet?

23 december 2019 bewerkt door Plume

[Dat beloof ik 990]

4 uur geleden zei Desid:

Kortom, Slavenburg fantaseert over Valentinus, verdraait zijn woorden, negeert andere woorden, en leest de bronnen onkritisch.

Wat is het verschil met andere christenen? 

[Plume 189]

6 minuten geleden zei Desid:

En heb je ook een inhoudelijke reactie? Wat vind je van het feit dat jij teksten citeert van een man die een loopje neemt met de waarheid?

Je mist totaal de kern en bent nergens ooit (bijbel) inhoudelijk op ingegaan, die versta je kennelijk niet. In plaats daarvan strijd je een strijd vanuit je ego, jezelf gezag toekennend, jezelf een kenner noemend, een zogenaamde vakman, strijdend over bijzonder oppervlakkige zaken. Degene die een loopje neemt met de Waarheid ben jij dus zelf.  Inhoudelijk geen interessante toevoeging dus. 

23 december 2019 bewerkt door Plume

[Desid 324]

1 minuut geleden zei Dat beloof ik:

Wat is het verschil met andere christenen? 

Dat is precies mijn punt. Hij verschilt in niets van zovele christelijke schrijvers die maar wat aanrommelen. Gelukkig zijn er ook genoeg christenen die wél goed en kritisch kunnen lezen.

Zojuist zei Plume:

Je mist totaal de kern en bent nergens inhoudelijk op ingegaan, die versta je kennelijk niet. In plaats daarvan strijd je een strijd vanuit je ego, jezelf gezag toekennend, jezelf een kenner noemend, een zogenaamde vakman, strijdend over bijzonder oppervlakkige zaken. Degene die een loopje neemt met de Waarheid ben jij dus zelf.  Inhoudelijk geen interessante toevoeging dus. 

Ik heb hierboven aangetoond dat:

- Slavenburg fantaseert over het karakter van Valentinus,

- hij niet goed op de hoogte is van het onderzoek en niet kritisch leest,

- hij een tekst van Valentinus verdraait en er een heel andere betekenis aan geeft.

De truc die je nu toepast is dat je hier nogal neerbuigend over doet, iets dat jouw verheven inzicht niet kan schaden. Maar het probleem blijft voor ieder ander pijnlijk zichtbaar: enerzijds heb je je mond vol over historische gebeurtenissen die jouw gelijk zouden moeten bewijzen, maar als je er kritisch op bevraagd wordt, zijn die historische gebeurtenissen opeens niet belangrijk meer. Dus wat is het nou?

[Plume 189]

9 minuten geleden zei Desid:

Dat is precies mijn punt. Hij verschilt in niets van zovele christelijke schrijvers die maar wat aanrommelen. Gelukkig zijn er ook genoeg christenen die wél goed en kritisch kunnen lezen.

Ik heb hierboven aangetoond dat:

- Slavenburg fantaseert over het karakter van Valentinus,

- hij niet goed op de hoogte is van het onderzoek en niet kritisch leest,

- hij een tekst van Valentinus verdraait en er een heel andere betekenis aan geeft.

De truc die je nu toepast is dat je hier nogal neerbuigend over doet, iets dat jouw verheven inzicht niet kan schaden. Maar het probleem blijft voor ieder ander pijnlijk zichtbaar: enerzijds heb je je mond vol over historische gebeurtenissen die jouw gelijk zouden moeten bewijzen, maar als je er kritisch op bevraagd wordt, zijn die historische gebeurtenissen opeens niet belangrijk meer. Dus wat is het nou?

Je begrijpt je eigen tekst niet en zelfs dat zie je niet.  Je mist de essentie totaal, je kunt zelfs niet eens meer lezen wat er staat in je bloedeigen bericht ook nog.  

Kritisch bevragen? Dat lukt je niet. Lees je eigen bericht inclusief het citaat van Valentinus nog een paar keer rustig door en corrigeer dan jezelf.  Dan zul je eerst die strijd moeten staken, zodat je met je hart kunt lezen wat je zelf hebt opgeschreven.  

Daar is overigens niets denigrerends aan.  Ik ga gewoon niet voor jou tegen jouw windmolens strijden. Lezen wat er staat, en begrijpen waar het om gaat.  Iedereen die lezen kan en niet simpelweg uit is op (bejstrijd(ing) kan het zien.

 

23 december 2019 bewerkt door Plume

[Desid 324]

Zojuist zei Plume:

Je begrijpt je eigen tekst niet en zelfs dat zie je niet.  Je mist de essentie totaal, je kunt zelfs niet eens meer lezen wat er staat in je bloedeigen bericht ook nog.  

Kritisch bevragen? Dat lukt je niet. Lees je eigen bericht inclusief het citaat van Valentinus nog een paar keer rustig door en corrigeer dan jezelf.  Dan zul je eerst die strijd moeten staken, zodat je met je hart kunt lezen wat je zelf hebt opgeschreven.  

 

Je bent dus gewoon niet in staat om een normale, redelijke, inhoudelijke reactie te geven.

[Plume 189]

Het is wel frappant, de titel van dit topic. Want dat ben jij aan het doen, en niet de auteurs die je meent te “corrigeren”.

Lees eens het boek van Professor Quispel, getiteld “Valentinus de gnosticus en zijn Evangelie der Waarheid”. En dan wel beter dan het citaat dat je aanhaalt en meent te bekritiseren want het is gewoon pijnlijk dat je niet ziet dat je tegen windmolens te hoop loopt. De feiten die Slavenburg noemt over Valentinus, noemt Professor Quispel ook.  En die kennen wij heel wat meer “gezag” toe dan ene Desid die beweert vakman te zijn op het gebied van het vroege christendom.

 

23 december 2019 bewerkt door Plume

[Desid 324]

19 minuten geleden zei Plume:

Lees eens het boek van Professor Quispel, getiteld “Valentinus de gnosticus en zijn Evangelie der Waarheid”. En dan wel beter dan het citaat dat je aanhaalt en meent te bekritiseren want het is gewoon pijnlijk dat je niet ziet dat je tegen windmolens te hoop loopt. De feiten die Slavenburg noemt over Valentinus, noemt Professor Quispel ook.  En die kennen wij heel wat meer “gezag” toe dan ene Desid die beweert vakman te zijn op het gebied van het vroege christendom.

Dit is geen inhoudelijke weerlegging. Het is nogal raar mij huiswerk te geven, terwijl jij hier aan komt zetten met Slavenburg.

Als Quispel dezelfde vertaling en uitleg aan die ene spreuk geeft (maar dat lijkt me sterk), zit Quispel gewoon fout. 

En als Quispel in dezelfde termen over Valentinus spreekt, blijkt daar slechts uit dat hij een grote fantasie heeft.

[Plume 189]

Samenvatting

Over het leven van Valentinus de gnosticus is de laatste tijd veel meer bekend geworden.  Tevens werd duidelijk wie het geweest is die voorkwam, dat hij tot bisschop werd gekozen, een gnosticus als Paus van Rome. Zo werkte hij, van de weeromstuit, mede aan het ontstaan van een instelling die nog altijd bestaat, een miljard gelovigen telt en tot op de huidige dag de autoritaire structuur van het Romeinse keizerrijk heeft bewaard.

[............]
 

Perspectief

Drie steden bepaalden het cultuurpatroon van het Westen: Athene, Jeruzalem en Alexandrië. 

De Grieken hebben de rede uitgevonden. In Athene ontleedde Socrates onverdroten het zedelijke gedrag van zijn medeburgers. Plato leerde dat het zuivere denken de redelijke idee kan schouwen. Aristoteles heeft de wetten van het logische denken voorgoed vastgesteld. In de middeleeuwen volgde men eerst met Augustinus Plato, later met Thomas van Aquino Aristoteles. De moderne wijsbegeerte van Descartes tot Wittgenstein kent geen andere bron van kennis.

Het geloof ontstond in Jeruzalem, toen omstreeks het jaar 30 Christus daar stierf en verrees. Sindsdien prediken alle kerken het geloof. Luther ging zelfs zo ver, dat hij de rechtvaardiging sola fide, door het geloof alleen, leerde, wat Paulus nooit gezegd heeft.

De Gnosis komt uit Alexandrië. Nadat Alexander de Grote in 331 voor Christus deze Griekse stad aan een van de mondingen van de Nijl had gesticht, heerste daar eeuwen lang een irreligieuze sfeer. Maar tegen het begin van onze jaartelling sloeg de stemming om. Al voor Christus ontstond daar de loge van de hermetische gnosis, waarvan Grieken, Joden en Egyptenaren lid konden zijn, en die een soort heilige maaltijd kende en zijn ingewijden verschillende graden liet doorlopen. Daaruit is de alchemie ontstaan, een esoterische wetenschap, die in zwang was tot aan Isaac Newton, die tegenwoordig wel de laatste magiër wordt genoemd.

Omstreeks 1600 beleefde de schoenmaker Jacob Böhme zijn visioenen: zijn vriend en biograaf Abraham von Franckenberg ontdekte, dat de opvattingen van Böhme dezelfde waren als die van de Alexandrijnse gnostiek. Moderne uitlopers van deze aloude stroming zijn theosofie en antroposofie, maar ook de beweging van de Rozenkruisers. De grote denkers van het Duitse idealisme en de Romantiek, Schelling, Hefel en Novalis werkten ide opvattingen van Böhme uit en zijn dus gnostici. Zo is dan de Gnosis naast rede en geloof de derde component van het westerse cultuurpatroon. Haar kenmerk is de imaginatie. Wanneer de gnosis uit de kerk en synagoge gebannen wordt, vlucht zij in de kunst: William Blake en Goethe zijn christelijke, Marc Chagall en Isaac Bashevis Singer zijn Joodse, Carl Gustav Jung en Harry Mullisch zijn hermetische gnostici.

Oorsprong

De grootste gnosticus van de Oudheid is Valentinus geweest. Hij was een Egyptenaar van Griekse afkomst met een Latijnse naam, die zijn werken in het Grieks schreef. Geboren werd hij omstreeks 100 na Christus in een onbekend plaatjes in de Nijldelta, niet ver van de stad Parallels, het tegenwoordige El Beryllus,, op 120 kilometer door de lucht ten Oosten van Alexandrië. Sinds 600 v.Chr. leefden  er al veel Grieken in Egypte. Zij zijn daar gebleven tot in onze tijd Nasser met een etnische zuivering hen verjoeg.

[.....]

Prof. Gilles Quispel, Valentinus de gnosticus en zijn Evangelie der Waarheid, p.11-12

16 minuten geleden zei Desid:

 

En als Quispel in dezelfde termen over Valentinus spreekt, blijkt daar slechts uit dat hij een grote fantasie heeft.

Iemand die dit zegt over een professor in de theologie....... ontbeert ieder gevoel voor zelfrelativering.

Gilles Quispel (Geboren 30 mei 1916 in Rotterdam) verhuisde al vroeg naar de Kinderdijk, waar zijn vader een smederij had. Op het Dordtse Gymnasium leerde hij de Gnosis kennen door zijn leraar, P.Hendriks, die op de Alexandrijnse gnosticus Basilidus was gepromoveerd.

Hij studeerde Klassieke Talen en Theologie in Leiden en Groningen, en promoveerde in Utrecht in 1943 op een proefschrift over Tertullianus’ geschrift tegen de gnosticus Marcion (ca. 144 n.Chr.). Hij was hoogleraar in Utrecht, Leuven en Harvard. Op 10 mei 19 Op 10 mei 1952 kocht hij de gnostische Jung codex, na 1956 gaf hij het Evangelie van Thomas uit. Na zijn pensioen gaf hij met R.van den Broek het Corpus Hermeticum uit en alleen de Hermetische Asclepius.

23 december 2019 bewerkt door Plume

[Plume 189]

Indien ik morgen tijd heb zal ik morgen nog een aantal punten over Valentinus aanhalen uit Quispels boek. Voor nu alvast dit:

Het Evangelie der Waarheid is het kroonjuweel van de Gnosis. Het vertelt in een bevlogen stijl dat Jezus de eeuwige Logos is, die de onbekende God openbaart en de geest die in de mens slaapt wakker roept - een zeer oorspronkelijke en indrukwekkende uitleg van het Christusgebeuren. Het is ook het enige gnostische geschrift dat met diep ontzag spreekt over het kruis van Jezus: ‘zij sloegen hem aan een hout, hij werd een vrucht van kennisse, welke niet de dood veroorzaakte van hen, die haar gegeten hadden (18,24 - 27): het kruis is de boom des levens.

Gilles Quispel, Valentinus de Gnosticus en zijn Evangelie der Waarheid, p. 83

23 december 2019 bewerkt door Plume

[Desid 324]

In het stuk wat je citeert wordt niet gezegd dat Valentinus een "grote Alexandrijnse leraar ... verlichte christen ... diep denker en een warm mens" was, laat staan dat het onderbouwd wordt. Er staat alleen "De grootste gnosticus van de Oudheid is Valentinus geweest." Nu, dat is een mening, en ik zou het ook zeggen als mijn academische carrière gebouwd is op deze persoon...

Ik lees ook geen kritische reflectie op de bronnen in wat je citeert.

Ook staat nergens in het stuk wat je citeert dat voor Valentinus het citaat de betekenis heeft die het volgens Slavenburg heeft.

54 minuten geleden zei Plume:

Iemand die dit zegt over een professor in de theologie....... ontbeert ieder gevoel voor zelfrelativering.

Professoren in de theologie hebben natuurlijk altijd gelijk, toch?

Quispels wetenschap is inmiddels al behoorlijk verouderd en voor een groot deel achterhaald. Bovendien is het mankement aan Quispels wetenschap alom bekend in wetenschappelijke kringen, namelijk dat hij een beetje teveel geloofde in het object dat hij bestudeerde.

[dingo 166]

Quispel is niet bepaald het einde van alle tegenspraak zeker niet als hij het evangelie van Thomas enig gezag toekent. Dat alleen al is een theologische discussie die al tientallen jaren duurt.

[Dat beloof ik 990]

9 uur geleden zei Desid:

9 uur geleden zei Dat beloof ik:

Wat is het verschil met andere christenen? 

Dat is precies mijn punt. Hij verschilt in niets van zovele christelijke schrijvers die maar wat aanrommelen.

Mooi! 

9 uur geleden zei Desid:

Gelukkig zijn er ook genoeg christenen die wél goed en kritisch kunnen lezen.

Wie dan ? Ik ben benieuwd welke christen dit niet doet:  

Citaat

verdraait woorden, negeert andere woorden, en leest de bronnen onkritisch

.

[Kaasjeskruid 994]

10 uur geleden zei Plume:

Indien ik morgen tijd heb zal ik morgen nog een aantal punten over Valentinus aanhalen uit Quispels boek. Voor nu alvast dit:

Het Evangelie der Waarheid is het kroonjuweel van de Gnosis. Het vertelt in een bevlogen stijl dat Jezus de eeuwige Logos is, die de onbekende God openbaart en de geest die in de mens slaapt wakker roept - een zeer oorspronkelijke en indrukwekkende uitleg van het Christusgebeuren. Het is ook het enige gnostische geschrift dat met diep ontzag spreekt over het kruis van Jezus: ‘zij sloegen hem aan een hout, hij werd een vrucht van kennisse, welke niet de dood veroorzaakte van hen, die haar gegeten hadden (18,24 - 27): het kruis is de boom des levens.

Gilles Quispel, Valentinus de Gnosticus en zijn Evangelie der Waarheid, p. 83

Gnostische ketterij en intellectueel satanisme van het venijnigste soort waar je mee aan komt dragen.

[Desid 324]

3 uur geleden zei Dat beloof ik:

Mooi! 

Wie dan ? Ik ben benieuwd welke christen dit niet doet:  

.

Misschien beter dat je een inhoudelijke reactie geeft in onze discussie over bijbelvertalingen in het andere topic?

[Kaasjeskruid 994]

10 minuten geleden zei thom:

Ter aanvulling over dat 'gesol met het kruis', een zeer lezenswaardig boekske;

Rommel en gepruts van de bovenste plank.

24 december 2019 bewerkt door Kaasjeskruid

[sjako 699]

Wat maakt een Bijbels boek canoniek? 

- Een inhoud waaruit inspiratie door Gods heilige geest blijkt.

- Raad tegen bijgeloof, demonisme en aanbidding van schepselen.

- Volledige overeenstemming met de rest van de bijbel.

- Een boodschap die de mensen tot aanbidding van Jehovah brengt, en hun een diep respect voor zijn werk en voornemen geeft.

- Een krachtig beroep op de mens om God lief te hebben en te dienen.

- Overeenstemming met het goddelijke „patroon van gezonde woorden” en harmonie met de leringen van Jezus Christus. — 2 Timótheüs 1:13.

Gnostische geschriften stroken niet met de bijbel

Jehovah’s Getuigen vinden geen van deze bewijzen in de gnostische geschriften. De mystieke gnostici beleefden hun bloeitijd gedurende de eerste twee eeuwen G.T. en beweerden over geheime goddelijke kennis, ofte wel gnosis, te beschikken. Zij daagden ware christenen uit om te bewijzen wie de ware leringen en geschriften van Jezus en zijn discipelen bezat. Onthullen de gnostische boeken essentiële inlichtingen die het geloof van een christen versterken? Neen.

Encyclopedieën en de meeste bijbelgeleerden bestempelen deze gnostische geschriften niet alleen als apocrief (niet-canoniek) maar ook als pseudepigrafen (ten onrechte aan bijbelschrijvers toegeschreven werken). Zoals in Psychology Today wordt bericht, zei Andrew M. Greeley, een rooms-katholieke priester en hoogleraar in de sociologie aan de universiteit van Arizona, over deze boeken: „Ze zouden niets aantrekkelijks kunnen hebben voor een gewoon mens die van religie verwachtte dat hij er hulp zou vinden bij de problemen in zijn leven en niet dat de belangrijkheid van het leven ontkend wordt.” En toen Greeley de gnostische evangeliën vergeleek met de bijbelse, luidde zijn conclusie: „De Jezus van de gnostici is soms onsamenhangend, soms onbegrijpelijk, en soms een tamelijk eng figuur.”

Er gaapt een grote kloof tussen de leringen van de gnostische en de bijbelse evangeliën. Deze kloof valt in het bijzonder op wanneer men de gnostische en bijbelse leringen omtrent God, de opstanding en redding met elkaar vergelijkt. Er is echter wel een overeenkomst te zien tussen het gnosticisme en de oude Griekse filosofie, het boeddhisme en het hindoeïsme.

De gnostische schrijvers schilderen ons een Jezus die op schokkende wijze verschilt van de Jezus die door de bijbelschrijvers wordt beschreven. Het gnostische Evangelie van Filippus kenschetst Maria Magdalena als Jezus’ intiemste gezellin en verklaart dat hij „haar [dikwijls] op haar [mond] placht te kussen”. Geen wonder dat de Encyclopædia Britannica verklaart: „De gnostische ethiek behelsde alles vanaf verplichte seksuele losbandigheid tot extreem ascetisme.”

Geen hiaten in de bekendmaking van Gods voornemen

Vanaf het eerste tot en met het laatste hoofdstuk van de bijbel wordt Gods voornemen met de aarde en haar bewoners duidelijk ontvouwd. Het verslag begint ermee dat God twee mensen zegent die in een paradijs van beperkte omvang leefden, en eindigt ermee dat hij ontelbare miljoenen zegent die in een wereldomvattend paradijs leven. En de 1187 hoofdstukken daartussenin onthullen progressief hoe God de mensheid zal zegenen en hoe wij in het goddelijk voornemen kunnen passen. De bijbel geeft ons deze inlichtingen zonder ook maar één enkel belangrijk hiaat dat door andere documenten moet worden ingevuld.

Bron: Ontwaakt 1985: 8/12 

[Desid 324]

Hierover gaat de discussie niet @sjako d

Ook @thom graag on topic.

24 december 2019 bewerkt door Desid

[Plume 189]

2 uur geleden zei sjako:

 

Jehovah’s Getuigen vinden geen

Dát klopt. En is duidelijk. De Heilige Drieëenheid is ook gnosis. De gnosis van Paulus staat in de Schrift, maar wordt door hen die aan de buitenkant bleven ook niet gevonden. Daarom de strijd om de letter en de komma.

24 december 2019 bewerkt door Plume

[Desid 324]

De punten uit de openingspost zijn niet weerlegd, dus mijn conclusie blijft staan:

"Kortom, Slavenburg fantaseert over Valentinus, verdraait zijn woorden, negeert andere woorden, en leest de bronnen onkritisch. Hij verschilt dus in niets van onkritische christelijke uitleggers die hun eigen theologie in de oude bronnen teruglezen. In feite is het gefrustreerde babyboomertheologie met een fake-historische legitimatie."