Dopen

[Robert Frans 1.653]

13 uur geleden zei Gaitema:

Beste Robert, ik ben een grote voorstander van het gebruik van sacramenten en het zingen plus lezen van Psalmen en gezangen. Zie het niet als afgoderij of wat dan ook. Wat ik wil zeggen is zo iets als een man die zijn vrouw een bos bloemen geeft. Je kijkt dan naar de betekenis er van. Het is nooit bedoeld om vervolgens een conflict te krijgen over de vraag of het dan verkeerd is om vervolgens ook nog een cadeau bij die bos bloemen te geven. Zo vind ik de strijd tussen de visies van kerkelijke stromingen een bijzaak. Jezus kennen is de hoofdzaak.

De sacramenten zijn echter meer dan het bosje bloemen, naar katholiek verstaan. Leven met of zonder sacramenten is het verschil tussen je geliefde kunnen aanraken en zien en je geliefde nooit kunnen aanraken en zien. Het zijn directe handelingen van Christus zelf. Niet de priester of diaken doopt, maar Christus. Niet de priester draagt uiteindelijk de mis op, maar Christus. Niet de bisschop deelt de heilige Geest uit in het vormsel, maar Christus. Het is Christus die je de handen oplegt, die tot je spreekt, die zichzelf aan jou geeft.
De sacramenten zijn dus niet het teken of de belichaming van Christus' handelen, maar Christus' handelen zélf. Met als absolute hoogtepunt dus de eucharistie, waarin we ons aansluiten bij zijn Offer en fysiek gemeenschap met Hem hebben. Zou je je een huwelijk kunnen voorstellen waarin dat nooit plaats zou vinden?

@violist Het viaticum, waarop je doelt, behelst de uitreiking van de communie, een eventuele biecht indien nodig en mogelijk, en het sacrament van de ziekenzalving. Het is geen plicht voor een katholiek om dezen te ontvangen, hoewel doodzonden natuurlijk wel moeten worden gebiecht, maar Christus komt je dan heel bijzonder en intiem nabij, om je op je laatste reis te vergezellen.
Wat betreft het doopsel: na het doopsel volgt er natuurlijk nog een heel leven met of zonder Christus. Na de smalle poort volgt immers het smalle pad. Men kan dus gedoopt zijn en alsnog veroordeeld worden, omdat men zich er niet naar gedraagt. Geloven is immers ook de wil doen van de Vader en zij die niet geloven, hebben nog altijd hun geweten om naar te luisteren. Zij hebben daarin dus geen excuus.

[Sanne69 28]

1 uur geleden zei Hendrik-NG:

Ik denk dat die tekst uit Ezechiël, waar ik een paar posts eerder op wees, laat zien dat dat laatste toch ook weer net iets genuanceerder ligt... Waarom zou God Israël immers een nieuw hart moeten geven als het al in Israëls vermogen zou liggen om Gods wil na te volgen? Of in evangelische termen uitgedrukt: Om "een wedergeboren kind van God te worden"?

Er lijkt hier een paradox te bestaan: die redding van ons: 100% Gods werk en 100% mensenwerk (in de zin: als opdracht van God Hem 100% te gehoorzamen: "Wees heilig, want God is heilig"). Waarop je, denk ik, slechts een paradoxale reactie kan geven: 'Heer, ik geloof. Kom mijn ongeloof te hulp'...

Het was voor Israël niet te moeilijk om Gods wil na te volgen. Deut.30:11. Dat wil niet zeggen dat het altijd makkelijk was. Denk aan David. Hij was een man naar Gods hart. Toch sloeg hij de plank een aantal malen behoorlijk mis. Nadat hij overspel had gepleegd, vroeg hij aan God om een zuiver hart. Ps.51:10. Zaken die in Gods ogen verkeerd zijn, kunnen toch een enorme aantrekkingskracht hebben. Als we oprecht berouw hebben van zonden en aan God vragen om een nieuw en gehoorzaam hart, dan zal dat ons zeker geschonken worden. Ook in Fil.2:12,13 zie je die wisselwerking terugkomen. Als je er zelf aan mee wilt werken, dan zal God je daarvoor de kracht geven. 

[Hendrik-NG 220]

1 uur geleden zei Sanne69:

Het was voor Israël niet te moeilijk om Gods wil na te volgen.

Daar dacht Paulus toch net even anders over (Rom 3 o.a.)...

[Lobke 467]

Op 20-2-2017 om 16:02 zei Willempie:

Ik kwam net dit filmpje tegen. Ontroerend mooi. De reden waarom ik het hier deel is omdat de man ook iets over dopen heeft te zeggen. God is zoveel groter dan wij kunnen beseffen. Ook ik heb eens de stem van God mogen horen en een gesprek met Hem mogen hebben. Anders was ik hier nu niet meer geweest. Dat heeft toen ook mijn leven totaal veranderd. Het was bij mij geen BDE ervaring maar ik herken de toon van het gesprek. Ik kan alleen maar dankbaar zijn dat Hij mij heeft gered en voor wat Hij voor mij heeft gedaan. En, o ja, ik heb me ook laten dopen, niet uit een soort verplichting maar omdat ik het zo verschrikkelijk graag wilde. Mooie discussie dit trouwens. 

 

@Willempie,

Past dit niet meer in het topic over BDE? Ik geloof beslist dat die man oprecht is, hij heeft een ervaring gehad. Of dat werkelijk God is?? Voor hem was dat zo. 

Op 20-2-2017 om 13:10 zei violist:

 

Een ongelovige kan natuurlijk als kind zijnde gedoopt zijn, met dit terzijde. Van al die verschillende soorten doopsels wist ik niet, weer wat geleerd. Toch spreekt het me niet echt aan, ik denk dat je er mee opgegroeid moet zijn. Als ik voor een religie zou moeten kiezen zou ik het willen zoals Koning David het beleefde.

Een psalm van David, voor den opperzangmeester. HEERE! Gij doorgrondt en kent mij. Gij weet mijn zitten en mijn opstaan; Gij verstaat van verre mijn gedachten. Gij omringt mijn gaan en mijn liggen; en Gij zijt al mijn wegen gewend.

Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten. En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg. (ps. 139:1-3 en 23-24)

Een rechtstreekse relatie tussen God en de mens, al zat er bij David nog wel vaak een profeet tussen wat me niet echt nodig leek. Maar in elk geval geen kerkelijk gezag  met haar dogma's en tradities. Die zijn misschien goed voor het saamhorigheidsgevoel van de gelovigen maar leiden naar mijn idee alleen maar van de kern af. David stelde zich tegenover zijn God kwetsbaar op, hij en zijn God, ze kenden elkaar en daar had hij geen poespas voor nodig, geen kerk, geen doopsels en geen sacramenten. Geloven doe je dan in je "binnenkameren"

Zingen kun je thuis ook:

'k Bekend', o HEER, aan U oprecht mijn zonden;
'k Verborg geen kwaad, dat in mij werd gevonden;
Maar ik beleed na ernstig overleg,
Mijn boze daân; Gij naamt die gunstig weg.
Dies zal tot U een ieder van de vromen,
In vindenstijd, met ootmoed smekend, komen;
Een zee van ramp moog' met haar golven slaan,
Hoe hoog zij ga, zij raakt hem zelfs niet aan. (Psalm 32 : 3)

 

@violist,

Geloven in je binnenkamer, zoals o.a David een relatie met God ervoer. Hij streed met God, hij had God lief, en hij werd indirect een moordenaar. Ik herinner me dat er in het verleden eens gevraagd werd door een dominee; "welk Bijbelboek spreekt je het meeste aan". Heel veel mensen die op die Bijbelstudie waren zeiden: de psalmen van David, ik had dat ook. Je herkent jezelf in David; al worstelend, liefhebbend, boos zijn, spijt hebben. Zo herkenbaar, zelfs nog in 2017. Je schreef dat je gedoopt bent als kind; heb je een orthodoxe christelijke opvoeding gehad? Je citeert uit de Staten vertaling, vandaar mijn gedachte.

[Sanne69 28]

1 uur geleden zei Hendrik-NG:

Daar dacht Paulus toch net even anders over (Rom 3 o.a.)...

Hoe zit het dan met Paulus aanhaling uit Deut.30., namelijk in Rom.10?

[Hendrik-NG 220]

1 uur geleden zei Sanne69:

Hoe zit het dan met Paulus aanhaling uit Deut.30., namelijk in Rom.10?

Daar gaat een hoofdstuk 7 en 8 aan vooraf...

[Sanne69 28]

13 uur geleden zei Hendrik-NG:

Daar gaat een hoofdstuk 7 en 8 aan vooraf...

Wil je nu zeggen dat Paulus en Mozes elkaar tegenspreken?

22 uur geleden zei WdG:

Besef je dat? Je hebt niet alleen heilig gemaakt, maar door hetzelfde offer van Zijn lichaam, ben je al geperfectioneerd. Je bent zowel heilig als perfect in Gods ogen!

Jouw zonden zijn perfect en totaal vergeven. Dus in plaats van bewust te zijn van je zonden (om het slecht geweten te hebben [Hebreeën 10:22]), kun je een perfect geweten hebben, een geweten vrij van schuld en veroordeling van zonden. Als je "zonde-bewust" leeft, zeg dan simpel: "Dank U, Jezus, voor Uw wonderbaarlijk werk aan het kruis. Het is een perfect offer dat al mijn zonden volledig verwijderd heeft. 

"Heilige Geest, dank U voor het overtuigen van mijn gerechtigheid, niet mijn eigen, maar Gods gerechtigheid, gegeven aan mij als een geschenk. Blijf me overtuigen, ook als ik faal, dat ik nog steeds de gerechtigheid van God in Christus ben!" 

God ziet jou perfect zonder enige smetje van zonde. Hij behandelt je als een rechtschapen man of vrouw, want zo heeft Hij jou gemaakt. Dus verwacht de goede dingen: 

Spreuken 10: 6
Zegeningen rusten er op het hoofd van de rechtvaardige, maar geweld overdekt de mond van de goddelozen.

Jezelf te zien als verre van perfect is geen bescheidenheid, maar een gebrek aan begrip en vertrouwen in het volmaakte offer van Jezus voor jou! God ziet jou door Jezus Christus, volmaakt, zonder zonden, zonder smet! Neem Jezus aan als persoonlijke Verlosser. Je bent dan de rechtvaardigheid van God in Christus!    

Op een ander forum ontmoette ik iemand die precies hetzelfde geloofde zoals jij. Ik kreeg hele vriendelijke pb's van die persoon met schijnbaar oprechte vragen en opmerkingen. Maar korte tijd later probeerde die zelfde persoon mij zonder enige aanleiding van het forum weg te pesten en probeerde daar medestanders achter zich aan te krijgen. Hoe denk je dat onze Verlosser denkt over dit soort van huichelarij? Is het geoorloofd omdat het toch al vergeven is? 

 

[WdG 235]

Veel mensen doen hun uiterste best om alles zo goed mogelijk te doen. Niet iedereen doet zijn of haar best, maar velen toch wel. Toch gaat het daar niet om. Iedereen huichelt tot op zeker hoogte, iedereen liegt, iedereen overtreedt de hele wet. Alleen Jezus aannemen als Verlosser bevrijdt ons daarvan. Dan zijn we inderdaad vrij van alle zonden. Nu kunnen we elkaar zaken verwijten, maar, ook de aanklager is wel weer iets te verwijten. Met "goed gedrag" komen we er niet, geen mens zal het redden. Ook mensen met een (schijnbaar) zeer goede moraal zullen het niet redden. Niemand kan de hemel verdienen, het is een geschenk. En, gelukkig hoeven we ons - als we het gratis geschenk aannemen - geen seconde meer zorgen te maken of er toch niet ergens nog een smetje is, of een zonde uit het verleden. We hoeven ook niet bang te zijn dat we zondigen, omdat we in de rechtvaardigheid van God zijn in Christus. Overigens betekent dat niet dat we er maar op los kunnen leven (een handige zin om te citeren voor tegenstanders!).

Je bent waarschijnlijk een verantwoordelijk persoon. Misschien maak je je zorgen of je genoeg geld hebt. Misschien ben je bang je baan te verliezen en vraag je je af of je nog voor je familie kunt zorgen, of dat je alle rekeningen aan het einde van de maand kunt betalen? Wat zegt God ons over deze volkomen legitieme zorgen? In Matteüs 6 zegt God: 

Wees daarom niet bezorgd en zeg niet: Wat zullen wij eten? of: Wat zullen wij drinken? of: Waarmee zullen wij ons kleden? 

God zegt niet dat we al deze dingen niet nodig hebben, immers in hetzelfde Bijbeldeel zegt Hij (Mattheüs 06:32): 

Uw hemelse Vader weet immers dat u al deze dingen nodig hebt.

Dus God zorgt ervoor dat we deze dingen hebben en ontvangen. Hij wil dat we al deze dingen hebben. In feite, Hij wil al deze dingen aan ons geven. En Hij vertelt ons dat om deze dingen te ontvangen wij eerst op zoek moeten naar het koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid. Daarom moet iedere dag onze nummer één prioriteit zijn het koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid te zoeken. We moeten niet naar "al deze dingen" zoeken. 

Maar wat is gerechtigheid? Gerechtigheid is niet hetzelfde als goed gedrag. Het is een reine relatie, zonder schulden, hebben met God. Alleen een kwijtschelding van alle schuld maakt dit mogelijk. Je kunt het niet verdienen door goed gedrag. Het is een geschenk van God. Paulus noemt het de "gave van de gerechtigheid" (Romeinen 5:17). En om dit geschenk te "zoeken" moet je je bewust zijn van het feit dat je het geschenk hebt, door te bevestigen dat je rechtvaardig bent in Christus. 

Dus deze gerechtigheid die we moeten zoeken is geen "goed gedrag", maar rechtvaardig staan voor God, die tot ons komt als een geschenk wanneer we Jezus als Verlosser aannemen. Aan het kruis, heeft Jezus onze zonden op Zich genomen, maar Hij gaf ons ook Zijn gerechtigheid, zodat wij vrijmoedig voor de troon van God kunnen komen en alles vrij kunnen ontvangen waar Jezus voor stierf!

Als jij jezelf, je familie of dierbaren wilt voorzien in alle goede dingen die het leven te bieden heeft, wees er dan van verzekerd dat jouw Hemelse Vader weet dat je al deze dingen nodig hebt. Zoek Zijn gerechtigheid, niet je eigen gerechtigheid, en "al deze dingen zullen u erbij gegeven worden"! 

Jezus gaf ons Zijn gerechtigheid, zodat wij vrijmoedig voor de troon van God kunnen komen om alles vrij te ontvangen, waar Hij voor geleden heeft en voor gestorven is!

[Sanne69 28]

23 minuten geleden zei WdG:

Veel mensen doen hun uiterste best om alles zo goed mogelijk te doen. Niet iedereen doet zijn of haar best, maar velen toch wel. Toch gaat het daar niet om. Iedereen huichelt tot op zeker hoogte, iedereen liegt, iedereen overtreedt de hele wet. Alleen Jezus aannemen als Verlosser bevrijdt ons daarvan. Dan zijn we inderdaad vrij van alle zonden. Nu kunnen we elkaar zaken verwijten, maar, ook de aanklager is wel weer iets te verwijten. Met "goed gedrag" komen we er niet, geen mens zal het redden. Ook mensen met een (schijnbaar) zeer goede moraal zullen het niet redden. Niemand kan de hemel verdienen, het is een geschenk. En, gelukkig hoeven we ons - als we het gratis geschenk aannemen - geen seconde meer zorgen te maken of er toch niet ergens nog een smetje is, of een zonde uit het verleden. We hoeven ook niet bang te zijn dat we zondigen, omdat we in de rechtvaardigheid van God zijn in Christus. Overigens betekent dat niet dat we er maar op los kunnen leven (een handige zin om te citeren voor tegenstanders!).

 

 

De aanmoediging om ons best te doen krijgen we toch wel. Zie bijvoorbeeld. 2 Tim.2:15. Het is een ernstige zaak, want we willen toch niets doen waarover we ons achteraf zouden moeten schamen. Natuurlijk maakt iedereen fouten. Maar je kunt wel je best doen ze te laten. En je hoort mij dan niet zeggen dat je op die manier het eeuwige leven verdient. Maar je wilt toch niet dat iemand zich door jouw gedrag of woorden  gekwetst voelt? Als je dat echt niet wilt, of iemand nu je geloof deelt of niet, dan zul je je best willen doen om om je zo te gedragen zodat je een waardige navolger van Christus bent.  

Jezus zelf zei trouwens ook dat het van onze zijde inspanning of strijd kost. Zie Luk.13:24. 

[Hendrik-NG 220]

2 uur geleden zei Sanne69:

Wil je nu zeggen dat Paulus en Mozes elkaar tegenspreken?

Ik wil zeggen dat Paulus zich heel goed realiseert dat hij verstandelijk wel met alles van de wet kan instemmen - de wet ervaart als goed en rechtvaardig - maar dat diezelfde wet vooral ook zonde doet kennen (Rom 7). Op dit punt vult hij Mozes dus aan: de wet in zichzelf is goed en rechtvaardig, naar zijn aard niet moeilijk te houden; maar: hij doet vooral ook zonde kennen...

Dus nee: ik speel Mozes en Paulus niet tegen elkaar uit. Ik probeer je er op te wijzen dat Paulus leert dat er iets in onze menselijke natuur zit dat maakt dat het helemaal niet zo eenvoudig is om die wet te houden. Dat er op dat punt een goddelijk ingrijpen nodig is. Waar Ezechiel (en andere profeten) al over spraken. Waar Petrus naar terugverwees. Waar Paulus het over heeft: om die mens te redden moet God allereerst ingrijpen. En pas dan mag je er als mens op hopen dat je (uiteindelijk) je bestemming gaat bereiken. Maar dat hangt niet allereerst van onze eigen inspanningen af, als zouden we er nu als nieuwere, wijzere, verstandiger generatie wel in slagen tot stand te brengen wat voorgaande generaties niet voor elkaar kregen: volkomen (!) gehoorzaamheid aan de dag leggen.

Precies daar ligt mijn moeite met het evangelie dat je Wachttorengenootschap brengt. En precies daar ligt mijn moeite met een doopvisie die suggereert dat het je eigen keuze is om het voortaan geheel anders te doen en dat dat ook ten volle binnen je bereik ligt. Het is ook hier: "Zo de Heer wil doen wij dit of dat..." Niet als dooddoener om maar helemaal niet tot veranderen te komen. Of geen bekering te verwachten. Nee, maar voluit vanuit het besef dat wij mensen bij alles wat we doen God nodig hebben. In termen van Deuteronomium: in het besef "dat een mens niet leeft van brood alleen, maar van ieder woord dat voortkomt uit de mond van God".

[Sanne69 28]

1 uur geleden zei Hendrik-NG:

Ik wil zeggen dat Paulus zich heel goed realiseert dat hij verstandelijk wel met alles van de wet kan instemmen - de wet ervaart als goed en rechtvaardig - maar dat diezelfde wet vooral ook zonde doet kennen (Rom 7). Op dit punt vult hij Mozes dus aan: de wet in zichzelf is goed en rechtvaardig, naar zijn aard niet moeilijk te houden; maar: hij doet vooral ook zonde kennen...

Dus nee: ik speel Mozes en Paulus niet tegen elkaar uit. Ik probeer je er op te wijzen dat Paulus leert dat er iets in onze menselijke natuur zit dat maakt dat het helemaal niet zo eenvoudig is om die wet te houden. Dat er op dat punt een goddelijk ingrijpen nodig is. Waar Ezechiel (en andere profeten) al over spraken.

Als Paulus het in Rom.7  heeft over zijn innerlijke strijd, over welke wet heeft hij het dan in Rom.7:22?

[Hendrik-NG 220]

47 minuten geleden zei Sanne69:

Als Paulus het in Rom.7  heeft over zijn innerlijke strijd, over welke wet heeft hij het dan in Rom.7:22?

Uitgaande van de lijn van de perikoop + de strekking ervan zou ik zeggen: dezelfde wet als waar hij in vers 1 en vers 25 over spreekt.

Of heb jij daar een ander idee bij?

[Gaitema 439]

Ik vind dat jullie nuttige bijdragen leveren. Ik heb er allemaal niks op tegen. Vanuit verschillende invalshoeken lijkt het te worden benaderd. Vanuit die invalshoeken lijkt het me ook mooi en goed.

[Gaitema 439]

5 uur geleden zei Sanne69:

De aanmoediging om ons best te doen krijgen we toch wel. Zie bijvoorbeeld. 2 Tim.2:15. Het is een ernstige zaak, want we willen toch niets doen waarover we ons achteraf zouden moeten schamen. Natuurlijk maakt iedereen fouten. Maar je kunt wel je best doen ze te laten. En je hoort mij dan niet zeggen dat je op die manier het eeuwige leven verdient. Maar je wilt toch niet dat iemand zich door jouw gedrag of woorden  gekwetst voelt? Als je dat echt niet wilt, of iemand nu je geloof deelt of niet, dan zul je je best willen doen om om je zo te gedragen zodat je een waardige navolger van Christus bent.  

Jezus zelf zei trouwens ook dat het van onze zijde inspanning of strijd kost. Zie Luk.13:24. 

Ik zelf weet niet hoe de tegenstellingen tussen jullie en de andere christenen zijn. Ik lees jouw bijdrage als iets van jou persoonlijk zonder er verder iets van te hoeven vinden

Ik zeg erop: niets kunnen we zonder Jezus. En zonder te leven uit liefde is leven zonder God. Mee eens?

[WdG 235]

15 uur geleden zei Gaitema:

Ik zeg erop: niets kunnen we zonder Jezus. En zonder te leven uit liefde is leven zonder God. Mee eens?

Mee eens, omdat God (Jezus) Liefde is. Het gaat zelfs nog verder: Jezus heeft alles al gedaan. Enige dat wij "moeten" doen is daarop te vertrouwen, en het niet zelf nog eens willen doen. Laten leiden door de Heilige Geest is hierin essentieel. Zonder deze leiding, zonder de Heilige Geest zullen en kunnen we Jezus niet begrijpen, niet kennen, en helaas komt er dan een moment dat Hij zegt:

Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid

M.a.w: zelf nog willen werken, erop noemen van of zelfs het roemen op dat je gedoopt bent, het noemen van je werken, of zelfs het uitdrijven van demonen [dat gebeurt gelukkig nog steeds!], het genezen van zieken [ook dat gebeurt gelukkig nog steeds!], het profeteren in de breedste zin van het woord [gelukkig zijn er nog velen die de Gave der Profetie ontvangen of ontvangen hebben], brengt geen rechtvaardigheid. Rechtvaardigheid is een geschenk, en komt niet tot stand door werken. Wanneer iemand wil werken of denkt door nauwkeurige kennis een rein leven te kunnen leiden, komt helaas bedrogen uit. Naar menselijke maatstaf zullen we daarin kunnen slagen, naar de maatstaf van God niet, en daarom was een ingrijpen nodig. Daarom is God Zelf op aarde gekomen, als mens (Jezus). Wie dat aanneemt, wie Jezus aanneemt als Verlosser, wie Zijn Naam aanroept, is gered! Niet uit werken, het is een geschenk!

[violist 198]

22 uur geleden zei WdG:

Je bent waarschijnlijk een verantwoordelijk persoon. Misschien maak je je zorgen of je genoeg geld hebt. Misschien ben je bang je baan te verliezen en vraag je je af of je nog voor je familie kunt zorgen, of dat je alle rekeningen aan het einde van de maand kunt betalen? Wat zegt God ons over deze volkomen legitieme zorgen? In Matteüs 6 zegt God: 

Wees daarom niet bezorgd en zeg niet: Wat zullen wij eten? of: Wat zullen wij drinken? of: Waarmee zullen wij ons kleden? 

God zegt niet dat we al deze dingen niet nodig hebben, immers in hetzelfde Bijbeldeel zegt Hij (Mattheüs 06:32): 

Uw hemelse Vader weet immers dat u al deze dingen nodig hebt.

Een kleine aantekening. Ook al zou een hemelse Vader weten wat zijn kinderen nodig hebben, de geschiedenis leert dat ook gelovigen er niet van uit moeten gaan dat ze de meest noodzakelijke levensbehoeftes ook daadwerkelijk van of via Hem krijgen. Er zijn gelovige die hun hele leven met tegenslagen "beproefd" worden zodat hun enige hoop op het hiernamaals is. Vertrouwen op ontvangst van de eerste levensbehoeftes kan dan wel rust geven maar je zal toch zelf iets moeten verzinnen als het uit de hand dreigt te lopen. En er is nooit aangetoond dat gelovigen daar meer in "gezegend" worden dan ongelovigen.  

[Gaitema 439]

1 uur geleden zei WdG:

Mee eens, omdat God (Jezus) Liefde is. Het gaat zelfs nog verder: Jezus heeft alles al gedaan. Enige dat wij "moeten" doen is daarop te vertrouwen, en het niet zelf nog eens willen doen. Laten leiden door de Heilige Geest is hierin essentieel. Zonder deze leiding, zonder de Heilige Geest zullen en kunnen we Jezus niet begrijpen, niet kennen, en helaas komt er dan een moment dat Hij zegt:

Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid

M.a.w: zelf nog willen werken, erop noemen van of zelfs het roemen op dat je gedoopt bent, het noemen van je werken, of zelfs het uitdrijven van demonen [dat gebeurt gelukkig nog steeds!], het genezen van zieken [ook dat gebeurt gelukkig nog steeds!], het profeteren in de breedste zin van het woord [gelukkig zijn er nog velen die de Gave der Profetie ontvangen of ontvangen hebben], brengt geen rechtvaardigheid. Rechtvaardigheid is een geschenk, en komt niet tot stand door werken. Wanneer iemand wil werken of denkt door nauwkeurige kennis een rein leven te kunnen leiden, komt helaas bedrogen uit. Naar menselijke maatstaf zullen we daarin kunnen slagen, naar de maatstaf van God niet, en daarom was een ingrijpen nodig. Daarom is God Zelf op aarde gekomen, als mens (Jezus). Wie dat aanneemt, wie Jezus aanneemt als Verlosser, wie Zijn Naam aanroept, is gered! Niet uit werken, het is een geschenk!

Ja, dat is zo

57 minuten geleden zei violist:

Een kleine aantekening. Ook al zou een hemelse Vader weten wat zijn kinderen nodig hebben, de geschiedenis leert dat ook gelovigen er niet van uit moeten gaan dat ze de meest noodzakelijke levensbehoeftes ook daadwerkelijk van of via Hem krijgen. Er zijn gelovige die hun hele leven met tegenslagen "beproefd" worden zodat hun enige hoop op het hiernamaals is. Vertrouwen op ontvangst van de eerste levensbehoeftes kan dan wel rust geven maar je zal toch zelf iets moeten verzinnen als het uit de hand dreigt te lopen. En er is nooit aangetoond dat gelovigen daar meer in "gezegend" worden dan ongelovigen.  

Er zijn mensen die op een punt belanden dat ze niks kunnen vinden en dan wonderbaarlijk mensen ontmoeten die het hen geven.  Een voorbeeld: mijn ouders hadden toen wij klein waren eens geen geld voor een bouwtas voor mijn vader op zijn werk en konden geen kleren voor ons kopen. Toen kregen ze vervolgens een paar zakken met kleding uit de familie en er boven op lag een bouwtas. Mijn moeder was verrast.  Dergelijke dingen overkwam mij ook steeds op momenten dat ik vast liep. Ik kreeg kleding van de buren, met zelfs ondergoed dat ik nodig had, die de buurjongen niet wilde  (was verkeerde soort). Ook een kast voor in mijn schuur, wat altijd een bende was en een paar boekenplanken, om mijn overschot aan boeken op te kunnen bergen. Ze had het over en wist niet dat ik het nodig had. En het mooie is, ze is niet gelovig en is lesbisch

Ik geloof absoluut dat dit Gods leiding is.

Zo zie ik dat met ons project in Rwanda ook steeds. Als er ergens echt geld voor nodig is, komt het soms  via wonderbaarlijke wegen bij ons terecht, waardoor mensen toch niet dood hoeven te gaan aan Malaria of aan andere tekortkomingen onderdoor hoeven te gaan..

[Sanne69 28]

4 uur geleden zei WdG:

Mee eens, omdat God (Jezus) Liefde is. Het gaat zelfs nog verder: Jezus heeft alles al gedaan. Enige dat wij "moeten" doen is daarop te vertrouwen, en het niet zelf nog eens willen doen. Laten leiden door de Heilige Geest is hierin essentieel. Zonder deze leiding, zonder de Heilige Geest zullen en kunnen we Jezus niet begrijpen, niet kennen, en helaas komt er dan een moment dat Hij zegt:

Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid

 

Zouden we niet excuses moeten  aanbieden aan iemand die we gekwetst hebben?  Zoiets vraagt toch inspanning van onze zijde?  Daar is toch moed voor nodig? Misschien maakt de heilige geest je wel iets duidelijk.

[Sanne69 28]

23 uur geleden zei Hendrik-NG:

Uitgaande van de lijn van de perikoop + de strekking ervan zou ik zeggen: dezelfde wet als waar hij in vers 1 en vers 25 over spreekt.

Of heb jij daar een ander idee bij?

Ik geloof niet dat Paulus het in dit gedeelte van Rom.7 het over de Wet van Mozes heeft. Hij stond immers niet meer onder die Wet. Paulus heeft het in deze brief over verschillende wetten.  Ik geloof zelf dat de in Rom.7:22 genoemde "wet Gods", dezelfde wet is als de wet  die hij  in 8:2  "wet van de geest des levens" noemt.

Paulus wilde natuurlijk heel graag Gods wil doen. Maar hij baalde ervan dat dat niet altijd lukte in mate die hij wilde. Toch wist hij ook wel dat de zaak niet hopeloos was. Want dankzij de heilige geest en geloof in Christus offer kan de strijd gewonnen worden en is er geen veroordeling. Maar net als Paulus, geloof ik dat er bij het doen van Gods wil sprake is van het aangaan van een strijd en het maken van keuzes. Want wie voelt er nooit een bepaalde neiging opkomen waarvan hij van binnen weet dat het verkeerd is? Als iemand je kwaad aandoet, voel je dan nooit de neiging om kwaad met kwaad te vergelden bijvoorbeeld? Maar wat doen we met die neiging? We hebben allemaal toch wel eens toegegeven aan zo'n verkeerde neiging? En dan voel je je toch net als Paulus een "ellendig mens". - 7:24. Tenminste, daar ga ik vanuit. Maar we kunnen ons best blijven doen om te voorkomen dat we nogmaals diezelfde fout maken. We mogen om Gods heilige geest vragen die ons de kracht kan geven om weerstand te bieden aan zulke verkeerde neigingen. En als we toch iets verkeerd hebben gedaan, dan mogen we om vergeving vragen. Dus er is inderdaad geen eigen verdienste. Er is wel sprake van onze goede wil om het goede te doen. 

Hoe het werkt wordt ook mooi beschreven in Jak.1:19-27. Zich verdiepen in de Wet der vrijheid en geen vergeetachtig hoorder zijn, maar een dader! En als je echt liefde hebt voor die wet dan ga je ervoor. 

De Israëlieten kwamen door geboorte onder de Wet van Mozes te staan. Of ze nu wilden of niet of ze de Wet nu liefhadden of niet. Zo is het niet meer. Alleen degenen die God werkelijk liefhebben, zal Hij tot zich trekken. En als je Gods wet liefhebt, is het niet te moeilijk. Dat was onder Wet van Mozes zo en dat is nu nog zo. En onvolmaakte mensen maken fouten. Dat was voor degenen die onder de Wet van Mozes stonden zo en dat is voor degenen die onder de Wet van de Christus staan zo. 

[Hendrik-NG 220]

5 uur geleden zei Sanne69:

Ik geloof niet dat Paulus het in dit gedeelte van Rom.7 het over de Wet van Mozes heeft. Hij stond immers niet meer onder die Wet. Paulus heeft het in deze brief over verschillende wetten.  Ik geloof zelf dat de in Rom.7:22 genoemde "wet Gods", dezelfde wet is als de wet  die hij  in 8:2  "wet van de geest des levens" noemt.

In het Grieks spreekt Paulus in de voorgaande hoofdstukken consequent over ὁ νόμος (ho nomos), simpelweg: de wet. Alsof er maar één wet bestaat voor hem. En er bestaat voor hem ook maar een wet. De wet die de Joden zo goed kennen, omdat God hem heeft doen kennen:

Rom 2:17 En u die uzelf een Jood noemt, op de wet vertrouwt en u op God laat voorstaan; 2:18 u die zijn wil kent en zo uitstekend weet waar het op aankomt, omdat u wordt onderwezen door de wet.

Die wil van God klinkt voor Paulus door in die wet. Ook in hoofdstuk 7:

7:14 Wij weten dat de wet het werk van de Geest is, maar door mijn natuur ben ik uitgeleverd aan de zonde, en 7:22 Innerlijk stem ik vol vreugde in met de wet van God.

Maar vervolgens schetst hij hoe de mens zich verhoudt tot die ene wet. Men is er aan onderworpen (de Israëliet die sinds Mozes onder het verbond valt - Rom 3:19) of niet (de gojiem - over wie die wet even goed iets te zeggen blijkt te hebben - Rom 2:12-16). Als via een echtgenote die door een huwelijk verbonden is met haar echtgenoot (Rom 7:2), tot de dood hen scheidt. Maar op die manier aan de wet gebonden maakt die wet duidelijk dat de mens zondig is. Onwillig, met een onvermogen te gehoorzamen naar de letter van die wet. En op die manier is die wet "de wet van de zonde en de dood" (Rom 8:2).

Maar de mens kan zich, Christus zij dank, nu ook op een andere manier tot die wet verhouden. Zie Rom 8:3: dat is Gods werk in Christus en door de Geest... En op die manier is dezelfde wet voor ons "de wet van de Geest die in Christus Jezus leven brengt" (ook Rom 8:2).

In de beide gevallen wordt die wet via een genitief die descriptief werkt nader aangeduid: Geest-wet tegenover zonde-en-dood-wet. Een en dezelfde wet, maar de manier waarop we ons daar toe verhouden is totaal anders. In het ene geval gebonden, in het andere geval vrij.

Ik zie geen enkele reden om te denken dat hier de wet ineens veranderd zou zijn voor Paulus. Alsof God in de loop van de tijd zijn "gerechtigheid" zou hebben omgebogen. Nee, het feit dat Paulus beseft dat hij in Christus niet meer als een echtgenote aan die wet gebonden is en zo niet meer onder die wet valt doet niets af aan die wet zelf, die hij nog steeds heilig, rechtvaardig en goed noemt. Hij heeft het in Rom 7 nog steeds over die wet van Mozes! Alleen de manier waarop hij zich tot die wet verhoudt is radicaal anders geworden!

 

En daar ligt de link met het onderwerp volgens mij: die doop laat in de eerste plaats zien hoe God Zich tot de mens wil verhouden. Om die mens vanuit een nieuw verbond te laten groeien in heiligheid, rechtvaardigheid en goedheid. Niet dat dat ineens heel veel makkelijker is geworden, gemeten aan Gods gerechtigheid, aan de wet. Maar het dodelijk eisende karakter van die wet is omgebogen. Even goed: je spiegelen aan het ideaal is nog steeds even confronterend - in de zin: het doet je blijvend beseffen dat je God nodig hebt en blijft hebben. Want ook als je Gods wet liefhebt, is het behoorlijk te moeilijk om er in alle volmaaktheid aan te voldoen!!!

[Sanne69 28]

12 uur geleden zei Hendrik-NG:

In het Grieks spreekt Paulus in de voorgaande hoofdstukken consequent over ὁ νόμος (ho nomos), simpelweg: de wet. Alsof er maar één wet bestaat voor hem. En er bestaat voor hem ook maar een wet. De wet die de Joden zo goed kennen, omdat God hem heeft doen kennen:

Rom 2:17 En u die uzelf een Jood noemt, op de wet vertrouwt en u op God laat voorstaan; 2:18 u die zijn wil kent en zo uitstekend weet waar het op aankomt, omdat u wordt onderwezen door de wet.

Die wil van God klinkt voor Paulus door in die wet. Ook in hoofdstuk 7:

7:14 Wij weten dat de wet het werk van de Geest is, maar door mijn natuur ben ik uitgeleverd aan de zonde, en 7:22 Innerlijk stem ik vol vreugde in met de wet van God.

Maar vervolgens schetst hij hoe de mens zich verhoudt tot die ene wet. Men is er aan onderworpen (de Israëliet die sinds Mozes onder het verbond valt - Rom 3:19) of niet (de gojiem - over wie die wet even goed iets te zeggen blijkt te hebben - Rom 2:12-16). Als via een echtgenote die door een huwelijk verbonden is met haar echtgenoot (Rom 7:2), tot de dood hen scheidt. Maar op die manier aan de wet gebonden maakt die wet duidelijk dat de mens zondig is. Onwillig, met een onvermogen te gehoorzamen naar de letter van die wet. En op die manier is die wet "de wet van de zonde en de dood" (Rom 8:2).

Maar de mens kan zich, Christus zij dank, nu ook op een andere manier tot die wet verhouden. Zie Rom 8:3: dat is Gods werk in Christus en door de Geest... En op die manier is dezelfde wet voor ons "de wet van de Geest die in Christus Jezus leven brengt" (ook Rom 8:2).

In de beide gevallen wordt die wet via een genitief die descriptief werkt nader aangeduid: Geest-wet tegenover zonde-en-dood-wet. Een en dezelfde wet, maar de manier waarop we ons daar toe verhouden is totaal anders. In het ene geval gebonden, in het andere geval vrij.

Ik zie geen enkele reden om te denken dat hier de wet ineens veranderd zou zijn voor Paulus. Alsof God in de loop van de tijd zijn "gerechtigheid" zou hebben omgebogen. Nee, het feit dat Paulus beseft dat hij in Christus niet meer als een echtgenote aan die wet gebonden is en zo niet meer onder die wet valt doet niets af aan die wet zelf, die hij nog steeds heilig, rechtvaardig en goed noemt. Hij heeft het in Rom 7 nog steeds over die wet van Mozes! Alleen de manier waarop hij zich tot die wet verhoudt is radicaal anders geworden!

 

En daar ligt de link met het onderwerp volgens mij: die doop laat in de eerste plaats zien hoe God Zich tot de mens wil verhouden. Om die mens vanuit een nieuw verbond te laten groeien in heiligheid, rechtvaardigheid en goedheid. Niet dat dat ineens heel veel makkelijker is geworden, gemeten aan Gods gerechtigheid, aan de wet. Maar het dodelijk eisende karakter van die wet is omgebogen. Even goed: je spiegelen aan het ideaal is nog steeds even confronterend - in de zin: het doet je blijvend beseffen dat je God nodig hebt en blijft hebben. Want ook als je Gods wet liefhebt, is het behoorlijk te moeilijk om er in alle volmaaktheid aan te voldoen!!!

Ik zie natuurlijk wel dat Paulus het in het eerste gedeelte van Rom.7 over de Wet van Mozes heeft. Die Wet maakte duidelijk dat ze zondaars waren en onder een oordeel stonden. Het was niet zo dat de Wet op zich zonde was.- 7:7. Ze was ook nuttig en beschermend. Er werd door de Wet wel bevestigd dat mensen zondaars waren en verlossing nodig hadden. 

Maar als christen sta je onder een andere wet, namelijk de Wet van de Christus. - Gal. 6:2.  En de wet van zijn vernieuwde geest als christen, voerde strijd tegen de wet der zonde. In 7:23 wordt die wet van je vernieuwde geest ook de "wet van mijn verstand" genoemd. 

Een mooi voorbeeld van hoe God in mensen werkt, is het voorbeeld van Lydia. Het staat in Hand.16:14. Over haar wordt al gezegd dat ze een aanbidster van God was. Zij luisterde naar Paulus en toen opende God haar hart. En een ander voorbeeld staat in Luk.24:44,45. Het verstand van de discipelen werd geopend zodat ze de betekenis begrepen. Hier zie je dus duidelijk hoe God te werk gaat. En dat het een wisselwerking is. De belangstelling voor God is een eigen keuze. Maar God geeft de wasdom. Dus geestelijk groei is geen eigen verdienste. Maar het vraagt wel inspanning van onze zijde. 

En ik heb niet gezegd dat volmaaktheid al binnen bereik is of dat het eeuwige leven verdiend kan worden. Ik vind het dan ook niet leuk als dat voor mijn voeten gelegd wordt. Net als Paulus ervaar ik dat het een strijd is om het goede te doen. Maar uit liefde voor God en mensen, is het niet te veel gevraagd. Als een ouder een kind een opdracht geeft; bijvoorbeeld een klusje in huis, dan zal die ouder instructies geven en ondersteuning en indien nodig correctie. Zonder hulp en ondersteuning van de ouder komt er niets van terecht. Maar ook het kind moet meewerken. En zo zie ik het ook met God; hoe hij werkt met zijn aanbidders. 

[WdG 235]

21 uur geleden zei Sanne69:

Misschien maakt de heilige geest je wel iets duidelijk.

Heilige Geest. God schrijven we met hoofdletters.

[Sanne69 28]

2 uur geleden zei WdG:

 

2 uur geleden zei WdG:

Heilige Geest. God schrijven we met hoofdletters.

Ik zal het anders formuleren;  De Grote Geest probeert je iets duidelijk te maken.

[WdG 235]

16 minuten geleden zei Sanne69:

Ik zal het anders formuleren;  De Grote Geest probeert je iets duidelijk te maken.

Nee Sanne, het is de geest van Wachttorengenootschap, niks anders. Je probeert op een vriendelijke manier deze dwaling te verkondigen, en wanneer je niet slaagt, ga je spotten (Grote Geest). Je gelooft dat Jezus een geschapen wezen is, je ontkent de Heilige Geest, en juist de Heilige Geest onderwijst en overtuigt. Je baseert je leer niet op de Bijbel en de Heilige Geest, maar op de valse leer van het Wachttorengenootschap.

Ik wens je alle Wijsheid en Vrede toe en ik hoop oprecht dat er een moment komt dat je in alle opzichten verlost zal zijn van het Wachttorengenootschap.

[Sanne69 28]

 

1 uur geleden zei WdG:

Nee Sanne, het is de geest van Wachttorengenootschap, niks anders. Je probeert op een vriendelijke manier deze dwaling te verkondigen, en wanneer je niet slaagt, ga je spotten (Grote Geest). Je gelooft dat Jezus een geschapen wezen is, je ontkent de Heilige Geest, en juist de Heilige Geest onderwijst en overtuigt. Je baseert je leer niet op de Bijbel en de Heilige Geest, maar op de valse leer van het Wachttorengenootschap.

Ik wens je alle Wijsheid en Vrede toe en ik hoop oprecht dat er een moment komt dat je in alle opzichten verlost zal zijn van het Wachttorengenootschap.

Ik spot helemaal niet. Met niemand. Maar ik ben niet vergeten wie mij heeft geprobeerd weg te pesten van een ander forum. Jonge mensen plegen soms zelfmoord omdat ze gepest worden via Internet.  Ik ben zelf vroeger ook veel gepest. Dat doet heel erg pijn en je hebt er jaren later nog last van. Nu weet ik er mee om te gaan. Maar pijnlijk blijft het. Van mensen die zichzelf christen noemen, verwacht ik liefde zonder huichelarij. En ik verwacht niet dat ze hun christelijke vrijheid gebruiken om mensen met een ander geloof opzettelijk te kwetsen.