Spring naar bijdragen

Het hiernamaals


Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 278
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Deel 2 van 2

In het Nieuwe Testament blijken de schrijvers met Hades (soms Tartarus genoemd) hetzelfde te bedoelen als met sheol in het Oude Testament. Gewoon het dodenrijk; dat waar je heen gaat als je dood bent.

Mattheus 11:23

En gij, Kafarnaüm, zult gij tot de hemel verheven worden? Tot het dodenrijk zult gij nederdalen

In de grondtekst staat Hades. Het is hier vertaald met hetzelfde woord als waar sheol in het Oude Testament mee werd vertaald: het dodenrijk. Daar blijft inderdaad niets meer van je lichaam over. Het wordt vernietigd. Ook Sodom is gewoon vernietigd met materiële krachten.

Dan nu een belangrijk stukje, dat ook veel begrijpelijker wordt als je de Griekse mythologie een beetje kent, waar Jezus en de apostelen dus ook gebruik van hebben gemaakt, omdat het denkbeelden waren uit die tijd. Het Woord van God komt altijd in de denkbeelden van de tijd.

Mattheus 16:18

En ik zeg u dat gij Petrus zijt, en op deze petra zal ik mijn gemeente bouwen, en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen. Ik zal u de sleutels geven van het Koninkrijk der hemelen,

Hades, het dodenrijk, was in de Griekse mythologie (denk maar aan Heracles, Hercules) een plek waar je wel in kunt maar niet eruit. Maar…..(zie citaat) nú kon je er wel uit, want iemand had de sleutels. Dus het beeld van iemand, Petrus, die de sleutels krijgt, past helemaal in de Griekse mythologie, waar ook letterlijk de begrippen Hades (een spelonk aan het eind van de rivier de Styx bij Parga) en Tartarus vandaan komen. Hij krijgt de sleutels van Hades. Ons zegt dat niks, want wij geloven niet in Hades. Dus ons zou Jezus die woorden nooit zo zeggen, aan ons zou Hij waarschijnlijk 'dodenrijk' zeggen, of 'hiernamaals'. Want niemand van ons is bang voor Hades en voor de sleutels en dat je er niet meer uit zou kunnen. Maar toen dachten de mensen wel zo.

En nu zie je dan ook meteen de schoonheid en de enorme rijkdom van de verlossingsboodschap komen. Dit is zo’n eerste aanzet waarin je ziet dat de eerste christenen door het geloof in Jezus Christus óver de angst voor Hades héén kwamen! Jezus nam het weg! En het verklaart waarom de christenen daarna iets deden wat voor die tijd ongekend was: vrijwillig sterven in martelaarschap! Want de kerk zou worden vervolgd. Zij waren niet meer bang voor de dood. In het Oude Testament moest je nog de dood zo lang mogelijk uitstellen, maar de christenen ondergingen het. Want ze wisten zeker dat wat er ook kwam na de dood: het was goed. Jezus Christus had het verteld. Het was nog niet uitgewerkt tot een bepaalde filosofie. Jezus had gezegd: ik zal de sleutels van het dodenrijk geven. De poorten van het dodenrijk zullen de kerk niet overweldigen. Er staat in werkelijkheid: de poorten van Hades. En dát hadden ze moeten laten staan! Jammer dat het woordje vertaald is. Dat is met geen enkele andere plaatsnaam in de Bijbel gedaan. En dat moet ook niet.

Lucas 16:23 (de rijke man en de arme Lazarus) Ook de rijke stierf en hij werd begraven. En toen hij in het dodenrijk zijn ogen opsloeg onder de pijnigingen, zag hij Abraham van verre en Lazarus in zijn schoot.

Nou zijn er christenen die gaan allerlei theorieën uit deze gelijkenis halen. Dan ga je heel slecht met gelijkenissen om, want een gelijkenis heeft altijd maar 1 boodschap en wat is hier de boodschap? De boodschap is de opstanding van Christus. Aan het eind van het verhaal zegt Jezus: ook als iemand uit de dood terugkomt zullen ze hem niet geloven. Het is een opstandingsverhaal. De details van het verhaal zijn geen woord van God, maar een bekende parabel uit die tijd! De opstanding, dát is het Woord van God.

Iedereen weet dat als we doodgaan, dan vallen we niet in de schoot van Abraham. Dat weten we allemaal, maar dat was tóen een zegswijze. En we zien ook de andere kant niet, we zien de hemel niet. Dat maakt meteen de rest van het beeld heel anders. In Hades was hij onder pijnigingen, staat er over de rijke man. Als je nu kijkt waarom die rijke “gestraft†werd, dan was het niet omdat ie niet in Jezus Christus geloofde en dat Jezus voor zijn zonden gestorven was, zoals wij zeggen. Waarom werd die rijke in het verhaal gestraft? Het is geen gelijkenis die de rijke wil straffen, maar het omgekeerde: om de arme te bemoedigen! Jezus benut dit om de arme mensen die toen onderdrukt werden door de rijken te zeggen: jullie deel komt nog en dat van hun ook! Maar er is geen woord hier dat iemand naar de hel zou gaan, omdat ie niet in Jezus Christus geloofde. Het is ook weer gewoon een beeld, om de armen te bemoedigen. En heel veel bemoedigende dingen in het Nieuwe Testament van Jezus en de apostelen klinken ons bikkelhard in de oren omdat je niet weet tot wie Jezus spreekt en wat ie doet.

In Handelingen 2 vers 31 wordt nog weer eens duidelijk wat er met Hades wordt bedoeld, wat daar gebeurt, dus wat het voor plaats was (gewoon de dood van het lichaam). In dat vers wordt verteld dat David in de toekomst heeft gezien en over de opstanding van de Christus heeft gesproken, en over Jezus wordt gezegd:

Handelingen 2:31

(…) heeft hij (David dus) in de toekomst gezien en gesproken van de opstanding van de Christus, dat Hij niet aan het dodenrijk is overgelaten, noch Zijn vlees ontbinding heeft gezien.

Dus wat gebeurt er in Hades? Ontbinding van het vlees! Hades is gewoon het graf. Dus er wordt gezegd dat Christus niet aan Hades, het dodenrijk, is overgelaten, noch zijn vlees ontbinding heeft gezien, want dát is er in Hades. Daar vreten de wurmen aan je lichaam. Niet bij Christus, want die is teruggeroepen. Maar in de ogen van de gewone mensen ging Christus naar Hades. Maar Hades is een verzinsel uit de Griekse mythologie. En de boodschap die je hier leest is geschreven aan Grieks-Romeinse mensen! Niet aan Hollanders anno 2015.

Het Woord van God is dus niet de angst voor Hades, want dan zouden we nergens bang voor moeten zijn, want Hades bestaat niet (behalve dan als een spelonk bij Parga dat in de Griekse mythologie is gebruikt). Het Woord van God is dat je goed moet nadenken over wat je met je leven doet. Dat is wat anders. En als je het nu moeilijk hebt, dat je steun mag krijgen uit het feit dat je een keer je gerechtigheid daarvoor krijgt. (nl. Verlossing, niet door werken maar wel door geloof).

Het tweede woordje dat gebruikt wordt in het Nieuwe Testament is het woordje Gehenna, genoemd naar het dal van Hinnom in het Hebreeuws. Dat was dus een werkelijk bestaande plaats. Als archeologen gaan graven buiten Jeruzalem dan is er een grote kans dat ze “de hel†vinden, dan vinden ze Gehenna. Gehenna is namelijk een plaats buiten Jeruzalem, waar Moloch aanbeden werd. De god Moloch was een enorme demonische god van vuur en daar werden de kinderen van de Moloch-aanbidders, met name de eerstgeborenen, in het vuur geworpen. Dat zat in die religie! Dat mocht ook van de Romeinen! Zo waren die dagen, dus dat hoorde bij de godsdienst. En die offerplaats, die hebben ze niet gemaakt, die aanbidders van Moloch, die was er al, want het was de afvalstortplaats van Jeruzalem, waar met name zieke, dode mensen in het vuur werden geworpen, want men wist in ieder geval: dan waren de ziektekiemen dood. De lijken werden er verbrand. Dus buiten Jeruzalem was een enorme vuurput, die constant brandde en daar werden de lijken van zieke mensen en dieren in gegooid. En ’s nachts op een bepaalde tijd kwamen dan de aanbidders van Moloch bij elkaar en die brachten hun kinderoffers. Dát was Gehenna, vertaald in de moderne bijbel met hel. Het is verschrikkelijk dat het zo vertaald is, men had het gewoon moeten laten staan en laat de bijbellezers zelf maar opzoeken wat Gehenna dan betekent, dan vind je een eerlijk beeld. Maar vertaal het niet met hel. Dat is écht afschuwelijk fout. Gehenna had er moeten blijven staan: het is écht een plaats. Andere bijbelse plaatsen vertalen we toch ook niet in Nederlandse termen? Gewóón Gehenna. Dat is een plaats daar.

De offerplaats zelf, die werd dus later als een mesthoop gebruikt. Er is haast geen sterker bewijs te vinden van het feit dat de bijbelschrijvers en onze Heer dus bekende beelden en begrippen van hun dagen gebruikten om hun boodschap in te verpakken, als dit gebruik van Gehenna. Je moet je voorstellen dat Jezus daar een preek gaf, en Palestina (Israël, door de Romeinen uit treiterij Palestina genoemd) was maar klein. Iedereen wist daar van die vuurpot daar en dat Jezus daar spreekt over de hel, over Gehenna, dat was voor die mensen een flitsend beeld, dat kènden ze! “Oh die vreselijke plaats waar die Molochaanbidders hun kinderen offeren en waar het verschrikkelijk stinkt en waar het vuur is en waar dode mensen in gegooid worden!†Dat beeld wordt door Jezus en de apostelen gebruikt. Zoals elke prediker als ie goed kan prediken de beelden van déze tijd gebruikt om hetzelfde te zeggen als wat Jezus zei. Maar daar gaan wij geen beelden voor gebruiken van 2000 jaar geleden, want dan zeg je niks en ook echt helemaal niks.

2Koningen 23:10

En hij verontreinigde Tofet, dat in het dal Ben-Hinnom (= Gehenna) lag, opdat niemand meer zijn zoon of zijn dochter voor de Moloch door het vuur zou doen gaan.

Als initiatie moesten ook de aanbidders van Moloch op een bepaalde leeftijd door het vuur heen lopen. Alles was vuur bij Moloch; een verschrikkelijke religie.

Jeremia 7:32

Daarom zie, de dagen komen, luidt het woord des Heren, dat niet meer gezegd zal worden: Tofet en dal Ben-Hinnom, maar: Moorddal

Hier zie je de oorsprong van de hel, van Gehenna, de Moloch-aanbiddingsplaats.

Mattheus 5:22

Maar ik zeg u: een ieder die in toorn leeft tegen zijn broeder, zal vervallen aan het gerecht. Wie tot zijn broeder zegt: Leeghoofd, zal vervallen aan de Hoge Raad, en wie zegt: Dwaas, zal vervallen aan het hellevuur

Het vuur van Gehenna. Gehenna was een plaats van absurditeit: de mens in zijn grootste idioterie die zijn kinderen offert aan de goden uit angst voor de goden, en die lijken moet verbranden omdat ze niet meer te genezen zijn. Een plaats van ellende, rottigheid en rotzooi. Jezus zégt hier: “Ben je er niet achter dat je niet in toorn kunt blijven leven?! Het maakt je tot een onmens! En dát dóet het! Woede, haat en bitterheid ontmenselijken je. Zó erg, dat als je daarmee doorgaat, moet je eens kijken daar, wat ze bij Moloch bij Jeruzalem doen, wil je dan zó eindigen?â€

Dus Jezus laat ze schrikken, om mensen te dwingen niet te blijven haten, om mensen te dwingen niet 35 jaar lang in onmin met hun vader, moeder, broer of zus te blijven leven. Want dat doen ze. Ondertussen lopen ze met allerlei vreemde vage klachten bij de dokter, de psycholoog moet ze oplappen en niemand weet waar het door komt. Het hele menselijk systeem lijdt onder dit soort dingen. “Het ontmenselijkt jeâ€, dát is wat Jezus ermee wil zeggen, maar geen woord over het eeuwig leven! Het hellevuur is het vuur van Gehenna: letterlijk vuur!

Mattheus 18:9

En indien uw oog u tot zonde verleidt, ruk het uit en werp het van u.Het is beter voor u met één oog ten leven in te gaan, dan met twee ogen in het hellevuur geworpen te worden.

Jezus zegt hier: “Kijk nou wat je dóet met je leven!!†Wie worden er in Gehenna gesmeten, daar buiten Jeruzalem op die vuurpot? De mensen die zó ziek zijn dat ze een gevaar opleveren voor rest van de stad. Geen woord over het leven ná de dood en geen woord over hellevuur ná de dood. Gewoon Gehenna-vuur. Zonder offers lukt het niet. Wanneer kapt een mens met een ongezonde levensstijl? Alleen maar als ie schrikt. En ze gebruiken dat beeld dat iedereen voor ogen had: dat beeld van Gehenna.

Mattheus 10:28

En weest niet bevreesd voor hen, die wèl het lichaam doden, maar de ziel niet kunnen doden; weest veeleer bevreesd voor Hem, die beide, ziel en lichaam, kan verderven in de hel.

Hier zie je Jezus’ gebruik van de psychÄ“ (ziel, eeuwig) als een Grieks beeld. Dus wie het nog steeds niet wil geloven: in Gehenna gaat je lichaam eraan! Jezus gebruikt dit als een schrikbeeld, iedere keer weer. Dit was een bemoediging, want dit zei Jezus met het oog op vervolging. Dus Jezus probeerde de christenen die vervolgd zouden worden – dat wist-ie al – moed te geven, die vervolging te doorstaan, want je overwint de ene angst soms door een andere angst. (bijvoorbeeld de angst voor een kunstgebit kan iemand iedere keer weer bij de tandarts brengen, waar ie ook bang voor is). De ene angst kan je moed geven om de andere te overwinnen. Jezus zegt eigenlijk “ik weet dat jullie bang zijn voor de vervolgingen, maar weet dat er nog iets anders is. Laat dit je moed geven om door te gaan. Zie op God.â€

Dat wat de Bijbel zegt over de hel is dus duidelijk onderhevig aan de heersende gedachten en beelden van de tijd waarin de bijbelschrijver schrijft en spreekt. Deze beelden worden als een voertuig gebruikt, als een verpakking voor de échte boodschap die ze kwijt willen, en die best ernstig is. In menig pastoraal gesprek moet men oppassen voor zijn of haar eigen wanhoop, bijvoorbeeld als iemand niet wil luisteren en men weet dat als ie zo doorgaat, dan is het afgelopen. Iemand kan zo in wanhoop zijn dat hij de andere persoon niet op het rechte pad kan krijgen, terwijl ie zijn leven aan het vernietigen is en misschien zelfs dat van anderen erbij, dat men in zijn wanhoop naar het machtsmiddel van de dreiging met de hel grijpt. Zo lopen er ook nog mensen rond met een regelrecht Sinterklaastrauma. Volwassen kerels die het onwillekeurig benauwd krijgen als ze Sinterklaas zien.

Dreigen met de hel is een krachtig wapen voor de kerk. Maar iemand die anderen bang maakt met de hel is in zijn eigen vlees geschoten in zijn wanhoop!

In sommige gevallen wordt ook door de apostelen wel eens het beeld van de afschrikking benut en consequent klinkt daar doorheen wel de boodschap van een oordeel . De apostel Paulus spreekt bijvoorbeeld van het oordeel als onderdeel van zijn evangelie (“het grote oordeel als onderdeel van mijn evangelieâ€). Dus het grote oordeel was onderdeel van een blijmakende boodschap.

Wat wil het oordeel dan zeggen? Alle religies, alle mythes, alle legendes van de mensheid, voor zover we kunnen traceren tot en met de oudste religie van de Sumeriërs zeggen dat na de dood het leven van de mens door een oordelende fase gaat. Veel religies suggereren dat het een zelf-oordelende fase is. Vanuit je hogere, goddelijke zelf, wat je dan bent na de dood, oordeel je je lagere aardse leven. Zoals zo mooi uitgebeeld door de Egyptenaren in hun religie,: voordat je naar het “eeuwige rijk†ging - want daar geloofden ze in - moest je naar de “doeatâ€. En in de doeat, daar werd je hart gewogen op een weegschaal en als je hart te zwaar was met zonden, dan was je de klos en dan ging je naar het dodenrijk, waar het niet goed toeven was. Aan de ene kant van de weegschaal lag je hart en aan de andere kant lag een veertje. Daarmee zeiden de Egyptenaren precies hetzelfde als wat de apostel Paulus zegt: Niemand zal zichzelf rechtvaardig oordelen. Dat is het slechte nieuws.

Het goede nieuws is: één is voor allen als rechtvaardig geoordeeld! En dáár komt dan het Evangelie van Jezus Christus binnen, die ook alle mensen over één kam gooit. Er zijn geen goede mensen en er zijn ook geen slechte mensen, iedereen is een mix en bij sommige mensen is de mix ernstig aan de kant van het goede en bij sommige mensen is de mix ernstig aan de kant van het kwade. Maar voor God maakt de mix niet uit; God verdraagt geen kwaad.

Dat betekent dus dat die Egyptenaren gelijk hebben. Ze zeggen hetzelfde als Paulus. Niemand van ons redt het. Er is iemand voor ons gekomen die ons meeneemt met al die angst voor wat er na de dood gebeurt. Elke mens in elke godsdienst of filosofie, die geloven wil, ieder mens die de hand van Jezus pakt, wordt over de angst voor Gehenna en Hades heen getild, over de angst voor het oordeel en thuisgebracht bij God in de hemel. Dát is het Evangelie en dat kwam in die angst voor Gehenna en Hades. Maar toen was het bemoediging.

Johannes 12:44-48

Jezus riep en zeide: Wie in Mij gelooft, gelooft niet in Mij maar in Hem die Mij gezonden heeft; en wie Mij aanschouwt, aanschouwt Hem die Mij gezonden heeft. Ik ben als een licht in de wereld gekomen, opdat een ieder die in Mij gelooft, niet in de duisternis blijve. En indien iemand naar mijn woorden hoort, maar ze niet bewaart, Ik oordeel hem niet, want Ik ben niet gekomen om de wereld te oordelen, doch om de wereld te behouden. Wie Mij verwerpt en Mijn woorden niet aanneemt, heeft een die hem oordeelt: het woord dat Ik heb gesproken, dat zal hem oordelen ten jongsten dage.

Jezus wil bereiken dat je (nu al, maar ook:)na de dood het licht in rent. Waarom rennen bepaalde mensen het licht niet in, nu al niet? Licht laat stof en rotzooi zien! Als jij weet dat God van je houdt , mèt die rotzooi, ga je gewoon het licht in en je zegt: laat maar komen, want ik ben niet veroordeeld. Er is namelijk geen veroordeling voor hen die in Christus Jezus zijn. Maar als je dat niet gelooft, hou je je eigen zelfveroordeling over. Zijn eigen goddelijk systeem zal zichzelf veroordelen.

Voor de verwoording van beide berichten heb ik voor belangrijk deel gebruik gemaakt van een lezing van de Kerk van de Nazarener: http://media.streampartner.nl/?url=kvdnond3428&id=123

Link naar bericht
Deel via andere websites

Een niet aards materiële wereld waar de ziel geen stoffelijk aards lichaam meer bezit. De geestelijke wereld strekt zich uit over het universum en is onbegrensd. Omdat wij alleen kunnen waarnemen met ogen en oren die uit aardse materie bestaan kunnen wij de geestelijke wereld niet zien en het woord van God niet horen. Dat betekent echter niet dat deze niet bestaan.

Precies. Een mens is een geest, heeft een ziel en bewoont een lichaam.

Nee... De mens IS een ziel.

Dat is niet de gehele waarheid, Mystic. De mens werd pas een levende ziel door het ontvangen van de geest!

Lees even wat er voor "alzo"staat in Gen.2:7 ......dát maakte de mens tot een levende ziel. En dát is dus wat hij ten diepste in werkelijkheid IS........

Alle leven is uit God. En God is geest!!!

Bij de zondeval stierf de mens geestelijk. En daarom is wedergeboorte noodzakelijk. Dat is een kwestie van bewust een kind van God worden. Een vernieuwing van geest (dat is denken én hart).

Link naar bericht
Deel via andere websites
Over je deel 1 en 2: er stond qua info niet echt iets nieuws voor me in, en ik deel niet helemaal je mening dat er in t NT niet daadwerkelijk over iets gesproken wordt dat je met 'de hel' zou kunnen aanduiden, maar wat n mooie en i teressante post. Vooral in jouw eigen visie er in terug te lezen. Gaaf! :)

Hoewel het inderdaad mijn eigen visie is en tot verworven kennis behoort (o.a. in mijn studie aan de HGU en ook daarbuiten), heb ik voor de verwoording gebruik gemaakt van een lezing van een voorganger uit de Kerk van de Nazarener. Ik ben nog bezig de link naar die lezing op te zoeken en dan zet ik die eronder. Ik heb die lezing destijds zelf uitgeschreven en daarna uitgetypt, omdat ik niet zo goed ben in verwoorden. Hier en daar heb ik ingekort, anders verwoord, iets toegevoegd, maar grotendeels is de verwoording afkomstig van die voorganger. Ik ben nog aan het zoeken naar een link naar de lezing en dan zet ik die er (zoals ik altijd doe als ik iets gebruik) eronder.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Wat doe je dan met de tekst waar God zegt: "En alzo werd de mens een levende ziel?" Als een plaats 20.000 zielen heeft dan zijn dat toch gewoon mensen? Daar vliegen toch niet wat rare dingen in de lucht?

Als er dode zielen onder het altaar liggen in Openbaringen wat zijn dat dan? Toch gewoon dode mensen?

Nee de mens blijft maar roepen dat de mens een ziel HEEFT. En zo verwart men sinds Socrates de geest van de mens met zijn levenswandel of met zijn wezen. Maar goed, het kan me verder ook niet veel schelen als men het beter weet dan de Bijbel.

Lichaam is een woord wat in het Hebreeuws in de hele Bijbel niet voorkomt. Ik hoop dat als men iets aan zijn ziel mankeert dat men weet naar welke dokter men moet gaan. Ongetwijfeld naar de zieleknijper. _O-

Een dode ziel is een ziel die het aan ieder geestelijk inzicht ontbreekt en daardoor geen verbinding heeft kunnen leggen met het ware Leven. Er kan zich ook een dode ziel in een mens bevinden. Deze mens leeft dan een leven buiten de wil van God die alleen werkzame naastenliefde van de mens verlangt. Een dode ziel in het dodenrijk kan worden verlost van de dood als zijn houding tegenover God veranderd.

Iedereen begrijpt wat er met het woord lichaam wordt bedoeld. Wat doet het ertoe welke woorden men een paarduizend jaar geleden in het Hebreeuws gebruikte? De oorspronkelijke bijbelse geschriften zijn voor een groot deel in het Aramees geschreven.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Wat doe je dan met de tekst waar God zegt: "En alzo werd de mens een levende ziel?" Als een plaats 20.000 zielen heeft dan zijn dat toch gewoon mensen? Daar vliegen toch niet wat rare dingen in de lucht?

Als er dode zielen onder het altaar liggen in Openbaringen wat zijn dat dan? Toch gewoon dode mensen?

Nee de mens blijft maar roepen dat de mens een ziel HEEFT. En zo verwart men sinds Socrates de geest van de mens met zijn levenswandel of met zijn wezen. Maar goed, het kan me verder ook niet veel schelen als men het beter weet dan de Bijbel.

Lichaam is een woord wat in het Hebreeuws in de hele Bijbel niet voorkomt. Ik hoop dat als men iets aan zijn ziel mankeert dat men weet naar welke dokter men moet gaan. Ongetwijfeld naar de zieleknijper. _O-

Een dode ziel is een ziel die het aan ieder geestelijk inzicht ontbreekt en daardoor geen verbinding heeft kunnen leggen met het ware Leven. Er kan zich ook een dode ziel in een mens bevinden. Deze mens leeft dan een leven buiten de wil van God die alleen werkzame naastenliefde van de mens verlangt.

Juist. Daarom zei Jezus ook "laat de doden hun doden begraven". Hij sprak daar niet van rondlopende lijken, maar van geestelijk dode zielen in een levend lichaam, die de doden moesten begraven.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Wat doe je dan met de tekst waar God zegt: "En alzo werd de mens een levende ziel?" Als een plaats 20.000 zielen heeft dan zijn dat toch gewoon mensen? Daar vliegen toch niet wat rare dingen in de lucht?

Als er dode zielen onder het altaar liggen in Openbaringen wat zijn dat dan? Toch gewoon dode mensen?

Nee de mens blijft maar roepen dat de mens een ziel HEEFT. En zo verwart men sinds Socrates de geest van de mens met zijn levenswandel of met zijn wezen. Maar goed, het kan me verder ook niet veel schelen als men het beter weet dan de Bijbel.

Lichaam is een woord wat in het Hebreeuws in de hele Bijbel niet voorkomt. Ik hoop dat als men iets aan zijn ziel mankeert dat men weet naar welke dokter men moet gaan. Ongetwijfeld naar de zieleknijper. _O-

Een dode ziel is een ziel die het aan ieder geestelijk inzicht ontbreekt en daardoor geen verbinding heeft kunnen leggen met het ware Leven. Er kan zich ook een dode ziel in een mens bevinden. Deze mens leeft dan een leven buiten de wil van God die alleen werkzame naastenliefde van de mens verlangt. Een dode ziel in het dodenrijk kan worden verlost van de dood als zijn houding tegenover God veranderd.

Iedereen begrijpt wat er met het woord lichaam wordt bedoeld. Wat doet het ertoe welke woorden men een paarduizend jaar geleden in het Hebreeuws gebruikte? De oorspronkelijke bijbelse geschriften zijn voor een groot deel in het Aramees geschreven.

Z

En zo praten we lekker langs elkaar heen

Link naar bericht
Deel via andere websites

Met 'hiernamaals' wordt de geestelijke wereld bedoeld waarin de ziel terecht komt nadat zij het lichaam verlaat.

Wat is dat dan, die geestelijke wereld?

Een niet aards materiële wereld waar de ziel geen stoffelijk aards lichaam meer bezit. De geestelijke wereld strekt zich uit over het universum en is onbegrensd. Omdat wij alleen kunnen waarnemen met ogen en oren die uit aardse materie bestaan kunnen wij de geestelijke wereld niet zien en het woord van God niet horen. Dat betekent echter niet dat deze niet bestaan.

Hoe weet je dat:

- de geestelijke wereld zich uitstrekt over het universum

- deze wereld onbegrensd is

- dat er een ziel bestaat

- deze ziel het lichaam verlaat na de dood

- de ziel een reis aflegt naar een andere wereld

- dat de reden is dat wij deze wereld niet kunnen zien is omdat wij uit aardse materialen bestaan

Of hebben we hier te maken met............

een mening.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Wat is dat dan, die geestelijke wereld?

Een niet aards materiële wereld waar de ziel geen stoffelijk aards lichaam meer bezit. De geestelijke wereld strekt zich uit over het universum en is onbegrensd. Omdat wij alleen kunnen waarnemen met ogen en oren die uit aardse materie bestaan kunnen wij de geestelijke wereld niet zien en het woord van God niet horen. Dat betekent echter niet dat deze niet bestaan.

Hoe weet je dat:

- de geestelijke wereld zich uitstrekt over het universum

- deze wereld onbegrensd is

- dat er een ziel bestaat

- deze ziel het lichaam verlaat na de dood

- de ziel een reis aflegt naar een andere wereld

- dat de reden is dat wij deze wereld niet kunnen zien is omdat wij uit aardse materialen bestaan

Of hebben we hier te maken met............

een mening.

Goede vraag... Hoe ik weet wat ik weet. Ik denk door alles te onderzoeken en daaruit het goede te bewaren.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Wat doe je dan met de tekst waar God zegt: "En alzo werd de mens een levende ziel?" Als een plaats 20.000 zielen heeft dan zijn dat toch gewoon mensen? Daar vliegen toch niet wat rare dingen in de lucht?

Als er dode zielen onder het altaar liggen in Openbaringen wat zijn dat dan? Toch gewoon dode mensen?

Nee de mens blijft maar roepen dat de mens een ziel HEEFT. En zo verwart men sinds Socrates de geest van de mens met zijn levenswandel of met zijn wezen. Maar goed, het kan me verder ook niet veel schelen als men het beter weet dan de Bijbel.

Lichaam is een woord wat in het Hebreeuws in de hele Bijbel niet voorkomt. Ik hoop dat als men iets aan zijn ziel mankeert dat men weet naar welke dokter men moet gaan. Ongetwijfeld naar de zieleknijper. _O-

Een dode ziel is een ziel die het aan ieder geestelijk inzicht ontbreekt en daardoor geen verbinding heeft kunnen leggen met het ware Leven. Er kan zich ook een dode ziel in een mens bevinden. Deze mens leeft dan een leven buiten de wil van God die alleen werkzame naastenliefde van de mens verlangt. Een dode ziel in het dodenrijk kan worden verlost van de dood als zijn houding tegenover God veranderd.

Iedereen begrijpt wat er met het woord lichaam wordt bedoeld. Wat doet het ertoe welke woorden men een paarduizend jaar geleden in het Hebreeuws gebruikte? De oorspronkelijke bijbelse geschriften zijn voor een groot deel in het Aramees geschreven.

Z

En zo praten we lekker langs elkaar heen

Misschien gaat het beter als iedereen voor zichzelf spreekt in plaats van leerstellingen van anderen te verdedigen en bijbelteksten te citeren om daar vervolgens andermans dwaling aan te koppelen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik denk dat Hitchens dat n uitermate bevredigend antwoord zal vinden :+

Dat denk ik ook. Daarom zal ik nog een balletje opgooien. In het Koningkrijk Gods zijn talloze verblijfplaatsen. Iedere verblijfplaats is gekoppeld aan een hemellichaam waarvan de sfeer is afgestemt op de geestelijke rijpheid van de zielen die daar tijdeijk gehuisvest zijn. Alle verblijfplaatsen in de hemelse gewesten zijn zo ingericht dat zij de geestelijke vooruitgang van de zielen die daar verblijven ondersteunen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Op zich is het een vrij logische gedachte dat als er een bovennatuurlijke wereld is, die dus niet gebonden is aan de natuur zoals wij die kennen (het is altijd mogelijk dat de bovennatuur óók gewoon natuur is, maar onze waarneming niet zover reikt om dat op te kunnne merken), dat zij dan dus automatisch oneindig groot en oneindig klein tegelijk is, omdat grootte, massa en tijd dan niet relevant voor haar zijn.

Zij is dan als het ware zo groot dat zij het hele universum omspant, maar ook zo klein dat zij nauwelijks tot geen deel ervan uitmaakt.

De menselijke ziel wordt vaak omschreven als de bovennatuurlijke compoment van het mens-zijn. Waar het lichaam geheel natuurlijk is en dus gebonden aan tijd en ruimte, is de ziel geheel bovennatuurlijk en dus enkel gebonden aan de bovennatuur. We zijn dus als het ware engel en dier tegelijk.

De ziel is daardoor niet te meten of waar te nemen met onze natuurlijke middelen, maar toch ervaren we wel dat we autonoom zijn, dat de tijd zowel langzaam als snel kan gaan, dat we geheel op kunnen gaan in bijvoorbeeld mooie muziek en daardoor tijd en ruimte lijken weg te vallen, etc.

Vooral de ervaring van de vrije wil is zo ontzettend sterk en dwingend, dat zelfs als we zouden geloven dat alles gedetermineerd is, we toch geen keuze hebben dan te handelen alsof we wél vrije wil hebben. In dat geval is het begrip "ziel" een krachtige metafoor voor al die ervaringen.

Als er een bovennatuur is, dan is die ervaring echter niet gelijk daaraan. Het is dan meer een natuurlijk reactie op wat er is, maar niet de bovennatuur zelf. Die is immers niet te ervaren, want dus niet waarneembaar.

De ziel kan echter niet anders dan bovennatuurlijk zijn, omdat het lichaam teveel gebonden is aan de natuurwetten om echt autonoom te zijn. Logisch gezien kun je dus, als je in de bovennatuur gelooft, niet anders dan concluderen dat de ziel los staat van het lichaam, van het natuurlijke, maar op één of andere wijze daar wel aan gebonden is en dat natuur en bovennatuur elkaar beïnvloeden op voor ons onbegrijpelijke wijzen.

Vanuit onze beperkte, empirische waarneming kunnen we hoogstens concluderen dat het bovennatuurlijke een krachtige verzameling metaforen is voor de dwingende ervaring van de autonomie, de rede en dus de vrije wil van de mens. De ervaring dat wij zowel gebonden zijn aan de natuur, maar daar op één of andere manier ook bovenuit kunnen stijgen en haar naar de hand kunnen zetten.

Maar het is heel wel mogelijk dat wij die ervaring misschien helemaal niet zo sterk zouden hebben, als er inderdaad niet iets zou zijn dat daar bovenuit stijgt. Datgene kun je dan misschien niet vangen in wetenschappelijke methoden, maar wel in kunst, liturgie, poëzie, literatuur, muziek en zelfs ook humor.

Want die disciplines scheppen nu juist de ruimte om het denken vrij te maken en om tegenstrijdigheden juist heel even op te heffen zonder de logica geweld aan te doen. En dat biedt dan misschien toch inkijkjes in een wereld waar wij zowel wel als niet aan toebehoren.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Op zich is het een vrij logische gedachte dat als er een bovennatuurlijke wereld is, die dus niet gebonden is aan de natuur zoals wij die kennen (het is altijd mogelijk dat de bovennatuur óók gewoon natuur is, maar onze waarneming niet zover reikt om dat op te kunnne merken), dat zij dan dus automatisch oneindig groot en oneindig klein tegelijk is, omdat grootte, massa en tijd dan niet relevant voor haar zijn.

Zij is dan als het ware zo groot dat zij het hele universum omspant, maar ook zo klein dat zij nauwelijks tot geen deel ervan uitmaakt.

Emmmm.... ik zie t niet zo hoor...
Link naar bericht
Deel via andere websites

Als de bovennatuur bovennatuurlijk is, dan is zij dus niet gebonden aan tijd, ruimte en massa. En kan zij dus niet groot of klein zijn, zoals alles in de natuur groot en klein is. Zij kan dan niet gelokaliseerd of gemeten worden, want anders zou zij immers alsnog deel uitmaken van de natuur zoals natuurlijke objecten doen.

Ze kan dan wel hecht verbonden zijn met de natuur, net zoals ziel en lichaam dat dan ook zijn en zo de mens vormen, maar ze is dan niet waarneembaar en meetbaar op natuurlijk, empirisch niveau, omdat zij immers niet meetbaar is met natuurlijke middelen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Als de bovennatuur bovennatuurlijk is, dan is zij dus niet gebonden aan tijd, ruimte en massa.
Niet per se. Zou kunnen, zou niet kunnen.
En kan zij dus niet groot of klein zijn, zoals alles in de natuur groot en klein is. Zij kan dan niet gelokaliseerd of gemeten worden, want anders zou zij immers alsnog deel uitmaken van de natuur zoals natuurlijke objecten doen.
Dus heeft een uitspraak als 'strekt zich uit over het hele universum' niet zo veel zin, want eigenlijk zeg je dat t hiernamaals andere dimensies heeft. Dus je kunt die dan niet per se simpelweg 'mappen' naar onze 4 dimensies. Zou kunnen, zou niet kunnen.
Link naar bericht
Deel via andere websites

Het dodenrijk bevindt zich in, op en rond de aarde. Wij leven op dit moment in het dodenrijk hoewel onze ziel wel al tot leven kan zijn gebracht en als zodanig naar verlossing uit het dodenrijk smacht. De zielen van overledenen die zich (nog) binnen de sfeer van de aarde bevinden zijn niet verlost. Behalve dan de zielen die deze sfeer tijdelijk uit vrije wil betreden om hulp te verlenen binnen de wil van God.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ah en je kan niet 'in deze sfeer' hulp verlenen? Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet veel van je relaas volg. En t feit dat je dit alles baseert op je eigen gedachten en niet echt n basis of set van bronnen hebt om de communicatie erover wat te vergemakkelijken werkt ook niet echt mee.

Ik schrijf dat er hulp wordt verleend in het dodenrijk door verloste zielen. Goed lezen! Dat je mijn woorden niet begrijpt kan ik niet veranderen, ik schrijf toch in duidelijke bewoordingen. Ik zou niet weten welke 'set van bronnen' je erbij zou kunnen helpen om wel te begrijpen wat ik schrijf.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Het hele bestaan, het alles, het multiversum, hoe je het ook wilt noemen, is eigenlijk één grote pot Nutella. De Nutella zelf, de inhoud, de hazelnoot-chocolade pasta kan alleen uit de pot als de deksel opengaat, maar die kan gelukkig niet open want er is buiten de pot Nutella namelijk niets.

Duidelijke bewoording toch? :+

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid