De Bijbel letterlijk nemen

[Hitchens 134]

Stelt een gelovige niet dat er een god is?

Klopt en op Credible is het uitgangspunt dat God bestaat, daarmee vervalt de last tot bewijzen. Daarnaast worden bewijzen aangedragen, maar accepteren niet christenen die niet.

Zolang je het bewijzen blijft noemen, zal het niet worden geaccepteerd inderdaad. Je gebruikt de verkeerde woorden, thats all.

[Bonjour 80]

Stelt een gelovige niet dat er een god is?

Klopt en op Credible is het uitgangspunt dat God bestaat, daarmee vervalt de last tot bewijzen. Daarnaast worden bewijzen aangedragen, maar accepteren niet christenen die niet.

De wereld is groter dan Credible.

Als een bewijs niet geaccepteerd wordt, denk ik niet dat het een bewijs is, maar hooguit een aanwijzing.

[Michiel 14]

Stelt een gelovige niet dat er een god is?

Klopt en op Credible is het uitgangspunt dat God bestaat, daarmee vervalt de last tot bewijzen. Daarnaast worden bewijzen aangedragen, maar accepteren niet christenen die niet.

De wereld is groter dan Credible.

Klopt, maar dat neemt niet weg wat de uitgangspunten op Credible zijn en wat op Credible als waar wordt veronderstelt.

Stelt een gelovige niet dat er een god is?

Klopt en op Credible is het uitgangspunt dat God bestaat, daarmee vervalt de last tot bewijzen. Daarnaast worden bewijzen aangedragen, maar accepteren niet christenen die niet.

Zolang je het bewijzen blijft noemen, zal het niet worden geaccepteerd inderdaad. Je gebruikt de verkeerde woorden, thats all.

Nee hoor, dat wil jij graag doen voorkomen, thats all.

Verder lijkt het me zinnig hier weer terug te gaan naar het onderwerp.

[Hitchens 134]

Ik heb er geen belang bij om bewijzen te weerleggen als het echt bewijzen blijken te zijn. Als er kan worden bewezen dat God bestaat dan word ik vandaag gelovige. Het gaat mij erom dat je niet als christen het woord bewijs kan claimen, er een andere betekenis aan geeft, en het vervolgens in je voordeel gebruikt. Ik heb geen belang in deze discussie in die zin dat ik niet voor of tegen het bestaan van God ben.

[Olorin 154]

Als een bewijs niet geaccepteerd wordt, denk ik niet dat het een bewijs is, maar hooguit een aanwijzing.

Aanwijzing=bewijs (evidence).

[Bonjour 80]

maar evidence is niet proof.

Peter Reilly proven innocent of Murder, despite the evidence, the Police still say he did it.

Bron

Naschrift: Het is beter om onderscheid te maken tussen bewijs en bewijsmateriaal. bewijsmateriaal = evidence. Bewijs is proof.

[Wietse 0]

Wat bedoelen jullie met stropop?

En 'stropop'redenering is dat je een vals beeld neerzet van iets wat je vervolgens gaat bestrijden. Het is dus een bepaald soort drogreden, want je bestrijdt/weerlegt niet de werkelijke opvatting of groep maar gewoon een karikatuur ervan.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Stropopredenering

Dat is gemeen, en gevaarlijk als je in de geschiedenis terug blikt.

[Olorin 154]

maar evidence is niet proof.

Klopt.

Maar wat en hou zoe je iets willen 'proven'?

Volgens bijvoorbeeld de moderne wetenschap is dat onmogelijk.

Naschrift: Het is beter om onderscheid te maken tussen bewijs en bewijsmateriaal. bewijsmateriaal = evidence. Bewijs is proof.

Dat ben ik niet met je eens.

Je hebt bewijsmateriaal, waarmee je dus bewijs hebt voor een theorie. Dat is nog steeds allemaal 'evidence'.

[Bonjour 80]

Daarom stellen wetenschappers ook niet dat theorieën bewezen zijn. Al het bewijsmateriaal moet door de theorie gedekt zijn en de theorie moet iets voorspellen. Dan wordt de theorie aannemelijk.

In de wiskunde kunnen we bewijzen. Maar de leraar kan nooit een bewijs van een stelling presenteren waar nog een stuk geloof in zit. Indien een stap van het gepresenteerde bewijs zo groot of onwaarschijnlijk is dat niet iedereen moet hij uitgediept worden voordat we van een solide bewijs kan spreken.

Daarom dus mijn opmerking dat Michiel dus niet het woord bewijs moet gebruiken, maar aanwijzing of bewijsmateriaal.

[Olorin 154]

Maar dan maak je je eigen taalregels. Het heeft m.i. ook weinig nut 'bewijs' te bannen.

Bewijs is gewoon een heel normaal woord om "evidence" mee aan te duiden. Doet men overigens ook gewoon in wetenschappelijke artikelen. Heb ik zelf ook wel gedaan. Geen reden vind ik om daarvan af te wijken.

[Hendrik-NG 220]

Maar dan maak je je eigen taalregels. Het heeft m.i. ook weinig nut 'bewijs' te bannen.

Bewijs is gewoon een heel normaal woord om "evidence" mee aan te duiden. Doet men overigens ook gewoon in wetenschappelijke artikelen. Heb ik zelf ook wel gedaan. Geen reden vind ik om daarvan af te wijken.

Deze hele "subdiscussie" heeft toch heel veel met het onderwerp in dit topic te maken. Hij hangt samen met de vraag "Hoe lees ik die bijbel nu precies?" en met de vraag "Wat is nu de betekenis van dat woord 'bewijs'"...

"Wat is nu het "bewijs" dat ik in die Bijbel vind om mijn levensbeschouwing op te bouwen??"

Ik kom veel betekenissen van dat woord tegen, die (volgens mij) 2 richtingen op wijzen:

Bewijs:

1) Akte 2) Alibi 3) Attest 4) Aantoning van juistheid 5) Aantoning 6) Aantoonbaarheid 7) Argument 8) Betaalbon 9) Betoon 10) Beweringsgrond 11) Bewijsstuk 12) Briefje 13) Blijk 14) Biljet 15) Bon 16) Certificaat 17) Contramerk 18) Getuigenis 19) Het aantonen 20) Meetkundige term 21) Oorkonde 22) Ontvangceel 23) Preuve 24) Proef 25) Proeve 26) Staving

Kijk je naar de etymologie, dan zien we dat het woord afkomstig is van het werkwoord "be-wisen" (wisen) - dat zowel "aanwijzen/wijzen" (het Duitse "weisen") betekent als "weten/een weten brengend (is wat krom gezegd, maar waarschijnlijk is het wel duidelijk wat ik bedoel)" (het Duitse "wissen")...

Het je het over bewijs, dan kan je het hebben over een "aanwijzing", maar ook over iets als een "feit of redenering waaruit blijkt dat iets waar of juist is" (= meer de "wiskundige benadering" van dat begrip)...

De vraag is dus wat men bedoelt met "Ik neem de Bijbel letterlijk": bedoelt men, dat men die Schrift wil lezen "precies zoals het geschreven staat", omdat men zo de "zuiverste aanwijzingen kan vinden welke naar God leiden", of bedoelt men dat men enkel op die manier "tot een volkomen weten kan komen"...

Dat maakt m.i. nogal een verschil in dit gesprek!!

(Om maar meteen mijn standpunt te melden - maar waarschijnlijk is dit voor velen geen verrassing - voor mij wijst die Schrift God aan, en is die Schrift daar ook voor be-doeld...

Daar "wiskundige bewijzen" in zoeken is een vorm van hoogmoed... Alsof een mens "God exact kan vastpinnen"... En het om dergelijk bewijs vragen is dwaas... Net zo dwaas als de dwaasheid waar Psalm 14 over spreekt...)

[Bonjour 80]

Maar dan maak je je eigen taalregels. Het heeft m.i. ook weinig nut 'bewijs' te bannen.

Bewijs is gewoon een heel normaal woord om "evidence" mee aan te duiden. Doet men overigens ook gewoon in wetenschappelijke artikelen. Heb ik zelf ook wel gedaan. Geen reden vind ik om daarvan af te wijken.

Ik betwijfel of dat nu mijn taalregels zijn. In het Engels is het overduidelijk. met googlen naar 'difference evidence proof' kwam ik op proof and evidence

It is not really a difference of abstract versus practical. Evidence is a fact or situation that suggests something might be true. Proof is a fact or situation that removes all doubt. Sometimes more than one evidence can add up to proof.

Fingerprints are proof that a person touched something. If I find your jacket in my car, it is evidence that you were there, but not proof. If the police find lots of money in my house, it might be evidence that I robbed a bank. A videotape showing me at the bank holding the gun would prove that I robbed a bank.

Het probleem is dat we in het Nederlands niet zo gewend zijn dit onderscheid te maken. Dat blijkt uit de google vertaling van een deel van het bovenstaande:

Vingerafdrukken zijn het bewijs dat een persoon iets aanraakte. Als ik je jas in mijn auto, is het bewijs dat je er was, maar geen bewijs. Als de politie vindt veel geld in mijn huis, kan het bewijs dat ik een bank overvallen. Een videoband die me bij de bank die het pistool zou bewijzen dat ik een bank overvallen.

Het stuk is onleesbaar geworden.

Maar in een zin als "Daarnaast worden bewijzen aangedragen, maar accepteren niet christenen die niet." is het wel handig dit verschil te benadrukken. Bewijzen moet hier echt met evidence vertaald worden en niet met proof.

[Michiel 14]

Maar dan maak je je eigen taalregels. Het heeft m.i. ook weinig nut 'bewijs' te bannen.

Bewijs is gewoon een heel normaal woord om "evidence" mee aan te duiden. Doet men overigens ook gewoon in wetenschappelijke artikelen. Heb ik zelf ook wel gedaan. Geen reden vind ik om daarvan af te wijken.

Ik betwijfel of dat nu mijn taalregels zijn. In het Engels is het overduidelijk. met googlen naar 'difference evidence proof' kwam ik op proof and evidence

It is not really a difference of abstract versus practical. Evidence is a fact or situation that suggests something might be true. Proof is a fact or situation that removes all doubt. Sometimes more than one evidence can add up to proof.

Fingerprints are proof that a person touched something. If I find your jacket in my car, it is evidence that you were there, but not proof. If the police find lots of money in my house, it might be evidence that I robbed a bank. A videotape showing me at the bank holding the gun would prove that I robbed a bank.

Het probleem is dat we in het Nederlands niet zo gewend zijn dit onderscheid te maken. Dat blijkt uit de google vertaling van een deel van het bovenstaande:

Vingerafdrukken zijn het bewijs dat een persoon iets aanraakte. Als ik je jas in mijn auto, is het bewijs dat je er was, maar geen bewijs. Als de politie vindt veel geld in mijn huis, kan het bewijs dat ik een bank overvallen. Een videoband die me bij de bank die het pistool zou bewijzen dat ik een bank overvallen.

Het stuk is onleesbaar geworden.

Maar in een zin als "Daarnaast worden bewijzen aangedragen, maar accepteren niet christenen die niet." is het wel handig dit verschil te benadrukken. Bewijzen moet hier echt met evidence vertaald worden en niet met proof.

Nou maak je er een heel andere discussie van, want we hebben van doen met de Nederlandse taal en niet met het Engels. In het Engels zijn er wel meer woorden die nuance aanbrengen in een ander woord en je op die manier je kan uitspreken, terwijl we dan in het Nederlands maar een enkel woord hebben. De hele relatie leggen tussen proof, evidence en het woord bewijs, gaat niet op, want we gaan uit van het Nederlands. Daarmee maak je dus wel degelijk je eigen definitie van bewijs. Zeker als je kijkt hoe breed dat woord binnen het Nederlands wordt toegepast (zie Hendrik-NG). Dan kan je kiezen voor andere bewoordingen, maar doe je aan woord degradatie door nieuwe definities toe te passen op een woord.

[Bonjour 80]

Ik denk eerder dat christenen het woord bewijs degradatie aandoen door het te gebruiken voor de aanwijzingen die ze (menen te) hebben voor de aanwezigheid van een god.

[Olorin 154]

Ik denk eerder dat christenen het woord bewijs degradatie aandoen door het te gebruiken voor de aanwijzingen die ze (menen te) hebben voor de aanwezigheid van een god.

Ik denk dat atheïsten het woord bewijs geweld aandoen wanneer ze het louter wensen te gebruiken in een volstrekt naturalistische context. In feite dring je dan je eigen -volstrekt onbewijsbare ( ) - paradigma aan de ander op.

[broer konijn 0]

Ik denk eerder dat christenen het woord bewijs degradatie aandoen door het te gebruiken voor de aanwijzingen die ze (menen te) hebben voor de aanwezigheid van een god.

Heb je het gehoord?! Morgen wordt de A10 afgesloten vanwege een plotselinge storm!

--Nee, ga weg!

Jawel man, en naar beide kanten!

--Echt waar?! Hoe kom je daaraan?

Heb ik vanmiddag gehoord.

--Hoe kan dat nou, als het nog morgen moet gaan gebeuren?

Dat weet ik niet, maar degene die het zei is absoluut 100% betrouwbaar.

--Onzin, kom met bewijs.

Wil je dat ik bewijs dat diegene 100% betrouwbaar is, of wil je bewijs dat er morgen een storm gaat komen?

-- Dat van die storm-afsluiting kan niet, dus dat is onzin; en dus hoef je me ook niet te bewijzen hoe betrouwbaar die persoon is.

Maar als ik je nu zeg dat hij alles weet van het weer?

--Onzin, hij kan geen toekomstige schade voorspellen.

Of als ik je nu zeg dat hij alle kennis heeft van het beheer van de Amsterdamse ringwegen?

--Onzin en kletskoek.

Maar als ik nu zeg dat hij instabiele punten kent langs de A10?

--Aha, dat verandert de zaak; jawel als hij een tornado voorspelt langs een zwak punt dan wil ik wel geloof hechten aan jouw verhaal.

Waarom stel je dergelijke eisen? Ik zei toch al dat hij 100% betrouwbaar was? Waarom heb je dan niet gevraagd of geluisterd naar mijn bewijs van zijn betrouwbaarheid?

--Ja, hoor eens even, onzin moet je bij mij niet komen bewijzen.

Maar je kunt toch pas weten wat onzin is als je hebt gehoord wat de waarde is van hetgeen wordt getuigd?

--Doe normaal, ik ben toch niet gèk!

Nee, je bent niet gek.

Daarom: accepteer de getuigenissen en de bewijzen voor de getuigenissen als middelen van bewijs. En pas als de getuigenissen onbetrouwbaar blijken, en de bewijsmiddelen niet steekhoudend, kun je de inhoud van een bewijsmiddel of een getuigenis verwerpen als voor jou niet geloofwaardig.

Door nu a-priori een bewijsmiddel te verwerpen omdat jij bepaalde onderdelen van de inhoud nog te ongeloofwaardig vindt om het bewijsmiddel een blik waardig te gunnen, maak je een bewijsmiddel als bewijsmiddel waardeloos.

Dat is niet logisch. Want logisch is om het bewijsmiddel te beoordelen en daarvan vast te stellen of het als bewijsmiddel betrouwbaar en overtuigend is. Als daarvan blijkt, dan is God niet meer zo'n vreemd verschijnsel voor jou, maar een verschijnsel van niet bewezen geloof waar wel betrouwbare getuigenissen voor zijn aangedragen.

Maar laat ik niet afdwalen, en me bij jouw punt houden: Door de bewijzen van de bijbel bij voorbaat te verwerpen als bewijsmiddel, ben jij het die het begrip bewijs degradeert.

Want jij oordeelt dat een bewijs geen waarde heeft voor hetgeen betrouwbaar en zeker is, indien er naast die betrouwbare en zekere zaken ook zaken worden genoemd die volgens jouw geloof niet geweten kunnen worden.

Eerlijk is om het bewijsmiddel zijn werk te laten doen, en dan op het punt dat het bewijsmiddel onnavolgbaar wordt pas een overweging te maken of het betrouwbare en het getuigende los van hetgeen je gewoon niet gelooft betrouwbaar is. En pas als je op dat punt bent aangekomen kun je beoordelen of hetgeen onnavolgbaar is ook kwalificeert als overtuigend. Maar dan heb ik wel nieuws voor je: ook een christen noemt het vanaf dat punt geen bewijs, maar geloof. Dat is een overtuiging waardoor de christen als persoon zeker weet dat het geschrevene waar is. Je hebt natuurlijk variaties: weten, overtuigd zijn, aannemen. Maar tot dat punt zijn alle bijbelboeken normale bewijsmiddelen: getuigenissen met notariële waarde en bewijskracht van ingeschreven zijn bij de dienst van registrate en successie. Niemand is het nog gelukt om de historische geschiedkundige bewijsbaarheid van de bijbel serieus te weerleggen.

Nu zijn er helaas veel christenen die de bijbel als bron van waarheid niet serieus nemen en dus ook niet geloven dat er veel historische feiten in staan. Maar of het nu voor de een meer is en voor de ander minder; feit blijft dat als je spreekt over bewijs, je niet kunt zeggen dat de bewijsmiddelen geen bewijsmiddelen meer zijn. Je kunt hoogstens zeggen dat er ook bij de kinderen van het licht sommigen zijn die Gods Woord uitsluitend aannemen als iets dat meer overdrachtelijk is dan feitelijk. En waar er altijd een gradatie is van meer tot meerder, zijn daar dus ook tussen die de schepping rekenen als zes dagen, en er zijn er zelfs die de opstanding van Jezus Christus niet geloven. Niet ieder die zich christen noemt is dat ook. Dat is logisch in het geschetste perspectief, maar dat laat onverlet dat de bijbel zelf pretendeert een bewijsmiddel te zijn van vooraankondigingen en historische verslaggeving.

Het bewijs kun je verwerpen in ongeloof, maar je kunt er niet omheen dat het in zichzelf een middel van bewijs is dat er getrouw is opgeschreven wat er destijds is gebeurd. En dat je de bijzonderheden ervan dan niet gelooft, dat is geen zaak van geen beschikbaar bewijsmiddel, maar een zaak van wel deugdelijk bewijs van een heel geschiedkundig verslag van de mensheid waarvan je de bijzonderheden verwerpt in ongeloof. Dat kan.

Quest » 31 okt 2013 17:48 schreef:

samenvatting: Jij bent degene met het ware geloof.

broer konijn » 31 okt 2013 18:32 antwoordt:

Our quest is to be or not to be.

[Quest 90]

**** aangezien broer konijn zijn aanzienlijke post heeft aangepast reactie verwijderd.

[broer konijn 0]

Reformatorisch Dagblad » 31 oktober om 12.14:

(…)Toen de universiteit van Cambridge eind negentiende eeuw een grote collectie Newtonmanuscripten ontving van de vijfde Earl of Portsmouth –een verre erfgenaam van de Britse wetenschapper– werden alle religieuze en alchemische documenten retour gezonden: in die onzin had men geen interesse.

(...)Tegen het einde van de twintigste eeuw begon het besef langzaam door te dringen dat de geschiedenis hiermee onrecht werd aangedaan. Als de groten van toen alchemie, astrologie en religie als zeer belangrijk zagen, moet dat terugkomen in de geschiedschrijving.

Ook het opleggen van onze moderne disciplines aan het verleden wordt heden ten dage zelfs als onwetenschappelijk bestempeld.

(...)Newtons natuurfilosofie was met recht een filosofie van de natuur, een allesomvattend wereldbeeld dat onlosmakelijk verbonden was met zijn religieuze opvattingen. Ik denk dat dat voor veel wetenschappers nog steeds geldt: er is een onlosmakelijke band tussen hun levensbeschouwelijke en hun natuurwetenschappelijke opvattingen. Het erkennen daarvan zou geloof en wetenschap een stuk dichter bij elkaar brengen.

Bron: http://www.refdag.nl/opinie/wees_als_we ... n_1_780244

[bernard 3 30]

Ongeveer 99% an alle Credible-mensen (inclusief ikzelf) geloven niet dat alles wat in de Bijbel staat letterlijk is. Mijn vragen daarover zijn:

- waar ligt dan de grens?

- kun je aan een Bijbelgedeelte zien of je die letterlijk moet nemen?

- moeten wonderen letterlijk genomen worden?

en andere vragen die daarbij een rol spelen. Ik zou graag jullie mening hierover willen weten.

De Bijbel heeft verscheidene manieren om zich te uiten waardoor de uitleg die erin te vinden is ofwel letterlijk ofwel in beeldspraak ofwel poëtisch wordt gegeven en dit al naargelang de schrijver (het boekdeel) of de beschreven omstandigheden

Zoals het bekende Russisch ei of popje, waarbij onder het ei of het popje meerdere andere verborgen zitten, zo heeft eenzelfde beschrijving in de Bijbel soms ook meerdere betekenissen of zogenaamde dubbele bodems. Waarbij de beschreven toestand of gebeurtenis zowel slaat op het moment van de mededeling zelf als op een gebeurtenis die nog in de toekomst ligt.

Doch alle geschriften ,zowel de letterlijke de beeldende als de poëtische, bevatten uiteindelijk de uitleg aan de mensheid waar zij vandaan komen, wat de bedoeling van hun bestaan is en wat de toekomst voor hen in petto heeft.

Men kan de inhoud van De Bijbel als volgt samenvatten:

Het vangt aan met een gebeurtenis waarbij het Hoogste Opperwezen, “God de Vader†de universa schept.

Deze schepping is gebouwd op meerdere grondbeginselen en wetmatigheden waardoor een evenwichtig en harmonieuze toestand ontstaat waarbij de toenmalige geschapen wezens in vreugde en harmonie met elkaar konden omgaan en leven.

Deze geschapen wezens, engelen genoemd, hadden elk hun functie en rang (tronen, heerschappijen , overheden en machten) waarbij één, Lucifer of Lichtdrager genoemd, de hoofdverantwoordelijke was.

Lucifer was het hoofd van alle schepselen maar was onderworpen aan de Zoon van God die één in natuur is met de Vader en zodoende inzage had in alle raadsbesluiten van God de Vader.

Daar de Vader ontoegankelijk is voor de schepsels ( een ontoegankelijk licht bewoont 1 Tim 6:16) en het door middel van de Zoon was dat alle engelen geschapen waren, trad de Zoon van God op als Michael ; de voor hen zichtbare contactpersoon tussen hen en de Vader.

Zolang alle deze geschapen wezens akkoord gingen met deze grondbeginselen was er vrede en geluk in alle universa.

Op een bepaald ogenblik echter kwam Lucifer ( de zoon des dageraads .Jes 14:12) in opstand en wou net zoals de Zoon (Michael) toegang hebben tot de Opperste Soeverein, “God de Vaderâ€, om deelgenoot te worden in de raadsbesluiten.

Uiteindelijk beschuldigd hij God de Vader van onrecht en eist hij het recht op om net als de Zoon aanbeden en geëerd te worden of met andere woorden aan de Zoon gelijk te worden.

Hierbij verwerpt hij in feite de grondbeginselen en wetmatigheden van Gods schepping.Een derde van de engelen volgt hem in deze opstand waardoor er een oorlog in de hemel ontstaat en uiteindelijk de opstandelingen “buiten geworpen worden.â€

Door deze opstand is er een onduidelijkheid ontstaan bij de overige engelen wat de rechtvaardigheid van God ( zijn grondbeginselen, wetmatigheden, structuur en het systeem) betreft.

God reageert hierop bij middel van zijn Zoon, door midden van de door de opstand ontstane chaos, de planeet aarde te herstellen

Deze planeet zou nu bevolkt worden door de mens, “een nieuwe en onderscheiden klasse†die naar Gods beeld werd gemaakt en “bestemd om een dubbelganger van de Godheid†te zijn. De veelkleurige wijsheid van God zou door de mens bekend gemaakt worden aan het universum “ de overheden en machten in de hemelâ€

Hij zou Gods partner zijn in het tenietdoen van alle beschuldigingen geuit door Lucifer (nu Satan genoemd) en dit door het openbaren van Gods karakter

De mens kreeg deze taak niet zo maar toebedeeld, maar moest eerst het bewijs van trouw leveren door aan de vooropgestelde voorwaarde van zijn Schepper te voldoen. Faalde hij dan zou hij en zijn nageslacht uiteindelijk vernietigd worden.

Met drogredenen en met het voorwendsel om aan God gelijk te worden slaagde Satan er in om ook Adam te verleiden tot het verwerpen van Gods systeem. Zo bracht Satan de opstand over naar deze aarde en werd dit het slagveld in de strijd tussen Satan en de Godheid.

Door het falen van de mens zou nu de Zoon van God zelf de taak van Adam overnemen door op de aarde mens te worden en een leven van trouw en gehoorzaamheid aan Gods systeem te leiden. Waarmede Hij aan het gans heelal de rechtvaardigheid van God de Vader zou aantonen en bewijzen.

Terzelfdertijd zou Hij voldoen aan de gerechtigheid door als onschuldige te sterven waarbij Hij aan de basiswet “het loon van de opstand (zonde) is de dood “ zou voldoen en zo het recht verkrijgen om als Middelaar tussen God de Vader en de mensheid op te treden.

Waarbij aan ieder nakomeling van Adam de kans wordt gegeven om zijn zondenschuld (de eeuwige dood) aan Christus over te dragen. Dit door gewillig Gods wetmatigheden (geboden) te aanvaarden. Of zoals Micha het uitdrukt “ door recht te doen en getrouwheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met God†Micha 6:8 )

Door de val van Adam kon Satan nu de mensen op aarde aanzetten zijn volgelingen te worden. Velen zullen dan ook aanbidders en vereerders van hem en zijn leer worden door Gods geboden te minachten, te veranderen en te verwerpen.

Hierbij blijft het niet want Satan gebruikt nu ook zijn volgelingen door groepen te vormen die voorgeven God te dienen maar in feite zijn wetten en voorschriften verwerpen en hen die dit niet aanvaarden op allerlei manieren te dwarsbomen door hen o.a. te beledigen, te vervolgen, te martelen en zelfs te doden.

Uiteindelijk komt de confrontatie tussen de aanbidders van God en de aanbidders van Satan tot een hoogtepunt waarbij Gods volk ten onder dreigt te gaan en dan treedt de Zoon van God op als Opperrechter.

Voor de universa is het bewijs geleverd dat het systeem van God de Vader rechtvaardig is en uiteindelijk leidt tot vrede en voorspoed voor zijn schepselen. Alsook is aangetoond dat de opstand van Satan tegen Gods systeem heeft geleidt tot leed, verdriet, chaos en verwoesting.

Alle opstandelingen ondergaan vervolgens het loon van hun opstand en worden voor eeuwig vernietigd alsook hetgeen verwoest en bevuild werd door de opstand. In de plaats hiervan wordt een nieuwe hemel en aarde in volle pracht en glorie herschapen als woonplaats voor hen die Gods systeem hebben vertrouwd en aanvaardt.

[MysticNetherlands 298]

Michael de Zoon, nou nou, dat zou maar s weer n paar pagina's slaapverwekkend theologisch gezever kunnen inluiden

[Robert Frans 1.542]

Wel apart, een "samenvatting" van de Schrift waarin helemaal niets staat over Noach, Abraham, Isaak, Jakob, de slavernij in en bevrijding uit Egypte van Israël, de doortocht door de woestijn, de oorlogen in het beloofde land, de richteren, de koningen, de profeten, de Babylonische ballingschap, de terugkeer, etc. En ook niets over wat Christus deed en leerde tot aan het Offer, over het ontstaan van de eerste Kerk en de ontwikkelingen in de eerste gemeenten.

Een interpretatie lijkt mij toch iets heel anders dan een samenvatting, dunkt mij.

[Peter79 285]

Terzelfdertijd zou Hij voldoen aan de gerechtigheid door als onschuldige te sterven waarbij Hij aan de basiswet “het loon van de opstand (zonde) is de dood “ zou voldoen en zo het recht verkrijgen om als Middelaar tussen God de Vader en de mensheid op te treden.

Dat Jezus is gestorven als onschuldige geeft voor mij het failliet aan van de aardse gerechtigheid. In plaats daarvan is er gerechtigheid van boven, voor ieder die gelooft, om niet - een aanstoot voor de Jood en een dwaasheid voor de Griek-.

[bernard 3 30]

Wel apart, een "samenvatting" van de Schrift waarin helemaal niets staat over Noach, Abraham, Isaak, Jakob, de slavernij in en bevrijding uit Egypte van Israël, de doortocht door de woestijn, de oorlogen in het beloofde land, de richteren, de koningen, de profeten, de Babylonische ballingschap, de terugkeer, etc. En ook niets over wat Christus deed en leerde tot aan het Offer, over het ontstaan van de eerste Kerk en de ontwikkelingen in de eerste gemeenten.

Een interpretatie lijkt mij toch iets heel anders dan een samenvatting, dunkt mij.

Een samenvatting van een studie of een boek probeert altijd duidelijk weer te geven hetgeen centraal staat en het onderwerp of de rode draad van de studie of het boek uitmaakt en terzelfdertijd te vermijden om in detail te treden.

Wat u hier aanhaalt o.a. Noach, de aartsvaders, het gedrag van het Joodse volk, het ontstaan en gedrag van religieuze groepen, enz… zijn in feite toestanden waar in de samenvatting naar verwezen wordt omdat het situaties betreft waarin mensen zich gedragen als ofwel volgzame ofwel opstandige wezens tegenover God en zijn systeem (geboden) .

Met andere woorden ze laten zich ofwel leiden door God ofwel door Satan.

Deze situaties werden dan ook in de samenvatting niet specifiek benoemd omdat ze in detail een toestand bespreken van mensen of groepen wat niet aan de orde is in een samenvatting .

[Hendrik-NG 220]

... Een interpretatie lijkt mij toch iets heel anders dan een samenvatting, dunkt mij.

Wat u hier aanhaalt o.a. Noach, de aartsvaders, het gedrag van het Joodse volk, het ontstaan en gedrag van religieuze groepen, enz… zijn in feite toestanden waar in de samenvatting naar verwezen wordt omdat het situaties betreft waarin mensen zich gedragen als ofwel volgzame ofwel opstandige wezens tegenover God en zijn systeem (geboden).

Gaat het hier nu om een interpretatie of om een samenvatting? Dat is de kernvraag die Robert Frans hier volgens mij (en m.i. terecht) stelde...

Handelt de Schrift (nog korter gezegd) over "God en zijn systeem"?

= over mensen die voor of tegen "de wet" zijn?

Of is dat een misvatting...??

Ofwel: is dit de inhoud van "de gerechtigheid van God", dat men die wet ten allen tijde naar de letter volgt?? Of komt men die gerechtigheid Gods op het spoor via die wet (of Schrift, of...)?? En tekent die "samenvatting" slechts een dwaalspoor??

[Robert Frans 1.542]

Een samenvatting vat gewoon samen. Het geeft in hoofdlijnen weer wat er gebeurt in het verhaal of in de verhalen en gebruikt daarbij zoveel mogelijk de verhalen zelf. Stel dat ik bijvoorbeeld de trilogie de Hongerspelen zou samenvatten, dan kan ik niet aankomen met iets als: "Het verhaal laat zien hoe de sterke mens altijd de zwakke mens onderdrukt omwille van de eigen rijkdom, maar ook hoe de zwakke mens uiteindelijk door geloof, vindingrijkheid en offers de tirannie weet te verjagen." Daarmee vat ik het verhaal niet samen, maar geef ik het mijn eigen interpretatie. Om De Hongerspelen samen te vatten, moet ik vertellen over Panem, over Katniss en Peeta, over het Capitool en natuurlijk de Hongerspelen zelf. Als je dus de Schrift wil samenvatten, moet je mijns inziens dus ook vertellen over de aartsvaderen, over Israël en de eerste christelijke gemeenten.

Belangrijk daarbij is ook dat je geen gegevens neerzet die niet al expliciet in de verhalen staan. Het verhaal over Lucifer als hoogste engel is mooi bedacht, maar het staat nergens letterlijk in de Schrift en is dus niet geschikt om in een samenvatting te zetten. Het beste is daarom ook om zoveel mogelijk enkel zinnen te gebruiken die al in de Schrift staan. Een samenvatting moet dus zo neutraal mogelijk zijn en geheel vanuit het verhaal zelf geschreven en niet vanuit jouw visie daarover. Net zoals ik in mijn samenvatting over De Hongerspelen ook niet kan schrijven dat de eerste arena een prachtig, ongerept landschap was. Dat zou best wel kunnen, maar het staat er niet in het eerste boek, dus kan ik dat ook niet zo opschrijven. Ik kan zelfs niet opschrijven dat president Snow een gemene man was, als hij in de trilogie niet letterlijk "gemeen" wordt genoemd.