Waarom ik nog gelovig ben

[Lanfy 1]

Wel weer jammer dat MysticNetherlands niet reageert op mijn post. Maar dat is waarschijnlijk bekend hier??

[Olorin 155]

Ik snap je niet. Je zegt: D"at is je goed recht. Maar ik reageerde ook niet op jou."

Waar zou hij dan we op moet reageren?

[Lobke 467]

Een aantal jaren geleden was ik bang dat ik atheïst zou worden. Ja bang zoals ik schrijf, niet omdat ik vind dat atheïsten niet minstens zo'n goede levensinvulling hebben dan christenen, maar omdat ik niet zonder dat wat me dierbaar was wilde. Maar ik had vele discussies met atheïsten en ze hielden me een spiegel voor. Het geloof in de God en voor mij was dat meer Jezus, was niet zo mooi als ik het me voorstelde. Het verwerpen van mensen die niet kunnen of willen geloven in God ( zouden ze moeten weten in welke?)dat was voor mij niet te begrijpen, nog niet.

Ik dacht dat ik een onmens was als ik dat geloof bleef aanhangen. Het werd een moeilijke tijd, ik verzette me tegen bepaalde zaken die in het christendom zo gewoon zijn en zegde mijn lidmaatschap van de kerk op.Kerkloos maar niet Godloos. Ik kon niet zonder, het voelde zo leeg,zo bitter, zo eenzaam. Nooit zal ik zeker weten, alleen dat ik niet zonder Jezus kan.Ik besef dat geloof je kan helpen, troosten en je helpen bergen te verzetten, ook voor anderen. Geloof kan ook het slechte in de mens naar boven halen.

Kerkloos maar niet Godloos, maar mijn geloof heeft een verandering doorgemaakt. Ik wil het mooie,de liefde eruit halen. Of dat juist is, of dat de krenten uit de pap halen is...het kan. Ik hoop dat Jezus me dat vergeeft.

[MysticNetherlands 298]

Ik wil het mooie,de liefde eruit halen. Of dat juist is, of dat de krenten uit de pap halen is...het kan. Ik hoop dat Jezus me dat vergeeft.

Alsof ik t zelf heb geschreven. Dit verwoordt ook heel goed hoe ik er 'in zit'.

[Dat beloof ik 990]

Een aantal jaren geleden was ik bang dat ik atheïst zou worden. Ja bang zoals ik schrijf, niet omdat ik vind dat atheïsten niet minstens zo'n goede levensinvulling hebben dan christenen, maar omdat ik niet zonder dat wat me dierbaar was wilde.

Dat is heel normaal hoor, de meeste mensen blijven gelovig uit angst.

The one and only DBI.

[student 45]

Een aantal jaren geleden was ik bang dat ik atheïst zou worden. Ja bang zoals ik schrijf, niet omdat ik vind dat atheïsten niet minstens zo'n goede levensinvulling hebben dan christenen, maar omdat ik niet zonder dat wat me dierbaar was wilde.

Dat is heel normaal hoor, de meeste mensen blijven gelovig uit angst.

The one and only DBI.

De meesten? Heb je daar onderzoeksgegevens voor?

[Hendrik-NG 220]

Een aantal jaren geleden was ik bang dat ik atheïst zou worden. Ja bang zoals ik schrijf, niet omdat ik vind dat atheïsten niet minstens zo'n goede levensinvulling hebben dan christenen, maar omdat ik niet zonder dat wat me dierbaar was wilde.

Dat is heel normaal hoor, de meeste mensen blijven gelovig uit angst.

The one and only DBI.

De meesten? Heb je daar onderzoeksgegevens voor?

Dat was nu niet de eerste gedachte die in me op kwam. Lobke schreef over iets dat haar dierbaar was - over iets geliefds niet willen missen - over "liefde". Maar DBI legt de nadruk op "angst"... Opvallend...

[Willempie 1.410]

Kerkloos maar niet Godloos, maar mijn geloof heeft een verandering doorgemaakt. Ik wil het mooie,de liefde eruit halen. Of dat juist is, of dat de krenten uit de pap halen is...het kan. Ik hoop dat Jezus me dat vergeeft.

Misschien dat er dan iets overblijft dat veel kostbaarder en zuiverder is dan "kerkgeloof". Voor mijzelf is die zuivere en kostbare basis dat God blijkbaar wil dat we ons vertrouwen vestigen op Zijn Gezalfde en dat, als we dat doen, we niet teleurgesteld worden. De rest is dan bijzaak.

[Dat beloof ik 990]

In dat geval is het angst voor teleurstelling, Willempie. Welke teleurstelling staat er te wachten ?

Het christelijk geloof is van begin tot eind doordrenkt met (niet) handelen vanuit angst.

Of zou Abraham zijn zoon hebben willen vermoorden omdat hij hem zo lief vond ? Nee, angst voor God.

Geloven of je gaat naar de hel: angst voor de hel.

Hoe vaak zou het woord 'vrezen/vrees' in de Bijbel staan ?

Zo kan ik nog wel even doorgaan.

[Willempie 1.410]

In dat geval is het angst voor teleurstelling, Willempie. Welke teleurstelling staat er te wachten ?

Het christelijk geloof is van begin tot eind doordrenkt met (niet) handelen vanuit angst.

Of zou Abraham zijn zoon hebben willen vermoorden omdat hij hem zo lief vond ? Nee, angst voor God.

Geloven of je gaat naar de hel: angst voor de hel.

Hoe vaak zou het woord 'vrezen/vrees' in de Bijbel staan ?

Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Er is, wat mij betreft, geen sprake van angst maar juist van het tegenovergestelde, namelijk vertrouwen. Abraham handelde eveneens uit vertrouwen. Het Hebreeuwse woord dat in onze bijbels als "vrees" wordt vertaald heeft niets uit te staan met "angst" maar veel meer met "zien". Door het zien ontstaan ontzag en respect. Dat is heel iets anders dan angst. God wil uiteraard niet dat we bang zijn voor Hem. Maar als we Hem bespotten en negeren en onszelf boven Hem plaatsen, dan is er inderdaad wel een gerechtvaardigde reden voor angst.

[MysticNetherlands 298]

In dat geval is het angst voor teleurstelling, Willempie.

Gebrekkige logica.

[Lobke 467]

Dat is heel normaal hoor, de meeste mensen blijven gelovig uit angst.

The one and only DBI.

@Dat beloof ik; Het is absoluut geen angst, ook niet..."wat zal mijn omgeving zeggen".Nee, ik kan geen afstand doen van geloven, van Christus. Het is een verlangen. Ik sprak heel vaak met mijn man,kinderen en vrienden over mijn twijfel en moeite. En nog steeds kan ik met bepaalde dogma's niet uit de voeten. Misschien dat dat nooit veranderd.

[Dat beloof ik 990]

In dat geval is het angst voor teleurstelling, Willempie. Welke teleurstelling staat er te wachten ?

Het christelijk geloof is van begin tot eind doordrenkt met (niet) handelen vanuit angst.

Of zou Abraham zijn zoon hebben willen vermoorden omdat hij hem zo lief vond ? Nee, angst voor God.

Geloven of je gaat naar de hel: angst voor de hel.

Hoe vaak zou het woord 'vrezen/vrees' in de Bijbel staan ?

Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Er is, wat mij betreft, geen sprake van angst maar juist van het tegenovergestelde, namelijk vertrouwen. Abraham handelde eveneens uit vertrouwen. Het Hebreeuwse woord dat in onze bijbels als "vrees" wordt vertaald heeft niets uit te staan met "angst" maar veel meer met "zien". Door het zien ontstaan ontzag en respect. Dat is heel iets anders dan angst. God wil uiteraard niet dat we bang zijn voor Hem. Maar als we Hem bespotten en negeren en onszelf boven Hem plaatsen, dan is er inderdaad wel een gerechtvaardigde reden voor angst.

Bedankt voor de bevestiging. Dat bedoel ik dus. Angst is hier je motivatie.

[MysticNetherlands 298]

Echt. Kun jij lezen? Jij bent nog erger dan de gelovige die je op Willempie projecteert.

[student 45]

Zal ik een poll maken? Kunnen we DBI's opvatting testen.

[Jacobus 10]

Er is, wat mij betreft, geen sprake van angst maar juist van het tegenovergestelde, namelijk vertrouwen. Abraham handelde eveneens uit vertrouwen. Het Hebreeuwse woord dat in onze bijbels als "vrees" wordt vertaald heeft niets uit te staan met "angst" maar veel meer met "zien". Door het zien ontstaan ontzag en respect. Dat is heel iets anders dan angst. God wil uiteraard niet dat we bang zijn voor Hem. Maar als we Hem bespotten en negeren en onszelf boven Hem plaatsen, dan is er inderdaad wel een gerechtvaardigde reden voor angst.

Er ooit wel eens bij stil gestaan hoe die zoon daarna naar zijn vader heeft gekeken?

Een vader die van plan was hem de nek af te snijden en daarna te brandofferen. Die jongen was voor de rest van zijn leven getekend.

Er is pas nog iemand gearresteerd die ook een opdracht van God had. Namelijk om een oud minister om het leven te brengen.

De man uit het oude testament was misschien ook schizofreen?

[Willempie 1.410]

Er ooit wel eens bij stil gestaan hoe die zoon daarna naar zijn vader heeft gekeken?

Een vader die van plan was hem de nek af te snijden en daarna te brandofferen. Die jongen was voor de rest van zijn leven getekend.

Ja, uiteraard. Denk je nu echt dat daar nooit over wordt nagedacht? Maar je kunt dat natuurlijk helemaal niet beoordelen vanuit je luie postmoderne stoel. Uit de rest van het verhaal, als je dat gewoon leest, blijkt in ieder geval dat jouw conclusie over de psychologische gevolgen voor Izaäk niet juist is. Misschien omdat Izaäk zelf ook een intieme verhouding met God had en de diepe betekenis begreep en de pijn van zijn vader en het enorme risico dat hij nam om God te gehoorzamen? En het offer dat God verschafte in de plaats van Izaäk, dat daar blijkbaar al die tijd al was? Kortzichtig lezen en denken brengt je niet veel verder in je persoonlijke ontwikkeling en al helemaal niet dichter bij begrip en waarheid.

[Robert Frans 1.653]

Het is ook heel wel mogelijk dat beiden er vanuit gingen dat Isaäk niet geofferd zou worden. Abraham zegt immers tegen hem dat "God in een offer zal voorzien." Dat kan een leugentje om bestwil zijn, maar ook juist iets wat Abraham werkelijk gelooft. De Schrift meldt daar niets over, maar meldt ook niet dat Isaäk tegenstribbelt of vragen stelt als Abraham hem op het altaar legt. Iets wat hij toch wél zou doen als hij werkelijk geofferd zou worden.

Het verhaal gaat dan vooral over hoe God en Abraham blufpoker met elkaar spelen. Nadat ze verhalen lang elkaar betwist en betwijfeld hebben, is dit de ultieme climax. Zal God écht van Abraham vragen zijn enige zoon te offeren? En zal Abraham écht zijn zoon doden?

Het antwoord op beide vragen is uiteindelijk nee. En is ook altijd nee geweest. Abraham neemt alle tijd om de voorbereidingen te treffen, zodat God alle tijd heeft hem tegen te houden. En dat gebeurt uiteindelijk dan ook. Waarbij bijzonder is te vermelden dat God het ineens een engel laat opknappen, alsof Hij zelf al enige afstand heeft genomen van dit eigenlijk best wel rare spel.

Er wordt een ram geslacht en geofferd, beiden gaan weer naar huis en alles lijkt weer als vanouds. Maar vanaf dat moment delen God, Abraham én Isaak een bijzondere band, waarin ze met God hebben getwist, God hebben uitgedaagd en uiteindelijk van God hebben gewonnen. Een band die buitenstaanders niet snel zullen begrijpen, die misschien zelfs binnen de familie niet begrepen wordt, maar die nu vrijwel onverwoestbaar is.

Men kan prima zowel voor als tegen God zijn, maar nooit meer zonder Hem. En Hij kan zowel hevig verliefd als hevig vertoornd op de mens zijn, maar Hij kan niet meer zonder.

Die vertrouwelijke omgang met Hem speelt zo door heel de Schrift heen, vindt zijn climax in de angst en twijfel van Jezus (en dus ook van God zelf!) en mondt uiteindelijk uit in een nog dieper vertrouwen in Hem. En een vertrouwen van Hem in ons.

Want door dat verhaal weten wij nu ook: Hij zal nooit mensenoffers vragen, Hij zal ons nooit zover tarten, en als Hij dat wel zou doen dan is het aan ons om daar met Hem als echte vrienden onder elkaar hevig te twisten. Want als God niet begrijpelijk handelt voor ons, dan is Hij net zo onpersoonlijk en willekeurig als het weer.

[Sanne69 28]

Interessant is ook om Hebr.11:18,19 hierbij te lezen. Abraham had voordat hij de opdracht kreeg om dit offer te brengen, al de verzekering gekregen dat het beloofde zaad uit Isaak zou komen. Dus er zal inderdaad door zijn hoofd gegaan zijn dat God wel in een ander offer zou voorzien. Of zoals hier staat, dat hij Isaak weer door een opstanding tot leven zou brengen.

[Willempie 1.410]

Interessant is ook om Hebr.11:18,19 hierbij te lezen. Abraham had voordat hij de opdracht kreeg om dit offer te brengen, al de verzekering gekregen dat het beloofde zaad uit Isaak zou komen. Dus er zal inderdaad door zijn hoofd gegaan zijn dat God wel in een ander offer zou voorzien. Of zoals hier staat, dat hij Isaak weer door een opstanding tot leven zou brengen.

Inderdaad. Een argument dat kwaadwillige atheïsten soms gebruiken is dat hedendaagse bijbelgelovigen in staat zouden zijn om te moorden in opdracht van een stem waarvan ze zouden denken dat die stem afkomstig zou zijn van God. Wat ze hierbij willens en wetens negeren is dat de Bijbel zegt dat we niet mogen doden. Iedere bijbelgelovige weet dat we niet tegen God's geboden moeten ingaan en dat we dus ook niet moeten doden. In Abraham's tijd bestond de Thora nog niet. Als de Thora er al wel was geweest had Abraham waarschijnlijk en volkomen terecht anders gereageerd. Misschien had hij het dan wel zo begrepen dat het offeren van Izaäk aan God niet betekende dat hij Izaäk om het leven moest brengen. Dat denk ik zomaar. Als je begrijpt wat ik bedoel.

[Jacobus 10]

Ik begrijp dat daar gewoon een toneelstukje werd opgevoerd. Wat is de zin daarvan?

[Lanfy 1]

Interessant is ook om Hebr.11:18,19 hierbij te lezen. Abraham had voordat hij de opdracht kreeg om dit offer te brengen, al de verzekering gekregen dat het beloofde zaad uit Isaak zou komen. Dus er zal inderdaad door zijn hoofd gegaan zijn dat God wel in een ander offer zou voorzien. Of zoals hier staat, dat hij Isaak weer door een opstanding tot leven zou brengen.

Inderdaad. Een argument dat kwaadwillige atheïsten soms gebruiken is dat hedendaagse bijbelgelovigen in staat zouden zijn om te moorden in opdracht van een stem waarvan ze zouden denken dat die stem afkomstig zou zijn van God. Wat ze hierbij willens en wetens negeren is dat de Bijbel zegt dat we niet mogen doden. Iedere bijbelgelovige weet dat we niet tegen God's geboden moeten ingaan en dat we dus ook niet moeten doden. In Abraham's tijd bestond de Thora nog niet. Als de Thora er al wel was geweest had Abraham waarschijnlijk en volkomen terecht anders gereageerd. Misschien had hij het dan wel zo begrepen dat het offeren van Izaäk aan God niet betekende dat hij Izaäk om het leven moest brengen. Dat denk ik zomaar. Als je begrijpt wat ik bedoel.

Maar Bart van Urk is toch een hedendaagse Bijbelgelovige? En wat te denken van de hedendaagse Joods orthodoxe 613 wetten? Heb je nummer 613 wel eens gelezen?

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/613_mitswot

Zo mensvriendelijk was die God in het OT niet hoor.

[Sanne69 28]

Ik begrijp dat daar gewoon een toneelstukje werd opgevoerd. Wat is de zin daarvan?

Een profetisch drama inderdaad. Het wees vooruit naar de bereidwilligheid waarmee Jezus zijn leven heeft gegeven. Isaäk die waarschijnlijk toen in de twintig was, had dit met zijn fysieke kracht kunnen voorkomen. Zijn vader was immers al boven de honderd.

En door na te denken over dit voorbeeld kunnen we ons makkelijker inleven in wat voor een groot offer het was voor onze hemelse Vader die bereid was zijn zoon te geven.

[Flash Gordon 274]

Interessant is ook om Hebr.11:18,19 hierbij te lezen. Abraham had voordat hij de opdracht kreeg om dit offer te brengen, al de verzekering gekregen dat het beloofde zaad uit Isaak zou komen. Dus er zal inderdaad door zijn hoofd gegaan zijn dat God wel in een ander offer zou voorzien. Of zoals hier staat, dat hij Isaak weer door een opstanding tot leven zou brengen.

Inderdaad. Een argument dat kwaadwillige atheïsten soms gebruiken is dat hedendaagse bijbelgelovigen in staat zouden zijn om te moorden in opdracht van een stem waarvan ze zouden denken dat die stem afkomstig zou zijn van God. Wat ze hierbij willens en wetens negeren is dat de Bijbel zegt dat we niet mogen doden. Iedere bijbelgelovige weet dat we niet tegen God's geboden moeten ingaan en dat we dus ook niet moeten doden. In Abraham's tijd bestond de Thora nog niet. Als de Thora er al wel was geweest had Abraham waarschijnlijk en volkomen terecht anders gereageerd. Misschien had hij het dan wel zo begrepen dat het offeren van Izaäk aan God niet betekende dat hij Izaäk om het leven moest brengen. Dat denk ik zomaar. Als je begrijpt wat ik bedoel.

Wat je bedoelt is overigens identiek aan de reactie van moslims die na een aanslag die evident islamitisch is gefundeerd uitleggen dat de islam echt geen geweld toestaat.

Wat je bedoelt is in de logica bekend als de "No true Scotsman"-drogreden.

Het is daarbij ook nog eens niet zo heel eerlijk om te beweren dat de Bijbel zegt dat we niet mogen doden. De bijbel zegt niets, maar bevat reeksen teksten die op talloze manieren worden uitgelegd. Daaronder teksten die wijzen richting "niet doden", maar evenzeer teksten waaruit gelezen kan worden dat God het je wel eens erg kwalijk kan nemen als je er voor kiest niet te doden.

In een eerlijk debat zou je, denk ik, zowel drogredenen als oneerlijk omgaan met je bronnen, moeten zien te voorkomen.

[Jacobus 10]

En door na te denken over dit voorbeeld kunnen we ons makkelijker inleven in wat voor een groot offer het was voor onze hemelse Vader die bereid was zijn zoon te geven.

Hoezo geven? Hij kwam toch weer gewoon terug. Die vader had ook nogal een ongezonde voorkeur voor moord en doodslag. Zie het oude testament.

En je zoon laten martelen en vermoorden voor een appel die tig generaties terug gepikt is.