Hoe kijken jullie aan tegen palliatieve sedatie?

[Floes 0]

Ik denk dat palliatieve sedatie een daad van liefde en medemenselijkheid kan zijn mits:

het sterven binnen korte termijn onvermijdelijk is

de behandeling gericht is op het verlichten van het lijden door het wegnemen van de (onrustgevende) signalen

Hier ben ik het mee eens.

Ik vertelde eerder in mijn topic over bidden tijdens de dienst over iemand die vooraan wat kwam vertellen. Ik wil niet te veel in detail treden, maar het ging over haar schoonmoeder. Ze had kanker, hersentumor, en door een fout werden haar volledige hersenen bestraald i.p.v. enkel de tumor. Hierdoor kreeg ze overal zeer ernstige beschadiging, waardoor één voor één al haar functies uitvielen. Twee weken geleden heeft een volledige week zonder voeding of water liggen doodgaan, ja, geen twee of drie dagen, een hele week. Blijkbaar is het hier zelfs wettelijk niet toegelaten om iemand nog te voeden die doodgaat, vertelde ze. Uiteindelijk is ze vorige week gestorven.

Ik weet niet of zij verdoofd is geweest, ik vermoed sterk van wel. Als ik ooit zoiets zou moeten meemaken en ik en iedereen wéét dat het gedaan is, dat alle hoop op lichamelijk herstel weg is en dat het aardse einde een kwestie is van uren of dagen, dan wil ik echt niet voelen hoe de ene functie na de andere uitvalt of aftakelt, dan hoef ik niet te voelen hoe mijn lichaam alles opgeeft.

[Robert Frans 1.653]

Dat begrijp ik, WonderfulStar, en ik vind dat soms ook wel moeilijke materie. Je kiest er niet vrijwillig voor om hier op aarde terecht te komen, maar je mag niet zelf weer wegwezen en je dient het leven ook nog eens erg mooi en goed te vinden. Voor veel mensen geen probleem, maar voor sommige mensen wel degelijk heel ingewikkeld. Een beetje alsof je zomaar bij wildvreemde mensen in een huis wordt gedropt en er niet meer weg mag, maar met die mensen zelfs een goede verstandhouding moet zien op te bouwen. En als dat niet lukt, dan heb je pech en zullen we er alsnog alles aan doen om ervoor te zorgen dat je zo lang mogelijk in dat huis blijft. Ingewikkeld dus.

Het enige wat ik daarop kan antwoorden is dat het leven hier op aarde voor God blijkbaar zo waardevol is, óók als je veel te lijden hebt en nauwelijks meer menselijk lijkt te zijn, dat je het niet zomaar mag opgeven, maar het moet bewaren zolang als het kan. Ãls je dan toch onontkoombaar gaat sterven, dan mag je dat vredig aanvaarden en je nog wat intensiever voorbereiden op je ontmoeting met God. Maar als dat nog niet het geval is, dan is er blijkbaar nog een bijzondere plaats voor je weggelegd in deze wereld, al zou je zelf misschien niet altijd even weten hoe en wat. Ik vrees dat ik er niet meer van kan maken.

Misschien dat de nu zalige paus Johannes Paulus II daarin een voorbeeld kan zijn. Hij kreeg door een ernstige ziekte veel te lijden en kon steeds minder, maar toch bleef hij zich vertonen in het openbaar en was hij tóch een waardige paus tot aan zijn laatste adem. Waarom? Omdat hij vond dat het lijden betekenis kan hebben, omdat het leven kostbaar is en omdat hij vond dat ook oude mensen met hun ziektes en kwalen gezien en gehoord mogen worden. Vele mensen heeft hij juist daardoor geïnspireerd, hoe groot de kritiek op hem daarom ook was. "Stop er nou toch mee," dachten én zeiden vele mensen. Maar hij ging door, tot het eind, en nu is hij zalig.

[Jettalientje 0]

RobertF, heb jij er dan geen problemen mee dat je het leven mogelijk verkort?

Ik weet ook wel dat het misschien om een dag of twee gaat en dat het sterven toch al niet meer af te wenden is.. maar toch blijft er iets knagen dat het niet goed is.

[WonderfulStar 0]

Bedankt, RobertF. Het klinkt nu duidelijker.

Floes, ik ken een soortgelijke situatie. Alleen was de persoon in kwestie niet dodelijk ziek maar leefde zonder bewustzijn doordat het overgrote deel van haar hersenen afgestorven waren (Haar hersenstam werkte nog). Ze kon alleen nog liggen, ademen en bewoog af en toe wat. Ze maakte niks meer mee, reageerde nergens meer op en er was geen kans op verbetering. 20 jaar en in een verzorgingstehuis.

Ook zij heeft een week zonder eten en drinken geleefd en is daaraan overleden. Wel met toediening van morfine, wat als ik het niet mis heb ook wettelijk verplicht is.

[Robert Frans 1.653]

Je verkort niet iemands leven, Jettalientje, maar je staakt simpelweg de behandeling en verdooft diegene, zodat diegene inderdaad uiteindelijk zal sterven. Misschien iets sneller dan anders, maar het is in feite gewoon een natuurlijke dood. Je zou het kunnen zien als iemand vredig in Gods handen laten rusten, totdat het einde bereikt is. Als iemand echt hevige pijnen lijdt en binnen een paar weken of dagen onontkoombaar sterft, dan heb ik dus inderdaad geen problemen met palliatieve sedatie. Zelf zou ik dat denk ik ook wel willen, tenzij God mij ineens met de gave bezielt om het zware lijden tot het einde toe aan God op te dragen. Want dat kan natuurlijk ook zowaar gebeuren.

Ik kan me de moeilijkheden die je aangeeft wel voorstellen hoor. En als je geweten zegt dat palliatieve sedatie not done is, dan moet je het niet doen. Maar mocht je ooit hevige pijnen lijden en gaan sterven, en dat hoop ik uiteraard absoluut niet voor je, dan mag je weten dat je er dus helemaal niet kwaad aan hoeft te doen als je dan tóch voor palliatieve sedatie kiest en gewoon rustig wilt sterven.

[Skippy 0]

Je kunt wel zeggen dat God alleen mag beslissen wanneer we doodgaan, maar dat is niet helemaal waar. Want heel veel wat we zélf doen heeft ook invloed op onze sterfdatum: wat we eten, hoeveel we bewegen, of we roken, of we op tijd naar de dokter gaan, welk beroep we uitoefenen, welke medische behandelingen we ondergaan, of we vaccineren, enz.

Daarover valt te discussiëren. Gelovigen hebben verantwoordelijkheid over al deze dingen. Het leven is niet van een mens zelf, maar het leven van een mens is het eigendom van God.

Ik snap niet wat je probeert te zeggen. Ik zeg niet het leven van de mens niet God toebehoort.

[Seek&Find 0]

In de eerste plaats geloof ik dat God ons (mensen) wel zo kundig heeft gemaakt dat wij dingen zoals de hele medische wetenschap hebben kunnen bedenken en dat hij wel van ons verlangt dat we die kennis en kunde op een goede manier gebruiken. Doen we dat niet, dan kán God ingrijpen, geen idee wanneer en of Hij dat doet.

Als je met palliatieve sedatie het lijden van iemand kunt verminderen, zonder direct een einde aan het leven te maken, zou ik daar op grond van mijn geloof gen bezwaren tegen hebben, al kan ik dat zo niet Bijbels onderbouwen, anders dan dat dat vanuit liefde voor de medemens gebeurt. En als God vindt dat die palliatieve sedatie niet op zijn plaats is, zal Hij alsnog ingrijpen.

[Robert Frans 1.653]

Dat laatste hoeft natuurlijk niet per se, Seek&Find. Er worden immers ook nog altijd euthanasieën en abortussen gepleegd zonder dat God ingrijpt.

[Seek&Find 0]

Klopt, maar ik geloof wel dat God kan ingrijpen als Hij wil. Ik heb alleen geen idee waarom Hij dat niet altijd doet...

[dingo 166]

RobertF, heb jij er dan geen problemen mee dat je het leven mogelijk verkort?

Ik weet ook wel dat het misschien om een dag of twee gaat en dat het sterven toch al niet meer af te wenden is.. maar toch blijft er iets knagen dat het niet goed is.

Je zegt het zelf al "mogelijk verkort" als dat de mogelijke bijwerking is door iemand, die terminaal is, barmhartigheid te bewijzen door bij hem/haar zoveel mogelijk pijn weg te nemen zie ik het niet als een bezwaar. Maar als je geweten er zich tegen blijft verzetten moet je het gewoon niet doen inderdaad. Maar als het is dat je moeite hebt met het gegeven dat mensen sterven, dat is terecht de mens is niet geschapen om te sterven maar om te leven.

[Annatar 0]

In de eerste plaats geloof ik dat God ons (mensen) wel zo kundig heeft gemaakt dat wij dingen zoals de hele medische wetenschap hebben kunnen bedenken en dat hij wel van ons verlangt dat we die kennis en kunde op een goede manier gebruiken. Doen we dat niet, dan kán God ingrijpen, geen idee wanneer en of Hij dat doet.

Dat Hij het kan geloof ik ook. Maar God zou bij een heleboel dingen ingrijpen waarbij Hij dat niet doet. Bijvoorbeeld in Soedan.

[tucker 28]

Klopt, maar ik geloof wel dat God kan ingrijpen als Hij wil. Ik heb alleen geen idee waarom Hij dat niet altijd doet...

Waarom Hij dat niet altijd doet weet ik ook niet. Zelfs hele vrome mensen sterven, soms zelfs met een akelig ziekbed. Dat is de pijler die de onzekerheid in geloof drijvende houdt.

Mij is slechts één ding duidelijker: Christus is gestorven en verrezen om duidelijk te maken dat de Liefde sterker is dan de dood.

@Jettalientje: ik heb er geen enkel probleem mee om iemand vredig te helpen sterven. En met helpen bedoel ik het vredige deel, niet het sterven zelf. Medicatie is hoe dan ook schadelijk voor de mens, voor de nieren, voor de lever. Als de toegediende medicatie die blokkade mogelijk wat verergert, maar de pijn met een serieuze gradatie doet dalen is het mijns inziens een optie. Zeker als de stervende daar zelf om vraagt, of in het verleden heeft duidelijk gemaakt.

[Hongerige Wolf 0]

Heel actueel voor mij dit. Mijn aangetrouwde neef kreeg een paar weken terug een hartstilstand en bleek later hersendood te zijn. Hij is afgelopen weekend overleden omdat ze gestopt zijn met beademen. Ik vind dit geen euthanasie, omdat hij alleen maar had kunnen blijven leven als ze hem tot in de eeuwigheid waren blijven beademen. Dat schiet ook niet op.

[Olorin 155]

Idd. Sterker nog, als je hersendood bent, ben je in feite al overleden.

[DeThomas 35]

Ik ben voor.

Als je in het stadium van pallatieve sedatie komt ben je al zo dicht bij de dood dat je al afhankelijk bent van zaken die god niet heeft geschapen, zoals beademinsgmachines. Je bent al bezig met leven op een "onnatuurlijke" manier te verlengen dus mag je het ook "onnatuurlijk" beeindigen.

Ik vertrouw er ook liever niet op dat God me geneest, alhoewel er verhalen zijn van wonderbaarlijke genezingen. Bij mijn weten echter nog nooit bij iemand ie al pallatief verzorgd werd.

Niemand die bij zijn verstand is vertrouwt daar op. Zo ja, dan daag ik de meest devote gelover hier op om uit het raam van een flat gebouw 13-hoog te springen en te hopen dat god je redt. Van te voren mag je vasten en bidden en wat dan ook. Niemand zal dit hopelijk doen.

[Jeast 0]

Niemand die bij zijn verstand is vertrouwt daar op. Zo ja, dan daag ik de meest devote gelover hier op om uit het raam van een flat gebouw 13-hoog te springen en te hopen dat god je redt. Van te voren mag je vasten en bidden en wat dan ook. Niemand zal dit hopelijk doen.

Er staat geschreven: "Gij zult de Here, uw God, niet verzoeken."

[DeThomas 35]

Dan zou ike r dus ook niet op vertrouwen dat hij je geneest.

[Enola Gay 0]

ik ben er een voorstander van

iemand verplicht in leven houden is egoistisch

is er voor de persoon geen uitzicht meer, is dit de beste oplossing

het verhaaltje genezen door God ben ik allang gepaseert.

Mijn buurman is onlangs overleden door de gevolgen van kanker.

een overtuigt christen, maar werdt niet door God genezen.

[Belangrijk 0]

Ik vraag me af wat ik van palliatieve sedatie moet vinden. Ik had er nooit problemen mee, maar ik begin nu te twijfelen. Want God bepaalt toch hoe lang wij leven? Het is dan wel geen euthanasie, maar je handelt wel doelbewust zodat het leven van de patiënt verkort wordt... Tegelijk vind ik het lijden wat mensen zonder deze hoge dosissen medicatie moeten doorstaan onmenselijk. Zo kan God het toch ook niet bedoeld hebben?

Ik ben erg benieuwd hoe jullie hier tegen aankijken!

Ik ben er helemaal voor, vergeet niet dat ziekte te maken heeft met de tegenstander. Ziekte leidt naar de dood, waren er geen medicijnen uitgevonden.

[Jeast 0]

En zo gooi je het kind met het badwater weg.

Ik blijf liever wachten om te kijken of er toch nog een doel voor mij is hier op aarde. Zou zonde zijn als ik de stekker eruit laat trekken omdat ik zelf denk dat ik het niet ga redden terwijl God misschien iets heel anders van plan is. Voor mensen die denken dat ze geen doel hebben hier op aarde en geen verwachting/hoop hebben voor het leven na dit leven kan zoiets een makkelijke, pijnloze en snellere weg zijn naar de eeuwigheid.

Betekent dit trouwens ook dat jullie geen behandeling wensen zodra bij jullie de gevreesde ziekte in een ver gevorderd stadium wordt geconstateerd? Hopen dat bestraling en chemokuren je genezen, tja daar kan je toch niet op bouwen?

[Enola Gay 0]

En zo gooi je het kind met het badwater weg.

Ik blijf liever wachten om te kijken of er toch nog een doel voor mij is hier op aarde. Zou zonde zijn als ik de stekker eruit laat trekken omdat ik zelf denk dat ik het niet ga redden terwijl God misschien iets heel anders van plan is. Voor mensen die denken dat ze geen doel hebben hier op aarde en geen verwachting/hoop hebben voor het leven na dit leven kan zoiets een makkelijke, pijnloze en snellere weg zijn naar de eeuwigheid.

Betekent dit trouwens ook dat jullie geen behandeling wensen zodra bij jullie de gevreesde ziekte in een ver gevorderd stadium wordt geconstateerd? Hopen dat bestraling en chemokuren je genezen, tja daar kan je toch niet op bouwen?

enig idee wat pallitatieve sedatie betekent?

probeer je antwoord zonder google te gebruiken hier te posten

[Enola Gay 0]

- dubbel -

[Job Daniel 0]

Als wij geen problemen hebben met welke vorm van medicijnen dan ook. Hetzij farmaceutische, hetzij homeopatische of medicijnen die uit andere rijke culturen komen zoals de oude Chinese, dan houden wij ons voor de gek dat we geen medicijnen die tot de dood kunnen leiden zouden mogen gebruiken. Een arts heeft een eed afgelegd om alles te doen om een mens te genezen, en als dat niet meer mogelijk is volgens zijn vakmanschap, dan mag hij alles doen om het lijden van zijn patient te verlichten en als een arts (een authoriteit over de zieke mens dus) alles afwegende en op verzoek van zijn patient natuurlijk ziet dat hij niets meer kan doen voor zijn patient, dan mag hij zelfs gif toedienen zodat zijn patient in vrede sterft. Zelfs gif omdat we tegenwoordig ook van slangengif medicijnen maken. Natuurlijk komt de slang er in de bijbel niet goed vanaf, maar de slang is ook in staat zijn eigen huid af te werpen. Dat zouden wij dus ook moeten doen nav voortschreidend inzicht dat ontstaat door de voortgang van de tijd als het gaat over euthanasie. Het verschil tussen passieve en actieve levensbeeindiging is iets waarmee we onszelf voor de gek houden. Heeft God het geheim niet in onszelf verstopt? Heeft Jezus dan niet gezegd dat het koninkrijk Gods al in ons is en dat wie zoekt zal vinden? Volgens mij wel. Euthanasie is een zeer hoge vorm van naasteliefde. Acceptatie dat het leven eindig is. God bepaald wel wanneer wij geboren worden en wanneer wij sterven maar onze vrije wil bepaald hoe wij sterven. Waardig of in gevangenschap. Abortus is een heel ander verhaal. Het is het kind dat de ouders uitkiest zijn ouders te zijn. Dus als je zegt dat je niet om een zwangerschap gevraagt hebt, dan had je je vrije wil moeten gebruiken om gewoon met voorbehoedsmiddelen te voorkomen dat je zwanger kunt raken en als God toch wil dat je een kind krijgt, nou dan lukt het hem onbevlekt ook wel.

[Eulogía 0]

Toevallig stuitte ik vandaag op het volgende artikel.

Duitse artsen: 'Nee tegen euthanasie'

De Duitse artsenorganisatie heeft haar afwijzing van euthanasie en hulp bij zelfmoord nog eens bekrachtigd. Aanleiding was de zelfmoord van de Duitse ex-voetballer Timo Konietzka.

Die maakte maandag met behulp van een gifcocktail van de Zwitserse euthanasieorganisatie Exit op 73-jarige leeftijd een einde aan zijn leven.

"Onze positie is eenduidig: Wij staan niet ter beschikking als hulp bij het sterven", zei de voorzitter van de Bundesärtztekammer, Frank Ulrich Montgomery.

Volgens hem leert de ervaring dat zwaar zieke patiënten de voorkeur geven aan goede palliatieve zorg boven een snelle zelfmoord. Palliatieve zorg is volgens Montgomery een "aanbod tot leven en tot een waardige dood".

De Freiburgse moraaltheoloog Eberhard Schockendorff waarschuwde voor de Keulse Domradio voor een "soort trots", dat mensen het laatste deel van hun leven niet in zwakte en behoeftigheid mogen gaan en hun sterven zelfstandig ensceneren.

In de angst van mensen hun familieleden tot last te zijn, toont zich volgens de theoloog "een vals ideaal van zelfgenoegzaamheid en autarkie".

link

[MasterJapie 0]

Als ik in het ziekenhuis langs de terminale afdeling kom en zie hoeveel pijn sommige mensen week in en week uit moeten doormaken, dan kan ik niet begrijpen dat er mensen zijn die ze vertellen dat ze het nog maar even moeten volhouden en maar moeten hopen op een wonder. Jezus stierf een vreselijke dood, maar dat is niks vergeleken met de pijn die sommige mensen hier doormaken. Longkanker in combinatie met een zenuwaandoening waardoor elke ademhaling aanvoelt als een zweepslag op je borst. Wie zijn wij dan om te bepalen of die persoon wel of niet palliatieve sedatie mag? Ik vind dat je daar pas over mag beslissen als je zelf, of een dierbare van jou, in zo eenzelfde positie zit. Als je al je eigenwaarde en trots ziet wegvaren omdat je je eigen kont niet eens meer kan afvegen van de pijn, en je maar niet kan stoppen met kwijlen omdat het inslikken van speeksel aanvoelt alsof iemand een mes door je keel haalt. Als je dat doormaakt, en nog steeds vind dat palliatieve sedatie 'slecht' is, pas dan zal ik luisteren naar waarom je dat zo vind.