Welk boek lees je?

[Esther 0]

"Snuff" van Terry Pratchett. Ben nu halverwege en ik vind het een van zijn beste boeken!

Dit als interlude voor mijn Wheel of Time boeken. Ik moest even wachten tot het volgende deel aankwam dus dit was een goed tussendoortje

[Olorin 155]

'A memory of Light', van Brandon Sanderson. (Ook wel bekend als het laatste deel van The Wheel of Time serie.) Al op de helft nu.

[Lobke 467]

@Ursa,

Je brengt me op een idee, ``Dawkins God`` maar weer eens uit kast halen, 3 jaar geleden gelezen maar er is niet veel blijven hangen. Nu meer tijd; dus rustiger lezen vanuit een andere insteek. Toen las ik het meer in de hoop dat McGrath de oplossing wist op mijn vragen en ik zo niet mijn geloof zou verliezen.

[Ursa 1]

"Snuff" van Terry Pratchett. Ben nu halverwege en ik vind het een van zijn beste boeken!

Dit als interlude voor mijn Wheel of Time boeken. Ik moest even wachten tot het volgende deel aankwam dus dit was een goed tussendoortje

Whoa, ben je up to date qua WoT boeken dan?

[Hans1961 0]

Gods eenzame zwijgers

De spirituele weg van de kartuizers

Tim Peeters

Het begrip 'eenzaamheid' klinkt voor de meeste mensen uiterst negatief en beangstigend. Het doet denken aan verlatenheid, verkommering en dood. De kartuizers echter hebben er een heel andere perceptie van: de eenzaamheid is hun levensideaal, hun geluk en hun eigen weg naar God. Ze hebben alles opgegeven om in de woestijnervaring van Jezus te delen en enten zich zo op de oertraditie van de woestijnvaders, die God ook zochten waar niemand anders Hem dacht te vinden: in de leveloze en dorre woestijn.

God is groter dan het lijden. Het loopt Hem niet uit de hand en HIj kan het zelfs gebruiken. Christa Rosier kan daarvan getuigen, en daarvan spreken ook diverse personen uit de Bijbel.Lijden in Gods hand is een fraai geschenkboek met schilderijen van Christa Rosier. Het is ook een aangrijpend geloofsverdiepend boek dat op zoek gaat naar het geheim van het lijden. Dat is het geheim van een God die voor ons vaak onbegrijpelijk is, maar oneindig liefdevol en trouw.

Oud EO-omroepster/-presentatrice en schilderes Christa Rosier verloor haar zoon toen hij veertien was. In 2005 bleek ze borstkanker te hebben, waaraan ze in 2011 overleed. In dit boek vertelt ze over haar leven, ziekte en strijd met God, maar niet minder over haar overgave en vertrouwen. Aan de hand van Bijbelse figuren als Petrus, Adam en Eva, Jakob, Mozes, Job, Paulus en Christus Zelf laat ze zien dat Gods logica compleet anders is dan de onze. Wij mensen zijn 'de inzet van een kosmische strijd tussen de eeuwige God en een gevallen engel', zo schrijft ze, maar we moeten dwars door alles heen koppig vasthouden aan de belofte dat God alle dingen doet meewerken ten goede. Ze schreef tijdens haar ziekte onder meer in het blad Eva, en daaruit zijn veel passages overgenomen. Door te schilderen kon ze ook uiting geven aan wat ze in het leven ervoer, waarvan vele indrukwekkende schilderijen in dit geweldige, maar bovenal troostvolle boek getuigen.

[Hongerige Wolf 0]

Ik lees het boek Roomse meisjes, van Ton van Reen. De roman beschrijft het leven in Noord-Limburg tijdens de jaren vijftig, gezien door de ogen van een 15-jarige jongen. Het gezin (moeder en drie kinderen) leeft nog helemaal traditioneel, waarbij de R.K. kerk een zeer indringende rol vervult. Toch doen invloeden van buitenaf zich steeds meer gelden, vooral politieke, zoals de Hongaarse opstand. De lezer voelt zich heel nauw bij het gezin betrokken door de sfeervolle beschrijvingen van het dagelijks leven en de boeiende dorpsfiguren. Geschreven in korte afgeronde episodes die toch samen een geheel vormen. Erg leuk, ik vlieg er doorheen.

[hann 0]

In den beginne van Meir Shalev en ik heb net Spijkerschrift van Kader Abdollah uit. Allebei geweldige schrijvers en op hun hele eigen manier. In den beginne gaat over eerste keren in de Bijbel, de eerste liefde, de eerste keer dat er iemand doodging, dat iemand droomde. Zeer interessant én vermakelijk. Spijkerschrift is een heel ander boek, het is ontzettend poëtisch en laat je heel anders kijken naar Iran en zet de tijd gewoon heel even stil met zijn mooie zinnen die je niet meer los willen laten.

[celaine98 0]

Als God verhaal het jouwe wordt van Max Lucado! echt een heel mooi boek!

[Hans1961 0]

Hunkeren naar rust

Pelgrimeren door de regel van Benedictus

Rick Timmermans

Benedictijnse spiritualiteit voor ons dagelijks leven rond prangende thema’s als tijd, stilte, bidden en vrede.

In veel kloosters is de Regel van Benedictus nog altijd dagelijkse kost. Niet voor niets. Duizenden monniken en nonnen ervaren steeds weer hoe wijs deze regel is. Bij journalist Rick Timmermans ging een bel rinkelen: zou Benedictus ook een boodschap hebben voor mensen buiten het klooster, in deze tijd? Met die vraag begon hij aan zijn pelgrimage langs kloosters in binnen- en buitenland. Geïnspireerd door benedictijnen schrijft hij over Benedictus’ boodschap voor vandaag.

Een persoonlijk en journalistiek boek over het monastieke leven en de spirituele en praktische kanten van de Regel van Benedictus.

[Hongerige Wolf 0]

Ton van Reen: Brandende mannen.

Twee neefs en vrienden in het katholieke Limburg van de jaren vijfig en zestig die elkaar wel heel erg aardig vinden, met alle gevolgen van dien.

[cobybryant 0]

Harold Hill: Leven als een Koningskind. Geweldig, voor de honderdste keer denk ik.

[tucker 28]

Aan een tweede reeks van mijn Flanegan verslaving begonnen:

Flanagan, J., (2012)Broederband: de outsiders, Haarlem: Gottmer

[Fee 0]

Ik lees nu 'het Woord vooraf' van ds. E. Brink.

En daarnaast voor de ontspanning 'Dwergen' van Markus Heitz. Ik hoop dat het aan de vertaler ligt dat de woorden als en dan telkens door elkaar gehaald worden.

[Ursa 1]

Ik lees nu 'het Woord vooraf' van ds. E. Brink.

Die heb ik ook doorgewerkt voor m'n belijdenis. Het een en ander wordt wel helder weergegeven geloof ik.

En daarnaast voor de ontspanning 'Dwergen' van Markus Heitz. Ik hoop dat het aan de vertaler ligt dat de woorden als en dan telkens door elkaar gehaald worden.

Ik vrees van wel. Eigenlijk moet je zulke boeken ook in de brontaal lezen.

[Fee 0]

Ik lees nu 'het Woord vooraf' van ds. E. Brink.

Die heb ik ook doorgewerkt voor m'n belijdenis. Het een en ander wordt wel helder weergegeven geloof ik.

En daarnaast voor de ontspanning 'Dwergen' van Markus Heitz. Ik hoop dat het aan de vertaler ligt dat de woorden als en dan telkens door elkaar gehaald worden.

Ik vrees van wel. Eigenlijk moet je zulke boeken ook in de brontaal lezen.

Het boek 'het Woord vooraf' is wel redelijk helder, hoewel hij soms meer vragen oproept dan beantwoord. Maargoed, ik lees dan ook zonder de gesprekken terug, wat de rest van de groep al behandeld heeft. En heb een schoonvader die goed uit kan leggen, dat scheelt dan weer!

En 'Dwergen' moet ik inderdaad ook maar eens in de brontaal proberen. Tenminste... Als die Engels is. Anders wordt dat 'm niet .

[Ursa 1]

Hm, die Heitz is vast een Duitser. Ik herinner mij ook iets over 'die Zwerge'. Den müsst du das mal ausprobieren ja.

[cobybryant 0]

Ik ben weer begonnen met de Schuilplaats.

[Hongerige Wolf 0]

Die moet ik ook ooit nog eens lezen.

Ben nu halverwege in Zomerbloei van Ton van Reen. Hieronder een blog erover:

De naam zei me niets, tot ik twee jaar geleden van Henk Mali het boek “Ton van Reen, Schrijver, verteller en wereldburger†kreeg. Als dat niet was gebeurd had ik Zomerbloei laten staan in het schap van Terre des Hommes, hoe mooi ook uitgevoerd, ingebonden, en met een gedeelte van een Klimt schilderij op de stofomslag. Er kwam bij dat ik op een cursus Levensverhalen een man had die in zijn eerste verhaal schreef over zijn tocht naar een internaat, een seminarie eigenlijk, zoals hij toevoegde. Niet elke cursist is direct een schrijver die geen tips meer kan gebruiken en delen uit Van Reens novelle leken mij goede voorbeelden. In Zomerbloei gaat een jongen van zestien uit Noord-Limburg naar een vakantiekolonie om aan te sterken van een longontsteking die hij net te boven is. We bevinden ons in de vijftiger jaren. De vakantiekolonie is in een door nonnen geleid instituut dat in de zomer leeg staat omdat de internaatskinderen zomervakantie hebben en thuis zijn. Het verhaal van 83 bladzijden wordt in de ik-vorm verteld door de jongen die ik net noemde. Hij vindt aansluiting bij Folko, die er van droomt naar Canada te emigreren en ervan overtuigd is daar te slagen en na korte tijd in een dikke Amerikaanse slee te zullen rondrijden, en bij het magere meisje Gemma, voor wie hij meer dan een zwak heeft. Gemma leeft te midden van de anderen teruggetrokken. Zij is verdiept in de roman Eenzaam avontuur van Anna Blaman en is gefascineerd door het idee van vrouwen die van vrouwen houden. Iets wat op de hoofdpersoon vooral verwarrend werkt. De ik weet niet goed wat hij met zijn gevoelens aan moet, Gemma is helemaal niet wat hij zich als ideaal had voorgesteld: een meisje met een vrolijk blozend gezicht en vormen die bij meisjes horen. Eigenschappen die eerder te vinden zijn in Shirley de verleidelijke dochter van een cafébaas uit Geleen. Zij ziet juist wel iets in de hoofdpersoon, maar tot zijn eigen verbazing kan hij zich niet losmaken van zijn gevoelens voor de ziekelijke Gemma.

Wat opvalt is de indeling in van het verhaal in korte tekstblokken, gescheiden door witregels. Is het een trucje, vroeg ik me af, maar bij het bekijken van de inhoud: hoe verspringt het verhaal tussen het ene en het volgende tekstblok, blijkt dat er steeds een verandering plaatsvindt, die een witregel rechtvaardigt. Ik heb de eerste drie bladzijden, en uit het midden de pagina’s 48 en 49 gescand voor de cursisten levensverhalen, waarbij ik vooral dacht aan de man die halverwege de vijftiger jaren naar het internaat in de buurt van Nijmegen ging.

[WonderfulStar 0]

"Geheimen op zolder" van Virginia Andrews. Ik weet nog niet echt wat ik er van vind...

[Hongerige Wolf 0]

Ik ben net begonnen in 'Dagboek van een dorpspastoor' (Journal d'un curé de campagne) van Georges Bernanos.

Engels stukje van de Wikipedia erover:

A young priest arrives at Ambricourt, his new parish. He is not welcome. The girls of the catechism class laugh at him in a prank, whereby only one of them appears to know the Scriptural basis of the Eucharist so that the rest of them can laugh at their private conversation. His colleagues criticize his diet of bread and wine and ascetic lifestyle. Concerned about Chantal, the daughter of the Countess, the priest visits the Countess at the family chateau, and appears to help her resume communion with God after a period of doubt, but she dies during the following night, allowing her daughter to spread false rumors that the priest's harsh words had tormented her to death. Refusing confession, Chantal had previously spoken to the priest about her hatred of her parents.

Kortom, een heel drama.

[cobybryant 0]

Heerlijk, geen controle meer! van Lisa Bevere en

De toekomst van Israel van Ben Hoekendijk

[gewoon Paul 8]

Iemand bekend met Dr. Wayne Dyer? Ik heb vandaag een paar boeken van hem gekocht.

[Lobke 467]

Ja ik ken het boek: niet morgen maar nu!

Practische tips wat relativerend werkt. Je krijgt zo'n gevoel van: "ach de halve wereld heeft psychische problemen, geen wonder met al ons moeten". En even is dat best een fijn gevoel dat het zo lijkt te werken.

[Ursa 1]

Ik ben net begonnen in Het vergeten christendom van Philip Jenkins. Een uiterst boeiend boek, waarin hij het lot van de kerk in Azië en Afrika beschrijft, maar ook poogt te beschrijven hoe het kan dat goed georganiseerde kerken verdwijnen en op welke manier(en).

[Wietse 0]

Ik ga beginnen met De kracht van Atlantis (Atlas Shrugged) van Ayn Rand. 1372 paginas