Mensenoffers

[The Black Mathematician 82]

Abraham zegt nota bene nog tegen Isaak dat God zelf voor een offerlam zal zorgen. (Genesis 22:8). Kortom, hij wist donders goed dat Isaak niet geofferd zou worden. Dat Isaak wel geofferd zou zijn lijkt me behoorlijk onbijbels.

[Mister_L 0]

Quote:

Op dinsdag 18 januari 2011 23:30:42 schreef The Black Mathematician het volgende: Abraham zegt nota bene nog tegen Isaak dat God zelf voor een offerlam zal zorgen. (Genesis 22:8). Kortom, hij wist donders goed dat Isaak niet geofferd zou worden. Dat Isaak wel geofferd zou zijn lijkt me behoorlijk onbijbels.

Of het onbijbels is doet er niet toe als het wel het geval zou zijn geweest.

Maar zoals je zegt staat er dat er voor een offerlam gezorgd word, dus je hebt gelijk dat dat wel duidelijk is

[Annatar 0]

Quote:

Op dinsdag 18 januari 2011 23:30:42 schreef The Black Mathematician het volgende: Abraham zegt nota bene nog tegen Isaak dat God zelf voor een offerlam zal zorgen. (Genesis 22:8). Kortom, hij wist donders goed dat Isaak niet geofferd zou worden. Dat Isaak wel geofferd zou zijn lijkt me behoorlijk onbijbels.

Het ligt eraan hoe je dat offerlam interpreteert. Rabbijnen zagen het als een verwijzing naar Isaak en de kerkvaders beschouwden het als een voorspelling van Christus.

[Mullog 641]

Waar iedereen aan voorbijgaat in de bovenstaande discussie dat het offer van Jefta een vrouw betreft. In de toenmalige cultuur is dat van een andere orde dan een man offeren.

[Kwispel 1]

Waar iedereen aan voorbijgaat in de bovenstaande discussie dat het offer van Jefta een vrouw betreft. In de toenmalige cultuur is dat van een andere orde dan een man offeren.

De dochter van Jeftha werd niet gedood. Ze werd opgeofferd aan de tempeldienst en zou haar hele leven maagd blijven en dus geen kinderen krijgen.

De vrouwen in Israël bewenen nog steeds dat maagdom ieder jaar.

Veel mensen maken ervan dat God een menselijk offer vraagt in de zin van zijn/haar leven, maar dat staat nergens in het hoofdstuk.

Dus waar veel aan voorbijgaan is dat het niet om een dodelijk offer gaan.

Een offer is niet uitsluitend op het altaar, een offer is in de Bijbel ook gewoon een "gave". Wij zouden ons leven stellen tot een Gode behaagelijk liefelijke offerande. Dat wil zeggen dat ik mij beschikbaar stel in Zijn dienst.

Als de Here Jezus de Gemeente offert aan de Vader in Johannes b.v. dan biedt Hij Zijn Lichaam, n.l. de Gemeente aan om in Zijn dienst te staan.

En zo ging het met de dochter van Jeftha.

[Kwispel 1]

Oh, ikzelf ben het helemaal met je eens hoor, The Black Mathematician. Ook als het verhaal waargebeurd zou zijn (en wat mij betreft hoef je dat dus niet per se te geloven). Je mag je kind stomweg nooit offeren aan God en dus ook geen geloften doen waarbij het risico aanwezig is dat je een kind zou moeten offeren.Zelfs denk ik nog dat als je zo'n gelofte doet, en het komt erop aan dat je daardoor een mens moet offeren, dat je dan pertinent moet weigeren, omdat het leven van een mens, kind of volwassene, méér waard is dan welke gelofte ook. De geboden van God zijn er voor de mens en niet andersom, en dat was toen ook al het geval. Jefta had eigenlijk beter moeten weten.Ik acht de kans dan ook niet onaanzienlijk dat als Jefta had geweigerd zijn dochter te offeren, dat God dat hem niet zou hebben aangerekend. Ergo: dat dan wellicht in de Schrift zou hebben gestaan dat Jefta de Wet écht begrepen had, omdat God nooit iemand toestaat een zonde te begaan, eed of geen eed.

Jeftha deed een belofte aan God, maar nergens staat dat het gaat om de dood van zijn dochter. Hij stelde zijn dochter beschikbaar voor de tempeldienst.

Als je een offer brengt voor iets, ga je toch niet dood? Dan offer je iets op ten gunste van....

Bovendien zou ons offer zijn tot een lieflijke reuk en een God van levenden kan nooit blij zijn met een dood offer van welk mens danook.

[Robert Frans 1.653]

Nou, hij belooft in het gedeelte toch vrij duidelijk dat hij haar als brandoffer zou opdragen. En een brandoffer was over het algemeen toch wel vrij dodelijk voor de offerande.

En als je een offer brengt, dan ga je zelf niet dood, maar de offerande wel. Of het wordt vernietigd en of gegeten als het geen levend wezen betreft.

De idee van een offer was en is dat iets geheel wordt toegewijd aan God, zodat het veel directer zijn bezit wordt. De offerande kan dan niet meer als gewoon mens, dier of object gezien worden, want het is van God zelf.

Een offer betekent dan dus ofwel onmiddelijke dood, ofwel levenslange gevangenschap en dienst in een tempel of klooster. Bij een object, van gebouw tot vaatwerk, betekent het dus dat het uitsluitend nog gebruikt kan worden voor de eredienst en op voorgeschreven wijze moet worden vernietigd als het onbruikbaar is geworden.

Jefta had haar dus kunnen laten wijden voor de tempeldienst, maar hij beloofde de eerstvolgende die hij tegenkwam als brandoffer op te dragen. Zoals ik hier al eerder schreef: een volstrekt foute gelofte en het is heel mogelijk, waarschijnlijk zelfs, dat God in zijn oneindige barmhartigheid het meisje spaarde en voor het leven aan de tempeldienst liet toewijden.

Maar de gelofte hint dus wel vrij duidelijk op een echt offer op het altaar en het gedeelte laat dan ook in het midden wat er met haar gebeurd is.

[Dat beloof ik 990]

Dit soort verdraaiingen zijn absurd.

De tekst is duidelijk en laat helemaal geen ruimte voor het idee dat de dochter in de tempel zou zijn gaan werken.

"Hij beloofde de Heer..... dan zal het eerste dat me bij mijn behouden thuiskomst tegemoet komt voor u zijn, dat zal ik als brandoffer aan u opdragen."

en verderop:

"keerde ze naar haar vader terug, en hij bracht zijn gelofte ten uitvoer."

Nergens staat dat het meisje werd gespaard. Er staat heel duidelijk dat hij zijn gelofte (een brandoffer) ten uitvoer heeft gebracht, dus er kan geen sprake van zijn dat het meisje is gespaard. Hoe duidelijk wil je het hebben ?

Suggereren dat het waarschijnlijk is dat ze is gespaard, is dus volstrekte nonsens.

Ik begrijp heel goed dat anno 2016 mensen liever zien dat er wat anders had gestaan, maar dat is niet het geval.

[Kwispel 1]

Ik ben dit keer blij met Wikipedia;

Toen dit overleg faalde, bad Jefta tot God om hem de overwinning te geven. Hij beloofde dat hij het eerste dat hij thuis zou tegenkomen (Richteren 11:31: dat uit de deur van mijn huis mij tegemoet zal uitgaan) aan God zou offeren. Hij dacht daarbij naar mogelijk niet letterlijk aan offeren, aangezien mensenoffers verboden waren door God (Lev. 20:2).(in dit geval wordt offer bedoeld met volledige toewijding in dienst van God, daarmee offerde hij zogezegd het leven van zijn dochter die hem als eerst tegemoet kwam, door haar leven te moeten toewijden in dienst aan God, daarom ook maagd zijnde, niet trouwen etc.)

Onder leiding van Jefta wonnen de Israëlieten de strijd tegen Ammon. Toen Jefta daarna thuiskwam in Mizpa kwam hij tot zijn schrik als eerste zijn dochter tegen, die hem dansend tegemoetkwam. Toen zij hoorde van Jefta's gelofte, stemde zij er mee in en vroeg ze twee maanden uitstel. Daarna is ze in dienst geweest van God, hoe precies is niet duidelijk, maar wel is bekend dat ze geen man bekend heeft (Richteren 11:39), dit laatste is ook een aanduiding dat ze niet letterlijk geofferd is geweest.

Het boek vertelt verder dat Jefta na die twee maanden zijn gelofte vervulde, en dat ze maagd is gebleven. Verdere details over de wijze van offerande worden niet expliciet vermeld.

Dit thema werd in een toneelstuk van Joost van den Vondel bewerkt, namelijk Jeptha of Offerbelofte (1659), dat zelf een imitatio is van het een eeuw eerder geschreven neolatijnse drama Jephtes van de Schotse humanist George Buchanan.

Mensenoffers in Israël

Mensenoffers waren door de God van Israël streng verboden. Bij de omringende volkeren kwamen ze veel voor. In Genesis 22 geeft God opdracht een mensenoffer te brengen, maar Hij laat het niet zo ver komen.

Burgeroorlog met Efraïm

Na de overwinning op de Ammonieten maakten de Efraïmieten Jefta het verwijt dat zij niet te hulp waren geroepen. Kennelijk wilde Efraïm ook de eer van de overwinning hebben. Dit resulteerde zelfs in een burgeroorlog tussen Gilead en Efraïm. Deze strijd is vooral bekend doordat de Gileadieten het wachtwoord sjibbolet gebruikten om de Efraïmieten te herkennen.

Een andere belichting laat zien dat Jeftha uit zijn huis w.s. een dier verwachtte, een ezel ofzo die destijds gewoon in huis verbleef. Verder bevestigt vele visies op internet mijn gedachte over het begrip "Offreren".

[Kwispel 1]

Dit soort verdraaiingen zijn absurd.

De tekst is duidelijk en laat helemaal geen ruimte voor het idee dat de dochter in de tempel zou zijn gaan werken.

"Hij beloofde de Heer..... dan zal het eerste dat me bij mijn behouden thuiskomst tegemoet komt voor u zijn, dat zal ik als brandoffer aan u opdragen."

en verderop:

"keerde ze naar haar vader terug, en hij bracht zijn gelofte ten uitvoer."

Nergens staat dat het meisje werd gespaard. Er staat heel duidelijk dat hij zijn gelofte (een brandoffer) ten uitvoer heeft gebracht, dus er kan geen sprake van zijn dat het meisje is gespaard. Hoe duidelijk wil je het hebben ?

Suggereren dat het waarschijnlijk is dat ze is gespaard, is dus volstrekte nonsens.

Ik begrijp heel goed dat anno 2016 mensen liever zien dat er wat anders had gestaan, maar dat is niet het geval.

Dat is geen verdraaiing, maar dat is het begrip "offeren" goed toepassen ook in onze taal.

Nooit zou God een mensenoffer vragen, daar zijn velen het gelukkig over eens.

Waarom zouden de Joodse vrouwen nog steeds elk jaar haar maagdom bewenen?

Ze gedenken toch niet haar dood?

Voorzichtig zijn met woorden als "absurd" en verdraaiingen.

Raadpleeg even internet en zie het wat breder.

Als jij je lichaam stelt tot een Gode welbehaaglijke offerande, ga je dan op een altaar liggen of laat je je afslachten?

Jeftha heeft ongetwijfeld gedacht aan één van zijn dieren.

Bovendien zegt Richteren 11 vers 39 dat zij geen man bekend had.

Het is natuurlijk typologie als het gaat om het getal 2 ( maanden) dat spreekt altijd over de Gemeente, het Lichaam van Christus, maar dat laat ik even liggen.

[Hitchens 134]

[

Nooit zou God een mensenoffer vragen, daar zijn velen het gelukkig over eens.

In tegenstelling tot wat er simpelweg in de Bijbel staat. Omdat men het geen fijn idee vindt, worden er uitvoerige constructies omheen gebouwd onder het mom: zo moet je het lezen. Men is het erover eens, omdat een God die mensen offert niet heel plezierig is om te aanbidden.

Maar goed, da's mijn bescheiden meninkje maar.

[Kwispel 1]

[

Nooit zou God een mensenoffer vragen, daar zijn velen het gelukkig over eens.

In tegenstelling tot wat er simpelweg in de Bijbel staat. Omdat men het geen fijn idee vindt, worden er uitvoerige constructies omheen gebouwd onder het mom: zo moet je het lezen, daar zijn de meesten het wel over eens. Nee, men is het erover eens omdat een God die mensen offert niet heel plezierig is om te aanbidden.

Maar goed, da's mijn bescheiden meninkje maar.

Ik kan hier weinig mee. Ik heb argumenten genoeg zelf aangegeven wat het woord "offreren of offeren' in de Bijbel betekent en of het plezierig is om een God te aanbidden die mensen offert is niet aan de orde. Het gaat niet om ons plezier denk ik.

Dat niet Christenen graag erin lezen dat de God van de Bijbel mensenoffers vraagt kan ik me wel voorstellen, maar dat Christenen die toch moeten weten dat de Joodse vrouwen tot op de dag van vandaag het maagdom bewenen van deze vrouw, verbaast mij. Elke Christen zou moeten weten wat met name Paulus bedoelt , maar de hele Bijbel met "jezelf (op)offeren aan God"?.

Ga het eens in de kloosters vragen of bij de nonnen? RF zou toch moeten weten wat je leven opofferen aan God in de Bijbel betekent?

Het is juist opmerkelijk dat die dochter en haar vriendinnen 2 maanden de bergen op gingen om haar maagdom te bewenen. Het lijkt mij dat je meer je doodgaan moet bewenen dat je maagdom.

Zie vers 39 en 40.

[Mullog 641]

De wiki waar aan gerefereerd wordt kent ook een overleg pagina ( https://nl.wikipedia.org/wiki/Overleg:Jefta ). Daar wordt vermeld dat alle vertalingen eensluidend zijn en aangeven dat hij zijn gelofte gestand deed ( 'En hij voltrok aan haar zijn gelofte, die hij had gedaan.' ). Dit laat weinig ruimte voor discussie.

Tevens wil ik er op wijzen dat we praten over de periode van circa 1500 tot 1000 voor christus. Er zijn in die periode geen Joodse, laat staan christelijke, kloosterachtige gemeenschappen in die regio bekend waar een vrouw (of man) zich de rest van haar leven vol devotie aan een god kon wijden.

Het lijkt mij dat een brandoffer de enige juiste interpretatie is. Dit is daarmee een van de tegenstrijdigheden in de onbegrijpelijke bijbel (maar dat is een ander topic).

[Kwispel 1]

Jij mag ervan vinden wat je wilt natuurlijk.

Dat er geen kloosterorders waren o.i.d. zal best. Maar de Bijbel kent wel degelijk een "tempeldienst" en de Bijbel kent ook het "offereren" van onszelf aan de dienst van God. ]Paulus en Petrus noemen het herhaaldelijk.

"Stel uw lichaam tot een heilig Gode welbehaagelijke offerande".

Jammer dat je aan het begrip wat ik heb uitgelegd over 'offreren of offeren voorbij gaat.

Maar zo gaan die dingen. Jij wilt erin zien dat God mensenoffers vraagt en ik niet.

Afgezien van het feit dat hier de dochter van Jefta een type is van de Gemeente die zoals gezegd zichzelf zou wijden aan Zijn dienst voor eeuwig.

Het lied zegt: "Aan uw dienst gewijd voor eeuwig,

Leef en sterf ik aan Uw zij,

Tot Uw eer mag 'k steeds getuigen,

Van Uw genade rijk en vrij" enz...

Als ik dat zing dan weet ik dat het 'sterven' overdrachtelijk bedoeld is, en dat het gaat om het afleggen van de oude mens.

Misschien lees ik de geschiedenis meer 'geestelijk' en 'overdrachtelijk' en kan ik daarom vanuit die gezichtspunten de letterlijke geschiedenis verklaren.

Laten we het daar maar op houden.

[Dat beloof ik 990]

Beste kwispel

Ik lees dat je hebt hebt over ‘een andere belichting’ en ‘mijn gedachtes’. Opmerkelijk hoe gelovigen steeds op dit soort omschrijvingen komen op het moment dat een (in dit geval erg) duidelijke tekst leidt tot cognitieve dissonantie.

Bovendien zegt Richteren 11 vers 39 dat zij geen man bekend had.

Als “Richteren 11 vers 39 zegt†voor jou een argument is, waarom geld dat dan alleen voor de tekst dat ze geen man heeft gehad, en niet voor het eerste deel, waarin duidelijk staat dat hij gelofte tot uitvoer bracht.

Zoals Hitchens zegt: het voelt natuurlijk niet lekker om een god te aanbidden die mensenoffers vraagt. Dat kan ik me voorstellen.

[Kwispel 1]

Beste kwispel

Ik lees dat je hebt hebt over ‘een andere belichting’ en ‘mijn gedachtes’. Opmerkelijk hoe gelovigen steeds op dit soort omschrijvingen komen op het moment dat een (in dit geval erg) duidelijke tekst leidt tot cognitieve dissonantie.

Bovendien zegt Richteren 11 vers 39 dat zij geen man bekend had.

Als “Richteren 11 vers 39 zegt†voor jou een argument is, waarom geld dat dan alleen voor de tekst dat ze geen man heeft gehad, en niet voor het eerste deel, waarin duidelijk staat dat hij gelofte tot uitvoer bracht.

Zoals Hitchens zegt: het voelt natuurlijk niet lekker om een god te aanbidden die mensenoffers vraagt. Dat kan ik me voorstellen.

Of alle gelovigen dit doen waag ik te betwijfelen.

Natuurlijk geldt dat ook voor de gelofte die Jeftha tot uitvoer bracht. Dat is toch ook gebeurd?

Op de laatste opmerking ga ik niet meer in, ik vind termen als "niet plezierig" of "niet lekker" t.o.v. God aanbidden zo zwak en van een niveau waar ik me niet in kan vinden, maar dat heb ik ook al uitgelegd.

Ik hoef warempel God niet te verdedigen. Maar jullie mogen Hem wel aanvallen?

Nou ga je gang. Mijn gebed of mijn aanbidding valt Goddank niet te beïnvloeden door mensen die niet in God geloven. Kom op zeg. Ik ben hier toch op een Christelijk forum?

[Hitchens 134]

[ of het plezierig is om een God te aanbidden die mensen offert is niet aan de orde. Het gaat niet om ons plezier denk ik.

Natuurlijk wel. Waarom zou je in een God geloven die jou een slecht gevoel geeft?

Uiteindelijk is dit gewoon een emotionele kwestie en geen theologische.

Ik ben dit keer blij met Wikipedia

Ik zou zeggen: I rest my case...

[Kwispel 1]

[ of het plezierig is om een God te aanbidden die mensen offert is niet aan de orde. Het gaat niet om ons plezier denk ik.

Natuurlijk wel. Waarom zou je in een God geloven die jou een slecht gevoel geeft?

Uiteindelijk is dit gewoon een emotionele kwestie en geen theologische.

Omdat het bij mij niet om gevoel gaat en ook niet om emotie. Dus voor mij geen probleem en met Theologen heb ik niet zo veel, net als met religie, maar dat heb ik al uitgelegd.

Overigens ik rest mijn Kees ook, maar bedankt voor je inzet.

[Hitchens 134]

[ of het plezierig is om een God te aanbidden die mensen offert is niet aan de orde. Het gaat niet om ons plezier denk ik.

Natuurlijk wel. Waarom zou je in een God geloven die jou een slecht gevoel geeft?

Uiteindelijk is dit gewoon een emotionele kwestie en geen theologische.

Omdat het bij mij niet om gevoel gaat en ook niet om emotie. Dus voor mij geen probleem

Uit je posts blijkt nou juist het tegenovergestelde. Je doet je nu gevoellozer voor dan je daadwerkelijk bent. Lastig praten zo..

[Hitchens 134]

mijn aanbidding valt Goddank niet te beïnvloeden door mensen die niet in God geloven. Kom op zeg. Ik ben hier toch op een Christelijk forum?

Sluit je invloed van ongelovige mensen op jouw geloof volledig uit? Zo ja, waarom eigenlijk?

[Dat beloof ik 990]

[ of het plezierig is om een God te aanbidden die mensen offert is niet aan de orde. Het gaat niet om ons plezier denk ik.

Natuurlijk wel. Waarom zou je in een God geloven die jou een slecht gevoel geeft?

Uiteindelijk is dit gewoon een emotionele kwestie en geen theologische.

Omdat het bij mij niet om gevoel gaat en ook niet om emotie. Dus voor mij geen probleem en met Theologen heb ik niet zo veel, net als met religie, maar dat heb ik al uitgelegd.

Overigens ik rest mijn Kees ook, maar bedankt voor je inzet.

Geloof is hoofdzakelijk gevoel en emotie. 'open je hart voor jezus'. Als dat niet om gevoel en emotie gaat weet ik het ook niet. Ik zeg ook niet dat je een slecht gevoel hebt bij je geloof, je zult er ongetwijfeld een goed gevoel bij hebben. Maar daarvoor is het wel nodig om een heleboel zaken uit de Bijbel weg te laten. Dit brandoffer is daar één van.

[Robert Frans 1.653]

Religie is een levensbeschouwing, net zoals niet-religieuze levensbeschouwingen ook zijn. Zo zijn er ook mensen die vanuit gevoel of emotie besluiten om niet-christen te worden, of zijn er sowieso niet-gelovigen die ook vooral vanuit gevoel of emotie handelen.

Betekent dit dan dat alle levensbeschouwingen vooral gevoel en emotie zijn? Voor een deel wel, maar voor een deel ook gewoon ratio, filosofie en cultuur. Religies zijn daarin op geen enkele wijze verschillend van niet-religieuze levensbeschouwingen.

[Kwispel 1]

Natuurlijk wel. Waarom zou je in een God geloven die jou een slecht gevoel geeft?

Uiteindelijk is dit gewoon een emotionele kwestie en geen theologische.

Omdat het bij mij niet om gevoel gaat en ook niet om emotie. Dus voor mij geen probleem en met Theologen heb ik niet zo veel, net als met religie, maar dat heb ik al uitgelegd.

Overigens ik rest mijn Kees ook, maar bedankt voor je inzet.

Geloof is hoofdzakelijk gevoel en emotie. 'open je hart voor jezus'. Als dat niet om gevoel en emotie gaat weet ik het ook niet. Ik zeg ook niet dat je een slecht gevoel hebt bij je geloof, je zult er ongetwijfeld een goed gevoel bij hebben. Maar daarvoor is het wel nodig om een heleboel zaken uit de Bijbel weg te laten. Dit brandoffer is daar één van.

Er is sprake in de Bijbel van wel 5 soorten offers met elk zo hun eigen onderscheiden betekenis. Jefta wist blijkbaar heel goed waarom hij sprak van een brandoffer en niet van een schuldoffer of een zondoffer, spijsoffer enz...

Psalm 40 vers 7 zegt: "Gij hebt geen lust gehad aan slachtoffer en spijsoffer. Gij hebt Mij de oren doorboord, brandoffer en zondoffer hebt Gij niet geëist".

De Bijbel noemt 'het gebed' trouwens ook een offer.

De Here Jezus heeft die gebeden geofferd met een sterkte roeping en tranen. ( Hebr 7 vers 5)

Ook in de 2e tabernakel ging alleen de hogepriester 1 maal per jaar, niet zonder bloed, hetwelke hij offerde voor zichzelf en voor de misdaden van het volk, dus werd er bloed geofferd.

Dieren werden daartoe geslacht, dat heet dus niet offeren, maar slachten. Het bloed kwam niet op het altaar, maar op het verzoendeksel van de ark des verbonds. Deze fungeerde dus als altaar. Daarom kun je zeggen dat de hogepriester bloed offerde.

Het leven van de dieren die tevoren gestorven waren, werd geofferd in het heiligdom zelf.

Op Grote Verzoendag is er sprake van 2 bokken die bij elkaar horen en beiden werden geofferd, met dat verschil dat de ene bok gedood werd en zijn bloed ging naar het heiligdom maar de andere bok werd de woestijn in gejaagd en helemaal niet gedood maar deze leefde voort in de woestijn. Deze bok is een beeld van een gelovige, maar ook van de dochter van Jefta Zij leeft op aarde voort, niet in de legerplaats niet in het jodendom ,maar buiten de legerplaats.

Er zit nog veel meer in al die offers, maar dat gaat te ver.

[Kwispel 1]

Het Hebreeuwse woord dat hier staat heeft niets van doen met vuur of branden.

Het Hebreeuwse woord dat in Genesis 22 gebruikt wordt is het woord olá (עֹלָה). Het is een erg specifiek woord. Het betekent letterlijk iets dat ‘opgaat’ of ‘opstijgt’.

De Naardense Bijbelvertaling vertaalt het woord 'olá met ‘opgangsgave’. De olá zegt niet zozeer iets over de wijze waarop het offer moet worden gebracht, maar over het doel van het offer, het is iets dat in zijn geheel voor de Here God is.

Als de Bijbel spreekt van ‘een offer gemaakt door vuur’, dat wordt daar niet het woord olá (עֹלָה) gebruikt, maar het woord iesjeh (×ִשֶּ××”). Er zijn zelfs teksten waar de olá en de iesjeh naast elkaar worden gebruikt, zoals in Leviticus 23:37. Helaas maken veel Bijbelvertalingen geen consequent onderscheid tussen deze twee specifieke Hebreeuwse begrippen. Maar met behulp van de Strong-nummers6 is vrij eenvoudig te achterhalen wat er in de Hebreeuwse grondtekst wordt gebruikt.

Werd Jefta’s dochter verbrand? Nee dus...

In Richteren 11 beloofde Jefta God: “Wanneer ik behouden van de Ammonieten terugkeer, zal het eerste dat uit de deur van mijn huis naar mij toekomt de EEUWIGE toebehoren; ik zal hem als olá opdragen.â€

In vrijwel elke vertaling wordt het woord olá in Richteren 11:31 vertaald met ‘brandoffer’. Maar toen Jefta’s dochter een olá of opgangsgave werd, werd zij niet vermoord of verbrand, maar werd ze volledig aan de EEUWIGE gewijd en apart gezet, om nooit te trouwen of kinderen te krijgen (een gigantische opoffering in een cultuur waar de status van een vrouw werd bepaald door kinderen), maar om zichzelf toe te wijden aan de dienst en de voorbede bij de ingang van de tabernakel.

Doordat de meeste vertalingen de opgangsgave van Jefta een brandoffer noemen, zijn er velen die denken dat Jefta zijn dochter daadwerkelijk heeft verbrand.

[HJW 183]

Helaas maken veel Bijbelvertalingen geen consequent onderscheid tussen deze twee specifieke Hebreeuwse begrippen. Maar met behulp van de Strong-nummers6 is vrij eenvoudig te achterhalen wat er in de Hebreeuwse grondtekst wordt gebruikt.

Werd Jefta’s dochter verbrand? Nee dus...

Als je maar lang genoeg goochelt met woorden, komt er vast iets naar boven dat past.

Je hebt iets gevonden, wat blijkbaar vrijwel alle bijbelvertalers niet hebben gevonden.

Waarom zouden ze dat allemaal dan verkeerd vertalen, als er een vertaling is die veel beter uit zou komen ?

Blijkbaar delen zij een andere mening.

Het is geheel onduidelijk waarom Jefta zo zou reageren als hij doet.

Als zij zich terugtrekt en aan de Heer gaat wijden, is er geen reden voor zoveel verdriet.

Blijkbaar zijn er meer in die tijd geweest die zich aan de Heer gingen wijden, dus ze was niet de enige. Geen reden tot zoveel negativiteit over de keuze.

Vergelijk het dan inderdaad met het klooster. Als iemand in het klooster ging, was er niet sprake van zoveel verdriet, alsof iemand iets werd aangedaan.

En er wordt aangegeven dat Jefta zijn belofte volbracht. Als de dochter zich aan de Heer ging wijden, zou ZIJ de belofte hebben volbracht.

Echter, in de tekst volbrengt HIJ de gelofte.

Dus hij heeft actie ondernomen.

Allemaal aanwijzingen dat ze wel degelijk het leven heeft gelaten.

Doordat de meeste vertalingen de opgangsgave van Jefta een brandoffer noemen, zijn er velen die denken dat Jefta zijn dochter daadwerkelijk heeft verbrand.

Aangezien zovelen het op deze manier vertaald hebben, zou het zo maar eens de juiste vertaling kunnen zijn.