Dialoog RKK en Protestant [4]

[Machiavelli 0]

Inderdaad, al waardeer ik je antwoord.

[Michiel 14]

Wordt Vaticaanstad gezien als stadstaat dan?

[Dostojevski 0]

...

[Michiel 14]

Een mini theocratie dus? Verklaard dat dan ook de Zwitserse garde die aanwezig is?

[Olorin 154]

Zw.Garde was van oorsprong een huurlingenleger (zoals dat vroeger ook gebruikelijk was). Tegenwoordig is deze garde vooral lijfwacht en beveiliging (en ceremonieel).

[Olorin 154]

Ben trouwens benieuwd hoe katholieke users hier over de volgende punten denken:

- Carnaval

- pracht en praal in de kerk

- Maria devotie

Toelichting:

Dit zijn puntjes waar blijkbaar binnen de rkk verschillend over werd en wordt gedacht. Zo keek Erasmus vreselijk neer op carnaval (en om open kaart te spelen, ik heb helemaal niks met dat feest, behalve de aversie ).

Over die pracht en praal in de kerk heb je ook verschillende gedachten. Voorstanders lijkt me duidelijk, maar bijv. Bernard van Clairvaux had er weer flinke kritiek op (context: kritiek op de stijl van de cluniacensers). Maar wat ik me afvraag is wat users zelf waarderen, erg barok, of juist vooral meer een sobere inrichting (had de indruk dat Bodar 'fan' is van het laatste(of dat iig erg kan waarderen)).

En Maria devotie: uit mijn observatie zie ik katholieken waar Maria een prominente rol inneemt (ook bij JPII bijv.), tot katholieken waarbij het mij bijna 'protestants' overkomt. Kortom, ben benieuwd hoe katholieken hier in deze zaken staan.

[Robert Frans 1.542]

Sjaloom Gorthaur,

Quote:

- Carnaval

Carnaval kan een mooi en goed feest zijn ter voorbereiding op de Vasten. Met zuiperijen en kroegentochten heb ik niks, maar de Carnavalsmis waaraan ik enkele jaren geleden deelnam was wel een typisch carnavalsfeest mét inhoud. Carnaval is een feest vol tradities en dat past wel bij het katholicisme natuurlijk. Een mooie traditie is dan natuurlijk ook om na het feesten vooral níét mee te doen met de Vasten.

Quote:

- pracht en praal in de kerk

Een prachtig staaltje gavengericht werken, lijkt mij zo. Ik kan zowel een prachtige luisterrijke kerk zoals de Grote Basiliek in Kevelaer waarderen, als een sobere kerkzaal bij de Trappisten in Westmalle. Voor mij is het vooral het belangrijkste dat het altaar en de tabernakel kracht, degelijkheid en waardigheid uitstralen. Zij behoren de aandacht nog het meest te trekken. Een schitterende kerk met een mager altaar en een nauwelijks zichtbare tabernakel is voor mij toch een anticlimax.

Quote:

- Maria devotie

Ik heb zelf nog geen echt diepgaande liefde tot Maria, maar vind het aandoenlijk en ontroerend om te zien hoe andere katholieken die wél hebben en hoe ze over haar schrijven/spreken. Wel bidt ik redelijk regelmatig de Rozenkrans en vind ik Mariagebeden en -liederen over het algemeen wel mooi. Ook besef ik me goed hoe belangrijk Maria voor de Kerk is.

Quote:

Toelichting: Dit zijn puntjes waar blijkbaar binnen de rkk verschillend over werd en wordt gedacht. Zo keek Erasmus vreselijk neer op carnaval (en om open kaart te spelen, ik heb helemaal niks met dat feest, behalve de aversie ). Over die pracht en praal in de kerk heb je ook verschillende gedachten. Voorstanders lijkt me duidelijk, maar bijv. Bernard van Clairvaux had er weer flinke kritiek op (context: kritiek op de stijl van de cluniacensers). Maar wat ik me afvraag is wat users zelf waarderen, erg barok, of juist vooral meer een sobere inrichting (had de indruk dat Bodar 'fan' is van het laatste(of dat iig erg kan waarderen)). En Maria devotie: uit mijn observatie zie ik katholieken waar Maria een prominente rol inneemt (ook bij JPII bijv.), tot katholieken waarbij het mij bijna 'protestants' overkomt. Kortom, ben benieuwd hoe katholieken hier in deze zaken staan.

Klopt, maar dit zijn ook zaken waar je tot op zekere hoogte anders tegenaan mag kijken. Natuurlijk, over Maria bestaan er leerstellingen die je maar hebt te geloven en je moet wel íéts met haar hebben, maar verder ben je vrij in hoe je met haar omgaat. Net zoals dat bij carnaval en kerksmaak het geval is.

[Eli7 0]

Lama, is al een topic over.

[Machiavelli 0]

Niet heel relevant verder, maar ik wil toch even kwijt dat ik de Heidelbergse Catechismus een superieur formaat hanteert vergeleken met de KKK.

[Eli7 0]

Quote:

Op zondag 08 juni 2008 19:43:36 schreef Machiavelli het volgende: Niet heel relevant verder, maar ik wil toch even kwijt dat ik de Heidelbergse Catechismus een superieur formaat hanteert vergeleken met de KKK.

[Machiavelli 0]

Kerkvaders: geen twistappel meer

13-06-2008 23:14 | Kerkredactie

UTRECHT - Kerkvaders waren een eeuwenoude twistappel tussen protestanten en rooms-katholieken. Ze zijn nu een gezamenlijk object van studie voor het Centrum voor Patristisch Onderzoek (CPO). Theologiehistorisch een unieke gebeurtenis, commentarieerde dr. E. P. Meijering vrijdag tijdens de officiële en drukbezochte opening van het CPO in Utrecht.

Dr. Meijering, emeritus lector in de theologiegeschiedenis aan de Universiteit Leiden, plaatste de studie van de kerkvaders (patres) in het licht van het debat tussen protestanten en rooms-katholieken. „De hervormers keerden zich tegen de speculaties van de scholastici, maar die speculaties zagen ze ook al bij veel kerkvaders. Anderzijds wilden de hervormers ook geen nieuwlichters zijn, maar lieten ze zien dat ze in de traditie van de kerk stonden.â€

Zij beriepen zich daarom ook graag op kerkvaders, maar maakten die ondergeschikt aan de Bijbel. „Volgens de rooms-katholieken was de Bijbel onduidelijk en moest die met behulp van de kerkvaders worden uitgelegd. Volgens de protestanten spraken de kerkvaders elkaar juist tegen en moest men met behulp van de Bijbel op zoek naar wat ze nu precies hadden gezegd.â€

Meijering riep op tot eerlijke bestudering van de kerkvaders. Men moet de bezwaren die tegen de theologie van de kerkvaders werden gemaakt serieus nemen. Deze bezwaren zijn onder andere: hun onverdraagzaamheid, hun ketterbestrijding en hun speculatiezucht. „Men kan deze bezwaren tegenspreken, maar ze zijn wel terecht. Evenwel, kerkvaders hebben ook hun aantrekkelijke kantenâ€, zei hij licht ironisch.

De kerkvaders waren onverdraagzaam tegenover de heidenen. Maar dat was wederzijds. Ook waren de kerkvaders scherp richting ketterijen. „Het is de taak van patristisch onderzoekâ€, aldus Meijering, „om historisch recht te doen aan de ketters, maar dat betekent nog niet dat we de discussies in de vroege kerk voor theologisch irrelevant moeten houden, of aan de ketters per definitie de voorkeur zouden moeten geven. Tegenwoordig beschouwen de theologen zich liever als ketters dan als orthodox. Ketters hebben in de media de wind mee.â€

Het belangrijkste bezwaar van de hervormers tegen de kerkvaders was hun speculeren over het wezen van God. In een uitvoerig betoog ging Meijering in op Athanasius, die in het debat met de arianen onderscheid maakte tussen de wil waarmee God Zichzelf als de Vader van de Zoon benoemt, en de wil waarmee God de wereld begeert.

Meijerings conclusie: Dit zijn geen overbodige theologische spelletjes, maar vragen die het geloof nog steeds wezenlijk raken.

Wisselwerking

Prof. dr. P. J. J. van der Geest, hoogleraar augustijnse studies in Tilburg en Amsterdam (VU) en directeur van het CPO, zag in het werk van de kerkvaders een vruchtbare wisselwerking tussen de betrokkenheid op de Schrift enerzijds en de traditie en cultuur anderzijds.

„Vroegchristelijke schrijvers zijn interessant omdat zij de identiteit van christenen bestendigden en tegelijk een bijdrage leverden aan de inculturatie van het christendom. Bovendien zijn kerkvaders van belang voor de oecumene. Zij behoorden immers tot de ene, ongedeelde kerk. Hun werken maken deel uit van een gemeenschappelijke traditie.â€

Kerkvaders zijn echter „weerbarstig.†Zij vertegenwoordigen een veelvoud aan theologieën, die ontstonden in een periode waarin er nog geen overheersende en uniforme theologie was. Ook was de latere kerk niet gediend van wat de kerkvaders bijvoorbeeld over het gezag van de paus hadden geschreven. „Patristiek werd door Rome beschouwd als de kritische wetenschap die de kerkelijke leer aantastte. Pas in 1931 verklaarde paus Pius XI de patrologie tot een verplicht vak. De schrik heeft er lang in gezeten.â€

Van der Geest bepleitte een hechte samenwerking tussen de â€patrologie†als de wetenschappelijke bestudering van teksten van vroegchristelijke auteurs, en de â€patristiekâ€, het meer theologisch gerichte onderzoek van de werken van de patres, met name in hun spreken over God.

Het samengaan van de patristische en de patrologische benadering kan behoeden voor de gevaren waaraan nu religiewetenschappers enerzijds en theologen anderzijds zich blootstellen als zij zich van elkaar vervreemden. „Beide benaderingen zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden, en zijn ook noodzakelijk voor het vinden van een eigen antwoord op de vraag wie God is. Dit antwoord vinden wij meer dankzij dan ondanks de weerbarstigheid van kerkvaders.â€

link

[Thorgrem 430]

Gerard de Korte nieuwe bisschop Groningen-Leeuwarden

Hilversum (Van onze redactie) 18 juni 2008 - Paus Benedictus XVI heeft vandaag Gerard de Korte benoemd tot diocesaan bisschop van Groningen-Leeuwarden. Dat heeft de pauselijke nuntiatuur in Den Haag bekendgemaakt. Mgr. De Korte is sinds 2001 hulpbisschop van het aartsbisdom Utrecht. Ook is hij deken van het dekenaat IJssellanden.

Opvolger van Eijk

De Korte volgt met zijn benoeming mgr. Wim Eijk op. Deze was vanaf 1999 bisschop van Groningen. Eind 2007 werd hij benoemd tot aartsbisschop van Utrecht en apostolisch administrator van het bisdom Groningen-Leeuwarden.

Bisdom

Het bisdom Groningen-Leeuwarden bestaat sinds 1956. Het omvat de provincies Drenthe, Friesland, Groningen en de Noordoostpolder. Het bisdom kent 84 parochies en zo’n 90 kerken. Het aantal ingeschreven katholieken bedraagt 116.000, dat is zo’n 6 procent van de bevolking. Er werken 26 priesters en 28 diakens en pastoraal werkers. Daarnaast is er een aantal emeriti priesters actief.

Woordvoerder Kerk en Samenleving

Als bisschoppelijk referent voor Kerk en Samenleving was De Korte geregeld in het nieuws als commentator bij actuele kwesties. Zo zei hij vorig jaar in Kruispunt Radio zich bijzonder te storen aan de tendens naar populisme in de vaderlandse politiek en aan de verruwing in het parlement. In februari riep hij Geert Wilders op om zijn taal te matigen, het fatsoen in het debat te bewaren, en zich bewust te zijn van het effect van zijn uitspraken.

Jeugd en opleiding

Gerard de Korte werd geboren op 13 juni 1955 in Vianen als jongste van drie kinderen in een aannemersgezin. Na zijn afgeronde studie geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Utrecht, schreef hij zich in als student aan de Katholieke Theologische Universiteit te Utrecht. In 1984 werd hij intern priesterstudent op het Ariënskonvikt, de priesteropleiding van het aartsbisdom Utrecht. Hij studeerde af in 1987 en werd in datzelfde jaar door kardinaal Simonis tot priester gewijd.

Kerkelijke loopbaan

Na zijn wijding werd De Korte staflid van het Ariënskonvikt en pastor van de Sint-Catharinakathedraal. Van 1992 tot 1999 was hij rector van het Ariënskonvikt. In 1994 promoveerde hij tot doctor in de theologie. Simonis benoemde hem in 1999 tot deken van Salland. Voor deze functie verhuisde hij naar Zwolle, waar hij nog steeds woont.

Hulpbisschop

De Korte werd op 11 april 2001 benoemd tot hulpbisschop van het aartsbisdom Utrecht en tot titulair bisschop van Caesarea in Mauretanië. Als wapenspreuk koos hij: Confidens in Christo (‘In vertrouwen op Christus’). De bisschopswijding vond plaats op 2 juni 2001 in de Utrechtse Sint-Catharinakathedraal. De wijdende bisschoppen waren kardinaal Simonis, kardinaal Willebrands en hulpbisschop De Kok. Simonis benoemde hem toen tot bisschoppelijk vicaris en in 2003 tot vicaris-generaal. De Korte bleef daarbij deken van Salland en in 2005 van IJssellanden (fusie van de dekenaten Salland en Veluwe-Flevoland).

Kruispunt Extra geheel aan De Korte gewijd

Kruispunt Extra is 18 juni geheel gewijd aan de benoeming van de nieuwe bisschop. Vanuit het bisdomhuis in Groningen heeft Teun-Jan Tabak een uitgebreid gesprek met de nieuwe bisschop. 17.05-17.28 uur, Ned.2

Bron: Katholiek Nederland

Zijn er hier katholieken aanwezig uit het hoge noorden? En zo ja, hoe ervaren zij deze benoeming?

[Eli7 0]

Wat is het idee van een titulair bisschop van Caeresea in Mauretanie? Het lijkt erop dat dit dan enkel een titel zou inhouden, maar dat zou in mijn ogen toch ook een beetje jammer zijn, dus ik denk eerlijk gezegd niet dat dat het enkel is. Maar wat is het dan wel?

[Sacerdos 0]

Quote:

Op donderdag 19 juni 2008 00:59:43 schreef Eli7 het volgende: Wat is het idee van een titulair bisschop van Caeresea in Mauretanie? Het lijkt erop dat dit dan enkel een titel zou inhouden, maar dat zou in mijn ogen toch ook een beetje jammer zijn, dus ik denk eerlijk gezegd niet dat dat het enkel is. Maar wat is het dan wel?

Titulair bisschop zijn is niet meer dan kerkelijk folklore.Het zijn plaatsen die soms bestaan uit een hoop stenen en die vroeger bestaan hebben ,leuk voor als men Bisschop wordt maar je kan ook zonder en zou beter zijn.

[Machiavelli 0]

link

link

Twee artikelen over de benoeming van de korte uit gereformeerde hoek.

[LodewijkNapoleon 0]

De Korte. Niks mis mee.

Quote:

Op donderdag 19 juni 2008 00:59:43 schreef Eli7 het volgende: Wat is het idee van een titulair bisschop van Caeresea in Mauretanie? Het lijkt erop dat dit dan enkel een titel zou inhouden, maar dat zou in mijn ogen toch ook een beetje jammer zijn, dus ik denk eerlijk gezegd niet dat dat het enkel is. Maar wat is het dan wel?

Er is al een bisschop van Utrecht, maar zo is de hulpbisschop ook een volwaardig bisschop.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 02:03:19 schreef Pius_XII het volgende: De Korte. Niks mis mee.

Hij schijnt katholiek te zijn.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 02:04:43 schreef Machiavelli het volgende: Hij schijnt katholiek te zijn.

In de ware zin van het woord, hij schijnt veel oecomenische betrekkingen te hebben. Ik ben benieuwd, hij zegt op tournee te zullen gaan, dus ik zal 'm vast nog wel spreken.

[Olorin 154]

Artikel uit het ND over Arminius:

Weg met het etiket 'arminiaans'

door onze redacteur Wim Houtman

Kerkhistoricus William den Boer promoveert vrijdag op de theologie van Arminius. Diens naam wordt vandaag nog vaak door gereformeerden gebruikt, en dan is het niet best. Maar daarmee doen we hem onrecht, meent Den Boer.

APELDOORN - Een prominente predikant schreef het pas nog in een protestants kerkblad: ,,Bij Arminius kan de brave mens tevreden zijn.'' En een niet onvermaard dogmaticus in een theologisch tijdschrift: Waarom willen mensen toch zo graag, net als Arminius, dat we zélf iets kunnen bijdragen aan ons behoud, buiten Gods genade om?

,,Zo dacht ik tot vier jaar geleden ook'', zegt William den Boer, maar inmiddels gruwt hij ervan, hoe simplistisch Arminius vaak wordt weergegeven. En hoe snel denkbeelden het etiket 'arminiaans' opgeplakt krijgen - waarmee ze dan meteen verdacht zijn.

Vrijdag promoveert Den Boer (30) na vier jaar onderzoek aan de christelijk-gereformeerde theologische universiteit in Apeldoorn op de theologie van Jacobus Arminius. Bij diens leven horen de jaartallen 1559 - 1609. ,,Ten tijde van de Synode van Dordrecht was Arminius dus al tien jaar overleden. Daar kijken veel mensen van op. Ze dachten dat hij daar terechtstond en werd veroordeeld. Maar de Dordtse Synode richtte zich tegen zijn volgelingen, de remonstranten.'' Dat maakt verschil, ontdekte Den Boer, toen hij Arminius zelf ging lezen.

'Arminiaans' betekent - in gereformeerd spraakgebruik - dat een mens zelf moet en kan bijdragen aan zijn behoud. En inderdaad, zegt Den Boer, lees je bij Arminius dat je aan een voorwaarde moet voldoen om behouden te worden: je moet geloof hebben. Je kunt uit vrije wil voor of tegen God kiezen.

Maar voortdurend benadrukt Arminius, dat hij daarmee geen afbreuk doet aan Gods genade. Voor die goede keuze is een mens voor honderd procent van God afhankelijk. En het ligt puur aan hemzelf wanneer hij voor het kwaad kiest.

Rechtvaardigheid

,,Heel de theologie van Arminius staat in het teken van Gods rechtvaardigheid'', verklaart Den Boer. ,,Het calvinisme leerde dat God mensen onvoorwaardelijk verkiest of verwerpt, zonder enige inbreng van hun kant. Arminius vond dat God dan onrechtvaardig zou zijn. Hij zou dan mensen verwerpen zonder dat ze echt de mogelijkheid hebben gehad om behouden te worden.''

Volgens Arminius biedt God aan alle mensen zijn genade aan. God heeft na de zondeval een nieuw verbond opgericht met Adam en zijn nageslacht - met alle mensen dus, niemand uitgezonderd. Als Hij mensen verwerpt, is dat op grond van hun ongeloof. En als Hij mensen aanneemt, is dat naar aanleiding van hun geloof, maar op grond van de gerechtigheid die plaatsvervangend is genoeggedaan door het offer van Jezus Christus.

De titel van Den Boers proefschrift is Duplex amor Dei , tweevoudige liefde van God, een leidend beginsel voor Arminius: God heeft gerechtigheid lief, en Hij heeft mensen lief, wanneer aan zijn gerechtigheid wordt voldaan. En dat laatste gebeurt door Christus.

Den Boer denkt dat die drijfveer van Arminius bij zijn volgelingen - remonstrantse dominees die zich in 1610 aaneensloten - buiten beeld raakte. Een van hen, Episcopius, heeft het ook over Gods 'tweevoudige liefde', maar dan voor rechtvaardigheid en de gerechtigheid zoals die geheel of ten dele in moréél opzicht in de mens aanwezig is; al naar gelang die gerechtigheid meer of minder is, verschilt ook de mate van Gods liefde. Met andere woorden: als je goed leeft, zal God je niet afwijzen. ,,Dan wordt het al gauw erg mensgericht en moralistisch. Daar tegenover heeft de Dordtse Synode terecht vastgehouden aan het sola gratia van de Reformatie: het behoud van mensen is te danken aan Gods genade alleen.''

Zere plek

Vanaf 1604 kreeg Arminius tegenspel van Franciscus Gomarus, zijn collega-hoogleraar in Leiden. Die vond dat Arminius heel verkeerde ideeën over de uitverkiezing had en zette de calvinistische visie uiteen. Arminius reageerde met een Examen thesium Gomari, een onderzoek naar de stellingen van Gomarus. ,,Daarin legt hij heel scherp de vinger op de zere plek'', aldus Den Boer. ,,Gomarus noemde de uitverkiezingsleer de samenvatting van het evangelie. Daar was Arminius het mee eens, maar, zei hij, hoe kan het dan dat Jezus Christus in het hele verhaal van Gomarus nauwelijks voorkomt?''

Helemaal als calvinisten zeiden dat de uitverkiezing zonder te letten op de zondeval haar beslag had gekregen, vond Arminius dat Gods rechtvaardigheid op het spel stond. De zondeval, het kwaad, zou dan een onderdeel van Gods plan zijn. En juist Gods rechtvaardigheid moest voor hem als een paal boven water staan. Als God niet rechtvaardig is, is ieder geloof onmogelijk; dan kun je niet op Hem aan.

Op de achtergrond speelt ook een filosofisch probleem, denkt Den Boer. Heeft de mens een vrije wil? En welke mate van vrijheid is vereist om een mens verantwoordelijk te stellen voor zijn daden? Sinds de zondeval kan de mens niet anders dan voor het kwade kiezen, zeiden de calvinisten, en toch doet de mens dat uit vrije wil. Zonder God kiest hij spontaan voor het kwaad. Arminius vond dat niet echt een vrije keus. 'Vrijheid' betekende voor hem dat de mens ook echt uit verschillende mogelijkheden kon kiezen. Tegelijk hield hij er wel aan vast dat de mens zonder Gods voortdurende genade niet de goede keus zou doen.

Openstellen

Stel dat Den Boer destijds op de leerstoel van Gomarus had gezeten, hoe had hij op Arminius gereageerd? ,,Hij stelt legitieme vragen'', zegt de promovendus. ,,Ik zou hem willen vragen hoe hij dan uiteindelijk Gods verkiezing ziet. Als God aan iedereen voldoende genade geeft, hoe komt het dan dat sommige mensen Gods genadeaanbod afwijzen en andere niet? Als ik het goed lees, had hij daar geen antwoord op.''

Belangrijk om van Arminius te leren, vindt hij dat God op geen enkele manier voor het kwaad verantwoordelijk is. ,,Wij moeten dus ook geen dingen zeggen waarmee je die indruk kunt wekken.'' Het valt hem ook op dat de gereformeerde verkiezingsleer iets in zich heeft wat mensen passief en afwachtend kan maken, alsof zij er uiteindelijk niets aan kunnen doen als God hen niet aanraakt.

En wat Den Boer betreft is plakken met het etiket 'arminiaans' na zijn proefschrift verleden tijd. ,,Er wordt inderdaad in sommige kringen over het geloof gepraat, alsof God afhankelijk is van onze inbreng, of wij ons voor Hem openstellen. Maar daar zou Arminius zich zeker niet in herkennen. Hij was er heel fel op, als hij dat verwijt kreeg. Die predikant, die schreef over 'Arminiaans denken', heeft waarschijnlijk nooit een letter van hem gelezen.'' Omschrijf gewoon inhoudelijk waar het je om gaat, zegt Den Boer, en verbind er niet de naam aan van ,,iemand die zich al een paar honderd jaar niet meer kan verdedigen''.

William den Boer

William den Boer gruwt ervan hoe simplistisch Jacobus Arminius door gereformeerden vaak wordt weergegeven. En hoe snel denkbeelden het etiket 'arminiaans' opgeplakt krijgen. Vrijdag promoveert hij op een onderzoek naar de theologie van Arminius.

Bron:

link

[LodewijkNapoleon 0]

Interessant artikel, ik heb me er in het verleden ook al eens over verwondert:

link

Daar kan je al een beetje aanvoelen dat het woord 'Arminiaans' al gauw een 'Pavlov'-reactie veroorzaakt.

Vor wie het leuk vind om het eens vanuit een geheel andere hoek te bezien, het artikel van de New Advent over 'Arminians' (not to confuse with Armenians ):

link

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 19 juni 2008 00:59:43 schreef Eli7 het volgende: Wat is het idee van een titulair bisschop van Caeresea in Mauretanie? Het lijkt erop dat dit dan enkel een titel zou inhouden, maar dat zou in mijn ogen toch ook een beetje jammer zijn, dus ik denk eerlijk gezegd niet dat dat het enkel is. Maar wat is het dan wel?

In praktijk zitten er Kerkrechtelijke aspecten aan. Zo heeft een diocesaan bisschop wel rechtsmacht en een bisschop (IPI) niet. Zo is een hulpbisschop wél volledig bisschop, maar staat hij qua hierarchie toch onder de diocesane bisschop. Net zoals een Paus ook gewoon een bisschop is, en een deken ook gewoon een priester.

[Olorin 154]

Quote:

Op woensdag 25 juni 2008 21:22:25 schreef Pius_XII het volgende: Interessant artikel, ik heb me er in het verleden ook al eens over verwondert: link Daar kan je al een beetje aanvoelen dat het woord 'Arminiaans' al gauw een 'Pavlov'-reactie veroorzaakt.

Ik heb er wel eens over nagedacht. Ik denk dat het ook te maken heeft met dat de huidige remonstranten nogal als vrijzinnig te boek staan.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op woensdag 25 juni 2008 21:22:25 schreef Pius_XII het volgende: Interessant artikel, ik heb me er in het verleden ook al eens over verwondert: link Daar kan je al een beetje aanvoelen dat het woord 'Arminiaans' al gauw een 'Pavlov'-reactie veroorzaakt.

Overigens gaat het om Arminius zelf, niet zozeer om Arminianen. Die laatste hebben die titel gekregen door een foutief beeld van Arminius.

Quote:

Op woensdag 25 juni 2008 21:22:25 schreef Pius_XII het volgende: Vor wie het leuk vind om het eens vanuit een geheel andere hoek te bezien, het artikel van de New Advent over 'Arminians' (not to confuse with Armenians ): link

Mja, New Advent en protestanten. Niet de meest onbevooroordeelde bron waarbij men sowieso al een fout maakt en Gomarius en de Dordtse Synode tot ultra-calvinisten bombardeert. En als ultra-calvinisten hetzelfde betekent als hypercalvinisten klopt dat niet.

[Machiavelli 0]

link

link

Erg gezellige site.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 22:30:40 schreef Machiavelli het volgende: link link Erg gezellige site.

Moet je eens zoeken op artikelen over JP II

Ik sluit me aan bij dit advies:

link

[Machiavelli 0]

Quote:

Op zaterdag 02 augustus 2008 22:38:09 schreef Pius_XII het volgende: [...] Moet je eens zoeken op artikelen over JP II Ik sluit me aan bij dit advies: link

Och, ik vond het wel amusant