zendeling

2 uur geleden zei antoon:

Voor iemand die het boek met respect leest is het geen vraag hoe Jezus over zichself dacht

Daar ben ik het wel mee eens. Dit is het boek wat mij betreft, met het latere christelijke geloof heb ik niet zoveel (daarin lijk ik wat op Annemiek Schrijver, laatst nog bij Adieu God te gast). In het Nieuwe Testament zijn de verschillende beelden van Jezus samengebundeld, maar de historische Jesjoea en hoe díe over zichzelf dacht kun je er heel lastig in terug vinden. Maar met enige moeite lukt dat gelukkig toch nog:

https://jesussaying.wordpress.com/2013/06/06/the-original-part-of-the-sayings-gospel-q-the-sayings-of-the-tantric-jesus/

4 uur geleden zei violist:

Interessant, hoe zou jij jouw Jezus (Jesjoea) dan willen omschrijven?

Als een (tantrisch-mystieke) eventueel gerealiseerde spirituele leraar (rabbi) met occulte krachten die hij ook demonstreerde aan zijn leerlingen. Dat haal ik uit de volgende gezegden in combinatie met de eerste helft van Marcus:

https://jesussaying.wordpress.com/2013/06/06/the-original-part-of-the-sayings-gospel-q-the-sayings-of-the-tantric-jesus/

Deze gezegdenverzameling valt grotendeels samen met de 'Q1' van theologen die geloven in de 2-bronnentheorie. Dat is een oplossing voor het synoptische vraagstuk die ervan uitgaat dat de schrijver van Lucas het evangelie van Mattheus niet kende en andersom en die er van uitgaat dat Q in 2 of 3 stadia tot stand is gekomen. Ik denk zelf dat de oudste schrijver van Lucas Mattheus wel kende en dat de oudste versie van Lucas speciaal werd geschreven om een minder Joods-christelijk alternatief te hebben voor Mattheus dat op zijn beurt een bewerkte combinatie was van Markus en Q. In dat geval heb je de gelaagdheid van Q niet nodig omdat de geponeerde "latere stadia" dan toch niet uit Q kwamen, maar gewoon geschreven werden door Mattheus en dus nooit in Q hebben gestaan. De oudste schrijver van Lucas had tot zijn beschikking Markus, Mattheus en Q (3-bronnentheorie).

Je kunt in dat geval ook het hele bestaan van de gezegdenbron (Q) in twijfel trekken, maar er zijn andere aanwijzingen dat deze gezegden een heel eigen achtergrond hebben gehad. Er zijn ook theologen die beweren dat de hele gezegdenverzameling al verwerkt was in het oudste Lucas-evangelie, dat door Marcion in zijn bijbel werd gebruikt.

Als je de inhoud van de ideologie van deze gezegden vergelijkt met de ideologien van de schrijvers van Lucas en Mattheus, dan valt op dat ze die eerste niet lijken te begrijpen, waardoor ze genoodzaakt zijn een deel van de gezegden aan te passen of om te vormen. Dat doet elke schrijver op zijn eigen manier, wat min of meer aantoont wat er aan de hand is. 

11 uur geleden zei violist:

Inderdaad, we weten niets met zekerheid, alles wat we over Jezus weten en wat Hij gezegd zou hebben blijven aannames, het komt van mensen die er hun eigen bedoelingen mee hadden op te schrijven wat er nu beschikbaar is en dat na de nodige vertalingen en aanpassingen.  

Ja, maar je kunt eventueel toch hopen dat er kleine stukken tekst bewaard zijn gebleven (ingeklemd geraakt tussen en deels bedekt door al het latere) die wel min of meer letterlijk uit de mond van een historische Jesjoea zijn opgetekend. Ik denk ongeveer te weten welke dat zijn geweest omdat ze bij geen enkele van de schrijvers lijken te passen, een anderssoortige ideologie vertegenwoordigen en samen een eenheid vormen. Maar het zeker weten dat ze afkomstig zijn van een historische Jesjoea zal ik nooit doen, tenminste niet bij dit leven.

14 uur geleden zei Desid:

Dat is een kwestie van definitie. Ze zijn waarschijnlijk opgetekend in de periode 40-70. In die tijd waren er in Jeruzalem en in het hele rijk tot aan Rome toe kleine gemeenschappen die Christus als messias/zoon van God zagen. Hieruit is gegroeid wat men op een gegeven moment christendom is gaan noemen. Er is geen reden te zeggen dat deze vroegste groepen geen christenen waren, behalve dat ze zich strikt genomen nog niet zo noemden en veelal niet te onderscheiden waren van de Joden.

Er zijn geen geschriften overgeleverd uit de begintijd waarin de volgelingen christenen worden genoemd, wel Nazoreers. Men heeft geen bewijs kunnen vinden dat Nazareth al bestond rond de tijd van Jesjoea, maar er is wel voldoende bewijs dat Nazareth als herkomstplaats van Jezus een later bedenksel is. Ik zou moeten nazoeken hoe dat precies in elkaar zit en je de links daarvan geven. De variatie tussen de vroegste groepen was heel groot, er waren nog geen Paulus-brieven en geen evangelie-verhalen en er was geen christelijke kerk zoals die van de tweede eeuw en later.

Of men Jesjoea messias (christus) noemde of zoon van God? Ook dit vind je bij de vroegste gezegden niet terug. Dat men dit pas later is gaan bedenken is helemaal niet vreemd, zo werkt het nu eenmaal met de menselijke verbeeldingskracht na zo een grote figuur als Jesjoea. De leringen zelf zijn erg beknopt dus was er alle ruimte om met die eigen verbeelding dingen zelf in te vullen. 

Nazoreeer betekent dus niet afkomstig uit Nazareth.

Lees bijvoorbeeld dit: 

http://www.jcplooy.nl/jezus/docs/betekenis_nazoreeen.html#Noot 1b

http://www.jcplooy.nl/jezus/nazoreeen.html

Ik geloof zelf dat de Paulus-brieven niet stammen uit de eerste eeuw, maar pas later aan de historische Paulus zijn toegeschreven (pseudografia heet dat geloof ik). Er is ook geen schriftelijk materiaal overgeleverd die het bestaan van die Paulus of zijn brieven in de eerste eeuw bevestigt. De eerste schrijver van de Paulus-brieven zie ik als een gnostische of mystieke niet-Jood die niets zag in het op de Joodse schrift gerichte christendom en hiermee zijn eigen geloofsvorm wilde bekrachtigen. Aanvankelijk werden deze brieven en werd deze groep vijandelijk bejegend door de proto-orthodoxe kerk in Rome, maar later werd deze vorm van christendom in sterk aangepaste vorm geincorporeerd, de brievencollectie werd uiteraard zwaar aangepast.

Dat de opstanding al in het begin onderdeel zou hebben uitgemaakt van het christendom kan zijn, maar ik denk dat dit pas later is begonnen, dus niet bij de eerste groepen die Jesjoea volgden. Ik zou die eerste groepen (Ebionieten etc.) dan ook geen christenen willen noemen en zij zullen tot aan hun verdwijning niets met de christelijke ideologie te maken hebben willen hebben. Handelingen is in de tweede eeuw verzonnen door de christenen zelf, maar is geen echte geschiedenis over het begin van de godsdienst, het is een latere terugprojectie.

De historische Jesjoea was geen apocalyptische profeet, dat is een onderdeel van de latere mythevorming. Je kunt ook reconstrueren hoe een van de oorspronkelijke gezegden van Jesjoea speciaal is omgevormd om beter te passen bij het nieuwe beeld dat christenen zich vormden van hun stichter. De gezegden heb ik voor het overgrote deel niet zelf gereconstrueerd en geselecteerd, maar is het werk van theologen die heel andere ideeen hebben over een al of niet historische Jesjoea. Spiritueel gezien zit mijn Jesjoea juist heel dicht tegen de christelijke aan, waar dat bij al die theologen veel minder het geval is.

Ik begrijp dat je mijn manier van geloven het liefst de prullenbak in wilt gooien, dat wil ik met dat van jou niet, je mag van mij geloven op je eigen manier. Waarschijnlijk wil je het Boek van Mormon ook het liefste in de prullenbank werpen, want toevoegen zal waarschijnlijk even taboe voor je zijn als andersom.

59 minuten geleden zei Robert Frans:

Of ik versta je verkeerd, of ik lees hier niets wat in tegenspraak is met het katholieke geloof.

Er kan nooit iets in staan wat heel duidelijk in tegenspraak is/was met de proto-orthodoxe kerkse visie omdat het dan immers nooit was toegelaten in de evangelieverhalen (Mattheus en Lucas). Maar omdat soms de ene schrijver, dan weer de andere schrijver hebben zitten veranderen in deze gezegden, kun je toch zien dat het regelmatig ideologisch wrikte. Goddank hebben we ze vaak vanuit 2 perspectieven waarbij regelmatig ook een primitieve versie van hetzelfde gezegde bewaard is gebleven.

Toch zijn er wel duidelijke verschillen. Jesjoea noemt zich hier bijvoorbeeld nergens "zoon van God", hij noemt zich nergens een "vervulling van Joodse profetien", of iemand die moest sterven "om de zonden van zijn volgelingen op zich te nemen". In de ogen van christenen zijn die typeringen inhoudelijk essentieel voor de status van hun Jezus Christus. In mijn ogen doet deze Jesjoea helemaal niet onder voor de latere syncretische Jezus Christus. Eerder acht ik hem hoger omdat hij universeler is en de religies (nog) overstijgt. Dat lijkt paradoxaal, want je zou van een syncretische Jezus Christus kunnen denken dat die juist universeler moet zijn. Dat is echter niet zo, omdat je bij het mengen van diverse niet-universele visies nooit een universele kunt krijgen. De mystiek van Jesjoea echter is helemaal niet religieus van karakter, je kunt enkel door onbeduidende details merken dat hij een Jood moet zijn geweest (zoals bij de uitleg over waarom de volgeling zich niet druk moet maken over hoe die zich zal kleden of voeden).

12 minuten geleden zei Willempie:

Voor zover we weten werd er Grieks en Aramees gesproken (en geschreven).Waarom gebruik je de Engelse alliteratie? De Nederlandse is Jeshua, of Jozua, of Jehoshua, met een J en niet met een Y.

Ja, maar uit een belangrijke vertaalfout maak ik op dat de grondtekst toch in het Aramees moet hebben bestaan.

Sorry, dat is kruisbestuiving vanuit de tekst waar ik steeds naar teruggrijp en mijn deels Engelse achtergrond. Ik geef dan de voorkeur aan Jesjoea, tenminste ik neem dat er een 'oe' te horen is en geen (nederlandse) 'uu'.

4 minuten geleden zei violist:

Weet je ook waarom Yeshua dat zo belangrijk voor zijn medemensen vond, wat men daar mee opschoot?

Zoals bij alle mystiek is het doel om 1 te worden met de Vader of Heilige Geest en de eigen beperkingen en begrensdheid achter zich te laten. Je zou dat kunnen vergelijken met aankomen in "een hemel", maar bij een hemel blijft de eigen individualiteit in takt en is sprake van een mythische voorstelling die niet werkelijk bestaat. Bij 1 zijn met de Vader valt geen voorstelling te maken, dat is voorbij het denken, de absolute werkelijkheid waarin al het tijdelijke als het ware drijft of bestaat.

2 uur geleden zei MysticNetherlands:

Waarom noem je psuchen apart?

Zoogenesai noemde ik ook apart even daarna.

Bij de meeste woorden is de vertaling wel ongeveer duidelijk en wordt die versterkt door de strekking van het gezegde. Jezus sprak voor zover we weten niet in het Grieks, dus je hebt wel nooit met zijn letterlijke woorden te maken. Maar bij  sommige begrippen en gezegdes wordt het voor mij lastiger om zeker te weten wat Jezus precies bedoeld heeft en zet ik er even het Griekse woord achter mijn vertaling (ik heb geen kennis van het bijbel-Grieks) zodat ik in elk geval meteen weet wat er in die taal stond. 

2 uur geleden zei violist:

Ik lees steeds dat Jezus zegt dat wij Hem moeten volgen terwijl de meeste christelijke kerken leren dat je met een volgzaam leven (dus zoals Jezus leefde) niet in de hemel komt maar enkel door geloof in Hem uit genade omdat Jezus het kwaad heeft overwonnen aan het kruis en zo voor ons de weg heeft vrijgemaakt tot de Vader. Brengen de kerken (met Paulus) wat anders dan Jezus zelf leerde?

Deze gezegden van Jezus zijn opgetekend in een tijd toen er nog geen christendom was. Men noemde de volgelingen nog Nazoreeers (of zoiets), Yeshua was nog Yeshua de Nazoreeer in plaats van Jezus Christus (heeft met Nazareth niets te maken, dat plaatsje bestond nog niet in de tijd van Yeshua, is een titel die met wijsheid te maken heeft). De godsdienst die zich op zijn dood en vermeende opstanding ging richten moest nog uitgevonden worden. Er staat niets in over in een hemel komen, maar enkel om de Heerschappij van God of Heilige Geest te verkrijgen. Maar in de mystiek is geen sprake van iets krijgen door eigen verdienste. Het gaat er nu juist om om de illusie van "eigen verdienste" weg te geven door de leringen van Yeshua zorgvuldig bij je iedere handeling toe te leren passen. In het laatste van de genoemde gezegden kun je dat ook teruglezen, je geeft je eigen leven, je eigen handelen weg door Yeshua daarvoor in de plaats te stellen (die al 1 is met de Ene, de Vader dus).

De christelijk mystieke schrijver van het Johannes evangelie snapt dat ook ongeveer zo en bedenkt het gezegde 'Ik ben de weg, de waarheid en het leven, niemand komt tot de Vader dan via Mij' (of zoiets). Dat is hetzelfde proberen te zeggen in weer andere bewoordingen. Ik blijf zelf het liefste het dichtste bij wat de historische Yeshua mogelijk zelf gezegd zal hebben.

Yeshua noemt zichzelf (spiritueel) Meester die je moet dienen en wiens woorden je moet gehoorzamen en in praktijk brengen en die je moet volgen in zijn missie zonder om te kijken naar je oude wereldse leven:

Q 6: 39-40 / Lucas 6: 39-40 = Matteus 5: 14, 10: 24-25

39 Kan een blind iemand een andere blinde de weg wijzen? Zullen ze niet allebei in een kuil vallen? 40 Een volgeling is niet superieur aan zijn Meester, het is genoeg voor hem om te worden zoals zijn Meester.

Q 16: 13 / Lucas 16: 13 = Mattheus 6: 24

13 Niemand kan twee meesters dienen; want hij zal ofwel de ene haten en de andere liefhebben, of de ene toegedaan zijn en de andere verachten. Je kunt niet zowel God als de afgod dienen.

Q 6: 46-49 / Lucas 6: 46-49 = Matteus 7: 21, 24-27

46 .. Waarom noem je mij: Meester, Meester, en doe je niet wat ik zeg? 47 Iedereen die mijn woorden hoort en ze in praktijk brengt, 48 is als iemand die zijn huis op rotsbodem bouwde; en de regen stroomde neer en de stortvloeden kwamen, en beukten tegen dat huis, en het stortte niet in, want het was gefundeerd op rotsbodem. 49 En iedereen die mijn woorden hoort en ze niet in praktijk brengt is als iemand die zijn huis op zand bouwde; en de regen stroomde neer en de stortvloeden kwamen, en beukten tegen dat huis en prompt stortte het in, en de ineenstorting ervan was catastrofaal.

Q 9: 57-60, [61-62] / Lucas 9: 57-60, [61-62] = Matteus 8:19-22

57 Iemand zei tegen hem: ik zal je volgen waar je maar gaat. 58 En Jesjoea zei tegen hem: Vossen hebben holen, en de vogels van de lucht hebben nesten; maar de Mensenzoon heeft nergens om zijn hoofd neer te leggen. 59 Maar een ander zei tegen hem: Meester, sta mij toe eerst mijn vader te begraven. 60 Maar hij zei tegen hem: Volg mij, en laat de doden hun eigen doden begraven. 61 Weer een ander zei: Meester, ik zal je volgen, maar laat me eerst afscheid nemen van mijn familie. 62 En Jesjoea zei tegen hem: Niemand die zijn hand aan de ploeg zet en om kijkt, is in een positie om de Heerschappij van God binnen te gaan.

Yeshua noemt zich als degene die samenvalt met de Ene die hem stuurde, maar tevens met de de volgeling:

Q 10: 16 / Lucas 10: 16 = Matteus 10: 40-41, 18: 5

16 Wie jullie binnen laat, laat mij binnen, en wie dan ook mij binnen laat, laat de Ene binnen die mij stuurde.

Yeshua noemt zich als degene die de volgelingen macht geeft over negativiteit (negatieve krachten):

Q 10: 19-20 / Lucas 10: 19-20 Sondergut

19 Zie, ik geef jullie autoriteit om de slangen en schorpioenen te vertrappen en over al de machten van de 20 vijand. En niets zal jullie schade toebrengen op wat voor manier dan ook. Desalniettemin, verheug je er niet in dat de geesten zich aan je onderwerpen, maar verheug je erin dat je bestemd bent voor de Heerschappij van God.

Yeshua beschrijft zichzelf als degene die geen vrede op aarde komt werpen, maar het zwaard en het vuur (voor de strijd tegen het kwaad).

Q 12: 49, 51  / Lucas 12: 49, 51 [eerste helft Sondergut] = Matteus 10: 34-36

49 Vuur ben ik komen werpen op de aarde, en hoezeer wens ik dat het al opgelaaid was! 51 Denken jullie dat ik gekomen ben om vrede op de aarde te werpen? Ik ben niet gekomen om vrede te werpen, maar een zwaard!

Yeshua beschrijft zich als degene die de volgeling centraal moet stellen in plaats van het eigen leven en de eigen achtergrond:

Q 14: 26-27, 17: 33 / Lucas 14: 26-27, 17: 33 = Matteus 10: 37-39, 16: 24-26

26 Wie zijn vader en moeder niet verlaat kan mijn volgeling niet zijn; en wie zijn zoon en dochter niet verlaat kan mijn volgeling niet zijn. 27 Wie zijn kruis niet opneemt en mij navolgt kan mijn volgeling niet zijn.

33 Wie zijn leven [psuchen] vindt zal het verliezen en degene die het verliest wegens mij zal het vinden. [zoogonesai].

@RobertFrans Nee Robert, het meeste is (helaas) niet afkomstig van een historische Yeshua, enkel dat kleine beetje kerngezegden waar ik een link naar heb gegeven. Het christendom is bijna volledig uitgevonden door creatieve christenen zelf en de leringen van Yeshua waren daar uiteindelijk inhoudelijk niet echt voor nodig. Ze waren eigenlijk wel nodig voor een heel andere soort missie, maar die is doogelopen zoals je zelf kunt zien als je de 2 ideologien grondig (na echte bestudering) met elkaar vergelijkt.

Het is zeker zo dat esoterische leringen enkel voor mensen bedoeld zijn die daar klaar voor zijn. De rest is (nog) aangewezen op exoterische manieren van godsdienst. Dat heeft echter niets te maken met het "radicaal afwijzen van al het aardse". Dat is niet wat Yeshua leert, het is een valse karikatuur om het daarmee af te kunnen wijzen. Zonder een esotherische levensinstelling zoals Yeshua onderwijst is verlossing niet mogelijk, dat is nu eenmaal zo in alle echt mystieke leringen. De scheidslijn is echter niet absoluut, ook exotherisch denkenden groeien tijdens hun leven geleidelijk in de esoterische richting, al was het enkel door hun levenservaringen. Toen ik de leringen begon te bestuderen, wist ik nog niet wat de aard van de leringen van Yeshua was geweest, maar dat bleek dus zuiver esotherisch of mystiek te zijn geweest. Ze zitten wat ongemakkelijk in het geheel van de synoptische evangelien, maar als je de misvormingen er uit haalt (zoals theologen deden) komt de ware leer weer tevoorschijn waardoor alles eromheen lijkt te verbleken.

De exotherische, christelijke kerk is nu in ontwikkelde landen in versneld tempo aan het wegsterven en dat toont duidelijk aan dat de exotherische, bijgelovige aanpak ontwikkelde mensen met enig beter onderwijs niet meer aanspreekt, men is het geloof in de werking ervan kwijt geraakt. De geincorpeerde delen van het christendom bevatten helaas meest bijgelovige zaken, dus zo geweldig is die vermenging met Griekse en Joodse ideeen niet geweest, eerder is dat een van de redenen dat het onverenigbaar blijkt te zijn met de moderniteit en mensen zich tot andere levensbeschouwingen wenden.

Op 4/10/2017 om 11:16 zei Robert Frans:

@zendeling Waarop baseer jij dan precies dat de leringen van Jezus niet getrouw zouden zijn overgeleverd en die van Boeddha wel? In beide gevallen heb je immers te maken met een eeuwenoude geschiedenis, met vele geschriften die elkaar soms ook tegenspreken, canonisering en dus ook uitsluiting van bepaalde geschriften en verschillende stromingen binnen de levensbeschouwing. Het Tibetaanse boeddhisme is bijvoorbeeld echt een totaal andere tak van sport dan het zen-boeddhisme. En beide levensbeschouwingen kennen een turbulente en complexe geschiedenis met uitgebreide tradities en ingewikkelde theologische of filosofische stellingen. Die ene weg wordt dus ook binnen het boeddhisme op uiteenlopende wijze uitgediept en niet altijd consistent met elkaar of zelfs maar eenvoudig te begrijpen.

Zoals ik al zei: het is maar net hoe je de geschiedenis wil bezien. Het lijkt erop dat je bij de Kerk graag haar complexe, weerbarstige geschiedenis benadrukt en bij het boeddhisme (en mogelijk ook bij andere oosterse godsdiensten) graag een eenvoudiger verhaal over diens geschiedenis leest, alsof er maar één boeddhistische school is met slechts één consistent stelsel van leringen.

Die geschiedenis is heel verschillend verlopen bij boeddhisme en christendom, ook al zijn ze dan beiden "eeuwenoud". Het gaat er niet om dat er ook verschillende vormen van het boeddhisme zijn ontstaan, want allemaal erkennen die de centrale leringen van Gautama de Boeddha en tot op zekere hoogte de oudere commentaren op die leringen. Wel hebben ze de godsdienstbeoefening op geheel eigen wijze uitgebouwd, zoals ook de orthodoxe christelijke kerk van de tweede eeuw met hun (de huidige) canon in de eeuwen daarna heel divers is geworden. 

Maar de vergelijking met het boeddhisme gaat hier wel geheel mank, omdat de erfenis van Yeshua al lang voor die tweede eeuw uiterst divers was geworden, maar geen enkele van die stromingen wist om te gaan met de leringen van Yeshua zelf of betekenisvol wist aan te sluiten op de inhoud en strekking van die kernleringen. Je kunt dat gewoon zien als je Lucas en Mattheus rond die kernleringen bestudeert.

Wat wel gebeurde heb ik al uitgelegd, er kwam een syncretische godsdienst voor in de plaats die de kernleringen wel nog verbrokkeld incorporeerde zonder ze echter te gebruiken zoals ze door Yeshua bedoeld waren, maar feitelijk voor iets heel anders. In de tweede en derde eeuw was er strijd over de te vormen aard van die syncretische godsdienst; de meer joodse christenen wilden meer de joodse godsdienst erbij invoegen, er was een stroming (rond de zogenaamde "Paulus brieven" en Marcion) die daar totaal niet aan wilde en die juist meer Griekse religieuze invloeden wilde invoegen (waar de meer joodse christenen juist fel tegen waren) en er was een orthodoxe stroming rond Rome die het uiteindelijk (na eeuwen diversiteit rond de 3 hoofdstromingen) won en die beide stromingen (ook in zijn canon) incorporeerde en ze stevig inbedde in de manier waarop zij de godsdienst zelf vormgaven. Toen het eenmaal een staatskerk was geworden, werd die zelfbenoemde orthodoxie steeds intoleranter en raakte de grote diversiteit van eerdere eeuwen volledig buiten beeld, het mocht niet meer bestudeerd worden, laat staan beoefend.

De door het christendom genegeerde kernleringen van Yeshua liggen nog steeds deels verminkt, uit hun verband gerukt en ideologisch "kalt gestelt" in de evangelies van Mattheus en Lucas (Lucas als de ons deels bekende Marcion versie en als orthodoxe versie) als archeologiche brokstukken ingemetseld in een gebouw met een heel andere bedoeling en stijl. 

Als christen geloof je in de kerkgeschiedenis zoals je die door de kerk (de orthodoxe stroming uit de tweede eeuw en later, die de canon vorm gaf) is voorgespiegeld, maar die die kerk zelf verzon. Je gelooft meestal zelfs in belijdenissen die die kerk je oplegt. Als christen haal je het wel uit je hoofd om te proberen de kerkgeschiedenis te proberen objectief te leren kennen, want dan valt die illusie al snel uit elkaar (zoals gebeurt bij heel veel studenten theologie).

Zeker, er zijn zelfs tijdens die kerkvorming steeds opnieuw min of meer mystieke stromingen geweest, die uiteindelijk via de orthodoxe kerk hun geringe invloed in de canon achterlieten, maar geen enkele van die stromingen was in staat direct betekenisvol aan te sluiten op de kernleringen van Yeshua zoals ze waren bedoeld door Yeshua zelf. De schrijver van de authentieke delen van de Paulus-brieven noemt de leringen niet of nauwelijks en juist daar zou je het verwacht hebben. Ook in ons oudste Lucas-evangelie (dat van Marcion) zie je al dat de leringen van Yeshua deels zijn bewerkt en worden genegeerd in hun eigenlijke betekenis. Mattheus probeert er nog echt iets mee te doen, maar daar zie je juist het duidelijkste dat hij de echte betekenis volledig negeert en de teksten hergebruikt voor zijn eigen (joods-christelijke) theologische visie.

Dat de kerk na de korte missie van Yeshua zelf aan de bak moest om de godsdienst flink uit te bouwen is prima, op de kernleringen alleen kun je geen godsdienst baseren, daarvoor zijn ze te beknopt. Maar dat ze de aansluiting op de leringen van Yeshua zelf volledig miste, is niet alleen ernstig, het is ook nog eens volledig onbegrijpelijk. Want waarom was er dan niemand in staat geweest om ze wel te duiden en er op voort te bouwen? De missie van de Boeddha duurde natuurlijk veel langer en de instructies waren ook al veel uitgebreider, zodat het logisch is dat het daar wel lukte. De leerlingen die het Thomas evangelie gebruikten, lijken de oorspronkelijke missie te willen hebben opnieuw opstarten, maar waarom gebruikten zij de leringen zelf niet in hun authentieke vorm, maar komen ze dan met een merkwaardig (slap) aftrekssel van het origineel? Of waren de leringen toen al niet meer rechtstreeks beschikbaar behalve grotendeels ontkracht in Mattheus en Lucas?

Je doet Yeshua niets te kort als je hem probeert te volgens zoals dat oorspronkelijk de bedoeling was geweest. Maar je zal wel moeten accepteren dat de kerk een zelfgeschapen geschiedenis heeft die niet echt aansluit op de missie van Yeshua, maar als het ware op geheel eigen wijze en syncretisch eigenwijs met het concept van Yeshua als centrale figuur op de loop is gegaan.

10 uur geleden zei Thorgrem:

Ik heb maar een klein stukje gelezen. 

Dat is jouw eigen keuze, ik schrijf niet alleen voor jou.

Katholieke kerk betekent zoiets als "ware kerk". Ook de protestanten noemden zich aanvankelijk het "katholieke geloof" en zo zien alle denominaties hun eigen stroming als de "ware kerk". Met katholiek zeg je dus niets. Het wordt tegenwoordig wel gebruikt als afkorting van Rooms-katholiek, maar ik noem het liever gewoon de Roomse kerk, omdat zij zich scharen rond de bisschop van Rome als centrale autoriteit.

Overigens is dit gebruik van het woord katholiek al een typisch kenmerk van het van nature sektarische christendom, dat altijd bezig is andersdenkenden te verketteren en "buiten het ware geloof" te plaatsen. Bij het boeddhisme en hindoeisme tref je deze vorm van sektarisme nauwelijks aan. Wel lijkt het christendom daarbij op het niet-mystieke deel van de Islam.

Gelukkig is een klein deel van de christenheid daar nu van terug aan het komen, maar daar zie je al snel een verwatering van de christelijke leer, omdat het hele nieuwe testament immers is onstaan in die sektarische strijd die de eerste eeuwen van het christendom kenmerkte.

5 minuten geleden zei MysticNetherlands:

Ben je nuchter, intelligent en objectief genoeg om te overpeinzen dat dit vooral jouw visie, jouw perceptie, is?

Van welke mensen volg jij de visies of percepties?

14 uur geleden zei Robert Frans:

Maar zij is inderdaad wel een totaalpakket. Net zoals elke serieuze levensbeschouwing dat is. Enkel wijsheden eruit plukken die jou bevallen, brengt geen verlichting of verlossing. 

Zoals ik al eerder zei is het christendom een syncretische religie die geleidelijk is uitgebouwd een aangevuld. Het grote verschil met het boeddhisme is dat het christendom zich niets lijkt aan te trekken van de intitiele leer van de stichter en een heel andere (syncretische) kant op gaat, waardoor het een warrig en vooral tegenstrijdig geheel wordt waar moderne mensen niets mee kunnen (ondanks de bewierroking op dit forum).

Het is dus in die zin geen "serieuze levensbeschouwing" voor de echte spirituele zoeker, in tegenstelling met het boeddhisme en de yoga. De leringen van Yeshua zijn kort, maar ze zijn zeker geen boeddhisme, ze lijken meer op de hindoeistische tantra-yoga waar grote goeroe's (die met God samenvallen) wel normaal zijn. Het boeddhisme bouwt in tegenstelling met het christendom wel consistent voort op de leringen van de stichter.

Wat jij "enkele wijsheden plukken" noemt is een valse typering van het terugvinden van de basis die voorbij gaat aan de agenda's van de christelijke evangelieschrijvers. Natuurlijk zullen orthodoxe christenen zeggen dat je het "totaalpakket" moet slikken, dat beweert de orthodoxe kerk al sinds de tweede eeuw, daarmee hebben ze zelfs het christendom van Marcion al verketterd. Het is de godsdienst van de dwang, het dogmatische denken, het bijgeloof en de onverdraagzaamheid, van de mannen in de woestijn die de hoofden van mensen in het oranje afhakken omdat ze in hun ogen "ongelovigen" zouden zijn (lees : de "verkeerde" leer aanhangen)

2 uur geleden zei Thorgrem:

Het katholicisme is nog altijd vrij populair wereldwijd, niet dat dat er wat toe doet overigens. Dat de klassieke mainstream vorm in West-Europa wat afgedaan heeft is bekend. Toch bied het katholicisme zoveel meer. Er zijn zoveel verschillende stromingen binnen de katholieke Kerk, ook charismatische en mystieke stromingen bijvoorbeeld. Maar mensen in oa Nederland gooien hun eigen cultuur liever bij het grof vuil om te kijken naar verre oosterse zaken, dat is al een tijdje aan de gang.

Het roomse geloof is een syncretische creatie van het Romeinse rijk. Het protestantisme heeft daar alleen marginaal iets aan kunnen veranderen. Het is waar dat er steeds weer pogingen zijn gedaan opnieuw de mystieke kant op te gaan, al werd dat steeds in het begin tegengewerkt en geneutraliseerd (en vervolgens in gewijzigde afgezwakte vorm geincorporeerd). Terugkeren naar de missie van Yeshua zelf was al snel niet meer mogelijk door de vertekening van zijn woorden. Het is een illusie om te denken in oosterse en westerse vormen van spiritualiteit, de mystieke werkelijkheid is namelijk 1 en ondeelbaar. Yeshua gebruikt/leent geen specifiek oosterse termen, maar steunt ook niet echt op andere religieuze teksten, het is de mystiek van hemzelf (dat vind ik enorm voor hem pleiten). Het christendom daarentegen is doordrongen van Griekse en Romeinse religieuze manieren van denken die je bij Yeshua nog niet aantrof.

Tantra betekent gewoon dat het een praktische leer is, waarin verwacht wordt dat de volgeling zich actief inspant. Dat kun je dan ook goed zien aan diverse gezegden, waarin Yeshua aanspoort om te worstelen (om de nauwe poort door te gaan), Hem via zijn leringen actief te volgen (en niet slechts te aanbidden). Hij rept zelf van het brengen van het zwaard en het gebruik van vuur, allemaal typische symbolische taal voor de tantrische actieve mentaliteit.

Tegenovergestelde van deze tantrische mentaliteit van de historische Yeshua is de passieve mythische christusfiguur die zich gewillig als een lam laat slachten om de Joodse geschriften (zogenaamd) in vervulling te laten gaan. Dit is de christus figuur van de christelijke religieuze verbeelding, die past bij het ritualisme en het theoretisch-mythische karakter van deze exotherische godsdienst, die nu zijn aantrekkingskracht snel verliest.

Zojuist zei sjako:

Nou, dat weet ik zo net niet. Ik denk dat God Zijn ware woord beschermd tegen alle verdrukking in. Ik denk niet dat Hij zou toelaten dat zijn woord vernietigd zou worden. Daarom vertrouw ik het meest op het woord zoals wie die nu hebben.

Het Woord van Yeshua is alleen voor wie daar klaar voor is.

51 minuten geleden zei sjako:

Doel je hierbij op de gnostische geschriften (Nag Hammadi)? Dan is het logisch dat de vroegere Christenen zich hierin niet hebben verdiept, want die waren vrij snel verboden en vrijwel allemaal vernietigd. Pas in de jaren 40 geloof ik van de vorige eeuw zijn ze weer opgedoken. Als dit de waarheid was, waarom heeft God die dan niet beschermt? Dat in tegenstelling tot de Bijbel die we nu kennen. Ondanks veel tegenstand en verboden heeft de Bijbel het wel overleeft. 

Nee, zoals ik al eerder schreef doelde ik op de kern van de mystieke Yeshua leringen/instructies zoals nog met enige moeite terug te vinden in Lucas (betere versie: "Lucas" van Marcion) en Mattheus.

God heeft er niets mee te maken dat de geschiedenis zich zo voltrokken heeft, daar zijn de vroegste christenen zelf verantwoordelijk voor geweest.

https://jesussaying.wordpress.com/2013/06/06/the-original-part-of-the-sayings-gospel-q-the-sayings-of-the-tantric-jesus/

Op 4/3/2017 om 08:48 zei HJW:

Ik merk na mijn terugkomst dat ik meer moeite heb met het conservatieve christendom dan in een eerder stadium.

Ik kan er slecht tegen als woorden als misleiding, valse christenen en dergelijke gebezigd worden.

Ik kan strak zijn in discussies maar het is nu eenmaal zo dat slecht onderbouwde stellingen mij triggeren. 

Een discussie met Desid trekt mij wel aan gezien zijn manier van onderbouwen. En dan hoeven we het echt niet eens te zijn.

Ik merk dat ik het christendom steeds verder achter mij laat.

Het is dan ook tijd voor mij om verder te gaan en jullie niet langer lastig te vallen. 

Het ga u allen goed.

Ik begrijp wat je bedoelt, jammer dat je vertrekt, het ga jou ook goed HJW!

2 uur geleden zei Robert Frans:

@zendeling Je verhaal zou kloppen als de eucharistie inderdaad enkel maar een ritueel zou zijn, slechts oppervlakkige kennis van Jezus. Maar het tegendeel is waar. De eucharistie is het diepste geheim, het grootste mysterie en de grootste schat die Jezus ons gegeven heeft. Het is namelijk Jezus zelf, die op het altaar werkelijk en fysiek onder ons aanwezig komt. Tijdens de mis ontvangen wij niet enkel wijsheid van Jezus, maar Jezus zelf. Dat is inderdaad een onvoorstelbaar mysterie, waarin hemel en aarde werkelijk één worden en de mens deelt in het goddelijk leven.

Zo wordt het inderdaad gebracht door de orthodoxe versie van de kerk, een syncretisch secundair geloof dat na de missie van Yeshua zelf gevormd werd. Daar is niets mis mee, iedereen kiest zijn eigen vorm van levensbeschouwing. 

Maar je zult begrijpen dat de meeste mensen niet veel of niets meer hebben met die vorm van christendom. Steeds meer moderne mensen willen aan zelfontwikkeling doen en daarin daadwerkelijk progressie in maken. Met beloftes van bisschoppen of andere kerk-autoriteiten dat er in het hiernamaals mogelijk een beloning van verlossing wacht kunnen die mensen niets meer.

Veel mensen wijken uit naar Boeddhisme, Yoga, Tantra, Soefisme of gewoon mindfulness. Of ze zoeken het in de mystiek van het Thomas evangelie of gaan cursussen volgen bij een mystieke dominee. Dat je datzelfde ook al bij Yeshua kon vinden, beseffen mensen niet. Bibliotheken vol zijn er geschreven over de betekenis van de christelijke teksten, maar een adequate uitleg van de leringen van Yeshua heb ik nog nergens aangetroffen. Verwaarloosd en begraven zijn ze in de latere christelijke teksten, sad..

2 uur geleden zei TTC:

Doet denken aan advaita en de hoogstverwarrende afgeleiden zoals advaitadvaitadvaitavada, is er wel iemand die zoiets begrijpen kan?

In de advaitavada wordt, net als in de boeddhistische shunyavada, de relatieve werkelijkheid, de scheiding tussen het eigen bewustzijn en het kosmisch bewustzijn ontkend en wordt alleen de absolute werkelijkheid als waarheid erkend (puur monisme). Dit in tegenstelling tot de dvaitadvaitavada (het dualistisch non-dualisme), waar de relatieve werkelijkheid van het individuele bewustzijn wel wordt erkend als een tijdelijke toestand tot aan de vereniging met het kosmische bewustzijn (tijdelijk dualisme of neutraal monisme). Bij de eveneens neutraal monistische advaitadvaitadvaitavada (het non-dualistisch dualistisch non-dualisme) gaat men ook uit van een tijdelijk dualisme, maar wordt tevens erkend dat de ziel is voortgekomen uit het kosmisch bewustzijn (uit non-dualiteit). (bron)

Klopt, die tekst heb ik overigens zelf ooit op Wikipedia gezet. Zo ver gaan de leringen van Yeshua niet, de grondtekst is te beperkt van omvang om zulke filosofische details over de metafysica mee te nemen. Toch staat de essentie van de mystiek er wel in uitgelegd. Voor de juiste verstaander natuurlijk, want zoals gezegd is het bewust cryptisch geformuleerd. Yeshua zegt onder andere dat je de Heerschappij van God niet in het objectieve moet zoeken, maar in het zelf (vertaling uit het Aramees naar het Grieks: 'entos humon'). Dat heeft natuurlijk alleeen maar zin als het subjectieve een onbegrensd verband heeft met het doel zelf (Heilige Geest). Een Heilige Geest is per definitie ondeelbaar en geen optelsom van dingen of geestelijke zaken.

Christenen verdiepen zich niet zo in de betekenis van de oorspronkelijke leringen van Yeshua en dat valt ze niet kwalijk te nemen, want het zit herverpakt en deels beschadigd in de verhalende evangelien. Je kunt het daarin niet meer als eenheid lezen.

Dat is juist, het christendom is een meer toegankelijke godsdienst dan de oorspronkelijke missie van Yeshua.

Het is net zoals met het Boeddhisme, er zijn de monniken en nonnen die heel serieus bezig zijn met hun beoefening en je hebt de vele leken die soms tijdelijk bedelmonnik zijn en de rest van de bevolking die op een meer exoterische, meer oppervlakkige manier bezig is met de godsdienst.

Het verschil met het christendom is wel (geldt ook voor hindoeisme), dat in die godsdiensten beide vormen naast elkaar bestaan en elkaar niet verketteren, maar juist ondersteunen.

Yeshua zegt zelf dat je deze leringen niet moet tonen aan "zwijnen en honden" en hij heeft ze niet voor niets zo uber-cryptisch verwoord.

Als je zelf meer exoterisch ingesteld bent, dan zijn rituelen zoals eucharistie, bidden en een kerk bezoeken voldoende voor jou. Ben je meer esotherisch, dan probeer je Yeshua meer zelf na te volgen en te zoeken naar de betekenis van Zijn woorden en instructies.

De kerk is alleen in die zin een "vijand", dat ze de esoterische richting die Yeshua zelf was begonnen, bij herhaling heeft onderdrukt en vervolgd. Dat is geen beeldvorming maar het is hoe het feitelijk gegaan is (lees de geschriften van de aartsvaders er maar op na).

In die zin is het christendom een slechte erfgenaam geweest van het gedachtengoed van Yeshua.

Maar gelukkig heeft die kerk haar macht en monopolie in die zin nu voorgoed verloren en kan de ware Yeshua herontdekt worden. 

Op 4/8/2017 om 08:38 zei violist:

@zendeling

In het evangelie van Thomas wordt met geen woord gerept over de kruisdood van Jezus. Jezus komt in zijn evangelie bij mij slechts als een geheimzinnig spiritueel figuur over. Dit lijkt mij ook het meest waarschijnlijk, niets goddelijks aan hem. Ik vraag me daarom af wie op het idee van zijn noodzakelijke kruisdood is gekomen tot kwijtschelding van onze zonden. Achteraf gezien was dat een gouden greep, de christenen van vandaag geloven daar nog steeds in. Een Onschuldige die onze straf op zich heeft genomen en genade voor iedereen die in Hem gelooft. Paulus die dat leerde was een tijdgenoot van Jezus, hij kan dus toch wel het een en ander van Hem hebben opgevangen. De vier bekende evangelisten schreven hun verhaal over Jezus toen de leer van Paulus al bekend was. Zij zouden dus door Paulus beïnvloed kunnen zijn. Met  name Johannes die wat meer de nadruk op het geloof legt dan de andere drie. Toch is Pauls nergens erg duidelijk over de fysieke kruisiging van de persoon Jezus. Voor zo ver ik weet heeft hij het meer in het algemeen over een Christus die ons tot God terug moet brengen. Verlossing van dit ellendige aardse lichaam. Waar het beginsel dat Jezus als Zoon van God voor onze zonden moest sterven om ons van de hel te vrijwaren vandaan komt blijft daarom een vraag.  

Ook in de oudste mogelijk authentieke gezegden van de historische Yeshua komt de kruisdood niet voor, al komt er vreemd genoeg wel een gezegde in voor over het "dragen van je kruis"! Ik ben zelf niet overtuigd dat de Paulus van de Paulus brieven aan alle evangelieschrijvers vooraf ging, denk momenteel van niet.

Waar het Thomas evangelie tamelijk vaag is over de status van Yeshua, is dat in de oude gezegdenverzameling wel duidelijker. Daarin staat dat Yeshua 1 is met de Vader en dat je niet zonder Hem kunt om de Heerschappij van God te bereiken. Dat lijkt me toch evident een goddelijke status voor Yeshua, maar meer in de mystieke zin en (nog) niet verbonden met de meer mythische of iconische projecties van de evangelieschrijvers.

Op 4/8/2017 om 09:58 zei sjako:

Dus volgens jou is de Heerschappij van God iets geestelijks?

In Daniël 2:35 wordt ook over Gods Koninkrijk gesproken:

Ja en nee. De Heerschappij van God is voorbij de dimensies van ruimte en tijd, maar dat wil niet zeggen dat het geschapen universum daar niet al in besloten ligt. God is 1 en niet 2.

Ik zie de leringen van Yeshua niet als afgeleid vanuit teksten uit het Oude Testament, al maakt hij wel gebruik van termen die eerder al of niet op een andere manier werden gebruikt. Als je de bijbelse verzameling teksten als 1 ondeelbaar geheel ziet met een soort "magisch/wonderlijk/goddelijk" verband, dan zit je inderdaad met de onmogelijke opgave om aan "cross-interpretaties" te doen (alles moet dan in elkaar grijpen).

Ik doe dat zelf niet, ik verklaar de ideeen van Yeshua vanuit het verband binnen de meest oorspronkelijke tekst van Yeshua zelf en zie verbanden met oudere Joodse teksten als speculatie.

Op 4/8/2017 om 10:15 zei MysticNetherlands:

En wat leggen, volgens jou dan, christenen Jezus voor woorden in de mond?

En waaruit concludeer jij wie de 'primaire Jezus is?

De christelijke evangelieschrijvers leggen Jezus allerlei woorden in de mond die aantoonbaar hun eigen theologie, hun eigen manier van vertellen ondersteunen.

De primaire Jezus komt vanzelf tevoorschijn uit de teksten die bij geen enkele evangelist lijken te passen en die "bassaler" of "primitiever" lijken dan de eventueel bewerkte (delen van de) versies van hetzelfde gezegde.

22 uur geleden zei MysticNetherlands:

@zendeling waar baseer je dat allemaal op? Heb je wellicht wat bronnen? (Ook al heb ik vermoedelijk een idee waar je e.e.a. op baseert). Welke 'particuliere visies' heb je het over? En waar wordt deze Jezus in de mond gelegd?

Ik basseer me op een veelheid aan onderzoeken meestal te maken hebbende met het oplossen van het synoptische vraagstuk.

Enkele bronnen die ik heb gelezen vind je in de intro van dit blog over de mogelijk oudste woorden van Jezus (van voor de tijd van de evangelieschrijvers):

https://jesussaying.wordpress.com/2013/06/06/the-original-part-of-the-sayings-gospel-q-the-sayings-of-the-tantric-jesus/

Alles wat daarbuiten valt zijn de "particuliere" visies of tekstbedenksels van de evangelieschrijvers zelf (of wat ze daarvan van andere evangelieschrijvers overnamen).

Jezus spreekt nergens over hemel of hiernamaals, maar wel steeds over het bereiken van de Heerschappij van God of de Heilige Geest (waarschijnlijk is dat synoniem). Hij spreekt wel over Gehenna, maar dat kan ook figuurlijk bedoeld zijn in dat ene gezegde.

46 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Zeg ik weet niet waar dit over gaat, maar dit topic gaat over "waarom zou ik verlossing moeten willen dan".  Ik zie het verband niet met jullie discussie. Kun je misschien een apart topic openen, erg verwarrend zo.

De vraag van het topic beslaat nogal wat en op de korte vraag van MysticNetherlands kwam een zeer beknopt antwoord, geen uitgebreide "zij-discussie". Het verband lijkt mij makkelijk na te volgen voor mensen met enige kennis van de nederlandse taal.

51 minuten geleden zei MysticNetherlands:

En wat leggen, volgens jou dan, christenen Jezus voor woorden in de mond?

En waaruit concludeer jij wie de 'primaire Jezus is?

De christelijke schrijvers van het Nieuwe Testament leggen Jezus heel veel woorden in de mond, teveel om op te noemen.

Het kenmerk van al deze woorden is dat ze inhoudelijk zichtbaar ondersteuning geven aan de specifieke particuliere visies van de afzonderlijke evangelisten.

Maar hier en daar komt nog een Jezus aan het woord die geen steun lijkt te geven aan die afzonderlijke particuliere visies en met een duidelijk ander (maar wel intern sterk samenhangend) karakter dan dat van de omringende teksten.

Ik kan niet bewijzen dat die kerntekst afkomstig is van een historische Jezus, het kan theoretisch ook ergens anders vandaan geplukt zijn door de synoptische evangelieschrijvers. Wel zie ik een samenhang tussen de inhoud van die tekst en het begin van het oudste verhalende christelijke evangelie, het evangelie van Markus en daarom kies ik er voor in een historische Jezus te geloven en dus ook in een historische kern van de eerste helft van het Markus evangelie.

Als je het eenmaal gezien hebt, dit onderscheid, kun je het niet meer "ontzien". 

21 uur geleden zei violist:

Vooral de zwaardere kerken zien in de uitspraken van Jezus uitsluitend dat men bezorgd voor zijn ziel moet zijn en dat Hij de enige weg tot behoud is. Paulus doet daar weliswaar nog een schepje boven op maar volgens jou heeft Jezus het uitsluitend over het tijdelijk leven en nergens over een hiernamaals?   

De Jezus van "voor het christendom" gebruikt andere bewoordingen dan de christenen doen (en die ze Jezus in de mond leggen). Deze primaire Jezus spreekt niet over "hiernamaals" of over "hemel", maar wel steeds over "Heerschappij van God" en "Heilige Geest" en hij legt ook (cryptisch maar filosofisch) uit wat hij daarmee bedoelt. Mensen die verlost worden (uiteindelijk door genade) transformeren richting Heerschappij van God (waar de guna's en de natuurwetten geen macht meer hebben). Hun individuele geest verdwijnt en wordt 1 met de Heilige Geest (ook wel Vader genoemd). 

De vraag is eigenlijk een beetje onzinnig, want iedereen wil natuurlijk bewust of onbewust verlost worden van de negatieve kanten van het leven.

In Boeddhisme, Hindoeisme en Jainisme wil men zich losmaken van 'samsara' of 'samskara's', de dingen die ons binden aan de wereld, aan het ondergaan van reacties (of we die reacties nu als positief of als negatief ervaren), bij christenen en moslims kijken ze meer specifiek naar het "verstrikt zitten" in zondigheid met al zijn nare kanten.

Dat universele streven naar geluk of (letterlijk) ontspanning, naar verlossing van ellende en stress is niet iets wat alleen mensen hebben, maar zelfs dieren hebben dat al, we worden er allemaal mee geboren, het hoort bij de levende schepping blijkbaar.

De vraagsteller bedoelt hier alleen iets anders met 'verlossing', namelijk niet slechts een leven zonder pijn of ellende (als dat mogelijk zou zijn) hier op aarde, maar een totale verlossing voorbij de aardse werkelijkheid. Waarom zou je die nou specifiek willen, is een beetje chillen in het aardse leven met af en toe een dipje niet voldoende voor je?

Dus wat is de noodzaak of wat is het voordeel om het proces naar verlossing waar we allemaal inzitten in je leven te versnellen?

Hindoes komen dan met het begrip 'dharma' aanzetten. Zij beweren dat elke levensvorm zijn eigen specifieke soortgebonden dharma of karakteristieke levensbestemming heeft en dat het dharma van een (echt) mens is om actief de eigen verlossing te versnellen.

Als je dit niet doet, dan volg je niet het dharma van een mens, maar ben je lager dan een dier (dat automatisch of instinctief zijn eigen soort dharma volgt). Het gevolg is desastreus omdat je daardoor jezelf zou degraderen tot een lagere levensvorm. Een mens wordt geboren om het menselijke dharma te volgen, om actief versneld verlossing te zoeken.

Als christen doe je dat door jezelf met Jezus te associeren en zijn instructies (en die van de kerk, van de zogenaamde "evangelisten") op te volgen of toe te passen in je leven.

Als je het niet uitmaakt dat je degaradeert, dan volg je het dharma van een dier of erger en ga je vanzelf die kant op, richting meer grofheid, het omgekeerde waar het leven voor bedoeld is.

Jezus spreekt niet echt over het begrip dharma, maar zijn leringen zijn dat wel en hij heeft het daarin duidelijk over samsara en hoe je daar van af kunt/moet komen.