Robert Frans

Als die kerel er nou nog een leuk romannetje omheen schrijft, dan weet hij tenminste zeker dat de these in elk geval bij het grote publiek aanslaat...

Sjaloom 4given, Probleem natuurlijk is dat zo'n beetje elke gameplay al eens is geprobeerd. Soms met succes, vaak zonder succes. Ik weet niet wat voor publiek je wilt bereiken, maar de gemiddelde gamer zit eigenlijk niet op originaliteit te wachten. Gamers zeggen van wel, maar ze gaan liever op safe en kopen dus vooral games waarvan ze echt zeker weten dat ze de gameplay leuk vinden. Dat hoeft dan niet beperkend te zijn, want er zijn heel veel soorten gameplay. Schietspellen, strategiespellen, puzzelspellen, roleplaying, platformspellen, vechtspellen, racespellen, sportspellen, noem maar o

Tja, als je absoluut geen monsters, demonen en een tikje duisternis in het spel wilt hebben, dan wordt het wel lastiger natuurlijk. Of je moet net zulke geniale Mario-achtige spellen als Nintendo kunnen maken, maar zoveel genialiteit in de kop is maar héééél weinig mensen weggelegd en die weinige mensen werken bij Nintendo. En waar zóú je trouwens ook geen duistere elementen in het spel willen hebben? De Bijbel staat er immers vol mee...

The Exodus Real Strategy Game. Je hebt een paar honderdduizend Israëlieten die in Egypte klaar staan voor de lange reis door de woestijn. Organiseer de kampen, zorg dat ze op tijd bij de juiste oases en plaatsen komen, zorg dat je niemand kwijtraakt en overwin alle gevaren en hindernissen om zo het Beloofde Land te bereiken. En probeer opkomende gouden kalveren binnen het kamp zo snel mogelijk neer te slaan, want o wee als de Toorn losbrandt... The Pilgrim Role Playing Game. Als eenzame pelgrim of als groep pelgrims ga je op bedevaart naar een bedevaartsoord naar keuze. Te voet, dwars d

Nou, ik zou zeggen, lees het altijd spannende Openbaringen eens. Genoeg inspiratie, zou ik zeggen.

Sjaloom Luxuria, Daarin vertrouwt de Kerk op Gods leiding. Daarbij zijn die voorschriften meestal ook uit de Schrift te herleiden, of valt in elk geval aan te tonen dat de eerste christenen ook al die voorschriften hanteerden. En wat de eerste christenen deden, daar hecht de Kerk toch ook belang aan.

Het probleem is ook dat een sacrament geheel stoelt op geloof. Je ziet de priester de Mis opdragen of twee echtparen het ja-woord zeggen, maar je ziet niet letterlijk Christus voorin de kerk staan. Dat maakt dat je vrijwel blindelings moet aannemen dat een sacrament geldig is. Het sacrament werkt immers in het verborgene; zelfs de hostie blijft na de consecratie er nog altijd uitzien als een hostie. Het is dan wel allang geen hostie meer, maar het Lichaam van Christus, maar je ziet het niet. Je merkt het wel als je het in godsvrucht ontvangt. Maar hoe kun je dan tóch nagaan of een sacrament

Sjaloom mackie, Mijn pastoor zei mij eens: een goede priester is op de ambo (katholieke kansel) een leeuw en in het biechthok een lam. Dat wil zeggen dat hij in de Mis gewoon streng verkondigt wat er verkondigt moet worden, ook de scherpe randen van de Leer. Maar tijdens de biecht is hij mild, geduldig, zachtmoedig en brengt hij die Leer op heel pastorale wijze. Voor hier zou dat betekenen dat je in gewone discussies onderzoekt en verteld wat je gelooft, op basis van juiste argumenten. Maar als je met iemand praat die daadwerkelijk zo'n keuze moet maken, dan hou je rekening met zijn of haa

Sjaloom mackie, Ik zie dat je mij citeert, alleen citeer je me niet volledig. Want ik zei namelijk dit: Het maakt dus niet uit wat je doet, lijden is er toch wel, alleen dan wel steeds in andere vormen. Dus kun je best in alle rust blijven discussieren over de ethische kant van de zaak en zeker kritisch blijven als de dood in het spel komt. Waarmee ik dus simpelweg bedoel dat we ziekten moeten proberen te bestrijden en of te voorkomen, maar dat we wel mogen blijven discussieren over hoe ver je daarin mag gaan. Want lijden blijft altijd bestaan, dus moeten we maar niet over grenzen gaan

Droge eye-opener over de slak overigens, bij psalm 58, bovenste afbeelding, rechterpagina, tweede kolom.

Het is natuurlijk wel zo dat elk medium zo'n beetje eenzelfde levenspatroon volgt. Eerst is het nieuw, moeten mensen het vooral uitproberen, dus wordt er vooral geëxperimenteerd. De media-uitingen zijn nog van een naïeve aandoenlijkheid en komen puur voort uit passie en bezieling voor het betreffende medium. En dat moet ook wel, want in het begin is het nog verrekte lastig om voor het medium media-uitingen te ontwikkelen. Daarna begint er al meer kwaliteit in de zaak te komen: mensen beginnen de mogelijkheden steeds beter onder de knie te krijgen en beperkingen steeds creatiever te omzeile

Nou moet gezegd worden dat die Powerpuff Girls juist meer de draak steken met al die snelle aktiefilms en ook soms geweldig van die filmische truukjes imiteren. Je zou eerder die tekenfilmpjes als Pokémon of weet ik wat als voorbeeld kunnen nemen. Commerciële rotzooi is het. Maar ik heb ook weleens het idee dat de (kinder)muziek vroeger muzikaler en diverser was. Of dat ook écht zo is, dat weet ik niet, maar dat gevoel heb ik soms ook wel ja. En vroeger had je ook, als we het toch over kinderen hebben, één van de meest briljante kinderprogramma's: Telekids. Degenen die het nog kennen we

Sjaloom Zion13, Quote: Vrede op aarde komt er ook als iedereen vrijdenker wordt... Ja, en als iedereen nou boeddhist, moslim of wat dan ook wordt, dan komt het ook allemaal wel goed. Niet zo moeilijk hè, als iedereen precies hetzelfde denkt en doet? Maar feit is: het is nu eenmaal niet zo. Dus moeten we vrede maar bereiken door minimaal elkaar maar vrij te laten in denken en doen. Quote: Al die eeuwen en alleen maar een verslechtering? Ik geloof niet dat God vanaf het begin al die liefdevolle God was. Zoals je zelf al zei kwam hij naar voor als een stamgod. Stamgod

Sjaloom Zion13, Quote: [...] Ik vermoed dat deze mensen er altijd al zijn geweest. Neem bijvoorbeeld Rahab in Jericho die de spionnen verborg voor de soldaten. Klopt. Mooi verhaal is dat. Zolang zulke lichtpuntjes er zijn, weet ik dat God er ook is. Quote: Een goed begin is het halve werk. Nou ja, ik moet eerlijk zeggen dat het Hof van Eden bepaald geen slecht begin was. Of dat verhaal nu historisch, mythisch, allegorisch of wat dan ook is, maakt niet uit. God begon inderdaad goed, met de mens in diepe verbondenheid met Hem. Het was dan ook niet Gód die wegliep

MENEER ALZHEIMER Youp van 't Hek Meneer Alzheimer, ik wil even met u praten Met mij gaat het nog goed, ik ben niet oud In mijn gelei hierboven zitten nog geen gaten Maar op een dag, en dat laat mij niet koud Ben ik dit lied allang vergeten Dan weet ik niet wat ik vanavond zong Maar nu wil ik daar niets van weten Want nu ben ik nog goed... en bij... en jong Genoeg om even iets aan u te vragen Mijn probleem is echt niet al te groot Het gaat over mijn laatste dagen Als u toeslaat, zo vlak voor mijn dood Wilt U een beetje, een beetje selecteren Zodat ik de mooie dinge

Sjaloom Zion13, Quote: Een interessante uiteenzetting met zeker sprake van logica, maar toch mist er iets. Hoewel culturen veranderen en zienswijzen ook, de mens zelf is nooit echt veranderd in al die tijd. Klopt inderdaad. Maar toch geeft God niet op, want Hij ziet toch ook de mensen die wél veranderen en met Hem optrekken. Hij ziet ook die man die een kindje voor de nazi's verbergt in het concentratiekamp. Hij ziet het meisje in het vluchtelingenkamp dat met gevaar voor eigen leven elke dag hout sprokkelt om haar zieke moeder te verwarmen. Hij ziet dat ondanks de ellende ook ov

Sjaloom Zion13, Als je een vrouw zou hebben, die constant met andere mannen vreemd zou gaan, terwijl zij jou had beloofd alleen en altijd met jou te gaan, zou jij dan ook niet een tikje pissig op haar worden? Want dát was er aan de hand: God maakte duidelijke afspraken met Israël: "Jullie aanbidden alleen Mij, en Ik zorg ervoor dat jullie goed kunnen leven." Heel eenvoudig nog, dus nog aan het begin van de "opvoeding." Stamgod hè, weet je nog? En stamgoden behoren toornig en vooral overzichtelijk te zijn. Dat lees je ook zo prachtig in de Torah: na een paar regels over zegeningen als Is

Quote: Weet je wat ik nou niet snap? Dat een almachtig God, schepper van hemel en aarde (het hele universum feitelijk) zich ten eerste al zorgen maakt wat een van de vele soorten op Aarde uitvreet en daarnaast dat het offers (!) nodig heeft voordat hij kan vergeven. Bij de goden in het Bronzen Tijdperk gold dat. Vanuit dat oogpunt is het offergedoe ook geschreven. Maar God, wat moet hij nou met offers? Sjaloom Zion13, Heel simpel: helemaal niks. Als God íéts niet nodig heeft, zijn het wel suffige stiertjes in één of andere tempeltje (laten we wel zijn; Gods teennagel was natuurlij

Sjaloom Zion13, Ja hoor, natuurlijk kon dat. Door gebed, offers, maar vooral oprecht berouw en goede werken kon je vergeving van zonden verkrijgen. Alleen zou later blijken dat het geloof in het Offer van Christus als het ware met terugwerkende kracht ervoor zorgde dat die offers al verzoening bewerkten.

Quote: Op vrijdag 13 juni 2008 16:27:12 schreef Godfriend het volgende: [...] Ik zou hier eens kijken mischien gaan dan je ogen open? link * RobertF kijkt op die website en ziet het volgende staan: De Waarheid over de Eenheid van de Godheid De waarheid dat God niet drie personen of drie goden zijn maar Één Persoon geopenbaard in drie bedieningen * RobertF weet al snel genoeg en mompelt heel zachtjes "dwaalleer" voordat hij weer hard wegrent.

Sjaloom Pius_XII, Dat weet ik allemaal wel, maar het punt is de praktijk. Wat ik zie is zowel rijke als arme christenen, zowel kerngezonde als zieke christenen, zowel gelukkige als ongelukkige christenen. En de rijke dankt God voor zijn rijkdom en de arme dankt God voor zijn onthechting aan materie. En de kerngezonde christen dankt God om zijn beschermende en genezende kracht en de zieke christen dankt Hem voor het mogen delen in zijn lijden. En de gelukkige christen ziet bevestigd dat het leven met God volmaakt goed is, terwijl de ongelukkige bevestigd ziet dat leven met God vooral een offe

Eens met Light Jr.. Als het verhaal van vrijeFreddy waar is (en waarom zou dat níét zo zijn), dan is het wel weer duidelijk dat hier iemand in handen is gevallen van onredelijke, treiterige en agressief handelende mensen. Een meisje dat hem het bloed onder de nagels vandaan haalt en erop uit leek te zijn om hem te vernederen, kinderen die op school ook gewoon erop los slaan, een vader die zelfmoord pleegt omdat moeder wilde scheiden... Goh, is het dan héééél vreemd als iemand die al een agressiestoornis is, dan ook agressief wordt? Ik vind het heel knap eigenlijk dat vrijeFreddy dit al

Sjaloom AndreasJ, Mwah, ik zou dan eerder gewoon of het verhaal verbeteren, of een ander verhaal schrijven. En sowieso nooit de gehele Waarheid door slechts één verhaal te willen laten vertellen. Want dat lukt je toch nooit of te nimmer. Dit verhaal is slechts een klein aspect ervan. De mens is schuldig ja, maar ik geloof wel dat Satan ons tot dingen kan verleiden.

Quote: @hopeloos: Daar heb je een punt. Maar waarom zei hij er niks over aan het begin van zijn verkondiging? Sjaloom Zion13, Ik denk vooral omdat Hij zijn onderricht stukje bij beetje gaf. Als Hij meteen in het begin had gesproken over zijn kruisdood en opstanding, zou niemand Hem begrijpen en zéker niet naar Hem luisteren. Dus begon Hij eerst met iets anders belangrijks, namelijk de geboden die God de mens als richtlijnen had gegeven actualiseren en nieuw elan geven. En verkondigen dat Gods Koninkrijk nabij is en dat Hij over elk mens streng zal oordelen. Pas veel later, toen Hij

Quote: Dat wel, maar om er gelijk satan als boeman achter te zetten is misschien iets teveel van het goeie, deels zal dit ook wel door slechte machten komen, maar ik denk dat een niet onbelangrijk aandeel in zo'n levensstijl ligt aan de mensen zelf. In het verhaal genoemde oppervlakkigheid is mischien toch de grootste boosdoener. Sjaloom AndreasJ, Dat is waar, maar Satan als hoofdpersoon in zo'n verhaal neerzetten is literair gezien wel het meest reëel. Hoe zou je het verhaal ánders kunnen herschrijven? Zo'n vergadering met gewoon mensen over dit onderwerp zou onrealistisch zijn. Ee