Dave

.

waar komen ziektes dan vandaan? wie is er dan verantwoordelijk voor alle tranen van verdriet op de wereld?

Ziektes en verdriet komen van satan.

Fout..Ziekten en verdriet is het gevolg van de ongehoorzaamheid van mensen. Satan heeft daar alleen in geassisteerd. Lekker makkelijk om alles maar op de duivel te gooien ipv de verantwoordelijkheid voor onze daden eens zelf te nemen en de gevolgen daarvan te accepteren. Adam en Eva hadden ook nee kunnen zeggen. Ze werden niet gedwongen door de duivel om van de vrucht te eten..Wezenlijk verschil..

Wij leven in een gevallen wereld. Ziekte en dood zijn een onderdeel geworden van het leven van de mens. De bijbel laat zien toen Jezus op aarde liep dat Hij allen genas die tot Hem kwamen. Het hart van God is dat Hij mensen wil genezen. Waarom worden mensen dan ziek? Is dat een straf van God of vanwege onze ongehoorzaamheid? Ik denk in eerste instantie door het feit dat we in een gevallen wereld leven waar ziekte en dood heersen. Ieder mens is hieraan onderhevig. Vanuit de bijbel leren we dat wij als gelovigen vrij zijn gemaakt van de vloek en leven onder zijn bescherming. We mogen dus geloven en vertrouwen dat God ons beschermt tegen ziekte en dood. Dood gaan we al niet meer, in die zin dat wij nu al eeuwig leven, echter ons vergankelijk lichaam zal nog wel sterven. Ziekte is ook onderdeel van de vloek, neemt niet weg dat we nog veel ziekte om ons heen zien.

De vraag is, ligt dat aan God, of kunnen wij als gelovigen, die de opdracht van Jezus hebben gekregen om zieken te genezen, doden op te wekken en het evangelie te verkondigen wellicht meer dan we nu geloven? Zijn wij niet het lichaam van Christus hier op aarde? Is alle volheid van God niet in zijn gemeente? Waarom zien we dan nog zo weinig opstandingskracht in de kerk? Wellicht omdat we zoals je zegt ongehoorzaam zijn aan het woord van God. We geven geen 'gehoor' aan zijn woorden die leven zijn. Gods woorden zijn kracht, als wij deze woorden echter naast ons neerleggen, of niet laten wortelen in ons hart zodat er oogst kan komen, dan zal er niets gebeuren en kan de Geest niets doen in ons.

Als ik tegen mij dochter zeg, niet op de weg spelen wat dat is gevaarlijk, dan hoop ik dat ze luistert naar mijn woorden die leven brengen en haar zullen beschermen. Gaat ze echter toch spelen op de weg en ze wordt aangereden, dan zou je kunnen zeggen dat ze ongehoorzaam is geweest. Is dat dan een straf van mij? Nee, ik heb haar willen beschermen maar ze heeft geen gehoor gegeven aan mijn woorden. zo is het ook met God, Hij spreekt woorden van leven tot ons. Elk woord van God is een geloofswoord, het bestaat uit kracht. Dat woord kun je in je laten zaaien zodat er oogst komt of je kunt het laten roven zodat er geen oogst komt. Geloven in God doet de duivel ook, geloven in zijn woorden en je denken veranderen zodat je het gaat zien zoals God het wil in je leven is heel wat anders.

Als je wilt weten hoe je geesten moet oproepen lees dan even verder.Waarschijn ben je hier via Google gekomen omdat je geesten wilt oproepen. We willen je echterwel iets vertellen voordat je er mee aan de slag gaat. Geesten oproepen is gevaarlijk, voor iedereen, zelfs als je denkt dat het onzin is. Want wat gebeurd er nou eigenlijk? Weet je dat? Je stelt je lichaam open voor geesten. Deze geesten willen kwaad in jouw lichaam en zullen je na het geesten oproepen je achtervolgen. Wil je dat? Is het je dat waard?Wij willen je hiervoor waarschuwen omdat er teveel gevallen bekend zijn van mensen die na geesten oproepen zeer angstig of psychisch gestoord zijn geworden. Geesten oproepen is niet zomaar "een spelletje", je begeeft je in een hogere wereld. Pas daar op.Wil je hier meer over weten kan je hier terecht.Wil je persoonlijk contact hierover? Mail dan: ik heb et wel eens gedaan, ( met glaasje schuiven ) ik ben benieuwd of jullie hier ook ervaringen mee hebben maar jullie zullen het denk ik allemaal te gevaarlijk vinden..

hooiiii

uhm sorry hoor maar ik ben dan wel jong.

jullie beschrijven demonen als de hell zo erg.

ik heb al 8 jaar lang een demoon bij me hij probeerd van alles uit maar heeft door dat een mens sterker kan zijn. ik heb hem nu te vriend en hij komt soms best van pas

En wat doet die zogenaamde vriend dan voor je?

God wil uiteindelijk een intieme relatie met ons hebben. In die context is vriend denk ik ook een heel normaal aspect in deze relatie. Hij is alleen veel meer dan alleen een vriend zoals Chappo al aangeeft.

Dus wat jij eigenlijk zegt is dat het gewoon een leugen is? Omdat het namelijk niet past in jouw menselijke interpretatie ga je met zand strooien en roepen dat ik opeens enorm veel gezag toeken aan de onfeilbaarheid en volledigheid van de stambomen. Ik laat je alleen maar een stamboom zien uit de bijbel, jij begint met het in twijfel trekken van deze stamboom. Op basis waarvan als ik vragen mag? En als het niet klopt, wat klopt er dan nog meer niet?

Ik neem aan dat met het stellen van retorische vragen en zelf je antwoord geven hoe ik iets zou zien je niet benieuwd bent in een echt(e) antwoord/reactie van mij.

Als je dat graag wilt aannemen, prima.

Thorgrem schreef naar aanleiding van een ractie van Biblebook:

Bij gebrek aan andere stokken om mee te slaan lijkt mij. Daarnaast acht Biblebook zich nog wijzer dan Jezus Christus zelf zo te zien aan zijn visie op de sleutel. Daarmee lijkt mij geen zinnig gesprek meer mogelijk.

Ik vind dat maar een raar antwoord. Misschien kan Thorgrem aanduiden waarom het wellicht een reden kan zijn, dat Biblebook de RKK aanhaalt. Er zou ergens een grond voor moeten zijn.

Thorgrem denkt dat Biblebook een papenhater is. Thorgrem is van mening dat in veruit de meeste reacties van Biblebook een diepe afkeer jegens de Kerk te bespeuren is. De reden daarvoor weet Thorgrem niet, wellicht kan Biblebook dat zelf even vertellen aan Thorgrem. Thorgrem verwacht echter dan weer een tirade van Biblebook die kant noch wal raakt.

Lol, moest wel lachen dat praten in de 3e persoon

De bijbel is echter duidelijk over de stamboom van Adam tot Jezus. Daar zit geen 100.000 jaar tussen. Dus het is geen menselijke interpretatie maar het staat gewoon in de bijbel.

Dat er stambomen in de bijbel staan is een feit en tot zover is dat idd duidelijk.

Maar dat jij zo enorm veel gezag toekent aan de historische onfeilbaarheid en volledigheid van het totaal van de stambomen in de bijbel is een menselijke interpretatie.

Dus wat jij eigenlijk zegt is dat het gewoon een leugen is? Omdat het namelijk niet past in jouw menselijke interpretatie ga je met zand strooien en roepen dat ik opeens enorm veel gezag toeken aan de onfeilbaarheid en volledigheid van de stambomen. Ik laat je alleen maar een stamboom zien uit de bijbel, jij begint met het in twijfel trekken van deze stamboom. Op basis waarvan als ik vragen mag? En als het niet klopt, wat klopt er dan nog meer niet?

Dus of de bijbel klopt niet, of de uitleg klopt niet, of de wetenschap wat het tegendeel beweert klopt niet.

Inderdaad. Nog een extra mogelijkheid: of je interpretatie en autoriteit toekennen aan die lijsten klopt niet.

Of nog een optie, het is gewoon waar.

Zullen we stoppen met de eindeloze herhaling van zetten en dit topic op slot gooien? Er is nu wel genoeg op de persoon gespeeld lijkt me en zo te zien komen beide partijen geen stap dichter tot elkaar, eerder wordt het hakken en zagen steeds vervelender. Vele andere posts zijn allang op slot gegooid, dus waarom deze niet?

Hallo,

ik had het laatst met een collega over "Satan" en uiteindelijk kwamen wij tot de conclusie dat het waarschijnlijk een behoorlijk nutteloos figuur is met weinig kracht. Ook vind ik het opmerkelijk te noemen dat vele "gelovigen" vaker met Satan bezig zijn dan met hun God.

Hoe denkt men hier over op dit forum?

De duivel is een verslagen vijand. Zijn wapenen zijn die van leugen en bedrog. Hij kan niets in het leven van een christen doen, tenzij wij hem deze macht geven. Als wij woorden uitspreken zoals God is nog boos om mij, ik ben niet rechtvaardig, deze ziekte zal wel een straf van God zijn etc dan ben jij, als kind van God, feitelijk oordeel over jezelf aan het uitspreken en wandel je niet in de waarheid. Daarom leert Paulus ons nu ook het volgende:

2 kor 10:

4 De wapens waarmee wij ten strijde trekken dienen niet ons eigen belang, maar zijn er om met hun kracht bolwerken te slechten voor God. We halen spitsvondigheden neer 5 en iedere verschansing die wordt opgetrokken tegen de kennis van God, we maken iedere gedachte krijgsgevangene om haar aan Christus te onderwerpen

Het gevecht vindt nu plaats in ons denken. De duivel doet er alles aan om de waarheid over God geweld aan te doen. Maar hij is een verslagen vijand, ontdaan van zijn wapenen. Mensen kunnen dus alleen macht geven aan de duivel als wij dat toestaan. Daarom gaat hij rond als een brullende leeuw, zoekende wie hij kan verslinden. Hij kan niet zomaar iedereen pakken, hij zoekt naar mensen die hem toegang geven tot hun leven door leugens en bedrog.

Hmm, ik had een uitgebreide reactie gegeven, maar mijn post lijkt te zijn verdwenen..

Wellicht satan die je post heeft verwijderd?

Dave, ik zal even kort op je reageren. Jij reageert vanuit jouw geloofswijze, die ik dus niet helemaal deel, en dat waardeer ik net zo. Alleen moet ik wel eerlijk zijn dat ik daar gewoon niet zoveel mee kan.

Hoi Robert,

Ik begrijp dat je daar nu niet zoveel mee kan, juist omdat je dit nu ook niet gelooft. In ons hart bouwen we allemaal een geloofsovertuiging op die gevormd wordt door allerlei gebeurtenissen, kennis, gevoelens, negatieve ervaringen etc in ons leven. Je verstand zegt wellicht 'ik zou het graag willen geloven', maar je hart bevestigt dat het niet zo kan zijn.

Het is precies dit punt wat ik probeerde duidelijk te maken, de bijbel noemt dit het denken vernieuwen. Mensen proberen met hun verstand, gevoel, hun zintuigen het bovennatuurlijke te verklaren, te plaatsen, zichtbaar te maken in hun leven. Doen we dat werkelijk op basis van Gods Woord, dus wat Hij hier over te zeggen heeft of op basis van onze eigen interpretatie van Gods Woord? Het verschil mag duidelijk zijn, het ene werkt, het andere niet.

Wat ik al zei: ik wou dat jij en Eulogía gelijk hadden, maar ik zie dat gewoon niet gebeuren. Ook niet bij christenen die oprecht geloven en zich allang hebben weten over te geven aan God.

Wat zijn christenen die oprecht geloven? Jij gelooft bijvoorbeeld niet in genezing, bedoel je dan dat dit christenen zijn die in de volle waarheid wandelen, zonder ongeloof in hun hart, geloven in Gods genezing en toch niet genezen? Kun jij dat bepalen op basis van wat je ziet? Zie jij het hart aan van deze mensen, dat er geen twijfel is? Je kunt wel roepen met je verstand ik geloof, maar dat betekent niet dat het in je hart een waarheid is waar je onwrikbaar op staat.

Dat blijft dus de moeilijkheid: je moet het bovennatuurlijke geloven, anders zie je het bovennatuurlijke niet. Het bovennatuurlijke beperkt zich dan vooral tot het aanvaarden van wat je hebt.

Ik geloof in Jezus, is dat bovennatuurlijk? Wellicht, maar doet dat er toe? Nee, voor mij niet want de bijbel leert dat het geestelijke meer waar is dan het natuurlijke. Met mijn verstand kan ik dat niet bevatten, maar dat vraagt God ook niet van ons. Heb gewoon het geloof van een kind zei Jezus

Een concreet voorbeeld, wat het hopelijk verduidelijkt. Christus zegt ons, ik parafraseer: als je geloof maar zo klein is als een mosterdzaadje, kun je tegen een berg zeggen dat die de zee in moet gaan, en hij gaat. Welnu, mijn geloof is inderdaad maar klein, maar ik weet nu al dat als ik naar de Alpen ga en keihard roep dat de berg tegenover mij moet vertrekken, dat hij niet gaat. Of God moet ineens gevoel voor humor hebben, maar zo werkt dat dus niet.

Dat komt omdat je dit in context moet zien van het volbrachte werk. Een berg in de bijbel is meestal een probleem. Dat kan dus zijn een ziekte, relatieproblemen, tekort aan wijsheid, financiele problemen etc.

Als je de context van Math 17 ziet gaat dit over het uitwerpen van een demon bij een zieke wat de discipelen niet lukt. Wat zegt Jezus eerst:

19 Toen kwamen de discipelen tot Jezus alleen, en zeiden: Waarom hebben wij hem niet kunnen uitwerpen?

20 En Jezus zeide tot hen: Om uws ongeloofs wil; want voorwaar zeg Ik u: Zo gij een geloof hadt als een mosterdzaad, gij zoudt tot dezen berg zeggen: Ga heen van hier derwaarts, en hij zal heengaan; en niets zal u onmogelijk zijn.

We moeten dus niet gaan ontkennen dat ongeloof niet erg is, het zorgt ervoor dat de zegen niet kan stromen omdat de Geest in je alleen de waarheid kan bevestigen, niet een leugen.

Er gebeurt dan dus niets bovennatuurlijks. Elke christen weet dat heel goed, dus dan wordt de uitspraak van Christus vergeestelijkt, of verinnerlijkt. Het houdt dan in dat je met Hem alle enorm grote problemen kunt aanpakken. Maar als ik nu met mijn mosterdzaadje beveel dat mijn aandoening nu de zee inwandeld, dan zal dat echt niet gebeuren. Sommigen, zoals Dave en Eulogía geloven dat misschien wel, maar het gebeurt gewoon niet. Zo concreet kun je die uitspraak dus óók weer niet opvatten.

God werkt op geloof en geloof alleen. Zelfs Jezus kon in zijn woonplaats maar weinig mensen genezen door hun ongeloof. Dat moet je toch wel wat zeggen, als zelfs Jezus het niet lukte. Blijkbaar heeft ongeloof de kracht om Gods zegen te stoppen. Wees eens heel eerlijk tegen jezelf, geloof je dat God je wilt genezen, dat Hij genezing al beschikbaar heeft gemaakt voor jou door 2000 jaar geleden aan het kruis voor jouw zonden, jouw ziekten, jouw armoede te sterven? Als je antwoord niet ja is, dan is er ongeloof in het spel en daar moet je mee afrekenen.

De bijbel leert namelijk het volgende in Marc 11:

24 Daarom zeg Ik u: Alle dingen, die gij biddende begeert, gelooft, dat gij ze ontvangen zult, en zij zullen u geworden.

De zin ervoor staat echter:

23 Want voorwaar zeg Ik u, dat, zo wie tot dezen berg zal zeggen: Word opgeheven en in de zee geworpen; en niet zal twijfelen in zijn hart, maar zal geloven, dat hetgeen hij zegt, geschieden zal, het zal hem geworden, zo wat hij zegt.

Opnieuw zie je ongeloof weer tevoorschijn komen. Twijfel, is het wel waar? Wil God het wel voor mij? Het heeft allemaal met ongeloof te maken.

Je kunt dan twee dingen doen. Óf je denkt dat je iets toch niet goed doet, dus ga je allerlei wegen of christelijke kerkgemeenschappen zoeken waarin je zou worden geleerd hoe het wél moet. Er komen dan toch weer dingen bij kijken. Je zou een te klein geloof hebben (terwijl een mosterdzaadje al voldoende is!), of je zou te weinig kennis hebben, of misschien de Geest niet echt hebben ontvangen in een bekeringservaring, dat soort dingen.

Zoals hierboven uitgelegd, er is ongeloof in het spel waardoor het niet werkt. Dat kun je alleen maar oplossen door Gods waarheid te gaan geloven, erop te gaan mediteren, het je eigen maken, het deel van je leven maken. Er op vast blijven staan, zelfs als zie je het tegenovergestelde gebeuren.

Mensen bidden 'Heer, als het uw wil is genees mij dan', dat is ongeloof. Dan zeg je feitelijk, Heer ik geloof dat u mij kunt genezen, maar of u het ook voor mij wilt weet ik niet zeker. Het antwoord van Jezus was namelijk:

Math 8:

2 En ziet, een melaatse kwam, en aanbad Hem, zeggende: Heere! indien Gij wilt, Gij kunt mij reinigen.

3 En Jezus, de hand uitstrekkende, heeft hem aangeraakt, zeggende: Ik wil, word gereinigd! En terstond werd hij van zijn melaatsheid gereinigd.

Deze man had zojuist een aantal wetten overtreden omdat hij zich als melaatse tussen het volk bewoog. Wat doet Jezus? Hem veroordelen omdat hij zich niet aan de regels heeft gehouden? Nee, Hij geneest deze man omdat het Gods wil is om mensen te genezen.

Alleen levert dat nogal frustratie op en kan zo'n gedachtengang je behoorlijk beschadigen. Of je roept maar weer dat God blijkbaar die berg liever wilde laten staan, of dat zijn wegen ondoorgrondelijk zijn. Want je moet natuurlijk wel naar Gods wil bidden en die is vervolgens gek genoeg nooit echt concreet bovennatuurlijk, maar altijd precies te verenigen met wat wij zelf ook wel kunnen bedenken.

Ja, het kan zeker frutraties opleveren, maar keer je je dan naar je Vader, vraag je Hem waarom het niet gebeurd en om je inzicht te geven of denk je dan zoals je zegt, ach ja, Gods wegen zijn ondoorgrondelijk, dus het zal wel. Dan zeg je toch eigenlijk, Heer, uw Woord is een leugen.

Uiteindelijk komt het er dan toch weer op neer dat ik gewoon professionele hulp moet blijven zoeken, moet blijven bidden en zelf aan de slag moet om iets van mijn leven te maken.

Er is niets mis met het zoeken van hulp, dat betekent echter niet dat het of of is, het kan ook en en zijn. Daarnaast werkt God vaak door mensen heen, maar het beste wat Hij voor jouw heeft is zijn volle zegen op je leven op alle gebied.

Dan zal de berg verdwijnen doordat ik simpelweg er geen berg meer in wil zien, of misschien toch ineens door nieuwe ontwikkelingen in de geneeskunde genezen wordt. Goddelijke vrede, zo heet dat dan. Een gewone, natuurlijk verklaring voor die uitspraak dus, waar niets anders wonderlijks aan is dan hetgeen wij als wonderlijk willen bestempelen. En zo is er in de praktijk dus geen enkel verschil of je nu christen, atheïst, boeddhist of wat dan ook bent. Ook niet op het gebied van rust, vrede, goed gedrag, mystiek, wijsheid, zonde, etc.

Zolang je op basis van de wereld probeert bezig te zijn met geloof zul je ook nooit ware rust ontvangen. Deze rust kan alleen van God komen als je zijn rust ingaat. Dus stoppen met eigen werken, geef je volkomen over aan Hem en ga vanuit zijn Geest leven. Dat is een pad die we allemaal doorlopen met vallen en opstaan, verdriet en pijn, blijdschap en vreugde, correctie en tegenslag totdat we onze eindbestemming hebben bereikt. Er zijn echter verschillende manieren om er te komen, via de trap of via de lift

Misschien chargeer ik hier en daar een beetje, maar ik heb dus steeds meer het idee dat het bovennatuurlijke vooral het hiernamaals is en dat er niets is wat het bovennatuurlijke ondubbelzinnig aanwijst. Alles wat wij als bovennatuurlijk beschouwen, is ook natuurlijk te verklaren (zoals een Geesteservaring), of is enkel bovennatuurlijk omdat de Kerk dat zegt (zoals de sacramenten). De Kerk, die ook bovennatuurlijk is omdat wij dat belijden, maar vaker niet dan wel zo overkomt. Dat bedoel ik met: het is zo menselijk allemaal.

Dingo haalde Prediker al aan. Wij zijn menselijk en vaak lijkt het ook allemaal zo onrechtvaardig. Maar God heeft zijn deel gedaan, de macht heeft Hij gegeven aan de kerk, wat zijn lichaam hier is op aarde. Helaas weten die niet wat ze ermee aan moeten en kijken we met zijn alle naar God om wat te doen. Wij zijn het lichaam, wij zijn de manifestatie van Jezus hier op aarde, laten we ons er ook naar gedragen en gewoon gaan doen wat Hij ons heeft opgedragen, het Woord verkondigen, zieken genezen, doden op wekken. Allemaal heel normaal en menselijk, als je weet wie je bent in Christus. Allemaal heel erg bovennatuurlijk en vreemd als je als mens kijkt naar het geloof.

Zei Paulus niet, het evangelie is dwaasheid in de ogen van de wereld?

Prima Thorgrem, het is de moeite niet waard om hier verder op in te gaan. Ik heb mijn mening gegeven, jij doet wat je altijd als beste doet, mensen afzeiken.

ik heb mijn mening ook gegeven. Schijnbaar ontbreekt het je aan vermogen tot zelfreflectie daar jij begon met het afzeiken van een prachtige post van RobertF inclusief oordelen over zijn persoonlijke geloofsleven. Daar reageer ik op, en schijnbaar kun je daar niet tegen. Jouw probleem.

Het feit dat jij concludeert dat ik Robert afzeik zegt meer over jou dan over mij.

Het is voor velen onder ons soms erg ingewikkeld om de Sabbat van het 4e gebod, als een teken tussen de Almachtige god en ons, zijn kinderen, te herkennen en daarmee, veelal ongewild, het Teken (Zegel) niet gezien wordt.

Lees eens Hebr 4:

6 Het staat dus vast dat er wel mensen in kúnnen binnengaan. En omdat zij aan wie vroeger het goede nieuws verkondigd is, er vanwege hun ongehoorzaamheid niet zijn binnengegaan,

7 legt God nu opnieuw een dag vast, een ‘vandaag’, waarover hij, zoals eerder is opgemerkt, lange tijd later David heeft laten zeggen: ‘Horen jullie vandaag zijn stem, wees dan niet koppig.’

8 Was de rust hun al door Jozua gegeven, dan zou God daarna niet meer over een andere dag hebben gesproken.

9 Er wacht het volk van God dus nog steeds een sabbatsrust.

10 En wie is binnengegaan in zijn rust, vindt rust na zijn werk zoals God na het zijne. 11 Laten we dus alles op alles zetten om te kunnen binnengaan in die rust, en zo voorkomen dat ook maar iemand dit voorbeeld van ongehoorzaamheid volgt en te gronde gaat.

In vers 9 staat bij de vertaling van sabbatsrust:

1) a keeping sabbath

2) the blessed rest from toils and troubles looked for in the age to come by the true worshippers of God and true Christians

Betekenis 1 was voor de Joden een vaste dag, maar dat is vreemd als in vers 7 de sabbatsrust 'vandaag' wordt genoemd. Ook laat vers 8 zien dat het om een andere dag gaat dan de ingestelde sabbatsdag uit de wet, anders slaat vers 8 nergens op.

Betekenis 2 lijkt dus logischer, namelijk stoppen met eigen werken en ingaan in de rust van God. Jezus riep aan het kruis het is volbracht. In het beloofde land was alles al klaar voor de Israelieten, huizen, waterputten, wijngaarden etc, ze hoeften het alleen maar te nemen/ontvangen. Vandaag de dag zijn ook veel gelovigen aan het werk voor God of staan nog onder de wet. Hiermee wordt de genade buitenspel gezet en kunnen ze niet de rust ingaan omdat ze menen nog te moeten werken voor hun zegen. Hierdoor zijn ze ongehoorzaam aan God.

Het klinkt niet hard, maar het is gewoon regelrechte onzin. Veruit de meeste christenen (koptisch, oosters-orthodox, katholiek, anglicaans (of een groot deel daarvan)) zijn niet zeker van hun redding. Dat jij dat wel meent te zijn is prima, maar ga dan anderen niet betichten van ongeloof.

Dus omdat de meerderheid het niet gelooft is het onzin?

jouw uitspraak over het geloof van RobertF is onzin, dat kun je namelijk niet doen op basis van zijn uitspraak dat hij niet zeker is van zijn redding. Elders begin je vervolgens te miepen over oordelen van oa mij, hoe hypocriet.

Of kan het zijn dat de meerderheid verblind is voor de waarheid, iets waar de vijand alle belang bij heeft?

wat Olorin zegt, het kan net zo goed andersom.

Prima Thorgrem, het is de moeite niet waard om hier verder op in te gaan. Ik heb mijn mening gegeven, jij doet wat je altijd als beste doet, mensen afzeiken.

Ik wist dat je daar over zou vallen Ik geloof best dat je het beste met RobertF voor hebt, en dat je daarnaast je stelling neerzet terwijl je weet dat je er reacties op gaat krijgen, siert je. Maar je doet wel alsof je RobertF's post kunt doorgronden, terwijl je hem niet persoonlijk kent of inzicht hebt in zijn geloofspraktijk. Daar vallen o.a. Bona en ik over. Wat je in feite doet is RobertF's verhaal meten naar de standaarden van je eigen geloof, of geloofsbeleving, zo weinig ruimte overlatend voor het idee dat hij er misschien wel net iets anders in staat als jou.

Enfin, dit is weer redelijk meta. Terug naar het onderwerp.

Dat snap ik, maar het gaat er niet om dat ik Robert helemaal doorgrond, dat kan alleen God zelf, maar ik herken wel wat hij schrijft aangezien hij dit zeer uitgebreid heeft genoteerd. Op basis daarvan weet ik dus wel hoe hij tegen deze situatie aankijkt en wat de bijbel hier over leert. Daarmee pretendeer ik niet Robert te kennen of hoogmoedig te zijn naar hem toe, maar zal niet nalaten om vanuit bijbels perspectief dingen te laten zien die hem wellicht kunnen helpen. Ik heb niet maar 1 zin opgeschreven met als conclusie, 'je gelooft niet goed en doe eens wat meer je best'. Zo wordt het wel door mensen samengevat en daar val ik over.

Maar goed, laten we de meta discussie afronden en proberen elkaar het voordeel van de twijfel te geven, dat zou al veel negativiteit op dit forum kunnen voorkomen.

Jij hebt speciale skills om RobertF's post te doorzien? Eerlijk gezegd vind ik het ook wat overmoedig zulke stellige conclusies te trekken op basis van een tekst. En wat is in het kort de conclusie? 'RobertF je gelooft niet hard genoeg'. Volgens mij gaan je dan compleet voorbij aan wat er eigenlijk gezegd wordt.

Ik wil wel voorstellen de sub-discussie over zekerheid van je redding te verplaatsen naar een ander, nieuw topic.

Daar gaan we weer, alles wordt weer uit context getrokken en gereduceerd tot 'Robert gelooft niet hard of goed genoeg'. Waarom hebben mensen altijd gelijk hun oordeel klaarstaan en geven ze andere niet het voordeel van de twijfel, ook al past het mogelijk niet in hun geloofsplaatje? Is de enige conclusie die jullie kunnen verzinnen dat ik Robert alleen maar wil natrappen i.p.v. te helpen?

Als moderator verwacht ik wel wat meer Ursa, helaas doe je hetzelfde als Thorgrem, Bona en Olorin, je oordeelt en laat weinig ruimte over voor de mogelijkheid dat ik wellicht de post van Robert heel goed begrijp en toch een antwoord geef zoals ik dat gedaan hebt. Daar kun je het niet mee eens zijn, maar laten we respectvol naar elkaar blijven en uitgaan dat mensen het goed bedoelen.

Of kan het zijn dat de meerderheid verblind is voor de waarheid, iets waar de vijand alle belang bij heeft?

Dat kan, of het is de minderheid die verblind is, waar de vijand alle belang bij heeft.

Welk belang dan? Als 1 miljard mensen geloven dat ze niet gered zijn en 10 wel, dan zou ik me niet druk maken als vijand. Als echter 1 miljard mensen geloven dat ze gered zijn en 10 niet, dan heb ik feitelijk al verloren als vijand. Maar goed, blijkbaar zie jij het anders en dat mag

Het feit dat je niet eens zeker bent van je redding zegt al genoeg.

Dat zegt zeker genoeg. Uiteindelijk is het namelijk God die oordeelt. En het niet zeker zijn van je behoud is geen twijfel aan de genade van God, maar eerder een erkenning dat Gods beeld over mij beter is dan mijn eigen beeld over mezelf. Tegelijk is het ook een erkenning van je eigen falen als mens. Onzekerheid over je behoud is geen twijfel aan Gods genade, maar een erkenning dat je als mens niet deugt. Je kent niet je eigen toekomst. Wie weet wat voor fatale beslissingen je later nog gaat nemen. En wie weet wat er nu eigenlijk allemaal mis is.

Maar wellicht is de (on)zekerheid van behoud iets voor een nieuw topic.

Het oordeel is al geweest beste Olorin, die heeft Jezus namelijk gedragen aan het kruis. In Christus zijn we een nieuwe schepping, God ziet ons al rechtvaardig, heilig, gereinigd danzkij het bloed van Jezus. Al jouw zonden zijn al vergeven, ook je toekomstige zonden. Al jouw zonden zijn namelijk toekomstig aangezien Jezus 2000 jaar geleden al is gestorven en opgestaan. DAt je een slecht beeld van jezelf hebt is je gevallen mens, God ziet jou zo niet meer. De vraag is, waar hecht je meer waarde aan, wat God over je denkt en zegt of wat jij over jezelf denkt?

Zo'n natuurlijke reactie inzicht in de zinloosheid van sommige van je eigen geloofspraktijken gelijkstellen met ongeloof, zoals Dave doet, vind ik wel een beetje overmoedig en getuigen van weinig inzicht in hetgeen Robert schrijft. Maar goed, dat is dan persoonlijk.

Het is niet overmoedig, de bijbel leert dat gewoon. Wat betreft inzicht, wellicht zou je je oordeel voor je kunnen houden omdat ik heel goed begrijp wat Robert schrijf, maar ben het niet met hem eens en wat hij schrijft getuigt wel degelijk van ongeloof in het Woord van God. Als God zegt dat je rechtvaardig bent, dan kun je je wellicht niet zo voelen, maar dat betekent niet dat je het niet bent. Uiteindelijk is dat een geloofskwestie die je in je hart moet vaststellen, niet in je verstand.

Robert, het klinkt wellicht hard, maar wat je hier schrijft is gewoon ongeloof. Het feit dat je niet eens zeker bent van je redding zegt al genoeg.

Het klinkt niet hard, maar het is gewoon regelrechte onzin. Veruit de meeste christenen (koptisch, oosters-orthodox, katholiek, anglicaans (of een groot deel daarvan)) zijn niet zeker van hun redding. Dat jij dat wel meent te zijn is prima, maar ga dan anderen niet betichten van ongeloof.

Dus omdat de meerderheid het niet gelooft is het onzin? Of kan het zijn dat de meerderheid verblind is voor de waarheid, iets waar de vijand alle belang bij heeft?

Het is zo menselijk allemaal. Op sommige momenten besef ik me dat gewoon weer en kan daar weinig aan doen. Kijk ik naar mijzelf, dan zie ik een christen die elke zondag naar de kerk gaat, dagelijks bidt en uit de Schrift lees, Christus probeer na te volgen... maar niet per se gelukkiger of ongelukkiger is dan een niet-christen. Ik heb dan wel hoop op de hemel, maar heb geen enkel idee hoe deze eruit ziet en het is nog maar de vraag of ik er kom. Sommigen zeggen van wel, maar de katholieke Kerk leert die zekerheid niet. Dus dat is ook nog maar de vraag. Ondertussen lees ik ook de discussies hier over het geloof en bedenk me steeds vaker: het is zo menselijk allemaal.

Robert, het klinkt wellicht hard, maar wat je hier schrijft is gewoon ongeloof. Het feit dat je niet eens zeker bent van je redding zegt al genoeg. Als je je werkelijk rechtvaardig weet, niet met je verstand, maar met je hart dan zou je bovenstaand niet zeggen. Daarbij komt ook nog dat je gevoel maar je gevoel is, het is niet de waarheid in de Geest. Ik snap wat je zegt, maar het doet me oprecht pijn om het te lezen. God heeft het beste van Hemzelf gegeven, namelijk zijn Zoon. Maar als je leeft vanuit je verstand en je gevoel zul je altijd ups en downs hebben, je moet echter je denken volledig vernieuwen. Je bent een tempel van de Heilige Geest en een tempel werkt alleen als er een ingaande en uitgaande stroom is.

Rom 10:

9 Als uw mond belijdt dat Jezus de Heer is en uw hart gelooft dat God hem uit de dood heeft opgewekt, zult u worden gered. 10 Als uw hart gelooft, zult u rechtvaardig worden verklaard; als uw mond belijdt, zult u worden gered

Uit je hart komt de oorsprong van het leven. Je kunt met je mond belijden Jezus is Heer, maar als dat niet in je hart gegrondvest is zijn het alleen maar woorden. Je kunt roepen ik ben rechtvaardig, maar dat is wat anders dan volledig overtuigt zijn in je hart, een zekerheid dat je rechtvaardig bent in Christus. Als je dan gaat spreken, dan komt er kracht vrij omdat de Geest in je niet anders kan dan dit bevestigen.

Regelmatig lees ik hier discussies tussen Eulogía en anderen over Gods genezing. En ja, ik schaar me dan braaf bij die anderen en belijdt ook heel keurig dat God niet altijd geneest en niet garant staat voor een materieel welvarend bestaan. Maar vervang het woord "God" voor "het leven," wat niet-gelovigen dus doen, en je hebt precies hetzelfde verhaal. Het lijkt wel heel erg alsof God niets anders doet dan wat het leven zelf al doet. De ene geneest, de ander niet. De ene wordt rijk, de ander niet. De ene bidt ergens voor en krijgt het niet, de ander bidt nergens voor, maar krijgt zo'n beetje alles wat hij wil. De ene bidt en blijft een onaangenaam, vervelend persoon (steekt hand op), de ander bidt niet en is een echt leuk, ontspannen en vredig persoon.

Men belijdt met zijn mond....maar gelooft niet in zijn hart en dan zal het niet werken. De meeste mensen zijn lauw, niet koud en niet heet maar mixen wet en genade met elkaar voor de balans. Bidden ze en gebeurd en niets, dan zal het wel niet Gods wil zijn geweest. Dit is gewoon ongeloof, hoe kun je nu in genezing geloven als je uitgangspunt gebaseerd is op een leugen, namelijk dat God niet iedereen wil genezen?

Het is zo menselijk allemaal. Ook ik redeneer vooral vanuit wat er nu daadwerkelijk is en ga eigenlijk niet verder dan het natuurlijke. Dat levert, blijkens verschillende reacties, mooie schrijfsels op, maar meer eigenlijk ook niet. Ik zoek Gods rust, maar krijg die niet. Zo simpel is het. Ik zal wel weer niet voldoende geloven of niet voldoende mijn best ervoor doen. Ik zoek enige zingeving, maar alles wat zin zou kunnen geven is mij te hoog gegrepen en blíjft te hoog gegrepen. Of het wordt me weer onmogelijk gemaakt, of mij afgenomen. Ik probeer niet te zondigen in vooral mijn gedachten, maar het lukt me domweg niet, ook niet als ik probeer te bidden. Wat ik ook al iets lastig vindt, zodat ik de psalmen maar bidt en verder maar gewoon zwijg. Het bovennatuurlijke wil er bij mij maar niet in, zo lijkt het wel.

Stop eens met werken voor God, dat vraagt Hij niet van je. Het enige werken wat Hij vraagt is om Zijn rust in te gaan. Als jij rust, kan God werken. Als jij werkt, dan zal Hij wachten totdat je je weer tot Hem keert. Als geloof vermoeiend wordt, dan zit je in werken, niet onder de genade.

Ik begrijp daarom ook zo goed wat Eulogía schrijft. Ik geloof het wel niet, omdat het gewoon niet zo is, maar ik begrijp het wel.

Dit zegt toch al genoeg Robert? Ik geloof het niet...hoe kun je dan in vredesnaam bidden voor zegen en genezing in je leven als je het niet gelooft? Wie hou je dan eigenlijk voor de gek?

De Kerk is het Lichaam van Christus, onze Geneesheer, die werkelijke rust en vrede kan geven. Maar waarom moet ik dan met psychische problemen naar een seculiere psycholoog? Waarom moet ik straks misschien medicatie slikken om mijn gedachten wat rustiger te krijgen? Ik begrijp het allemaal wel hoor, want het is dan natuurlijk weer Christus die door de peut heenwerkt. Maar dat is nu juist het punt: ook zonder Christus kan dit hele gebeuren prima verklaard worden. Er is feitelijk niets anders bovennatuurlijk aan dan hetgeen wij bovennatuurlijk wensen te verklaren. Een christen geneest niet per saldo sneller dan een niet-christen.

Je zegt vaak hele mooie dingen, maar in je hart geloof je deze dingen volgens mij niet of kun je ze niet geloven omdat je natuurlijke zintuigen sterker zijn dan wat God in zijn woord zegt. Je geest is een met Christus, maar je ziel en lichaam zijn dat nog niet. Je denken is nog gevallen en die is altijd aards gericht, daarom moet je je denken in lijn brengen met Gods waarheid.

Terwijl God je toch dichter nabij zou staan dan welk mens ook.

Eens, maar de meesten mensen zijn of aan het werk voor God of hebben nog heel veel afgoden in hun leven die heel wat meer tijd en aandacht krijgen dan God. Geloof is niet zondag in de kerk zitten, trouw je bijbel lezen en je zonden belijden, maar een intieme relatie. Laten we eerlijk zijn, door onze verkeerde kijk op zaken en wat we geleerd hebben over God hebben we allemaal moeite om echt dicht tot Hem te naderen zonder schroom.

Hoe vaak ik echter hier niet heb geschreven over bovennatuurlijke gaven, waarin je jezelf verloochent, bescheiden bent, etc.? Prachtig, en ik schrijf dan ook graag, maar het lijkt er steeds meer op dat het voor mij gewoon niet zo weggelegd is en dat die gaven ook bepaald niet exclusief christelijk zijn. Laat staan dat iedereen die gaven kan krijgen. Het moet maar net in je karakter liggen en je moet maar net niet die en die aandoening hebben. Sterker nog, ik heb van verschillende oprechte andersgelovigen gehoord dat ze na het verlaten van het christelijke wereldje nooit meer van die arrogante, zelfingenomen mensen zijn tegengekomen. Laat staan mensen die zo "trots" vertelden hoe zondig ze wel niet waren. En ja, dat raakt mij diep. Is dát het dan? Zijn wij dan echt zelfs erger in ons gedrag dan andersgelovigen? En maar roepen dat we tegenstand zouden krijgen, enkel omdat we geloven in Christus. Het is zo menselijk allemaal.

Dat is nu juist de tegenstand, dat was ook al zo in de bijbel. De tegenstand kwam toen van de religieuze joden. Waarom denk je dat dit vandaag de dag anders zal zijn? Religie is niet van God maar van mensen die een verdraaid beeld hebben van de waarheid.

Ik geloof in God. Ik geloof de Kerk. Ik geloof in het bovennatuurlijke. Ik geloof alles wat ik zelf hier schrijf. Ik ben gelukkig noch ongelukkig. Maar het is zo menselijk allemaal. Iemand zei me eens dat godsdiensten eigenlijk gewoon talen zijn waarin men het leven probeert te duiden. En dat je, bewust of onbewust, uiteindelijk de taal kiest die je het meest aanspreekt. Als ik de discussies dan hier zo lees, moet ik wel concluderen dat je er inderdaad niet meer van kunt en mag maken. Het leven is zoals het is en je moet er zelf wat van zien te maken, trouw aan hetgeen je gelooft of niet gelooft, tenzij je dat echt niet meer kunt om wat voor reden ook. En de ene lukt dat beter dan de ander.

Wat is geloof voor jou? Iets wat je met je verstand probeert te rationaliseren of dat wat je werkelijk in je hart gelooft?

De ene moet dat vanuit een zware ziekte, vanuit diepe armoede en of vanuit een naar regime waaronder hij leeft, de ander vanuit rijkdom, gezondheid en of een vrij regime. Sommigen stijgen boven zichzelf uit en verklaren dat vanuit hun geloof of gewoon vanuit hun eigen kunnen, maar velen blijven wie ze zijn, doen het ermee en vinden het niet zelden wel prima zo, of vinden vanuit hun geloof dat ze het prima zouden moeten vinden. De ene sterft in vrede, de ander in grote angst of boosheid. Dat zie je in elke religie en in elke levensbeschouwing, ook in het christendom. Ik vind het allemaal prachtig, maar wou soms dat Eulogía gewoon gelijk had (en nee, die discussie wil ik hier níét voeren)...

Zeg jij er eens wat van?

Hij heeft gelijk, simpel omdat Jezus op aarde heeft laten zien wat het hart van God de Vader is. Laat al je zorgen eens achter bij je Vader, stop eens met werken, ook in je denken, en kom tot rust. Ik heb het gevoel dat je zowat uit elkaar spat, het is allemaal teveel aan het worden en je begint steeds neerslachtiger te worden. Ik zou je graag eens uitnodigen in onze gemeente, maar meer nog zegen ik je met vrede, liefde en blijdschap. God houd van je, je bent zijn geliefde kind. Zeg het maar eens hardop tegen jezelf

Veel zegen toegewenst Robert, soms moet je door de weeën heen. Blijf op Hem gericht en leg ook gewoon al je problemen bij Hem neer, er is niemand anders die meer van jou houdt dat God de Vader.

Klopt, we worden gereinigd en geheiligd in het doopsel. En het reinigende, vergevende werk van Christus gaat dagelijks door, omdat we ons dagelijks moeten bekeren, en dat uit zich dus in concrete handelingen van Hem uit. Geen Schriftgedeelte die dat tegenspreekt.

Dat staat er niet, er staat in de naam van Jezus en de Geest van God. We hoeven ons niet dagelijks te bekeren, onze zonden zijn voor eens en altijd vergeven door het eenmalige offer van Jezus. Ik had het over het vagevuur wat jij aanhaalde als niet schriftelijk.

Adhd-christen, precies wat jij beschrijft, noemen wij dus het vagevuur. Het vagevuur is er dan ook niet om je te vernietigen, integendeel. Het reinigt je van nog overgebleven smetten, "littekens," die de zonde heeft achtergelaten in je ziel, zodat je daarna volmaakt rein de hemel kan ingaan. Het vergeeft dus geen zonden, want dat kan alleen in dit aardse leven, maar reinigt je van de gevolgen van de zonde, die op aarde nog niet gereinigd waren. Alles wat je doet heeft immers gevolgen en laat sporen achter in je ziel.

.

De bijbel leert echter het volgende:

1 Korintiërs 6,11 

Sommigen van u zijn dat ooit geweest, maar u bent gereinigd, u bent geheiligd, u bent rechtvaardig verklaard in de naam van de Heer Jezus Christus en door de Geest van onze God.

We zijn al rein, roepen dat je nog gereinigd moet worden betekent dat Jezus zijn werk niet goed genoeg was en je blijkbaar nog een tijdje in het vagevuur moet rondhangen. Totaal niet bijbels te onderbouwen.

Ik ben niet weg hoor.

Ik wil alleen graag een open discussie, welke onmogelijk is met mensen die reageren zoals Dave hierboven. Hij claimt te weten hoe God mijn leven bedoeld heeft. Weet. En tegen zo'n onwrikbaarheid wil ik niet strijden. Een ieder hier overtreedt "regels", zo denk ik. En of mijn leven, samenlevend met een man én een vrouw, waarmee ik "het" doe is tegen die regels.... maar zoals een (in mijn ogen zeer wijs persoon) ooit zei: regels zijn voor die genen die niet in het ware geloof leven, maar houvast nodig hebben. Daar zit een kern van waarheid in, zie de tien geboden. Wie "uit zich zelf" al naar deze regels leeft, heeft deze regels niet nodig. Als je op punt staat om......en moet dán pas denken of het mag of niet....

Dus.

Lees je eigenlijk wel wat ik schrijf? Ik heb al gezegd dat we allemaal de regels overtreden, dat is echter geen vrijbrief om dan maar te blijven zondigen. Blijkbaar is een open discussie in jouw leefwereld 'als je het met mij eens bent dan praat ik met je, zo niet dan veroordeel je mij en valt er niet te discussiëren'. Als je alleen maar wilt horen wat je wilt horen, dan moet je niet naar een forum komen waar de kans bestaat dat mensen het niet met je eens zijn.

Je kunt het natuurlijk altijd draaien in je eigen voordeel. Maar wie houd je daarmee voor de gek of denk je daarmee voor de gek te houden? Christenen? God? Of toch voornamelijk jezelf.

Ongehuwd samenwonen is niet echt netjes christelijk.

Polygamie is verre van christelijk zelfs onchristelijk.

Geloof zonder geloofsgemeenschap terwijl die ruimschoots aanwezig zijn in je omgeving is ook niet christelijk.

Wat verwacht je nu eigenlijk van ons christenen op dit forum?

Zoals je het alleen al stelt... "Ons christenen", mij daarmee uitsluitende.

De zoektocht hier op het forum is/was naar mensen die zonder oordelen helpen om me te

verdiepen in het geloof.

Was.

Niet meer.

Er lijken gewoon geen Christenen te zijn die zonder te oordelen Christen kunnen zijn, buiten de groep mensen die ik al om me heen heb verzameld. Eerlijkheid wordt namelijk direct gestrafd met veroordeling.

Ik zit niet op veroordeling te wachten, niet op discussie. Mensen die het hardst roepen dat God je accepteerd zoals je bent of je laat zijn wie je moet zijn, veroordelen me om hoe God mij gemaakt heeft. Hypocrisie ten top, want geen van de forummers zal zich volledig houden aan hetgeen de Bijbel vooorschrijft.

Het sterkt mij echter in mijn geloof en ook in mijn afkeer van de schijnheiligen.

Voor mijn geloof en mijn band met God heb ik de goedkeuring van de mensen op het forum niet nodig. Het verschil in opvatting zal echter bij het globaal converseren over het geloof tussen hen en mij in blijven staan.

De vraag die voor mij ligt is wat is het forum dan nog voor mij? Wellicht voor mij niets meer. Misschien is mijn aanwezgheid hier niets meer geweest dan een spiegel voor sommige forummers hier, al zullen deze het nooit toegeven. Het oordelen is aan de Heer, niet aan de mens.

Wellicht tot ziens....

Volgens mij weet je prima dat er iets niet klopt. Niemand beweert hier geen fouten meer te maken. Maar het is natuurlijk niet zo dat de insteek is, goh ik vloek nog wel eens, dus dan kan ik net zo goed ook elke week naar de hoeren gaan. God zal je niet meer veroordelen, want het oordeel is al op Jezus geweest. Het probleem is echter dat mensen zichzelf gaan veroordelen en dat zonden altijd tot de dood leidt en niet tot het leven zoals God het bedoeld heeft.

Als jij een kind verbied om niet bij de waterkant te spelen, doe je dat dan voor jezelf of voor het kind? Ook al begrijpt het kind dat nog niet, je hebt het beste met het kind voor. Zo is het ook met God, Hij heeft ons gemaakt en weet wat het beste is voor ons. Hij laat ons echter onze eigen keuzes maken, ook al zijn deze destructief.

De meeste hier proberen je te helpen, maar als je hier komt met als uitgangspunt, ik ga niet veranderen wat er ook gezegd wordt, dan blijf je gewoon in je zonden hangen en valt er volgens mij niet veel meer te zeggen. Als je de zonden geen zonden meer gaat noemen dan ben je gewoon verblind. Ik hoop dat je gaat beseffen hoe waardevol je bent voor God en dat Hij iets beters voor je heeft dan wat je nu denkt te hebben.

Zegen,

Dave