Figulus

Soms dient gemak de mens.

Mensen, die wel ademhalen en bewustzijn hebben, zouden moeten afzien van het citeren van bots. Het heeft geen toegevoegde waarde in gesprekken die vragen om menselijk inzicht of originaliteit.

Heel subtiel, maar sarcastisch. Ik betwijfel of een bot dat gaat lukken.

Dat lijkt op Utopia en maakt het beroep "crimineel" overbodig. Ik denk dat je voorbij gaat aan de opdracht die God heeft gegeven om te werken voor je bestaan. Om maar enkele passages uit de Bijbel te geven die dit m.i. onderschrijven: Zo nam de HEERE God den mens, en zette hem in den hof van Eden, om dien te bouwen, en dien te bewaren. (Gen.2:15, SV) Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; (Ex.20:9,SV) Ga tot de mier, gij luiaard! zie haar wegen, en word wijs; Dewelke, geen overste, ambtman noch heerser hebbende, Haar brood bereidt in den zomer, haar spijs vergadert in d

Klinkt vreselijk verwend. Die basisbehoeftes gedekt hebben dmv een basisinkomen is toch pure luxe lijkt me.

Als ik je goed begrijp moet er eerst een revolutie plaatsvinden om het e.e.a. bouwrijp te krijgen voor de uitvoering van dergelijke plannen.

In een instabiele economie kan een basisloon juist extra druk leggen op de staatskas, waardoor het tegenovergestelde effect kan ontstaan en armoede zelfs kan verergeren.

Dat is een heel ander scenario. Ik denk niet dat het verstandig is om een basisloon in te voeren als er sprake is van armoede.

Ik leef inmiddels ruim een decennium in de bijstand, en er is geen geld ter wereld die mij gaat compenseren voor de vrijheid die ik ervaar. Al zet je er een ton per jaar tegenover (en die heb ik in het verleden ruimschoots verdiend), ik blijf fietsen met de hond en bevredig de hunker naar informatie op eigen wijze. Een nadeel is wel dat het wat isolerend werkt; het contact met andere mensen verdwijnt.

Het gebruik van "band" kan gerechtvaardigd zijn als we het hebben over de ijzeren band die om het houten wiel van een koets werd geslagen. Deze ijzeren band zorgde voor extra stevigheid en slijtvastheid en werd met behulp van hitte en spijkers op het wiel aangebracht. Maar goed, voor de ultra autist: "Vroeger had je een postkoets, en dus hamers en spijkers nodig om de ijzeren band om het wiel te repareren."

Vroeger was alles beter. Vroeger had je een postkoets, en dus hamers en spijkers nodig om de band te repareren. Dat waren nog eens tijden, kon je problemen oplossen met een flinke tik.

Ik ook hoor. Dan blijf ik mijn energie besteden aan het fietsen met honden uit het asiel, waarmee ik me nuttiger voel dan als veredelde reclame- en folderbezorger voor PostNL.

Tegenwoordig zijn we afhankelijk van technologie zoals e-mail, mobiele telefoons en andere vormen van digitale communicatie, waardoor de rol van fysieke postbezorging en de bijbehorende transportmethoden aanzienlijk is veranderd. Ik heb enkele weken voor PostNL gewerkt; het romantische beeld van Pieter Post verdwijnt als je ziet hoe het in feite enkel nog maar draait om reclame en de distributie daarvan. Die moet vervolgens, geheel in tegenstelling tot de reden voor de ontwikkeling van de elektrische fiets, op een trapfiets bezorgd worden. Het was van korte duur dat ik mijn energie daar aan he

Het bier smaakt wel lekkerder nadien, dus dat krijgen ze luidkeels te horen.

Als er 5 man staan te kijken naar wat ik doe, zou ik me afvragen wat hen zo aantrekt in wat ik aan het doen ben.

Wie bepaald wat "zinvol" is? Gemakzucht denk ik.

Ik denk dat de mens op aarde is gezet om aan het werk te gaan, niet om het uit te besteden. Werken is goed, dat was al zo in het paradijs en is zo gebleven na de zondeval. Technologie, waaronder AI ook valt, zou dat niet volledig moeten vervangen.

Wat de een als eigen schuld zou zien, kan een ander als complexe samenloop van omstandigheden beschouwen. M.i. kan een beperking bij een ongeboren kind voor de ouders moeilijk een eigen keuze zijn, terwijl je dat wel lijkt te impliceren. Het is niet dat het onderscheid niet begrepen wordt, maar dat je criteria moeilijk consequent en eerlijk zijn toe te passen in alle gevallen.

Dat zeggen we als christen nu ook altijd. Vreemd genoeg krijgen we dan om de oren dat er geen sprake is van vrije keus zodra er wordt gesproken over negatieve gevolgen.

Je redenering is inconsistent doordat je enerzijds ouders verantwoordelijk stelt voor aangeboren beperkingen van hun kind en anderzijds een onderscheid maakt tussen invaliditeit door "eigen schuld" en "overmacht," wat leidt tot een subjectieve en moeilijk houdbare grens bij het toekennen van bijstand. Je maakt een verwarde en tegenstrijdige indruk.

Het idee om mensen met een beperking of invaliditeit om economische redenen te euthanaseren gaat lijnrecht in tegen de ethische en juridische principes van de Nederlandse samenleving, die juist bescherming en zorg biedt aan kwetsbare groepen. Je redenering blijft dan ook onhoudbaar omdat die voorbijgaat aan fundamentele waarden zoals medemenselijkheid, solidariteit en de bescherming van het recht op leven.

Iemand die consequent is zou ervoor moeten kiezen om diegene die tijdens het leven buiten de baarmoeder invalide raakt te euthanaseren. Als jij stelt dat mensen met een aangeboren beperking door hun ouders moeten worden ondersteund en geen beroep op de samenleving mogen doen, en daarnaast meent dat invaliditeit die te voorkomen was minder of geen steun zou moeten krijgen, leidt dat tot een harde en onwenselijke conclusie. Namelijk, dat mensen die door eigen keuzes of onvoorziene omstandigheden invalide raken — buiten hun schuld of niet — ook geen recht op hulp hebben. Als de samenleving n

Volgens mij ben je als eenoudergezin in een uitkerende situatie het meest kwetsbaar in Nederland.

Invalide mensen zouden meer moeten krijgen. Een handicap is duur, en ze kunnen er niks aan doen.

Een van de redenen waarom ik blijf waar ik zit.: met mijn kont op de fiets en de hond ernaast. Daar stop ik niet mee met in het vooruitzicht een verslechtering van zaken.