Figulus

Je probeert Hamas neer te zetten als een legitieme verzetsbeweging die zich enkel richt tegen “Zionisten” en geen jihadistische ambities zou hebben. Dat klinkt sympathiek, maar is historisch én ideologisch onjuist. Hamas is wél een islamistische organisatie met duidelijke wortels in de Moslimbroederschap. Hun oorspronkelijke Handvest uit 1988 laat geen ruimte voor interpretatie: ze streven naar een islamitische staat op het volledige grondgebied van historisch Palestina — dus zonder Israël. Hun strijd is religieus gemotiveerd, met termen als jihad, martelaarschap en goddelijke beloning in

Niet bepaald. Het is zoals het is. Ik ben altijd een vreemde eend in de bijt geweest, en ipv zwichten voor het zogenaamde gemiddelde werd ik enkel maar vreemder. Dat mag jij een grote bek vinden, ik noem het afwijkend. En de hoeren? Die maken zich alleen maar druk om "harder, harder!"

Een door macht gedreven politicus laat zich bijna altijd corrumperen, en dus wordt het kiezen tussen kwaden. Lord Acton zei het beroemd: “Power tends to corrupt, and absolute power corrupts absolutely.” Zodra macht het primaire motief wordt, raakt morele integriteit op de achtergrond, en zodoende kunnen we als kiezers daardoor alleen nog maar kiezen tussen het minste kwaad.

Vermoedelijk heb ik te maken met een palestijn met veel fantasie, of een sympathisant. Soms vervagen dan feit en fictie, en worden historische parallellen (zoals de Holocaust of koloniale onderdrukking) bewust of onbewust overdreven ingezet om de eigen positie kracht bij te zetten. Dus rechtvaardiging van geweld is afhankelijk van hoeveel mensen er aan de overkant staan? Dat klinkt eerder als angstpolitiek dan rationele helderheid. Honderd miljoen die met schuim op de lippen schreeuwen, leggen het alsnog af tegen een paar miljoen die strategisch blijven denken.

Wacht maar. Dat smoeltje gaat ongelooflijk op zijn donder krijgen. Geen traan zal ik er om laten. Met je hypocriete leeuwenverhaaltje dat uit de bek komt van Scar. Meer dan een alternatieve herdenking zal er niet plaats vinden. En ik zal een feestje vieren op die verdoemde gedenkdag van criminelen.

En Hamas dan? Die kennen enkel nog de emotie HAAT en OPGEHOOPTE WRAAKLUST. Wat dacht je dat 7 oktober was, een serenade? Je komt er wel achter wat existentiële woede betekent. Stil maar, wacht maar...

In het universum waar jij oorlog mee hebt.

Dan graaf maar een weg uit, In plaats van naar Israel toe...

Als je de situatie van de Palestijnen vergelijkt met die van Joden in concentratiekampen, doe je de Holocaust ernstig geweld aan. Palestijnen worden niet massaal vergast, verhongerd of systematisch uitgeroeid, en velen zijn de afgelopen decennia geëmigreerd. Het staat ze vrij om te vluchten voor mogelijk geweld. Je mag Israël stevig bekritiseren, maar zulke vergelijkingen zijn historisch misplaatst en moreel verwerpelijk. Volgens mij hoor ik weer eens een palestijn huilen.

Je beschuldigt de Joodse religie ervan oorlog te veroorzaken, maar presenteert de islamitische religie als een zegen voor Palestijnen. Daarmee weeg je religie niet op één schaal, maar projecteer je goed en kwaad afhankelijk van wie je sympathiek vindt. Dat is geen analyse, dat is retoriek.

Nooit meer oorlog is een wens, geen feit... Koekenbakkers. Die koekjes uit het buitenland leken zo lekker!

Je interpretatie blijft opvallend selectief. Misschien toch maar even oefenen met begrijpend lezen, voor je weer een pirouetje draait en door het ijs zakt.

Het begrip genocide is niet zomaar een label voor gruwelijk oorlogsgeweld of disproportioneel optreden. Het is een juridisch begrip met een duidelijke definitie: de intentie om een volk, geheel of gedeeltelijk, uit te roeien als zodanig. Als Israël werkelijk genocide zou willen plegen, dan beschikte het over de militaire middelen om dat binnen één dag af te ronden. Dat is niet het geval. Wat er gebeurt is vreselijk, maar vrees, woede of verontwaardiging zijn geen rechtvaardiging om definities geweld aan te doen. Wie genocide roept bij elke massale militaire operatie, banaliseert het woord, en

Je stelt je op als moreel geweten, maar draait ondertussen in morele pirouettes waar elke nuance uit glijdt. Je roept ‘genocide’ alsof het een toverwoord is dat je eigen gebrek aan feitenkennis moet maskeren. Je verdraait, je herhaalt, je haalt er kinderen bij als het je uitkomt, niet uit empathie, maar als retorische munitie. En zodra het over slachtoffers aan de andere kant gaat, zwijg je of schuif je de schuld door. Dat is geen compassie, dat is selectieve verontwaardiging. Geen analyse, maar agitatie. Geen gesprek, maar moreel narcisme. Je beweert de menselijkheid te verdedigen, maar wat j

Dus als jij zegt: “onze kinderen eerst”, dan begrijp je precies waarom Israël zijn kinderen beschermt, en desnoods keihard terugslaat.

De fundamenten van samenlevingen brokkelen af: mensen geloven elkaar niet meer, herkennen zich niet meer in elkaar, en voelen zich verraden. Als dat zo doorgaat, is een burgeroorlog of grootschalige binnenlandse onrust in sommige landen geen vergezochte gedachte meer. Dan wordt de bijl niet begraven, maar opgegraven, en rest alleen een strijd om wie hem het eerst hanteert.

Je stelt "eigen kinderen eerst", maar veroordeelt Israël wanneer ze dat doen. Vervolgens schuif je het gesprek weg naar bezetting en slachtoffers, maar ontwijkt daarmee je eigen logica. Dat noem ik geen eerlijk debat, maar morele selectiviteit. Israël bezet Gaza niet zomaar. Die controle kwam er na jarenlange raketaanvallen, terreuraanslagen en pogingen om Israël te vernietigen. Geen enkel land laat dat zomaar gebeuren.

Dus Israël doet precies wat jij ook zegt te willen: hun eigen kinderen eerst beschermen. Waarom veroordeel je dat dan?

Als je zegt dat je pas helpt als hier alles perfect is, dan zeg je feitelijk: “Laat die kinderen maar sterven, want wij hebben eerst nog een wachtlijst voor de tandarts.” Dat is morele gemakzucht. Geen hulp geven betekent ook een keuze: een keuze waardoor elders kinderen sterven. Je kunt dat ‘eigen volk eerst’ noemen, maar het blijft een afweging waarbij je accepteert dat onschuldigen elders omkomen, puur omdat ze niet binnen je landsgrens geboren zijn. Ik vind dat Israël zijn verantwoordelijkheid als staat neemt door zijn burgers te beschermen, in het bijzonder kinderen. En objectief gez

Ik heb nergens beweerd dat Palestijnse kinderen medeplichtig zijn. Integendeel, ik zei expliciet dat elk dood kind een tragedie is, aan welke kant dan ook. Wat ik wél zeg, is dat de oorlog wordt aangewakkerd en in stand gehouden door een organisatie die juist hun lijden gebruikt als schild en propaganda. Dáár ligt het probleem. Emotie zó inzetten dat je de ander valselijk beschuldigt van harteloosheid, dát is onoprecht. Emotionele manipulatie noem ik dat, en geen discussie. Westerse steun aan Israël is géén blanco cheque voor elk wapen of elke actie. Het is steun voor een bondgeno

Een beroep doen op emoties is geen feitelijk tegenargument. Het is hetzelfde als dat mijn laatste vriendin ook vaak deed: tranen trekken en gelijk denken te krijgen, enkel omdat ze er verdrietig uit ziet. Dat werkt niet bij mij hoor, veel te eenzijdig allemaal. En de kinderen en baby’s die door Hamas zijn vermoord, kijken we die ook in de ogen? Of telt hun dood niet, omdat ze toevallig aan de ‘verkeerde’ kant geboren zijn? Als het lijden van het ene kind telt als moreel bewijs, dan moet het lijden van het andere kind dat ook doen. Als je zegt dat die Israëlitische doden hun eigen schuld z

Volgens mij is er nog helemaal geen uitspraak dat Israël genocide pleegt. Het Internationaal Gerechtshof heeft een tussenvonnis uitgesproken waarin het stelt dat Israël alles moet doen om te voorkomen dat het tot genocide komt. Dat impliceert dus juist dat er nog geen genocide is vastgesteld. Het Hof heeft de zaak serieus genoeg gevonden om voorlopige maatregelen op te leggen, maar de inhoudelijke uitspraak volgt pas later. https://www.cidi.nl/ontwikkelingen-bij-icj-uitstel-zaak-genocide-beschuldiging-en-een-nieuwe-zaak/ Al die peilingen zeggen me eerlijk gezegd niet zoveel. De publi

Volgens mij klopt het niet dat de meerderheid in het Westen geen steun meer wil geven. Wat wél klopt, is dat de minderheid die fel tegen is, veel beter hoorbaar is op straat, in de media en online. Dat is niet per se verkeerd, want protest is onderdeel van een democratie. Maar volume is geen bewijs van meerderheid. De meeste mensen steunen nog altijd het bestaansrecht van Israël, al zijn ze misschien kritisch op bepaalde acties of regeringen. Diplomatie veronderstelt twee partijen die daartoe bereid zijn. Wanneer raketten en gijzelingen aan de orde van de dag zijn, is diplomatie soms minder ha

Je doet opnieuw een poging tot karaktermoord, maar een inhoudelijke definitie van ‘psychotisch gedrag’ blijft uit. Is dat omdat je het niet kunt, of omdat je dan zelf door de mand valt? Al zou het gebeuren dat Vikingen weer kwamen, als ze het lukt hebben ze er blijkbaar recht op: het recht van de sterkste. Israël bestaat omdat het zich staande houdt. De bevolking is georganiseerd, het leger is sterk, en het heeft diplomatieke steun. Dus: bestaansrecht door kracht. Wie dat wil betwisten, moet sterker zijn, anders blijft het zoals het is. En kom me nou niet aanzetten met e.o.a. verdrieti

Als je meent wat je zegt, neem ik aan dat je ook weet wat je bedoelt. Het valt op dat je geen enkele definitie aandurft, maar wel met grote termen strooit. Wat versta je zelf onder psychotisch gedrag? Gaat het je lukken om daar wel een definitie van te geven?