Jurriën Sr.

Ik heb het niet over een uitspraak die op de Bijbel is gebaseerd, maar over een uitspraak in de Bijbel zelf. Dat waar jij het over het is in feite interpretatie. Laat ik een concreet voorbeeld geven: Joh. 14:6 (NBG1951) “Jezus zeide tot hem: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij.” Wat maakt deze uitspraak van Jezus waar: omdat deze in de Bijbel staat, of omdat Jezus dit zegt? En hoe weet je dat dan? Sorry, ik zit anders in elkaar. Hoe zit je dan in elkaar? Zit je nu met je mond vol met tanden? Ik kreeg de indruk

Ook dit is weer een uiting die gebaseerd is op de Bijbel. Maar waarschijnlijk ben je je daar niet van bewust. Natuurlijk komt deze uiting uit de Bijbel. Vrijwel alle opmerkingen die ik op dit forum maak zijn op de één of andere wijze aan de Bijbel gerelateerd. Hetzij direct of indirect. Maar dat is helemaal niet het punt. Maar laat ik jou dan óók een vraag stellen: “Is een uitspraak waarheid omdat deze in de Bijbel staat of is een uitspraak waarheid omdat Gods Geest deze bevestigt?”. NB: Wat mij betreft zijn we alsnog in gesprek.

Nee, die voorbeelden heb ik zelf niet, maar wat ik heb willen aangeven is dat God niet per definitie de Bijbel nodig heeft. Uiteraard staat in de Bijbel alles om je op weg te helpen, maar het lezen van een bijbel garandeert niet dat je ook op weg geholpen wordt! Overigens is het beste getuigenis degene die de Geest van Christus in zich heeft. Zij zijn de ware getuigen van Christus, want zij zijn een geur te leven voor hen die behouden worden en een geur ten dode voor hen die verloren gaan. Dat dan zij, aan hen die behouden worden de weg vanuit de Schrift nader uitleggen, is een vervolg.

Ik betwijfel dat. Ik denk dat de wil er weinig toe doet; de meesten weten niet eens wat ze willen. Daarbij werk je op deze manier de supermarkt-gedachte in de hand.; als iets je uiteindelijk niet bevalt, dan ruil je het gewoon weer in. Ik denk dat de wil van de mens veel te veel beïnvloed wordt door alles wat in de wereld is. Het hart kan echter beseffen, dat wat het hart zoekt, daar niet te vinden is. Dan zwijgt de wil, want het heeft geen zin te streven naar iets, dat de wereld niet biedt; blijft een echt verlangend hart over. En dat betekent dat er maar Één overblijft voor echte hulp:

... Als je nog nooit direct of indirect met de Bijbel te maken hebt gehad kun je ook nooit van het bestaan van Jezus Christus afweten. Stel dat je als baby zonder enig boek of iets dergelijks op een onbewoond eiland bent achtergelaten en hebt weten te overleven. Zeg je dan out of nowhere ineens: 'laat ik vandaag eens maaltijd met Jezus Christus - waar ik nog nooit van heb gehoord of over heb gelezen - houden.' ? Nee, dat denk ik niet. Maar dat is ook niet waar het om gaat. Sta me toe mijn standpunt verder te verhelderen aan de hand van het voorbeeld dat ik in mijn vorige reactie gaf:

Maar de enige bron waardoor we überhaupt over 'het dynamische woord' af kunnen weten, is via dat 'statische woord'. Ik zou het knap vinden als iemand geheel buiten de Bijbel om (dus zonder zelf ooit de Bijbel te hebben gelezen en zonder van iemand anders ooit hierover gehoord te hebben) tot geloof in het dynamische woord zou kunnen komen. Ik betwijfel of 'de Heilige Geest' een realiteit in je leven zou kunnen zijn, als je nog nooit van de Bijbel zou hebben gehoord, er nog nooit in hebt gelezen en er ook nog nooit via iemand anders iets over hebt vernomen. Uit jouw res

Met het eerste ben ik het wel eens. Maar bij wat je vervolgens zegt, heb ik zo mijn vraagtekens. Het besef dat we allemaal op de een of andere wijze 'beschadigt' zijn door de zonde, ontneemt je het recht om zelfs maar de kleinste afwijking te beoordelen of te veroordelen. Immers, de één is homoseksueel en behandelt zijn/haar partner correct; de ander is heteroseksueel maar gaat vreemd met de buurvrouw of zit regelmatig op pornosites. Wie geeft iemand het recht om z'n naaste te veroordelen? Wie kan zeggen, dat God hem als rechter heeft aangesteld? Het is dus beter (als christen,

De woorden 'kruit verschieten' suggereren dat je veel woorden nodig hebt om weinig te zeggen. Je weet niet wat de uitdrukking in dit verband betekent: het kruit slaat niet op het aantal woorden, maar op de argumenten. Ik streef er altijd naar, om mijn berichten niet te laten vallen onder de categorie: 'veel geschreeuw en weinig wol'. Helaas geldt dat niet voor iedereen op dit forum. Vandaar het grote aantal berichten , dat al aan dit onderwerp is gewijd. Je geeft me teveel eer; ik ben al tevreden als ik het gedaan kan krijgen dat iemand iets van mijn argumenten opsteekt

Je verwart opnieuw de Bijbel met Jezus Christus. Daar waar jij het over hebt is datgeen wat op papier staat. Dat noem ik het getuigenis. Het levende Woord (Johannes 1:14) is Jezus Christus. In tegenstelling tot de Bijbel (die statisch is), is Jezus, als Gods Woord, dynamisch want Hij leeft! Daarom heeft de Vader aan Hem het oordeel gegeven. Dat oordeel klinkt nog steeds en is óók vandaag actief en in beweging. Openbaring zegt van Jezus: " .... uit zijn mond kwam een tweesnijdend scherp zwaard; en zijn aanzien was gelijk de zon schijnt in haar kracht. (...) En uit zijn mond komt een s

Ik heb als eerste gezegd dat de Bijbel een getuigenis is. Dáárom weten we over Jezus. De Bijbel geeft een getuigenis van een gedeelte (niet alles) wat Jezus heeft gezegd en gedaan en wel in verschillende bewoordingen (omdat de getuigen verschillend zijn). Maar de Bijbel is niet God woord, luister maar naar dit getuigenis: Joh. 1:1-9 (NBG1951) In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. Dit was in den beginne bij God. Alle dingen zijn door het Woord geworden en zonder dit is geen ding geworden, dat geworden is. In het Woord was leven en het leven was het licht de

Ik heb vele pagina's onder dit topic doorgelezen, maar ik vond tot zover nergens een voor mij bevredigende reactie. En dat is wel jammer. Ook voor Gaitema zelf. Maar vooral voor hen die al dan niet worstelen met dit (of een ander, vergelijkbaar) fenomeen. De mens is in z'n algemeen, net als de rest van de schepping, in verval. Sinds de overtreding van Adam is de vergankelijkheid in de wereld gekomen en loopt alles achteruit (in kwaliteit). Ik weet dat deze stelling op zich al veel discussie oproept. Maar als alles vervalt, waarom zou dat dan niet gelden voor ons denken, onze gevoelen

Als zelfs het geloof niet van onszelf is, waarom komt dan niet iedereen tot geloof? Omdat niet iedereen dat wil. Het(zelfde) geloof (als dat) van Jezus, ontvang je alleen maar als je Hem aanneemt: Hebr. 11:6 (NBG1951) "maar zonder geloof is het onmogelijk (Hem) welgevallig te zijn. Want wie tot God komt, moet geloven, dat Hij bestaat en een beloner is voor wie Hem ernstig zoeken."

Jouw bericht geeft me de gelegenheid om aan te sluiten bij dit topic. Alhoewel ik me kan vinden in jouw stukje en de retorische vraag die je stelt, denk ik , dat de kern van wat Jezus zegt tegen de Samaritaanse vrouw veel eenvoudiger en concreter kan worden begrepen. Het gesprek van Jezus en de Samaritaanse spits zich op bepaald moment toe op de vraag waar God het 'best' aanbeden wordt: Joh. 4:20 (HSV) Onze vaderen hebben op deze berg aanbeden, en bij u zegt men dat in Jeruzalem de plaats is waar men moet aanbidden. Jezus zegt dan: Joh. 4:21 (HSV) Vrouw, geloof Mij,

Ja, ik dacht al dat het zoiets was; de buffer blijft gewoon gevuld. Ik ben er ook achter gekomen, dat als je op de tijdlijn tussendoor een ander bericht ontvangt, werkt het ook niet meer. Maar intussen leer ik al aardig (al zeg ik het zelf) hoe dit forum werkt.

Ja, maar je ziet dat de Hebreeën-schrijver, de vrijheid neemt om z'n eigen invulling er aan te geven. Geen vreemd verschijnsel in het nieuwe Testament, de Evangelisten en Paulus maken zich hier regelmatig 'schuldig' aan.

De kanttekenaren waren echt kinderen van hun tijd. Het is maar goed dat de kanttekeningen geen deel uitmaken van de Bijbel zelf. Blijft er toch nog wat zelf na te denken over.

@thom Er is een verschil tussen een louterend vuur en een verterend vuur. Dus context zal ook hier doorslaggevend zijn. Ja dat is zo. Laat ik de hele tekst er maar eens bijhalen: Hebreeën 12:28-29 (NBG1951) “Laten wij derhalve, omdat wij een onwankelbaar koninkrijk ontvangen, dankbaar zijn en hierdoor God vereren op een Hem welbehagelijke wijze met eerbied en ontzag, want onze God is een verterend vuur“. De context van “derhalve” is: Hebreeën 12:25-27 (NBG1951) “Ziet dan toe, dat gij Hem, die spreekt, niet afwijst. Want als genen niet ontkomen zijn, toen zij Hem afwe

Ja, minder makkelijk dan het lijkt, veel minder vluchtwegen mogelijk, dat is het verschil. Misschien zoek je dan wel op de verkeerde plaats: In het licht van de verzoening is maar één optie mogelijk. En die is heel eenvoudig: Joh. 17:3 (NBG1951) “Dit nu is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus, die Gij gezonden hebt”.

Dus dat ‘bestraffen en kastijden’ ervaar je ‘als een verterend vuur’? Als ík denk aan verteren, blijft er niet veel over om te kastijden en te bestraffen, laat staan lief te hebben. Dan heeft ijverig zijn en bekering ook geen zin meer. NB: Ik probeer het niet in het belachelijke te trekken, hoor, Thom.

Van al die eenvoud zou je bijna gek worden.

Ik ben bang dat je met deze opening op een flink aantal punt flink uit de bocht vliegt. Daarnaast is het de vraag wat je eigenlijk ter discussie stelt. Het lijkt er meer op dat je gewoon een aantal (lees: veel te veel) knuppels in het hoenderhok gooit; de kippen zijn echter al te diep in slaap om er door opgeschrikt te worden. Als je jouw topic opsplitst in een aantal hapklare brokken (in vragende vorm), denk ik dat je waarschijnlijk meer en interessantere reacties zult krijgen. NB: niet in het minst van mij, want ik vind de brief aan de Romeinen zeer interessant.

Bedankt, deze tekst legt een direct verband, dat zocht ik Maar ben je ook achter de betekenis? Waarom is God een verterend vuur? Ik dacht dat God liefde is? Zag Johannes dit dat verkeerd?

Geen probleem, hoor. Doe maar rustig aan. En wat betreft het lezen van hele bijbelboeken, ben ik het met je eens. Het gevaar een tekst uit het verband te Interpreteren is heel groot. Het dient vooral hen die stokpaardjes optuigen en niet bereid zijn hun heilige huisjes opnieuw te doordenken. Vandaar dat je vaak op weerstand stuit bij het stellen van de ‘waarom-vraag’. Laat ik je, wat dat betreft, een geheim influisteren: Ik accepteer de drie-eenheid ook niet zomaar. Ik ben zelfs van mening dat de hele leer van de verlossing de drie-eenheid niet eens nodig heeft om toch geldig te kunnen zi

Ik wist dat hier opmerkingen over zouden komen 😉. Wat versta jij onder Gods Woord? En wat versta jij onder het Woord? En, je raadt het al, kun je dit vanuit de Schrift onderbouwen? We kunnen dan samen misschien een beetje boven het niveau van: ‘ik vind en jij vindt’ uitstijgen.

De bijbel zegt niks, de bijbel is een boek en kan gelezen worden. En in dat boek staat helemaal niet dat de aarde 6000 jaar oud is. Er wordt niet vermeld wanneer “in den beginne” was. Wat er wel wordt vermeld in 2 Petrus 3 is dat er mensen zijn die ontkennen dat de wereld oeroud is. De huidige inrichting van de aarde is misschien 6000 jaar oud, maar daarvoor zijn er al talloze werelden geweest en ten onder gegaan. Net zoals de zogenaamde Nieuwe Wereld Orde die ze nu aan het optuigen zijn ten onder zal gaan. Ik denk dat je gelijk hebt. Uiteraard kan men de leeftijden van de mens