sjako

Hoofdstuk 14. Het Lam op de berg Sion met 144 000

Passage 14: 1–5 beschrijft een eschatologische voltooide toekomst, de tijd van de redding. En het heden wordt gezien als het verleden vanuit deze perfecte toekomst als het ware. In het vierde hoofdstuk wordt Johannes in de hemel opgenomen, vanwaaruit hij de aardse geschiedenis ziet. Degenen die weigerden het teken van het beest te aanvaarden, maar de naam van het Lam en Zijn Vader als zegel aannamen, zullen gered worden. Met Christus, met het Lam, zullen vervolgde christenen de overwinning behalen, mits ze schuwen om de keizer als god te aanbidden. 
Ontelbare menigte van de verlosten zijn bij het Lam op de berg Sion (14: 1). Dit zijn de 144 000 die al in het zevende hoofdstuk zijn besproken (7: 1-17). Deze 144 000 "verzegelden" symboliseren het nieuwe, ware Israël als een ontelbare menigte (7: 9)! Volgens het oude Joodse geloof zal de Messias het geredde volk van God aan het einde der tijden op de berg Sion om zich heen verzamelen: “En als deze dingen geschieden, en de tekenen gebeuren, die ik u tevoren getoond heb, dan zal mijn Zoon geopenbaard worden die gij als een man hebt zien opkomen. En wanneer alle volken zijn stem zullen horen,... En een ontelbare menigte zal bijeen vergaderen,... Doch hij zal staan op de spits van de berg Sion" (4 Ezd 13: 32–35). Waarom Sion? Sion stond bekend als de berg van de zaligheid en men geloofde dat op Sion zal de Messias zijn volk aan het einde der tijden verzamelen: “En het zal geschieden, al wie den Naam des HEEREN zal aanroepen, zal behouden worden; want op den berg Sions en te Jeruzalem zal ontkoming zijn, gelijk als de HEERE gezegd heeft' (Joël 2:32). Iedereen die tot het ware Israël behoort (7: 1–8) zal aan het einde der tijden gered worden, verzameld op de berg Sion. Dit verwijst natuurlijk niet naar de aardse, maar naar de 'hemelse Sion', omdat Johannes het Lam in de hemel ziet (hoofdstuk 5).
We kunnen uiteraard ook een letterlijke betekenis geven aan vers 1. In dit geval kan het gaan om 144 000 Joodse bekeerlingen, die de Antichrist zullen afwijzen als false Messias en tot Jezus bekeren als hun ware Messias, die binnenkort voor de tweede keer komen moet. In de laatste tijd zullen deze uitverkorenen, om trouw te blijven aan het christendom onder onmogelijke omstandigheden te midden van de vreselijke vervolgingen van de Antichrist, plannen voor het huwelijksleven volledig opgeven, want het zou hen kunnen binden met de antichristelijke wereld. Hun maagdelijkheid is maagdelijkheid in de brede zin van het woord, als de hoogste christelijke deugd of als de totaliteit van alle christelijke deugden met volledige kuisheid. Zij zijn de uitverkorenen, omdat zij, - het huwelijksleven en alle zegeningen van het gezinsleven hebbend veracht, - hebben zich tot de volledige dienst van God toegewijd, en in deze zin volgen zij het Lam overal. Ze zijn de eerstelingen in de zin van de beste en de meest uitverkorenen, ze zijn volledig vrij van leugens en onberispelijk. Dus deze 144 000, die samen met het Lam op de berg Sion staan, zijn de meest uitverkoren en meest deugdzame christenen, christenen bij uitstek van de laatste anti-christelijke tijd.
Johannes hoort een luide hemelse stem, zoals het geluid van een waterval of zeegolven die aan wal en op rotsen beuken, zoals het geluid van donder en tegelijkertijd de rustgevende muziek gespeeld op citer of harp. Wiens stem is zo kleurrijk beschreven? Hoogstwaarschijnlijk van engelen en heiligen voor de troon van God. Er wordt een loflied voor God gezongen.
Dit 'nieuwe lied' van redding werd al genoemd in 5: 8–9. Maar de inhoud ervan is ons nog niet bekend. Alleen 144 000 kunnen het leren, en in hoofdstuk 19 zullen ze het zingen, omdat ze erin geslaagd zijn het te leren. Alleen goede studenten kunnen iets leren. Hier zijn het christenen die tot aan het martelaarschap toe trouw zijn gebleven aan de Heer.
Hoe maagdelijkheid te begrijpen? Letterlijk of symbolisch? Jezus en apostel Paulus keurden het huwelijk goed. Maar tegelijkertijd maagdelijkheid (van lichaam en van het hart) omwille van God wordt veel meer geprezen. 144 000 symboliseren geen speciale groep christelijke asceten, maar de hele Kerk van Christus, met talloze mensen uit alle volken. Maagdelijkheid is een symbool van onbezoedelde zuiverheid. Hier 'maagden' zijn alle christenen die trouw waren aan Christus in het aardse leven. Ze accepteerden de cultus van het beest niet. Maagdelijkheid is dus een symbool van trouw, in tegenstelling tot hoererij, ontucht en de Babylonische hoer van hoofdstuk 17. Maagden zijn strijders en overwinnaars in de heilige (geestelijke) strijd.
Christus volgen is het eerste en belangrijkste. "Volg mij!" (Markus 1:17) - deze oproep wordt vele malen herhaald in de evangeliën. "Volg Mij", beval Jezus aan Filippus (Johannes 1:43), Levi (Marcus 2:14), een rijke jongeman (Marcus 10:21) en aan een man die zijn vader eerst wilde gaan begraven (Lucas 9:59). Toen Petrus vroeg aan Jezus wat er met Johannes zou gebeuren, antwoordde Jezus hem dat hij niet aan anderen moest denken, maar Hem moest volgen (Johannes 21: 19–22). Hij gaf ons een voorbeeld, zegt de apostel Petrus, "opdat gij Zijn voetstappen zoudt navolgen" (1 Petrus 2:21). De getrouwe volgelingen van het Lam Jezus worden verlost door het bloed van Christus 'van de aarde' (14: 3), dat wil zeggen uit de wereld van zonde. Ze worden hier ook eerstgeborenen of "eerstelingen van God en het Lam" genoemd. De eerstelingen zijn de beste deel van de eerste oogst; ze waren toegewijd aan God en symboliseerden de hele oogst. Het beste dat aan God kan worden opgeofferd is zelf-toewijding.
Een bedrog is heidendom, maar het kan gewoon een leugen zijn in de gebruikelijke zin. "Welgelukzalig is de mens... in wiens geest geen bedrog is", zingt psalmist David (Ps. 32: 2). De profeet Jesaja spreekt over de dienaar van God aldus: "Hij heeft geen onrecht gedaan, noch bedrog in Zijn mond geweest is" (53: 9). De profeet Zefanja zei over de gekozen overgeblevenen van het volk Israël: "in hun mond zal geen bedriegelijke tong gevonden worden" (3:13). Jezus Christus heeft, net als wij, eerlijke en oprechte volgelingen nodig.
"Ze zijn onberispelijk." Deze verklaring verondersteld de offergave. In de Bijbel wordt 'onberispelijkheid' of onbevlektheid geassocieerd met een offer aan God. "Onbevlekt" waren dieren die geen enkele mankement hadden en daarom geschikt waren om aan God te worden opgeofferd als brandoffer. Dit woord wordt vaak gebruikt in relatie tot christenen. God koos ons om 'heilig en onberispelijk voor hem' te zijn (Ef 1: 4; Kol 1:22). De Kerk mag geen vlek of mismaaktheid hebben, maar moet heilig en onberispelijk zijn (Ef. 5:27). De apostel Petrus spreekt over Jezus als "een onbestraffelijk en onbevlekt Lam" (1 Petrus 1:19).
De verzen 14: 1-5 zijn dus ten eerste vertroostend van aard voor de vervolgde christenen, omdat hier hun ultieme overwinning en redding wordt bevestigd. Ten tweede zijn ze aansporend van aard en roepen op tot trouw aan Christus tot aan de dood.

Vervolg van hoofdstuk 16.
Bij gebrek aan water is deze plaag echt ondraaglijk. De uitstorting van de vier schalen heeft invloed op alle levenssferen: land, zee, rivieren en hemellichten.
De verstokte mensen hier zijn in de greep van de demonen. Het zijn met name de demonen, aan wie deze mensen over zichzelf de macht hadden gegeven, die godslasteringen spreken.
Het koninkrijk van de Antichrist is verduisterd geworden ook in de zin dat mensen zo'n geestesgesteldheid hebben die zwaarmoedig of naargeestig kan worden genoemd - een gesteldheid van boosheid en wanhoop.
Het is hier onduidelijk waarom het de duisternis is die zoveel lijden veroorzaakt dat mensen op hun tong beginnen te bijten.
In het Oude Testament de uitdroging van wateren is een manifestatie van Gods kracht. Zo was het in de Rode zee toen de Heer de zee verdreef en van de zee een droge land maakte (Exodus 14:21). Zo was het ook met de Jordaan toen het volk de rivier overstak onder leiding van Jozua (Jozua 3:17). In het boek van de profeet Jeremia dreigt God in zijn toorn: "Ik zal haar zee droog maken, en haar springader opdrogen" (Jer. 51:36). 'En al de diepten der rivieren zullen verdrogen', zegt de profeet Zacharia (Zach. 10:11). De zesde plaag doet ook denken aan de afdamming van de Eufraat door Perzische koning Cyrus (Koresh) II, waardoor hij Babylon kon innemen. Cyrus leidde de rivier in het geheim om naar het meer. De rivierbedding van de Eufraat, die door het stadscentrum liep, werd een vrij droge weg, en langs deze weg stormden de Perzen Babylon binnen en namen het in.
In tijden waarin de Apocalyps werd geschreven, was de meest geduchte vijand van Rome het Parthische rijk, gelegen ten oosten van de Eufraat, de traditionele grens van het Romeinse rijk. Parthische ruiterij was de meest gevreesde troepenmacht van de toenmalige wereld. De gedachte dat Parthische ruiterij de Eufraat kon oversteken, jaagde angst en schrik aan. Bovendien was er in die tijd een legende (onder de heidenen) dat keizer Nero niet gestorven was, maar naar de Parthen was gevlucht. Van daaruit, vanuit Parthia, verwachtte men de terugkeer van de "Opgestane Nero" (Nero Redivivus), die in de Apocalyps de Antichrist zelf symboliseert. De invasie van de antichrist werd dus vanuit de Eufraat verwacht.

Deze pad-achtige geesten staan in contrast met de drie engelen die het evangelie, de val van Babylon en het oordeel van God verkondigden (14: 6). Geest (in het Grieks pnévma) betekent ook adem. Dat wil zeggen, de adem van deze satanische drie-eenheid is onrein, vol kwaad. De padden verblijven in het modderige water. Hij vergelijkt demonen met padden omdat ze genieten van geestelijke vuil en slib van de mensen. En het ontspannen en zorgeloze bestaan van zondaars is voor de demonen, - die buitengewoon jaloers zijn en verheugen zich op de dood van de levenden, - aangenamer dan het geduldige en vrome leven van de rechtvaardigen.
Padden symboliseren ook mensen die zich niet schamen om zich in zonden en misdaden te wentelen, terwijl anderen zich daarvan afkeren door bekering en doop. Over het algemeen werden padden beschouwd als onreine dieren. Bovendien symboliseerden ze kletspraat. Padden staan immers bekend om hun gekwaak.
Het idee van de laatste en definitive strijd tussen God en de krachten van het kwaad gaat terug naar het verre verleden. We vinden haar in psalm 2: 2: "In opstand zijn de koningen der aarde; de vorsten zijn samengeschoold. Zij zijn in opstand tegen de Heer, en tegen Zijn Gezalfde." En dit zal gebeuren op de "grote dag van de Almachtige God". Dit is de naam die wordt voorspeld door de profeten van het Oude Testament. Op deze dag zal God over zijn vijanden zegevieren. Hier zijn enkele van de vele uitspraken: "Ja, groot is de dag van Jahwe en zeer te duchten: wie zal hem doorstaan?" (Joël 2:11); "Nabij is de grote dag van Jahwe, hij is nabij en nadert snel. Hoor, hoe bitter hij is, de dag van Jahwe... Een dag van toorn is die dag, een dag van nood en benauwenis, een dag van vernieling en vernietiging, een dag van donker en van duisternis, een dag van wolken en van dichte damp, Door het vuur van zijn naijver wordt heel de aarde verslonden, want Hij gaat vernietiging brengen, gruwelijke vernietiging, over al de bewoners der aarde” (Zefanja  1: 14-15, 18), enzovoort.
We hebben al soortgelijke profetische uitspraken al gelezen beginnend bij het eerste hoofdstuk (1: 8; vgl. 22: 7.12.20). Hier, na de grote dag van de Heer te hebben genoemd, kondigt Christus zijn komst aan: "Zie, ik kom als een dief!" Dat wil zeggen plotseling, onverwachts. Sluitend aan deze profetie is de 'zaligspreking', één van de zeven in het boek van de Apocalyps. Het spoort tot waakzaamheid aan, wat nodig is om eigen gewaden te behouden. Laten we ons de symbolische betekenis van kleding in de Bijbel herinneren, evenals de beroemde woorden van de apostel Paulus: "gij allen die in Christus zijn gedoopt, gij hebt Christus aangedaan" (Galaten 3:27).
De laatste strijd zou moeten plaatsvinden, zoals de Bijbel zegt, in de plaats van Armageddon (in het Hebreeuws: Har Megiddo), wat zich vertaalt als "Berg Mageddon" (of Megiddo). Uit het Oude Testament is bekend over de "vallei van Megiddo" (de naam van de stad die in deze vallei ligt). In Megiddo vallei vonden verschillende veldslagen plaats (Richteren 4: 14–16; 2 Koningen 9:27; 23: 29–30; Zacharia 12:11). Deze naam zelf symboliseerde het slagveld. Maar in het Openbaring is het niet "de vallei van Megiddo", maar "Berg Megiddo", Armageddon, en het is moeilijk om een oorlogsslag op de berg voor te stellen. Misschien zijn hier twee oudtestamentische beelden met elkaar verbonden: de genoemde vallei van de veldslagen en de "bergen van Israël" uit het boek van de profeet Ezechiël. De profeet beschrijft de strijd met Gog en Magog op de "bergen van Israël": "Op de bergen Israëls zult gij vallen, gij en al uw benden, en de volken, die met u zijn" (Ezech. 38: 8; 39: 2.4.17).
Er is nog een andere interpretatie mogelijk. In Jesaja 14:13 worden in de mond van Lucifer volgende woorden gelegd: "Ik klim naar de hemel, hoog boven Gods sterren plaats ik mijn troon; zetelen zal ik op de berg waar de goden samenkomen." 'Berg van de samenkomst' klinkt in het Hebreeuws als 'har moëd'. Dat wil zeggen, Lucifer is van plan zijn troon op de berg te zetten, die tegengesteld is aan Zion, de heilige berg van God. En de veronderstelling is dat Mageddon is die "berg van de samenkomst", en dat Johannes de strijd tegen de samenscholing van "goden" ziet, dat wil zeggen tegen de krachten van het kwaad op hun eigen plaats.
Bij deze vraag ik me af: Hoe is het mogelijk dat na de vijf plagen van de vijf schalen is het 'de koningen der aarde' gelukt om hun grote legers te mobiliseren? Om een grote gemobiliseerde leger te onderhouden (des te meer als het verplaatst moet worden over een afstand van duizenden kilometers) heb je heel veel voedselvoorraad nodig, alsook munitie en vele andere oorlogsbenodigdheden.  
Wie zijn die koningen der aarde? Zijn ze vazallen van Antichrist of zijn ze onafhankelijke leiders? En tegen wie specifiek gaan ze strijd voeren? Tegen elkaar? Tegen het volk Israel (Joden en heidenen die zich tot Christus zullen bekeren)? Zal dat Israël dan zo machtig zijn dat er een enorm leger tegen hem ten strijde zal moeten trekken? Of zullen ze aan dat Israel schuld geven voor alle verschrikkelijke bovennatuurlijke plagen die ze hadden moeten verduren voor hun zonden? Wellicht vinden we een vage antwoord in vers 20:9: "En zij zijn opgekomen op de breedte der aarde, en omringden de legerplaats der heiligen, en de geliefde stad (Jeruzalem); en er kwam vuur neder van God uit den hemel, en heeft hen verslonden".  Dat doet me denken aan de plagen van Egypte waarna het leger van de hardnekkige farao Israel achtervolgde om uiteindelijk in de zee te verdrinken. Toen waren de plagen ook buitengewoon schrikwekkend, maar desalniettemin waren de Egyptenaren in staat om zich weer te mobiliseren alsof ze net zo sterk en machtig waren als altijd. Zo te zien zal de geschiedenis zich herhalen, maar dan op een wereldwijde schaal.

 

Eufraat
 

Je moet maar 1 druppel zwart met wit mengen en uw wit is geen wit meer he. Hou die zaken spiritueel gezien beter gescheiden. Hier een duale wereld is dat te relativeren, wie de eenheid zoekt houdt de duisternis beter aan de voordeur. 
En soms moet je zelf heel zwart worden in de realiteit om het andere zwart van uw wit weg te houden.
Beeldspraak,  no pun intended.

Ik geloof dat dit beest ook een wereldmacht afbeeld, en wel de heerende wereldmacht ten tijde van de dag des Heren, de Verenigde Staten/Engeland. Je ziet ook steeds meer dat Amerika zich voordoet als een soort van Messias. Trump die Jeruzalem weer erkent als hoofdstad van Israël bijv. Nog een reden is dat het idd grote tekenen kan verrichten, denk aan raketten en atoomwapens. Het kan hier letterlijk vuur uit de hemel laten komen.
Nog een reden is is beeld dat leven ingeblazen werd. Dit beeld is ALS een koninkrijk. Het is de VN die zich voordoet als een koninkrijk. Voorheen was het de Volkenbond en was na de Eerste Wereldoorlog zo goed als dood. De VS als hoofdsponsor heeft de Volkenbond weer nieuw leven ingeblazen en werd de VN.

Onzin. Bij zeven brieven is het auteurschap tegenwoordig onomstreden. Dat geldt in de historische wetenschap als vaststellen.

Hoofdstuk 13. Het beest dat uit zee opkomt.

Het eerste beest uit hoofdstuk 13 symboliseert tegelijkertijd antichrist en alle andere kwaadaardige krachten die hem voorafgaan en hem de weg banen - godsvijandelijke keizerrijken, keizers, koningen en supermachten. In hem worden als het ware alle heidense wereldrijken verenigd en alle anti-Goddelijke aardse macht geconcentreerd. In de deuterocanonieke boek 4 Ezra 6: 49-52 kunnen we misschien de prefiguratie van deze beesten (uit hoofdstuk 12 en 13) zien:
Openbaring benadrukt dat het beest uit de zee de Antichrist is, dat wil zeggen een parodie op Christus. De intronisatie van het beest onthult vele parallellen met de intronisatie van het Lam in Openbaring 5. Het Lam ontvangt zijn kracht van God (5: 7,12), en het beest uit de zee krijgt zijn kracht en grote macht van de draak-satan (13: 2). Het Lam (5: 9) heeft door zijn bloed mensen verlost 'uit elke stam en taal, en volk en natie'. Zo ook over het beest uit de zee wordt gezegd dat hem werd "macht gegeven over alle geslacht, en taal, en volk" (13: 7). Maar hij gebruikt deze kracht om mensen te doen verdoemen. Zoals elk schepsel in hemel en op aarde het Lam aanbidt (5:13), zo ook aanbidden mensen het beest (13: 4). Het Lam wordt "als geslacht" genoemd (5: 6). En een van de hoofden van het beest "was als dodelijk gewond", maar deze wond was genezen (13: 3). Het beest uit de zee als "anti-Lam" verschijnt aan mensen, net zoals het "Lam". Maar de mensen, wier namen zijn opgeschreven in het boek des levens bij het Lam, gehoorzamen en aanbidden hem niet (13: 8).
Merkwaardig is dat in het vers 18 uit hoofdstuk 12 - 'En ik stond op het zand der zee' - staat niet duidelijk of het echt om de toeschouwer Johannes gaat. Er staat namelijk geen "ik" (ego), maar alleen "stond" (ἐστάθην, estáthin). Ik denk dus dat het zou beter zijn om te vertalen 'En hij (draak-satan) stond op het zand der zee', vanwaaruit hij de aan hem gelijke helper oproept.
In hoofdstuk 17 legt een engel aan Johannes uit wat het allemaal betekent: "De zeven hoofden zijn zeven bergen... En het zijn ook zeven koningen; de vijf zijn gevallen, en de een is, en de ander is nog niet gekomen, en wanneer hij zal gekomen zijn, moet hij een weinig tijds blijven. En het beest, dat was en niet is, die is ook de achtste koning, en is uit de zeven en gaat ten verderve. En de tien hoornen, die gij gezien hebt, zijn tien koningen, die het koninkrijk nog niet hebben ontvangen, maar als koningen macht ontvangen op een ure met het beest. Dezen hebben enerlei mening, en zullen hun kracht en macht het beest overgeven. De wateren, die gij gezien hebt,... zijn volken, en scharen, en natiën, en tongen". In hoofdstuk 17 kom ik hierop nog terug om een preciezere uitleg te geven. 
In de Bijbel wordt de zee heel vaak gebruikt in de zin van een veelheid van onrustige, woelige volken, die vijandig staan tegenover het Koninkrijk van God en het volk van God (Psalm 94: 3; Jesaja 8: 7, 8; 17:12; Jeremia 46: 7 ).
In het boek Openbaring het is alleen Christus die de koninklijke kronen terecht bezit. Het zijn tekenen van zijn ware koninklijke waardigheid (19:12). Het beest met zijn kronen is dus een parodie op Christus. Dit wordt ook aangegeven door de opmerking dat de draak het beest zijn troon geeft; dit staat in contrast met de toetreding van Christus tot de troon van Zijn Vader (3:21).
De godslasterlijke namen op zijn hoofden kunnen de namen zijn die geassocieerd werden met de cultus van de Romeinse keizer, en zijn goddelijkheid benadrukten: augustus (majestueus, heilig), divus (goddelijk), dominus (heer), deus (god), filius dei (zoon van god). Deze namen behoren in principe alleen tot de ene en ware God; maar gestolen door een charlatan en usurpator met zijn immense claims, worden ze godslasterlijk.
Deze kenmerken zijn ontleend aan Daniel 7: 2–27. In het visioen van Daniël verschijnen achtereenvolgens een leeuw, een beer, een luipaard met vier hoofden en een vreselijk monster met tien horens. De leeuw staat voor Babylonië, beer - Perzië, luipaard met vier hoofden - rijk van Aleksander de Grote, die na zijn dood verdeeld was in meerdere, hoofdzakelijk vier hellenistische rijken; het monster met tien horens is het Romeinse rijk en tien horens zijn de keizers die de Kerk hebben vervolgd. De elfde kleine hoorn die oprees is antichrist. Wat heeft hij met Romeinse rijk te maken? Net zoals Rome poogde de hele wereld te veroveren, zo ook de rijk van antichrist zal daadwerkelijk wereldwijd zijn. Verder bestaat de gelijkenis in de manier van machtsuitoefening, denk hierbij aan sterk gecentraliseerde macht, de principe van Pax Romana, de keizercultus... Het heeft dus zowel ideologische als bureaucratische overeenkomsten. In Openbaring worden de kenmerken van alle vier beesten van Daniël gecombineerd in één beest uit de zee. 
De beestelijke imitatie van de dood en opstanding van het Lam is net zo karikaturaal: Een van de hoofden van het beest was "als" dodelijk geslacht, maar zijn dodelijke wond was genezen (vs. 3). Het beest ontving een dodelijke wond door een zwaardaanval (vgl. 14), maar keerde terug van de dood tot het leven. "Een van zijn hoofden als tot den dood geslacht" (niet "gewond", zoals in de Statenvertaling, maar "geslacht" - ἐσφαγμένην, esfagménin), wat duidelijk lijkt op de beschrijving van het Lam, dat was "als geslacht" (5: 6). Het is belangrijk dat het lot van dat ene hoofd wordt geïdentificeerd met het lot van het hele beest, want over het herstel van één van zijn hoofden wordt gezegd dat het zijn hoofd is (vs. 3). Waarschijnlijk zal de antichrist de dood en opstanding van Christus ook daadwerkelijk imiteren, maar dan op een valse manier.
Net zoals de aanbidding van het Lam is tegelijkertijd de aanbidding van God, zo ook de aanbidding van het beest uit de zee is aanbidding van de draak, die aan het beest zijn macht gaf. En deze aanbidding culmineert in de godslasterende retorische vraag: "Wie is dit beest gelijk?" Dit herinnert aan de lofprijzing van God in het Oude Testament: "Wie is als Gij onder de goden? wie is als Gij...?" (Exodus 15:11); “Wie is den HEERE gelijk, onder de kinderen der sterken?' (Psalm 89: 7).
Vergelijk Daniël 7: 8,20,25 waarin wordt gezegd dat de kleine hoorn godslastering uitspreekt. 3 1/2 jaar is relatief korte tijd, want "zo die dagen niet verkort werden, geen vlees zou behouden worden; maar om der uitverkorenen wil zullen die dagen verkort worden (Mattheus 24:22)."
In het begin kan de antichrist God en de rest lasteren door zich als God of Goddelijke incarnatie te vertonen. Eenmaal als hij de absolute macht krijgt wordt zijn godslastering steeds meer openlijk. Gods tabernakel is de Kerk, heiligen en vrome christenen. 
Het doel van goddeloze regering is dus de vervolging en vernietiging van christenen. De uitdrukking "den heiligen krijg aan te doen, en om die te overwinnen" herinnert Daniël 7:21: "Ik had gezien, dat diezelve hoorn krijg voerde tegen de heiligen, en dat hij die overmocht." 
In het boek des levens wordt je ingeschreven door je in de kerk van Christus te laten dopen in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. En om je redding te behouden, wordt van je inspanning verwacht om zoveel mogelijk volgens Gods woord te leven. Het 'Lam, dat geslacht is, van de grondlegging der wereld' betekent dat bij de schepping van de wereld, God, die boven de tijd is, voorzag de zondeval en als oplossing voor de menselijke tragedie had een heilsplan waarin Hij als mens zal moeten sterven aan het Kruis en weer opstaan voor het heil van de gelovigen.
De christen, aan wie het boek Openbaring is gericht, krijgt daardoor te begrijpen dat de situatie wordt nog erger dan het nu is. Dit is onmogelijk te vermijden. Hij kan het uithouden alleen als hij bewijst dat zijn naam waardig is om geschreven te zijn in het boek des levens. Daarom is geduld en uithoudingsvermogen van hem vereist: men moet niet verwachten dat alles snel ten goede zal veranderen. Dit is precies wat er bedoeld wordt in deze aansporing voor christenen, die wordt voorafgegaan door een oproep tot aandacht: "Indien iemand oren heeft, laat hem horen." In vs. 10 Johannes duidt op de schijnbaar hopeloze situatie van de immense antichristelijke macht als de door God voorziende, daarom volgt er een parafrase uit Jeremia 15: 2: "Zo zegt de HEERE: Wie ten dood, ten dode; en wie tot het zwaard, ten zwaarde, en wie tot den honger, ten honger; en wie ter gevangenis, ter gevangenis!" 
Men moet bereid zijn voor martelaarschap, als er geen andere uitweg is. Tegelijkertijd worden christenen opgeroepen voor geduld (of beter, standvastigheid) en voor geloof (of beter, voor trouw). Maar de positie die de vers 10 suggereert, sluit actieve weerstand of strijd tegen de staat uit. In de overtuiging dat de gelovigen hemelse burgerschap hebben, omdat hun namen zijn ingeschreven in het boek des levens, kunnen ze de onderdrukking van de staatscultus weerstaan en onvermijdelijke lijden accepteren (passieve weerstand). Voor de blik van Johannes staat religieus afgebeelde staatsmacht. Het vereist een persoon om de keizer met God te identificeren. Daarom, zelfs als Openbaring de loyaliteit aan deze staat afkeurt als afgoderij, het betekent niet de ontkenning van de staat in het algemeen. Alleen de perversie van staatsmacht wordt afgekeurd. In dit geval is loyaliteit aan God vereist, wat tot uitdrukking komt in de aanvaarding van marteling, dat wil zeggen in standvastigheid en trouw. Maar daarmee wordt actieve weerstand tegen de staats-religieuze machine uitgesloten. Zulk verzet zou slechts een impotente rebellie van een kleine minderheid zijn.
Over antichrist profeteert Paulus in 2 Thessalonicensen 2:
Zo kunnen we ook concluderen dat antichrist een mens zal zijn, bezield en gesteund door de satan, zichzelf voor God zal uitgeven, zal zetelen in Gods tempel. Zo te zien zal de Joodse tempel weer herbouwd worden, waarin de antichrist wordt verwelkomd als Messias. Uiteindelijk zal Jezus zelf een eind aan hem maken. Alleen ik vraag me af wie het is die hem nu wederhoudt om te komen en die uit het midden zal weggedaan worden?
  
Openbaring 13
 
Daniel 7. 

Dat weten we ook niet precies. Ze zullen als koningen en priesters regeren staat er. Ik denk dat ze een soort taak net als een minister hebben. Uiteindelijk is het Christus zelf die bepaald wat er gebeurd. Maar dat moet wel op de een of andere manier gecommuniceerd worden. We zullen het hopelijk gaan beleven hoe dit gaat. 
Helemaal met je eens.
Dat zie ik ook zo.
Mooi gezegd.
Over Henoch is het een beetje vaag. Er staat niet echt dat hij naar de hemel is. Ik denk dat hij op een manier is overleden dat geen lijden gaf.

Omdat profeet Mileachi zegt het duidelijk: 'Ik zende ulieden den profeet Elia, eer dat die grote en die vreselijke dag des HEEREN komen zal.' De komst van Christus, zijn geboorte, was niet vreselijk, in tegenstelling tot Zijn toekomstige wederkomst. Maar of één van die getuigen Elia zal zijn of iemand anders, dat maakt niet uit; zijn missiewerk blijft hetzelfde.
De vraag is dan, wat versta jij onder het regeren? Wetten schrijven en uitvaardigen? Straffen en belonen? Zo ja, dan ben ik daar niet mee eens. Niet alle begrippen uit onze realiteit van de gevallen wereld kunnen we ten volle toepassen als we spreken over de absolute metafysische of hemelse realiteit. Daarom zou ik het woord 'regeren' in dit geval niet gebruiken. Ik zou liever het woord heersen gebruiken; maar zelfs dan moeten we aan dat woord geen aardse betekenis geven. De Bijbel zegt duidelijk over wie de mens dient te heersen, namelijk: 'En God zeide: Laat Ons mensen maken, naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis; en dat zij heerschappij hebben over de vissen der zee, en over het gevogelte des hemels, en over het vee, en over de gehele aarde, en over al het kruipend gedierte, dat op de aarde kruipt' (Genesis 1:26). De mens is dus niet geschapen om over zijn medemensen te heersen. Het is helaas wel gebeurt na de zondeval. En de Schrift noemt het een kwaad. Bijvoorbeeld, toen de Israëlieten wilden zich met andere volken assimileren en vroegen Samuel om koning boven hen aan te stellen, terwijl Yahwe was hun Koning; 'zo weet dan, en ziet, dat uw kwaad groot is, dat gij voor de ogen des HEEREN gedaan hebt, dat gij een koning voor u begeerd hebt... En al het volk zeide tot Samuël: Bid voor uw knechten den HEERE, uw God, dat wij niet sterven; want boven al onze zonden hebben wij dit kwaad daartoe gedaan, dat wij voor ons een koning begeerd hebben.' (1 Samuel 12:17, 19). Als mensen delen we één en dezelfde natuur, ook al worden we onderverdeeld als personen. Het is dan Gods wil dat alle mensen eenheid zouden vormen, één mens zouden zijn; zoals God één is, maar bestaat in drie Personen. Door de zondeval kon de mens deze eenheid niet bereiken, maar bracht verdeeldheid (individualisme) in zijn natuur, die nergens naartoe leidt.  
Ik zou dus zeggen dat Gods uitverkorenen zullen met Hem over Gods schepping heersen. Ze zullen de taak voltooien die God oorspronkelijk aan Adam gegeven heeft: een verbindingsschakel zijn tussen de Schepper en zijn schepping. En wat betreft de relatie met hun medemensen, de hiërarchie tussen de menselijke personen blijft. De ene heiligen zullen groter zijn dan de andere en zullen daarom meer hechte relatie met God onderhouden, zullen hem beter kennen en in wezen dichter bij Hem zijn. Zelfs als er dynamische groei zal zijn in onze relatie met God, de grotere heiligen zullen altijd vooroplopen. Maar aan de andere kant zal er ook volkomen harmonie zijn, alsof iedereen aan elkaar gelijk is en er geen reden is om zich verdrietig te voelen vanwege de privileges van anderen. De Goddelijke liefde tussen de mensen zal volmaakt zijn, zodat er geen sprake zal zijn van autoritair heersen en nederig onderwerpen aan de baas. Daar zal er geen behoefte voor zijn, want in de Hemel zul je niet meer voor zonde of slechtheid geneigd zijn om jouw onder controle te houden. Dat is mijn visie. 
Op zich hier ben ik wel mee eens.

Hier wordt geen incarnatie bedoeld. Met de geest van Elia wordt bedoeld dezelfde (geestes)houding en instelling. 

Dus de inhoud van het boek, verzegeld met zeven zegels, werd aan Johannes geopenbaard. Hij heeft de inhoud ervan begrepen en moet het nu aan de hele wereld bekendmaken. Nu gaat het visioen over het behoud van de Kerk van de gelovigen die trouw zijn aan God en Zijn Christus te midden van de vervolgingen. Dit visioen is gerelateerd aan Ezechiël 40–42. Daar ziet de profeet het perfecte hemelse prototype van de tempel van Jeruzalem. Dit ideale prototype is een model voor de nieuwe tempel op aarde. De muren en gebouwen van de hemelse tempel in zijn visioen worden afgemeten door een Man, wiens uiterlijk was als van koper, om de aardse tempel van Jeruzalem volgens dezelfde afmetingen te bouwen. Maar het visioen van Johannes heeft met die tempel en Jeruzalem niks mee te maken, want het was al verwoest in het jaar 70. De tempel van Jeruzalem had geen enkele betekenis meer. In Nieuw Jeruzalem, dat uit de Hemel zal neerdalen, zal er ook geen tempel zijn (21:22)! Hetzelfde kan gezegd worden over het aardse Jeruzalem. Hij wordt hier immers "geestelijk genoemd Sodom en Egypte" (11: 8). Sprekend over de tempel en de heilige stad, maakt Johannes gebruik van de metaforische taal van de vroege christenen, die zichzelf als 'de tempel van God' zien (1 Kor. 3:16; vgl. Mt. 16:18). De aanbidders van God in de tempel zijn die christenen die, ondanks de vervolging waaraan zij van buitenaf worden onderworpen, trouw blijven aan God en Christus. Zij zijn het ware priesterlijke volk van God (1: 6; 5:10), en hun verblijfsplaats is in het Heilige der Heiligen, die in het Oude Testament alleen voor de hogepriester was toegankelijk, en in het Heilige, de binnenplaats, die alleen voor de priesters toegankelijk was. De vijanden van God zullen deze mensen geen definitieve schade kunnen berokkenen, want zij zijn het eigendom van God en staan onder Zijn bescherming. Wel zullen ze 42 maanden lang worden vervolgd - de door God vooraf bepaalde beperkte periode van eschatologische rampen. En gedurende deze tijd zal er dodelijke strijd zijn, het martelaarschap. Maar aan het einde van alles, zullen zij door hun martelaarschap zegevieren en gered worden, omdat God kent degenen die ondanks alle leed trouw aan Hem zullen blijven. 
Wat betekent dan de periode van 42 maanden? De historische achtergrond voor deze periode is de tijd van de wrede overheersing en terreur van de Hellenistische koning Antiochus IV Epiphanes (167-164 v.Chr.) (Vgl. Daniël 7:25; 12: 7). Ongeveer drie en een half jaar duurde het verzet van de Maccabeeën, met als hoogtepunt de overwinning van de Joden. Sindsdien is deze periode (drie en een half jaar, of 42 maanden) symbolisch geworden, wat een tijd van eschatologische rampen aangeeft, die eindigen met de overwinning van God en het volk van God over hun vijanden. Voor christenen werd dezelfde periode een symbool van de laatste tijden, de tijd van het aardse bestaan van de Kerk vóór de dag des Heren (de Oordeelsdag). Gedurende deze tijd kan datgene wat gemeten werd door God, - het Heilige der Heiligen en het Heilige (de binnenplaats van de tempel), maar bovenal degenen die daar aanbidden, - niet het slachtoffer worden van de heidense overheersing. De "meting" van de tempel symbolisch betekent hier de toe-eigening ervan als het erfdeel, de onschendbare eigendom van God. Gods reddende wil is gericht op het behoud van zijn erfdeel, dat wil zeggen trouwe christenen. God kent de zijnen, kent het aantal mensen dat zal worden behouden van het wegvallen. Dit beeld van de meting van de trouwe gelovigen is vergelijkbaar met het beeld van de verzegeling van 144 000 "Gods dienaren" in het zevende hoofdstuk van Openbaring. Het kan naar mijn mening ook zijn dat 144 000 een letterlijke getal is, maar dan zijn ze Gods uitverkorenen par excellence, bij uitstek; dat betekent dus niet dat zij, die concrete christenen, de enige uitverkorenen zijn. Ze zijn dus elite van de uitverkorenen.
Maar 3 en half jaar kan ook een letterlijke periode zijn van de tirannie van antichrist. Zoals Jezus predikte en wonderen deed 3 en half jaar - vanaf zijn doop door Johannes tot aan zijn kruisiging en opstanding, - zo zal God ook aan de kwaadaardige antichrist dezelfde tijd geven om de harten der mensen op de proef te stellen. Merkwaardig is ook dat de vervolging van Diocletianus duurde ook ongeveer 3 en half jaar - van 23 februari van 303 tot 25 juli van 306.
 
  
Zie ook 
Er is ook een video voor de Ezekiël 42-43.
 

Bang van het coronavirus ben ik niet zozeer , wel maak ik mij ongerust over te toenemende hardheid van de mens .Mensen die beweren dat zij zich volledig los kunnen  maken over de gebeurtenissen in de wereld , ook wat betreft dit virus zijn oftewel leugenaars , hypocrieten oftewel beschikken ze over bovennatuurlijke gaven , wetenschap. Of deze gaven zuiver zijn laat ik in het midden .Het is niet omdat men denkt het beter te weten dat men zijn hart mag verharden naar een ander .Wij zijn allemaal mensen , die eenmaal voor de Heer komen te staan .En Hij doorgrond ons hart ! 
Ik als moeder blijf ongerust wat mijn kinderen en kleinkindjes betreft .We leven nog niet in een liefdevolle wereld , waar iedereen mekaar liefheeft . Gelukkig staat in de Schrift dat men niet meer moet dragen , dan dat men aankan .En dat geloof ik .
Ik hoop dat veel harten niet meegaan in de harde tendens die zich in ijltempo vermeerderd .Die wij huidig zien ontwikkelen in de maatschappij .Harten zijn verdeeld :
-de ene vind : dat kan niet , lachen en spotten met de Joden op carnaval 
-de ander zegt : loop heen , wij maken plezier
-de ene heeft medelijden met  de chinese  bevolking 
- de ander kijkt hen aan met angst , wantrouwen  of post haat op facebook en dergelijke .
De eindtijd komt dichterbij , de hardheid van de mensen onder elkaar verspreid zich net als dit virus .
Mensen zoeken antwoorden op levensbehoudende waarden .Sommigen zoeken naar wat te eten en te doen , sommigen zoeken het op geestelijk gebied .
Het mengen en  verbinden van Jezus-Christus Leer met leer van buitenaf is niet iets waar men licht mag overheen gaan .
Men is zich niet bewust of ziet nog niet dat veel leer van de duistere kant komt .
Waar men spreekt van licht , dat niet het Licht is van de Stralende Morgenster : Jezus-Christus !
Paulus woorden : geloof , hoop en liefde , waarvan de liefde het grootste is .
In Zijn Liefde moeten wij blijven .
Eens zien hoe ver de  mens zijn liefde gaat : in stad , land of  omgeving als het virusnoodlot  ook hier toeslaat  .

Als iemand immoraliteit verwijt terwijl hij hetzelf ook doet, is zo'n opmerking op zijn plaats lijkt me. Misschien is de persoon het zich niet bewust.

Ik ken christelijke forums waar de bovengeplaatste 'niet christelijke redenatie'  gezien wordt als propaganda van andere religies / filosofieën en als dusdanig direct verwijdered en de forumlid wordt publiekelijk gemodereerd. Dus we mogen dankbaar zijn dat het beleid van de leiding hier relatief liberaal is.

Heb het over chakra's etc. 

In deze rubriek is een onchristelijke redenatie niet toegestaan. Eigenlijk op het hele forum niet. 

Ben je getrouwd? Anders pleeg je net zo goed immoraliteit. 

Het gaat nu om Openbaring 6:9
Toen hij het vijfde zegel opende, zag ik onder het altaar de zielen van hen die geslacht waren wegens het woord van God en wegens het getuigenis dat ze hadden gegeven.  10 Ze riepen met luide stem: ‘Hoelang duurt het nog, Soevereine Heer, heilige en ware God, voordat u oordeelt en ons bloed wreekt op de bewoners van de aarde?
1 zielen hebben na hun dood geen bewustzijn Prediker 9:5
2. het kan niet letterlijk zijn omdat al die duizenden personen nooit onder een altaar passen. Zou ook niet echt comfortabel zijn. 
Op een altaar wordt geofferd. De zielen hier wordt het leven zelf mee bedoelt. In Leviticus 3 zien we dat bloed wat gesprenkeld werd op het altaar de ziel van het dier  vertegenwoordigd. Dat hier de zielen van de geslachte zielen onder een altaar worden gezien is omdat hun dood beschouwd wordt als een offer. Zij stierven een marteldood. 
Net zoals het bloed van Abel riep om gerechtigheid, zo roepen ook die geslachte Christenen om gerechtigheid.

Voor de betekenis moet je naar voorgaande betekenissen kijken. In Openbaring 5:8 en 8:3 en 4 wordt het altaar in verband gebracht met gebeden van de heiligen. De stem hier beeld de stem van de verenigde gebeden van de heiligen op aarde af. De vier engelen staan voor het symbolische getal dat ze zo zijn georganiseerd dat zij de hele wereld kunnen bereiken. 

Jij zal altijd wel addertjes vinden. Je gedraagt je als een slang.

Als je dat denkt, wens ik je veel succes straks. Geloof het maar niet. Lees Galaten 5:19-21 maar eens o.a.
Het eind van dit wereldsamenstel komt, of je dat nu wilt of niet. Net als die brand. Je hebt niks te verkiezen. Je kan wel je leven aanpassen aan Gods normen en waarden.
Moet jij nodig zeggen.

Een getal kan groot zijn maar het blijft een getal. Bepaald  dus. Ook 144.000 is een bepaald  getal. 'Oneindig veel' is echter onbepaald, onbeperkt.
Dan kan je tegen mij zeggen 'kies maar uit joh', 'gewoon dit of dat' maar het komt er op neer dat je er naast zit. 144.000 betekent niet 'oneindig veel' (ook niet in de wetenschap overigens) want dan zou er wel een andere, onbepaalde woordkeuze zijn gemaakt, vergelijkbaar met die in Genesis 22:17 en Openbaring 7:9.

Je ziet elke weerlegging van jou bewering als een aanval. Maar elkaar scherpen is nu net het doel van een discussie platform als deze. Kan je daar niet tegen moet je gewoon niet meedoen. 

In jou geval heb ik dat al lang opgegeven.
Je gaat veel en veel te ver met je aantijgingen.

De opstanding is het grootste wonder. Een kruisdood was misschien zeldzaam, maar geen wonder. De opstanding wel. Als je in de opstanding gelooft, dan zijn andere wonderen ook te geloven. Tegelijkertijd moet die opstanding ook gerelativeerd worden. Jezus zegt tegen de Farizeeën middels het verhaal van de arme Lazarus: als je in Mozes niet gelooft, geloof je ook niet als er iemand uit de dood opstaat. De opstanding ligt al besloten in het onderwijs van Mozes.
 
De opstanding is ook van belang in de gedachte dat Jezus de eersteling is. De opstanding is de opstanding in een nieuw lichaam, maar het blijft een lichaam. Als mensen zijn we niet bestemd voor de hemel, maar voor de aarde. Vanuit dat geloof kan je ook positief kijken naar deze aarde. Het lichaam is niet iets waar we van bevrijd moeten worden, onze bestemming ligt juist op de aarde en dat is niet anders als alles nieuw wordt. Het betekend dat we omzien naar deze wereld, niet onverschillig zijn, deze wereld niet uitwonen.
 
De opstanding is ook een consequentie van Jezus' onderwijs dat je je leven moet verliezen om het te vinden. Niet dat je dood moet willen, maar wel dat het je niet bang moet zijn om alles te verliezen. Hoewel Jezus dodelijk beangst was, heeft hij zich niet verzet en de beker aanvaard. Angst was geen drijfveer. Een christelijk leven bestaat ook in afsterven. Zoals zei: Christus moet groeien, ik moet minder worden. Petrus die eerst ging waar hij zelf wilde, maar later geleid zou worden waar hij niet wilde. Bij een fysieke opstanding is niets voor te stellen, maar een leven waarin je verlies lijdt om Christus wil, brengt je ook de vreugde van Christus en dat kan een voorsmaak zijn van een fysieke opstanding die alleen in geloof kan worden aanvaard.
 

O.a. wel. Maar zo niet is het los op zichzelf ook een gebod. Maar het betreft ook zeker wel je naaste liefhebben.
18 Als Ik tot den goddeloze zeg: Gij zult den dood sterven, en gij waarschuwt hem niet, en spreekt niet, om den goddeloze van zijn goddelozen weg te waarschuwen, opdat gij hem in het leven behoudt; die goddeloze zal in zijn ongerechtigheid sterven, maar zijn bloed zal Ik van uw hand eisen.19 Doch als gij den goddeloze waarschuwt, en hij zich van zijn goddeloosheid en van zijn goddelozen weg niet bekeert, hij zal in zijn ongerechtigheid sterven; maar gij hebt uw ziel bevrijd.20 Als ook een rechtvaardige zich van zijn gerechtigheid afkeert, en onrecht doet, en Ik een aanstoot voor zijn aangezicht leg, hij zal sterven; omdat gij hem niet gewaarschuwd hebt, zal hij in zijn zonde sterven, en zijn gerechtigheden, die hij gedaan heeft, zullen niet gedacht worden; maar zijn bloed zal Ik van uw hand eisen.21 Doch als gij den rechtvaardige waarschuwt, opdat de rechtvaardige niet zondige, en hij niet zondigt; hij zal zekerlijk leven, omdat hij gewaarschuwd is; en gij hebt uw ziel bevrijd.